७८
थई जाय छे. अवसर चूकवा जेवो नथी. २२५.
पोतानो अगाध गंभीर ज्ञायकस्वभाव पूर्ण रीते जोतां आखो लोकालोक भूत-भविष्यनी पर्याय सहित समय- मात्रमां जणाई जाय छे. वधारे जाणवानी आकांक्षाथी बस थाओ, स्वरूपनिश्चळ ज रहेवुं योग्य छे. २२६.
शुद्धनयना विषयभूत आत्मानी स्वानुभूति सुखरूप छे. आत्मा स्वयमेव मंगळरूप छे, आनंदरूप छे; तेथी आत्मानी अनुभूति पण मंगळरूप अने आनंदरूप छे. २२७.
आत्माना अस्तित्वने ओळखीने स्वरूपमां ठरी जा, बस!...तारुं अस्तित्व आश्चर्यकारी अनंत गुणपर्यायथी भरेलुं छे. तेनुं पूर्ण स्वरूप भगवाननी वाणीमां पण पूरुं आवी शकतुं नथी. तेने अनुभवी, तेमां ठरी जा. २२८.
मुनिने संयम, नियम ने तप — बधांमां आत्मा समीप होय. अहो! तुं तो आत्मानी साधना करवा नीकळ्यो...त्यां आ लौकिक जनना परिचयनो रस केम?