ક્યાંય અમે નથી; આવા ભેદજ્ઞાનની કળાવડે અંદરમાં ચૈતન્યના આનંદનો સ્વાદ લેતા
હતા. આવું જ્ઞાન તે આત્માનું સ્વરૂપ છે, એકવાર પ્રગટ કર્યા પછી તે ભેદજ્ઞાનની ધારા
આગળ વધીને અક્ષય કેવળજ્ઞાનને સાધે છે....ને પૂર્ણાનંદને પ્રાપ્ત કરે છે માટે કહે છે કે
ઉપાયથી, એટલે કે અંતરના મહાન અપૂર્વ ઉદ્યમથી પરિણામને આત્મામાં જોડીને
સમ્યગ્દર્શન ને સમ્યગ્જ્ઞાન કરવું. ત્રણે કાળે આવું સમ્યગ્જ્ઞાન તે જ મોક્ષનો ઉપાય છે; તેના
વડે જ વિષયોની ઈચ્છારૂપ ભયંકર દાવાનળ બુઝાય છે ને પરમ આત્મશાંતિ પમાય છે.
જીવનભર રહ્યા ભેગા, જાવું કેમ એકલા રે....... પંછી તો.
કાયા બોલે વેણ મીઠા સાંભળ ઓ ચેતન હંસા,
અમે જડ ને તું ચેતન, અનાદિના જુદે જુદા રે....... પંછી તો.
જીવ સમજાવે કાયા, લાલન, પાલન મેં કીધું,
રેશમના ચીર હીરા મોતીથી મઢી દીધું રે.......... પંછી તો....
કાયા બોલે ચેતન ભોળા તું ભીંત ભૂલ્યો રે,
પુદ્ગલનાં ખેલ એમાં તૂં કેમ રાચ્યો રે.......... પંછી તો..
વાહ રે ચેતન વાત તારી મને તેની તમા નહીં,
માટીના પૂતળાને હરખ શોક કંઈ નહીં રે........... પંછી તો.