તે સર્વજ્ઞનું અસ્તિત્વ જેને ન ભાસ્યું તેને તો (તે મહાવિદેહમાં હોય તોપણ) સર્વજ્ઞનો
વિરહ જ છે. એક વસ્તુ ઘરમાં પડી હોય, પણ જેને તેની ખબર નથી તેને તો તેનો વિરહ
છે; અને ઘરમાં રહેલી વસ્તુની જેને ખબર છે તેને તો પોતે ગમે ત્યાં બેઠો હોય તોપણ તે
વસ્તુનો સદ્ભાવ જ છે, વિરહ નથી.
દર્શનમોહનો નાશ કરીને સમ્યગ્દર્શન નહિ પામે–તો પછી ક્યારે પામીશ? સંસાર–
દુઃખથી છૂટવાનો અત્યારે જ ઉત્તમ અવસર છે. મોહને છેદનારો તીક્ષ્ણ અસિધાર જેવો
વીતરાગમાર્ગનો ઉપદેશ ઝીલીને, સ્વ–પરની અત્યંત ભિન્નતા નક્કી કરીને તું
સ્વસન્મુખ થા. ચૈતન્યનું સ્વરૂપ જાણતાંવેંત ઉપયોગ તેમાં સન્મુખ થઈને એકાગ્ર થયો
તે જ મોહને છેદવા માટે તીક્ષ્ણ તલવારનો પ્રહાર છે. સમયસારમાં તેને ‘પ્રજ્ઞાછીણી’
કહી છે, અહીં ‘તીખી તલવાર’ કહી છે.
વાણી ઝીલવી તે તો શૂરવીરોનાં કામ છે.–‘હરિનો મારગ છે શૂરાનો; નહીં કાયરનું કામ.’
પણ તેનાથી ભિન્ન ચૈતન્યસ્વરૂપ હું છું–એમ અંતરના સ્વભાવ તરફ તેની બુદ્ધિ ઢળે છે.
બધું મારાથી પર છે;–આમ સ્વ–પરને સમ્યક્પણે ભિન્ન જાણનાર જીવને મોહનો ક્ષય
થઈ જાય છે. જિનવાણીનો પણ એ જ ઉપદેશ છે. તેથી જેણે સ્વ–પરનું ભેદજ્ઞાન કરીને
મોહનો નાશ કર્યો તેણે જ જિનવાણીનો સાચો અભ્યાસ કર્યો છે.