ગુણો છે કે જે સદાય મારી સાથે જ છે. બહારના આ બંધુવર્ગ–સગાંસંબંધી તે
ખરેખર અમારાં નથી, અમે હવે નિર્મોહ થઈને ચૈતન્યની શુદ્ધતાને સાધવા માટે
જંગલમાં જશું. જુઓ, આ ધર્મીનો વૈરાગ્ય! ચૈતન્યની મસ્તી જાગી, વૈરાગ્યનો
પાવર ફાટ્યો....તે હવે સંસારના પીંજરામાં નહીં રહે. અમારો અમારા
સંસારના કલેશથી થાક્યો છે....અમારું સ્થાન હવે વનમાં.... ચૈતન્યની શાંતિમાં
જ છે. વનના સિંહ અને વાઘની વચ્ચે જઈને અમે અમારા ચૈતન્યને સાધશું....
ને સમભાવમાં રહેશું. ચૈતન્યતત્ત્વનું ભાન અને અનુભૂતિ તો પહેલાંં થયા છે,
હવે તેની પૂર્ણતાને સાધવા માટે આ રીતે વૈરાગ્યપૂર્વક મોક્ષાર્થી જીવ મુનિ થાય
છે.
કાંઈ અમારું નથી–એમ મેં જાણ્યું છે, જ્ઞાનજ્યોતિ મને પ્રગટ થઈ છે. મારો
ચૈતન્યસ્વરૂપ આત્મા જ મારો સાચો બંધુ છે, એને મેં ઓળખ્યો છે–તેથી મારા
અનાદિના સાચા બંધુ પાસે જ હવે હું જાઉં છું....એટલે હવે તમારી વિદાય લઉં છું.
હવે અમે મોહરહિત થઈને અમારા ચૈતન્યની શાંતિમાં ઠરશું ને સિદ્ધપદને સાધશું.
પુરુષનો આત્મા તમારા આત્માથી ઉત્પન્ન થયો નથી–એમ નિશ્ચયથી તમે જાણો. મેં
મારા આત્માને બધાથી ભિન્ન જાણ્યો છે, તેથી હવે બધા સાથેનો મોહસંબંધ છોડીને,
વૈરાગ્યથી હું મારા આત્માને સાધવા માંગું છું; માટે તમે મને રજા આપો. જેને
જ્ઞાનજ્યોતિ પ્રગટી છે એવો આ આત્મા આજે પોતાના આત્મા પાસે જાય છે.
એટલે કે પોતે પોતામાં લીન થાય છે. આત્મા જ પોતાનો અનાદિનો જનક છે
–પોતે જ પોતાની નિર્મળપર્યાયરૂપ પ્રજાનો ઉત્પાદક છે. આવા અમારા આત્માને
અને અનુભવમાં લીધો છે ને હવે મુનિ થઈને આત્માના કેવળજ્ઞાન–નિધાનને
ખોલશું.–આવી ભાવનાથી પિતા–માતા પાસે વિનયથી રજા લે છે.
વૈરાગ્ય પામતા ને દીક્ષા લેતા. નાના હાથમાં નાનકડું કમંડળ ને નાનકડી
મોરપીંછી લઈને મહાન ચૈતન્યની