थयो, ने प्रगट थईने तेमनी स्तुति करवा लाग्यो, तथा सन्मान कर्युं. केटलाक समय बाद
जयकुमार संसारथी विरक्त थया ने राजपाट छोडीने मुनिदीक्षा अंगीकार करी,
आत्मध्यानवडे केवळज्ञान प्रगट करीने मोक्ष पाम्या.
माखणिया) नुं उदाहरण कहे छे.–
मांगीने पीधी; ते छाशना माखणना कणिया मूछनी साथे चोटी गया. ते जोईने
लोभियाए विचार्युं के रोजरोज आ रीते छाश मांगीने पीउं, अने तेमांथी जे माखण
मूंछमां चोटी जाय ते भेगुं करुं, ने पछी तेमांथी घी बनावीने तेनो वेपार करीश. आम
विचारी छाश मागी, मूछमां चोटेलुं माखण ते भेगुं करवा लाग्यो. एटले लोकोए तेनुं
लाखो रूपिया कमाईश; पछी राजा थईश; पछी चक्रवर्ती थईश; मारी पटराणी प्रेमथी
पग दाबवा आवशे, त्यारे लाडमां ने लाडमां हुं तेने पाटु मारीश....आवी धूनमां ने
धूनमां तेणे पाटु मारवानी चेष्टा करी. ते घीना माटलाने लागी; माटलानुं घी अग्निमां
ढोळातां भडको थयो ने तेनी झूंपडीने आग लागी. तेमां तीव्र लोभना आर्तध्यानसहित
ते बळी मूओ...ने दुर्गतिमां गयो.
करजे...मुनिओनी सदा भक्ति करजे ने धर्म ध्यानमां लीन रहेजे.–आथी तुं स्वर्ग–
मोक्षने पामीश.