करवा माटे आत्माने परनी साथे कारकपणानो जराय संबंध नथी. आवा
स्वाधीनस्वभावने जाणे तो शुद्धात्मस्वभावनी प्राप्ति माटे (एटले सम्यग्दर्शनथी
मांडीने केवळज्ञाननी प्राप्ति माटे) कोई पण बाह्यसाधननी ओशियाळ रहेती नथी.
स्वभावनी सन्मुख शुद्धोपयोग वडे ज शुद्धतानी प्राप्ति थाय छे. तेने बदले मोहथी
बाह्यसामग्री शोधवानी व्यग्रता करी करीने अज्ञानी जीवो दुःखी थाय छे, पोताना
शुद्धात्मस्वभावनी प्राप्ति परने आधीन मानी ते परतंत्रता छे, ने परतंत्रता ते दुःख