: ४८ : आत्मधर्म : आसो : २५०१
* “मुनिवरोए केम वर्तवुं? ” *
‘ज्ञानदर्शनस्वभावी शुद्धात्मद्रव्यमां प्रतिबद्ध एवा
शुद्ध अस्तित्वमात्ररूपे वर्तवुं. ’
* एक स्वद्रव्य–प्रतिबंध (एटले के स्वद्रव्यमां लीनता) ते ज
उपयोगनी शुद्धतानुं कारण छे. अने एवा शुद्धोपयोगवडे ज
श्रमणपणुं होय छे.
* आत्माथी भिन्न जे परद्रव्य छे. ते बधाय परद्रव्य–प्रतिबंध
उपयोगने अशुद्धतानुं कारण छे. परद्रव्यमां लीनता वडे आत्मानो
उपयोग अशुद्ध थाय छे ने अशुद्धउपयोगमां श्रमणपणुं होतुं नथी.
(छठ्ठागुणस्थाननी शुद्धपरिणतिने ‘शुद्धउपयोग’ पण कहेवाय छे–ए
लक्षमां राखवुं.)
* एक स्वद्रव्यमां प्रतिबंध ते ज उपयोगनी शुद्धतानुं कारण छे,–अने
अन्य समस्त परद्रव्यो उपयोगना उपरंजक छे–एम जाणीने,
ज्ञानदर्शनस्वभावी शुद्धात्मद्रव्यमां प्रतिबद्ध एवा एक
अस्तित्वमात्ररूपे वर्तवुं–एम तात्पर्य छे.
* ज्ञानदर्शनस्वभावी शुद्धात्मद्रव्य ते त्रिकाळ छे; तेमां वर्तवुं ते
मोक्षमार्गरूप पर्याय छे. आवा द्रव्य–पर्यायस्वरूप आत्मा छे. अहो!
‘ज्ञानदर्शनस्वभावी शुद्धात्मद्रव्यमां प्रतिबद्ध एवा शुद्ध
अस्तित्वमात्ररूपे वर्तवुं’ एम कहीने द्रव्य अने तेना आश्रयरूप
शुद्धपर्याय–बंने बतावी दीधा छे.
* पोताना स्वभावमां लीनपणे शुद्धअस्तित्वमात्ररूपे वर्तवुं–ते ज
मोक्षमार्गी श्रमणोनुं खरूं वर्तन छे. बहारनुं वर्तन (आहारादिनी
क्रियाओ) ते कांई आत्माना अस्तित्वमां नथी, ने मुनिवरो तेमां
लीनपणे वर्तता नथी. तेओ तो पोताना स्वभावमां ज लीनपणे वर्ते छे.
* आ रीते मुनिवरोए, तेमज बीजा धर्मीजीवोए पण
ज्ञानदर्शनस्वभावी पोताना शुद्धात्मद्रव्यमां प्रतिबद्ध रहीने
शुद्धअस्तित्वमात्ररूपे वर्तवुं–ते ज तात्पर्य छे, ते ज मोक्षमार्ग छे.
(प्रवचनसार गा. २१४)