पर्यायमां अज्ञान होवा छतां आत्मामां सर्वज्ञस्वभाव होवानो विरोध नथी.
पर्यायमां मिथ्यात्व वखतेय आत्मामां सम्यक्त्वस्वभाव होवानो विरोध नथी.
पर्यायमां राग वखतेय आत्मामां वीतराग–चारित्रस्वभाव होवानो विरोध नथी.
–पण ते स्वभावनो स्वीकार करतां ज पर्यायमां तेनुं फळ आवे छे एटले
पोतानी पर्यायमां मिथ्यात्वादि अमंगळभावो टळीने सम्यक्त्वादि मंगळभावो वर्ते छे.
मंगलाचरणमां वीरसेनस्वामीए घणी सरसवात समजावी छे. –(पुस्तक १, पानुं ३५
थी ३९) त्यां आचार्यदेव कहे छे के द्रव्यार्थिकनये ज्ञानदर्शनस्वभावरूप जीवद्रव्य
अनादिअनंत मंगळ छे केमके भावि केवळज्ञानादि मंगळपर्यायोथी ते अभिन्न छे.
• त्यां शिष्य शंका करे छे: जो ए रीते जीवद्रव्यने त्रिकाळ मंगळ कहेशो तो,
के–तेथी करीने कांई मिथ्यात्वादि भावोने मंगलपणुं साबित नथी थई जतुं,
–केमके ते मिथ्यात्वादि भावोमां जीवत्व नथी, ‘