દ્રવ્યસામાન્યસ્વરૂપ અનુભવપૂર્વક જાણ્યું નહિ હોવાથી તે
બધું અજ્ઞાન છે.
થતાં જ છૂટી ગયું હોય છે, ઉગ્ર જ્ઞાતૃત્વધારા અતૂટ
વર્તતી હોય છે, પરમ સમાધિ પરિણમી હોય છે. તેઓ
શીઘ્ર શીઘ્ર નિજાત્મામાં લીન થઈ આનંદને વેદતા હોય
છે. તેમને પ્રચુર સ્વસંવેદન હોય છે. તે દશા અદ્ભુત
છે, જગતથી ન્યારી છે. પૂર્ણ વીતરાગતા નહિ હોવાથી
તેમને વ્રત-તપ-શાસ્ત્રરચના વગેરેના શુભ ભાવો આવે છે
ખરા, પણ તે હેયબુદ્ધિએ આવે છે. આવી પવિત્ર
મુનિદશા મુક્તિનું કારણ છે. ૪૧૦.
નથી
રસ-સ્પર્શાદિરૂપે પુદ્ગલ પરિણમે છે, જીવ તેમને ફેરવી
શકતો નથી