तारे शुद्धि वधारवी होय, दुःखथी छूटवानी भावना होय, तो अधिक गुणवाळा के सरखा गुणवाळाना संगमां वसजे.
लौकिक संग तारो पुरुषार्थ मंद पडवानुं कारण थशे. विशेष गुणीनो संग तारा चैतन्यतत्त्वने निहाळवानी परिणति विशेष वधवानुं कारण थशे.
अचानक आवी पडेला असत्संगमां तो पोते पुरुषार्थ राखी जुदो रहे, पण पोते रसपूर्वक जो असत्संग करे तो तेनी परिणति मंद पडी जाय.
— आ तो स्वरूपमां झूलता मुनिओने (आचार्य- देवनी) भलामण छे. निश्चय-व्यवहारनी संधि ज एवी छे. आ प्रमाणे पोतानी भूमिकानुसार बधाए समजी लेवानुं छे. २२९.
आत्मा तो आश्चर्यकारी चैतन्यमूर्ति! पहेलां चारे बाजुथी तेने ओळखी, पछी नय-प्रमाण वगेरेना पक्ष छोडी अंदरमां ठरी जवुं. तो अंदरथी ज मुक्त स्वरूप प्रगट थशे. अंदर स्वरूपमां ठरी गयेला ज्ञानीओ ज साक्षात् अतीन्द्रिय आनंदामृतने अनुभवे छे — ‘त एव साक्षात् अमृतं पिबन्ति’. २३०.