: ૨૪ : આત્મધર્મ : ચૈત્ર : ૨૫૦૧
* ભગવાન મહાવીરનું ધર્મચક્ર સમ્યક્ત્વની ધરી ઉપર ફરે છે *
[સમ્યક્ત્વ–લેખમાળા: લેખાંક–૧૨]
સમ્યક્ત્વ માટે મુમુક્ષુજીવનું જીવન કેવું હોય! સમ્યક્ત્વની
ભાવના વખતે અંદર કેવા ભાવો હોય? ને સમ્યક્ત્વ પછી કેવું સુંદર
જીવન હોય? તે સંબંધી આ લેખમાળામાં રજુ થતું સ્વાનુભવરસઝરતું
વર્ણન કોઈપણ જિજ્ઞાસુઓને ખુબ જ ગમી જાય તેવું છે.
અહો! વીતરાગી સંતોએ બતાવેલા આત્મહિતનો વીતરાગી સત્
માર્ગ! અને તે માર્ગેર્ જનારા સંતોની વિચારધારા તથા રહેણી–કરણી તે તો
કોઈ અદ્ભુત ને અલૌકિક છે! પરંતુ તે માર્ગ પામવાની જ્યાં ખરી
જિજ્ઞાસા જાગે છે ત્યાં પણ જીવના ભાવોમાં કોઈ આશ્ચર્યકારી પલટો થવા
માંડે છે; ને મુમુક્ષુજીવનમાં નવા જ ભાવો વેદાય છે.
સમ્યગ્દર્શનને લગતા પ્રયત્નની શરૂઆત કરતાં પહેલાંં જિજ્ઞાસુને
એ પ્રશ્ન ઊઠે છે કે–સમ્યગ્દર્શન એટલે શું?
પોતાના શુદ્ધઆત્મસ્વરૂપની અનુભૂતિસહિત પ્રતીતિ તે
સમ્યગ્દર્શન છે.
વળી તરત એવો પ્રશ્ન ઊઠે છે કે આવું સમ્યગ્દર્શન કેમ પ્રાપ્ત થાય?
પ્રથમ તો જે જીવના અંતરમાં સાચી મુમુક્ષુતા જાગે છે તે જીવ,
જ્ઞાનાનંદસ્વરૂપ આત્માનો અગાધ મહિમા જ્ઞાની પાસેથી જાણીને લક્ષગત
કરે છે, ને પછી વારંવાર અભ્યાસ વડે પરિણામને તેમાં જોડીને, અંતર્મુખ
ઉપયોગ વડે તેના અનુભવ સહિત તેનું સાચું દર્શન કરે છે,–તે સમ્યગ્દર્શન
છે.
આ સમ્યગ્દર્શન મોક્ષનગરીમાં જવા માટેનું ઝડપી વાહન છે; કર્મરજના