आत्मा कर्ममां प्रवेश करीने कांई करतो नथी, तोपण भावने अनुरूप ज चितरामण स्वयं थई जाय छे. हवे दर्शनरूप, ज्ञानरूप, चारित्ररूप परिणमन कर तो संवर-निर्जरा थशे. आत्मानो मूळ स्वभाव दर्शन- ज्ञान-चारित्ररूप छे, तेनुं आलंबन करतां द्रव्यमां जे (शक्तिरूपे) पड्युं छे ते (व्यक्तिरूपे) बहार आवशे. ७६.

अनंत काळथी जीवने पोताथी एकत्व अने परथी विभक्तपणानी वात रुची ज नथी. जीव बहारथी फोतरां खांड्या करे छे पण अंदरनो जे कस — आत्मा — तेने शोधतो नथी. राग-द्वेषनां फीफां खांडवाथी शो लाभ छे? तेमांथी दाणो न नीकळे. परथी एकत्वबुद्धि तोडी जुदा तत्त्वने — अबद्धस्पृष्ट, अनन्य, नियत, अविशेष अने असंयुक्त आत्माने — जाणे, तो कार्य थाय. ७७.

स्वरूपनी लीला जात्यंतर छे. मुनिराज चैतन्यना बागमां रमतां रमतां कर्मना फळनो नाश करे छे. बहारमां आसक्ति हती ते तोडी स्वरूपमां मंथर — स्वरूपमां लीन — थई गया छे. स्वरूप ज तेमनुं आसन, स्वरूप ज निद्रा, स्वरूप ज आहार छे; तेओ स्वरूपमां