PDF/HTML Page 1331 of 1906
single page version

ਸਮਾਧਾਨਃ- .. ਅਂਤਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰਵਾਯੀ ਹੈ. ਅਂਤਰ ਆਤ੍ਮਾ ਭਿਨ੍ਨ ਔਰ ਯੇ ਸਬ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈਂ. ਸ਼ਰੀਰ ਭਿਨ੍ਨ, ਆਤ੍ਮਾ ਭਿਨ੍ਨ, ਵਿਭਾਵਸ੍ਵਭਾਵ ਅਪਨਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਭਿਨ੍ਨ ਆਤ੍ਮਾ ਕੈਸੇ ਪਹਚਾਨਮੇਂ ਆਯੇ? ਸ਼ੁਭਭਾਵਸੇ ਪੁਣ੍ਯ ਬਨ੍ਧੇ. ਪੁਣ੍ਯਸੇ ਦੇਵਲੋਕ ਹੋ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਭਵਕਾ ਅਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ. ਸਬ ਬੀਚਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ, ਸਬ ਪੁਣ੍ਯਭਾਵ, ਲੇਕਿਨ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾ ਤੋ ਉਸਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ. ਉਸੇ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ. ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕੀ ਮਹਿਮਾ ਸ਼ੁਭਭਾਵਮੇਂ, ਸ਼੍ਰੁਤਚਿਂਤਵਨ, ਜਿਨੇਨ੍ਦ੍ਰ ਦੇਵ, ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਜੋ ਮਾਰ੍ਗ ਬਤਾਯਾ ਔਰ ਅਂਤਰਮੇਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਆਤ੍ਮਾ ਕੈਸੇ ਪਹਚਾਨਮੇਂ ਆਯੇ, ਵਹੀ ਜੀਵਨਮੇਂ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਮਾਤਾਜੀ! ਕਲ ਜੋ ਆਪਨੇ ਕਹਾ... ਚਤ੍ਤਾਰੀ ਮਂਗਲਂ, ਅਰਿਹਂਤਾ ਮਂਗਲਂ, ਸਾਹੂ ਮਂਗਲਂ, ਕੇਵਲਿਪਣਤ੍ਤੋ ਧਮ੍ਮੋ ਮਂਗਲਂ. ਚਤ੍ਤਾਰੀ ਲੋਗੁਤ੍ਤਮਾ, ਅਰਿਹਂਤਾ ਲੋਗੁਤ੍ਤਮਾ, ਸਿਦ੍ਧਾ ਲੋਗੁਤ੍ਤਮਾ, ਸਾਹੂ ਲੋਗੁਤ੍ਤਮਾ, ਕੇਵਲਿਪਣਤ੍ਤੋ ਧਮ੍ਮੋ ਲੋਗੁਤ੍ਤਮਾ.

ਚਤ੍ਤਾਰੀ ਸ਼ਰਣਂ ਪਵਜ੍ਜਾਮਿ, ਅਰਿਹਂਤਾ ਸ਼ਰਣਂ ਪਵਜ੍ਜਾਮਿ, ਸਿਦ੍ਧਾ ਸ਼ਰਣਂ ਪਵਜ੍ਜਾਮਿ, ਕੇਵਲੀ ਪਣਤ੍ਤੋ ਧਮ੍ਮੋ ਸ਼ਰਣਂ ਪਵਜ੍ਜਾਮਿ.

ਚਾਰ ਸ਼ਰਣ, ਚਾਰ ਮਂਗਲ, ਚਾਰ ਉਤ੍ਤਮ ਕਰੇ ਜੇ, ਭਵਸਾਗਰਥੀ ਤਰੇ ਤੇ ਸਕਲ਼ ਕਰ੍ਮਨੋ ਆਣੇ ਅਂਤ. ਮੋਕ੍ਸ਼ ਤਣਾ ਸੁਖ ਲੇ ਅਨਂਤ, ਭਾਵ ਧਰੀਨੇ ਜੇ ਗੁਣ ਗਾਯੇ, ਤੇ ਜੀਵ ਤਰੀਨੇ ਮੁਕ੍ਤਿਏ ਜਾਯ. ਸਂਸਾਰਮਾਂਹੀ ਸ਼ਰਣ ਚਾਰ, ਅਵਰ ਸ਼ਰਣ ਨਹੀਂ ਕੋਈ. ਜੇ ਨਰ-ਨਾਰੀ ਆਦਰੇ ਤੇਨੇ ਅਕ੍ਸ਼ਯ ਅਵਿਚਲ ਪਦ ਹੋਯ. ਅਂਗੂਠੇ ਅਮ੍ਰੁਤ ਵਰਸੇ ਲਬ੍ਧਿ ਤਣਾ ਭਣ੍ਡਾਰ. ਗੁਰੁ ਗੌਤਮਨੇ ਸਮਰੀਏ ਤੋ ਸਦਾਯ ਮਨਵਾਂਛਿਤ ਫਲ ਦਾਤਾ.

ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਮਂਗਲ ਹੈਂ, ਪਂਚ ਪਰਮੇਸ਼੍ਠੀ ਮਂਗਲ ਹੈਂ. ਅਰਿਹਂਤ ਭਗਵਾਨ, ਸਿਦ੍ਧ ਭਗਵਾਨ, ਆਚਾਰ੍ਯ, ਉਪਾਧ੍ਯਾਯ, ਸਾਧੁ ਸਬ ਮਂਗਲਸ੍ਵਰੂਪ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾ ਮਂਗਲ, ਗੁਰੁਦੇਵ ਮਂਗਲਮੂਰ੍ਤਿ. ਇਸ ਪਂਚਮਕਾਲਮੇਂਂ ਕੋਈ ਅਪੂਰ੍ਵ ਤੀਰ੍ਥਂਕਰਕਾ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਯਹਾਁ ਵਿਰਾਜਤੇ ਥੇ. ਉਨ੍ਹੋਂਨੇ ਮਾਰ੍ਗ ਬਤਾਯਾ. ਬਸ, ਉਸੀ ਮਾਰ੍ਗ ਪਰ ਚਲਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ. ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੀ ਧਾਰਾ ਉਸੀ ਓਰ, ਜੀਵਨ ਪਰ੍ਯਂਤ ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਓਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰਕੇ (ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰਨਾ). ਬਸ, ਬਾਹਰਮੇਂ ਸ਼ੁਭਭਾਵਮੇਂ ਜਿਨੇਨ੍ਦ੍ਰ ਦੇਵ, ਗੁਰੁ ਔਰ ਸ਼੍ਰੁਤਕਾ ਚਿਂਤਵਨ, ਉਸ ਮਯ ਜੀਵਨ ਵ੍ਯਤੀਤ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ. ਅਂਤਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- .. ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਭੀ ਯਹ ਭੂਮਿ, ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੀ ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਕਰਨੇਵਾਲੀ ਭੂਮਿ ਹੈ. ਮਾਨੋਂ

PDF/HTML Page 1332 of 1906
single page version

ਯਹ ਭੂਮਿ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੀ ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਕਰਤੀ ਹੋ. ਗੁਰੁਦੇਵ ਯਹਾਁ ਵਿਚਰੇ ਹੈਂ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਪਕਾ ਪ੍ਰਤਾਪ ਜਯਵਨ੍ਤ ਵਰ੍ਤਤਾ ਹੈ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- .. ਮੁਨਿਦਸ਼ਾਕੀ ਤੋ ਕ੍ਯਾ ਬਾਤ ਕਰਨੀ!

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਪਨੇ ਤੋ ਸਾਕ੍ਸ਼ਾਤ ਭਗਵਾਨੇ ਜੈਸੇ ਹੀ ਹੋਂ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਜ ਸਮਸ੍ਤ ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁ ਸਮਾਜ ਪੂਜ੍ਯ ਗੁਰੁਦੇਵਕੀ ਜਨ੍ਮ ਜਯਂਤਿ ਮਨਾਨੇਕੋ ਏਕਤ੍ਰਿਤ ਹੁਆ ਹੈ. ਪੂਜ੍ਯ ਗੁਰੁਦੇਵਕਾ ਹਮ ਸਭੀ ਪਰ ਅਤ੍ਯਂਤ ਉਪਕਾਰ ਹੈ. ਸਬਕੋ ਅਂਤਰਂਗਮੇਂ ਪੂਜ੍ਯ ਗੁਰੁਦੇਵਕੀ ਬਹੁਤ ਮਹਿਮਾ ਹੈ. ਆਪਕੇ ਸ਼੍ਰੀਮੁਖਸੇ ਪੂਜ੍ਯ ਗੁਰੁਦੇਵਕੀ ਮਹਿਮਾ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸੁਨੀ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਹਮੇਂ ਤ੍ਰੁਪ੍ਤਿ ਹੋਤੀ ਨਹੀਂ. ਜਬ-ਜਬ ਕੋਈ ਪ੍ਰਸਂਗ ਆਯੇ, ਤਬ ਹਮਾਰੀ ਭਾਵਨਾਕੀ ਦ੍ਰੁਢਤਾਕੇ ਲਿਯੇ ਆਪਕੇ ਪਾਸ ਆਤੇ ਹੈਂ ਔਰ ਗੁਰੁਦੇਵਕੀ ਮਹਿਮਾ ਅਤ੍ਯਂਤ ਦ੍ਰੁਢ ਕਰਤੇ ਹੈਂ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਕ੍ਯਾ ਪ੍ਰਸ਼੍ਨ ਹੈ?

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਗੁਰੁਦੇਵਕੇ ਵਿਸ਼ਯਮੇਂ ਕੁਛ ਕਹੀਯੇ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਗੁਰੁਦੇਵਕੀ ਮਹਿਮਾ ਕ੍ਯਾ ਕਰਨੀ? ਮਹਿਮਾ ਤੋ ਜਿਤਨੀ ਕਰੇ ਉਤਨੀ ਕਮ ਹੈ. ਗੁਰੁਦੇਵਕੀ ਮਹਿਮਾ ਕ੍ਯਾ ਕਰੇਂ? ਉਨਕੀ ਵਾਣੀ ਅਪੂਰ੍ਵ, ਉਨਕਾ ਆਤ੍ਮਾ ਅਪੂਰ੍ਵ ਥਾ. ਵੇ ਤੋ ਭਰਤਕ੍ਸ਼ੇਤ੍ਰਮੇਂ ਜਨ੍ਮੇ ਔਰ ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਓਂਕੇ ਮਹਾਭਾਗ੍ਯ ਕਿ ਉਨਕੀ ਵਾਣੀ ਸਬਕੋ ਮਿਲੀ. ਉਨਕਾ ਆਤ੍ਮਾ ਕੋਈ ਅਲਗ ਔਰ ਭਵਕਾ ਅਭਾਵ ਹੋਨੇਕਾ ਮਾਰ੍ਗ ਉਨ੍ਹੋਂਨੇ ਬਤਾਯਾ.

ਆਤ੍ਮਾ ਅਪੂਰ੍ਵ ਹੈ, ਆਤ੍ਮਾ ਕੋਈ ਅਪੂਰ੍ਵ ਵਸ੍ਤੁ ਹੈ, ਬਾਹਰਸੇ ਧਰ੍ਮ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਅਂਤਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰਨੇ-ਸੇ ਧਰ੍ਮ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਐਸਾ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕਾ, ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿਕਾ ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਮਾਰ੍ਗ ਬਤਾਯਾ. ਉਨਕੇ ਉਪਕਾਰਕਾ ਕ੍ਯਾ ਵਰ੍ਣਨ ਕਰਨਾ? ਵਹ ਤੋ ਵਾਣੀਸੇ ਕਹ ਸਕੇ ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਵਹ ਤੋ ਸਹਜ ਜੋ ਆਯੇ ਵਹ ਆਯੇ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਸ੍ਵਾਧ੍ਯਾਯ ਮਨ੍ਦਿਰਮੇਂ ਇਸ ਬਾਰ ਆਯੇ, ਪੂਜ੍ਯ ਗੁਰੁਦੇਵਕੇ ਜੀਵਨ-ਦਰ੍ਸ਼ਨਕੇ ਫੋਟੋ ਦੇਖਕਰ, ਮਾਨੋਂ ਗੁਰੁਦੇਵਕਾ ਪੂਰਾ ਜੀਵਨ ਪ੍ਰਤ੍ਯਕ੍ਸ਼ ਹੋਤਾ ਹੋ, ਐਸਾ ਲਗਾ. ਔਰ ਆਪਨੇ ਜਿਸ ਤਰਹ ਸਬ ਫੋਟੋਕਾ ਆਯੋਜਨ ਕਿਯਾ ਹੈ, ਉਸਕੇ ਭਾਵ ਜਾਨਨੇਕੀ ਹਮੇਂ ਭਾਵਨਾ ਹੈ. ਤੋ ਸਬ ਚਿਤ੍ਰ ਚੇਤਨਵਂਤ ਬਨ ਜਾਯੇਂਗੇ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਗੁਰੁਦੇਵਕਾ ਜੀਵਨ ਤੋ ਗੁਰੁਦੇਵ ਬਚਪਨਸੇ ਵਹਾਁ ਕੈਸੇ ਪਢੇ, ਪਢਤੇ ਥੇ ਤੋ ਭੀ ਉਨਕੋ ਬਚਪਨਸੇ ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਲਗਨ ਥੀ. ਜਗਤਸੇ ਉਨ੍ਹੇਂ ਵੈਰਾਗ੍ਯ ਥਾ. ਸਂਸਾਰਸੇ ਵੈਰਾਗ੍ਯ ਥਾ. ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਕੈਸੇ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਹੋ? ਜਗਤਮੇਂ ਕੁਛ ਨਯਾ ਕਰਨਾ ਐਸੀ ਭਾਵਨਾ ਥੀ. ਪਢਨੇ ਜਾਤੇ ਥੇ ਤੋ ਭੀ, ਯਹ ਪਢਾਈ ਮੁਝੇ ਅਚ੍ਛੀ ਨਹੀਂ ਲਗਤੀ ਹੈ. ਜਿਸ ਪਢਾਈਮੇਂਂ ਕੁਛ ਸਮਝਨਾ ਨਹੀਂ ਆਤਾ ਹੈ, ਜਹਾਁ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਆਤਾ ਹੈ, ਵੈਸਾ ਮੁਝੇ ਕੁਛ ਪਢਨਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਐਸਾ ਉਨਕਾ ਵੈਰਾਗ੍ਯ ਥਾ.

ਕੋਈ ਵੈਰਾਗੀ-ਤ੍ਯਾਗੀ ਦਿਖੇ ਤੋ ਵਹਾਁ ਦੌਡ ਜਾਤੇ ਥੇ. ਵੈਰਾਗ੍ਯਕੀ ਧੁਨ ਥੀ. ਵੈਸੇ ਭਜਨ ਸੁਨੇ ਤੋ ਭਜਨਕੀ ਧੁਨ ਲਗਤੀ. ਸਤ੍ਯ ਸਮਝਨੇਕੀ ਉਨ੍ਹੇਂ ਅਨ੍ਦਰਸੇ ਪੀਪਾਸਾ ਥਾ. ਗੁਰੁਦੇਵਕੇ ਜੀਵਨਮੇਂ

PDF/HTML Page 1333 of 1906
single page version

ਤੋ ਅਨੇਕ ਪ੍ਰਸਂਗ ਬਨੇ ਹੋਤੇ ਹੈਂ. ਅਨੇਕ ਜਾਤਕੇ ਉਨਕੇ ਜੀਵਨਮੇਂ (ਪ੍ਰਸਂਗ ਹੁਏ ਹੈਂ), ਉਸੇ ਤੋ ਕ੍ਯਾ ਕਹੇਂ?

ਗੁਰੁਦੇਵ ਅਪੂਰ੍ਵ ਹੀ ਥੇ. ਬਚਪਨਸੇ ਉਨ੍ਹੇਂ ਵੈਰਾਗ੍ਯਕੀ ਧੁਨ ਥੀ. ਵਹਾਁ ਪਾਲੇਜਮੇਂ ਪਢਤੇ (ਥੇ). ਵਹਾਁ ਪਾਲੇਜਮੇਂ ਉਨ੍ਹੇਂ ਦੁਕਾਨਮੇਂ ਰਸ ਨਹੀਂ ਥਾ. ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਪਢਨੇ ਬੈਠਤੇ ਤੋ ਏਕ ਓਰ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਹੀ ਪਢਤੇ ਰਹਤੇ ਥੇ. ਉਨ੍ਹੇਂ ਦੁਕਾਨਮੇਂ ਰਸ ਨਹੀਂ ਆਤਾ ਥਾ. ਸਂਸਾਰ ਛੋਡਕਰ ਦੀਕ੍ਸ਼ਾ ਲੇਨੀ (ਐਸਾ ਭਾਵ ਥਾ). ਉਨ੍ਹੇਂ ਵੈਰਾਗ੍ਯਕੀ ਧੁਨ ਥੀ. ਨਾਟਕ ਦੇਖਨੇ ਜਾਯ ਤੋ ਨਾਟਕਮੇਂ ਏਕ ਕਾਵ੍ਯ ਬਨਾਯਾ ਥਾ. "ਸ਼ਿਵਰਮਣੀ ਰਮਨਾਰ ਤੂ, ਤੂ ਹੀ ਦੇਵਨੋ ਦੇਵ'. ਵਹ ਪੂਰਾ ਕਾਵ੍ਯ ਬਨਾਯਾ ਥਾ. ਉਸਮੇਂ- ਸੇ ਦੋ ਪਕ੍ਤਿਯਾਁ ਬਚ ਗਯੀ. ਐਸੀ ਵੈਰਾਗ੍ਯਕੀ ਧੁਨ ਉਨ੍ਹੇਂ ਥੀ. ਦੀਕ੍ਸ਼ਾ ਲੇਨੇਕੇ ਲਿਯੇ (ਨਿਕਲੇ). ਯਹ ਸਂਸਾਰ ਛੋਡ ਦੇਨਾ ਹੈ, ਇਸ ਸਂਸਾਰਮੇਂ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਹੈ.

ਗੁਰੁਕੀ ਖੋਜ ਕਰਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਕੁਛ ਮਾਰਵਾਡੀ ਸਾਧੁਓਂਕੋ ਮਿਲੇ. ਉਸਮੇਂ-ਸੇ ਹੀਰਾਜੀ ਮਹਾਰਾਜ ਉਨ੍ਹੇਂ ਠੀਕ ਲਗੇ ਤੋ ਉਨਕੇ ਪਾਸ ਦੀਕ੍ਸ਼ਾ ਲੀ. ਦੀਕ੍ਸ਼ਿਤ ਅਵਸ੍ਥਾਮੇਂ ਸਂਪ੍ਰਦਾਯਮੇਂ ਕਿਤਨੇ ਹੀ ਸਾਲ ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਹੀ ਬਾਤੇਂ ਉਨ੍ਹੋਂਨੇ ਕੀ ਹੈ. ਉਨਕੇ ਪ੍ਰਵਚਨੋਂਮੇਂ ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਬਾਤੇਂ ਹੀ ਆਤੀ ਥੀ. ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਲੇਕਰ ਬੈਠਤੇ ਥੇ ਤੋ ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਹੀ ਬਾਤੇਂ ਕਰਤੇ ਥੇ.

ਉਸਮੇਂਸੇ ਸਤ੍ਯ ਸ੍ਵਰੂਪ ਅਨ੍ਦਰਸੇ ਸਤ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁਆ ਔਰ ਫਿਰ ਪਰਿਵਰ੍ਤਨ ਕਿਯਾ. ਪਰਿਵਰ੍ਤਨ ਹੀਰਾਭਾਈਕੇ ਬਂਗਲੇਮੇਂ ਕਿਯਾ. ਵਹਾਁ ਤੀਨ ਸਾਲ ਹੁਏ, ਫਿਰ ਸ੍ਵਾਧ੍ਯਾਯ ਮਨ੍ਦਿਰਮੇਂ (ਨਿਵਾਸ ਕਿਯਾ). ਹੀਰਾਭਾਈਕੇ ਬਂਗਲੇਮੇਂ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਔਰ ਜ੍ਞਾਨ-ਧ੍ਯਾਨਮੇਂ ਲੀਨ ਰਹਤੇ ਥੇ. ਫਿਰ ਯਹਾਁ ਸ੍ਵਾਧ੍ਯਾਯ ਮਨ੍ਦਿਰਮੇਂ ਪਧਾਰੇ. ਵਹ ਤੋ ਸਬਨੇ ਦੇਖਾ ਹੈ.

ਵਹਾਁ ਭੀ ਵੇ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਸ੍ਵਾਧ੍ਯਾਯ, ਜ੍ਞਾਨ-ਧ੍ਯਾਨਮੇਂ ਰਹਤੇ ਥੇ. ਕਿਤਨੇ ਸਾਲ. ਕਿਤਨਾ ਵਿਹਾਰ ਕਿਯਾ ਹੈ, ਉਸ ਜੀਵਨਕੋ ਚਿਤ੍ਰਿਤ ਕਰਨੇ ਬੈਠੇ ਤੋ ਪਾਰ ਆਯੇ ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਯਹਾਁ ਸੌਰਾਸ਼੍ਟ੍ਰ, ਗੁਜਰਾਤ, ਮੁਂਬਈ ਔਰ ਚਾਰੋਂ ਓਰ ਵਾਣੀਕਾ ਧੋਧ ਬਰਸਾਯਾ ਦਿਯਾ ਹੈ. ਸ਼੍ਰੁਤਕਾ ਧੋਧ (ਬਹਾਯਾ). ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ, ਤੋ ਥੇ ਕਹੀਂ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ? ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੋਂਕੇ ਭਣ੍ਡਾਰ (ਖੋਲ ਦਿਯੇ). ਉਨਕੇ ਪ੍ਰਤਾਪਸੇ ਇਤਨੇ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੁਏ. ਸਬ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕੇ ਭਣ੍ਡਾਰ ਖੁਲ ਗਯੇ, ਗੁਰੁਦੇਵਕੇ ਪ੍ਰਤਾਪਸੇ.

ਉਤਨੇ ਜਿਨ ਮਨ੍ਦਿਰ ਇਸ ਓਰ ਨਹੀਂ ਥੇ. ਜਿਨ ਮਨ੍ਦਿਰ ਉਨਕੇ ਪ੍ਰਤਾਪਸੇ, ਪਂਚ ਕਲ੍ਯਾਣਕ ਉਨਕੇ ਪ੍ਰਤਾਪਸੇ, ਸਬ ਜਿਨ ਮਨ੍ਦਿਰ ਉਨਕੇ ਪ੍ਰਤਾਪਸੇ ਕਿਤਨੇ ਹੁਏ. ਔਰ ਯਾਤ੍ਰਾ ਕਰਕੇ ਪੂਰੇ ਹਿਨ੍ਦੁਸ੍ਤਾਨਮੇਂ ਚਾਰੋਂ ਓਰ ਵਾਣੀਕੀ ਅਪੂਰ੍ਵ ਵਰ੍ਸ਼ਾ ਕੀ. ਪੂਰੀ ਜੀਵਨੀ ਕਰਨੇ ਬੈਠੇ ਤੋ ਪਾਰ ਨ ਆਏ ਉਤਨਾ ਹੈ. ਸਮ੍ਮੇਦਸ਼ਿਖਰ, ਪਾਵਾਪੂਰੀ, ਰਾਜਗ੍ਰੁਹੀ, ਦਕ੍ਸ਼ਿਣਮੇਂ ਉਤਨੀ ਯਾਤ੍ਰਾ ਕੀ. ਲੋਗੋਂਨੇ ਗੁਰੁਦੇਵਕਾ ਸ੍ਵਾਗਤ ਕਿਯਾ ਔਰ ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਵਾਣੀਕੀ ਵਰ੍ਸ਼ਾ ਭੀ ਉਤਨੀ ਹੀ ਕੀ. ਦੇਸ਼-ਪਰਦੇਸ਼ਮੇਂ ਉਨਕੀ ਵਾਣੀਕਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਚਾਰੋਂ ਓਰ ਫੈਲ ਗਯਾ.

ਪੂਰ੍ਵ ਭਵਸੇ ਪਧਾਰੇ. ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਥੇ. ਸੀਮਂਧਰ ਭਗਵਾਨਕੀ ਵਾਣੀ ਔਰ ਕੁਨ੍ਦਕੁਨ੍ਦਾਚਾਰ੍ਯਕੀ ਵਾਣੀਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਿਯਾ ਔਰ ਚਾਰੋਂ ਓਰ ਵਾਣੀਕਾ ਧੋਧਾ ਬਰਸਾ ਦਿਯਾ. ਉਸ ਕਾਰਣ ਚਾਰੋਂ ਹਰਿਯਾਲੀ (ਛਾ ਗਯੀ). ਸਬ ਲੋਗ ਜਾਗ੍ਰੁਤ ਹੋ ਗਯੇ ਕਿ ਏਕ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਹੀ ਧਰ੍ਮ ਹੈ, ਬਾਹਰ

PDF/HTML Page 1334 of 1906
single page version

ਕਹੀਂ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਐਸੀ ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਰੁਚਿ ਗੁਰੁਦੇਵਕੇ ਪ੍ਰਤਾਪਸੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁਯੀ. ਜਗਤਮੇਂ ਉਨਕਾ ਹੀ ਸਬ ਪ੍ਰਤਾਪ ਵਰ੍ਤਤਾ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਅਪਨੇ ਅਨ੍ਦਰ ਧੋਧਕਾ ਜੋ ਦਿਖਾਵ ਦਿਯਾ ਹੈ, ਵਹ ਬਹੁਤ ਸੁਨ੍ਦਰ ਦਿਖਤਾ ਹੈ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਧੋਧ, ਵਾਣੀਕਾ ਧੋਧ ਬਰਸ ਗਯਾ. ਕੋਈ ਅਪੂਰ੍ਵ ਧੋਧ! ਐਸੀ ਵਾਣੀਕੀ ਵਰ੍ਸ਼ਾ ਕਰਨੇਵਾਲੇ ਭਰਤਕ੍ਸ਼ੇਤ੍ਰਮੇਂ ਅਭੀ ਕੋਈ ਇਤਨੇ ਸਾਲੋਂਮੇਂ ਥਾ ਨਹੀਂ, ਉਨ੍ਹੋਂਨੇ ਐਸਾ ਧੋਧ ਬਰਸਾਯਾ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਹਰਿਯਾਲੀ ਛਾ ਗਯੀ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਹਾਁ, ਹਰਿਯਾਲੀ ਛਾ ਗਯੀ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਨੇਮਿਨਾਥ ਭਗਵਾਨਕੇ ਬਾਦ ਸੌਰਾਸ਼੍ਟ੍ਰਕੀ ਭੂਮਿਮੇਂ ਗਿਨੇ ਤੋ ਗੁਰੁਦੇਵਕੇ ਨਿਮਿਤ੍ਤਸੇ ਹੀ ਤਤ੍ਤ੍ਵਕਾ ਪ੍ਰਚਾਰ (ਹੁਆ).

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਤਤ੍ਤ੍ਵਕਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਗੁਰੁਦੇਵਕੇ ਪ੍ਰਤਾਪਸੇ ਹੀ ਹੁਆ ਹੈ. ਇਸ ਤਰਹ ਸਮਾਜਮੇਂ ਵਾਣੀਕਾ ਧੋਧ ਬਰਸਾਨੇਵਾਲੇ ਇਸ ਕਾਲਮੇਂ, ਗੁਰੁਦੇਵ ਇਤਨੇ ਵਸ਼ਾਮੇਂ ਗੁਰੁਦੇਵਕਾ ਜਨ੍ਮ ਹੁਆ, ਭਰਤਕਾ ਭਾਗ੍ਯ. ਦੂਸਰੇ ਤੋ ਕਿਤਨੇ ਹੀ ਪ੍ਰਸਂਗ ਉਨਕੇ ਜੀਵਨਮੇਂ ਬਨੇ. ਗੁਰੁਦੇਵਕੀ ਉਪਸ੍ਥਿਤਿਮੇਂ ਯੇ ਸਬ ਧਵਲ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ, ਕਿਤਨੇ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ, ਹਜਾਰੋਂ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਬਾਹਰ ਆਯੇ ਹੈਂ. ਸਮਯਸਾਰ ਆਦਿ ਤੋ ਕਿਤਨੇ ਹੀ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੁਏ. ਅਧ੍ਯਾਤ੍ਮਕੇ ਸਬ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਉਨਕੇ ਪ੍ਰਤਾਪਸੇ ਬਾਹਰ ਆਯੇ ਹੈਂ. ਉਤਨੇ ਜਿਨ ਮਨ੍ਦਿਰ (ਬਨੇ), ਸਬ ਉਨਕੇ ਪ੍ਰਤਾਪਸੇ.

ਇਸ ਓਰ ਕੋਈ ਕੁਛ ਜਾਨਤਾ ਨਹੀਂ ਥਾ. ਮਨ੍ਦਿਰ ਯਾ ਅਧ੍ਯਾਤ੍ਮਕੀ ਬਾਤ ਕੋਈ ਜਾਨਤਾ ਨਹੀਂ ਥਾ. ਉਸ ਓਰ ਸਬ ਕ੍ਰਿਯਾਮੇਂ ਪਡੇ ਥੇ. ਉਨ ਸਬਕੀ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਅਧ੍ਯਾਤ੍ਮਕੀ ਓਰ ਕਰਵਾਨੇਵਾਲੇ ਗੁਰੁਦੇਵ ਹੀ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਤੁਜ ਪਾਦਥੀ ਸ੍ਪਰ੍ਸ਼ਾਈ ਏਵੀ ਧੂਲੀਨੇ ਪਣ ਧਨ੍ਯ ਛੇ. ਸੋਨਗਢਕੀ ਭੂਮਿਕਾ ਮਾਹਾਤ੍ਮ੍ਯ ਤੋ ਲੋਗੋਂਕੋ ਥਾ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਸ੍ਵਾਧ੍ਯਾਯ ਮਨ੍ਦਿਰਮੇਂ ਜਗਹ-ਜਗਹ ਗੁਰੁਦੇਵਕੇ ਚਰਣਕਮਲ ਦੇਖਨੇਸੇ ਭੂਮਿ ਗੌਣ ਹੋ ਗਯੀ ਔਰ ਲਕ੍ਸ਼੍ਯ ਚਰਣ ਪਰ ਚਲਾ ਗਯਾ. ਔਰ ਉਸਮੇਂ ਅਭੇਦਭਾਵਸੇ ਗੁਰੁਦੇਵ ਹੀ ਮੁਖ੍ਯ ਹੋ ਗਯੇ. ਕ੍ਯਾ ਚਰਣ ਔਰ ਧੂਲਿਕਾ ਸੁਨ੍ਦਰ ਮੇਲ ਹੈ! ਇਤਨੇ ਸੁਨ੍ਦਰ ਚਰਣ ਬਨੇ ਹੈਂ ਸਬ ਕਿ ਦੇਖਤੇ ਹੀ ਮਾਨੋਂ ਸਾਕ੍ਸ਼ਾਤ ਗੁਰੁਦੇਵ ਹੋਂ, ਐਸਾ ਸ੍ਮਰਣ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਔਰ ਐਸਾ ਲਗਤਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਬਾਰਕੀ ਜਨ੍ਮ ਜਯਂਤਿ ਮਹੋਤ੍ਸਵਕੀ ਆਪਕੀ ਤੈਯਾਰੀ, ਆਪਕੀ ਭਾਵਨਾ ਦੇਖਤੇ ਹੁਏ, ਸਾਮੂਹਿਕ ਰੂਪਸੇ ਪੂਰੇ ਸਮਾਜਕੋ ਐਸੀ ਭਾਵਨਾ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਸਬਕੇ ਹ੍ਰੁਦਯਮੇਂ ਐਸਾ ਹੋਤਾ ਹੈ ਕਿ ਗੁਰੁਦੇਵ ਯਹਾਁ ਜਰੂਰ ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਦੇਨੇ ਪਧਾਰੇਂਗੇ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸਬ ਕੁਦਰਤੀ ਗੁਰੁਦੇਵਕੇ ਪ੍ਰਭਾਵਨਾ ਯੋਗਸੇ ਐਸੇ ਵਿਚਾਰ ਆਯੇ ਔਰ ਯਹ ਸਬ ਹੋ ਗਯਾ ਹੈ. ਵਹ ਸਬ ਕਰਨੇਵਾਲੇ ਕਾਰੀਗਰ ਆਦਿ ਮਿਲ ਗਯੇ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਕਲ ਰਾਤ੍ਰਿਮੇਂ ਕਿਤਨਾ ਸੁਨ੍ਦਰ ਬੋਲੇ, ਕਰਨੇ ਜਾਤੇ ਹੈਂ ਕੁਛ ਔਰ ਗੁਰੁਦੇਵਕਾ ਪ੍ਰਤਾਪ ਕੈਸਾ ਹੈ, ਚਰਣਮੇਂ-ਸੇ ਕਲਸ਼ਕਾ ਭਾਵ ਕਲ ਰਾਤ੍ਰਿਕੋ ਬਹੁਤ ਅਚ੍ਛਾ ਪ੍ਰਕਾਰਸੇ ਭਾਵ ਆਯਾ.

PDF/HTML Page 1335 of 1906
single page version

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਵਹ ਸਬ ਕਰਤੇ-ਕਰਤੇ ਹੋ ਗਯਾ. ਕਮਲ ਔਰ ਚਰਣ, ਬੀਚਮੇੇਂ ਐਸਾ ਊਁਚਾ, ਚਿਤ੍ਰ ਭੀ ਕਰਤੇ-ਕਰਤੇ ਕਰਨੇਵਾਲਾ ਅਚ੍ਛਾ ਮਿਲ ਗਯਾ, ਇਸਲਿਯੇ ਸਬ ਐਸਾ ਹੋ ਗਯਾ. ਵਿਚਾਰ ਹੋ, ਲੇਕਿਨ ਬਾਹਰਕਾ ਅਚ੍ਛਾ ਕਰਨੇਵਾਲਾ ਹੋ ਤੋ ਹੋ. ਅਭੀ ਤੋ ਚਿਤ੍ਰਮੇਂ ਭੀ ਕਿਤਨਾ ਸਂਕ੍ਸ਼ੇਪਮੇਂ ਕਿਯਾ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਸਮਵਸਰਣ ਸ੍ਤੁਤਿਕਾ ਸ੍ਮਰਣ ਆ ਗਯਾ. ਦੇਵ ਸ੍ਵਯਂ ਹੀ ਰਚਨਾ ਕਰੇ ਔਰ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਹੀ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ਯ ਲਗੇ ਕਿ ਐਸੀ ਰਚਨਾ ਕੈਸੇ ਹੋ ਗਯੀ! ਤੀਰ੍ਥਂਕਰਕਾ ਕੋਈ ਅਲਗ ਹੀ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਉਨਕੇ ਪੁਣ੍ਯਸੇ ਸਬ ਸਹਜਰੂਪਸੇ ਸੁਚਾਰੁਰੂਪਸੇ ਬਨ ਜਾਤਾ ਹੈ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਗੁਰੁਦੇਵਕਾ ਪ੍ਰਭਾਵਨਾ ਯੋਗ ਐਸੇ ਵਰ੍ਤਤਾ ਹੀ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਮਾਰ੍ਗ ਬਤਾਯਾ, ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰ, ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਕਰ. ਤੂ ਭਿਨ੍ਨ, ਆਤ੍ਮਾ ਭਿਨ੍ਨ. ਤੂ ਚੈਤਨ੍ਯ ਹੈ, ਤੂ ਜ੍ਞਾਨ, ਆਨਨ੍ਦਾਦਿ ਅਨਨ੍ਤ ਗੁਣੋਂਸੇ ਭਰਪੂਰ ਹੈ. ਉਸੇ ਭਿਨ੍ਨ-ਨ੍ਯਾਰਾ ਜਾਨ. ਯੇ ਸਬ ਕਰ੍ਤਾਬੁਦ੍ਧਿ ਛੋਡ ਔਰ ਚੈਤਨ੍ਯਕੀ ਓਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰ. ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰਨੇਕੀ ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਅਨੇਕ ਪ੍ਰਕਾਰਸੇ (ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਦੀ ਹੈ). ਅਨੇਕ ਪ੍ਰਕਾਰਸੇ ਸ੍ਵਰੂਪ ਦ੍ਰਵ੍ਯ-ਗੁਣ-ਪਰ੍ਯਾਯ, ਉਤ੍ਪਾਦ-ਵ੍ਯਯ-ਧ੍ਰੌਵ੍ਯ, ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਸ੍ਪਸ਼੍ਟ ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਕਰ-ਕਰਕੇ ਕੋਈ ਅਪੂਰ੍ਵ ਰੀਤਸੇ ਬਤਾਯਾ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਪਨੇ ਕਹਾ ਨ, ਆਤ੍ਮਾ ਸ਼ਬ੍ਦ ਬੋਲਨਾ ਭੀ ਪੂਜ੍ਯ ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਹਮ ਲੋਗੋਂਕੋ ਸੀਖਾਯਾ ਹੈ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਸੀਖਾਯਾ ਹੈ. ਕੋਈ ਆਤ੍ਮਾ ਜਾਨਤਾ ਨਹੀਂ ਥਾ. ਬਾਹਰ ਥੋਡੀ ਕ੍ਰਿਯਾ ਕੀ ਤੋ ਧਰ੍ਮ ਹੋ ਗਯਾ. ਐਸਾ ਮਾਨਤੇ ਥੇ. ਥੋਡੀ ਸਾਮਾਯਿਕ ਕਰੇ, ਥੋਡਾ ਤ੍ਯਾਗ ਕਰੇ ਇਸਲਿਯੇ ਧਰ੍ਮ ਹੋ ਗਯਾ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਨ੍ਦਰ ਆਤ੍ਮਾ ਹੈ ਔਰ ਆਤ੍ਮਾਕੇ ਸ੍ਵਭਾਵਮੇਂ ਹੀ ਧਰ੍ਮ ਹੈ. ਧਰ੍ਮ ਕਹੀਂ ਬਾਹਰ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਸ੍ਵਭਾਵਮੇਂ ਧਰ੍ਮ ਹੈ ਔਰ ਸ੍ਵਭਾਵਮੇਂ-ਸੇ ਹੀ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾ ਸ਼ਬ੍ਦ ਬੋਲਨਾ ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਸੀਖਾਯਾ ਹੈ.

ਦੂਸਰੇ ਕਿਤਨੇ ਹੀ ਲੋਗ ਧਰ੍ਮ ਬਾਹਰਮੇਂ ਖੋਜਤੇ ਹੈੈਂ ਕਿ ਕਹੀਂ ਬਾਹਰਸੇ ਧਰ੍ਮ ਮਿਲ ਜਾਯ. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਮਾਰ੍ਗ ਤੋ ਯਥਾਰ੍ਥ ਬਤਾ ਦਿਯਾ, ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਕਰਨਾ ਹੈ. ਤੂ ਇਸ ਮਾਰ੍ਗ ਪਰ ਜਾ. ਤੂ ਚੈਤਨ੍ਯਕੋ ਪਹਚਾਨ, ਉਸੇ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰ, ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰ. ਵਹ ਮਾਰ੍ਗ ਬਤਾਯਾ, ਫਿਰ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰਨਾ ਬਾਕੀ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਵਹ ਮਾਰ੍ਗ ਬਰਾਬਰ ਬਤਾ ਦਿਯਾ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਪਨੇ ਕਹਾ ਹੈ ਕਿ ਵੀਤਰਾਗ ਮਾਰ੍ਗਮੇਂ ਤੋ ਕਦਮ-ਕਦਮ ਪਰ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੀ ਜਰੂਰਤ ਪਡਤੀ ਹੈ, ਉਸਕੇ ਸਿਵਾ ਕਹੀਂ ਚਲੇ ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੀ ਜਰੂਰਤ ਪਡਤੀ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਅਕੇਲੇ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਸੇ ਹੋਤਾ ਹੈ ਯਾ ਗੁਰੁਦੇਵਕੇ ਪ੍ਰਤਿ ਭੀ ਥੋਡੀ-ਬਹੁਤ ਅਰ੍ਪਣਤਾ ਚਾਹਿਯੇ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰੇ ਉਸਮੇਂ ਅਰ੍ਪਣਤਾ ਸਾਥਮੇਂ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕੈਸੇ ਕਰਨਾ, ਕਿਸਕੋ ਪਹਚਾਨਕਰ ਕਰਨਾ? ਚੈਤਨ੍ਯਕੋ ਪਹਚਾਨਕਰ. ਚੈਤਨ੍ਯਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਕੈਸੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ? ਔ

PDF/HTML Page 1336 of 1906
single page version

ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਕੌਨ-ਸਾ ਮਾਰ੍ਗ ਔਰ ਕੌਨ-ਸਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਕੈਸੇ ਬਤਾਯਾ ਹੈ, ਐਸੇ ਗੁਰੁਕੀ ਅਰ੍ਪਣਤਾਕੇ ਬਿਨਾ, ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਜੋ ਕਹਾ ਹੈ ਉਸ ਮਾਰ੍ਗ ਪਰ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਿਯੇ ਬਿਨਾ ਹੋਤਾ ਨਹੀਂ. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਜੋ ਕਹਾ ਹੈ, ਉਸਮੇਂ ਅਰ੍ਪਣਤਾ ਸਾਥਮੇਂ ਆ ਜਾਤੀ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਤੇ ਤੋ ਪ੍ਰਭੁਏ ਆਪੀਯੋ, ਵਰ੍ਤੂਂ ਚਰਣਾਧੀਨ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਜਿਤਨਾ ਦਿਯਾ, ਚਰਣਾਧੀਨ ਵਰ੍ਤੂਂ, ਦੂਸਰਾ ਕ੍ਯਾ ਕਰ ਸਕਤੇ ਹੈਂ? ਕੁਛ ਹੋ ਸਕੇ ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. "ਆ ਦੇਹਾਦਿ ਆਜਥੀ ਵਰ੍ਤੋ ਪ੍ਰਭੁ ਆਧੀਨ'. ਬਸ, ਪ੍ਰਭੁਕੇ ਆਧੀਨ ਯਹ ਦੇਹ ਵਰ੍ਤੋ. ਦੇਹਾਦਿ ਸਬ. "ਦਾਸ, ਦਾਸ, ਹੂਁ ਦਾਸ ਛੂਁ, ਆਪ ਪ੍ਰਭੁਨੋ ਦੀਨ.' ਦੂਸਰਾ ਕੁਛ ਕਰ ਸਕੇ ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਉਨ੍ਹੋਂਨੇ ਜੋ ਆਤ੍ਮਾ ਦਿਯਾ, ਉਸਸੇ ਸਬ ਹਿਨ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਆਤ੍ਮਾਕੇ ਆਗੇ ਸਬ ਤੁਚ੍ਛ ਹੈ. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਜੋ ਦਿਯਾ ਉਸਕੇ ਆਗੇ. ਇਸਲਿਯੇ ਚਰਣਾਧੀਨ ਵਰ੍ਤਤਾ ਹੂਁ.

ਗੁਰੁਦੇਵਕੀ ਸਾਤਿਸ਼ਯ ਵਾਣੀ, ਉਨਕਾ ਅਤਿਸ਼ਯਤਾ ਯੁਕ੍ਤ ਜ੍ਞਾਨ, ਉਨਕਾ ਆਤ੍ਮਾ ਅਤਿਸ਼ਯਤਾ ਯੁਕ੍ਤ, ਵੇ ਇਸ ਪਂਚਮ ਕਾਲਮੇਂ ਪਧਾਰੇ ਵਹ ਕੋਈ ਅਹੋਭਾਗ੍ਯਕੀ ਬਾਤ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- .. ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿਕੀ ਬਹੁਤ ਹੀ ਮਹਿਮਾ ਕੀ ਹੈ. ਔਰ ਸਬ ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਓਂਕੋ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਕੈਸੇ ਹੈ, ਐਸੀ ਭਾਵਨਾ ਹੈ. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਤੋ ਬਹੁਤ ਸਮਝਾਯਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਫਿਰ ਭੀ ਜਬਤਕ ਕਾਰ੍ਯ ਨਹੀਂ ਹੋ ਜਾਤਾ, ਤਬਤਕ ਅਨ੍ਦਰ ਉਲਝਨ ਹੋਤੀ ਹੋ, ਇਸਲਿਯੇ ਕੁਛ ਨ ਕੁਛ ਮਾਰ੍ਗ ਕੈਸੇ ਖੋਜਨਾ (ਐਸਾ ਭਾਵ ਆ ਜਾਤਾ ਹੈ).

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਮਾਰ੍ਗ ਤੋ ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਸ੍ਪਸ਼੍ਟ ਕਰ ਦਿਯਾ ਹੈ. ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਕਰਨਾ ਹੈ. ਮਾਰ੍ਗ ਏਕ ਹੀ ਹੈ. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਕਹਾ, ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਮੇਂ ਏਕ ਹੀ ਬਾਤ ਆਤੀ ਹੈ ਕਿ ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਓਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰ, ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰ. "ਭੇਦਵਿਜ੍ਞਾਨਤਃ ਸਿਦ੍ਧਾਃ ਸਿਦ੍ਧਾ ਯੇ ਕਿਲ ਕੇਚਨ.' ਜੋ ਭੀ ਸਿਦ੍ਧ ਹੁਏ, ਸਬ ਭੇਦਵਿਜ੍ਞਾਨਸੇ ਹੁਏ. ਜੋ ਨਹੀਂ ਹੁਏ ਹੈਂ, ਵੇ ਭੇਦਵਿਜ੍ਞਾਨਕੇ ਅਭਾਵਸੇ ਨਹੀਂ ਹੁਏ. ਇਸਲਿਯੇ ਤੂ ਭੇਦਵਿਜ੍ਞਾਨ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰ.

ਯੇ ਵਿਭਾਵ ਔਰ ਸ੍ਵਭਾਵਕਾ ਭੇਦ ਕਰ ਕਿ ਯਹ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ ਔਰ ਯਹ ਵਿਭਾਵ ਹੈ. ਸ੍ਵਭਾਵ ਪਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰ. ਮੈਂ ਅਨਾਦਿਅਨਨ੍ਤ ਆਤ੍ਮਾ ਚੈਤਨ੍ਯ ਹੂਁ. ਉਸ ਪਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਕਾ ਸ੍ਥਾਪਿਤ ਕਰ ਔਰ ਉਸਕਾ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰ. ਮੈਂ ਚੈਤਨ੍ਯ ਅਖਣ੍ਡ ਹੂਁ ਔਰ ਯਹ ਜੋ ਵਿਭਾਵ ਹੈ, ਵਹ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਸ੍ਵਭਾਵ-ਵਿਭਾਵਕਾ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰਕੇ ਸ੍ਵਭਾਵਮੇਂ ਦ੍ਰੁਢਤਾ ਕਰ, ਉਸਮੇਂ ਲੀਨਤਾ ਕਰ. ਉਸੇ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰ ਔਰ ਉਸੀਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰ, ਤੋ ਉਸੀਮੇਂ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿਕ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਗੀ. ਮਾਰ੍ਗ ਵਹ ਏਕ ਹੀ ਹੈ, ਦੂਸਰਾ ਮਾਰ੍ਗ ਨਹੀਂ ਹੈ.

ਮੈਂ ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਹੂਁ, ਯੇ ਵਿਕਲ੍ਪ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਉਸੀਮੇਂ ਬਾਰਂਬਾਰ ਲੀਨਤਾ, ਦ੍ਰੁਢਤਾ, ਸਬ ਉਸੀਮੇਂ ਕਰ. ਤੋ ਉਸਕੇ ਬਾਰਂਬਾਰ ਅਭ੍ਯਾਸਸੇ ਉਸੀਮੇਂ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਵਹੀ ਮਾਰ੍ਗ ਹੈ, ਦੂਸਰਾ ਕੋਈ ਮਾਰ੍ਗ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਅਂਤਰਮੇਂ ਹੀ ਮਾਰ੍ਗ ਰਹਾ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਇਸਮੇਂ ਸਦਾ ਰਤਿਵਂਤ ਬਨ, ਇਸਮੇਂ ਸਦਾ ਸਂਤੁਸ਼੍ਟ ਰੇ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਉਸੀਮੇਂ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰ, ਉਸਮੇਂ ਸਂਤੁਸ਼੍ਟ ਹੋ ਕਿ ਜਿਤਨਾ ਯਹ ਜ੍ਞਾਨ ਹੈ, ਉਤਨਾ

PDF/HTML Page 1337 of 1906
single page version

ਹੀ ਸਤ੍ਯਾਰ੍ਥ ਹੈ. .. ਵਿਕਲ੍ਪਮੇਂ ਸਂਤੋਸ਼ ਨ ਹੋ. ਜਿਤਨਾ ਜ੍ਞਾਨਸ੍ਵਰੂਪ ਆਤ੍ਮਾ ਹੈ, ਉਸੀਮੇਂ ਤੂ ਸਂਤੁਸ਼੍ਟ ਹੋ, ਉਸੀਮੇਂ ਤ੍ਰੁਪ੍ਤ ਹੋ, ਉਸੀਮੇਂਂ ਸਬ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਨ ਮਾਨੇ ਸਿਰ੍ਫ ਜਾਨਨਾ ਐਸਾ ਨਹੀਂ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਜ੍ਞਾਨਸ੍ਵਰੂਪ ਆਤ੍ਮਾ ਹੈ ਵਹੀ ਤੂ ਹੈ. ਉਸੀਮੇਂ. ਬਸ, ਦੂਸਰਾ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਚਾਹਿਯੇ. ਏਕ ਜ੍ਞਾਨਸ੍ਵਰੂਪ ਆਤ੍ਮਾ ਹੀ ਚਾਹਿਯੇ. ਉਸੀਮੇਂ ਤ੍ਰੁਪ੍ਤ ਹੋ, ਉਸੀਮੇਂ-ਸੇ ਸਬ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਗਾ.

ਉਸਮੇਂ ਐਸਾ ਮਤ ਮਾਨ ਕਿ ਏਕ ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਸਬ ਆ ਗਯਾ? ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਹੀ ਸਬ ਆ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਤੂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੀ ਹੈ ਔਰ ਉਸਮੇਂ ਅਨਨ੍ਤ ਗੁਣ ਹੈਂ. ਇਸਲਿਯੇ ਉਸਮੇਂ ਅਨਨ੍ਤ ਸੁਖ ਹੈ. ਸਬ ਉਸੀਮੇਂ-ਸੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਗਾ. ਉਸੀਮੇਂ ਤੂ ਤੇਰੀ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਦ੍ਰੁਢ ਕਰ, ਉਸੀਮੇਂ ਤੁਝੇ ਅਨੁਭੂਤਿ ਹੋਗੀ. ਜਿਤਨਾ ਯਹ ਜ੍ਞਾਨ ਹੈ, ਉਤਨਾ ਹੀ ਕਲ੍ਯਾਣ ਔਰ ਵਹ ਪਰਮਾਰ੍ਥ ਸਤ੍ਯ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਐਸਾ ਸਮਝਾਨੇਕੇ ਬਾਵਜੂਦ ਕਾਰ੍ਯ ਨ ਹੋ ਤੋ ਤਤ੍ਤ੍ਵਕੀ ਰੁਚਿਕੀ ਕ੍ਸ਼ਤਿ ਹੈ ਯਾ ਵੈਰਾਗ੍ਯਕੀ ਕ੍ਸ਼ਤਿ ਹੈ?

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਵਹ ਤੋ ਪਰਸ੍ਪਰ ਏਕਦੂਸਰੇਕੋ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧ ਹੈ. ਰੁਚਿਕੀ ਭੀ ਕ੍ਸ਼ਤਿ, ਵੈਰਾਗ੍ਯਕੀ ਭੀ ਕ੍ਸ਼ਤਿ, ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੀ ਕ੍ਸ਼ਤਿ, ਸਬ ਕ੍ਸ਼ਤਿਯਾਁ ਉਸਮੇਂ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਤਭੀ ਆਗੇ ਨਹੀਂ ਬਢ ਸਕਤਾ. ਸ੍ਵਯਂ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਯਥਾਰ੍ਥ ਗ੍ਰਹਣ ਨਹੀਂ ਕਰਤਾ ਹੈ, ਉਸ ਓਰ ਰੁਚਿਕੀ ਉਗ੍ਰਤਾ ਨਹੀਂ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਰੁਚਿਕੇ ਸਾਥ ਵੈਰਾਗ੍ਯਕੀ ਭੀ ਕ੍ਸ਼ਤਿ ਹੈ. ਸਬਕੀ ਕ੍ਸ਼ਤਿ ਹੈ. ਪਰਸ੍ਪਰ ਏਕਦੂਸਰੇਕੋ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧ ਹੋਤਾ ਹੈ.