સ્પષ્ટ આવે છે, પણ વાણીગમ્ય થતો નથી.–
શક્્યું તે તેના વેદનમાં આવી ગયું છે. વાહ રે વાહ! ધન્ય એ દશા! ધન્ય
એ જીવ!!! ચૈતન્યના અગાધ ચમત્કારનો તેણે સાક્ષાત્કાર કરી લીધો છે....
એણે પોતાના અંતરમાં પરમાત્માનું દર્શન કરી લીધું છે.
સ્વાનુભવપ્રમાણ એવું બળવાન છે કે બીજા કોઈ પ્રમાણને શોધવા જવું
પડતું નથી. સાધારણ જીવો જગતના કોઈ દેખે કે ન દેખે,–પોતે તો પોતાની
અનુભૂતિને સાક્ષાત્ જાણે છે; માટે–
આરાધકભાવમાં વચ્ચે કદાચિત્ સર્વોત્કૃષ્ટ પુણ્યના સંયોગો આવે તોપણ
તેમાં તેને કાંઈ સુંદરતા લાગતી નથી કે તેને લીધે આત્માની કિંચિત્ મહત્તા
લાગતી નથી. તેને પોતાના સ્વતત્ત્વનું જોર જ એવા પ્રકારનું હોય છે કે
બીજે બધેથી તેને નિરંતર ઉદાસીનતા જ વર્તે છે. અહા, ચૈતન્યસ્વરૂપને
ચેતનારી મારી જ્ઞાનચેતના રાગને કરવા કેમ જાય! અને જુદી પરવસ્તુને
કરવાની તો વાત જ શી? પર પદાર્થ મારી નજીક હો યા દૂર હો, પણ મારું
આ સ્વતત્ત્વ તો તેનાથી હંમેશા નિરાળું જ છે; તે પોતે