४
‘सांभळ्या ज करीए’ एम थाय. गुरुदेवे मुक्तिनो मार्ग प्रकाश्यो ने स्पष्ट कर्यो छे. तेओश्रीने श्रुतनी लब्धि छे. ८.
पुरुषार्थ करवानी कळ सूझी जाय तो मार्गनी मूंझवण टळी जाय. पछी कळे कमाय, धन धनने कमावे — धन रळे तो ढगला थाय, तेम आत्मामां पुरुषार्थ करवानी कळ आवी गई एटले कोई वार तो अंतरमां ढगलाना ढगला थई जाय, अने क्यारेक सहज जेम होय तेम रहे. ९.
अमे बधाने सिद्धपणे ज देखीए छीए, अमे तो बधाने चैतन्य ज देखी रह्या छीए. कोईने अमे रागद्वेषवाळा देखता ज नथी. ए भलेने पोताने गमे तेवा मानता होय, पण जेने चैतन्य — आत्मा ऊघड्यो छे तेने बधुं चैतन्यमय ज भासे छे. १०.
मुमुक्षुओने तथा ज्ञानीओने अपवादमार्गनो के उत्सर्गमार्गनो आग्रह न होय, पण जेनाथी पोताना परिणाममां आगळ वधाय ते मार्गने ग्रहण करे. पण जो एकांत उत्सर्ग के एकांत अपवादनी हठ करे तो तेने