जाय. वीतराग देव अने गुरुनां वचनामृतोनुं हार्द समजीने शुद्ध चैतन्यभावनारूप उपादान – औषधनुं सेवन करवामां आवे तो भवरोग टळे छे; तेथी वीतरागनां वचनामृतने भवरोगनां निमित्त-औषध कहेवामां आव्यां छे. १६४.
जेने चैतन्यदेवनो महिमा नथी तेने अंदर वसवाट करवो दुर्लभ छे. १६५.
हे शुद्धात्मा! तुं मुक्तस्वरूप छो. तने ओळखवाथी पांच प्रकारनां परावर्तनोथी छुटाय छे माटे तुं संपूर्ण मुक्तिने देनार छो. तारा पर एकधारी द्रष्टि राखवाथी, तारा शरणे आववाथी, जन्ममरण टळे छे. १६६.
वाणीथी अने विभावोथी जुदुं छतां कथंचित् गुरुवचनोथी जाणी शकाय एवुं जे चैतन्यतत्त्व तेनी अगाधता, अपूर्वता, अचिंत्यता गुरु बतावे छे. शुभाशुभ भावोथी दूर चैतन्यतत्त्व पोतामां वसे छे एवुं भेदज्ञान गुरुवचनोथी करी जे शुद्धद्रष्टिवाळो थाय तेने यथार्थ द्रष्टि थाय, लीनताना अंश वधे, मुनिदशामां वधारे लीनता