પરિણમન વર્તે છે.–તે જ નિશ્ચયથી પરભાવોનું પ્રત્યાખ્યાન છે.
વિશેષણ તો આકાશને પણ લાગુ પડે છે, તથા અનાદિઅનંતપણું અતીન્દ્રિયપણું
અને શુદ્ધપણું તો પરમાણુમાં પણ છે, પણ સહજસુખપણું તો આત્મામાં જ છે.
આત્માનો આશ્રય કરવાથી જ સુખની અનુભૂતિ થાય છે.
જ્ઞાનપર્યાયમાં કોઈ પરદ્રવ્ય નથી, મારી જ્ઞાનપર્યાયમાં રાગાદિ પરભાવો નથી,
મારી જ્ઞાનપર્યાયમાં મારો આત્મા જ છે. બીજા બધા મારી જ્ઞાનપર્યાયથી બહાર
પ્રત્યાખ્યાન થઈ ગયું.
ઉપર પડી છે, એટલે શુભોપયોગથી પણ તે ઉદાસીન છે. આવા આત્માને
પોતાની સમસ્ત પર્યાયમાં સ્થાપવો એટલે કે તેનો આશ્રય કરવો તે
જિનસિદ્ધાંતનો સાર છે. ભાઈ! તારી પર્યાયને આત્માની સન્મુખ કર...તને
સમ્યગ્જ્ઞાન થશે, અતીન્દ્રિય સુખ થશે.
પંચમભાવની ભાવનારૂપે હું પરિણમ્યો છું, તે પંચમભાવના આશ્રયે
સમ્યગ્દર્શનનો ઉત્પાદ થયો છે; મારી તે સમ્યગ્દર્શન–પર્યાયમાં મને મારા
આત્માનું જ અવલંબન છે, બીજા કોઈનું અવલંબન નથી, માટે મારી
સમ્યગ્દર્શનપર્યાયમાં મારો આત્મા જ છે. અનાદિ અનંત–અમૂર્ત–અતીન્દ્રિય–
શુદ્ધ–સુખસ્વરૂપી એવો હું છું–તેની પ્રતીતવડે હું સહજ સમ્યગ્દર્શનરૂપે પરિણમ્યો
છું. આવી શુદ્ધપર્યાયરૂપે પરિણમેલો આત્મા જ જાણે છે કે