PDF/HTML Page 945 of 1906
single page version

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ... ਪ੍ਰਯਾਸ ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰਕਾ ਹੋਤਾ ਹੈ?

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਅਨ੍ਦਰਸੇ ਪਹਚਾਨਨੇ ਕੇ ਲਿਯੇ ਉਸਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ, ਉਸਕਾ ਅਸਲੀ ਸ੍ਵਰੂਪ ਹੈ ਉਸੇ ਪਹਿਚਾਨਨਾ ਕਿ ਯਹ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਹੈ ਵਹ ਮੈਂ ਹੂਁ. ਉਸਕਾ ਜ੍ਞਾਨਸ੍ਵਭਾਵ ਤੋ ਐਸਾ ਅਸਾਧਾਰਣ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ. ਵਹ ਖ੍ਯਾਲਮੇਂ ਆ ਸਕੇ ਐਸਾ ਹੈ. ਦੂਸਰੇ ਉਸਕੇ ਅਨਨ੍ਤ ਗੁਣ ਹੈਂ ਵਹ ਉਸੇ ਅਨੁਭੂਤਿਮੇਂ ਵੇਦਨਮੇਂ ਆਤੇ ਹੈਂ. ਬਾਕੀ ਜ੍ਞਾਨਸ੍ਵਭਾਵ ਤੋ ਐਸਾ ਹੈ ਕਿ ਵਹ ਉਸੇ ਤੁਰਨ੍ਤ ਸਮਝਮੇਂ ਆ ਜਾਯ ਐਸਾ ਹੈ. ਯੇ ਸਬ ਜੋ ਹੈ ਉਸਮੇਂ ਸੁਖ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਵਹ ਸਬ ਤੋ ਆਕੁਲਤਾਰੂਪ ਹੈ. ਲੇਕਿਨ ਜੋ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਹੈ ਵਹ ਮੈਂ ਹੂਁ. ਜਾਨਨੇਵਾਲੇਕੋ ਪਹਚਾਨ ਲੇਨਾ. ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਹੈ ਵਹ ਮੈਂ ਹੂਁ. ਉਸਕਾ ਅਸਲੀ ਸ੍ਵਰੂਪ ਪਹਚਾਨ ਲੇ.

ਵਹ ਅਨ੍ਦਰਸੇ ਪਹਚਾਨਮੇਂ ਆਯੇ ਬਿਨਾ ਰਹਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ. ਸ੍ਵਯਂ ਹੀ ਹੈ, ਕੋਈ ਅਨ੍ਯ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਉਸਸੇ ਗੁਪ੍ਤ ਰਖੇ. ਵਹ ਤੋ ਅਪਨੇ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨਕੀ ਮਨ੍ਦਤਾਕੇ ਕਾਰਣ, ਸ੍ਥੂਲਤਾਕੇ ਕਾਰਣ ਅਨ੍ਦਰ ਪਹਚਾਨ ਨਹੀਂ ਸਕਤਾ ਹੈ. ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਹੋਕਰ ਗਹਰਾਈਮੇਂ ਜਾਯ ਤੋ ਸ੍ਵਯਂ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਪਹਚਾਨਮੇਂ ਆਯੇ ਐਸਾ ਹੀ ਹੈ. ਵਹ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਜੋ ਜ੍ਞਾਯਕਤਤ੍ਤ੍ਵ ਹੈ ਵਹੀ ਸ੍ਵਯਂ ਹੈ, ਕੋਈ ਅਨ੍ਯ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਯਹ ਕੁਛ ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਸ੍ਵਯਂਸੇ ਗੁਪ੍ਤ ਰਹੇ, ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਸ੍ਵਯਂ ਹੀ ਹੈ, ਗੁਪ੍ਤ ਰਹੇ ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਪਹਚਾਨਾ ਜਾਯ ਐਸਾ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਵਹ ਤੋ ਆਸਾਨੀਸੇ ਪਹਚਾਨਮੇਂ ਆ ਜਾਯ ਐਸਾ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਸ੍ਵਯਂ ਐਸਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਨਹੀਂ ਕਰਤਾ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਪਹਚਾਨਾ ਨਹੀਂ ਜਾਤਾ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਪਹਚਾਨਾ ਨਹੀਂ ਜਾਤਾ. ਸ੍ਵਯਂ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਨਹੀਂ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਵਸ੍ਤੁ ਤੋ ਪਹਚਾਨਮੇਂ ਆ ਜਾਯ ਐਸੀ ਹੀ ਹੈ. ਸ੍ਵਯਂ ਹੀ ਹੈ. ਉਸਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਐਸਾ ਕੋਈ ਗੁਪ੍ਤ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਨਹੀਂ ਪਹਚਾਨਾ ਜਾਯ. ਸ੍ਵਯਂ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਨਹੀਂ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਸ੍ਵਯਂ ਬਾਹਰ ਰੁਕਾ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਸ੍ਵਯਂ ਸ੍ਥੂਲਤਾਮੇਂ ਰੁਕ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਉਸਕੀ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਬਾਹਰ ਹੈ. ਬਾਹਰਮੇਂ ਉਸੇ ਸਂਤੋਸ਼ ਔਰ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿ ਲਗਤੀ ਹੈ, ਵਹੀਂ ਅਟਕ ਗਯਾ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਪਹਚਾਨਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਉਸਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡੇ, ਕਹੀਂ ਚੈਨ ਪਡੇ ਨਹੀਂ ਤੋ ਸ੍ਵਯਂ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਪਹਚਾਨ ਸਕੇ ਐਸਾ ਅਪਨਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਹੈ. ਮੂਲ ਅਸਲੀ ਸ੍ਵਰੂਪ ਉਸਕਾ ਜ੍ਞਾਯਕ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਸੁਖ ਲਗਤਾ ਹੈ, ਉਸਕੇ ਬਜਾਯ ਉਸੇ ਐਸਾ ਖ੍ਯਾਲ ਆਨਾ ਚਾਹਿਯੇ ਕਿ ਯੇ ਜੋ ਬਾਹਰਮੇਂ ਵ੍ਰੁਤ੍ਤਿ ਜਾਤੀ ਹੈ, ਵਹ ਮੁਝੇ ਦੁਃਖਰੂਪ ਹੈ, ਮੁਝੇ ਆਕੁਲਤਾ ਉਤ੍ਪਨ੍ਨ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਉਸਮੇਂ

PDF/HTML Page 946 of 1906
single page version

ਮੁਝੇ ਕੁਛ ਤਕਲੀਫ ਜੈਸਾ ਲਗਤਾ ਹੈ. ਤੋ ਉਸਕਾ ਅਨ੍ਦਰ ਜਾਨੇਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਹੋ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਤੋ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਹੋ. ਲੇਕਿਨ ਉਸਮੇਂ ਅਟਕ ਰਹਾ ਹੈ. ਅਨ੍ਦਰ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿ ਔਰ ਸੁਖ ਭਰਾ ਹੈ. ਬਾਹਰਮੇਂ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਬਾਹਰਮੇਂ ਦੁਃਖ-ਦੁਃਖ ਹੈ. ਉਤਨਾ ਅਂਤਰਮੇਂ ਲਗਨਾ ਚਾਹਿਯੇ ਨ. ਤੋ ਉਸੇ ਚੈਨ ਪਡੇ ਨਹੀਂ ਤੋ ਅਂਤਰਮੇਂ ਜਾਯ. ਇਸਲਿਯੇ ਉਸੇ ਜਰੂਰਤ ਲਗਨੀ ਚਾਹਿਯੇ. ਯਹੀ ਆਦਰਣੀਯ ਹੈ ਔਰ ਆਤ੍ਮਾ ਕੋਈ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ਯਕਾਰੀ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਹੈ. ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਅਨ੍ਦਰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ ਆਯੇ ਤੋ ਅਨ੍ਦਰ (ਜਾਯੇ). ਪਹਲੇ ਉਸੇ ਅਨੁਭੂਤਿ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਪਹਲੇ ਉਸੇ ਵੈਸਾ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ ਆਯੇ ਕਿ ਅਨ੍ਦਰ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਸਬ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਗੁਰੁਕੇ ਪਾਸ ਐਸਾ ਸੁਨਾ ਕਿ ਅਨ੍ਦਰਮੇਂ ਐਸੀ ਚੀਜ ਹੈ. ਅਬ ਆਗੇ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਕੇ ਲਿਯੇ ਉਸਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕੈਸੇ ਕਰਨਾ?

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਗੁਰੁਨੇ ਕੋਈ ਅਪੂਰ੍ਵ ਸ੍ਵਰੂਪ ਬਤਾਯਾ. ਗੁਰੁਨੇ ਕਹਾ ਤੋ ਸ੍ਵਯਂ ਅਨ੍ਦਰਸੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੇ ਕਿ ਗੁਰੁ ਕਹਤੇ ਹੈਂ, ਇਸਲਿਯੇ ਅਂਤਰਮੇਂ ਹੈ. ਉਸਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਪਹਚਾਨਨੇਕਾ ਵਿਚਾਰ ਕਰੇ. ਪਹਲੇ ਤੋ ਉਸੇ ਉਤਨਾ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ ਆਯੇ, ਲੇਕਿਨ ਬਾਦਮੇਂ ਜ੍ਞਾਨਸ੍ਵਭਾਵਕੋ ਪਹਚਾਨੇ ਕਿ ਜੋ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਹੈ, ਵਹ ਪੂਰ੍ਣਤਾਸੇ ਭਰਾ ਹੋ. ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਕਿ ਉਸਮੇਂ ਕੁਛ ਨ੍ਯੂਨਤਾ ਹੋ. ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਪੂਰ੍ਣ ਜ੍ਞਾਨਸੇ ਭਰਾ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਅਨਨ੍ਤ ਜ੍ਞਾਨਸੇ, ਅਨਨ੍ਤ ਸ਼ਕ੍ਤਿਓਂਸੇ ਭਰਾ ਉਸੀਕਾ ਨਾਮ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਕਹਨੇਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਕਿ ਜੋ ਅਧੂਰਾ ਹੋ, ਨਾਸ਼ਵਾਨ ਹੋ. ਜੋ ਸ੍ਵਤਃਸਿਦ੍ਧ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਹੈ, ਵਹ ਪੂਰ੍ਣਤਾਸੇ ਅਨਨ੍ਤਾਸੇ ਭਰਾ ਹੈ. ਐਸੇ ਸ੍ਵਯਂ ਵਿਚਾਰ ਕਰਕੇ, ਸ੍ਵਯਂਮੇਂ ਯਦਿ ਐਸੀ ਜਿਜ੍ਞਾਸਾ ਹੋ ਤੋ ਵਹ ਨਕ੍ਕੀ ਹੁਏ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤਾ. ਸ੍ਵਯਂਕੀ ਜਿਜ੍ਞਾਸਾਕੀ ਕ੍ਸ਼ਤਿਕੇ ਕਾਰਣ ਅਟਕ ਰਹਾ ਹੈ.

ਬਾਹਰ ਤੋ ਉਸੇ ਕੁਛ ਦਿਖਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਬਾਹਰਕਾ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ ਉਠ ਜਾਯ ਕਿ ਅਂਤਰਮੇਂ ਹੈ. ਉਸੇ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ ਆਯੇ. ਅਂਤਰ ਸ੍ਵਭਾਵਮੇਂਸੇ ਪਹਿਚਾਨੇ. ... ਪਹਚਾਨ ਲੇ. ਲਕ੍ਸ਼ਣਸੇ ਲਕ੍ਸ਼੍ਯ ਪਹਚਾਨਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਹੋ, ਵਹ ਅਨਨ੍ਤ ਸ਼ਕ੍ਤਿਸੇ ਭਰਾ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਜੋ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਹੈ ਵਹ ਅਨਾਦਿਅਨਨ੍ਤ ਹੈ. ਵਹ ਸ੍ਵਤਃਸਿਦ੍ਧ ਹੈ. ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਐਸਾ ਹੋਤਾ ਹੈ ਕਿ ਜਿਸਮੇਂ ਕੁਛ ਅਪੂਰ੍ਣਤਾ ਹੋ ਯਾ ਕਿਸੀਕੇ ਦ੍ਵਾਰਾ ਨਾਸ਼ ਹੋ ਐਸਾ ਹੋ, ਕਿ ਨ ਹੋ, ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਵਹ ਅਨਨ੍ਤ ਸ਼ਕ੍ਤਿਸੇ ਭਰਾ ਹੈ. ਉਸੇ ਅਂਤਰਮੇਂਸੇ ਐਸੀ ਮਹਿਮਾ ਔਰ ਉਸਕਾ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ ਜੋ ਜਿਜ੍ਞਾਸੁ ਹੋ ਉਸੇ ਆਯੇ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤਾ.

ਜਿਸੇ ਸਤਕੀ ਰੁਚਿ ਲਗੀ, ਸਤਕਾ ਪ੍ਰੇਮ ਲਗਾ ਵਹ ਅਂਤਰਮੇਂਸੇ ਯਥਾਰ੍ਥ ਸਤਕੋ ਖੋਜ ਲੇਤਾ ਹੈ. ਸਤ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਹੈ, ਵਹ ਸਤ ਕੈਸਾ ਮਹਿਮਾਵਂਤ ਹੈ, ਉਸੇ ਮਹਿਮਾ ਆਯੇ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤੀ. ਯਦਿ ਸ੍ਵਯਂ ਅਨ੍ਦਰਸੇ ਤੈਯਾਰ ਹੁਆ ਹੋ ਤੋ. ਉਸੇ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿਕਾ ਆਨਨ੍ਦ ਤੋ ਜਬ ਉਸੇ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਹੋ ਤਬ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਪਹਲੇਸੇ ਉਸੇ ਮਹਿਮਾ (ਆਤਾ ਹੈ ਕਿ) ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਕੋਈ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ਯਕਾਰੀ ਹੈ. ਉਸੇ ਉਸ ਪ੍ਰਕਾਰਕਾ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ ਆਯੇ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤਾ. ਉਸਕੀ ਜਰੂਰਤ ਲਗੇ, ਐਸਾ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ ਉਸੇ ਅਂਤਰਸੇ ਆ ਜਾਤਾ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਮੁਝੇ ਕਹੀਂ ਔਰ ਜਗਹ ਜਾਨੇਕੀ ਜਰੂਰਤ ਨਹੀਂ ਹੈ.

PDF/HTML Page 947 of 1906
single page version

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਜਰੂਰਤ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਮੇਰੇਮੇਂਸੇ ਹੀ ਸਬ (ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਗਾ). ਅਨਨ੍ਤ ਜ੍ਞਾਨ, ਅਨਨ੍ਤ ਸੁਖਕਾ ਧਾਮ, ਅਨਨ੍ਤ ਆਨਨ੍ਦਕਾ ਧਾਮ, ਅਨਨ੍ਤ ਅਪੂਰ੍ਵ ਗੁਣੋਂਸੇ ਭਰਾ, ਅਨਨ੍ਤ ਸ਼ਕ੍ਤਿਯੋਂਸੇ ਭਰਾ ਹੈ. ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਰਹਕਰ ਅਨਨ੍ਤ ਅਨਨ੍ਤਾਰੂਪ ਪਰਿਣਮਿਤ ਹੋਨੇਵਾਲਾ (ਹੈ). ਅਨਨ੍ਤ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਮੁਝਮੇਂ ਭਰੀ ਹੈ. ਉਸੇ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ ਆ ਜਾਤਾ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਉਸਕਾ ਅਂਤਰ ਸਂਸ਼ੋਧਨ ਉਗ੍ਰ ਹੋਤਾ ਜਾਤਾ ਹੈ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਹਾਁ, ਅਂਤਰਕੀ ਓਰਕਾ ਉਗ੍ਰ ਹੋਤਾ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਕੇ ਬਲਸੇ, ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਧਾਰਾ ਆਦਿ ਸਬ ਉਗ੍ਰ ਹੋਤਾ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਉਸਕੀ ਜ੍ਞਾਤਾਪਨੇਕੀ ਧਾਰਾ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਕਰ ਉਗ੍ਰ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਸਮਝੇ ਤੋ ਸਰਲ ਹੈ. ਨਹੀਂ ਸਮਝਾ ਹੈ ਇਸਲਿਯੇ ਅਨਨ੍ਤ ਕਾਲਸੇ ਦੁਸ਼੍ਕਰ ਹੋ ਗਯਾ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਬਹੁਤ ਬਢ ਜਾਤਾ ਹੈ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਅਪਨਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ ਇਸਲਿਯੇ ਸਰਲ ਹੈ. ਏਕ ਅਂਸ਼ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿਕਾ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ ਤੋ ਸਰ੍ਵਗੁਣਾਂਸ਼ ਸੋ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨਕੇ ਸਾਥ ਸਰ੍ਵ ਗੁਣ ਸ਼ੁਦ੍ਧਤਾਰੂਪ ਪਰਿਣਮਤੇ ਹੈਂ. ਸਬ ਅਪਨੀ ਓਰਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਫਿਰ ਤੋ ਸਹਜਤਾਸੇ ਉਸਕੀ ਦਸ਼ਾ ਬਢਤੀ ਜਾਤੀ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਪਹਲੇ ਉਸੇ ਕਠਿਨ ਲਗਤਾ ਹੈ. ਜਿਸੇ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਉਸੇ ਅਂਤਰ੍ਮੁਹੂਰ੍ਤਮੇਂ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਉਸੇ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰੇ ਤਬ ਹੋਤਾ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਉਸਕੇ ਪੀਛੇ ਪਡ ਜਾਨਾ ਚਾਹਿਯੇ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਪੀਛੇ ਪਡਨਾ ਚਾਹਿਯੇ, ਤੋ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਜਰੂਰਤ ਲਗੇ ਤੋ ਉਸਕੇ ਪੀਛੇ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰਤਾ ਹੀ ਰਹਤਾ ਹੈ, ਛੋਡਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਵੈਸੇ ਇਸੇ ਛੋਡਨਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹਿਯੇ. ਆਕੁਲਤਾ ਨ ਕਰੇ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਧੈਰ੍ਯਸੇ ਭਾਵਨਾਪੂਰ੍ਵਕ ਉਸਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰਤਾ ਰਹੇ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਉਸਕੀ ਆਕੁਲਤਾ ਨਹੀਂ ਕਰਨੀ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸਕੇ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨਮੇਂ ਸਾਤਤ੍ਯ..

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਚਾਲੂ ਰਖਨਾ ਚਾਹਿਯੇ, ਅਪਨੀ ਭਾਵਨਾ ਚਾਲੂ ਰਖੇ. ਯਹ ਕਰਨਾ ਹੀ ਹੈ, ਐਸ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਚਾਲੂ ਰਖੇ. ਤੋ ਮਿਲ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਗੁਰੁਦੇਵ ਮਿਲੇ ਇਸਲਿਯੇ ਸਬ ਮਿਲ ਗਯਾ ਹੈ, ਫਿਰ ਭੀ ਅਭੀ ਕਰਨਾ ਤੋ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਐਸੀ ਭਾਵਨਾ ਹੋਤੀ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸ ਦਿਸ਼ਾਮੇਂ ਜਾਨਾ ਹੈ, ਕੈਸੇ ਜਾਨਾ ਹੈ, ਉਸਕਾ ਮਾਰ੍ਗਦਰ੍ਸ਼ਨ...

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਦਿਸ਼ਾ ਦਰ੍ਸ਼ਾਨੇਵਾਲੇ ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਦਿਸ਼ਾ ਬਤਾ ਦੀ ਹੈ. ਕਹੀਂ ਰੁਕਤੇ ਥੇ, ਅਟਕਤੇ ਥੇ ਉਨ ਸਬਕੋ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਬਤਾ ਦੀ ਕਿ ਯਹ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰ. ਕਹੀਂ ਕ੍ਰਿਯਾਮੇਂ, ਸ਼ੁਭਭਾਵੋਂਮੇਂ ਕਹੀਂ- ਕਹੀਂ ਰੁਕਤੇ ਥੇ, ਉਸੇ ਦਿਖਾਯਾ ਕਿ ਤੂ ਅਂਤਰਮੇਂ ਜਾ. ਅਨ੍ਦਰ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰ. ਗੁਰੁਦੇਵ ਮਿਲੇ ਇਸਲਿਯੇ ਇਸ ਪਂਚਮ ਕਾਲਮੇਂ ਮਹਾਭਾਗ੍ਯਸੇ ਗੁਰੁਦੇਵ ਮਿਲੇ, ਏਕ ਤਿਰਨੇਕਾ ਮਾਰ੍ਗ ਸਬ ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਓਂਕੋ ਬਤਾ ਦਿਯਾ. ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਕਰਨਾ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਗੁਰੁਦੇਵ ਭੀ ਪਧਾਰੇ ਔਰ ਆਪ ਭੀ ਸਾਥਮੇਂ ਪਧਾਰੇ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਮਾਰ੍ਗ ਬਤਾਯਾ. ਗੁਰੁਦੇਵਕੇ ਦਾਸ ਹੈਂ. ਸਬ ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਹੀ ਬਤਾਯਾ ਹੈ.

PDF/HTML Page 948 of 1906
single page version

ਕਹੀਂ ਭੂਲ ਨ ਹੋ ਐਸਾ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਂਤਰਮੇਂ ਪਰਿਣਤਿ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨੀ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਮਹੇਨਤ ਤੋ ਹਮਕੋ ਹੀ ਕਰਨੀ ਪਡੇ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਦੇਖੋ ਤੋ ਸਬ ਕਹਾਁ-ਕਹਾਁ ਪਡੇ ਹੋਤੇ ਹੈਂ. ਲੌਕਿਕਮੇਂ ਦੇਖੋ ਤੋ ਕਹੀਂ ਕ੍ਰਿਯਾਮੇਂ ਪਡੇ ਹੋਤੇ ਹੈਂ, ਇਤਨਾ ਕਿਯਾ ਇਸਲਿਯੇ ਧਰ੍ਮ ਹੋ ਗਯਾ, ਐਸਾ ਮਾਨਤੇ ਹੈਂ. ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਪੁਣ੍ਯਸੇ ਧਰ੍ਮ ਮਾਨਤੇ ਹੈਂ. ਕਹਾਁ-ਕਹਾਁ (ਪਡੇ ਹੋਤੇ ਹੈਂ). ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਤੋ ਏਕ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰ, ਐਸੀ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨੇਕੋ ਕਹਾ. ਗੁਣਭੇਦ, ਪਰ੍ਯਾਯਭੇਦਕੀ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਭੀ ਉਠਾ ਲੇ. ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਸਬ ਜਾਨ. ਜਾਨਨੇਮੇਂ ਸਬ ਆਤਾ ਹੈ. ਏਕਦਮ ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਬਤਾਯੀ. ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿਕਾ ਮਾਰ੍ਗ ਬਤਾਯਾ. ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਕਰਨਾ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਕਹੀਂ ਭੂਲ ਨ ਹੋ, ਐਸਾ ਸ੍ਪਸ਼੍ਟ ਮਾਰ੍ਗ ਬਤਾ ਦਿਯਾ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਜ੍ਞਾਯਕਕਾ ਵਿਕਲ੍ਪ, ਵਿਚਾਰ ਆਯੇ, ਲੇਕਿਨ ਫਿਰ ਵਿਕਲ੍ਪ ਟੂਟਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਵਿਕਲ੍ਪਮੇਂ ਹੀ (ਰਹਨਾ ਹੋਤਾ ਹੈ).

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਉਸਕਾ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਚਾਹਿਯੇ. ਪਹਲੇ ਤੋ ਭਾਵਨਾ ਹੋ, ਫਿਰ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ (ਕਰੇ). ਅਂਤਰਮੇਂਸੇ ਪਹਚਾਨੇ, ਭਿਨ੍ਨ ਪਡੇ ਤੋ ਵਿਕਲ੍ਪ ਟੂਟੇ. ਅਨ੍ਦਰਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡਨਾ ਚਾਹਿਯੇ, ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਹੋਕਰ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਹੋਕਰ ਵਿਕਲ੍ਪ ਟੂਟੇ, ਵਹ ਕਿਤਨੇ ਸੇਕਨ੍ਡਕੇ ਲਿਯੇ ਟੂਟਤਾ ਹੋਗਾ?

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਟੂਟੇ ਭਲੇ ਅਂਤਰ੍ਮੁਹੂਰ੍ਤ, ਲੇਕਿਨ ਉਸਕੀ ਧਾਰਾ ਤੋ ਚਲੇ ਨ, ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਧਾਰਾ ਚਲਤੀ ਹੈ. ਅਨ੍ਦਰਸੇ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਹੁਆ, ਬਾਦਮੇਂ ਪਹਲੇਕੀ ਭਾਁਤਿ ਅਭਿਨ੍ਨ ਨਹੀਂ ਹੋ ਜਾਤਾ. ਉਸਕੀ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਧਾਰਾ (ਚਲਤੀ ਹੈ). ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਜੋ ਅਨਾਦਿਕੀ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਵੈਸੀ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ. ਏਕ ਬਾਰ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡੇ ਫਿਰ ਭਿਨ੍ਨ ਹੀ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਧਾਰਾ ਚਲਤੀ ਹੈ.

ਏਕ ਜ੍ਞਾਯਕ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਪਹਚਾਨਨਾ, ਬਸ. ਔਰ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨਾ. ਸ੍ਵਮੇਂ ਏਕਤ੍ਵ ਔਰ ਪਰਸੇ ਵਿਭਕ੍ਤ, ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰਨਾ. ਮੈਂ ਮੇਰੇ ਚੈਤਨ੍ਯਮੇਂ ਅਭੇਦ ਏਕਤ੍ਵ ਹੂਁ. ਜ੍ਞਾਯਕ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਅਨਨ੍ਤ ਗੁਣਸੇ ਭਰਾ ਹੁਆ ਏਕ ਆਤ੍ਮਾ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ. ਅਪਨਾ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ-ਜ੍ਞਾਯਕਕਾ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਕੇ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਸ਼ਰੀਰਸੇ ਭਿਨ੍ਨ, ਵਿਕਲ੍ਪਸੇ ਭਿਨ੍ਨ, ਸਬਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ. ਵਿਕਲ੍ਪ ਉਸਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਉਸਸੇ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਧਾਰਾ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨੀ ਚਾਹਿਯੇ.

ਵਿਕਲ੍ਪ ਤੋਡਨੇਕਾ ਏਕ ਹੀ ਉਪਾਯ ਹੈ, ਜ੍ਞਾਯਕਕੀ ਧਾਰਾਕੋ ਉਗ੍ਰ ਕਰਨੀ. ਯਥਾਰ੍ਥ ਜ੍ਞਾਯਕਕੀ ਧਾਰਾ, ਸਹਜ ਜ੍ਞਾਯਕਕੀ ਧਾਰਾ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨੀ. ਵਹ ਉਸੇ ਤੋਡਨੇਕਾ ਉਪਾਯ ਹੈ. ਬਾਕੀ ਸਬ ਆਕੁਲਤਾਰੂਪ ਹੈ, ਅਨਿਤ੍ਯ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾ ਨਿਤ੍ਯ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਹੈ. ਪਰਕਾ ਸ੍ਵਯਂ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਤਾ. ਸ੍ਵਯਂ ਚੈਤਨ੍ਯਕਾ ਕਰ ਸਕਤਾ ਹੈ. ਵਾਸ੍ਤਵਮੇਂ ਪਰਮੇਂ ਅਪਨਾ ਕੋਈ ਉਪਾਯ ਨਹੀਂ ਚਲਤਾ ਹੈ. ਅਪਨੇ ਚੈਤਨ੍ਯਮੇਂ ਅਪਨਾ ਉਪਾਯ-ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਚਲਤਾ ਹੈ, ਬਾਹਰਮੇਂ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਚਲਤਾ. ਉਪਦੇਸ਼ ਸਹੀ ਮੌਕੇ ਪਰ ਕਾਮ ਆਤਾ ਹੈ. ਐਸੇ ਅਪੂਰ੍ਵ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਪਹਚਾਨਨਾ. ਏਕ ਆਤ੍ਮਾ-ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾਕੋ ਪਹਿਚਾਨੇ ਤੋ ਭਵਕਾ ਅਭਾਵ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਤੋ ਅਨ੍ਦਰਸੇ ਆਕੁਲਤਾ ਛੂਟਕਰ ਸੁਖ ਔਰ ਆਨਨ੍ਦ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ, ਵਹ ਸਤ੍ਯ ਹੈ. ਸਾਰਰੂਪ ਵਹੀ ਹੈ ਔਰ ਸ਼ਰਣਰੂਪ ਭੀ ਵਹੀ ਹੈ, ਸਬਕੁਛ ਵਹੀ ਹੈ. ਬਾਕੀ ਸਬਕੁਛ ਨਿਃਸਾਰ ਹੈ.

PDF/HTML Page 949 of 1906
single page version

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- .... ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਹੁਯੀ, ... ਟੂਟੀ ਇਸਲਿਯੇ ਸਬਕੋ ਖ੍ਯਾਲ ਆ ਗਯਾ. ਅਤਃ ਬਸਮੇਂਸੇ ਹਮ ਸਬ ਖਡੇ ਹੋ ਗਯੇ. ਮੈਂ ਐਸੇ ਹੀ ਬੈਠਾ ਰਹਾ. ਮੈਂਨੇ ਕਹਾ, ਇਤਨੇ ਲੋਗ ਇਸ ਪਰ੍ਯਾਯਕੋ ਬਦਲਨੇਕੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਹੈਂ. ਡ੍ਰਾਈਵਰਨੇ ਬਹੁਤ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀ. ਬਸਮੇਂਸੇ ਕਿਸੀਕੀ ਇਚ੍ਛਾ ਨਹੀਂ ਥੀ. ਅਭੀ ਵਹੀ ਵਿਚਾਰ ਕਰ ਰਹਾ ਥਾ, ਪਰ੍ਯਾਯ ਇਤਨੀ ਸ੍ਵਤਂਤ੍ਰਰੂਪਸੇ ਪਰਿਣਮਿਤ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ ਔਰ ਇਤਨੇ ਲੋਗ ਉਸ ਪਰ੍ਯਾਯਕੋ ਬਦਲਨੇਕੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਹੈੈਂ. ਵਹੀ ਵਿਚਾਰ ਕਰ ਰਹਾ ਥਾ, ਉਸ ਵਿਚਾਰਮੇਂ ਬਸ ਕਬ ਗਿਰ ਗਯੀ ਔਰ ਕਬ ਗੋਤੇ ਖਾਨੇ ਲਗੀ, ਉਸ ਵਕ੍ਤ ਮੁਝੇ ਕੁਛ ਭਾਨ ਨਹੀਂ ਰਹਾ ਕਿ ਬਸ ਅਬ ਗਿਰ ਗਯੀ ਹੈ. ਹਾਥਮੇਂ ਪਕਡ ਰਖਾ ਥਾ. ਅਭੀ ਤੋ ਵਹੀ ਵਿਚਾਰ ਕਰ ਰਹਾ ਥਾ, ਵਿਚਾਰ ਕਰਤਾ ਹੂਁ, ਇਸ ਪਰ੍ਯਾਯਕੋ ਬਦਲਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਇਤਨੇ ਲੋਗ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਹੈਂ. ਕੋਈ ਇਚ੍ਛਤੇ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਔਰ ਇਤਨੀ ਸ੍ਵਤਂਤ੍ਰਰੂਪਸੇ ਪਰ੍ਯਾਯ ਪਰਿਣਮਤੀ ਹੈ. ਯਹੀ ਵਿਚਾਰ ਕਰ ਰਹਾ ਹੂਁ, ਮੈਂਨੇ ਖਾਈ ਨਹੀਂ ਦੇਖੀ, ਗਿਰਤੇ ਸਮਯ ਕੋਈ ਸਦਮਾ ਨਹੀਂ ਲਗਾ. ਉਸ ਵਕ੍ਤ ਮੁਝੇ ਕਿਸੀ ਭੀ ਪ੍ਰਕਾਰਕਾ ਵਿਕਲ੍ਪ ਨਹੀਂ ਥਾ. ਬਾਦਮੇਂ ਤੋ ਬਸ ਗੋਤੇ ਖਾਨੇ ਲਗੀ. ਉਸਕੇ ਬਾਦ ਸਬ ਵਿਸ੍ਮ੍ਰੁਤ ਹੋ ਗਯਾ, ਬਾਦਮੇਂ ਤੋ ਸਬ ਵਿਸ੍ਮ੍ਰੁਤ ਹੋ ਗਯਾ. ਫਿਰ ਤੋ ਐਸਾ ਹੋਨੇ ਲਗਾ ਕਿ ਅਬ ਬਸ ਕਬ ਬਨ੍ਦ ਹੋਗੀ, ਕਬ ਖਡੀ ਰਹ ਜਾਯ, ਕਬ ਗੋਤੇ ਖਾਨਾ ਬਨ੍ਦ ਹੋਗਾ? ਵਹ ਸਬ ਵਿਕਲ੍ਪ ਚਲਨੇ ਲਗੇ. ਉਸ ਵਕ੍ਤ ਯਹ ਨਯਾ ਨਿਕਲਾ ਕਿ ਅਬ ਬਨ੍ਦ ਹੋ, ਬਨ੍ਦ ਹੋ, ਬਨ੍ਦ ਹੋ. ਅਟਕੇ, ਅਟਕੇ, ਅਟਕੇ, ਗੋਤੇ ਖਾਨਾ ਅਟਕੇ, ਅਟਕੇ, ਅਟਕੇ. ਵਹ ਵਿਕਲ੍ਪ ਬਸਮੇਂ ਚਲਤਾ ਥਾ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਕੈਸੇ ਬਚਨਾ ਐਸਾ ਸਬ (ਸੋਚਨੇ ਲਗੇ).

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਇਸ ਹਾਥਮੇਂ ਦੋ ਹਡ੍ਡੀ ਟੂਟ ਗਯੀ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਮੈਂਨੇ ਜੋਰਸੇ ਪਕਡ ਲਿਯਾ ਥਾ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਦੋ-ਤੀਨ ਬਾਰ ਪਲਟੀ ਖਾਈ ਤੋ ਹਾਥਕੇ ਟੂਕਡੇ ਹੋ ਗਯੇ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਦੋ ਟੂਕਡੇ. ਦੋਨੋਂ. ਫੋਟੋ ਬਤਾਯਾ, ਦੋਨੋਂ ਹਾਥ ਬਿਲਕੂਲ ਅਲਗ. ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਫਿਰ ਤੋ ਮੈਂ ਭੀ ਬਸਕੇ ਅਨ੍ਦਰ ਆਕਾਸ਼ਮੇਂ ਗੋਲ-ਗੋਲ ਉਡਨੇ ਲਗਾ. ਇਤਨੀ ਵੇਦਨਾ ਥੀ, ਫਿਰ ਭੀ ਮੈਂ ਅਨ੍ਦਰਮੇਂ ਜ੍ਞਾਯਕਕੀ ਓਰ ਮੁਡਨੇਕਾ ਵਿਚਾਰ ਕਰੁਂ ਕਿ ਮੈਂ ਇਸਮੇਂ ਰਹ ਸਕੂ, ਇਸਮੇਂ ਰਹ ਸਕੂ. ਲੇਕਿਨ ਉਤਨੀ ਵੇਦਨਾ ਥੀ ਕਿ ਵਿਕਲ੍ਪਮੇਂ ਹੀ ਚਡ ਜਾਨਾ ਹੋਤਾ ਥਾ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਉਤਨੀ ਵੇਦਨਾਕਾ ਪ੍ਰਸਂਗ ਥਾ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਹਮ ਯਹਾਁਸੇ ਕਲਕਤ੍ਤਾ ਜਾਨਾ ਹੈ, ਕਲਕਤ੍ਤਾਸੇ ਫਿਰ ਪ੍ਲੇਨਮੇਂ ਇਮ੍ਫਾਲ ਜਾਨਾ ਹੈ. ਫਿਰ ਇਮ੍ਫਾਲਸੇ ...

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਅਸ੍ਪਤਾਲਮੇਂ ਵਹਾਁ ਲੇ ਗਯੇ ਹੋਂਗੇ. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਬਤਾਯਾ ਹੈ ਵਹੀ ਸਬਕੋ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿ ਦੇਤਾ ਹੈ. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਸਬਕੋ ਤੈਯਾਰ ਕਰ ਦਿਯੇ ਹੈਂ. ਵਾਸ੍ਤਵਮੇਂ ਗੁਰੁਦੇਵਕਾ ਪਰਮ ਉਪਕਾਰ ਹੈ. ਉਸ ਵਕ੍ਤ ਜ੍ਞਾਯਕਕਾ ਸ੍ਮਰਣ ਹੋ, ਵਹ ਸਬ ਗੁਰੁਦੇਵਕਾ ਉਪਕਾਰ ਹੈ. ਗੁਰੁਦੇਵਕਾ ਉਪਕਾਰ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਘਰ ਭੀ ਯਾਦ ਨਹੀਂ ਆਯਾ. ਕੋਈ ਭੀ ਵਿਕਲ੍ਪ ਉਸ ਵਕ੍ਤ ਮੁਝੇ ਨਹੀਂ ਥਾ.

PDF/HTML Page 950 of 1906
single page version

ਘਰਮੇਂ ਕ੍ਯਾ ਹੋਗਾ, ਕੈਸੇ ਹੋਗਾ? ਲੇਕਿਨ ਜਿਤਨਾ ਅਨ੍ਦਰਮੇਂ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰਤਾ ਥਾ, ਜੁਡਨੇਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰੁਁ, ਜੁਡਨੇਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰੁਁ, ਲੇਕਿਨ ਵਿਕਲ੍ਪਮੇਂ ਰਹੀ ਰਹਨਾ ਹੋਤਾ ਥਾ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਅਭੀ ਭਿਨ੍ਨ ਨਹੀਂ ਹੁਆ ਹੈ ਇਸਲਿਯੇ ਵਿਕਲ੍ਪਮੇਂ (ਰਹਤਾ ਹੈ). ਲੇਕਿਨ ਵਹ ਯਾਦ ਆਯੇ ਵਹ ਭੀ ਗੁਰੁਦੇਵਕਾ ਪ੍ਰਤਾਪ ਹੈ. ਐਸੇ ਸਮਯਮੇਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਯਾਦ ਆਨਾ (ਵਹ ਭੀ ਗੁਰੁਦੇਵਕਾ ਉਪਕਾਰ ਹੈ). ਉਸਕੇ ਲਿਯੇ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਜ੍ਯਾਦਾ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰਨਾ, ਅਧਿਕ ਲਗਨ ਲਗਾਨੀ ਔਰ ਅਧਿਕ ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਬਤਾਯਾ ਹੈ ਉਸ ਮਾਰ੍ਗਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ. ਅਧਿਕ-ਅਧਿਕ..

ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਕੁਛ ਕਿਯਾ ਹੋ, ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਸਂਸ੍ਕਾਰ ਜ੍ਯਾਦਾ ਦ੍ਰੁਢ ਹੋ, ਅਨ੍ਦਰ ਆਤ੍ਮਾ ਹਾਜਿਰ ਹੋ. ਕੋਈ ਕਿਸੀਕਾ ਕਰ ਨਹੀਂ ਸਕਤਾ. ਬਾਹਰਮੇਂ ਚਾਹੇ ਜੈਸਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰੇ, ਕੋਈ ਕਿਸੀਕੋ ਬਚਾ ਨਹੀਂ ਸਕਤਾ. ਜੋ ਬਨਨੇਵਾਲਾ ਹੋਤਾ ਹੈ ਵੈਸੇ ਹੀ ਬਨਤਾ ਰਹਤਾ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਸ਼੍ਚਰ੍ਯ ਹੋਤਾ ਹੈ ਕਿ ਅਭੀ ਮੈਂ ਜੀਵਿਤ ਹੂਁ!

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਡਾਕ੍ਟਰਨੇ ਬਚਾਯਾ ਕਿ ਨਹੀਂ?

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਕਿਸੀਨੇ ਬਚਾਯਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਭਾਵ ਅਚ੍ਛੇ ਰਖੇ ਵਹ ਅਪਨੇ ਹੈਂ. ਕਿਸੀਨੇ ਬਚਾਯਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਬਤਾਯਾ ਵਹ ਮਾਰ੍ਗ ਗ੍ਰਹਣ ਹੋ ਜਾਯ, ਵਹ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਵਾਸ੍ਤਵਮੇਂ ਸੁਖਰੂਪ ਔਰ ਸੁਖਕਾ ਧਾਮ ਤੋ ਵਹੀ ਹੈ. ਕੋਈ ਬਚਾ ਨਹੀਂ ਸਕਾ. ਆਯੁਸ਼੍ਯ ਥਾ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਡਾਕ੍ਟਰ ਅਭੀ ਕਹਾਁ ਬੁਖਾਰ ਉਤਾਰ ਸਕਤਾ ਹੈ. ਅਭੀ ਕਿਤਨਾ ਰਹਤਾ ਹੈ? ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਅਭੀ ੯੯.੩, ੯੯.੪ ਸ਼ਾਮਕੋ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਨੋਰ੍ਮਲ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਬਹੁਤ ਗਹਰੀ ਖਾਈ ਥੀ. ਯੇ ਤੋ ਅਭੀ ਬੀਚਮੇਂ ਅਟਕ ਗਯੀ ਥੀ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਯੇ ਤੋ ਬੀਚਮੇਂ (ਅਟਕ ਗਯੀ), ਇਸਸੇ ਭੀ ਚਾਰ-ਪਾਁਚ ਗੁਨੀ ਗਹਰੀ ਥੀ. ਬੀਚਮੇਂ ਜਮੀਨ ਆ ਜਾਯੇ, ਇਸਲਿਯੇ ਵਹਾਁ ਅਟਕ ਗਯੀ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਨਹੀਂ, ਇਸਮੇਂ ਤੋ ਕ੍ਯਾ ਹੈ ਊਤਰਤੇ-ਊਤਰਤੇ ਦੂਸਰੀ ਸਬ ਪਹਾਡੀਕਾ ਪਾਨੀਕਾ ਝਰਨਾ ਥਾ. ਉਸ ਝਰਨੇਮੇਂ ਬਸ ਧਁਸ ਗਯੀ. ਉਸਮੇਂ ਧਁਸ ਗਯੀ ਇਸਲਿਯੇ ਅਟਕ ਗਯੀ. ਫਿਰ ਤੀਨ- ਚਾਰ ਦਿਨਕੇ ਬਾਦ ਐਸੇ ਸਮਾਚਾਰ ਮਿਲੇ ਥੇ, ਮੈਂਨੇ ਤੋ ਨਹੀਂ ਦੇਖਾ ਥਾ. ਉਸਕੇ ਸੌ ਫਿਟਕੇ ਬਾਦ ਇਤਨੀ ਗਹਰੀ ਖਾਈ ਥੀ ਕੀ ਅਨਨ੍ਤ ਆਕਾਸ਼ ਥਾ. ਉਸਮੇਂਂ ਬਸ ਕਬ ਗਿਰੇ ਔਰ ਕਬ ਜਾਯ. ਔਰ ਬਸ ਉਸ ਵਕ੍ਤ ਅਨ੍ਦਰ ਗਿਰੀ ਹੋਤੀ ਤੋ ਕਿਸੀਕੀ ਹਡ੍ਡੀ ਭੀ ਹਾਥ ਨਹੀਂ ਲਗਤੀ. ਲੇਕਿਨ ਨਸੀਬਸੇ ਯਹ ਏਕ੍ਸੀਡੇਨ੍ਟ ਹੁਆ, ਝਰਨੇਮੇਂ ਬਸ ਧਁਸ ਗਯੀ ਤੋ ਬਸ ਵਹੀਂ ਅਟਕ ਗਯੀ. ਨਹੀਂ ਤੋ ਅਭੀ ਤੋ ਬਹੁਤ ਗਹਰੀ ਖਾਈ ਥੀ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਇਸਲਿਯੇ ਆਦਮੀ ਵਹਾਁ ਲੇਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਪਹੁਁਚ ਸਕੇ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਉਸਕਾ ਏਕ ਪੁਤ੍ਰ ਥਾ. ਉਸਕੀ ਬਸ ਤੋ ... ਕੁਚਲ ਗਯਾ ਥਾ. ਮਿਲੀਟਰੀਵਾਲੇ ਸਬ ਕੁਚਲਕਰ ਮਰ ਗਯੇ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਵੈਰਾਗ੍ਯ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਅਹੇਮਦਾਬਾਦਸੇ ਜਲ੍ਦੀ ਸੋਨਗਢ ਆ ਜਾਓ. ਮੁਝੇ ਯਹਾਁ ਨਹੀਂ ਰਹਨਾ ਹੈ.

PDF/HTML Page 951 of 1906
single page version

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਡਾਕ੍ਟਰਕੀ ਭੀ ਇਜਾਜਤ ਨਹੀਂ ਲੀ. ਡਾਕ੍ਟਰਕੀ ਇਜਾਜਤ ਲੇਨੇ ਜਾਯੇਂਗੇ ਤੋ ਨਾ ਬੋਲੇਂਗੇ. ਮੁਝੇ ਅਹੇਮਦਾਬਾਦਮੇਂ ਰਹਨਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਬੀਸ ਦਿਨ ਅਹੇਮਦਾਬਾਦਮੇਂ ਰਹੇ. ਬੁਖਾਰ ਨਹੀਂ ਉਤਰਾ. ਡਾਕ੍ਟਰਕੇ ਪਾਸ ਗਯੇ. ਦਸ ਦਿਨਕੀ ਦਵਾਈ ਲੇਕਰ ਵਾਪਸ ਆਨਾ. ਮੈਂਨੇ ਕਹਾ, ਅਬ ਜਲ੍ਦੀ ਸੋਨਗਢ ਚਲੇ ਜਾਨਾ ਹੈ. ਯਹਾਁ ਤੋ ਟੇਪ ਭੀ ਸੁਨਨੇ ਮਿਲੇ, ਪੂਰਾ ਦਿਨ ਸਤ੍ਸਮਾਗਮਮੇਂ ਰਹਨਾ ਹੋ, ...

ਮਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ... ਤੁਰਨ੍ਤ ਹੀ. ਸੁਬਹ, ਸ਼ਾਮ, ਦੋਪਹਰ. ਇਸਲਿਯੇ ਇਤਨੀ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਕਹੀਂ ਸੁਨਨੇ ਨਹੀਂ ਮਿਲਤਾ. ਯਹਾਁਸੇ ਨਿਕਲਨੇਕੇ ਬਾਦ ਪੂਰੀ ਦੁਨਿਯਾਮੇਂ ਕਹੀਂ ਸੁਨਨੇ ਨਹੀਂ ਮਿਲਤਾ. ਯਹਾਁ ਸੋਨਗਢ ਆਯੇ ਤਭੀ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਏਕ ਟੇਪ ਸੁਨ ਲੀ ਤੋ ਭੀ ਇਤਨੀ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿ ਹੋਤੀ ਹੈ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸ਼ਾਨ੍ਤਿ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਮਾਨੋਂ ਸਾਕ੍ਸ਼ਾਤ ਗੁਰੁਦੇਵ ਬੋਲ ਰਹੇ ਹੈਂ. ... ਦੇਨੇਵਾਲੇ ਗੁਰੁਦੇਵ ਹੀ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਕਹਾਁ ਭਟਕਤੇ ਹੋਤੇ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਤੋ ਅਪੂਰ੍ਵ ਮਾਰ੍ਗ ਬਤਾਯਾ ਹੈ. ਕਹੀਂਕੇ ਕਹੀਂ ਜੀਵ ਅਟਕ ਗਯੇ ਹੈਂ ਬਹਾਰਮੇਂ. ਅਂਤਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰਕੇ... ਸੁਖਕਾ ਧਾਮ, ਆਨਨ੍ਦਕਾ ਧਾਮ ਆਤ੍ਮਾ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾ ਜ੍ਞਾਨਸੇ ਭਰਾ ਹੈ, ਸਬ ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਬਤਾਯਾ. ਤੂ ਅਦਭੂਤ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਹੈ. ਤੇਰੇਮੇਂ ਅਦ੍ਭੁਤਤਾ ਹੈ, ਬਾਹਰ ਕਹੀਂ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਸਬ ਸ੍ਵਰੂਪ ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਬਤਾਯਾ. ਔਰ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਹੀ ਅਦ੍ਭੁਤਤਾ ਮਹਿਮਾ ਕਰਨੇ ਜੈਸੀ ਹੈ. ਦੂਸਰਾ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਸਂਸਾਰ ਨਿਃਸਾਰ ਹੈ. ਸਾਰਭੂਤ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਆਤ੍ਮਾ ਹੀ ਹੈ.

ਚਤ੍ਤਾਰੀ ਮਂਗਲਂ, ਅਰਿਹਂਤਾ ਮਂਗਲਂ, ਸਾਹੂ ਮਂਗਲਂ, ਕੇਵਲਿਪਣਤ੍ਤੋ ਧਮ੍ਮੋ ਮਂਗਲਂ. ਚਤ੍ਤਾਰੀ ਲੋਗੁਤ੍ਤਮਾ, ਅਰਿਹਂਤਾ ਲੋਗੁਤ੍ਤਮਾ, ਸਿਦ੍ਧਾ ਲੋਗੁਤ੍ਤਮਾ, ਸਾਹੂ ਲੋਗੁਤ੍ਤਮਾ, ਕੇਵਲਿਪਣਤ੍ਤੋ ਧਮ੍ਮੋ ਲੋਗੁਤ੍ਤਮਾ.

ਚਤ੍ਤਾਰੀ ਸ਼ਰਣਂ ਪਵਜ੍ਜਾਮਿ, ਅਰਿਹਂਤਾ ਸ਼ਰਣਂ ਪਵਜ੍ਜਾਮਿ, ਸਿਦ੍ਧਾ ਸ਼ਰਣਂ ਪਵਜ੍ਜਾਮਿ, ਕੇਵਲੀ ਪਣਤ੍ਤੋ ਧਮ੍ਮੋ ਸ਼ਰਣਂ ਪਵਜ੍ਜਾਮਿ.

ਚਾਰ ਸ਼ਰਣ, ਚਾਰ ਮਂਗਲ, ਚਾਰ ਉਤ੍ਤਮ ਕਰੇ ਜੇ, ਭਵਸਾਗਰਥੀ ਤਰੇ ਤੇ ਸਕਲ਼ ਕਰ੍ਮਨੋ ਆਣੇ ਅਂਤ. ਮੋਕ੍ਸ਼ ਤਣਾ ਸੁਖ ਲੇ ਅਨਂਤ, ਭਾਵ ਧਰੀਨੇ ਜੇ ਗੁਣ ਗਾਯੇ, ਤੇ ਜੀਵ ਤਰੀਨੇ ਮੁਕ੍ਤਿਏ ਜਾਯ. ਸਂਸਾਰਮਾਂਹੀ ਸ਼ਰਣ ਚਾਰ, ਅਵਰ ਸ਼ਰਣ ਨਹੀਂ ਕੋਈ. ਜੇ ਨਰ-ਨਾਰੀ ਆਦਰੇ ਤੇਨੇ ਅਕ੍ਸ਼ਯ ਅਵਿਚਲ ਪਦ ਹੋਯ. ਅਂਗੂਠੇ ਅਮ੍ਰੁਤ ਵਰਸੇ ਲਬ੍ਧਿ ਤਣਾ ਭਣ੍ਡਾਰ. ਗੁਰੁ ਗੌਤਮਨੇ ਸਮਰੀਏ ਤੋ ਸਦਾਯ ਮਨਵਾਂਛਿਤ ਫਲ ਦਾਤਾ.