PDF/HTML Page 649 of 1906
single page version
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਸ਼ੁਦ੍ਧਨਯਕਾ ਵਿਸ਼ਯ ਤ੍ਰਿਕਾਲੀ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਨਿਸ਼੍ਕ੍ਰਿਯ ਮਾਨੇ ਕ੍ਯਾ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸ਼ੁਦ੍ਧਨਯਕਾ ਵਿਸ਼ਯ ਤ੍ਰਿਕਾਲੀ ਨਿਸ਼੍ਕ੍ਰਿਯ ਯਾਨੀ ਉਸਮੇਂ ਏਕ ਪਰਮਪਾਰਿਣਾਮਿਕਭਾਵ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਅਨਾਦਿਅਨਨ੍ਤ ਹੈ. ਉਸ ਪਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰ, ਐਸਾ ਕਹਨਾ ਹੈ. ਸ਼ੁਦ੍ਧਨਯਕਾ ਵਿਸ਼ਯ ਪਰਮਪਾਰਿਣਾਮਿਕਭਾਵ ਹੈ. ਨਿਸ਼੍ਕ੍ਰਿਯ ਅਰ੍ਥਾਤ ਉਨ ਸਬਕਾ ਏਕ ਹੀ (ਭਾਵ) ਹੈ, ਉਸਮੇਂਸੇ ਪਰ੍ਯਾਯ ਨਿਕਲ ਨਹੀਂ ਜਾਤੀ. ਤੂ ਏਕ ਸ੍ਵਰੂਪ ਆਤ੍ਮਾ ਹੈ, ਉਸ ਪਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰ, ਬਸ, ਐਸਾ ਹੀ ਕਹਨਾ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ ਪਰ੍ਯਾਯ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਤੂ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕੋ ਪਹਚਾਨਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਉਸ ਪਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰ. ਏਕ ਸ਼ੁਦ੍ਧਨਯਕਾ ਵਿਸ਼ਯ ਏਕ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕੀ ਮੁਖ੍ਯਤਾ ਹੈ. ਨਿਸ਼੍ਸ਼੍ਕ੍ਰਿਯ ਏਕ ਦ੍ਰਵ੍ਯਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ, ਉਸਮੇਂ ਕਿਸੀ ਭੀ ਪ੍ਰਕਾਰਕਾ ਫੇਰਫਾਰ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਫੇਰਫਾਰ ਰਹਿਤ ਏਕ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਅਨਾਦਿਅਨਨ੍ਤ ਹੈ, ਉਸੇ ਤੂ ਪਹਚਾਨ, ਐਸਾ ਕਹਨਾ ਹੈ.
ਇਸਲਿਯੇ ਉਸਮੇਂ ਪਰ੍ਯਾਯਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਅਥਵਾ ਉਸਮੇਂ ਕੋਈ ਕਾਰ੍ਯ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਐਸਾ ਉਸਕਾ ਅਰ੍ਥ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ. ਸਿਦ੍ਧ ਭਗਵਾਨਮੇਂ ਪਰਿਣਤਿ ਹੈ. ਸਿਦ੍ਧ ਭਗਵਾਨਮੇਂ ਭੀ ਪਰ੍ਯਾਯੇਂ ਹੋਤੀ ਹੈਂ. ਉਨਮੇਂ ਭੀ ਜ੍ਞਾਨਕੀ, ਦਰ੍ਸ਼ਨਕੀ, ਚਾਰਿਤ੍ਰਕੀ ਸਬ ਪਰ੍ਯਾਯੇਂ ਸਿਦ੍ਧ ਭਗਵਾਨਮੇਂ ਹੈਂ. ਉਸਮੇਂਸੇ ਨਿਕਲ ਨਹੀਂ ਜਾਤੀ. ਦ੍ਰਵ੍ਯ-ਗੁਣ-ਪਰ੍ਯਾਯ ਵਹ ਵਸ੍ਤੁਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਹੈ.
ਏਕ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕੋ ਪਹਚਾਨ, ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਪਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰ. ਦ੍ਰਵ੍ਯਕਾ ਆਲਮ੍ਬਨ ਲੇ. ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਪਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰਨੇਸੇ, ਉਸਕਾ ਆਲਮ੍ਬਨ ਲੇਨੇਸੇ ਉਸ ਪਰ ਜੋਰ ਆਤਾ ਹੈ. ਜੋ ਪਰ੍ਯਾਯ ਪਲਟਤੀ ਹੈ, ਉਸ ਪਰ ਆਸ਼੍ਰਯ ਨਹੀਂ ਲਿਯਾ ਜਾਤਾ. ਆਸ਼੍ਰਯ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਜੋ ਅਨਾਦਿਅਨਨ੍ਤ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਸ੍ਥਿਰ ਹੈ, ਉਸਕਾ ਆਸ਼੍ਰਯ ਲਿਯਾ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਜੋ ਪਲਟਤਾ ਰਹਤਾ ਹੈ, ਉਸਕਾ ਆਸ਼੍ਰਯ ਨਹੀਂ ਲਿਯਾ ਜਾਤਾ. ਲੇਕਿਨ ਉਸਮੇਂਸੇ ਪਰ੍ਯਾਯ ਨਿਕਲ ਨਹੀਂ ਜਾਤੀ. ਸਿਦ੍ਧ ਭਗਵਾਨਮੇਂ ਪਰਿਣਤਿ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨਕੀ ਪਰ੍ਯਾਯ, ਜ੍ਞਾਨ, ਦਰ੍ਸ਼ਨ, ਚਾਰਿਤ੍ਰ ਆਦਿ ਸਬ ਪਰ੍ਯਾਯ ਸਿਦ੍ਧ ਭਗਵਾਨਮੇਂ ਹੈਂ. ਪਰ੍ਯਾਯ ਰਹਿਤ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਹੈ ਹੀ ਨਹੀਂ. ਪਰ੍ਯਾਯ ਰਹਿਤ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕਾ ਸ੍ਵੀਕਾਰ ਕਰਤਾ ਹੈ, ਵਹ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਜਾਨਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਪਰ੍ਯਾਯ ਰਹਿਤ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਹੋਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ.
ਪਰਨ੍ਤੁ ਪਰ੍ਯਾਯਕੋ ਮੁਖ੍ਯ ਕਰਕੇ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕੋ ਭੂਲ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਅਨਾਦਿ ਕਾਲਸੇ ਪਰ੍ਯਾਯਕੀ ਮੁਖ੍ਯਤਾ ਕਰਕੇ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕੋ ਭੂਲ ਗਯਾ. ਇਸਲਿਯੇ ਜਿਸਕਾ ਆਸ਼੍ਰਯ ਲਿਯਾ ਜਾਤਾ ਹੈ, ਐਸਾ ਆਸ਼੍ਰਯਭੂਤ ਜੋ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਹੈ, ਉਸ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕੋ ਭੂਲ ਗਯਾ. ਇਸਲਿਯੇ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕੀ ਮੁਖ੍ਯਤਾ ਕਰਕੇ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕਾ ਆਸ਼੍ਰਯ ਲੇ. ਪਰ੍ਯਾਯਕਾ ਆਸ਼੍ਰਯ ਨਹੀਂ ਲਿਯਾ ਜਾਤਾ. ਪਰ੍ਯਾਯਕੋ ਖ੍ਯਾਲਮੇਂ ਰਖ, ਉਸਕਾ ਜ੍ਞਾਨ ਕਰ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਪਰ੍ਯਾਯਕੋ ਗੌਣ ਕਰਤਾ ਹੈ, ਪਰ੍ਯਾਯ ਕਹੀਂ ਚਲੀ ਨਹੀਂ ਜਾਤੀ.
PDF/HTML Page 650 of 1906
single page version
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਪਰ੍ਯਾਯ ਵਸ੍ਤੁਮੇਂਸੇ ਚਲੀ ਨਹੀਂ ਜਾਤੀ. ਵਿਭਾਵ ਛੂਟ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਵਿਭਾਵ ਅਪਨਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਪਰ੍ਯਾਯ ਤੋ ਸ੍ਵਯਂਮੇਂ ਰਹਤੀ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਅਨ੍ਦਰ ਜੋ ਉਲਝਨ ਥੀ, ਵਹ ਸਬ ਨਿਕਲ ਗਯੀ. ਬਹੁਤ ਸ੍ਪਸ਼੍ਟਤਾ (ਹੋ ਗਯੀ).
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਉਸਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ, ਚੈਤਨ੍ਯਕਾ ਵਸ੍ਤੁਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਕੋਈ ਅਦ੍ਭੁਤ ਹੈ. ਆਸ਼੍ਚਰ੍ਯਕਾਰੀ ਹੈ. ਉਸਕਾ ਮੇਲ ਕਰਕੇ ਸਮਝਨਾ. ਤੋ ਹੀ ਮੁਕ੍ਤਿਕਾ ਮਾਰ੍ਗ ਯਥਾਰ੍ਥਪਨੇ ਸਧਤਾ ਹੈ. ਸਮਝਨੇਮੇਂ ਦੂਸਰਾ ਪਹਲੂ ਸਮਝੇ ਹੀ ਨਹੀਂ ਔਰ ਨਿਕਾਲ ਦੇ ਤੋ ਯਥਾਰ੍ਥ ਨਹੀਂ ਆਤੀ. ਕਹਾਁ ਜੋਰ ਦੇਨਾ ਹੈ, ਕਹਾਁ ਗੌਣ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਵਸ੍ਤੁਕੇ ਸ੍ਵਰੂਪਕੋ ਨਿਕਾਲ ਨਹੀਂ ਦੇਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ... ਹੈ, ਪਰਾਸ਼੍ਰਿਤ ਭਾਵ ਹੈ, ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ.
ਦ੍ਰਵ੍ਯਕੀ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਸੇ ਸ੍ਵਭਾਵ ਸਧਤਾ ਹੈ. ਲੇਕਿਨ ਉਸਮੇਂ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਪਰ੍ਯਾਯੇਂ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤੀ ਹੈਂ, ਉਸਕਾ ਵੇਦਨ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਵਹ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਪਰ੍ਯਾਯ ਚੈਤਨ੍ਯਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਸਰ੍ਵਾਂਸ਼ਸੇ ਸਰ੍ਵ ਪ੍ਰਕਾਰਸੇ ਵਹ ਭਿਨ੍ਨ ਰਹੇ ਅਥਵਾ ਦੂਸਰੇ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕੀ ਭਾਁਤਿ ਭਿਨ੍ਨ ਅਲਗ ਹੈ, ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਚੈਤਨ੍ਯਕੇ ਆਸ਼੍ਰਯਸੇ ਹੀ ਵਹ ਪਰ੍ਯਾਯ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤੀ ਹੈ ਔਰ ਚੈਤਨ੍ਯਕੋ ਹੀ ਉਸਕਾ-ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਪਰ੍ਯਾਯਕਾ ਵੇਦਨ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਰਾਗਕੀ ਪਰ੍ਯਾਯ ਤੋ ਵਿਭਾਵ ਪਰ੍ਯਾਯ ਹੈ. ਕ੍ਸ਼ੇਤ੍ਰ ਤੋ ਉਸਕਾ ਏਕ ਹੈ, ਵਹ ਕਹਾਁ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ? ਵਿਭਾਵ ਅਪਨਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਵਹ ਤੋ ਉਸਕਾ ਨਿਮਿਤ੍ਤ ਜਡ ਹੈ. ਬਾਕੀ ਜੋ ਚੈਤਨ੍ਯਮੇਂ ਪਰ੍ਯਾਯ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਵਹ ਦੂਸਰੇ ਕ੍ਸ਼ੇਤ੍ਰਮੇਂ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਰਾਗਕੀ ਪਰ੍ਯਾਯ. ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾਸੇ ਕਹਨੇਮੇਂ ਆਤਾੈਹੈ.
ਨਿਮਿਤ੍ਤਸੇ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਜਡ ਕਰ੍ਮਕੇ ਨਿਮਿਤ੍ਤਸੇ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਉਸਕਾ ਕ੍ਸ਼ੇਤ੍ਰ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ, ਐਸਾ ਕਹਨੇਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਸਰ੍ਵ ਪ੍ਰਕਾਰਸੇ ਵਹ ਜਡਮੇਂ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਰਾਗਕੀ ਪਰ੍ਯਾਯਕੋ ਵਹ ਟਾਲ ਨਹੀਂ ਸਕੇ, ਯਦਿ ਜਡਮੇਂ ਹੋਤੀ ਹੋ ਤੋ. ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਰਾਗਕੀ ਪਰ੍ਯਾਯਕਾ ਵੇਦਨ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਤੋ ਵਹ ਜਡ ਹੈ ਕ੍ਯਾ? ਅਪਨਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਉਸ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾਸੇ, ਕਰ੍ਮਕੇ ਨਿਮਿਤ੍ਤਸੇ ਹੁਯੀ ਇਸਲਿਯੇ ਉਸੇ ਪੁਦਗਲਮੇਂ ਡਾਲਕਰ ਪੁਦਗਲ ਕਹਨੇਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਸਰ੍ਵ ਪ੍ਰਕਾਰਸੇ ਵਹ ਜਡਕੇ ਕ੍ਸ਼ੇਤ੍ਰਮੇਂ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਵਹ ਤੋ ਅਪਨੀ ਪਰਿਣਤਿਮੇਂ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਉਸੇ ਸ੍ਵਯਂ ਟਾਲ ਸਕਤਾ ਹੈ. ਉਸਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵਭੇਦ ਹੈ. ਸ੍ਵਭਾਵਭੇਦ ਹੈ ਇਸਲਿਯੇ ਉਸੇ ਅਨ੍ਯ ਕ੍ਸ਼ੇਤ੍ਰਕੀ ਕਹੀ ਜਾਤੀ ਹੈ. ਸਰ੍ਵ ਪ੍ਰਕਾਰਸੇ ਵਹ ਅਨ੍ਯ ਕ੍ਸ਼ੇਤ੍ਰਕੀ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਅਪਨੀ ਪਰ੍ਯਾਯ ਅਪਨੇਮੇਂ ਵਿਭਾਵ ਪਰ੍ਯਾਯ ਹੋਤੀ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ... ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਮਾਰ੍ਗ ਕਹਾ ਹੈ, ਵਹ ਕਰਨੇਕਾ ਹੈ. ਇਸ ਪਂਚਮਕਾਲਮੇਂ ਗੁਰੁੇਦਵ ਪਧਾਰੇ ਔਰ ਮੁਕ੍ਤਿਕਾ ਮਾਰ੍ਗ ਸ੍ਪਸ਼੍ਟ ਕਿਯਾ ਹੈ. ਕੋਈ ਜਾਨਤਾ ਨਹੀਂ ਥਾ. ਇਸ ਪਂਚਮਕਾਲਮਂ ਬਾਹ੍ਯ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਥੀ. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਅਂਤਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰਵਾਯੀ. ਮੁਕ੍ਤਿਕਾ ਮਾਰ੍ਗ, ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿਕਾ ਮਾਰ੍ਗ, ਮੁਨਿਕੀ ਦਸ਼ਾ, ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨ ਇਤ੍ਯਾਦਿ ਸਬ ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਪ੍ਰਗਟ ਕਿਯਾ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਜਿਜ੍ਞਾਸਾ, ਅਂਤਰਸੇ ਲਗਨ ਲਗੇ, ਸਚਮੁਚਮੇਂ ਲਗਨ ਲਗੇ ਤੋ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁਏ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤਾ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਜੀਵਕੋ ਲਗਨ ਲਗਾਨੀ, ਅਂਤਰਮੇਂ ਰੁਚਿ ਹੋ, ਤਤ੍ਤ੍ਵਕੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰਕੇ ਅਂਤਰਮੇਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਕੌਨ ਹੈ? ਸ੍ਵਯਂਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਕ੍ਯਾ ਹੈ? ਅਂਤਰਮੇਂਸੇ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰੇ ਕਿ ਮੈਂ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੀ ਹੂਁ. ਯਹ ਜਡ ਸ਼ਰੀਰਾਦਿ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਨਹੀਂ ਹੈ.
ਸ਼ਰੀਰ, ਮਨ, ਵਚਨ ਆਦਿ ਸਬ ਜਡ ਪਦਾਥਾਸੇ ਮੈਂ ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ. ਯਹ ਵਿਭਾਵਸ੍ਵਭਾਵ, ਸ਼ੁਭਾਸ਼ੁਭ
PDF/HTML Page 651 of 1906
single page version
ਭਾਵ ਭੀ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਉਸਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡਕਰ, ਅਂਤਰਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡਕਰ, ਵਿਕਲ੍ਪਸੇ ਭਾਵਨਾ ਭਾਵੇ ਅਲਗ ਬਾਤ ਹੈ, ਅਂਤਰਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਹੋਕਰ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰੇ ਤੋ ਮੁਕ੍ਤਿਕਾ ਮਾਰ੍ਗ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰਕੇ ਅਂਤਰਸੇ ਲੀਨ ਹੋ, ਉਸਕੀ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ, ਉਸਕਾ ਜ੍ਞਾਨ ਔਰ ਲੀਨਤਾ ਕਰੇ ਤੋ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਉਸਕੇ ਲਿਯੇ ਉਸਕੀ ਲਗਨੀ, ਜਿਜ੍ਞਾਸਾ, ਬਾਰਂਬਾਰ ਚੈਤਨ੍ਯਕੀ ਮਹਿਮਾ ਆਵੇ, ਚੈਤਨ੍ਯਕੀ ਰੁਚਿ ਲਗੇ, ਚੈਤਨ੍ਯਤਤ੍ਤ੍ਵਕਾ ਯਥਾਰ੍ਥ ਸ੍ਵਰੂਪ ਪਹਚਾਨੇ ਔਰ ਵਿਭਾਵਸੇ ਵਿਰਕ੍ਤਿ ਹੋ ਤੋ ਅਂਤਰਮੇਂ ਪਰਿਣਤਿ ਝੁਕੇ, ਤੋ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਬਾਹਰਮੇਂ ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕੀ ਮਹਿਮਾ, ਸ਼ੁਭਾਸ਼ੁਭ ਭਾਵ ਦੋਨੋਂ ਵਿਭਾਵ ਹੈਂ, ਫਿਰ ਭੀ ਸ਼ੁਭਭਾਵੋਂਮੇਂ ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕੀ ਮਹਿਮਾ ਆਯੇ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤੀ ਔਰ ਅਂਤਰਮੇਂ ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾਕੀ ਰੁਚਿ.
ਸਬ ਵਿਭਾਵਸੇ ਆਤ੍ਮਾ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ, ਐਸੀ ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾਕੀ ਰੁਚਿ ਅਨ੍ਦਰ ਹੋਨੀ ਚਾਹਿਯੇ. ਉਸਕੀ ਲਗਨ ਔਰ ਜਿਜ੍ਞਾਸਾ ਲਗਾਯੇ ਤੋ ਹੁਏ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤਾ. ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਉਸਕੀ ਲਗਨ, ਜਿਜ੍ਞਾਸਾ ਹੋ ਤੋ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੇ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰਨੇਕੋ ਕਹਾ ਹੈ. ਚਾਰ ਗਤਿਕਾ ਅਭਾਵ ਅਨ੍ਦਰ ਸ੍ਵਯਂ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰੇ ਤੋ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਜੀਵ ਬਾਹਰਮੇਂ ਅਟਕਾ ਹੈ, ਅਂਤਰਮੇਂ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਨਹੀਂ ਕੀ ਹੈ. ਅਂਤਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਪਹਚਾਨੇ ਤੋ ਹੋਤੀ ਹੈ.
ਮੁਮੁਭੁਃ- ਆਪਕੇ ਆਸ਼ੀਰ੍ਵਾੇਦਸੇ ਹਮਾਰਾ .. ਹੋ ਜਾਯਗਾ. ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸ੍ਵਯਂ ਅਨ੍ਦਰ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰੇ ਤੋ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਜੋ ਭਗਵਾਨਕੋ ਪਹਚਾਨੇ ਵਹ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਪਹਚਾਨੇ, ਗੁਰੁਦੇਵਕੋ ਪਹਚਾਨੇ ਵਹ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਪਹਚਾਨੇ. ਆਸ਼ੀਰ੍ਵਾਦ ਕਹਾਁ ਲਾਗੂ ਪਡਤੇ ਹੈਂ? ਸ੍ਵਯਂ ਤੈਯਾਰੀ ਕਰੇ ਤੋ ਆਸ਼ੀਰ੍ਵਾੇਦ ਲਾਗੂ ਪਡੇ. ਪਰਸੇ ਹੋਤਾ ਨਹੀਂ, ਸ੍ਵਯਂ ਕਰੇ ਤੋ ਹੋਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਗ੍ਰੁਹਸ੍ਥ ਦਸ਼ਾਮੇਂ ਰਹਕਰ ਅਪਨੇਕੋ ਸ਼ਾਂਤਿ ਲੇਨੀ ਹੈ ਤੋ ਲੇ ਸਕਤੇ ਹੈ ਕਿ ਨਹੀਂ ਲੇ ਸਕਤੇ ਹੈਂ? ਗ੍ਰੁਹਸ੍ਥ ਦਸ਼ਾਮੇਂ ਰਹਤੇ ਹੁਏ ਭੀ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਸ਼ਾਂਤਿ ਮਿਲੇ, ਐਸਾ ਕੋਈ ਉਪਾਯ ਬਤਾਈਯੇ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਗ੍ਰੁਹਸ੍ਥਾਸ਼੍ਰਮਮੇਂ ਰਹਕਰ ਭੀ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਪਹਚਾਨਾ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਗ੍ਰੁਹਸ੍ਥਾਸ਼੍ਰਮਮੇਂ ਰਹਕਰ (ਹੋ ਸਕਤਾ ਹੈ). ਗ੍ਰੁਹਸ੍ਥਾਸ਼੍ਰਮ ਅਨ੍ਦਰ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਘੁਸ ਨਹੀਂ ਗਯਾ ਹੈ. ਅਨ੍ਦਰ ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾਕੀ ਰੁਚਿ ਲਗੇ, ਉਸਕੀ ਲਗਨ ਲਗੇ ਤੋ ਗ੍ਰੁਹਸ੍ਥਾਸ਼੍ਰਮਮੇਂ ਭੀ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਚਕ੍ਰਵ੍ਰਤੀ, ਰਾਜਾ ਆਦਿ ਸਬ ਗ੍ਰੁਹਸ੍ਥਾਸ਼੍ਰਮਮੇਂ ਰਹਕਰ ਭਿਨ੍ਨ ਰਹਤੇ ਥੇ. ਅਨ੍ਦਰਸੇ ਆਤ੍ਮਾਕੀ-ਜ੍ਞਾਯਕਕੀ ਦਸ਼ਾ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਤੇ ਥੇ, ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਧਾਰਾ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਤੇ ਥੇ. ਗ੍ਰੁਹਸ੍ਥਾਸ਼੍ਰਮਮੇਂ ਰਹਕਰ ਭੀ ਮੁਕ੍ਤਿਕਾ ਮਾਰ੍ਗ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਆਗੇ ਲੀਨਤਾ ਬਢਾਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਮੁਨਿਦਸ਼ਾ ਆਤੀ ਹੈ. ਬਾਕੀ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਤੋ ਗ੍ਰੁਹਸ੍ਥਾਸ਼੍ਰਮਮੇਂ ਭੀ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਅਨ੍ਦਰਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਰਹੇ ਤੋ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਅਨ੍ਦਰ ਉਤਨੀ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਜਿਜ੍ਞਾਸਾ ਲਗੇ ਔਰ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰੇ ਤੋ ਗ੍ਰੁਹਸ੍ਥਾਸ਼੍ਰਮਮੇਂ ਭੀ ਹੋਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਮਾਤਾਜੀ! ਰੁਚਿਕੋ ਕੈਸੇ ਬਢਾਨਾ ਚਾਹਿਯੇ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰੇ ਤੋ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਰੁਚਿ ਭੀ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਹੀ ਬਢਾਨੀ ਹੈ. ਤਤ੍ਤ੍ਵਜ੍ਞਾਨ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਰੁਚਿ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਬਢਾਨੀ ਹੈ, ਲਗਨ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਲਗਾਨੀ ਹੈ, ਸਬ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਕਰਨਾ ਹੈ. ਗੁਰੁਦੇਵਕੀ ਵਾਣੀ ਪ੍ਰਬਲ ਨਿਮਿਤ੍ਤ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਕਰਨਾ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਹੈ. ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਸ੍ਵਯਂ
PDF/HTML Page 652 of 1906
single page version
ਕਰੇ ਤੋ ਹੋਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਚਿਂਤਵਨ-ਵਿਚਾਰ ਕਰਤੇ ਰਹੇਂਗੇ ਤੋ ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਲਗਨੀ ਲਗੇਗੀ, ਐਸੇ ਚਿਂਤਨ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨੇਸੇ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਚਿਂਤਨ, ਵਿਚਾਰ ਕਰੇ ਲੇਕਿਨ ਅਂਤਰਮੇਂ ਲਗਨੀ ਤੋ ਸ੍ਵਯਂ ਲਗਾਯੇ ਤੋ ਹੋਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਪ ਕਹਤੇ ਹੋ ਤਬ ਤੋ ਬਹੁਤ ਆਸਾਨ ਲਗਤਾ ਹੈ ਕਿ, ਆਤ੍ਮਾ ਮੈਂ ਐਸਾ ਹੂਁ. ਲੇਕਿਨ ਪਰਿਣਮਨਮੇਂ ਕਠਿਨ ਲਗਤਾ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸ੍ਵਯਂ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ ਇਸਲਿਯੇ ਸੁਲਭ ਹੈ. ਸ੍ਵਯਂ ਹੀ ਹੈ, ਅਨ੍ਯ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਸ੍ਵਭਾਵਸੇ ਸੁਲਭ ਹੈ, ਸ੍ਵਭਾਵ ਉਸਕਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਨਨ੍ਤ ਕਾਲਸੇ ਅਨਾਦਿਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਹੈ ਇਸਲਿਯੇ ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਪਰਿਣਤਿ ਵਿਭਾਵਕੀ ਓਰ ਜਾਤੀ ਹੈ, ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਦੁਰ੍ਲਭ ਹੋ ਗਯਾ ਹੈ. ਅਨਾਦਿਸੇ ਜੋ ਵਿਭਾਵਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਚਲ ਰਹਾ ਹੈ, ਉਸਮੇਂਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਹੋਨਾ ਉਸੇ ਦੁਰ੍ਲਭ ਲਗਤਾ ਹੈ. ਸ੍ਵਭਾਵਸੇ ਸੁਲਭ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- .. ਤੋ ਕਲ੍ਯਾਣ ਹੋ ਜਾਯਗਾ. ਐਸਾ ਅਵਸਰ, ਐਸੇ ਭਾਵਿ ਤੀਰ੍ਥਂਕਰ, ਭਾਵਿ ਗਣਧਰ ਮਿਲੇ, ਇਸ ਪਂਚਮਕਾਲਮੇਂ... ਜਨ੍ਮ ਸਫਲ ਹੋ ਗਯਾ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਪਂਚਮਕਾਲਮੇਂ ਗੁਰੁਦੇਵ ਪਧਾਰੇ, ਤੀਰ੍ਥਂਕਰਕਾ ਦ੍ਰਵ੍ਯ. ਮਹਾਭਾਗ੍ਯਕੀ ਬਾਤ ਕਿ ਗੁਰੁਦੇਵਕਾ ਸਾਨ੍ਨਿਧ੍ਯ ਮਿਲਾ. ੪੫-੪੫ ਸਾਲ ਵਾਣੀ ਬਰਸਾਯੀ. ... ਬਹੁਤ ਸ੍ਪਸ਼੍ਟ ਕਿਯਾ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ... ਆਤ੍ਮਾ ਦਿਖਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਤੋ ਆਤ੍ਮਾ ਕੈਸੇ ਦਿਖੇ? ਐਸਾ ਪੂਛਤੇ ਹੈਂ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਅਨ੍ਧੇਰਾ ਦਿਖਤਾ ਹੈ,... ਆਤ੍ਮਾ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੈ, ਉਸੇ ਪਹਚਾਨੇ ਤੋ ਅਨ੍ਧੇਰਾ ਯਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼, ਯਹ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਬਾਹਰਕਾ ਔਰ ਅਨ੍ਧੇਰਾ ਭੀ ਜਡਕਾ ਹੈ. ਅਨ੍ਦਰ ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਹੈ ਉਸੇ ਦੇਖੇ ਤੋ ਵਹ ਅਨ੍ਧਕਾਰ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਨ੍ਦਰ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਹੈ, ਅਨ੍ਦਰ ਜਾਨਨੇਵਾਲੀ ਜ੍ਯਾਤਿ ਹੈ, ਉਸੇ ਪਹਚਾਨੇ ਤੋ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਵਹ ਬਾਹਰਸੇ ਦੇਖਤਾ ਹੈ. ਚਰ੍ਮ ਚਕ੍ਸ਼ੁਸੇ ਦੇਖੇ ਤੋ ਅਨ੍ਧੇਰਾ ਦਿਖਤਾ ਹੈ ਔਰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦਿਖਤਾ ਹੈ. ਅਨ੍ਦਰ ਦੇਖੇ ਕਿ ਜ੍ਞਾਯਕ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਕੌਨ ਹੈ? ਉਸੇ ਪਹਚਾਨੇ ਤੋ ਵਹ ਜ੍ਞਾਨਕੀ ਜ੍ਯੋਤਿ ਹੈ. ਜੋ ਅਨ੍ਦਰ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਹੈ, ਯਹ ਸਬ ਵਿਕਲ੍ਪੋਂਕੋ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ, ਸੁਖ-ਦੁਃਖਕੋ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਹੈ, ਅਨ੍ਦਰਮੇਂ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਹੈ, ਵੇਦਨ ਹੈ, ਉਸ ਵੇਦਨਕੇ ਪੀਛੇ ਜੋ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਹੈ, ਵਹ ਸ੍ਵਯਂ ਹੈ. ਜਾਨਨੇਵਾਲੀ ਜ੍ਯਾਤਿ ਅਨ੍ਦਰ ਹੈ. ਜਾਨਨੇਵਾਲੇਮੇਂ ਸਬ ਭਰਾ ਹੈ. ਅਨਨ੍ਤ ਸੁਖ ਔਰ ਅਨਨ੍ਤ ਆਨਨ੍ਦ, ਜ੍ਞਾਨ ਸਬ ਜਾਨਨੇਵਾਲੇਮੇਂ ਅਨਨ੍ਤ ਗੁਣ ਭਰੇ ਹੈਂ. ਅਨ੍ਦਰ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ... ਅਸ਼ੁਭਸੇ ਬਚਨੇਕੋ ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਆਤੇ ਹੈਂ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਨ੍ਦਰ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਪਹਚਾਨਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਤੋ ਅਨ੍ਦਰ ਸਚ੍ਚਾ ਜ੍ਞਾਨ, ਸਚ੍ਚਾ ਵੈਰਾਗ੍ਯ, ਮਹਿਮਾ ਸਬ ਅਂਤਰਮੇਂ ਹੋਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਸ਼ੁਭਭਾਵਸੇ ਪੁਣ੍ਯ ਬਨ੍ਧਤਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਪਹਚਾਨੇ ਤੋ ਮੁਕ੍ਤਿਕਾ ਮਾਰ੍ਗ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਅਸ਼ੁਭਸੇ ਬਚਨੇਕੋ ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਆਵੇ, ਲੇਕਿਨ ਆਦਰਣੀਯ ਤੋ ਏਕ ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਮਾਤਾਜੀ! ਆਜ ਸਬਨੇ ਨਂਦੀਸ਼੍ਵਰਮੇਂ ਪੂਜਾ ਕੀ, ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਕਿਯੇ, ਫਿਰ ਸਬ ਦੇਖਾ.
PDF/HTML Page 653 of 1906
single page version
ਉਨ ਲੋਗੋਂਕੋ ਅਭੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਪ੍ਰਸ਼੍ਨ ਪੂਛਾ ਕਿ ਅਕ੍ਰੁਤ੍ਰਿਮ ਜਿਨਾਲਯ ਕੈਸੇ? ਮਨੁਸ਼੍ਯਨੇ ਤੋ ਕਿਯੇ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਨ. ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਪੁਦਗਲਕੇ ਪਰਮਾਣੁ ਵੈਸੇ... ਕੁਦਰਤੀ ਰਚਨਾ ਹੋ ਜਾਤੀ ਹੈ. ਭਗਵਾਨਕੀ ਮਹਿਮਾ ਐਸੀ ਹੈ. ਜਗਤਮੇਂ ਜੈਸੇ ਭਗਵਾਨ ਸਰ੍ਵੋਤ੍ਕ੍ਰੁਸ਼੍ਟ ਹੈਂ, ਵੈਸੇ ਭਗਵਾਨਕੀ ਪ੍ਰਤਿਮਾ ਭੀ ਸਰ੍ਵੋਤ੍ਕ੍ਰੁਸ਼੍ਟ ਕੁਦਰਤ ਬਤਾ ਰਹੀ ਹੈ. ਮਨ੍ਦਿਰੋਂ, ਪ੍ਰਤਿਮਾਏਁ ਸਬ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਹੈਂ. ਜੈਸੇ ਯਹ ਪਰ੍ਵਤ ਆਦਿ ਕਿਸੀਨੇ ਬਨਾਯੇ ਨਹੀਂ ਹੈਂ, ਵਹ ਤੋ ਕੁਦਰਤੀ ਹੈ. ਜੈਸੇ ਪਰ੍ਵਤ, ਸਮੁਦ੍ਰ ਆਦਿ ਕਿਸੀਨੇ ਬਨਾਯਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਵੈਸੇ ਮਨ੍ਦਿਰੋਂ ਭੀ ਕੁਦਰਤੀ ਹੈਂ. ਭਗਵਾਨ ਭੀ ਕੁਦਰਤੀ ਹੈ. ਪੁਦਗਲਕੇ ਪਰਮਾਣੁ ਉਸ ਪ੍ਰਕਾਰਸੇ ਰਤ੍ਨਕੀ ਪ੍ਰਤਿਮਾਰੂਪ ਪਰਿਣਮਿਤ ਹੋਕਰ (ਰਚਨਾ ਹੁਯੀ ਹੈ). ਕੁਦਰਤਮੇਂ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਕਿਸੀਨੇ ਬਨਾਯਾ ਨਹੀਂ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਸਬ ਰਤ੍ਨਮਣਿਕੇ ਹੋਤੇ ਹੈਂ ਨ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਹਾਁ, ਰਤ੍ਨਮਣਿਕੇ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਔਰ ੫੦੦ ਦੇਹਮਾਨਕੇ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ੫੦੦ ਦੇਹਮਾਨਕੇ, ੧੦੮ ਪ੍ਰਤਿਮਾਏਁ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਏਕ ਮਨ੍ਦਿਰਮੇਂ? ਏਕ ਮਨ੍ਦਿਰਮੇਂ ੧੦੮?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਐਸਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਅਰ੍ਥਾਤ ਉਨਕਾ ਕਭੀ ਵਿਰਹ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ, ਚਾਹੇ ਜੋ ਭੀ ਕਾਲ ਹੋ ਤੋ ਭੀ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਵਹ ਤੋ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਹੈਂ. ਨਂਦੀਸ਼੍ਵਰਮੇਂ, ਮੇਰੁਮੇਂ ਸਬ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਹੈਂ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਭਵਨਵਾਸੀਕੇ, ਊਪਰਕੇ ਸਬ...
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਹਾਁ, ਭਵਨਵਾਸੀਮੇਂ ਹੈ, ਵ੍ਯਂਤਰਮੇਂ ਹੈ, ਜ੍ਯੋਤਿਸ਼ੀਮੇਂ, ਵੈਮਾਨਿਕਮੇਂ ਸਬਮੇਂ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ ਕੋਈ ਜਘਨ੍ਯ ਮਨ੍ਦਿਰ, ਕੋਈ ਮਧ੍ਯਮ, ਕੋਈ ਉਤ੍ਕ੍ਰੁਸ਼੍ਟ (ਹੋਤੇ ਹੈਂ). ਕਿਸੀਕਾ ਨਾਪ ਬਡਾ, ਕੋਈ ਛੋਟੇ ਐਸੇ ਹੋਤੇ ਹੈਂ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਉਸਕਾ ਮਤਲਬ ਸਰ੍ਵਜ੍ਞਕਾ ਕਭੀ ਵਿਰਹ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਐਸਾ ਉਸਮੇਂਸੇ ਸਮਝਨਾ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸਾਕ੍ਸ਼ਾਤ ਤੀਰ੍ਥਂਕਰ ਤੋ ਸਦਾ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਹੈਂ. ਜੋ ਤੀਰ੍ਥਂਕਰ ਵਿਰਾਜਤੇ ਹੈਂ, ਬੀਸ ਵਿਹਰਮਾਨ, ਵੇ ਤੋ ਵਿਦੇਹਕ੍ਸ਼ੇਤ੍ਰਮੇਂ ਵਿਰਾਜਮਾਨ ਹੋਤੇ ਹੀ ਹੈਂ. ਉਨਕਾ ਭੀ ਕਭੀ ਵਿਰਹ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਉਨਕਾ ਕਭੀ ਵਿਰਹ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਹਾਁ, ਬੀਸ ਵਿਹਰਮਾਨ ਭਗਵਾਨ ਹੋਤੇ ਹੀ ਰਹਤੇ ਹੈਂ. ਔਰ ਯਹ ਕੁਦਰਤਮੇਂ ਜੋ ਪ੍ਰਤਿਮਾਏਁ ਹੈਂ, ਵਹ ਭੀ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਰਹਤੇ ਹੈਂ. ਉਸਕਾ ਕਭੀ ਵਿਰਹ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਭੀ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਆਤ੍ਮਾ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਹੈ. ਉਸੇ ਭੀ ਕਿਸੀਨੇ ਨਹੀਂ ਬਨਾਯਾ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾ ਭੀ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਕਿਸੀਨੇ ਬਨਾਯਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਭਗਵਾਨਕੀ ਪ੍ਰਤਿਮਾ ਕਿਸੀਨੇ ਨਹੀਂ ਬਨਾਯੀ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਕਿਸੀਨੇ ਬਨਾਯਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਵਹ ਭੀ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਹੈ, ਜ੍ਞਾਨਸ੍ਵਰੂਪ ਆਤ੍ਮਾ ਭੀ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਹੈ. ਉਸੇ ਪਹਚਾਨੇ ਤੋ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਪਹਚਾਨਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਇਸਲਿਯੇ ਪ੍ਰਗਟ
PDF/HTML Page 654 of 1906
single page version
ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਭ੍ਰਾਨ੍ਤਿਕੇ ਕਾਰਣ ਅਨਾਦਿ ਕਾਲਸੇ ਭਵ ਕਰਤਾ ਰਹਤਾ ਹੈ, ਭਵਕਾ ਭ੍ਰਮਣ. ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਪਹਚਾਨੇ ਤੋ ਭਵਕਾ ਅਭਾਵ ਹੋਤਾ ਹੈ.
ਯਹ ਆਤ੍ਮਾ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਹੈ, ਉਸੇ ਪਹਚਾਨੇ, ਉਸਕਾ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰੇ, ਉਸ ਪਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰੇ, ਉਸਕਾ ਜ੍ਞਾਨ ਕਰੇ, ਉਸਮੇਂ ਲੀਨਤਾ ਕਰੇ ਤੋ ਵਹ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਲੇਕਿਨ ਬਾਹ੍ਯ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਹੈ, ਪ੍ਰਤੀਤ ਬਾਹਰ ਕਰਤਾ ਹੈ, ਜ੍ਞਾਨਕਾ ਉਪਯੋਗ ਸਬ ਬਾਹਰ ਜਾਤਾ ਹੈ, ਲੀਨਤਾ ਸਬ ਬਾਹਰਮੇਂ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਅਂਤਰਮੇਂ ਜਾਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਆਤ੍ਮਾ ਪਹਚਾਨਾ ਨਹੀਂ ਜਾਤਾ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਗੁਰੁਦੇਵਕੇ ਪਾਸ, ਆਪਕੇ ਪਾਸ ਸੁਨੇ ਤਬ ਤੋ ਐਸਾ ਲਗਤਾ ਹੈ, ਓਹੋ..! ਆਤ੍ਮਾ ਤੋ ਅਤ੍ਯਂਤ ਕਰੀਬ ਹੈ. ਲੇਕਿਨ ਜੈਸੇ ਹੀ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਤੇ ਹੈਂ, ਆਤ੍ਮਾ ਕਹਾਁ ਖੋ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਹਮਾਰੇਮੇਂ ਕ੍ਯਾ ਕ੍ਸ਼ਤਿ ਹੈ ਉਸੇ ਸਮਝਨਾ ਚਾਹਿਯੇ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਆਤ੍ਮਾ ਤੋ ਅਪਨੇ ਪਾਸ ਹੀ ਹੈ. ਅਨਾਦਿਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਉਪਯੋਗ ਬਾਹਰ ਚਲਾ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਬਾਹਰਮੇਂ ਰਸ ਹੈ, ਉਤਨਾ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਰਸ ਨਹੀਂ ਲਗਾ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਮਹਿਮਾ ਨਹੀਂ ਲਗੀ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾ ਸਰ੍ਵੋਤ੍ਕ੍ਰੁਸ਼੍ਟ ਹੈ, ਐਸਾ ਲਗਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਬਾਹਰਕਾ ਰਸ ਹੈ. ਮਾਨੋ ਬਾਹਰਮੇਂ ਸਬਕੁਛ ਰਸਮਯ ਕ੍ਯੋਂ ਨ ਹੋ, ਐਸਾ ਉਸੇ ਲਗਤਾ ਹੈ. ਬਾਹਰਕਾ ਸਬ ਸੁਖਮਯ, ਰਸਮਯ ਲਗਤਾ ਹੈ. ਅਂਤਰ ਆਤ੍ਮਾ ਸੁਖਮਯ ਔਰ ਰਸਮਯ ਲਗਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਉਸਕੀ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਬਾਹਰ ਦੌਡ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ ਹੋਤੀ ਹੈ ਤੋ ਊਪਰ-ਊਪਰਸੇ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ ਕਰਤਾ ਹੈ, ਅਨ੍ਦਰ ਗਹਰਾਈਮੇਂ ਜਾਕਰ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ ਕਰੇ ਤੋ ਅਂਤਰਮੇਂ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਹੁਏ ਬਿਨਾ ਰਹਤਾ ਨਹੀਂ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਵੈਸੇ ਤੋ ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਉਪਲਬ੍ਧਿ ਸਹਜ ਸਾਧ੍ਯ ਹੈ ਐਸਾ ਭੀ ਕਹਨੇਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ, ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਸਾਧ੍ਯ ਹੈ ਐਸਾ ਭੀ ਕਹਨੇਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਤੋ ਦੋਨੋਂਕਾ ਮੇਲ ਕੈਸੇ ਹੈ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਉਸਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਸਹਜ ਸਾਧ੍ਯ ਹੈ. ਵਹ ਬਾਹਰਸੇ ਨਹੀਂ ਆਤਾ, ਅਂਤਰਮੇਂ ਸਹਜ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਨਾਦਿਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਬਾਹਰਕਾ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਅਪਨੀ ਓਰ ਕਰੇ ਤੋ ਹੋਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਕਰਨਾ ਪਡੇ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰੇ ਤੋ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਐਸੇ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੋ ਜਾਤਾ. ਸਹਜ ਹੈ. ਅਪਨੇ ਪਾਸ ਹੈ, ਸਹਜ ਹੈ. ਵਹ, ਬਾਹਰਕਾ ਕੋਈ ਸਾਧਨ ਮਿਲੇ (ਤੋ ਹੋਤਾ ਹੈ), ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਸ੍ਵਯਂ ਸਹਜ ਹੈ, ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰੇ ਤੋ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਸਾਧਨ ਬਾਹਰਕੇ ਹੋਤੇ ਹੈਂ-ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ. ਅਨਾਦਿਕਾਲਸੇ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਪਹਚਾਨਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਉਸਕੇ ਸਾਧਨ ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਹੈਂ. ਅਨਾਦਿਸੇ ਪਹਚਾਨਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਪਹਲੇ ਉਸੇ ਏਕ ਬਾਰ ਸ੍ਵ ਸਨ੍ਮੁਖ ਹੋਨੇਮੇਂ, ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਹੋਨੇਮੇਂ, ਦੇਸ਼ਨਾਲਬ੍ਧਿ ਹੋਨੇਮੇਂ ਜਿਨੇਨ੍ਦ੍ਰ ਦੇਵ, ਗੁਰੁਕਾ ਪ੍ਰਤ੍ਯਕ੍ਸ਼ ਉਪਦੇਸ਼ ਮਿਲੇ ਤੋ ਵਹ ਅਂਤਰਮੇਂ ਸ੍ਵਯਂ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਪਹਚਾਨਤਾ ਹੈ, ਅਪਨੀ ਓਰ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਸ੍ਵਯਂਸੇ ਕਰਨਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਲੇਕਿਨ ਐਸਾ ਨਿਮਿਤ੍ਤ ਭੀ ਮਿਲਨਾ ਚਾਹਿਯੇ ਨ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਹਾਁ, ਨਿਮਿਤ੍ਤ-ਉਪਾਦਾਨਕਾ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧ ਐਸਾ ਹੈ. ਅਨਾਦਿ ਕਾਲਮੇਂ ਏਕ ਬਾਰ
PDF/HTML Page 655 of 1906
single page version
ੁਉਸੇ ਜਿਨੇਨ੍ਦ੍ਰ ਦੇਵ ਔਰ ਗੁੁਰੁ ਮਿਲੇ ਔਰ ਵਹ ਅਂਤਰਮੇਂ ਐਸੀ ਰੁਚਿਸੇ ਸੁਨੇ ਤੋ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਰੁਚਿਸੇ ਸ਼੍ਰਵਣ ਕਰੇ ਨਹੀਂ ਤੋ ਅਨਨ੍ਤ ਕਾਲਮੇਂ ਅਨੇਕ ਬਾਰ ਮਿਲੇ ਹੈਂ, ਤੋ ਭੀ ਅਨ੍ਦਰਮੇਂ ਅਪੂਰ੍ਵਤਾ ਨਹੀਂ ਲਗੀ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਉਪਯੋਗਕੋ ਬਹਿਰ੍ਮੁਖ ਰਹਨੇਕੀ ਅਤਿਸ਼ਯ ਆਦਤ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਆਦਤ, ਅਨਾਦਿਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਹੈ, ਬਾਹਰ ਹੀ ਜਾਤਾ ਹੈ, ਬਾਹਰ ਹੀ ਦੌਡ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਉਸੇ ਬਾਰਂਬਾਰ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰ-ਕਰਕੇ, ਬਾਰਂਬਾਰ ਅਪਨੀ ਓਰ ਆਨਕਾ (ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ). ਜੈਸਾ ਬਾਹਰਮੇਂ ਸਹਜ ਜਾਤਾ ਹੈ, ਵੈਸਾ ਅਂਤਰਮੇਂ ਸ੍ਵਯਂ ਸਹਜ ਕਰੇ ਤੋ ਅਪਨੀ ਓਰ ਟਿਕੇ. ਬਾਹਰਮੇਂ ਕੈਸਾ ਦੌਡ ਪਡਤਾ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ ਉਸੇ ਮਹੇਨਤ ਨਹੀਂ ਕਰਨੀ ਪਡਤੀ. ਕੁਛ ਕਰਨਾ ਨਹੀਂ ਪਡਤਾ, ਸਹਜ ਹੀ ਦੌਡ ਪਡਤਾ ਹੈ. ਵੈਸੇ ਅਪਨੀ ਓਰ ਸਹਜ ਹੋਨੇਕੇ ਬਾਵਜੂਦ ਜਾਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਬਾਰਂਬਾਰ ਉਸਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰੇ, ਉਸਕੇ ਬਿਨਾ ਰੁਚੇ ਨਹੀਂ, ਉਸਕੇ ਬਿਨਾ ਸੁਹਾਯ ਨਹੀਂ, ਬਾਰਂਬਾਰ ਬਾਹਰ ਜਾਯ ਤੋ ਭੀ ਬਾਰਂਬਾਰ ਮੈਂ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ, ਯਹ ਸ੍ਵਰੂਪ ਮੇਰਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਯਹ ਸਬ ਵਿਕਲ੍ਪਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਮੇਰਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਐਸੇ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰਕੇ ਬਾਰਂਬਾਰ ਉਸ ਓਰ ਯਦਿ ਆਦਤ ਡਾਲੇ. ਲੇਕਿਨ ਵਹ ਕਬ ਪਡਤੀ ਹੈ? ਉਸਕੀ ਮਹਿਮਾ ਲਗੇ ਤੋ ਪਡਤੀ ਹੈ. ਸ਼ੁਸ਼੍ਕਤਾਸੇ ਬੋਲਨੇਮਾਤ੍ਰ ਯਾ ਰਟਨ ਕਰਨੇ ਹੇਤੁ ਕਰੇ ਤੋ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਉਸਕੀ ਮਹਿਮਾ ਲਗੇ ਤੋ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਉਸੇ ਅਂਤਰਮੇਂਸੇ ਪਹਚਾਨੇ ਤੋ ਹੋਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਅਭੀ ਤੋ ਸਬ ਅਵਸਰ, ਐਸੇ ਦੁਸ਼ਮਕਾਲਮੇਂ ਐਸੇ ਗੁਰੁਦੇਵ, ਐਸੀ ਵਾਣੀ, ਆਪ ਵਿਦ੍ਯਮਾਨ, ਐਸਾ ਪ੍ਰਬਲ ਔਰ ਸਮਰ੍ਥ ਨਿਮਿਤ੍ਤ ਮਿਲੇ ਹੈਂ, ਅਬ ਕਾਮ ਤੋ ਹਮਾਰੀ ਹੀ ਹਿਨ ਯੋਗ੍ਯਤਾਕੇ ਕਾਰਣ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਹਾ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਅਪਨੇ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੀ ਮਨ੍ਦਤਾ ਹੈ. ਐਸੇ ਗੁਰੁਦੇਵ ਮਿਲੇ, ਇਤਨੀ ਵਾਣੀ ਬਰਸਾਯੀ, ਚਾਰੋਂ ਓਰਸੇ ਸਮਝਾਯਾ, ਕੁਛ ਬਾਕੀ ਨਹੀਂ ਰਹਾ, ਉਤਨਾ ਸਮਝਾਯਾ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ, ਤਤ੍ਤ੍ਵਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਸ੍ਪਸ਼੍ਟ ਕਰ-ਕਰਕੇ ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਸ੍ਵਤਂਤ੍ਰਤਾ, ਦ੍ਰਵ੍ਯ-ਗੁਣ-ਪਰ੍ਯਾਯਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ, ਨਿਮਿਤ੍ਤ- ਉਪਾਦਾਨਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਚਾਰੋਂ ਓਰਸੇ ਸਬ ਸ੍ਵਰੂਪ ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਸ੍ਪਸ਼੍ਟ ਕਿਯਾ ਹੈ. ਲੇਕਿਨ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਕਰਨਾ ਬਾਕੀ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ, ਮੁਨਿਦਸ਼ਾ, ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨ ਸਬ ਸ੍ਪਸ਼੍ਟ ਕਿਯਾ ਹੈ. ਲੇਕਿਨ ਸ੍ਵਯਂ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰੇ ਤੋ ਹੋਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਵਚਨਾਮ੍ਰੁਤਮੇਂ ਤੋ ਭਾਸ਼ਾ ਐਸੀ ਹੈ ਕਿ ਇਨ ਸਬਕੋ ਭੀ ਸਮਝਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਇਤਨਾ ਸੁਨ੍ਦਰ. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਉਸ ਪਰ ਉਤਨੇ ਪ੍ਰਵਚਨ ਦਿਯੇ. ਸਚਮੁਚਮੇਂ ਤੋ ਹਲਵਾ ਤੈਯਾਰ ਹੋ ਗਯਾ, ਹਮਾਰੇ ਲਿਯੇ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਕਰਨਾ ਬਾਕੀ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਉਤਨੀ ਲਗਨ ਲਗਾਨੀ, ਉਤਨੀ ਜਿਜ੍ਞਾਸਾ ਕਰਨੀ, ਅਪਨੀ ਕ੍ਸ਼ਤਿ ਹੈ.