आप हिंदी के गुजराती कोई पण भाषामां लखी शको छो. अक्षर सारा तथा एक
बाजुए ज लखवा खास सूचना छे. लेखनी साथे ज आपनुं पूरुं सरनामुं लखशो..
आप सौ जरूर भाग लेशो....लेख लखतां–लखतां आपने ज्ञानभावनानुं तथा वैराग्य–
भावनानुं घणुं ज सुंदर घोलन थशे.....ने ‘मुनिराजना संगे’ अथवा तो ‘माताजीना
संगे’ तमने जे आनंद थशे–तेनी तो शी वात!! –
(निर्वाणमहोत्सवनिमित्ते आप आपना तरफथी पण आवी कोई
ईनामी योजना रजु करवा मांगता हो तो संपादकनो संपर्क साधवो.)
एटली तेनी संभाळ राखवा माटे एक जणे रोकावुं पडशे. पहेलांं हुं घेर जई आवुं त्यां
सुधी तुं अहीं रहेजे. हुं आवुं पछी तुं जाजे.
आ बाजु खेतरमां एकला रहेला नानाभाईने, बंने ढगला देखीने विचार
मारे शुं करवो छे? मोटाभाई आम तो मारुं कांई लेशे नहि. माटे लाव, अत्यारे
मोटाभाईने खबर न पडे ए रीते तेना ढगलामां थोडुं अनाज नांखी दउं. –एम
विचारी पोताना ढगलामांथी सोएक मण अनाज मोटाभाईना ढगलामां नांखी दीधुं.