PDF/HTML Page 1227 of 1906
single page version
ਸਮਾਧਾਨਃ- ... ਭਗਵਾਨਕੀ ਪਰ੍ਯਾਯ, ਵਹ ਗੁਣ ਕੈਸੇ ਹੋ? ਭਗਵਾਨ .. ਬੇਚੈਨੀ ਹੈ, ਆਕੁਲਤਾ ਹੈ, ਅਭੀ ਛੂਟਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸੇ ਅਂਤਰਮੇਂਸੇ ਐਸਾ ਨਿਰ੍ਣਯ ਹੋ ਕਿ ਮਾਰ੍ਗ ਹਾਥਮੇਂ ਆਯਾ, ਇਸਲਿਯੇ ਬੇਚੈਨੀ ਕਮ ਹੋ ਜਾਤੀ ਹੈ. ਯਹੀ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ, ਦੂਸਰਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਐਸੇ. ਯਹ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ ਔਰ ਯਹ ਮੈਂ ਹੂਁ, ਐਸੇ ਭਾਵਭਾਸਨ ਹੁਆ ਇਸਲਿਯੇ ਉਸਕੀ ਬੇਚੈਨੀ ਕਮ ਹੋਤੀ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਐਸਾ ਆਤਾ ਹੈ ਨ ਕਿ ਸ਼ਰੀਰ ਛੂਟ ਜਾਯ ਤੋ ਵਿਕਲ੍ਪ ਛੂਟ ਜਾਯ. ਐਸੀ ਜੋ ਤੀਖੀ ਭੂਮਿ ਹੈ ਉਸਮੇਂ ਉਸਕੀ ਬੇਚੈਨੀ ਕਮ ਹੋ ਜਾਤੀ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਬੇਚੈਨੀ ਕਮ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਵਹ ਕ੍ਯਾ ਕਹਾ? ਸ਼ਰੀਰ ਛੂਟ ਜਾਯ, ਵਿਕਲ੍ਪ..
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਦ੍ਰਵ੍ਯਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਮੇਂਂ ਆਤਾ ਹੈ ਨ ਕਿ ਸ਼ਰੀਰ ਛੂਟ ਜਾਯ ਯਾ ਵਿਕਲ੍ਪ ਟੂਟ ਜਾਯ, ਐਸੀ ਸ੍ਥਿਤਿ ਆ ਗਯੀ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਭਾਵਭਾਸਨ ਹੋ ਤੋ ਬੇਚੈਨੀ ਕਮ ਹੋ ਜਾਤੀ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਪਕੇ ਵਚਨਾਮ੍ਰੁਤਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ, ਮਾਰ੍ਗਕੀ ਉਲਝਨ ਟਲ ਜਾਤੀ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਹਾਁ, ਮਾਰ੍ਗ ਮਿਲਨੇ ਪਰ ਉਲਝਨ ਟਲ ਜਾਤੀ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਭਾਵਭਾਸਨਕੀ ਕਚਾਸ ਥੀ ਵਹ...
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਨਿਰ੍ਣਯਮੇਂ ਡਗਮਗਾ ਜਾਯ ਤੋ ਭਾਵਭਾਸਨਕੀ ਕਚਾਸ ਹੈ. ਭਾਵਭਾਸਨ ਯਥਾਰ੍ਥ ਹੋ ਤੋ ਨਿਰ੍ਣਯ ਦ੍ਰੁਢਰੂਪ ਰਹੇ. ਯੇ ਜੋ ਭਾਵ ਮੁਝੇ ਭਾਸਨਮੇਂ ਆਯਾ ਵਹ ਯਥਾਰ੍ਥ ਹੈ. ਤੋ ਨਿਸ਼੍ਚਯ ਭੀ ਯਥਾਰ੍ਥ ਰਹੇ. ਜ੍ਞਾਨ ਔਰ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਕਾ ਐਸਾ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧ ਹੈ. ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ ਯਥਾਰ੍ਥ ਹੋ ਉਸਕੇ ਸਾਥ ਜ੍ਞਾਨ ਯਥਾਰ੍ਥ ਹੋ. ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ ਯਥਾਰ੍ਥ ਹੋ ਉਸਕੇ ਸਾਥ ਜ੍ਞਾਨ ਯਥਾਰ੍ਥ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਨ ਯਥਾਰ੍ਥ ਹੋ ਤੋ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ ਉਸਕੇ ਸਾਥ ਦ੍ਰੁਢ ਰਹੇ.
.. ਜੋ ਲਕ੍ਸ਼੍ਯਮੇਂ ਆਯਾ ਵਹ ਬਰਾਬਰ ਹੀ ਹੈ. ਤੋ ਅਂਤਰਸੇ ਉਸੇ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿ ਹੋ ਕਿ ਬਰਾਬਰ ਯਹੀ ਭਾਵ ਹੈ. ਐਸਾ ਅਨ੍ਦਰਸੇ ਨਿਸ਼੍ਚਯ ਹੋ ਤੋ ਉਸੇ ਭਾਵਭਾਸਨ ਯਥਾਰ੍ਥ ਹੁਆ ਹੈ. ਨਿਸ਼੍ਚਯ ਨ ਹੋ ਔਰ ਭਾਵਭਾਸਨ ਹੋ, ਤੋ ਭਾਵਭਾਸਨਮੇਂ ਕਚਾਸ ਹੈ, ਨਿਸ਼੍ਚਯ ਹੋ ਰਹਾ ਹੈ ਤੋ. ਅਂਤਰ ਹੀ ਕਹ ਦੇ ਕਿ ਯਹ ਬਰਾਬਰ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਨਿਸ਼੍ਚਯ ਨਹੀਂ ਹੈ ਤੋ ਭਾਵਭਾਸਨ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਐਸਾ ਹੀ ਹੁਆ ਨ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਹਾਁ, ਤੋ ਭਾਵਭਾਸਨ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਅਨ੍ਦਰ ਕਚਾਸ ਹੈ.
PDF/HTML Page 1228 of 1906
single page version
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਖ੍ਯਾਲਮੇਂ ਆਯੇ ਕਿ ਪਰਿਣਤਿ ਮਾਰ੍ਗ ਪਰ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ ਯਾ ਨਹੀਂ, ਕੈਸੇ ਸ੍ਵਰੂਪਕੀ ਓਰ ਜਾਤੀ ਹੈ, ਕਿਤਨੇ ਪ੍ਰਮਾਣਮੇਂ ਜਾਤੀ ਹੈ, ਵਹ ਸਬ ਉਸੇ ਖ੍ਯਾਲਮੇਂ ਆ ਜਾਤਾ ਹੈ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਉਸੇ ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਖ੍ਯਾਲ ਆ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਯਥਾਰ੍ਥ ਜ੍ਞਾਨ ਹੋ ਤੋ ਖ੍ਯਾਲਮੇਂ ਆ ਜਾਯ. ... ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਔਰ ਜ੍ਞਾਨ ਸਾਥਮੇਂ ਹੀ ਰਹਤੇ ਹੈਂ. ਸਾਥਮੇਂ ਕਾਮ ਕਰਤੇ ਹੈਂ. ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਮੁਖ੍ਯ ਹੋ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਜ੍ਞਾਨ ਉਸਕੇ ਸਾਥ ਯਥਾਰ੍ਥਪਨੇ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਨ ਯਥਾਰ੍ਥ (ਹੋ ਤੋ) ਉਸਕੇ ਸਾਥ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਹੋਤੀ ਹੀ ਹੈ. ਐਸੇ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਔਰ ਜ੍ਞਾਨ ਸਾਥਮੇੇਂ ਰਹੇ ਹੈਂ. ਉਸਕੇ ਵਿਸ਼ਯਮੇਂ ਫਰ੍ਕ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਨ ਸਬ ਭੇਦ ਕਰਕੇ ਜਾਨਤਾ ਹੈ. ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਕਾ ਵਿਸ਼ਯ ਅਭੇਦ ਹੈ.
ਜੋ ਸਮ੍ਯਕ ਪਂਥ ਪਰ ਜਾਤਾ ਹੈ, ਉਸਮੇਂ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਮੁਖ੍ਯ ਹੋਤੀ ਹੈ ਔਰ ਉਸਕੇ ਸਾਥ ਜ੍ਞਾਨ ਜੁਡਾ ਰਹਤਾ ਹੈ. .. ਕਾਮ ਕਰਤਾ ਹੋ ਤੋ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਉਸਮੇਂ ਸਾਥਮੇਂ ਹੋਤੀ ਹੀ ਹੈ. ਪਹਲੇ ਅਭੀ ਨਿਰ੍ਣਯ ਨਹੀਂ ਹੁਆ ਹੋ ਤੋ ਵਿਚਾਰਕੇ ਲਿਯੇ ਜ੍ਞਾਨ ਹੋ, ਅਭੀ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਯਥਾਰ੍ਥ ਨਹੀਂ ਹੁਈ ਹੋ ਤੋ ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਥੋਡੀ ਕਚਾਸ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਜੋ ਮੁਖ੍ਯ ਪ੍ਰਯੋਜਨਭੂਤ ਜ੍ਞਾਨ ਹੈ ਉਸਮੇਂ. ਅਭੀ ਉਸੇ ਅਂਤਰਮੇਂਸੇ ਜੋ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਨਾ ਚਾਹਿਯੇ ਉਸਮੇਂ. ਬੁਦ੍ਧਿਸੇ ਨਕ੍ਕੀ ਕਿਯਾ ਵਹ ਏਕ ਅਲਗ ਬਾਤ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਦੋਨੋਂ ਸਾਥਮੇਂ ਹੀ ਹੋਤੇ ਹੈਂ, ਸਿਰ੍ਫ ਵਿਸ਼ਯਮੇਂ ਫਰ੍ਕ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸੁਮੇਲ ਹੈ. ਸਾਥ-ਸਾਥ ਹੋਤੇ ਹੈਂ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ... ਬਾਹ੍ਯ ਸਂਯੋਗਕੋ ਸ੍ਵਯਂ ਬਦਲ ਨਹੀਂ ਸਕਤਾ. ਸ੍ਵਯਂ ਅਪਨੇ ਭਾਵ... ਕ੍ਯਾ ਯੋਗ੍ਯ ਹੈ, ਉਸਕਾ ਵਿਚਾਰ ਕਰਕੇ ਸ੍ਵਯਂ ਕਰਨਾ. ਦੂਸਰੇਕੋ ਤੋ ਸ੍ਵਯਂ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਤਾ. ਸ੍ਵਯਂ ਅਪਨਾ ਭਾਵ ਕਰ ਸਕਤਾ ਹੈ. ਯੋਗ੍ਯ ਕ੍ਯਾ ਹੈ, ਉਸਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰ ਲੇ, ਫਿਰ ਨ ਹੋ ਤੋ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿ (ਰਖੇ).
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਅਚ੍ਛਾ ਹੋ ਔਰ ਧਾਰਣਾ ਕੀ ਹੋ ਕਿ ਹਮਾਰੀ ਜੋ ਇਚ੍ਛਾ ਹੈ ਵਹ ਹੋ ਤੋ ਅਚ੍ਛਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਐਸਾ ਹੋਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਵਹ ਸਿਦ੍ਧਾਨ੍ਤ ਉਸਮੇਂ ਜ੍ਯਾਦਾ ਪ੍ਰਬਲ ਹੋਤਾ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਬਾਹਰਮੇਂ ਇਚ੍ਛਾਨੁਸਾਰ ਕੁਛ ਹੋਤਾ ਨਹੀਂ. ਸ੍ਵਯਂ ਅਪਨਾ ਕਰ ਸਕਤਾ ਹੈ. .. ਯਹ ਪਾਵਨ ਭੂਮਿ ਹੈ, ਯਹਾਁ ਗੁਰੁਦੇਵ ਵਿਰਾਜਤੇ ਥੇ. ਸ੍ਵਯਂ ਵਿਚਾਰ ਕਰਕੇ ਅਪਨਾ ਕਰਨਾ ਹੈ. ਯਹਾਁ ਵਿਰਾਜਤੇ ਥੇ, ਜਨ੍ਮਜਯਂਤਿ ਮਨਾਤੇ ਥੇ, ਵਹ ਪ੍ਰਸਂਗ ਅਲਗ ਥਾ. ਯੇ ਤੋ ਵਿਚਾਰ ਔਰ ਅਭਿਪ੍ਰਾਯਕੇ ਮਤਭੇਦ ਹੈ. ਕਹਾਁ ਕਰਨਾ ਔਰ ਕ੍ਯਾ ਕਰਨਾ ਵਹ. ਸਮਾਜਮੇਂ ਕ੍ਯਾ.. ਦੋ ਪਤ੍ਰਿਕਾਸੇ ਲਗੇ, ਜੋ ਹੋਨਾ ਹੋਗਾ ਵਹ ਹੋਗਾ. ਅਚ੍ਛਾ ਹੋਗਾ, ਐਸਾ ਮਾਨਨਾ. ਗੁਰੁਦੇਵਕਾ ਪ੍ਰਤਾਪ ਹੈ, ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਪ੍ਰਭਾਵਨਾ ਹੋਗੀ, ਐਸਾ ਮਾਨ ਲੇਨਾ. ਸੁਲਟਾ ਅਰ੍ਥ ਲੇਨਾ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਸਬਕੋ ਜੈਸਾ ਲਗੇ ਵੈਸਾ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਜੋ ਭੀ ਲਗੇ. ਸਬ ਸ੍ਵਤਂਤ੍ਰ ਹੈਂ, ਸਬਕੇ ਅਭਿਪ੍ਰਾਯਮੇਂ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਕਹੀਂ ਨੁਕਸਾਨ ਹੋਨੇਵਾਲਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਪੂਰ੍ਣ ਭਰਾ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸ੍ਵਯਂ ਲਬਾਲਬ ਭਰਾ ਹੈ. ਬਾਹਰਮੇਂ ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਮੇਂ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਕਹਾਁ ਵਿਵੇਕ ਕਰਨਾ ਵਹ ਅਪਨੇ ਹਾਥਕੀ ਬਾਤ ਹੈ. ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕੇ ਪ੍ਰਸਂਗੋਂਮੇਂ ਵਿਵੇਕ ਕੈਸੇ ਕਰਨਾ, ਵਹ
PDF/HTML Page 1229 of 1906
single page version
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਕੇ ਅਪਨੇ ਹਾਥਕੀ ਬਾਤ ਹੈ. ਬਾਕੀ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਤੋ ਬਾਹਰਸੇ ਕੁਛ ਨੁਕਸਾਨ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕੇ ਪ੍ਰਸਂਗੋਂਮੇਂ ਉਸੇ ਵਿਵੇਕ ਆਯੇ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤਾ. ਜਿਸੇ ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਲਗੀ ਹੈ, ਔਰ ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕੇ ਕੈਸੇ ਪ੍ਰਸਂਗਮੇਂ ਕੈਸੇ ਵਰ੍ਤਨ ਕਰਨਾ, ਉਸੇ ਵਿਵੇਕ ਆਯੇ ਬਿਨਾ ਰਹਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ. .. ਏਕ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਦੂਸਰੇ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕੋ ਲਾਭ-ਨੁਕਸਾਨ ਨਹੀਂ ਕਰਤਾ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸਕਾ ਵਿਵੇਕ ਉਸੇ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ, ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕੇ ਪ੍ਰਸਂਗੋਂਮੇਂ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- .. ਪਤ੍ਰਿਕਾ-ਲੇਖਨ ਤੋ ਹੋ ਗਯਾ ਹੈ, ਯੇ ਤੋ ਮਾਤ੍ਰ ਉਸ ਵਕ੍ਤ...
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਮਂਗਲਸ੍ਵਰੂਪ ਹੀ ਹੈ. ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕੇ ਸਬ ਪ੍ਰਸਂਗ ਮਂਗਲਰੂਪ ਹੈ. ਵਹ ਸਬ ਆਤ੍ਮਾਕੇ ਧ੍ਯੇਯਪੂਰ੍ਵਕ ਕਰਨੇ ਯੋਗ੍ਯ ਹੈ. ਸਬ ਮਂਗਲਰੂਪ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਕੈਸੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ, ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਅਂਤਰਮੇਂ ਨਿਰ੍ਮਲਤਾ ਔਰ ਅਂਤਰਕੀ ਮਂਗਲਿਕਤਾ ਕੈਸੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ? ਸ਼ੁਭਭਾਵਮੇਂ ਗੁਰੁਦੇਵ ਮਂਗਲ ਔਰ ਇਸ ਪਂਚਮਕਾਲਮੇਂ ਗੁਰੁਦੇਵ ਵਰ੍ਤਮਾਨਮੇਂ ਪਧਾਰੇ. ਉਨਕਾ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਕੋਈ ਅਪੂਰ੍ਵ ਥਾ ਕਿ ਸਬਕੋ ਤਾਰਨੇਮੇਂ ਮਹਾਸਮਰ੍ਥ ਨਿਮਿਤ੍ਤ ਥਾ. ਗੁਰੁਦੇਵ ਮਂਗਲ ਔਰ ਸਬ ਮਂਗਲ ਹੀ ਹੈ. ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਮਂਗਲ ਔਰ ਆਤ੍ਮਾ ਮਂਗਲ ਹੈ, ਉਸਕੀ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਿਕੇ ਕਰਨੇਕੇ ਧ੍ਯੇਯਸੇ ਵਹ ਸ ਕਾਰ੍ਯ ਮਂਗਲਰੂਪ ਹੈ. ਗੁਰੁਦੇਵਕਾ ਪ੍ਰਭਾਵਨਾ ਉਦਯ ਮਹਾ ਕਲ੍ਯਾਣਕਾਰੀ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ... ਆਤ੍ਮਾ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ, ਯੇ ਚੈਤਨ੍ਯਤਤ੍ਤ੍ਵ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ. ਯੇ ਸ਼ਰੀਰ ਭੀ ਭਨ੍ਨ ਹੈ ਔਰ ਭੀਤਰਮੇਂ ਵਿਕਲ੍ਪ ਹੋਤਾ ਹੈ ਵਹ ਭੀ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾ ਚੈਤਨ੍ਯ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਹੈ, ਉਸਮੇਂ ਜ੍ਞਾਨ, ਆਨਨ੍ਦ, ਸਬ ਉਸਮੇਂ ਭਰਾ ਹੈ. ਬਾਹਰਮੇਂ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਅਂਤਰਮੇਂ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰਨੇਸੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਅਂਤਰਮੇਂ ਜਾਕਰ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰਕੇ ਉਸਮੇਂ ਲੀਨ ਹੋਨੇਸੇ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਐਸੇ ਬਾਹਰ ਮਾਤ੍ਰ ਕ੍ਰਿਯਾਸੇ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ. ਅਂਤਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰਨੇਸੇ ਮੁਕ੍ਤਿਕਾ ਮਾਰ੍ਗ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਬਾਹਰਸੇ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਜੋ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ ਉਸ ਸ੍ਵਭਾਵਮੇਂਸੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਬਾਹਰਸੇ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਜਿਸਕਾ ਜੋ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ ਉਸਮੇਂਸੇ ਵਹ (ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ). ਜ੍ਞਾਨਸ੍ਵਭਾਵ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂਸੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਦਰ੍ਸ਼ਨ, ਚਾਰਿਤ੍ਰ ਸਬ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂਸੇ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਬਾਹਰਸੇ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਐਸੇ ਜੋ ਵਸ੍ਤੁਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ ਉਸਮੇਂਸੇ ਵਹ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਜੋ ਚੈਤਨ੍ਯਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ ਉਸਮੇਂ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰਨੇਸੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਕਰਨਾ ਵਹ ਮੁਕ੍ਤਿਕਾ ਮਾਰ੍ਗ ਹੈ.
ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰਨੇਸੇ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ (ਹੋਤੀ ਹੈ). ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਵਹੀ ਕਹਤੇ ਥੇ. ਮਾਰ੍ਗ ਏਕ ਹੀ ਹੋਤਾ ਹੈ ਜਨ੍ਮ-ਮਰਣ ਟਾਲਨੇਕਾ. ਵਿਭਾਵ ਸ੍ਵਭਾਵ ਅਪਨਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਬੀਚਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ, ਪੁਣ੍ਯਬਨ੍ਧ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਸ੍ਵਰ੍ਗ ਮਿਲਤਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਭੀ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਜੈਸਾ ਸਿਦ੍ਧ ਭਗਵਾਨਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਹੈ ਵੈਸਾ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਹੈ. ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਹੈ. ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਬੀਚਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਹ ਤੋ ਪੁਣ੍ਯਬਨ੍ਧ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਵਹ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਉਸਸੇ ਭੀ ਭਿਨ੍ਨ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਪਹਚਾਨੋ, ਐਸਾ ਗੁਰੁਦੇਵ ਕਹਤੇ ਥੇ. ਯੇ ਪੁਣ੍ਯਬਨ੍ਧਕਾ ਕਾਰਣ ਹੈ. ਐਸੀ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ ਕਰਨਾ, ਐਸਾ ਜ੍ਞਾਨ ਕਰਨਾ. ਐਸਾ ਕਰਨੇਸੇ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਮੁਕ੍ਤਿਕਾ ਮਾਰ੍ਗ ਏਕ ਹੀ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਦੂਸਰਾ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਹੈ.
PDF/HTML Page 1230 of 1906
single page version
ਮੁਮੁੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਭਾਵ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨਾ. ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸਚ੍ਚਾ ਜ੍ਞਾਨ ਕਰਨਾ, ਸਚ੍ਚੀ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ ਕਰਨੀ, ਯਥਾਰ੍ਥ. ਐਸੀ ਲਗਨ ਲਗੇ. ਸਚ੍ਚਾ ਜ੍ਞਾਨ ਕਰਨਾ ਉਸਕੇ ਲਿਯੇ, ਤਤ੍ਤ੍ਵਕਾ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨਾ. ਮੈਂ ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ, ਯੇ ਸ੍ਵਭਾਵ ਮੇਰਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਐਸੀ ਸਚ੍ਚੀ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ ਕਰਨਾ, ਸਚ੍ਚਾ ਜ੍ਞਾਨ ਕਰਨਾ ਔਰ ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾਕੋ ਪਹਚਾਨਨਾ. ਉਸਕੇ ਲਿਯੇ ਵਹ ਕਰਨਾ.
... ਸ੍ਵਭਾਨੁਭੂਤਿ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਹੋਵੇ ਫਿਰ ਮੁਨਿਦਸ਼ਾ ਭੀ ਛਠਵੇ-ਸਾਤਵੇਂ ਗੁਣਸ੍ਥਾਨਮੇਂ ਝੁਲਤੇ ਹੁਏ ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਮੁਨਿਕੋ ਭੀ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਬਾਰਂਬਾਰ-ਬਾਰਂਬਾਰ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਸਚ੍ਚੇ ਮੁਨਿ ਭੀ ਤਬ ਹੋਤੇ ਹੈਂ, ਜਬ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਯਥਾਰ੍ਥ ਬਾਰਂਬਾਰ ਹੋਤੀ ਹੈ ਤਬ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ ਹੀ ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਵਿਸ਼ੇਸ਼-ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਨੇਸੇ, ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਹੋਨੇਸੇ ਮੁਨਿਦਸ਼ਾ, ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨ, ਸਬ ਉਸਮੇਂ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਸਬ ਇਸਮੇਂ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨਸੇ ਲੇਕਰ ਮੁਨਿਦਸ਼ਾ, ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨ ਸਬ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿਮੇਂ ਹੋਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਜ੍ਞਾਨ ਤੋ ਹੋ ਗਯਾ, ਆਤ੍ਮਾ ਅਲਗ ਹੈ..
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸਚ੍ਚਾ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਉਸਮੇਂ ਆਗੇ ਕ੍ਯਾ ਕਰਨਾ ਵਹ ਉਸਮੇਂ ਆ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਹੁਆ, ਸ਼ਰੀਰ ਭਿਨ੍ਨ ਆਤ੍ਮਾ ਭਿਨ੍ਨ. ਉਸਮੇਂ ਜੋ ਵਿਕਲ੍ਪ ਹੋਤਾ ਹੈ ਨ? ਆਕੁਲਤਾ- ਵਿਕਲ੍ਪ ਉਸਸੇ ਭੀ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰਨਾ. ਸ਼ਰੀਰ ਤੋ ਸ੍ਥੂਲ ਹੈ. ਭੀਤਰਮੇਂ ਜੋ ਵਿਕਲ੍ਪ ਹੋਤਾ ਹੈ ਉਸਕਾ ਭੀ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਵਿਕਲ੍ਪ ਭੀ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਵਿਕਲ੍ਪ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਉਸਸੇ ਭੀ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਹੋਨਾ, ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਜੋ ਵਿਕਲ੍ਪ ਹੋਤੇ ਹੈਂ, ਉਸਸੇ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਹੋਨਾ. ਉਸਮੇਂ ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ ਔਰ ਜ੍ਞਾਤਾਧਾਰਾਕੀ ਉਗ੍ਰਤਾ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਐਸੇ ਬੋਲਨੇਸੇ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ, ਵਿਕਲ੍ਪਸੇ ਭੀ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰਨਾ. ਵਿਕਲ੍ਪਸੇ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰਕੇ ਇਸਮੇਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਜੋ ਹੈ, ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ, ਉਸਮੇਂ ਲੀਨਤਾ ਕਰਨਾ, ਸ੍ਥਿਰਤਾ ਕਰਨਾ, ਉਸਮੇਂ ਬਾਰਂਬਾਰ-ਬਾਰਂਬਾਰ ਬਾਹਰਸੇ ਉਪਯੋਗ ਹਟਾਕਰ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਲੀਨ ਹੋਨਾ, ਬਾਰਂਬਰ ਆਤ੍ਮਦਰ੍ਸ਼ਨ ਹੋਨਾ, ਵਹ ਕਰਨੇਕਾ ਹੈ. ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰਨੇਸੇ (ਹੋਤਾ ਹੈ). ਜਿਸਕੋ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਬਾਰਂਬਾਰ-ਬਾਰਂਬਾਰ ਆਤ੍ਮਦਰ੍ਸ਼ਨ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ ਆ ਜਾਤਾ ਹੈ, ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਸਬ ਆ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਉਪਯੋਗ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਲੀਨ ਹੋਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਜ੍ਞਾਨਲਕ੍ਸ਼ਣ, ਅਨ੍ਯ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਅਨ੍ਯ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕੇ ਭਾਵ ਔਰ ਅਵਸ੍ਥਾਮੇਂ ਹੋ ਰਹੇ ਵਿਕਾਰੀ ਪਰਿਣਾਮ, ਉਸਸੇ ਪ੍ਰੁਥਕ ਹੋ, ਲਕ੍ਸ਼ਣਕਾ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਵਹ ਉਸਕੇ ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਸ੍ਪਸ਼੍ਟ ਖ੍ਯਾਲਮੇਂ ਤੋ ਆਨਾ ਚਾਹਿਯੇ ਨ? ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਭਿਨ੍ਨਰੂਪਸੇ ਪਕਡਮੇਂ ਤੋ ਆਨਾ ਚਾਹਿਯੇ ਨ. ਔਰ ਉਸ ਪਰਸੇ ਐਸਾ ਤ੍ਰਿਕਾਲ ਜ੍ਞਾਨਮੂਰ੍ਤਿ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣ ਮੈਂ ਹੂਁ, ਐਸੇ ਅਨ੍ਦਰਮੇਂ ਅਹਂਭਾਵ ਕਰੇ ਤੋ, ਅਭੀ ਤੋ ਬਹੁਤ ਬਾਰ ਐਸਾ ਲਗਤਾ ਹੈ ਕਿ ਰਾਗ ਔਰ ਜ੍ਞਾਨ ਮਿਸ਼੍ਰਰੂਪਸੇ ਖ੍ਯਾਲਮੇਂ (ਆਤੇ ਹੈਂ), ਸ੍ਪਸ਼੍ਟਰੂਪਸੇ ਯੇ ਸ੍ਵਚ੍ਛਤਾਮਾਤ੍ਰ ਸੋ ਜ੍ਞਾਨ, ਚੈਤਨ੍ਯ ਸ੍ਵਚ੍ਛਤਾਮਾਤ੍ਰ ਸੋ ਜ੍ਞਾਨ ਔਰ ਯਹ ਰਾਗ, ਵ੍ਰੁਤ੍ਤਿਕਾ .. ਰਾਗ, ਵਹ ਭੀ ਬਹੁਤ ਸ੍ਪਸ਼੍ਟਰੂਪਸੇ ਦੇਖੇ ਤੋ ਉਪਯੋਗਕੀ ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮਤਾ ਨ ਹੋ ਤੋ ਵਹ ਆਭਾਸਮੇਂ ਖ੍ਯਾਲ ਨਹੀਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਧਾਰਣਾਸੇ ਤੋ ਬੋਲ ਲੇ ਕਿ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਜਾਨਪਨਾ ਹੈ ਵਹ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਜ੍ਞਾਨ ਹੈ, ਵਹ ਆਤ੍ਮਾਕਾ
PDF/HTML Page 1231 of 1906
single page version
ਲਕ੍ਸ਼ਣ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਫਿਰ ਅਹਂਭਾਵ ਵਾਸ੍ਤਵਿਕ ਹੋ ਸਕੇ ਕਿ ਮੈਂ ਯਹੀ ਹੂਁ ਔਰ ਯਹ ਨਹੀਂ ਹੂਁ. ਐਸਾ ਹੋਨਾ ਕਠਿਨ ਲਗਤਾ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਪਰਿਣਤਿ ਵਿਭਾਵ-ਓਰ ਹੈ. ਪਰਦ੍ਰਵ੍ਯ, ਪਰਦ੍ਰਵ੍ਯਕੇ ਭਾਵ, ਵਿਭਾਵਭਾਵ ਉਸਕੇ ਸਾਥ ਜੋ ਜ੍ਞਾਨ ਹੈ, ਉਸੇ ਉਪਯੋਗ ਸ੍ਥੂਲ ਹੋ ਗਯਾ ਹੈ. ਔਰ ਉਪਯੋਗਕੀ ਓਰ ਚੈਤਨ੍ਯਕੋ ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮਰੂਪਸੇ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ ਵਹ ਉਸੇ ਬੁਦ੍ਧਿਸੇ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰੇ, ਲੇਕਿਨ ਉਸ ਤਰਹ ਟਿਕਾਨਾ ਕਿ ਯਹ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਹੀ ਮੈਂ ਹੂਁ, ਚੈਤਨ੍ਯਕਾ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਜ੍ਞਾਨਲਕ੍ਸ਼ਣ ਸੋ ਮੈਂ ਹੂਁ, ਐਸਾ ਤ੍ਰਿਕਾਲ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਮੈਂ ਹੂਁ ਕਿ ਯਹ ਜ੍ਞਾਨਲਕ੍ਸ਼ਣ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਸਦਾਕੇ ਲਿਯੇ ਸ੍ਵਤਃਸਿਦ੍ਧ ਹੈ. ਉਸੇ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਕੇ ਟਿਕਾਨਾ ਵਹ ਉਸੇ ਓਰ ਅਂਤਰਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਸ੍ਵਕੀ ਓਰ ਅਮੁਕ ਪ੍ਰਕਾਰਸੇ ਪਰਿਣਤਿ ਮੁਡੇ ਤੋ ਦ੍ਰੁਢ ਰਹੇ, ਨਹੀਂ ਤੋ ਬੁਦ੍ਧਿਮੇਂ ਗ੍ਰਹਣ ਹੋ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਪਰਿਣਤਿ ਤੋ ਉਸਕੀ ਵਿਕਲ੍ਪਕੇ ਸਾਥ ਏਕਮੇਕ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ. ਏਕਮੇਕ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ ਇਸਲਿਯੇ ਉਸੇ ਜ੍ਞਾਨਕੋ ਭਿਨ੍ਨ ਕਰਨਾ ਦੁਸ਼੍ਕਰ ਪਡਤਾ ਹੈ.
ਉਸੇ ਯਹ ਜ੍ਞਾਨ ਸੋ ਮੈਂ ਔਰ ਯਹ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ. ਵੈਸਾ ਹੀ ਮੈਂ ਹੂਁ, ਯਹੀ ਮੈਂ ਹੂਁ ਔਰ ਯਹ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ, ਐਸੀ ਪਰਿਣਤਿ ਹਮੇਸ਼ਾ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨੀ ਉਸਕੇ ਲਿਯੇ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਹੋ ਤੋ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਨਹੀਂ ਤੋ ਉਸਕਾ ਜੋ ਅਨਾਦਿਕਾ ਵੇਗ ਹੈ, ਉਸ ਵੇਗਮੇਂ ਵਹ ਚਲਾ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਬੁਦ੍ਧਿਮੇਂ ਗ੍ਰਹਣ ਕਿਯਾ ਕਿ ਯਹ ਜ੍ਞਾਨ ਸੋ ਮੈਂ ਹੂਁ, ਯਹ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ, ਉਸੇ ਬੁਦ੍ਧਿਮੇਂ ਭੂਲ ਜਾਯ ਤੋ ਬਾਰਂਬਾਰ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਤਾ ਰਹੇ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਪਰਿਣਤਿ ਤੋ ਵਿਕਲ੍ਪਕੇ ਸਾਥ ਏਕਮੇਕ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ. ਉਸ ਪਰਿਣਤਿਕੋ ਵਹ ਭਿਨ੍ਨ ਨਹੀਂ ਕਰਤਾ ਹੈ, ਤਬਤਕ ਉਸੇ ਯਥਾਰ੍ਥ ਪ੍ਰਕਾਰਸੇ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਬੁਦ੍ਧਿਸੇ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਯਦਿ ਹੋ ਤੋ ਹੀ ਉਸਕਾ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਯਥਾਰ੍ਥ ਹੈ. ਤੋ ਉਸਨੇ ਅਪਨਾ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਯਥਾਰ੍ਥ ਗ੍ਰਹਣ ਕਿਯਾ ਹੈ. ਨਹੀਂ ਤੋ ਵਹ ਬੁਦ੍ਧਿਮੇਂ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਤਾ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਪਰਿਣਤਿ ਤੋ ਉਸਕੇ ਸਾਥ ਏਕਮੇਕ-ਏਕਮੇਕ ਹੋਤੀ ਹੀ ਰਹਤੀ ਹੈ. ਜੋ ਅਨਾਦਿਕਾ ਪ੍ਰਵਾਹ ਹੈ ਉਸੀਮੇਂ ਚਲਾ ਜਾਤਾ ਹੈ.
ਰਾਗ ਔਰ ਜ੍ਞਾਨ, ਰਾਗ ਔਰ ਜ੍ਞਾਨ ਏਕਸਾਥ-ਏਕਸਾਥ ਐਸੇ ਹੀ ਚਲਤਾ ਹੀ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਜਿਸ ਸਮਯ ਰਾਗ ਔਰ ਜ੍ਞਾਨ ਸਾਥਮੇਂ ਹੈ, ਉਸੀ ਕ੍ਸ਼ਣ ਯਹ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ, ਯਹ ਮੈਂ ਹੂਁ ਔਰ ਯਹ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ, ਐਸੀ ਪਰਿਣਤਿ ਕਰਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਉਸੇ ਉਸ ਜਾਤਕਾ ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਉਪਯੋਗ ਔਰ ਵੈਸੇ ਉਸੇ ਅਨ੍ਦਰਸੇ ਗ੍ਰਹਣ ਹੋਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਵਹ ਉਸੇ ਏਕਬਾਰ ਗ੍ਰਹਣ ਹੋ ਐਸੇ ਨਹੀਂ, ਬਾਰਂਬਾਰ ਵਹ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਤਾ ਹੀ ਰਹੇ, ਤੋ ਉਸੇ ਸਹਜਤਾ ਹੋ ਤੋ ਅਨ੍ਦਰਸੇ ਕੁਛ ਯਥਾਰ੍ਥ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਹੋਨੇਕਾ ਅਵਸਰ ਆਯੇ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਏਕਬਾਰ ਬੁਦ੍ਧਿਮੇਂ ਬਾਰਂਬਾਰ ਕਰਤਾ ਰਹੇ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਪਰਿਣਤਿ ਭਿਨ੍ਨ ਨ ਪਡੇ ਤਬਤਕ ਯਥਾਰ੍ਥ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ. ਪਰਿਣਤਿ ਤੋ ਸਾਥ ਹੀ ਸਾਥ ਚਲਤੀ ਰਹਤੀ ਹੈ. ਬੁਦ੍ਧਿਮੇਂ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰੇ ਪਰਨ੍ਤੁ ਪਰਿਣਤਿ ਤੋ ਐਸੇ ਹੀ ਕਾਮ ਕਰਤੀ ਰਹਤੀ ਹੈ. ਰਾਗ ਔਰ ਜ੍ਞਾਨ, ਰਾਗ ਔਰ ਜ੍ਞਾਨ ਸਾਥ-ਸਾਥ, ਸਾਥ-ਸਾਥ ਹੋਤਾ ਹੀ ਰਹਤਾ ਹੈ.
ਜਿਸ ਸਮਯ ਰਾਗ ਔਰ ਜ੍ਞਾਨ ਸਾਥਮੇਂ ਹੋਤੇ ਹੈਂ, ਉਸੀ ਕ੍ਸ਼ਣ ਯਹ ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਨ ਹੂਁ ਔਰ ਯਹ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ, ਯਹ ਜ੍ਞਾਨ ਸੋ ਮੈਂ ਹੂਁ, ਔਰ ਯਹ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ. ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਪ੍ਰਤਿਕ੍ਸ਼ਣ ਉਸਕੀ
PDF/HTML Page 1232 of 1906
single page version
ਪਰਿਣਤਿ ਭਿਨ੍ਨ ਕਰਤਾ ਹੁਆ ਅਪਨੇ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵਕੋ ਬਾਰਂਬਾਰ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰੇ ਔਰ ਉਸਮੇਂ ਐਸੇ ਦ੍ਰੁਢਤਾ ਕਰੇ ਤੋ ਉਸੇ ਸਹਜ ਹੋਨੇਕਾ ਪ੍ਰਸਂਗ ਆਯੇ. ਬਾਰਂਬਾਰ ਉਸੇ ਇਸ ਤਰਹ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰੇ ਤੋ ਹੋ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਪਰਿਣਤਿ ਏਕਮੇਕ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ, ਉਸ ਵਕ੍ਤ ਜ੍ਞਾਨ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡੇ ਤੋ ਯਹ ਰਾਗ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ, ਯਹ ਮੈਂ ਹੂਁ ਔਰ ਯਹ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ, ਵਹ ਯਥਾਰ੍ਥਪਨੇ ਸਚ੍ਚਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਹੋ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸਚ੍ਚਾ ਹੋ ਕਿ ਯਹ ਜ੍ਞਾਨ ਸੋ ਮੈਂ ਹੂਁ ਔਰ ਯਹ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਇਸ ਅਭ੍ਯਾਸਮੇਂ ਥੋਡੀ ਦਿਕ੍ਕਤ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਉਤਨੀ ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮਤਾ ਹੈ.. ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਅਵ੍ਯਕ੍ਤ ਹੈ, ਉਪਯੋਗ ਤੋ ਵ੍ਯਕ੍ਤ ਹੈ ਔਰ ਅਸ੍ਤਿਰੂਪ ਹੈ. ਔਰ ਵਹ ਐਸੇ ਅਸ੍ਤਿਰੂਪ ਹੈ ਕਿ ਰਾਗਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਜਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰਸੇ ਹੈ ਉਸ ਪ੍ਰਕਾਰਸੇ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨੇਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਅਥਵਾ ਤੋ ਉਪਯੋਗ ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮਤਾ ਹੋ ਤੋ ਹੁਏ ਬਿਨਾ ਰਹੇ ਨਹੀਂ. ਫਿਰ ਭੀ ਅਭੀ ਭੀ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਹਾ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਉਤਨੀ ਰੁਚਿਕੀ ਕਚਾਸ, ਉਪਯੋਗਕੀ ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮਤਾਕੀ ਕਚਾਸ, ਅਭ੍ਯਾਸਕੀ ਕਚਾਸ ਅਥਵਾ ਚਟਪਟੀ ਉਤਨੀ ਕਮ ਹੈ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਚਟਪਟੀ ਕਮ ਹੈ, ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮਤਾ ਕਮ ਹੈ, ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਮ ਹੈ, ਸਬ ਸਾਥਮੇਂ ਹੈ. ਯਥਾਰ੍ਥ ਲਗਨ ਲਗੇ ਤੋ ਯਥਾਰ੍ਥ ਅਨ੍ਦਰਸੇ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਹੁਏ ਬਿਨਾ ਰਹੇ ਨਹੀਂ, ਭਿਨ੍ਨ ਹੁਏ ਬਿਨਾ ਰਹੇ ਨਹੀਂ. ਅਨ੍ਦਰ ਸਬ ਸਾਥਮੇਂ ਹੈ, ਸਬ ਕਚਾਸ ਸਾਥਮੇਂ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਅਭ੍ਯਾਸਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਤੋ ਪਡ ਸਕਤਾ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਪਡ ਸਕਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਜ੍ਞਾਨ ਉਪਯੋਗ, ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਖ੍ਯਾਲਮੇਂ ਤੋ ਪਕਡਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ ਕਿ ਯਹ ਜ੍ਞਾਨਉਪਯੋਗ ਔਰ ਯਹ ਵ੍ਰੁਤ੍ਤਿ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ, ਯਹ ਰਾਗ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ ਔਰ ਯਹ ਮੈਂ ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ, ਐਸਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰੇ ਤੋ ਭਿਨ੍ਨ ਤੋ ਪਡ ਸਕਤਾ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਭਿਨ੍ਨ ਪਡ ਸਕਤਾ ਹੈ. ਅਭ੍ਯਾਸ ਬਾਰਂਬਾਰ ਕਰੇ ਤੋ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡ ਸਕਤਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਹ ਬਾਰਂਬਾਰ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਬੁਦ੍ਧਿਸੇ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰਕੇ ਛੋਡ ਦੇਤਾ ਹੈ. ਬਾਰਂਬਾਰ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰਨੇਮੇਂ ਉਸੇ ਸ਼੍ਰਮ ਪਡਤਾ ਹੈ, ਉਸੇ ਮੇਹਨਤ ਪਡਤੀ ਹੈ, ਬਾਰਂਬਾਰ ਵੈਸੀ ਉਤਨੀ ਤੀਖੀ ਰੁਚਿ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਯਹ ਮੇਰੀ ਜਰੂਰਤ ਹੀ ਹੈ, ਐਸਾ ਤੀਖਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਇਸਲਿਯੇ ਵਹ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਮ ਕਰਤਾ ਹੈ, ਨਹੀਂ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਉਸਕੇ ਲਿਯੇ ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮਤਾ ਕਰਕੇ ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਮੈਂ ਯਹ ਭਿਨ੍ਨ ਹੀ ਹੂਁ, ਐਸਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਤੋ ਹੋ ਸਕਤਾ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਹ ਕਰਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਧਾ ਘਣ੍ਟਾ, ਏਕ ਘਣ੍ਟਾ ਲਗਾਤਾਰ ਬੈਠਕਰ ਇਸੀਕੋ ਜ੍ਞਾਨਕੋ ਭਿਨ੍ਨ ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਲੇਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਏਕਾਦ ਘਣ੍ਟਾ ਬੈਠਾ, ਫਿਰ ਭੀ ਉਸ ਜ੍ਞਾਨਕੋ ਜੈਸੇ ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਭਿਨ੍ਨ ਲੇਨਾ ਹੈ ਉਸ ਪ੍ਰਕਾਰਸੇ ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਭਿਨ੍ਨਰੂਪਸੇ ਨਹੀਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਔਰ ਪਹਲੇਸੇ ਮੈਂ ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ, ਐਸਾ ਊਪਰ-ਊਪਰਸੇ ਚਲਾ ਜਾਤਾ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਥੋਡੀ ਦੇਰ ਉਸੇ ਵਿਚਾਰਮੇਂ ਆਵੇ, ਫਿਰ ਜੋ ਭੀ ਹੋ ਵਿਚਾਰੋਂਮੇਂ ਅਮੁਕ ਪ੍ਰਕਾਰਕੀ ਸ੍ਥੂਲਤਾ ਹੋ ਜਾਤੀ ਹੈ ਇਸਲਿਯੇ ਚਲਾ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਐਸਾ ਹੋਤਾ ਹੈ.
PDF/HTML Page 1233 of 1906
single page version
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਕੋਈ ਬਾਰ ਤੋ ਐਸਾ ਲਗਤਾ ਹੈ ਕਿ ਐਸੇ ਹੀ ਕਾਲ ਵ੍ਯਤੀਤ ਹੋ ਜਾਯਗਾ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਐਸੇ ਸ੍ਥੂਲ ਹੋ ਜਾਯ ਤੋ ਭੀ ਬਾਰਂਬਾਰ ਉਸਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰਤਾ ਰਹੇ ਤੋ ਹੋ ਸਕਤਾ ਹੈ. ਥੋਡੀ ਦੇਰ ਕਰੇ, ਉਤਨੇਮੇਂ ਉਪਯੋਗ ਸ੍ਥੂਲ ਹੋ ਜਾਯ, ਟਿਕ ਸਕੇ ਨਹੀਂ. ਥੋਡਾ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨੇ ਉਤਨੇਮੇਂ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਨਹੀਂ ਤੋ ਐਸੀ ਸ੍ਥਿਤਿ ਹੈ ਕਿ ਬਾਹਰਮੇਂ ਜੋ ਕੁਛ ਕਾਮ ਹੈ ਉਤਨਾ ਵਿਕਲ੍ਪ ਆਯੇ, ਘਰ ਬੈਠਨੇਮੇਂ ਤੋ ਦੂਸਰਾ ਕੋਈ ਵਿਚਾਰ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਧੂਨ ਭੀ ਯਹ ਰਹਤੀ ਹੈ. ਫਿਰ ਭੀ ਜਿਤਨਾ ਚਾਹਿਯੇ ਉਸ ਜਾਤਕਾ, ਅਭੀ ਭੀ ਐਸਾ ਲਗਤਾ ਹੈ ਕਿ ਜ੍ਞਾਨ ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡੇ ਤੋ ਕੁਛ ਗਰਮੀ ਆ ਜਾਯ ਕਿ ਯਹ ਮੈਂ ਹੂਁ ਔਰ ਯਹ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ. ਤੋ ਵਹ ਅਭ੍ਯਾਸ ਜ੍ਯਾਦਾ ਕਰਨੇਕਾ..
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਜ੍ਯਾਦਾ ਕਰਨੇਕੀ ਉਸੇ ਅਨ੍ਦਰਮੇਂ ਗਰਮੀ ਆਯੇ. ਵਿਚਾਰ ਕਰਨੇਸੇ ਉਪਯੋਗ ਫਿਰਸੇ ਸ੍ਥੂਲ ਹੋ ਜਾਯ. ਸ੍ਥੂਲ ਹੋ ਜਾਯ ਇਸਲਿਯੇ ਉਸੇ ਬਾਰ-ਬਾਰ ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਕਰਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਬਾਰਂਬਾਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰਨੀ ਪਡੇ. ਥਕ ਜਾਯ, ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਮ ਹੋ ਜਾਯ, ਬਾਰਂਬਾਰ ਕਰੇ...
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਏਕ ਘਣ੍ਟਾ, ਦੋ ਘਣ੍ਟਾ ਚਲਾ.. ਫਿਰ
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਥਕਾਨ, ਬਾਹਰਸੇ ਥਕਾਨ ਨਹੀਂ, ਅਂਤਰਮੇਂਸੇ. ਆਗੇ ਚਲੇ ਨਹੀਂ ਇਸਲਿਯੇ ਦੂਸਰੇ ਵਿਚਾਰ ਆ ਜਾਯ. ਭਲੇ ਜਾਨਨੇਕੇ ਵਿਚਾਰ ਆਯੇ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨੇਮੇਂ ਉਸੇ ਉਪਯੋਗ ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਕਰਨਾ ਪਡੇ, ਉਤਨਾ ਧੀਰਾ ਹੋਕਰ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ ਪਡੇ ਤੋ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਐਸੀ ਮੇਹਨਤ ਤੋ ਉਸੇ ਪ੍ਰਥਮ ਭੂਮਿਕਾਮੇਂ ਚਲਤੀ ਹੀ ਰਹੇ. ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਜਬ ਤਕ ਗ੍ਰਹਣ ਨਹੀਂ ਹੁਆ ਹੈ, ਸ਼੍ਰੀਮਦ ਕਹਤੇ ਹੈਂ ਨ, ਪ੍ਰਥਮ ਭੂਮਿਕਾ ਵਿਕਟ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਪਹਲੇ ਉਸੇ ਜਿਜ੍ਞਾਸਾਕੀ ਭੂਮਿਕਾਮੇਂ ਮੇਹਨਤ ਚਲਤੀ ਰਹੇ. ਜਬਤਕ ਗ੍ਰਹਣ ਨਹੀਂ ਹੋ ਜਾਤਾ ਤਬਤਕ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਜ੍ਞਾਨ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡ ਜਾਯ, ਜ੍ਞਾਨ ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਅਭ੍ਯਾਸ-ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰੇ ਤੋ ..
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਪ੍ਰਯਤ੍ਨਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡ ਸਕਤਾ ਹੈ. ਸ੍ਵਯਂ ਹੀ ਹੈ, ਅਪਨਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਭਿਨ੍ਨ ਤੋ ਪਡ ਸਕਤਾ ਹੈ. ਅਨਨ੍ਤ ਮੋਕ੍ਸ਼ਮੇਂ ਗਯੇ, ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰਕੇ ਹੀ ਗਯੇ ਹੈਂ. ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੇ ਅਭ੍ਯਾਸਸੇ. ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੇ ਅਭ੍ਯਾਸਮੇਂ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਪਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ, ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਆਦਿ ਸਬ ਉਸਮੇਂ ਸਮਾ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਪਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰੇ ਇਸਲਿਯੇ ਉਸਮੇਂ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਆ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਯਹ ਮੈਂ ਚੈਤਨ੍ਯ ਹੂਁ ਔਰ ਯਹ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ. ਐਸੇ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਔਰ ਜ੍ਞਾਨ ਦੋਨੋਂ ਸਾਥਮੇਂ ਆ ਜਾਤੇ ਹੈਂ. ਮੈਂ ਯਹ ਚੈਤਨ੍ਯ ਹੂਁ, ਮੇਰਾ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਸ੍ਵਤਃਸਿਦ੍ਧ ਯਹ ਮੈਂ ਹੂਁ ਔਰ ਯਹ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ. ਦੋਨੋਂ ਉਸਮੇਂ ਸਾਥਮੇਂ ਆ ਜਾਤੇ ਹੈਂ. ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰਨੇਸੇ ਹੋ ਸਕਤਾ ਹੈ. ਏਕਦਮ ਹੋ ਜਾਯ ਵਹ ਕਿਸੀਕੋ ਹੀ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਬਹੁਭਾਗ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰਨੇਸੇ ਹੋਤਾ ਹੈ.
ਛੋਟੀਪੀਪਰ ਘਿਸਤੇ-ਘਿਸਤੇ ਗੁਰੁਦੇਵ ਕਹਤੇ ਥੇ ਕਿ ਚਰਪਰਾਈ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਛਾਛ ਔਰ ਮਕ੍ਖਨ ਸਬ ਇਕਟ੍ਠਾ ਹੋ ਤੋ ਮਂਥਨ ਕਰਤੇ-ਕਰਤੇ ਮਕ੍ਖਨ ਬਾਹਰ ਆਤਾ ਹੈ. ਛਾਛਕੋ ਬਿਲੋਨੇ ਪਰ ਮਕ੍ਖਨ ਅਨ੍ਦਰਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡ ਜਾਤਾ ਹੈ.ਪ੍ਰਸ਼ਮਮੂਰ੍ਤਿ ਭਗਵਤੀ ਮਾਤਨੋ ਜਯ ਹੋ!