: ૩૨ : આત્મધર્મ : ચૈત્ર : ૨૫૦૧
* અમે પણ આનંદપૂર્વક આપના જ માર્ગે શીવપુરીમાં આવી રહ્યા છીએ. *
૧૪૧. હે જિનવર! જ્યાં સુધી દેહમાં રહેલા જિનને ન જાણ્યા ત્યાં સુધી
તને નમસ્કાર કર્યા; પણ જો દેહમાં જ રહેલા જિનને જાણી લીધા
તો પછી કોણ કોને નમે?
૧૪૨. શુભાશુભજનક કર્મનો અકર્તા થઈને જીવના અંતરમાં
આત્મસ્વરૂપની સિદ્ધિ જ્યાંસુધી પ્રગટતી નથી ત્યાંસુધી તેને સંકલ્પ
–વિકલ્પ રહે છે.
૧૪૩ (૧) હે જીવ! લોકો તને હઠીલો–હઠીલો કહે છે તો ભલે કહો, પણ
હે હઠી! તું ક્ષોભ કરીશ મા. (અર્થાત્ લોકો હઠીલો કહે તેથી તું
તારા માર્ગને છોડીશ મા.) તું મોહને ઉખેડીને સિદ્ધિ–મહાપુરીમાં
ચાલ્યો જાજે.
(૨) ઘેલા લોકો તને ઘેલો–ગાંડો કહે તો તેથી તું ક્ષુબ્ધ થઈશ મા.
લોકો ગમે તેમ બોલે, તું તો મોહને ઉખેડીને મહાન સિદ્ધિનગરીમાં
પ્રવેશ કરજે.
૧૪૪. જીવોની અહિંસા કરો અને અન્યને જરા પણ અન્યાય ન કરો,
–આટલું ચિત્તમાં લખી લ્યો ને મનમાં ધારણ કરી લ્યો–બસ, પછી
તમે નિશ્ચિતપણે પગ લંબાવીને સૂઈ જાઓ.
૧૪૫. આડા–અવળા બહુ બડબડાટનું શું કામ છે?–દેહ તે આત્મા નથી;
દેહથી ભિન્ન જ્ઞાનમય તે જ તું આત્મા છો;–તેને હે જીવ! તું દેખ!
૧૪૬. ભલે શાસ્ત્રના પોથા પઢે, પણ મન જ જેનું અશુદ્ધ છે તેને મોક્ષ
કેવો?–એમ તો હરણનો શિકાર કરનારો પારધી પણ હરણની સામે
નમે છે. (જેમ ભાવશુદ્ધિ વગરનું તે નમન, સાચું નમન નથી, તેમ
ભાવશુદ્ધિ વગરનું શાસ્ત્રભણતર મોક્ષનું કારણ થતું નથી. માટે હે
જીવ! તું ભાવશુદ્ધિ કર.)
૧૪૭. જેમ ઘણું પાણી વલોવવાથી કાંઈ હાથ ચીકણા થતા નથી, તેમ દયા
(વીતરાગભાવ) વગરનો ધર્મ જ્ઞાનીઓએ ક્યાંય દેખ્યો નથી.
૧૪૮. જેમ લોઢાનો સંગ કરવાથી અગ્નિ પણ મોટામોટા ઘણ વડે પિટાય છે,
તેમ દુષ્ટ જનોના સંગથી ભલાપુરુષોનાં ગુણો પણ નષ્ટ થઈ જાય છે.
૧૪૯. અગ્નિ પણ શંખના ધવલત્વને નષ્ટ કરી શકતો નથી; પણ જો તે
પોતે છારી કે લીલફૂગ સાથે મળી જાય તો તેનું ધવલપણું મટી જાય
છે, એમાં સંદેહ ન કરો. (માટે કુસંગતિ ન કરવી.)