૯૬
બહેનશ્રીનાં વચનામૃત
દ્રવ્ય તો અનંત શક્તિનો ધણી છે, મહાન છે, પ્રભુ
છે. તેની પાસે સાધકની પર્યાય પોતાની પામરતા સ્વીકારે
છે. સાધકને દ્રવ્ય-પર્યાયમાં પ્રભુતા અને પામરતાનો આવો
વિવેક વર્તે છે. ૨૮૩.
✽
સાધકદશા તો અધૂરી છે. સાધકને જ્યાં સુધી પૂર્ણ
વીતરાગતા ન થાય, અને ચૈતન્ય આનંદધામમાં પૂર્ણપણે
સદાને માટે બિરાજમાન ન થાય, ત્યાં સુધી પુરુષાર્થનો
દોર તો ઉગ્ર જ થતો જાય છે. કેવળજ્ઞાન થતાં એક
સમયનો ઉપયોગ થાય છે અને તે એક સમયની
જ્ઞાનપર્યાય ત્રણ કાળ અને ત્રણ લોકને પહોંચી વળે
છે. ૨૮૪.
✽
પોતે પરથી ને વિભાવથી જુદાપણાનો વિચાર કરવો.
એકતાબુદ્ધિ તોડવી તે મુખ્ય છે. એકત્વ તોડવાનો ક્ષણે
ક્ષણે અભ્યાસ કરવો. ૨૮૫.
✽
આ તો અનાદિનો પ્રવાહ બદલવાનો છે. અઘરું કામ
તો છે, પણ જાતે જ કરવાનું છે. બહારની હૂંફ શા
કામની? હૂંફ તો પોતાના આત્મતત્ત્વની લેવાની છે. ૨૮૬.
✽