੧੪

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਕੋ ਪ੍ਰਥਮ ਭੂਮਿਕਾਮੇਂ ਥੋੜੀ ਉਲਝਨ ਭੀ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਹ ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਉਲਝਤਾ ਕਿ ਜਿਸਸੇ ਮੂਢਤਾ ਹੋ ਜਾਯ . ਉਸੇ ਸੁਖਕਾ ਵੇਦਨ ਚਾਹਿਯੇ ਹੈ ਵਹ ਮਿਲਤਾ ਨਹੀਂ ਔਰ ਬਾਹਰ ਰਹਨਾ ਪੋਸਾਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਉਲਝਨ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਲਝਨਮੇਂਸੇ ਵਹ ਮਾਰ੍ਗ ਢੂਁਢ ਲੇਤਾ ਹੈ . ਜਿਤਨਾ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਉਠਾਯੇ ਉਤਨਾ ਵੀਰ੍ਯ ਅਂਦਰ ਕਾਮ ਕਰਤਾ ਹੈ . ਆਤ੍ਮਾਰ੍ਥੀ ਹਠ ਨਹੀਂ ਕਰਤਾ ਕਿ ਮੁਝੇ ਝਟਪਟ ਕਰਨਾ ਹੈ . ਸ੍ਵਭਾਵਮੇਂ ਹਠ ਕਾਮ ਨਹੀਂ ਆਤੀ . ਮਾਰ੍ਗ ਸਹਜ ਹੈ, ਵ੍ਯਰ੍ਥਕੀ ਜਲ੍ਦਬਾਜੀਸੇ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ..੩੪..

ਅਨਂਤ ਕਾਲਸੇ ਜੀਵਕੋ ਅਸ਼ੁਭ ਭਾਵਕੀ ਆਦਤ ਪੜ ਗਈ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਉਸੇ ਅਸ਼ੁਭ ਭਾਵ ਸਹਜ ਹੈ . ਔਰ ਸ਼ੁਭਕੋ ਬਾਰਮ੍ਬਾਰ ਕਰਨੇਸੇ ਸ਼ੁਭ ਭਾਵ ਭੀ ਸਹਜ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ . ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਪਨਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਜੋ ਕਿ ਸਚਮੁਚ ਸਹਜ ਹੈ ਉਸਕਾ ਖ੍ਯਾਲ ਜੀਵਕੋ ਨਹੀਂ ਆਤਾ, ਖਬਰ ਨਹੀਂ ਪੜਤੀ . ਉਪਯੋਗਕੋ ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਕਰਕੇ ਸਹਜ ਸ੍ਵਭਾਵ ਪਕੜਨਾ ਚਾਹਿਯੇ ..੩੫..

ਜੋ ਪ੍ਰਥਮ ਉਪਯੋਗਕੋ ਪਲਟਨਾ ਚਾਹਤਾ ਹੈ ਪਰਨ੍ਤੁ