६
बहेनश्रीनां वचनामृत
सहजरूपे जोर आवे. भावनानी उग्रता होय तो साचुं आववानो अवकाश छे. १४.
✽
तीर्थंकरदेवनी दिव्यध्वनि के जे जड छे तेने पण केवी उपमा आपी छे! अमृतवाणीनी मीठाश जोई द्राक्षो शरमाईने वनवासमां चाली गई अने शेरडी अभिमान छोडीने चिचोडामां पिलाई गई! आवो तो जिनेन्द्रवाणीनो महिमा गायो छे. तो जिनेन्द्रदेवना चैतन्यना महिमानी तो शी वात करवी! १५.
✽
ज्ञान-वैराग्यरूपी पाणी अंदर सिंचवाथी अमृत मळशे, तारा सुखनो फुवारो छूटशे; राग सिंचवाथी दुःख मळशे. माटे ज्ञान-वैराग्यरूपी जळनुं सिंचन करी मुक्तिसुखरूपी अमृत मेळव. १६.
✽
जेम वृक्षनुं मूळ पकडवाथी बधुं हाथ आवे छे, तेम ज्ञायकभावने पकडवाथी बधुं हाथ आवशे. शुभ परिणाम करवाथी कांई हाथ नहि आवे. जो मूळ स्वभावने पकड्यो हशे तो गमे ते प्रसंगो आवे ते समये शान्ति — समाधान रहेशे, ज्ञाता-द्रष्टापणे रही शकाशे. १७.
✽