: પોષ : ૨૫૦૧ આત્મધર્મ : ૨૧ :
સિદ્ધભગવાનને નમસ્કાર કર્યા છે. આ રીતે સિદ્ધભગવાન જેવા શુદ્ધઆત્માનો નિર્ણય
કરવો તે સમ્યગ્દર્શન છે, તે પહેલો અપૂર્વ ધર્મ છે, તેમાં આત્માની અપૂર્વ શાંતિના
વેદનરૂપ સમાધિ છે.
જે જીવ મોક્ષાર્થી છે....આત્માર્થી છે....‘હું કોણ છું ને મારું હિત કેમ થાય? ’ એમ
જે સિદ્ધ ભગવાનમાં
હોય તે સ્વ;
જે સિદ્ધ ભગવાનમાં
ન હોય તે પર.
આ પ્રમાણે સિદ્ધભગવાનને જાણતાં આત્માનું સત્યસ્વરૂપ ઓળખાય છે.–જે
મોક્ષનો અભિલાષી હોય તે જીવ સિદ્ધભગવાનને પોતાના ધ્યેયરૂપે રાખીને આ પ્રમાણે
સ્વ–પરનું ભેદવિજ્ઞાન કરે છે: –ઈન્દ્રિયો–શરીર–ચારગતિ–રાગ કે ગુણભેદના વિકલ્પો એ
બધાયથી પાર, સહજ ચૈતન્યરૂપ એક આત્માને સ્વસંવેદનથી અનુભવમાં લઈને પરમ
શાંતિને વેદે છે. આથી ઈષ્ટપણે સ્વીકારીને સિદ્ધપરમાત્માને નમસ્કાર કર્યા છે.
અહીં એમ જાણવું કે સિદ્ધભગવાનને નમસ્કાર કર્યા તેમાં પાંચે પરમેષ્ઠી–
ભગવંતો આવી જાય છે; કેમકે આચાર્ય વગેરેને પણ એકદેશ–સિદ્ધપણું પ્રગટ્યું છે,
આત્માના અતીન્દ્રિય જ્ઞાન–આનંદની અંશે પ્રાપ્તિ તેમને પણ થઈ છે, તેથી તેઓ પણ
ઈષ્ટ છે. જેટલા સમ્યક્ત્વાદિ ભાવો છે તે બધાય જીવને ઈષ્ટ છે;અને જે કોઈ મિથ્યાત્વાદિ
પરભાવો છે તે જીવને ઈષ્ટ નથી.
સિદ્ધભગવાનના આત્મામાં જે ભાવો છે તે ભાવો આત્માને શાંતિકારી હિતરૂપ
છે, ને સિદ્ધભગવાનમાંથી જે ભાવો નીકળી ગયા તે ભાવો આત્માને અહિતરૂપ છે.–
આમ ઓળખીને