छ ज दिवसमां केवळ लईने लोकालोकने दीठा,
मिथिलापुरमां दीठा एनां वचन मीठा–मीठा. –ए कोण?
प्रभावती देवी; ५५००० वर्षनुं आयु; तेमां १०० वर्षे विवाहनी तैयारी वखते
जातिस्मरण थतां वैराग्य पामी बालब्रह्मचारीपणे दीक्षा लीधी ने पछी छ
दिवसमां केवळज्ञान प्रगट करीने लोकालोकने दीठा....अने दिव्यध्वनिवडे उपदेश
दीधो. अहो, एमनां वचननी मधुरतानी शी वात! –ए तो लागे मीठा मीठा!
त्यां पण न हता; चंपापुरी, पावापुरीमां पण न हता; शेत्रुंजय उपर पण न
हता. तो ते भगवान क्यां हशे?
पधार्या त्यार पहेलांं तेमने १४मुं अयोगीगुणस्थान पण त्यां ज थयुं हतुं. बीजा
अनेक क्षेत्रे तीर्थंकर भगवंतो विचर्या होय भले, पण तेमने १४मुं गुणस्थान
तो, जे क्षेत्रथी तेओ मोक्षगमन करवाना होय ते ज क्षेत्रमां आवे.
टग–टगपणे आत्मा समजवा तरफ उपयोगने एकाग्र कर्यो; आवा
आत्मा छे” –त्यां तुरत ज अंतरमां ऊतरीने आनंदसहित ज्ञान–
तरंगवडे ते शिष्य आत्माने समजी गयो; –तेने आनंदमय
अनुभूति थाय त्यारे आत्मा समज्यो कहेवाय.