PDF/HTML Page 1146 of 1906
single page version

ਸਮਾਧਾਨਃ- .. ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾਕੋ ਕੈਸੇ ਪਹਚਾਨੇ, ਐਸੀ ਅਂਤਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ, ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਚੈਤਨ੍ਯ ਹੂਁ, ਐਸੇ ਨਿਰਂਤਰ ਉਸੇ ਲਗਨ ਲਗੇ ਤੋ ਉਸੇ ਪ੍ਰਤਿਕ੍ਸ਼ਣ ਉਸਕਾ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਅਂਤਰਮੇਂਸੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ ਕਿ ਯਹ ਵਿਕਲ੍ਪ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ, ਮੈਂ ਚੈਤਨ੍ਯ ਹੂਁ, ਚੈਤਨ੍ਯ ਹੂਁ, ਐਸੀ ਧਾਰਾ ਅਂਤਰਮੇਂਸੇ ਜ੍ਞਾਨਧਾਰਾ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ ਤੋ ਉਸਕਾ ਵਿਕਲ੍ਪ ਟੂਟਕਰ, ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਹੋ ਐਸੀ ਅਪੂਰ੍ਵ ਦਸ਼ਾ (ਹੋ), ਉਸੇ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਕਹਨੇਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਔਰ ਉਸਮੇਂ ਲੀਨਤਾ ਬਢਤੇ-ਬਢਤੇ ਸ੍ਵਰੂਪ ਰਮਣਤਾ ਹੋ ਤਬ ਚਾਰਿਤ੍ਰਦਸ਼ਾ (ਹੋਤੀ ਹੈ). ਵਹ ਅਂਤਰਮੇਂਸੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਬਾਕੀ ਸ਼ੁਭਭਾਵਰੂਪ ਹੋ ਵਹ ਪੁਣ੍ਯਬਨ੍ਧ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਲੇਕਿਨ ਉਸਸੇ ਭਵਕਾ ਅਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ. ਐਸੇ ਗੁਰੁਦੇਵਕੀ ਵਾਣੀਮੇਂ ਬਾਰਂਬਾਰ ਵਹ ਆਤਾ ਥਾ. ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੋਂਮੇਂ ਭੀ ਉਸੀ ਪ੍ਰਕਾਰਸੇ ਆਤਾ ਹੈ. ਅਨਨ੍ਤ ਜਨ੍ਮ-ਮਰਣ ਕਿਯੇ ਲੇਕਿਨ ਉਸਮੇਂ ਬਹੁਤ ਬਾਰ....

ਆਤ੍ਮਾ ਭਿਨ੍ਨ ਔਰ ਸ਼ਰੀਰ ਭਿਨ੍ਨ, ਦੋਨੋਂ ਭਿਨ੍ਨ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਹੈਂ, ਉਸ ਤਤ੍ਤ੍ਵਕੋ ਪਹਚਾਨਨਾ. ਸਂਕਲ੍ਪ- ਵਿਕਲ੍ਪ ਹੋ ਵਹ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਸਬ ਵਿਭਾਵਭਾਵ ਹੈਂ. ਉਸਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਪਹਚਾਨਨਾ ਵਹ ਕਰਨੇਕਾ ਹੈ. ਚੈਤਨ੍ਯਤਤ੍ਤ੍ਵਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ, ਉਸੇ ਪੀਛਾਨਨਾ. ਉਸਕੇ ਲਿਯੇ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਵਿਚਾਰ, ਵਾਂਚਨ, ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕੀ ਮਹਿਮਾ ਏਕ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਪੀਛਾਨਨੇਕੇ ਲਿਯੇ (ਹੋਤੇ ਹੈਂ). ਧ੍ਯੇਯ ਏਕ ਹੋਨਾ ਚਾਹਿਯੇ ਕਿ ਮੁਝੇ ਜ੍ਞਾਯਕ ਆਤ੍ਮਾ ਕੈਸੇ ਪਹਿਚਾਨਮੇਂ ਆਯੇ? ਜ੍ਞਾਯਕਤਾਸੇ ਭਰਾ ਹੁਆ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ ਆਨਨ੍ਦਾਦਿ ਅਨਨ੍ਤ ਗੁਣ ਹੈਂ, ਉਸਸੇ ਪੀਛਾਨਨੇਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰਨਾ. ਉਸਕੀ ਲਗਨ, ਉਸਕੀ ਮਹਿਮਾ, ਉਸਕਾ ਵਿਚਾਰ, ਵਾਂਚਨ ਸਬ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ.

ਗੁਰੁਦੇਵਕੀ ਵਾਣੀਮੇਂ ਤੋ ਕੋਈ ਅਪੂਰ੍ਵਤਾ ਆਤੀ ਥੀ. ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਅਪੂਰ੍ਵਤਾ ਬਤਾਤੇ ਥੇ. ਅਨਨ੍ਤ ਕਾਲਮੇਂ ਬਾਹਰਕਾ ਬਹੁਤ ਕਿਯਾ. ਕ੍ਰਿਯਾਏਁ ਕੀ, ਯੇ ਕਿਯਾ ਲੇਕਿਨ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਪਹਚਾਨਾ ਨਹੀਂ ਆਤ੍ਮਾ ਕੋਈ ਅਪੂਰ੍ਵ ਵਸ੍ਤੁ ਹੈ. ਏਕ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਜੀਵਨੇ ਅਨਨ੍ਤ ਕਾਲਮੇਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਨਹੀਂ ਕਿਯਾ ਹੈ ਔਰ ਜਿਨਵਰਸ੍ਵਾਮੀ ਮਿਲੇ ਨਹੀਂ. ਅਰ੍ਥਾਤ ਸ੍ਵਯਂਨੇ ਪੀਛਾਨਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਮਿਲੇ ਵਹ ਨਹੀਂ ਮਿਲਨੇਕੇ ਬਰਾਬਰ ਹੈ. ਏਕ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਨਹੀਂ ਹੁਆ ਹੈ ਔਰ ਏਕ ਭਗਵਾਨ ਨਹੀਂ ਮਿਲੇ ਹੈਂ. ਸਚ੍ਚੇ ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕੋ ਜੋ ਪੀਛਾਨੇ ਵਹ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਪੀਛਾਨੇ. ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਪੀਛਾਨੇ ਵਹ ਦੇਵ-ਗੁਰੁਕੋ ਪੀਛਾਨਤਾ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਚੈਤਨ੍ਯਕੋ ਪੀਛਾਨਨੇਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ.

ਆਤ੍ਮਾ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ ਸੁਖ, ਉਸਮੇਂ ਆਨਨ੍ਦ ਸਬ ਹੈ. ਬਾਹਰਮੇਂ ਜੋ ਮਾਨਾ ਹੈ, ਬਾਹਰਮੇਂ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਬਾਹਰਸੇ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਆਤਾ ਨਹੀਂ. ਜਿਸਕੋ ਜੋ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ, ਉਸਮੇਂਸੇ

PDF/HTML Page 1147 of 1906
single page version

ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਨ ਜ੍ਞਾਨਮੇਂਸੇ, ਆਨਨ੍ਦ ਆਨਨ੍ਦ ਸ੍ਵਭਾਵਮੇਂਸੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਬੀਚਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ, ਲੇਕਿਨ ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਭੀ ਪੁਣ੍ਯਬਨ੍ਧਕਾ ਕਾਰਣ ਹੈ. ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾਕੋ ਪਹਚਾਨੇ ਤੋ ਅਂਤਰਸੇ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਪਰ੍ਯਾਯ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ ਔਰ ਭਵਕਾ ਅਭਾਵ ਹੋ. ਜਬ ਤਕ ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾਕੋ ਨ ਪੀਛਾਨੇ, ਪੂਰ੍ਣਤਾ ਨ ਹੋ ਤਬ ਤਕ ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਆਯੇ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਹ ਚੈਤਨ੍ਯਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਵਹ ਵਿਭਾਵਭਾਵ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਚੈਤਨ੍ਯਕੋ ਭਿਨ੍ਨ ਪੀਛਾਨਨਾ, ਵਹੀ ਸਰ੍ਵਸ੍ਵ ਔਰ ਵਹੀ ਸਾਰਭੂਤ ਹੈ. ਉਸੇ ਪੀਛਾਨਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਉਸਕੇ ਲਿਯੇ ਕ੍ਯਾ ਉਪਾਯ ਕਰਨਾ?

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਉਪਾਯ, ਬਸ ਏਕ ਹੀ ਅਂਤਰਮੇਂ ਲਗਨ ਉਸੀਕੀ ਲਗਾਨੀ, ਉਸੀਕੀ ਮਹਿਮਾ. ਬਾਹਰਕੀ ਲਗਨ ਕਮ ਕਰਨੀ. ਵਹ ਏਕ ਹੀ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ. ਜੀਵਨਮੇਂ ਸਰ੍ਵਸ੍ਵ ਵਹੀ ਹੈ. ਉਸਕੀ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ, ਉਸਕੀ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਗ੍ਰੁਹਸ੍ਥਾਸ਼੍ਰਮਮੇਂ ਹੋ ਸਕਤਾ ਹੈ. ਅਂਤਰ ਪਹਚਾਨਨੇਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ (ਕਰਨਾ). ਉਸਕਾ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ, ਉਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਪੀਛਾਨਨਾ, ਵਹ ਸਬ ਹੋ ਸਕਤਾ ਹੈ.

ਫਿਰ, ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਜਬ ਭਿਨ੍ਨਤਾ ਹੋ, ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਧਾਰਾ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ, ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਹੋ, ਮੁਨਿਦਸ਼ਾ ਤੋ ਬਾਦਮੇਂ ਆਤੀ ਹੈ. ਯੇ ਤੋ ਉਸੇ ਗ੍ਰੁਹਸ੍ਥਾਸ਼੍ਰਮਮੇਂ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ, ਸਚ੍ਚੀ ਪ੍ਰਤੀਤਿ (ਹੋਤੀ ਹੈ). ਗ੍ਰੁਹਸ੍ਥਾਸ਼੍ਰਮਮੇਂ ਹੋ ਤੋ ਅਂਤਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰਕੇ ਸ੍ਵਯਂ ਅਂਤਰਮੇਂਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਕਰ ਸਕਤਾ ਹੈ. ਲੇਕਿਨ ਉਸਕੀ ਲਗਨ, ਉਤਨੀ ਰੁਚਿ, ਉਤਨਾ ਵਿਚਾਰ, ਅਂਤਰਮੇਂ ਮਂਥਨ ਕਰਕੇ ਨਿਰ੍ਣਯ ਕਰੇ ਪਹਚਾਨਨੇਕਾ ਤੋ ਹੋਤਾ ਹੈ.

ਜੈਸੇ ਸ਼ਕ੍ਕਰਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਮੀਠਾਸ, ਪਾਨੀਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਠਣ੍ਡਾ ਹੈ, ਸ੍ਫਟਿਕ ਸ੍ਵਭਾਵਸੇ ਨਿਰ੍ਮਲ ਹੈ. ਵੈਸੇ ਆਤ੍ਮਾ ਸ੍ਵਭਾਵਸੇ ਨਿਰ੍ਮਲ ਹੀ ਹੈ. ਲੇਕਿਨ ਉਸੇ ਅਨਾਦਿਸੇ ਵਿਭਾਵਭਾਵਕੀ ਭ੍ਰਾਨ੍ਤਿ ਹੁਯੀ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਮਲਿਨ ਹੋ ਗਯਾ, ਵਿਭਾਵਕਾ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਹੋ ਗਯਾ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾ ਸ੍ਵਭਾਵਸੇ ਨਿਰ੍ਮਲ ਅਨਾਦਿਅਨਨ੍ਤ ਹੈ. ਅਨਨ੍ਤ ਭਵ ਹੋ ਗਯੇ ਫਿਰ ਭੀ ਵਹ ਸ੍ਵਭਾਵ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਤੋ ਜ੍ਯੋਂਕਾ ਤ੍ਯੋਂ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਵਹ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਵਰ੍ਤਮਾਨਮੇਂ ਐਸਾ ਹੈ ਔਰ ਤ੍ਰਿਕਾਲ ਵੈਸਾ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਉਸੇ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰਕੇ ਪਹਚਾਨ ਲੇਨਾ. ਵਹੀ ਜੀਵਨਕਾ ਸਰ੍ਵਸ੍ਵ ਹੈ. ਉਸੀਕੇ ਲਿਯੇ, ਉਸੇ ਪੀਛਾਨਨੇਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰਨਾ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਪਕੇ ਜੋ ਭੀ ਉਦਗਾਰ ਯਹਾਁ ਨਿਕਲੇ ਹੈਂ, ਬਹੁਤ ਸੁਨ੍ਦਰ ਹੈਂ. ਆਪਨੇ ਜੋ... ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਚਲੇਗਾ. ਆਪ ਕਿਤਨਾ ਅਚ੍ਛਾ ਬੋਲੇ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਨਹੀਂ ਚਲੇਗਾ. ਸ੍ਵਯਂ ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਸਾਧਨਾ ਕਰੇ ਉਸਮੇਂ ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕੋ ਸਾਥਮੇਂ ਰਖਤਾ ਹੈ. ਅਂਤਰਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ ਉਸਮੇਂ ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਸਾਥਮੇਂ ਹੋਤੇ ਹੀ ਹੈਂ. ਕੋਈ ਬਾਰ ਬੋਲਾ ਹੋਗਾ ਇਸਲਿਯੇ ਲਿਖ ਲਿਯਾ ਹੋਗਾ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਬਹੁਤ ਸੁਨ੍ਦਰ ਆ ਗਯਾ ਹੈ. ਚੈਤਨ੍ਯਕੇ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਚਲੇਗਾ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਵੈਸੇ ਦੇਵ-ਗੁਰੁਕੇ ਬਿਨਾ ਭੀ ਨਹੀਂ ਚਲੇਗਾ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਸਬ ਲਿਯਾ ਹੈ. ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਲਿਯਾ, ਫਿਰ ਅਪਨਾ ਸ਼੍ਰੁਤਕਾ ਚਿਂਤਵਨ, ਸਬ ਬੋਲ ਆਪਨੇ ਲਿਯੇ ਹੈਂ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਬੋਲੇ ਹੋਂ, ਵਹ ਲਿਖ ਲੇ.

PDF/HTML Page 1148 of 1906
single page version

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਪ ਤੋ ਮਹਾਨ ਹੈਂ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਹਮਾਰੇ ਸ੍ਵਯਂਵਰਮੇਂ ਆਪ ਪਧਾਰਨਾ. ਐਸੇ ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਆਪ ਪਧਾਰਨਾ. ਪ੍ਰਵਚਨਸਾਰਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਹਾਁ, ਆਪਨੇ ਲਿਖਾ ਹੈ. ਬੋਲੇ ਥੇ ਵਹ ਇਸਮੇਂ ਲਿਖਾ ਹੈ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸਾਧਨਾ ਕਰਨੇ ਨਿਕਲੇ ਵਹਾਁ ਭਾਵਨਾ ਤੋ ਐਸੀ ਹੀ ਹੋਤੀ ਹੈ ਨ. ਦੇਵ- ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਸਾਥਮੇਂ ਹੋਂ. ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰਨੇਸੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਛੋਟੀਪੀਪਰਕਾ ਗੁਰੁਦੇਵ ਕਹਤੇ ਥੇ ਨ, ਘੀਸਨੇਸੇ ਉਸਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਵੈਸੇ ਬਾਰਂਬਾਰ ਜ੍ਞਾਯਕਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰਨੇਸੇ ਉਸਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਵਿਚਾਰਧਾਰਾਮੇੇਂ ਬਾਰਂਬਾਰ ਲੇਨਾ?

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਬਾਰਂਬਾਰ. ਅਂਤਰਮੇਂ, ਵਾਸ੍ਤਵਮੇਂ ਤੋ ਅਂਤਰਸੇ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰੇ ਤਬ ਹੋ ਐਸਾ ਹੈ. ਫਿਰ ਭੀ ਜਬ ਤਕ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਤਬ ਤਕ ਵਿਚਾਰਧਾਰਾਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਅਂਤਰਮੇਂ ਅਰ੍ਥਾਤ ਮਾਤਾਜੀ ਕੈਸੇ?

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਉਸਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਪਹਚਾਨਕਰ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ ਕਿ ਯਹ ਜ੍ਞਾਯਕ ਸ੍ਵਭਾਵ ਸੋ ਮੈਂ ਹੂਁ ਔਰ ਯਹ ਵਿਭਾਵ ਸੋ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ. ਐਸੇ ਸ੍ਵਭਾਵਮੇਂਸੇ ਪਹਚਾਨਨਾ. ਉਸਕੇ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵਮੇਂਸੇ ਪੀਛਾਨੇ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਹਾਁ ਜੀ. ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਤੋ ਵਰ੍ਤਮਾਨ ਪਰ੍ਯਾਯ ਜੋ ਖ੍ਯਾਲਮੇਂਂ ਆਤੀ ਹੈ..

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਵਹ ਪਰ੍ਯਾਯ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਮੂਲ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕੋ ਪਹਚਾਨਕਰ. ਪਰ੍ਯਾਯ ਹੈ, ਲੇਕਿਨ ਉਸਮੇਂ ਪਹਚਾਨਨੇਕਾ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਹੈ. ਪਰ੍ਯਾਯ ਜੋ ਦਿਖਤੀ ਹੈ, ਕ੍ਸ਼ਣਮਾਤ੍ਰ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ, ਮੈਂ ਤੋ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਹੂਁ. ਜੋ ਜ੍ਞਾਨਕੀ ਪਰ੍ਯਾਯ ਦਿਖਤੀ ਹੈ ਉਸ ਪਰ੍ਯਾਯ ਜਿਤਨਾ ਹੀ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਮੈਂ ਤੋ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਹੂਁ. ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਅਂਤਰਮੇਂਸੇ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰੇ. ਨਿਸ਼੍ਚਯ ਕਰੇ ਤੋ ਸ੍ਵਯਂ ਅਂਤਰਮੇਂ ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਹੋਕਰ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰ ਸਕਤਾ ਹੈ. ਅਪਨਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ ਇਸਲਿਯੇ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਐਸਾ ਹੋਤਾ ਹੈ ਕਿ ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ, ਵਾਂਚਨ, ਵਿਚਾਰ ਆਦਿ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਿਯ ਲਗਤਾ ਹੈ, ਉਸਕੇ ਸਿਵਾ ਕੁਛ ਰੁਚਤਾ ਨਹੀਂ. ਫਿਰ ਭੀ ਆਗੇ ਨਹੀਂ ਚਲਤਾ ਹੈ. ਐਸਾ ਰਹਾ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਉਸਕੇ ਸਿਵਾ ਤੋ ਕਹੀਂ ਸੁਹਾਤਾ ਨਹੀਂ ਐਸਾ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਪੂਰੇ ਦਿਨਮੇਂ ਯਦਿ ਕੁਛ ਸ੍ਵਾਧ੍ਯਾਯ ਨਹੀਂ ਹੁਆ ਹੋ ਤੋ ਐਸਾ ਹੋਤਾ ਹੈ ਆਜ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਹੁਆ, ਅਪਨੇ ਕੁਛ ਬਾਕੀ ਰਹ ਗਯਾ, ਐਸਾ ਲਗੇ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਫਿਰ ਆਗੇ ਕੁਛ ਚਲਤਾ ਨਹੀਂ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਆਗੇ ਨਹੀਂ ਬਢੇ ਤਬ ਤਕ ਏਕ ਧ੍ਯੇਯ ਆਤ੍ਮਾਕਾ (ਰਖਨਾ). ਉਸਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰਤੇ ਰਹਨਾ, ਨ ਹੋ ਤਬਤਕ. ਅਭ੍ਯਾਸ ਹੋ ਤੋ ਅਂਤਰਮੇਂ ਉਸੇ ਆਗੇ ਬਢਨੇਕਾ ਅਵਕਾਸ਼ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਵਿਕਲ੍ਪ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ, ਐਸੇ...?

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਵਿਕਲ੍ਪ ਆਯੇ, ਲੇਕਿਨ ਵਹ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਪਹਲੇ ਉਸਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰ ਸਕਤਾ ਹੈ. ਬਾਕੀ ਸਚ੍ਚਾ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਤੋ ਉਸੇ ਸਹਜ ਪਹਚਾਨਕਰ ਪ੍ਰਤੀਤ ਹੋ ਤੋ ਹੋਤਾ

PDF/HTML Page 1149 of 1906
single page version

ਹੈ. ਯਥਾਰ੍ਥ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਤੋ (ਤਬ ਹੋਤਾ ਹੈ). ਤਬ ਤਕ ਉਸਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰੇ. ਵਿਕਲ੍ਪ ਭੀ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਮੈਂ ਤੋ ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਚੈਤਨ੍ਯ ਹੂਁ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਹ ਉਸੇ ਯਥਾਰ੍ਥ ਗ੍ਰਹਣ ਨ ਹੋ ਤਬ ਤਕ ਅਭ੍ਯਾਸ ਦ੍ਵਾਰਾ ਹੋਤਾ ਹੈ.

(ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ) ਯਥਾਰ੍ਥ ਬਤਾ ਦਿਯਾ ਹੈ. ਕਿਸੀਕੋ ਕਹੀਂ ਭੂਲ ਪਡ ਜਾਯ ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਤੋ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਕਰਨਾ ਹੈ. ਯਹ ਪਰ੍ਯਾਯ ਹੈ, ਯਹ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਹੈ, ਯਹ ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਹੈ, ਯਹ ਤੇਰਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਤੂ ਕ੍ਸ਼ਣਿਕ ਪਰ੍ਯਾਯ ਜਿਤਨਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਤੇਰੇ ਅਨਨ੍ਤ ਗੁਣੋਂਸੇ (ਭਰਪੂਰ ਹੈ). ਗੁਣਕਾ ਭੇਦ ਪਡੇ ਐਸੇ ਭੇਦਵਾਲਾ ਤੇਰਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਤੂ ਅਖਣ੍ਡ ਹੈ. ਤੇਰੇਮੇਂ ਗੁਣ ਹੈਂ, ਲੇਕਿਨ ਉਸ ਭੇਦ ਪਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ (ਕਰਕੇ) ਉਸਮੇਂ ਰੁਕਨੇਸੇ ਭੀ ਚੈਤਨ੍ਯਕਾ ਮੂਲ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ ਵਹ ਗ੍ਰਹਣ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਸਬ ਜ੍ਞਾਨ ਕਰੇ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਤੋ ਏਕ ਅਖਣ੍ਡ ਪਰ ਰਖਨੀ.

ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਅਨੇਕ ਪ੍ਰਕਾਰਸੇ ਸ੍ਪਸ਼੍ਟ ਕਰਕੇ ਮਾਰ੍ਗ ਬਤਾਯਾ ਹੈ, ਕਹੀਂ ਭੂਲ ਪਡੇ ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਕਰਨਾ ਹੈ. ਜਿਨ੍ਹੇਂ ਗੁਰੁਦੇਵਕੀ ਵਾਣੀ ਨਹੀਂ ਮਿਲੀ ਹੈ, ਉਨ ਸਬਕੀ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਤੋ ਕਹਾਁ ਬਾਹਰ ਕ੍ਰਿਯਾਮੇਂ ਪਡੀ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਗੁਰੁਦੇਵ ਤੋ ਦ੍ਰਵ੍ਯ-ਗੁਣ-ਪਰ੍ਯਾਯਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ, ਉਸਕੇ ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਭਾਵ ਬਤਾ ਦਿਯੇ ਹੈਂ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਗੁਰੁਦੇਵਸ਼੍ਰੀਕਾ ਮਹਾਨ ਉਪਕਾਰ ਹੈ. ਗੁਰੁਦੇਵਕਾ, ਆਪਕਾ ਅਨਨ੍ਤ-ਅਨਨ੍ਤ ਉਪਕਾਰ ਹੈ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਗੁਰੁਦੇਵ ਦਿਸ਼ਾ ਬਤਾਯੀ, ਨਹੀਂ ਤੋ ਲੋਗ ਕਹਾਁ ਪਡੇ ਥੇ. ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਤੋ ਬਾਦਮੇਂ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਪਹਲੇ ਤੋ ਸ੍ਵਭਾਵ ਗ੍ਰਹਣ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿਕਾ ਆਨਨ੍ਦ ਤੋ ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਜੋ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ ਵਹ ਬਾਦਮੇਂ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਪਹਲੇ ਤੋ ਉਸੇ ਗ੍ਰਹਣ ਯਥਾਰ੍ਥ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਪ੍ਰਤੀਤ ਯਥਾਰ੍ਥ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਉਸਕਾ ਜ੍ਞਾਨ ਹੋ, ਬਾਦਮੇਂ ਉਸਕੀ ਲੀਨਤਾ ਜ੍ਯਾਦਾ ਹੋ ਤੋ ਉਸੇ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਪਹਲੇ ਤੋ ਯਥਾਰ੍ਥ ਗ੍ਰਹਣ-ਅਂਤਰਮੇਂਸੇ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰੇ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਗ੍ਰਹਣ ਤੋ ਜ੍ਞਾਨਸੇ ਕਰਨਾ ਨ?

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਜ੍ਞਾਨਸੇ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ. ਪ੍ਰਜ੍ਞਾਥੀ ਭਿਨ੍ਨ ਕਰਨਾ ਔਰ ਪ੍ਰਜ੍ਞਾਸੇ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ. ਜ੍ਞਾਨਸੇ ਗ੍ਰਹਣ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਕਰ੍ਤਾ-ਪਰਪਦਾਰ੍ਥਕਾ ਮੈਂ ਕਰ ਸਕਤਾ ਹੂਁ ਔਰ ਪਰ ਮੇਰਾ ਕਰ ਸਕਤਾ ਹੈ. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ (ਬਤਾਯਾ ਕਿ), ਤੂ ਜ੍ਞਾਤਾ ਹੈ, ਯੇ ਕਰ੍ਤ੍ਰੁਤ੍ਵ ਤੇਰੇਮੇਂ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਤੂ ਪਰਕਾ ਕਰ ਨਹੀਂ ਸਕਤਾ. ਤੂ ਜ੍ਞਾਤਾ-ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਾ ਉਦਾਸੀਨ ਜ੍ਞਾਤਾ ਹੈ. ਐਸਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਸ੍ਵਯਂਕਾ ਅਂਤਰਮੇਂਸੇ ਪਹਚਾਨੇ ਤੋ ਉਸੇ ਯਥਾਰ੍ਥ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਹੋ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਅਂਤਰਮੇਂਸੇ ਪਹਚਾਨੇ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਅਂਤਰਮੇਂਸੇ ਪੀਛਾਨੇ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਅਂਤਰਮੇਂਸੇ ਪੀਛਾਨਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਰੁਚਿ ਬਢਾਨੀ?

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਰੁਚਿ ਬਢਾਯੇ. ਲਗਨ, ਰੁਚਿ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਪ ਬੋਲੇ ਹੋਂਗੇ ਵਹ ਆਤ੍ਮਧਰ੍ਮਮੇਂ ਆਯਾ ਹੈ. ਤੇਰੀ ਕਹਾਁ ਭਾਵਨਾ ਹੈ? ਐਸੀ

PDF/HTML Page 1150 of 1906
single page version

ਰੁਚਿ ਹੋ ਤੋ ਹੋ ਨ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਭਾਵਨਾ ਰੁਚਿ ਹੋ ਤੋ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਧੂਨ ਹੋ ਤਬ ਏਕਸਾਥ ਸਬ ਬੋਲਨੇਮੇਂ ਆ ਜਾਤਾ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਲੇਕਿਨ ਬਹੁਤ ਅਚ੍ਛਾ ਬੋਲੇ ਹੈਂ. ਦੋਨੋਂਕੋ ਸਨ੍ਧਿ-ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਔਰ ਦੇਵ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ- ਗੁਰੁਕੀ ਆਖਿਰ ਤਕਕੀ ਸਨ੍ਧਿ. ਰੁਚਿ, ਭਾਵਨਾਕੀ ਬਾਤ ਸਾਥਮੇਂ ਲੀ ਥੀ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਧਾਰਾ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨੀ. ਮਾਰ੍ਗ ਤੋ ਏਕ ਹੀ ਹੈ. ਮਾਰ੍ਗ ਏਕ ਹੀ ਹੈ. ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਕਰਨਾ ਹੈ. ਕੈਸੇ ਹੋ? ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕੈਸੇ ਕਰਨਾ?

ਮੁੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਮਾਰ੍ਗਮੇਂ ਕੈਸੇ ਚਲਨਾ, ਐਸਾ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਅਨਾਦਿਕਾ ਅਨਜਾਨਾ ਮਾਰ੍ਗ. ਯੇ ਮਾਰ੍ਗ ਕਹਾਁ ਥਾ? ਗੁਰੁਦੇਵਸ਼੍ਰੀਨੇ ਬਤਾਯਾ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਕਹੀਂ ਨਹੀਂ ਥਾ. ਉਪਵਾਸ ਕਰਕੇ ਧਰ੍ਮ ਮਾਨੇ, ਬਸ, ਐਸਾ ਥਾ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ..

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਹਾਁ, ਐਸਾ ਥਾ. ਸਂਪ੍ਰਦਾਯਕਾ... ਏਕਦਮ ਸ੍ਪਸ਼੍ਟ. ਕ੍ਰਿਯਾ ਤੋ ਕਹਾਁ, ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਭੀ ਤੇਰਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ ਔਰ ਦ੍ਰਵ੍ਯ-ਗੁਣ-ਪਰ੍ਯਾਯਮੇਂ ਭੀ ਤੂ ਅਟਕਨਾ ਮਤ, ਐਸਾ ਕਹਤੇ ਹੈਂ. ਵਿਕਲ੍ਪਮੇਂ ਮਤ ਅਟਕ. ਤੇਰੇ ਮੂਲ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰ. ਜ੍ਞਾਨ ਸਬਕਾ ਕਰ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਤੋ ਏਕ ਚੈਤਨ੍ਯ ਪਰ ਕਰ. ਮੁਸ਼੍ਕਿਲ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਕੁਛ ਮੁਸ਼੍ਕਿਲ ਨਹੀਂ ਹੈ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- .. ਅਲਗ ਥਾ. ਗੁਰੁਦੇਵਕੇ ਸਾਥ ਜਾਨਾ ਕੁਛ ਅਲਗ ਥਾ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਪ ਕੈਸਾ ਸ੍ਵਾਗਤ ਕਰਵਾਤੇ ਥੇ. ਐਸੀ ਮਹਿਮਾ ਕਿਸੀਕੋ ਨਹੀਂ ਆਤੀ, ਐਸਾ ਲਗਤਾ ਹੈ. ਉਨਕੇ ਸ੍ਵਾਸ੍ਥ੍ਯਕੇ ਸਾਮਨੇ ਦੇਖਾ ਹੈ ਕਭੀ?

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਕਭੀ ਨਹੀਂ ਦੇਖਾ. ਮੂਸਲਾਧਾਰ ਬਰਸਾਤ ਬਰਸਾਯੀ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਹਰ ਗਾਁਵਮੇਂ ਜਿਨਾਲਯ ਹੋਤੇ ਥੇ ਔਰ ਕਰੋ ਯਹਾਁ ਧਰ੍ਮਧ੍ਯਾਨ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸਬ ਗਾਁਵਮੇਂ ਵਿਹਾਰ ਕਿਯਾ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਕਾਲ ਲਂਬਾ ਹੋ ਜਾਯ ਤਬ ਕਭੀ-ਕਭੀ ਧੈਰ੍ਯ ਖਤ੍ਮ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਮਾਤਾਜੀ! ਕਭੀ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਭੀ ਹੋ ਜਾਤੀ ਹੈ. ਫਿਰਸੇ ਆਪਕੇ ਵਚਨਕੇ ਅਵਲਮ੍ਬਨਸੇ ਬਲ ਆਯੇ. ਐਸਾ ਹੋ ਕਿ ਮਾਤਾਜੀ ਜੋ ਕਹਤੇ ਹੈਂ ਵਹੀ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ. ਅਪਨੀ ਭਾਵਨਾਕੀ ਕਚਾਸ ਹੈ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਅਨ੍ਦਰ ਜ੍ਞਾਯਕ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰਨਾ. ਵਹਾਁ ਰਹਕਰ, ਦੂਸਰਾ ਕ੍ਯਾ ਹੋ? ਵਾਂਚਨ, ਵਿਚਾਰ, ਲਗਨ ਲਗਾਨੀ. ਯੇ ਛਬਲਬਹਿਨ ਤਂਬੋਲੀਕੀ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਤਿਕੂਲਤਾ ਥੀ. ਯਹਾਁ ਕੁਛ ਖਾਸ ਨਹੀਂ ਹੈ. .. ਆਤੇ ਨਹੀਂ ਹੈ.

... ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਕਰਨਾ ਹੈ. ਮਾਰ੍ਗ ਤੋ ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਬਹੁਤ ਸ੍ਪਸ਼੍ਟ ਕਿਯਾ ਹੈ. ਕਹੀਂ ਕਿਸੀਕੀ ਭੂਲ ਰਹੇ ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. .. ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਏਕਦਮ ਸ੍ਪਸ਼੍ਟ ਕਿਯਾ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਕਿਸੀਕੋ ਕੋਈ ਜਗਹ...

PDF/HTML Page 1151 of 1906
single page version

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਪਰਿਣਤਿ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡੇ. ਭਿਨ੍ਨ ਨਹੀਂ ਕਰਤਾ ਹੈ, ਸਾਥਮੇਂ ਏਕਤ੍ਵ ਰਹਤਾ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਏਕਤ੍ਵ ਤੋਡਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਸ੍ਵਭਾਵਕਾ ਅਵਲਮ੍ਬਨ?

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸ੍ਵਭਾਵਕਾ ਅਵਲਮ੍ਬਨ ਅਂਤਰਮੇਂਸੇ ਲੇ ਤੋ ਹੋ. ਜਿਤਨੀ ਜ੍ਞਾਯਕਕੀ ਮਹਿਮਾ ਆਨੀ ਚਾਹਿਯੇ, ਉਤਨੀ ਆਤੀ ਨਹੀਂ. ਅਂਤਰਮੇਂ ਹੀ ਸਰ੍ਵਸ੍ਵ ਸਾਰਭੂਤ ਹੈ. ਉਸੀਮੇਂ ਸਬਕੁਛ ਹੈ. ਉਤਨੀ ਅਂਤਰਸੇ ਲਗਨ ਲਗੇ ਤੋ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕ੍ਸ਼ਤਿ ਹੈ (ਵਹ ਦੂਰ ਹੋਕਰ) ਅਂਤਰਮੇਂ ਜਾਯ. ਕਰਨੇਕਾ ਏਕ ਹੀ ਹੈ. ਪਰਿਣਤਿ ਭਿਨ੍ਨ ਕਰਕੇ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰਨਾ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਮਾਤਾਜੀ! ਵਿਚਾਰ ਐਸਾ ਆਤਾ ਹੈ ਕਿ ਅਨੇਕ ਜ੍ਞਾਨੀ ਹੋ ਗਯੇ ਔਰ ਉਨਕੋ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਉਨਕੇ ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਮਹਿਮਾ ਆਯੀ ਔਰ.. ਹਮੇਂ ਉਸ ਪ੍ਰਕਾਰਕੀ ਮਹਿਮਾ ਕ੍ਯੋਂ ਨਹੀਂ ਆਤੀ ਹੈ? ਜਿਤਨੀ ਸ੍ਵਰੂਪਕੀ ਅਗਾਧਤਾ ਅਥਵਾ ਗਂਭੀਰਤਾ ਹੈ, ਉਤਨੀ ਸ੍ਵਰੂਪਕੀ ਗਂਭੀਰਤਾ ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਆਨੀ ਚਾਹਿਯੇ ਅਥਵਾ ਮਹਿਮਾ ਆਨੀ ਚਾਹਿਯੇ, ਐਸੀ ਸਵਿਕਲ੍ਪ ਦਸ਼ਾਮੇਂ ਮਹਿਮਾ ਕ੍ਯੋਂ ਨਹੀਂ ਆਤੀ ਕਿ ਜਿਸਸੇ ਪਰਿਣਤਿ ਅਨ੍ਦਰ ਨਹੀਂ ਜਾਤੀ? ਪ੍ਰਯਤ੍ਨਮੇਂ ਤੋ ਜੈਸੀ ਹਮਾਰੀ ਸਮਝ ਹੈ ਉਸ ਪ੍ਰਕਾਰਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਤੋ ਚਾਲੂ ਹੀ ਹੈ. ਕਮ-ਬੇਸੀ ਪ੍ਰਮਾਣਮੇਂ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਰਸ ਕਹੀਂ ਔਰ ਹੈ ਐਸਾ ਤੋ ਦਿਖਤਾ ਨਹੀਂ. ਫਿਰ ਭੀ ਅਟਕਤਾ ਹੈ ਯਹ ਭੀ ਖ੍ਯਾਲਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਫਿਰ ਭੀ ਏਕਾਨ੍ਤ ਉਸੀਮੇਂ ਰਸ ਪਡਾ ਹੈ,.. ਵਹ ਭੀ ਖ੍ਯਾਲਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ ਕਿ ਯਹ ਭੂਲ ਹੈ, ਦੋਸ਼ ਹੈ. ਇਤਨਾ ਭੀ ਖ੍ਯਾਲਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰਨੇਕੀ ਗਂਭੀਰਤਾ ਭੀ ਸਮਝਮੇਂ ਆਤੀ ਹੈ. ਔਰ ਉਸ ਤਰਹ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰਨੇਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਭੀ ਚਲਤਾ ਹੈ. ਫਿਰ ਭੀ ਮਹਿਮਾ, ਜ੍ਞਾਯਕਕੀ ਮਹਿਮਾ ਜੋ ਆਪ ਕਹਤੇ ਹੋ, ਜਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰਸੇ ਅਂਤਰਸੇ ਆਨੀ ਚਾਹਿਯੇ, ਐਸੀ ਮਹਿਮਾ, ਐਸਾ ਲਗਤਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਪ੍ਰਕਾਰਸੇ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਸਵਿਕਲ੍ਪ ਦਸ਼ਾਮੇਂ ਐਸੀ ਕੋਈ ਮਹਿਮਾ ਆ ਜਾਤੀ ਹੋਗੀ ਕਿ ਅਨੁਭਵ ਹੋ ਤਬ ਹੀ ਵਾਸ੍ਤਵਮੇਂ ਮਹਿਮਾ ਆਯੇ?

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਉਸਕੀ ਮਹਿਮਾ ਸਵਿਕਲ੍ਪਤਾਮੇਂ ਭੀ ਆਤੀ ਤੋ ਹੈ, ਨਹੀਂ ਤੋ ਵਹ ਅਂਤਰਮੇਂ ਜਾਯ ਕੈਸੇ? ਮਹਿਮਾ ਆਯੇ. ਭਲੇ ਯਥਾਰ੍ਥ ਮਹਿਮਾ ਉਸੇ ਜੋ ਅਨੁਭਵਮੇਂ ਆਯੇ ਵਹ ਤੋ ਕੋਈ ਅਲਗ ਆਤੀ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਪਹਲੇ ਉਸੇ ਆਤੀ ਹੈ ਕਿ ਯੇ ਵਿਭਾਵ ਕੋਈ ਮਹਿਮਾਰੂਪ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੀ ਮਹਿਮਾਰੂਪ ਹੈ. ਐਸੀ ਅਨ੍ਦਰਸੇ ਦ੍ਰੁਢ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਤੋ ਪਹਲੇ ਉਸੇ ਆਯੇ ਤੋ ਹੀ ਸ੍ਵਭਾਵਕੀ ਓਰ ਝੁਕਤਾ ਹੈ. ਐਸੀ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਤੋ ਅਂਤਰਮੇਂਸੇ ਆਨੀ ਚਾਹਿਯੇ. ਮਹਿਮਾ ਤੋ ਉਸੇ (ਪਹਲੇ) ਆਤੀ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਹ ਨਹੀਂ ਆਤੀ ਹੈ ਇਸਲਿਯੇ ਰੁਕ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਉਸਕੀ ਮਨ੍ਦਤਾ ਹੋ ਜਾਤੀ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਮਹਿਮਾ ਪਹਲੇ ਭੀ ਆਤਾ ਤੋ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਹ ਮਹਿਮਾ ਤੋ ਅਲਗ ਹੈ, ਸ੍ਵਭਾਵਕੀ ਪਰਿਣਤਿ. ਅਨੁਭਵ ਦਸ਼ਾਮੇਂ ਆਯੇ (ਵਹ).

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਕਲ ਪਣ੍ਡਿਤਜੀਨੇ ਏਕ ਬਾਤ ਕਹੀ, ਅਨ੍ਦਰਸੇ ਧਾਰ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ ਔਰ ਜਿਤਨਾ ਉਸਕਾ ਫੋਰ੍ਸ ਖ੍ਯਾਲਮੇਂ ਆਯੇ, ਅਗਾਧਤਾ ਖ੍ਯਾਲਮੇਂ ਆਯੇ, ਵਹ ਅਨੁਭਵ ਹੋਨੇਕੇ ਬਾਦ ਵਹ ਦੋਨੋਂ ਬਾਤ ਬਹੁਤ ਸੁਨ੍ਦਰ ਪ੍ਰਕਾਰਸੇ (ਸਮਝਾਯੀ ਕਿ), ਆਂਸ਼ਿਕ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਨੇਸੇ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣਤਾਕਾ ਖ੍ਯਾਲ ਉਸ ਵਕ੍ਤ ਤੋ ਆ ਸਕਤਾ ਹੈ. ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਵਹ ਪ੍ਰਕਾਰ ਹੀ ਐਸਾ ਹੋਤਾ ਹੈ ਕਿ ਸਰ੍ਵਾਂਗਸੇ ਵਹ ਆਨਨ੍ਦ

PDF/HTML Page 1152 of 1906
single page version

ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ ਔਰ ਉਸਕਾ ਜੋਸ਼ ਭੀ ਉਸ ਪ੍ਰਕਾਰਕਾ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਯੇ ਦੋਨੋਂ ਬਾਤ ਉਸ ਪ੍ਰਕਾਰਸੇ ਸਮਝਾਯੀ ਥੀ. ਤੋ ਕੈਸੇ, ਅਭੀ ਤੋ ਆਪ ਕਹਤੇ ਹੋ ਵੈਸੇ ਅਨ੍ਦਰਸੇ ਸਮਝਮੇਂ ਤੋ ਬਰਾਬਰ ਹੈ ਕਿ ਯਹੀ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ, ਯਹ ਕਰਨੇਸੇ ਸੁਖ ਹੋਗਾ, ਉਸਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਭੀ ਕਮ-ਬੇਸੀ ਪ੍ਰਮਾਣਮੇਂ ਚਲਤਾ ਹੈ. ਹੋ ਸਕਤਾ ਹੈ ਕਿ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਮ ਹੋ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਕਭੀ-ਕਭੀ ਐਸੀ ਉਲਝਨ ਹੋ ਜਾਤੀ ਹੈ ਕਿ ਇਤਨਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰਤੇ ਹੈਂ (ਫਿਰ ਭੀ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਕ੍ਯੋਂ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ)?

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਉਸਕੀ ਮਹਿਮਾ ਅਨ੍ਦਰ ਕੈਸੀ ਹੈ, ਵਹ ਤੋ ਉਸੇ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿਕੇ ਅਂਸ਼ ਪਰਸੇ ਪੂਰ੍ਣਤਾ ਕਿਤਨੀ ਉਸਕਾ ਖ੍ਯਾਲ ਆਯੇ. ਯੇ ਤੋ ਸਵਿਕਲ੍ਪਤਾਮੇਂ ਨਿਰ੍ਣਯ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸਮੇਂ ਉਸਕੇ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕ੍ਸ਼ਤਿ ਹੈ ਇਸਲਿਯੇ ਜਾ ਨਹੀਂ ਸਕਤਾ. ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੀ ਮਨ੍ਦਤਾ ਹੈ. ਜਿਸਮੇਂ ਪਡਾ ਹੈ ਅਨਾਦਿਕੇ ਅਭ੍ਯਾਸਮੇਂ, ਉਸੀਮੇਂ ਪਡਾ ਹੈ. ਉਸਮੇਂਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਨਹੀਂ ਪਡਤਾ. ਥੋਡਾ ਜ੍ਯਾਦਾ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰੇ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਜਿਤਨਾ ਚਾਹਿਯੇ ਉਤਨਾ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਨਹੀਂ ਕਰਤਾ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਭਿਨ੍ਨ ਨਹੀਂ ਪਡ ਸਕਤਾ ਹੈ.

ਅਨਾਦਿਕੇ ਅਭ੍ਯਾਸਮੇਂ ਉਸੀ ਪ੍ਰਵਾਹਮੇਂ ਬਹ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਉਸ ਪ੍ਰਵਾਹਕੋ ਪੀਛੇ ਨਹੀਂ ਮੋਡਤਾ. ਮੋਡੇ ਤੋ ਅਮੁਕ ਪ੍ਰਕਾਰਸੇ ਮੋਡਤਾ ਹੈ. ਸਰ੍ਵ ਪ੍ਰਕਾਰਸੇ ਮੋਡਨਾ ਚਾਹਿਯੇ ਵੈਸੇ ਨਹੀਂ ਮੋਡਤਾ. ਭਲੇ ਏਕ ਅਂਸ਼ਰੂਪਮੇਂ ਲੇਕਿਨ ਪ੍ਰਤੀਤਿਮੇਂ ਤੋ ਉਸੇ ਸਰ੍ਵ ਪ੍ਰਕਾਰਸੇ, ਸਰ੍ਵਸ੍ਵਰੂਪਸੇ ਮੋਡਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਚਾਰਿਤ੍ਰਕਾ ਏਕ ਬਾਕੀ ਰਹੇ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰਤੀਤਿਮੇਂ ਉਤਨੀ ਪੂਰ੍ਣ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ, ਉਤਨੀ ਪ੍ਰਤਿਤਕਾ ਜੋਰ ਹੋਤਾ ਹੈ ਕਿ ਯਹ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਵਸ੍ਤੁ ਅਖਣ੍ਡ ਪੂਰ੍ਣ ਵਹ ਮੈਂ ਹੂਁ ਔਰ ਵਹੀ ਸਰ੍ਵਸ੍ਵਰੂਪਸੇ ਆਦਰਣੀਯ ਹੈ. ਸਰ੍ਵ ਪ੍ਰਕਾਰਸੇ ਵਹੀ ਆਦਰਣੀਯ ਹੈ. ਸਬ ਕਰਕੇ ਉਸੀਮੇਂ ਲੀਨਤਾ ਕਰਨੇ ਜੈਸੀ ਹੈ ਔਰ ਵਹੀ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ. ਸਰ੍ਵਸ੍ਵ ਪ੍ਰਕਾਰਸੇ ਉਤਨੀ ਪ੍ਰਤੀਤਿਕਾ ਜੋਰ ਪਹਲੇ ਉਸੇ ਉਤਨੀ ਦ੍ਰੁਢਤਾ ਆਵੇ ਤੋ ਵਾਪਸ ਮੁਡੇ. ਉਸ ਪ੍ਰਵਾਹਮੇਂ ਐਸੀ ਹੀ ਬਹ ਜਾਤਾ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਪਹਲੇ ਅਸ਼ੁਭਮੇਂ ਜ੍ਯਾਦਾ ਬਹਨਾ ਹੋਤਾ ਥਾ, ਅਬ ਸ਼ੁਭਮੇਂ ਐਸਾ ਲਗਤਾ ਹੈ ਕਿ ਸ਼ੁਭਮੇਂ ਕਹੀਂ ਨ ਕਹੀਂ ਅਟਕਤਾ ਹੈ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਹਾਁ, ਕਹੀਂ ਨ ਕਹੀਂ ਪ੍ਰਵਾਹਮੇਂ ਬਹ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਫਿਰ ਸ਼ੁਭ ਰਹਤਾ ਹੈ, ਅਮੁਕ ਅਸ੍ਥਿਰਤਾ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸਕੀ ਪ੍ਰਤੀਤਿਮੇਂ ਤੋ ਸਰ੍ਵ ਪ੍ਰਕਾਰਸੇ ਸਰ੍ਵਾਂਸ਼ਸੇ ਯਹੀ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ, ਐਸੀ ਪੂਰ੍ਣ ਪ੍ਰਤੀਤਿਮੇਂ ਦ੍ਰੁਢਤਾ (ਆ ਜਾਨੀ ਚਾਹਿਯੇ). ਪ੍ਰਤੀਤਿਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਤੋ ਏਕਦਮ ਅਪਨੀ ਓਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਕਾ ਜੋਰ ਪਹਲੇ ਆਯੇ ਤੋ ਉਸਕਾ ਅਨਾਦਿਕਾ ਪ੍ਰਵਾਹ ਵਾਪਸ ਮੁਡੇ. ਪ੍ਰਵਾਹਕਾ ਪੂਰਾ ਬਲ ਸ੍ਵਭਾਵਕੀ ਓਰ ਮੁਡ ਜਾਯ. ਫਿਰ ਥੋਡਾ ਖਡਾ ਰਹੇ ਵਹ ਅਲਗ ਬਾਤ ਹੈ. ਪ੍ਰਵਾਹ ਅਨਾਦਿਕਾ ਹੈ, ਵਹ ਪੂਰਾ ਪ੍ਰਵਾਹ ਸ੍ਵਭਾਵਕੀ ਓਰ ਉਸਕੀ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਕੀ ਦਿਸ਼ਾ ਪੂਰੀ ਬਦਲ ਜਾਯ. ਬਾਹਰ ਦੇਖਤਾ ਹੈ ਉਸਕੇ ਬਜਾਯ ਦੇਖਨੇਕੀ ਦਿਸ਼ਾ ਚੈਤਨ੍ਯਕੀ ਓਰ ਚਲੀ ਜਾਤੀ ਹੈ. ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਕੋ ਚੈਤਨ੍ਯ ਪਰ ਸ੍ਥਾਪਿਤ ਕਰ ਦੇਤਾ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਵਿਭਾਵਭਾਵਸੇੇ ਮੈਂ ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ ਔਰ ਸ੍ਵਭਾਵਕੀ ਮਹਿਮਾ...

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਦੋਨੋਂ ਏਕਸਾਥ ਹੀ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਸ੍ਵਭਾਵਕੀ ਮਹਿਮਾ ਔਰ ਇਸਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ.

PDF/HTML Page 1153 of 1906
single page version

ਸ੍ਵਭਾਵਕਾ ਅਵਲਮ੍ਬਨ ਲੇ ਔਰ ਵਿਭਾਵਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ. ਸ੍ਵਭਾਵਕਾ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰੇ ਔਰ ਇਸਸੇ ਮੈਂ ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ. ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰੇ ਵਹਾਁਸੇ ਭੇਦ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰੇ ਉਸਮੇਂ ਸ੍ਵਯਂਕੀ ਮਹਿਮਾ ਸਮਾ ਜਾਤੀ ਹੈ. ਅਖਣ੍ਡ ਜ੍ਞਾਯਕ ਮੈਂ ਹੂਁ, ਉਸ ਜ੍ਞਾਯਕਕਾ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰੇ, ਵਿਭਾਵਸੇ ਭਿਨ੍ਨ (ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ).

ਖਣ੍ਡ-ਖਣ੍ਡਰੂਪ ਜੋ ਪਰ੍ਯਾਯ ਦਿਖਤੀ ਹੈ ਉਤਨਾ ਭੀ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ, ਮੈਂ ਤੋ ਅਖਣ੍ਡ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ. ਐਸੇ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰੇ. ਉਸਕੀ ਮਹਿਮਾ, ਉਸਕਾ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ, ਉਸੇ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰੇ ਤੋ ਵਿਭਾਵਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡੇ. ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰੇ ਔਰ ਵਿਭਾਵਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡਤਾ ਹੈ. ਭਿਨ੍ਨ ਹੋਨੇਕੇ ਬਾਦ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਕੇ ਬਲਸੇ ਪ੍ਰਤਿਕ੍ਸ਼ਣ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡਤਾ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਵਿਭਾਵ ਆਯੇ ਤੋ ਭੀ ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ, ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡਤਾ ਹੈ. ਅਨਾਦਿਕਾ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿਕਾ ਪ੍ਰਵਾਹ ਹੈ ਉਸ ਪ੍ਰਵਾਹਮੇਂ ਬਹ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਵਿਚਾਰਸੇ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰੇ ਕਿ ਮੈਂ ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ, ਯੇ ਮੇਰਾ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਇਸਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ, ਐਸਾ ਵਿਚਾਰਸੇ (ਨਕ੍ਕੀ ਕਰੇ), ਐਸਾ ਵਿਚਾਰ ਕਰਤਾ ਰਹੇ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਕਾਰ੍ਯਕੇ ਅਨ੍ਦਰ ਉਸਕੀ ਪਰਿਣਤਿਕਾ ਪ੍ਰਵਾਹ ਏਕਤ੍ਵਮੇਂ ਚਲਾ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਵਹ ਕਾਰ੍ਯ ਨਹੀਂ ਕਰਤਾ ਹੈ.

ਕਾਰ੍ਯ ਜੋ ਸ੍ਵਭਾਵਕੀ ਓਰ ਜਾਨਾ ਚਾਹਿਯੇ, ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਕਾ ਬਲ, ਵਹ ਨਹੀਂ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਪ੍ਰਵਾਹਮੇਂ ਬਹ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਵਿਚਾਰਸੇ ਚਾਹੇ ਜਿਤਨਾ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰੇ, ਫਿਰ ਭੀ ਪ੍ਰਵਾਹ ਜ੍ਯੋਂਕਾ ਤ੍ਯੋਂ ਚਲਤਾ ਹੈ. ਵਹ ਮਨ੍ਦ, ਕਭੀ ਉਗ੍ਰ-ਤੀਵ੍ਰ ਐਸਾ ਕਰਤਾ ਰਹਤਾ ਹੈ, ਲੇਕਿਨ ਸ੍ਵਭਾਵਕੀ ਓਰ ਜੋਰਸੇ ਜੋ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਜਾਨੀ ਚਾਹਿਯੇ ਵਹ ਜਾਤੀ ਨਹੀਂ. ਸ੍ਵਭਾਵਕਾ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਬਲਪੂਰ੍ਵਕ ਮਹਿਮਾਪੂਰ੍ਵਕ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰੇ ਤੋ ਵਿਭਾਵਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡ ਜਾਤਾ ਹੈ.