PDF/HTML Page 1346 of 1906
single page version
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਏਕ ਸਮਯਕੀ ਜ੍ਞਾਨਕੀ ਪਰ੍ਯਾਯਕੋ ਕੋਈ ਬਾਰ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਮੇਂ ਜ੍ਞੇਯ ਕਹਨੇਮੇਂ ਆਤੀ ਹੈ, ਕੋਈ ਬਾਰ ਪਰ੍ਯਾਯ ਹੈ ਇਸਲਿਯੇ ਹੇਯ ਹੈ, ਐਸਾ ਭੀ ਵਰ੍ਣਨ ਆਤਾ ਹੈ. ਕੋਈ ਬਾਰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨੇਕੀ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾਸੇ ਉਪਾਦੇਯ ਕਹਨੇਮੇਂ ਆਤੀ ਹੈ. ਏਕ ਪਰ੍ਯਾਯ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧਿ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਕਾਰ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਮੇਂ ਆਤੇ ਹੈਂ. ਤੋ ਉਸਮੇਂ ਭੇਦਵਿਜ੍ਞਾਨਕੀ ਜ੍ਯੋਤਿ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਕੌਨ-ਸੀ ਬਾਤ ਮੁਖ੍ਯ ਕਰਨੀ? ਹੇਯ ਹੈ, ਐਸੇ ਮੁਖ੍ਯ ਕਰਨਾ? ਜ੍ਞੇਯ ਹੈ, ਐਸੇ ਮੁਖ੍ਯ ਕਰਨਾ? ਅਥਵਾ ਉਪਾਦੇਯ ਹੈ, ਐਸੇ ਮੁਖ੍ਯ ਕਰਨਾ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਕੀ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾਸੇ ਉਸੇ ਹੇਯ ਕਹਨੇਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਜੋ ਚੈਤਨ੍ਯ ਸ੍ਵਭਾਵ ਅਨਾਦਿਅਨਨ੍ਤ ਅਖਣ੍ਡ ਜ੍ਞਾਨ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣ ਸ੍ਵਭਾਵ ਭਰਾ ਹੈ. ਉਸਕੇ ਦਰ੍ਸ਼ਨਗੁਣ, ਚਾਰਿਤ੍ਰ ਆਦਿ ਅਨਨ੍ਤ ਗੁਣ ਜੋ ਹੈਂ, ਸਹਜ ਦਰ੍ਸ਼ਨ, ਸਹਜ ਜ੍ਞਾਨ, ਸਹਜ ਚਾਰਿਤ੍ਰ, ਸਹਜ ਆਨਨ੍ਦ ਸ੍ਵਭਾਵਸੇ ਭਰਾ ਹੈ. ਪਰਿਪੂਰ੍ਣ ਹੈ. ਵਹ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣ ਹੈ ਔਰ ਅਖਣ੍ਡ ਪਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰਨੇਮੇਂ ਅਧੂਰੀ ਜੋ ਪਰ੍ਯਾਯੇਂ ਹੈਂ, ਵਹ ਅਧੂਰੀ ਪਰ੍ਯਾਯ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਮੂਲ ਸ੍ਵਰੂਪ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਉਸੇ ਉਸ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਸੇ ਹੇਯ ਕਹਨੇਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਪਰਿਪੂਰ੍ਣ ਸ੍ਵਭਾਵਕੀ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾਸੇ, ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਕੀ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾਸੇ ਉਸੇ ਹੇਯ ਕਹਨੇਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ.
ਉਸੇ ਜਾਨਨੇ ਯੋਗ੍ਯ ਕਹਨੇਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਜੋ ਅਧੂਰੀ ਪਰ੍ਯਾਯ, ਸਾਧਨਾਕੀ ਪਰ੍ਯਾਯ ਜੋ ਹੈ, ਵਹ ਬੀਚਮੇਂ ਆਯੇ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤੀ. ਇਸਲਿਯੇ ਵਹ ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਜਾਨਨੇ ਯੋਗ੍ਯ ਹੈ.
ਔਰ ਵਹ ਆਦਰਨੇ ਯੋਗ੍ਯ ਹੈ. ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਅਧੂਰੀ ਪਰ੍ਯਾਯ (ਹੈ). ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਔਰ ਜ੍ਞਾਨ ਦੋਨੋਂ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ ਤੋ ਚਾਰਿਤ੍ਰ ਕਹੀਂ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣ ਸਾਥਮੇਂ ਹੋ ਨਹੀਂ ਜਾਤਾ. ਇਸਲਿਯੇ ਉਸੇ ਸਾਧਨਾ ਕਰਨੀ ਬਾਕੀ ਰਹਤੀ ਹੈ, ਸ੍ਵਰੂਪਮੇਂ ਲੀਨਤਾ ਬਾਕੀ ਰਹਤੀ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਵਹ ਪਰ੍ਯਾਯ ਉਸੇ ਆਦਰਣੀਯ ਭੀ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਉਸੇ ਆਦਰਣੀਯ ਕਹਤੇ ਹੈਂ. ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਕੀ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾਸੇ ਉਸੇ ਹੇਯ ਕਹਨੇਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ.
ਵਹ ਜੈਸੇ ਹੈ ਵੈਸੇ ਨਿਸ਼੍ਚਯ-ਵ੍ਯਵਹਾਰਕੀ ਸਨ੍ਧਿ ਸਮਝੇ ਤੋ ਉਸਕੀ ਸਾਧਨਾ ਆਗੇ ਬਢਤੀ ਹੈ. ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਮੇਂ ਏਕ ਜ੍ਞਾਯਕਕੋ ਮੁਖ੍ਯ ਰਖੇ. ਪਰਿਪੂਰ੍ਣ ਜ੍ਞਾਨ.. ਉਸਮੇਂ ਪੂਰ੍ਣ-ਅਪੂਰ੍ਣ ਪਰ੍ਯਾਯੋਂਕੋ ਗੌਣ ਕਰਨੇਮੇਂ ਆਤੀ ਹੈ ਕਿ ਪੂਰ੍ਣ-ਅਪੂਰ੍ਣ ਪਰ੍ਯਾਯ ਜਿਤਨਾ ਭੀ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ. ਮੈਂ ਤੋ ਅਖਣ੍ਡ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ. ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨਕੀ ਪਰ੍ਯਾਯ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ ਤੋ ਭੀ ਵਹ ਪਰ੍ਯਾਯ ਹੈ. ਮੈਂ ਤੋ ਏਕ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਹੂਁ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਸਾਧਨਾਮੇਂ ਬੀਚਮੇਂ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨਸੇ ਲੇਕਰ ਜੋ ਨਿਰ੍ਮਲ ਪਰ੍ਯਾਯ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਵਹ ਸਬ ਸਾਧਨਾਮੇਂ ਆਤੀ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਉਸ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾਸੇ ਉਸੇ ਉਪਾਦੇਯ (ਕਹਨੇਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ). ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨਕੀ ਪਰ੍ਯਾਯ ਭੀ ਉਸੇ ਸਾਧਨਾ ਕਰਨੇਸੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਉਸਕੀ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾਸੇ ਉਪਾਦੇਯ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਕਿੀ
PDF/HTML Page 1347 of 1906
single page version
ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾਸੇ ਉਸੇ ਹੇਯ ਕਹਨੇਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨੇਕੀ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾਸੇ ਉਪਾਦੇਯ ਕਹਾ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨੇਕੀ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾਸੇ ਉਪਾਦੇਯ ਹੈ. ਉਸੇ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰਨਾ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਔਰ ਜ੍ਞਾਨ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁਏ. ਲੀਨਤਾ ਅਭੀ ਕਮ ਹੈ. ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿਕੀ ਦਸ਼ਾ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁਯੀ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਉਸਕੀ ਵ੍ਰੁਦ੍ਧਿ ਹੋ ਔਰ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿਰੂਪ ਹੀ ਸ੍ਵਯਂ ਹੋ ਜਾਯ, ਜੈਸਾ ਆਤ੍ਮਾ ਹੈ ਵੈਸਾ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿਰੂਪ ਹੋ ਜਾਯ, ਐਸੀ ਦਸ਼ਾ ਪ੍ਰਗਟ ਨਹੀਂ ਹੋਸ਼੍ਰਤੀ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਉਸ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾਸੇ ਆਦਰਣੀਯ ਹੈ.
ਮੁਨਿ ਛਠਵੇਂ-ਸਾਤਵੇਂ ਗੁਣਸ੍ਥਾਨਮੇਂ ਝੁਲਤੇ ਹੈਂ. ਅਂਤਰ੍ਮੁਹੂਰ੍ਤ-ਅਂਤਰ੍ਮੁਹੂਰ੍ਤਮੇਂ ਅਨ੍ਦਰ ਜਾਯ ਔਰ ਬਾਹਰ ਆਤੇ ਹੈਂ. ਤੋ ਭੀ ਉਨ੍ਹੇਂ ਅਧੂਰੀ ਪਰ੍ਯਾਯ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਉਨਕੀ ਸਾਧਨਾਕੀ ਪਰ੍ਯਾਯ ਬਾਰਂਬਾਰ ਚਲਤੀ ਹੀ ਰਹਤੀ ਹੈ. ਮੈਂ ਪ੍ਰਮਤ੍ਤ ਯਾ ਅਪ੍ਰਮਤ੍ਤ ਨਹੀਂ ਹੂਁ, ਐਸੀ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਹੋਨੇਕੇ ਬਾਵਜੂਦ ਵੇ ਸਾਧਨਾਕੀ ਪਰ੍ਯਾਯਮੇਂ ਝੁਲਤੇ ਹੈਂ. ਐਸਾ ਕਰਤੇ-ਕਰਤੇ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਚਢਤੇ ਹੈਂ.
ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਸੋ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ. ਤੋ ਭੀ ਸਾਧਨਾਕੀ ਪਰ੍ਯਾਯੇਂ ਬੀਚਮੇਂ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਅਂਤਰ੍ਮੁਹੂਰ੍ਤ- ਅਂਤਰ੍ਮੁਹੂਰ੍ਤਮੇਂ ਅਪ੍ਰਮਤ੍ਤ ਦਸ਼ਾਮੇਂ, ਪੁਨਃ ਪ੍ਰਮਤ੍ਤ ਦਸ਼ਾਮੇਂ ਆਤੇ-ਆਤੇ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਲਗਾਕਰ ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਸਾਧਨਾਮੇਂ ਵਹ ਆਯੇ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤਾ. ਪਰਿਣਤਿਕੀ ਡੋਰ ਸ੍ਵਭਾਵਕੀ ਓਰ, ਜ੍ਞਾਨ ਜ੍ਞਾਨਕੋ ਖੀਂਚਤਾ ਹੁਆ, ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿਕੀ ਓਰ (ਜਾਤਾ ਹੈ). ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਧਾਰਾਕੋ ਉਗ੍ਰ ਕਰੇ, ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਕਾ ਜੋਰ ਵ੍ਰੁਦ੍ਧਿਗਤ ਕਰਤਾ ਜਾਤਾ ਹੈ ਔਰ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿਕੀ ਦਸ਼ਾ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਤਾ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਸਾਧਨਾਮੇਂਂ ਵਹ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਸਬਕੋ ਹੇਯ ਮਾਨਤੀ ਹੈ, ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਸਬਕੋ ਗੌਣ ਕਰਤੀ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਉਸਮੇਂ ਜ੍ਞਾਨ ਜ੍ਞਾਨਕੋ ਖੀਂਚਤਾ ਹੁਆ, ਮਾਨੇ ਕ੍ਯਾ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਜ੍ਞਾਨ ਅਰ੍ਥਾਤ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੀ ਡੋਰ... ਜ੍ਞਾਯਕਕੀ ਓਰ ਜੋ ਪਰਿਣਤਿ ਗਯੀ ਹੈ, ਵਹ ਪਰਿਣਤਿ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਅਪਨੀ ਓਰ ਖੀਂਚਤੀ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਨ ਜ੍ਞਾਨਕੋ ਖੀਂਚਤਾ ਹੁਆ, ਜ੍ਞਾਯਕਕੀ ਓਰ ਜੋ ਜ੍ਞਾਨ ਗਯਾ, ਜ੍ਞਾਯਕਕੀ ਓਰ ਜੋ ਜ੍ਞਾਨ ਪਰਿਣਮਾ ਵਹ ਜ੍ਞਾਨ ਸ੍ਵਯਂ ਅਪਨੀ ਓਰ ਅਪਨੀ ਪਰਿਣਤਿਕੋ ਖੀਂਚਤਾ ਹੈ. ਜੋ ਵਿਭਾਵਕੀ ਓਰ ਪਰਿਣਤਿ ਜਾਤੀ ਹੈ, ਉਸੇ ਸ੍ਵਭਾਵਕੀ ਖੀਂਚਤਾ ਹੁਆ ਸ੍ਵਯਂ ਸਾਧਨਾਕੋ ਵ੍ਰੁਦ੍ਧਿਗਤ ਕਰਤਾ ਜਾਤਾ ਹੈ, ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਧਾਰਾ ਉਗ੍ਰ ਕਰਤਾ ਜਾਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਅਤ੍ਯਂਤ ਸੁਨ੍ਦਰ ਸ੍ਪਸ਼੍ਟੀਕਰਣ ਹੈ. ਐਸਾ ਮੇਲ ਕਰਨਾ ਭੀ ਬਹੁਤ ਮੁਸ਼੍ਕਿਲ ਪਡਤਾ ਹੈ. ਕਭੀ ਇਸ ਓਰ ਖੀਂਚ ਜਾਤਾ ਹੈ, ਕਭੀ ਪਰ੍ਯਾਯ-ਓਰ ਖੀਂਚ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਦ੍ਰਵ੍ਯਕੀ ਓਰ ਏਕਾਨ੍ਤ ਖੀਂਚ ਜਾਤਾ ਹੈ ਤੋ ਪਰ੍ਯਾਯ (ਛੂਟ ਜਾਤੀ ਹੈ).
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸਬ ਛੋਡ ਦੇਨਾ ਹੈ, ਏਕ ਹੀ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਹੈ, ਐਸਾ ਹੋ ਜਾਯ. ਅਥਵਾ ਤੋ ਪਰ੍ਯਾਯ ਪਰ ਚਲਾ ਜਾਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਯਹ ਸ੍ਪਸ਼੍ਟੀਕਰਣ ਤੋ ਅਤ੍ਯਂਤ ਸੁਨ੍ਦਰ ਹੈ ਔਰ ਆਤ੍ਮਧਰ੍ਮਮੇਂ ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਓਂਕੋ ਬਹੁਤ ਮਾਰ੍ਗਦਰ੍ਸ਼ਨ ਮਿਲੇ ਐਸਾ ਸੁਨ੍ਦਰ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ ਗਯੀ, ਫਿਰ ਕੁਛ ਕਰਨਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਰਹਤਾ, ਐਸਾ ਨਹੀਂ
PDF/HTML Page 1348 of 1906
single page version
ਹੈ. ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਹੋਨੇਕੇ ਬਾਦ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਏਵਂ ਜ੍ਞਾਨ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁਆ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਭੀ ਲੀਨਤਾ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨੀ ਬਾਕੀ ਰਹਤੀ ਹੈ. ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਧਾਰਾਕੋ ਉਗ੍ਰ ਕਰਕੇ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਕਾ ਬਲ ਵ੍ਰੁਦ੍ਧਿਗਤ ਕਰਤਾ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਅਪਨੀ ਪਰਿਣਤਿਕੋ ਅਪਨੀ ਓਰ ਏਕਦਮ ਝੁਕਾਤਾ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਵਿਭਾਵਕੀ ਓਰ ਜਾ ਰਹੀ ਪਰਿਣਤਿਕੋ ਸ੍ਵਭਾਵਕੀ ਓਰ ਖੀਂਚਤਾ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਵਹ ਹੇਯ ਮਾਨਤਾ ਹੈ, ਫਿਰ ਭੀ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੀ ਡੋਰ ਚਾਲੂ ਹੈ. ਮੈਂ ਤੋ ਅਖਣ੍ਡ ਹੂਁ ਤੋ ਭੀ ਵਿਭਾਵਕੀ ਪਰ੍ਯਾਯ ਜੋ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ ਔਰ ਸ੍ਵਭਾਵਪਰ੍ਯਾਯ ਕਮ ਹੈ, ਉਸੇ ਜਾਨਤਾ ਹੈ ਔਰ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੀ ਡੋਰਕੋ ਅਪਨੀ ਓਰ ਖੀਂਚਤਾ ਜਾਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਸਾਧਕਕੀ ਐਸੀ ਵਿਚਕ੍ਸ਼ਣਤਾ ਭੀ ਅਸਾਧਾਰਣ ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਦੋਨੋਂ ਐਸੇ ਹੀ ਹੈਂ. ਕਲ ਕਹਾ, ਜਿਜ੍ਞਾਸੁਕੋ ਉਸਮੇਂ ਵ੍ਯਵਹਾਰਾਕ ਪਕ੍ਸ਼ ਨਹੀਂ ਆ ਜਾਤਾ? ਐਸੇ ਨਹੀਂ ਆ ਜਾਤਾ. ਸ੍ਵਯਂਨੇ ਨਕ੍ਕੀ ਕਿਯਾ ਹੋ ਕਿ ਬਸ, ਇਸਸੇ ਧਰ੍ਮ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਐਸਾ ਨਿਸ਼੍ਚਯ ਕਿਯਾ ਹੋ ਤੋ ਉਸ ਕਾਰ੍ਯਮੇਂ ਜੁਡੇ ਤੋ ਉਸਮੇਂ ਵ੍ਯਵਹਾਰਕਾ ਪਕ੍ਸ਼ ਆ ਨਹੀਂ ਜਾਤਾ. ਕੋਈ ਪ੍ਰਯੋਜਨਕੇ ਕਾਰਣ ਐਸੇ ਵ੍ਯਵਹਾਰਕੇ ਕਾਯਾਮੇਂ ਜੁਡਨੇਕਾ ਪ੍ਰਸਂਗ ਬਨੇ. ਕੋਈ ਭਕ੍ਤਿਮੇਂ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਉਲ੍ਲਾਸ ਆਵੇ ਔਰ ਜੁਡਨਾ ਹੋ, ਇਸਲਿਯੇ ਉਸਮੇਂ ਕੋਈ ਵ੍ਯਵਹਾਰਕਾ ਪਕ੍ਸ਼ ਨਹੀਂ ਆ ਜਾਤਾ. ਜਿਸੇ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁਆ, ਉਨ੍ਹੇਂ ਐਸੇ ਪ੍ਰਸਂਗ ਬਨੇ. ਕੋਈ ਆਚਾਰ੍ਯ ਧਵਲ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਲਿਖਤੇ ਹੈਂ ਔਰ ਕੋਈ ਅਧ੍ਯਾਤ੍ਮਕੇ ਲਿਖਤੇ ਹੈਂ, ਤੋ ਉਸਮੇਂ ਉਨ੍ਹੇਂ ਕੋਈ ਪਕ੍ਸ਼ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ? ਕੋਈ ਮੁਨਿ ਭਕ੍ਤਿਕੇ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਲਿਖੇ, ਪਦ੍ਮਨਂਦਿ ਆਚਾਰ੍ਯ, ਇਸਲਿਯੇ ਉਸਮੇਂ ਵ੍ਯਵਹਾਰਕਾ ਪਕ੍ਸ਼ ਨਹੀਂ ਹੋ ਜਾਤਾ. ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਧਾਰਾ ਚਲਤੀ ਹੈ.
ਵੈਸੇ, ਜਿਜ੍ਞਾਸੁਨੇ ਨਕ੍ਕੀ ਕਿਯਾ ਹੈ ਕਿ ਯੇ ਸਬ ਵਿਭਾਵਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਮੈਂ ਚੈਤਨ੍ਯਦ੍ਰਵ੍ਯ ਹੂਁ. ਭਲੇ ਹੀ ਬੁਦ੍ਧਿਸੇ ਨਕ੍ਕੀ ਕਿਯਾ ਹੈ ਤੋ ਭੀ ਕਿਸੀਕੋ ਸ੍ਵਯਂ ਐਸੀ ਪਰਿਣਤਿ ਹੋ ਔਰ ਭਕ੍ਤਿਕੇ ਭਾਵ ਆਯੇ, ਉਸਮੇਂ ਜੁਡੇ ਔਰ ਕੋਈ ਐਸੇ ਪ੍ਰਯੋਜਨਮੇਂ ਪਡੇ ਔਰ ਉਸਮੇਂ ਜੁਡੇ ਤੋ ਉਸਮੇਂ ਭਕ੍ਤਿ ਕਰਨੇਸੇ ਵ੍ਯਵਹਾਰਕਾ ਪਕ੍ਸ਼ ਨਹੀਂ ਹੋ ਜਾਤਾ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਬਹੁਤ ਸੁਨ੍ਦਰ ਸ੍ਪਸ਼੍ਟੀਕਰਣ. ਜਿਜ੍ਞਾਸੁਕੀ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰਨੇਮੇਂ ਕਚਾਸ ਹੈ, ਵਹ ਤੋ ਅਪਨਾ ਕਾਰਣ ਹੈ. ਐਸੇ ਪਰਿਣਾਮ ਆਤੇ ਹੈਂ ਔਰ ਉਸਕੇ ਪਕ੍ਸ਼ਮੇਂ ਖੀਂਚ ਜਾਤਾ ਹੈ, ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਭਕ੍ਤਿਕੇ ਕਾਯਾਮੇਂ ਭਕ੍ਤਿਕੇ ਭਾਵ ਆਯੇ ਤੋ ਉਸਮੇਂ ਵਹ ਜੁਡੇ ਤੋ ਵਹ ਕੋਈ ਪਕ੍ਸ਼ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ ਯਦਿ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰੇ ਕਿ ਇਸਮੇਂ ਸਰ੍ਵਸ੍ਵ ਹੈ ਔਰ ਇਸੀਮੇਂ-ਸੇ ਮੁਝੇ ਲਾਭ ਹੋਗਾ, ਐਸਾ ਮਾਨੇ ਤੋ ਉਸੇ ਪਕ੍ਸ਼ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਤੋ ਸਬ ਸ਼ੁਭਭਾਵਸੇ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਤੋ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸੇ ਸ਼ੁਭਭਾਵਕੀ ਭਕ੍ਤਿਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਐਸੀ ਕੋਈ ਆਯੇ ਔਰ ਕੁਛ ਪ੍ਰਯੋਜਨ ਪਡੇ ਤੋ ਉਸਮੇਂ ਜੁਡੇ, ਇਸਲਿਯੇ ਉਸੇ ਪਕ੍ਸ਼ ਨਹੀਂ ਹੋ ਜਾਤਾ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਕਲ ਆਪਕੋ ਪ੍ਰਸ਼੍ਨ ਪੂਛਾ ਉਸਕੇ ਬਾਦ..
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਬਹੁਤ ਲੋਗੋਂਕੋ ਐਸਾ ਹੋ ਜਾਯ ਕਿ ਯੇ ਵ੍ਯਵਹਾਰਮੇਂ ਜ੍ਯਾਦਾ ਜੁਡਤਾ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਇਸੇ ਵ੍ਯਵਹਾਰਕਾ ਪਕ੍ਸ਼ ਹੋ ਗਯਾ ਹੈ. ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ.
PDF/HTML Page 1349 of 1906
single page version
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਐਸੇ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ-ਭਾਸ਼ਾਮੇਂ ਹਮ ਲੋਗ ਐਸਾ ਕਹੇਂ ਕਿ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨੇਕੀ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾਸੇ ਉਪਾਦੇਯ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਆਪਨੇ ਜੋ ਸ੍ਪਸ਼੍ਟੀਕਰਣ ਜਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰਸੇ ਕਿਯਾ ਵਹ ਸੁਨ੍ਦਰ ਹੈ. ਭਾਸ਼ਾਮੇਂ ਤੋ ਸਬ ਬੋਲ ਲੇਤੇ ਹੈਂ. ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨੇਕੀ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾਸੇ ਪਰ੍ਯਾਯ ਉਪਾਦੇਯ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਸਾਧਨਾਮੇਂ ਸਾਧਕਕੋ ਐਸੇ ਪਰਿਣਾਮ ਆਤੇ ਹੀ ਹੈਂ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਉਸੇ ਸਾਥਮੇਂ ਹੋਤੇ ਹੀ ਹੈਂ. ਉਸਕੀ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਤੋ ਜ੍ਞਾਯਕ ਪਰ ਸ੍ਥਾਪਿਤ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਜ੍ਞਾਯਕਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਨਹੀਂ ਪਡ ਜਾਤੀ ਹੈ. ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ. ਉਸ ਜ੍ਞਾਯਕਕਾ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਜੋ ਉਸਨੇ ਗ੍ਰਹਣ ਕਿਯਾ, ਵਿਭਾਵਸੇ ਨ੍ਯਾਰਾ, ਪੂਰ੍ਣ-ਅਪੂਰ੍ਣ ਪਰ੍ਯਾਯ ਜਿਤਨਾ ਭੀ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ, ਗੁਣਕੇ ਭੇਦ ਭੀ ਮੇਰੇਮੇਂ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਵਹ ਜੋ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਜ੍ਞਾਯਕ ਪਰ ਸ੍ਥਾਪਿਤ ਹੁਯੀ, ਵਹ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਤੋ ਹਟਤੀ ਨਹੀਂ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸੇ ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਹੈ ਕਿ ਯੇ ਵਿਭਾਵ ਖਡਾ ਹੈ. ਅਭੀ ਪਰ੍ਯਾਯ ਅਧੂਰੀ ਹੈ. ਸ੍ਵਭਾਵਕਾ ਵੇਦਨ ਆਂਸ਼ਿਕ ਹੈ. ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿਕੀ ਦਸ਼ਾ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਕਰ, ਜ੍ਞਾਯਕਕੀ ਸਵਿਕਲ੍ਪ ਧਾਰਾਮੇਂ ਆਂਸ਼ਿਕ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿਕਾ ਵੇਦਨ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਭੀ ਪੂਰ੍ਣ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਅਪੂਰ੍ਣ ਹੈ. ਅਭੀ ਯੇ ਵਿਭਾਵਕੀ, ਵਿਕਲ੍ਪਕੀ ਜਾਲ ਚਲਤੀ ਹੈ, ਉਸੇ ਜਾਨਤਾ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ-ਸੇ ਅਪਨੀ ਪਰਿਣਤਿਕੋ ਸ੍ਵਯਂ ਭਿਨ੍ਨ ਕਰਤਾ ਹੁਆ, ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰਤਾ ਹੁਆ, ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਕੇ ਸਾਥ ਉਸਕੀ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੀ ਡੋਰ ਸਾਥ ਹੀ ਸਾਥ ਰਹਤੀ ਹੈ.
ਵਹ ਵਿਭਾਵਮੇਂ ਏਕਤ੍ਵ ਹੋਤਾ ਨਹੀਂ. ਔਰ ਜਿਤਨੀ ਉਸਕੀ ਉਗ੍ਰਤਾ ਹੋ, ਉਸ ਅਨੁਸਾਰ ਕਰਤਾ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਐਸਾ ਕਰਤੇ-ਕਰਤੇ ਹੀ ਉਸਕੀ ਭੂਮਿਕਾ ਪਲਟਤੀ ਹੈ. ਚੌਥੀ ਭੂਮਿਕਾਮੇਂ ਹੋ, ਉਸਮੇਂਸੇ ਪਾਁਚਵੀ, ਛਠਵੀਂ, ਸਾਤਵੀਂ ਭੂਮਿਕਾਮੇਂ ਵਹ ਨਿਜ ਸ੍ਵਭਾਵਕੀ ਡੋਰਕੋ ਖੀਂਚਤਾ ਹੁਆ (ਆਗੇ ਬਢਤਾ ਹੈ). ਐਸੀ ਉਸਕੀ ਵਿਰਕ੍ਤਿ, ਜ੍ਞਾਨਕੀ ਉਗ੍ਰਤਾ, ਜ੍ਞਾਤਾਕੀ-ਜ੍ਞਾਤਾਧਾਰਾਕੀ ਤੀਵ੍ਰਤਾ ਔਰ ਵਿਰਕ੍ਤੀ ਬਢਤੀ ਜਾਯ, ਇਸਲਿਯੇ ਉਸਕੇ ਸ੍ਵਭਾਵਕੀ ਏਕਦਮ ਨਿਰ੍ਮਲਤਾ ਹੋਤੀ ਜਾਤੀ ਹੈ. ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿਕੀ ਦਸ਼ਾ ਬਢਤੀ ਜਾਤੀ ਹੈ, ਵਹ ਸਾਥਮੇਂ ਹੀ ਰਹਤੀ ਹੈ. ਵਹ ਐਸਾ ਵਿਚਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰਤਾ ਹੈ ਕਿ ਪ੍ਰਗਟਕੀ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾਸੇ ਐਸਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸਕੀ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੀ ਡੋਰ ਚਾਲੂ ਹੀ ਹੈ. ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਚਾਲੂ ਹੈ ਔਰ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੀ ਡੋਰ ਭੀ ਸਾਥਮੇਂ ਚਾਲੂ ਹੀ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ... ਐਸੀ ਕੋਈ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਹੋਗੀ ਕਿ ਏਕ ਹੀ ਵਿਸ਼ਯਕੋ ਚਾਰੋਂ ਓਰਸੇ ਸ੍ਪਸ਼੍ਟ ਕਰਨੇਕੀ ਐਸੀ ਹੀ ਕੋਈ... ਬਹੁਤ ਸੁਨ੍ਦਰ ਸ੍ਪਸ਼੍ਟੀਕਰਣ ਆਪਨੇ ਆਜ ਕਿਯਾ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਜਿਸੇ ਸਾਦਕਦਸ਼ਾ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਵਹ ਤੋ ਅਪਨੇ ਮਾਰ੍ਗ ਪਰ ਚਲਾ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਕੋਈ ਬਾਹਰ ਕਹੇ ਯਾ ਨ ਕਹੇ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਸਾਧਕਕੀ ਦਸ਼ਾਮੇਂ ਉਸਕੀ ਐਸੀ ਹੀ ਦਸ਼ਾ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਗੁਰੁਦੇਵਕੋ ਤੋ ਕੋਈ ਅਪੂਰ੍ਵ ਵਾਣੀਕਾ ਯੋਗ ਥਾ ਤੋ ਏਕਦਮ ਸ੍ਪਸ਼੍ਟ ਕਰ-ਕਰਕੇ ਸਬਕੋ ਨਿਸ਼੍ਚਯ ਔਰ ਵ੍ਯਵਹਾਰ, ਜ੍ਞਾਨ, ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਆਦਿ ਸਬਕੋ ਸ੍ਪਸ਼੍ਟ ਕਰਕੇ ਬਤਾ ਦਿਯਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਗੁਰੁਦੇਵਸ਼੍ਰੀਕੇ ਪ੍ਰਥਮ ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਸਂਪ੍ਰਦਾਯਮੇਂ ਆਪਕੋ ਕਹਾਁ ਹੁਏ ਥੇ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਪਹਲੇ ਵਢਵਾਣਮੇਂ ਹੀ ਹੁਏ. ਨਾਰਣਭਾਈਨੇ ਦੀਕ੍ਸ਼ਾ ਲੀ ਥੀ, ਤਬ ਦੀਕ੍ਸ਼ਾਕਾ ਪ੍ਰਸਂਗ ਥਾ. ਪਹਲੇ ਵਢਵਾਣਮੇਂ, ਬਾਦਮੇਂ ਵੀਂਛਿਯਾ, ਸਬ ਜਗਹ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਵੀਂਛਿਯਾ ਆਪ ਪਧਾਰੇ ਥੇ?
PDF/HTML Page 1350 of 1906
single page version
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਹਾਁ, ਵੀਂਛਿਯਾ ਆਯੀ ਥੀ. ਨਾਰਣਭਾਈਨੇ ਦੀਕ੍ਸ਼ਾ ਲੀ, ਉਸਕੇ ਬਾਦ ਉਨ੍ਹੋਂਨੇ ਸਮਾਧਿ ਆਦਿ ਕੁਛ ਕਿਯਾ ਥਾ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਹਾਁ, ਸਂਥਾਰਾ ਕਰਨੇਵਾਲੇ ਥੇ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਹਾਁ, ਤਬ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਉਸ ਵਕ੍ਤ ਆਪ ਪਧਾਰੇ ਥੇ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਹਾਁ. ਤਬ ਆਯੀ ਥੀ. ਬਾਕੀ ਪਹਲੇ ਨਾਰਣਭਾਈਕੀ ਦੀਕ੍ਸ਼ਾ ਥੀ ਨ? ਵਢਵਾਣਮੇਂ ਦੀਕ੍ਸ਼ਾ ਥੀ ਨ, ਉਸ ਵਕ੍ਤ ਗੁਰੁਦੇਵਕੇ ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਹੁਏ ਥੇ. ਉਸਕੇ ਪਹਲੇ ਹਿਮ੍ਮਤਭਾਈ ਆਦਿ ਸਬ ਬਾਤ ਕਰਤੇ ਥੇ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਉਸ ਸਮਯ ਪ੍ਰਵਚਨਮੇਂ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨਕੀ ਬਾਤ ਆਤੀ ਥੀ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਹਾਁ, ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨਕੀ ਬਾਤ ਆਤੀ ਥੀ. ਮਨ, ਵਚਨ, ਕਾਯਾਸੇ ਉਸ ਪਾਰ ਵਿਰਾਜਤਾ ਹੈ, ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਤਬ ਪਂਦ੍ਰਹ ਸਾਲਕੀ ਉਮ੍ਰ ਥੀ. ਉਸ ਸਮਯ. ਵਢਵਾਣਮੇਂ ਗੁਰੁਦੇਵਕੇ ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਹੁਏ ਉਸ ਸਮਯ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਪਹਲੀ ਬਾਰ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਹਾਁ, ਪਹਲੀ ਬਾਰ. ਇਨਕੀ ਵਾਣੀ ਹੀ ਅਲਗ ਹੈ, ਯੇ ਅਲਗ ਕਹਤੇ ਹੈਂ ਔਰ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਬਤਾ ਰਹੇ ਹੈਂ. ਬਾਤ ਤੋ ਪਹਲੇ ਹਿਮ੍ਮਤਭਾਈ ਔਰ ਵਜੁਭਾਈਕੇ ਪਾਸਸੇ ਸੁਨੀ ਥੀ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਨਹੀਂ ਕਿਯੇ ਥੇ. ਵੇ ਤੋ ਗੁਰੁਦੇਵਕੇ ਪ੍ਰਵਚਨਮੇਂ-ਸੇ ਲਿਖਤੇ ਥੇ. ਪਹਲੇ ਮੈਂ ਕਰਾਁਚੀ ਰਹਤੀ ਥੀ, ਇਸਲਿਯੇ ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਨਹੀਂ ਹੁਏ ਥੇ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਪਹਲੇ ਤੋ ਵਜੁਭਾਈਨੇ... ਗੁਰੁਦੇਵਕਾ ਪ੍ਰਥਮ ਪਰਿਚਯ ਆਪਕੋ? ਹਿਮ੍ਮਤਭਾਈਸੇ ਪਹਲੇ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਹਾਁ, ਉਨ੍ਹੋਂਨੇ ਨੋਟ ਬੂਕ ਲਿਖੀ ਥੀ. ਪੂਰੀ ਨੋਟਬੁਕ ਲਿਖੀ ਥੀ, ਅਭੀ ਭੀ ਹੈ. ਪ੍ਰਵਚਨ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਐਸਾ, ਉਸ ਵਕ੍ਤ ਪ੍ਰਵਚਨਮੇਂ-ਸੇ! ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਮੈਂ ਤੋ ਪਢਤਾ ਥਾ. ਪਰੀਕ੍ਸ਼ਾ ਦੇਕਰ ਵੇ ਨਿਵ੍ਰੁਤ੍ਤ ਥੇ. ਅਭੀ ਨੌਕਰੀ ਨਹੀਂ ਮਿਲੀ ਥੀ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਪ ਕਹਾਁ ਪਢਤੇ ਥੇ? ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਮੈਂ ਅਹੇਮਦਾਬਾਦਮੇਂ. ਉਨਕਾ ਇਨ੍ਜੀਨਯਰੀਂਗ ਪੂਰਾ ਕਿਯਾ, ਅਭੀ ਨੌਕਰੀ ਨਹੀਂ ਮਿਲੀ ਥੀ. ਪੂਰਾ ਚੌਮਾਸਾ ਉਨ੍ਹੇਂ ਨੌਕਰੀ ਨਹੀਂ ਥੀ, ਇਸਲਿਯੇ ਨਿਵ੍ਰੁਤ੍ਤ ਥੇ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਫਿਰ ਉਨ੍ਹੋਂਨੇ ਕਹਾ ਕਿ, ਯਹਾਁ ਮਹਾਰਾਜ ਆਯੇ ਹੈਂ, ਕੁਛ ਅਲਗ ਬਾਤ ਕਰਤੇ ਹੈਂ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਵੇ ਲਿਖਤੇ ਥੇ. ਮਹਾਰਾਜ ਆਯੇ ਹੈਂ. ... ਕਹਤੇ ਹੈਂ, ਸਮਕਿਤ ਅਰ੍ਥਾਤ ਜੈਨ ਧਰ੍ਮ ਸਚ੍ਚਾ ਹੈ ਔਰ ਸਾਮਾਯਿਕ, ਪ੍ਰਤਿਕ੍ਰਮਣ ਕਰਤੇ ਹੈਂ, ਇਸਲਿਯੇ ਪਾਁਚਵਾਂ ਗੁਣਸ੍ਥਾਨ ਹੈ. ਯੇ
PDF/HTML Page 1351 of 1906
single page version
ਮਹਾਰਾਜ ਤੋ ਕਹਤੇ ਹੈਂ ਕਿ ਸਿਦ੍ਧ ਭਗਵਾਨ ਜੈਸਾ ਆਨਨ੍ਦ ਆਤਾ ਹੈ. ਨ੍ਯਾਯਸੇ ਵਿਚਾਰਨੇ ਪਰ ਸਚ੍ਚਾ ਲਗਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਪਕੋ ਗੁਰੁਦੇਵਕਾ ਪਰਿਚਯ ਕਬ ਹੁਆ? ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਬਸ, ਫਿਰ ... ਕੀ ਛੂਟ੍ਟੀਯਾਁ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਦਿਵਾਲੀਕੀ ਛੂਟ੍ਟੀ ਹੋਤੀ ਥੀ, ਤਬ ਜਾਤੇ ਥੇ. ਭਾਈਕੋ ਉਸਕੇ ਪਹਲੇ .. ਕਾਲਮੇਂ ਭੀ ਪਰਿਚਯ ਹੁਆ ਥਾ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਮੂਲਮੇਂ ਪਹਲੇ ਵਹਾਁ-ਸੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀ. ਬਾਦਮੇਂ ਆਪਕੋ ਔਰ ਬਹਿਨਕੋ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਬਾਦਮੇਂ ਮੈਂ ਆਯੀ ਨ. ਨਾਰਣਭਾਈਕੀ ਦੀਕ੍ਸ਼ਾਕਾ ਪ੍ਰਸਂਗ ਥਾ, ਤਬ ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਹੁਏ. ਪਂਦ੍ਰਹ ਵਰ੍ਸ਼ਕੀ ਉਮ੍ਰਮੇਂ. ਬਚਪਨਸੇ ਕਰਾਁਚੀਮੇਂ ਬਡੀ ਹੁਯੀ ਨ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਕਰਾਁਚੀਮੇਂ ਆਪ ਚਾਰ ਸਾਲ ਰਹੇ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਬਡੇਕੋ ਬਡਾ ਲਾਭ ਔਰ ਜਲ੍ਦੀ ਲਾਭ ਮਿਲਾ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਫਿਰ ਗੁਰੁਦੇਵ ਬੋਲਤੇ, ਉਨਕਾ ਪ੍ਰਵਚਨ ਅਲਗ ਥਾ. ਇਸਲਿਯੇ ਤੁਰਨ੍ਤ ਹੀ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ਯ ਲਗਤਾ ਕਿ ਯੇ ਕੁਛ ਅਲਗ ਹੀ ਕਹਤੇ ਹੈਂ. ਸ਼੍ਵੇਤਾਂਬਰ ਸਂਪ੍ਰਦਾਯਮੇਂਂ ਏਕ ਅਕ੍ਸ਼ਰ ਬੋਲੇ, ਬਾਕੀ ਸਬ ਊਪਰਸੇ ਬੋਲਤੇ ਹੋਂ. ਉਸਮੇਂ ਤੋ ਅਰ੍ਥ ਊਪਰਸੇ ਕਰਤੇ ਹੋਂ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਗੁਰੁਦੇਵ ਕਹਤੇ ਥੇ ਕਿ, ਪੂਰਾ ਪ੍ਰਵਚਨ ਘਰ ਜਾਕਰ ਲਿਖ ਲੇਤੇ ਹੈਂ. ਅਕ੍ਸ਼ਰਸ਼ਃ. ਵਹ ਭਾਵਨਗਰ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਹਾਁ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਵਾਂਕਾਨੇਰ ਆਪ ਬਾਦਮੇਂ ਗਯੇ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਵਾਂਕਾਨੇਰ ਬਾਦਮੇਂ. ਫਿਰ ਤੋ ਮੈਂ ਥੋਡਾ ਸਮਯ ਵਢਵਾਣਮੇਂ ਰਹੀ, ਉਸਕੇ ਬਾਦ ਵਾਂਕਾਨੇਰ ਗਯੀ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਭਾਈਕੋ ਉਸ ਵਕ੍ਤ ਭਾਵਨਗਰਮੇਂ ਨੌਕਰੀ ਥੀ. ਸਬਸੇ ਪਹਲੇ ਅਹੇਮਦਾਬਾਦ, ਫਿਰ ਭਾਵਨਗਰ, ਫਿਰ ਵਾਂਕਾਨੇਰ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਭਾਵਨਗਰਮੇਂ ਨੌਕਰੀ ਥੀ ਨ, ਇਸਲਿਯੇ ਮੈਂ ਵਹਾਁ ਗਯੀ ਥੀ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਹਾਁ, ਭਾਈਕੋ ਨੌਕਰੀ ਵਹਾਁ ਥੀ, ਇਸਲਿਯੇ ਆਪ ਵਾਂਕਾਨੇਰ ਰਹੇ. ਆਪ ਵਹਾਁ ਨੌਕਰੀ ਪਰ ਲਗੇ ਤੋ ਵਹਾਁ ਆਯੇ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਭਾਵਨਗਰ, ਲੀਂਬਡੀ, ... ਕਰਵਾਤੇ ਥੇ. ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਹਾਁ, ਗੁਰੁਦੇਵ ਕਹਤੇ ਥੇ. ਬਹਿਨਕੋ ਦੂਰਸੇ ਦੇਖਾ ਤਬਸੇ ਲਗਾ ਕਿ ਯੇ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਕੁਛ ਅਲਗ ਹੈ. ਗੁਰੁਦੇਵ ਖੁਸ਼ ਹੁਏ. ਗੁਰੁਦੇਵਕੋ ਖ੍ਯਾਲ ਆ ਗਯਾ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ... ਮੇਰੇ ਸਾਥ ਚਰ੍ਚਾ ਕਰਤੇ. ਇਸਲਿਯੇ ਮੁਝੇ ਐਸਾ ਲਗਤਾ ਕਿ ਜਹਾਁ ਜਨ੍ਮ ਲਿਯਾ ਵਹ ਸਚ੍ਚਾ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ. ਫਿਰ ਵਿਚਾਰ ਕਰਕੇ ਨਕ੍ਕੀ ਐਸਾ ਹੀ ਹੋਤਾ ਥਾ ਕਿ ਗੁਰੁਦੇਵ ਜੋ ਕਹਤੇ ਹੈਂ, ਵਹੀ ਸਚ੍ਚਾ ਹੈ. ਆਪ ਭਲੇ ਕੁਛ ਭੀ ਕਹੋ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਯਹੀ ਸਤ੍ਯ ਹੈ. ਮੁਝੇ ਐਸਾ ਹੀ ਨਕ੍ਕੀ ਹੋਤਾ ਥਾ ਕਿ, ਆਪ ਯਹ ਸਤ੍ਯ, ਯਹ ਸਤ੍ਯ ਐਸਾ ਕਹੋ, ਲੇਕਿਨ ਸਤ੍ਯ
PDF/HTML Page 1352 of 1906
single page version
ਤੋ ਯਹੀ ਹੈ. ਵਿਚਾਰ ਕਰਕੇ... ਗੁਰੁਦੇਵ ਐਸਾ ਅਪੂਰ੍ਵ ਰੀਤਸੇ ਕਹਤੇ ਥੇ. ਯਹੀ ਸਤ੍ਯ ਹੈ. ਨਕ੍ਕੀ ਵਿਚਾਰਸੇ ਹੋਤਾ ਥਾ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਐਸਾ ਲਗਤਾ ਥਾ ਕਿ ਯਹੀ ਸਤ੍ਯ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਪ ਬਹੁਤ ਤਰ੍ਕਮੇਂ ਨਹੀਂ ਊਤਰਤੇ ਥੇ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਯਹੀ ਬਾਤ ਸਤ੍ਯ ਹੈ. ਸ਼ਕ੍ਕਰਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਔਰ ਕਾਲੀ ਜਿਰੀ, ਦੋਨੋਂ ਭਿਨ੍ਨ- ਭਿਨ੍ਨ ਹੈਂ. ਐਸੇ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ ਔਰ ਵਿਭਾਵ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ. ਬਰਾਬਰ ਐਸਾ ਹੀ ਹੈ, ਐਸੇ ਹੀ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਐਸੇ ਵਿਚਾਰ ਆ ਜਾਤੇ ਥੇ. ਗੁਰੁਦੇਵ ਕਹਤੇ ਕਿ ਆਤ੍ਮਾ ਭਿਨ੍ਨ, ਵਿਕਲ੍ਪ ਭਿਨ੍ਨ, ਉਸਸੇ ਆਤ੍ਮਾ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ. ਦੋ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੀ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈਂ, ਇਸਲਿਯੇ ਵਹ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਸੀਧਾ ਐਸਾ ਆਨੇਕਾ ਕਾਰਣ, ਪੂਰ੍ਵਕਾ ਕਾਰਣ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਵਿਚਾਰ ਤੋ ਬਹੁਤ ਆਤੇ ਥੇ. ਉਸਮੇਂਸੇ ਐਸਾ ਨਕ੍ਕੀ ਹੋ ਗਯਾ. ਪੂਰ੍ਵਕਾ ਕਾਰਣ...
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਸਮਕਿਤ ਲੇ ਲੇਗੀ, ਔਰ ਯੇ ਕਹਤੇ ਕਿ ਕਿਤਨਾ ਦੂਰ ਹੈ. ਹਾਥ ਬਤਾਕਰ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਬਹੁਤ ਭਾਵਨਾ ਹੋ ਨ, ਉਸ ਪਰਸੇ ਮੈਂ ਕਹਤੀ ਥੀ ਕਿ ਇਤਨਾ ਦੂਰ ਹੈ. ਐਸੇ ਕੁਛ ਮਾਲੂਮ ਨਹੀਂ ਪਡਤਾ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਮੇਰੇ ਭਾਵਸੇ (ਕਹਤੀ ਥੀ).
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਦੂਸਰੀ ਬਾਰ ਵੇਕੇਸ਼ਨਮੇਂ ਆਯਾ, ਕਹਾ, ਸਮਕਿਤ ਕਹਾਁ ਫਿਜੂਲ ਪਡਾ ਹੈ. ਚਂਪਾ! ਅਬ ਸਮਕਿਤ ਕਿਤਨਾ ਦੂਰ ਹੈ? ਮੁਝੇ ਲਗਾ, ਉਤਨਾ ਹੀ ਕਹੇਗੀ. ਤੋ ਆਧਾ ਕਹਾ. ਇਤਨਾ. ਤੀਸਰੀ ਬਾਰ ਤੋ ਲੇ ਲਿਯਾ ਥਾ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਅਨ੍ਦਰਸੇ ਐਸਾ ਲਗੇ ਨ ਕਿ ਯੇ ਸ਼ਰੀਰ ਭਿਨ੍ਨ, ਆਤ੍ਮਾ ਭਿਨ੍ਨ. ਐਸੀ-ਐਸੀ ਭਾਵਨਾ ਅਨ੍ਦਰ ਆਤੀ ਰਹੇ, ਉਸ ਪਰਸੇ ਐਸਾ ਲਗੇ. ਲੇਕਿਨ ਐਸੇ ਥੋਡੇ ਹੀ ਨਕ੍ਕੀ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਮੇਰਾ ਭਾਵ ਹੀ ਐਸਾ ਕਹਤਾ ਥਾ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਭਾਵਨਗਰ ਸਚ੍ਚੀ..
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਅਨ੍ਦਰਸੇ ਐਸੀ ਹੂਁਫ ਆ ਜਾਤੀ ਥੀ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਅਨ੍ਦਰਕਾ ਜੋਰ ਬਤਾਤਾ ਹੈ ਕਿ ਇਤਨਾ ਦੂਰ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਗੁਰੁਦੇਵਕਾ ਪ੍ਰਤਾਪ ਹੈ. ਉਨ੍ਹੋਂਨੇ ਕਹਾ ਤੋ ਮਾਰ੍ਗ ਮਿਲਾ, ਅਨ੍ਯਥਾ ਮਾਰ੍ਗ ਕਹਾਁ ਮਿਲੇ? ਗੁਰੁਦੇਵਕੀ ਕਹਨੇਕੀ ਸ਼ੈਲੀ ਔਰ ਐਸੇ ਭਾਵਸੇ (ਕਹਤੇ ਥੇ). ਵੇ ਸ੍ਵਯਂ ਹੀ ਕੋਈ ਅਪੂਰ੍ਵ ਤੀਰ੍ਥਂਕਰਕਾ ਦ੍ਰਵ੍ਯ, ਇਸਲਿਯੇ ਕੁਛ ਅਲਗ ਹੀ ਕਹਤੇ ਥੇ. ਉਨਕਾ ਜਨ੍ਮ ਸਬਕੋ ਤਾਰਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਹੁਆ.