स्वाधीनद्रष्टि ते स्वसन्मुख शुद्धोपयोगनुं कारण छे, तेमां ज स्वतंत्रता ने सुख छे. सुख
माटे आवा पोताना आत्मस्वभावने अवलंबो ने बाह्यसामग्री शोधवानो मोह छोडो–
एम आचार्यदेवनो उपदेश छे.
गोदमां आव्यो छे, ने तेना आयुष्यमांथी असंख्य समय
खबर पडे त्यारपहेलांं तो तेनुं आयुष्य घटवा मांड्युं छे. आ
संसारमां सवारे जे राजपुत्रनो राज्याभिषेक थतो जोवामां
आवे, सांजे ते ज राजपुत्रनो देह चितामां बळतो जोवामां
आवे छे. रे! संसारनी आवी क्षणभंगुरता, अशरणता, अने
असारता! तेने जाणीने परम सारभूत अने अविनाशी एवा
पोताना चैतन्यनुं ज शरण करवा जेवुं छे.
संसारमां तुं आत्मभावनाने चुकीश नहि. सुंदर आत्मतत्त्वनी
भावना अने वैराग्य ए सर्वे मुंझवण मटाडनारो ने शांति
आपनारो अमोघ मंत्र छे.