Atmadharma magazine - Ank 371
(Year 31 - Vir Nirvana Samvat 2500, A.D. 1974).

< Previous Page   Next Page >


PDF/HTML Page 33 of 45

background image
: ૩૦ : આત્મધર્મ : દ્વિ. ભાદ્ર : ૨૫૦૦
છતાં જયકુમાર ન ડગ્યા...તે ન જ ડગ્યા...વ્રતમાં તેમની દ્રઢતા દેખીને અંતે દેવ પ્રસન્ન
થયો, ને પ્રગટ થઈને તેમની સ્તુતિ કરવા લાગ્યો, તથા સન્માન કર્યું. કેટલાક સમય બાદ
જયકુમાર સંસારથી વિરક્ત થયા ને રાજપાટ છોડીને મુનિદીક્ષા અંગીકાર કરી,
આત્મધ્યાનવડે કેવળજ્ઞાન પ્રગટ કરીને મોક્ષ પામ્યા.
આ રીતે પરિગ્રહપરિમાણવ્રતમાં પ્રસિદ્ધ જયકુમારની વાત કરી; હવે તે વ્રત–
રહિત, અને તીવ્રલોભમાં લીન જીવ કેવું દુઃખ પામે છે તે માટે શ્મશ્રુ–નવનીત (મૂછ–
માખણિયા) નું ઉદાહરણ કહે છે.–
લઘુદત્ત અથવા લુબ્ધદત્ત નામનો એક અતિલોભી માણસ ધન કમાઈને પરદેશથી
આવતો હતો, ત્યાં ચોરોએ તેને લૂંટી લીધો. રસ્તામાં તેણે એક ગોવાળના ઘરેથી છાશ
માંગીને પીધી; તે છાશના માખણના કણિયા મૂછની સાથે ચોટી ગયા. તે જોઈને
લોભિયાએ વિચાર્યું કે રોજરોજ આ રીતે છાશ માંગીને પીઉં, અને તેમાંથી જે માખણ
મૂંછમાં ચોટી જાય તે ભેગું કરું, ને પછી તેમાંથી ઘી બનાવીને તેનો વેપાર કરીશ. આમ
વિચારી છાશ માગી, મૂછમાં ચોટેલું માખણ તે ભેગું કરવા લાગ્યો. એટલે લોકોએ તેનું
નામ મૂછ–માખણિયો પાડયું.
હવે થોડા દિવસે તે મૂછમાખણિયાએ એક શેર જેટલું ઘી ભેગું કર્યું; ને તે
વિચારમાં ચડી ગયો કે આ ઘી વેચીને હવે હું ચીજો લેવા–વેચવાનો ધંધો કરીશ; તેમાંથી
લાખો રૂપિયા કમાઈશ; પછી રાજા થઈશ; પછી ચક્રવર્તી થઈશ; મારી પટરાણી પ્રેમથી
પગ દાબવા આવશે, ત્યારે લાડમાં ને લાડમાં હું તેને પાટુ મારીશ....આવી ધૂનમાં ને
ધૂનમાં તેણે પાટુ મારવાની ચેષ્ટા કરી. તે ઘીના માટલાને લાગી; માટલાનું ઘી અગ્નિમાં
ઢોળાતાં ભડકો થયો ને તેની ઝૂંપડીને આગ લાગી. તેમાં તીવ્ર લોભના આર્તધ્યાનસહિત
તે બળી મૂઓ...ને દુર્ગતિમાં ગયો.
પરિગ્રહની તીવ્ર લાલસાનું આવું ફળ જાણીને હે મિત્ર! તું આરંભ–પરિગ્રહની
મર્યાદા રાખજે. સમ્યક્ત્વના સર્વે અંગોનું તથા પાંચ વ્રતોનું ઉત્સાહથી પાલન
કરજે...મુનિઓની સદા ભક્તિ કરજે ને ધર્મ ધ્યાનમાં લીન રહેજે.–આથી તું સ્વર્ગ–
મોક્ષને પામીશ.
(ઈતિ પાંચઅણુવ્રત વર્ણન સમાપ્ત)