साधक होवाथी आत्मा महान छे. ईन्द्रियोने अवलंबीने एकेक विषयने जाणे एवो
तुच्छ आत्मा नथी; आत्मा तो अतीन्द्रियपणे एकसाथे सर्वे ज्ञेयोने जाणी ल्ये एवो
महान पदार्थ छे. आवा मारा आत्माने ईन्द्रियात्मक परद्रव्योथी भिन्नता छे, अने ते
स्पर्शादिने जाणनारी ज्ञानपर्यायरूप स्वधर्मोथी अभिन्नता छे, तेथी एकपणुं छे.
नथी. पण परनो आश्रय करवा जतां राग–द्वेष–मोह थाय छे ते अशुद्धता छे. माटे,
अशुद्धताना कारण एवा परद्रव्यना संसर्गथी आत्मा जुदो छे, ने ज्ञानादिक पोताना
स्वभावधर्मो तेनाथी आत्मा अविभक्त छे.–आवा आत्माने जाणीने तेने ज
ध्रुवपणे उपलब्ध करवो एटले श्रद्धा–ज्ञान–अनुभवमां लेवो, ते मोक्षमार्ग छे.
आत्माथी ते जुदी नथी पण आत्मा साथे तन्मय छे, ने परज्ञेयथी भिन्न छे.–आवुं
एकत्व–विभक्तपणुं ते आत्माने शुद्धतानुं कारण छे. ने एवो शुद्धआत्मा ज
आत्माने माटे सदा ध्रुव होवाथी ते उपलब्ध करवा योग्य छे.–आ प्रकारे शुद्धात्मानी
उपलब्धिथी ज मोहनो क्षय थईने अक्षयसुखरूप परमात्मदशा प्रगटे छे.
अभिन्न कहीने आत्मानुं एकपणुं कह्युं छे. आवा एकत्वमां परद्रव्यना प्रतिबंधनो
अभाव होवाथी शुद्धपणुं छे. परज्ञेयपदार्थो अनित्य हो के नित्य हो–आ आत्माने
माटे तो ते अध्रुव ज छे, ने तेनो आश्रय आत्माने अशुद्धतानुं ज कारण थाय छे.
माटे शुद्धआत्माने जेओ उपलब्ध करवा मांगता होय एटले के शुद्ध आत्मानो