१०
आजे तो गवाय छे परंतु हजारो वर्षो सुधी पण गवाशे. २७.
भविष्यनुं चितरामण केवुं करवुं ते तारा हाथनी वात छे. माटे कह्युं छे के, ‘बंध समय जीव चेतीए, उदय समय शा उचाट’. २८.
ज्ञानने धीरुं करीने सूक्ष्मताथी अंदर जो तो आत्मा पकडाय एवो छे. एक वार विकल्पनी जाळ तोडीने अंदरथी छूटो पडी जा, पछी जाळ चोंटशे नहि. २९.
जेम बीज वावे छे तेमां प्रगटरूपे कांई देखातुं नथी, छतां विश्वास छे के ‘आ बीजमांथी वृक्ष फालशे, तेमांथी डाळां-पांदडां-फळ वगेरे आवशे’, पछी तेनो विचार आवतो नथी; तेम मूळ शक्तिरूप द्रव्यने यथार्थ विश्वासपूर्वक ग्रहण करवाथी निर्मळ पर्याय प्रगट थाय छे; द्रव्यमां प्रगटरूपे कांई देखातुं नथी तेथी विश्वास विना ‘शुं प्रगटशे’ एम थाय, पण द्रव्यस्वभावनो विश्वास करवाथी निर्मळता प्रगटवा लागे छे. ३०.