थता होय, तुं शांति–समाधान माटे मुंझातो हो–तो –
मने शांति आपीश? हुं तारा शरणे आवुं–तने रीझवुं–तो तुं मने आ कषाय–
प्रसंगोमांथी उगारीने मारी रक्षा करीश? –ने मने शांति आपीश? ’
पहेलेथी ज ज्ञाननो विश्वास छोडीने बीजे लाचारी करवा जईश मा. तारुं ज्ञान तने
शांति आपवानी ना नहि ज पाडे....केमके ज्ञान तो महान उदार धीर अने गंभीर छे. ते
जरूर तने समाधान आपीने शांत करशे.....तारे बीजे क््यांय जवुं नहीं पडे. ज्ञाननो
स्वभाव शांति देवानो छे. माटे ज्ञानथी भिन्न बहारमां बीजा कोईनुं शरणुं शोध मा.
ज्ञाननो ज विश्वास करीने निश्चित बनी जा.
* उत्तर: –हा; सम्यक्त्व पामनार स्त्री एकबे भवमां ज मोक्षनी
शके नहि. सम्यक्त्वादिना बळे बीजा भवे स्त्रीपर्याय छेदी, मनुष्य
थई, मुनि थई, ते जीव मोक्ष पामी शके छे. स्त्रीपर्यायमां पण
ज्यां सम्यक्त्व थयुं त्यां नियमथी मोक्षनी प्राप्तिनो सिक्को लागी
गयो. ए ज रीते तिर्यंच के नारकी पण सम्यक्त्व पामीने
अल्पकाळमां मोक्षना अधिकारी बनी शके छे. मोक्षना अधिकारी