: ६ : आत्मधर्म : श्रावण–भाद्र : रप००
टीकामां तेनां रहस्यो खोलीने अमृतनी रेलमछेल करी छे मंगळरूपे स्वानुभवथी प्रसिद्ध एवा
उत्कृष्ट ज्ञानानंदस्वरूप आत्माने नमस्कार कर्या छे, तथा अनेकांतज्ञाननी स्तुति करी छे.
जे ज्ञान आत्माना आनंदने प्रगट करे ने रागथी विरक्त परिणमे, तेने ज
जिनागमनुं साचुं ज्ञान कहीए छीए. जिनागम आत्माना आनंदस्वरूपने बतावे छे,
तेथी समकितीने जिनागमनी भक्ति होय छे.
सिद्धभगवंतोने जे महान ज्ञान–आनंद प्रगट्या ते आत्मामांथी प्रगट्या छे–
एम जे प्रतीत करे छे तेने तेवा ज्ञान–आनंदस्वरूप पोताना आत्मानी प्रतीत थाय छे,
ने तेनो स्वाद आवे छे. अहा, आत्मानी वीतरागी शांतिना स्वादनी शी वात?
जगतमां क््यांय कोई वस्तुमां एवो स्वाद छे ज नहि.
आवा उत्कृष्ट ज्ञान–आनंदस्वरूपने नमस्कार करतां आत्मामां रागथी जुदो
मंगळ भाव प्रगटे छे.
सम्यग्दर्शन थयुं त्यां आत्मा सुखना सिंहासने बेठो...त्यां पुण्य–पाप, राग–द्वेष
भावोथी विरक्त थईने ते चैतन्यना ज्ञानआनंदस्वरूपनो रसिक थयो, हवे पर्याये
पर्याये तेने चैतन्यरसना अमृत झरे छे.
अहो, सर्वज्ञनी वीतरागी वाणीरूप जिनागम! ते चैतन्यना आनंदस्वरूपनो
साक्षात्कार करावे छे, ने संसारथी निवृत्ति करीने आत्माने मोक्षनी आराधना करावे छे.
–आवा जिनागम जयवंत हो.
आवा जिनागम अने तेनाथी थयेलुं स्वसंवेदन जयवंत वर्ते छे.
अहो, भरतक्षेत्रमां बार–बार वर्षोना भयंकर दुष्काळ पडवा छतां, आवा
वीतरागी अमृतथी भरेला जिनागम तो जयवंत रही गया, ते भव्य जीवोना महान
भाग्य छे.
आ मनुष्यक्षेत्रमां, महाविदेहक्षेत्रमां सीमंधरनाथ परमात्मा तीर्थंकरपणे अत्यारे
बिराजी रह्या छे. महावीर परमात्मा रप०० वर्ष पहेलांं मोक्ष पधार्या. ते अत्यारे ‘णमो
सिद्धाणं’ एवा सिद्धपदमां बिराजे छे; तेमणे जे उपदेश आपेलो तेनी परंपरा अत्यारे
चाली रही छे. तेमज विदेहमां बिराजमान तीर्थंकरपरमात्मा सीमंधरप्रभु जे उपदेश
समवसरणमां आपी रह्या छे ते कुंदकुंदाचार्यदेवे साक्षात् झील्यो हतो. ते जिनोपदेशने
प्रवचन कहेवाय छे, ते प्रवचननो सार आचार्यदेवे आ परमागमोमां भर्यो छे. पोताना
स्वानुभवना वैभवपूर्वक आ शास्त्रो रच्या छे, ते आत्मानुं शुद्ध स्वरूप बतावीने,