PDF/HTML Page 1428 of 1906
single page version
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਸੋਨਗਢ ਪੂਰਾ ਦਿਨ ਆਯੇ-ਜਾਯ, ਯਹਾਁ ਰਹਤੇ ਹੋਂ ਇਸਲਿਯੇ ਸਬਕਾ ਆਨਾ ਹੋਤਾ ਹੈ ਕਿ ਚਲਿਯੇ, ਏਕ ਮਹਿਨਾ, ਦੋ ਮਹਿਨਾ ਜਿਸਕੋ ਜੈਸੀ ਅਨੁਕੂਲਤਾ ਹੋ, ਸਬ ਰਹਨੇ ਆ ਜਾਤੇ ਥੇ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ... ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਹਾਁ, ਕੋਈ-ਕੋਈ ਆਤਾ ਹੀ ਹੈ. ਆਖਿਰਮੇਂ ਸਮਯਸਾਰਕੀ ਗਾਥਾ ਸੁਨਤੇ ਥੇ. ਪਣ੍ਡਿਤਜੀਨੇ ਰਚਨਾ ਕੀ ਹੈ, ਯੇ ਉਪੋਦਘਾਤ ਆਦਿ, ਅਪੂਰ੍ਵ ਬਾਤ ਭਰੀ ਹੈ. ਐਸਾ ਬੋਲਤੇ ਥੇ. ਗੁਜਰਾਤੀਮੇਂ ਭਾਵ... ਸਮਯਸਾਰਜੀਕਾ ਪਦ੍ਯਾਨੁਵਾਦ.. ਬਹੁਤ ਅਚ੍ਛਾ ਲਗਤਾ ਥਾ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ... ਬਾਰਂਬਾਰ ਪਦ੍ਯਾਨੁਵਾਦ ਬੋਲਤੇ ਥੇ. ਇਤਨਾ ਅਚ੍ਛਾ ਲਗਤਾ ਥਾ. ... ਪਣ੍ਡਿਤਜੀਕੇ ਲਿਯੇ ਕਿਤਨਾ ਅਹੋਭਾਵ. ਜ੍ਯੋਤ੍ਸਨਾ ਆਯੀ ਤੋ ਪੂਛਾ, ਬਾਪੂਜੀ! ਮੇਰੇ ਸਸੁਰਕੋ ਕੁਛ ਕਹਨਾ ਹੈ? ਬਹੁਤ ਰੋਨੇ ਲਗੇ. ਬੁਧਵਾਰਕੋ. ਸ਼ਨਿਵਾਰਕੋ ਦੇਹ ਛੋਡ ਦਿਯਾ. ਬਹੁਤ ਰੋਯੇ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਉਨ੍ਹੋਂਨੇ ਬਹੁਤ ਵਰ੍ਸ਼ ਲਾਭ ਲਿਯਾ, ਆਪ ਸਬਕੋ ਸਂਸ੍ਕਾਰ ਦਿਯੇ. ਕਰਨਾ ਯਹ ਏਕ ਹੀ ਹੈ. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਕਹਾ ਉਸ ਮਾਰ੍ਗ ਪਰ ਜਾਨਾ ਹੈ. ਸਂਸਾਰਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਐਸਾ ਹੀ ਹੈ. ਮਨੁਸ਼੍ਯਭਵ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਕਰਕੇ ਅਂਤਰ ਜੋ ਆਤ੍ਮਾਕੇ ਸਂਸ੍ਕਾਰ ਪਡੇ ਵਹ ਲਾਭਰੂਪ ਹੈ. ਕਿਤਨੇ ਜਨ੍ਮ- ਮਰਣ ਕਰਤੇ-ਕਰਤੇ ਗੁਰੁਦੇਵਕਾ ਮਿਲੇ ਔਰ ਯਹ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰਨੇਕਾ ਮਾਰ੍ਗ ਬਤਾਯਾ. ਵਹ ਕਰਨਾ ਹੈ.
ਯੇ ਸ਼ਰੀਰ ਭਿਨ੍ਨ ਔਰ ਆਤ੍ਮਾ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾ ਤੋ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਹੈ. ਉਸਕੇ ਜੈਸੇ ਭਾਵ ਹੋ, ਉਸ ਅਨੁਸਾਰ ਆਤ੍ਮਾ ਤੋ ਜਾਤਾ ਹੈ ਔਰ ਸ਼ਰੀਰ ਪਡਾ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਪ੍ਰਤ੍ਯਕ੍ਸ਼ ਦਿਖਤਾ ਹੈ. ਸ਼ਰੀਰ ਭਿਨ੍ਨ ਔਰ ਆਤ੍ਮਾ ਭਿਨ੍ਨ. ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਪ੍ਰਥਮ ਹੀ ਕਰ ਲੇਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ. ਵਿਕਲ੍ਪ ਭੀ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਪਹਚਾਨ ਲੇਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ.
ਐਸੇ ਕਿਤਨੇ ਜਨ੍ਮ-ਮਰਣ ਕਿਯੇ. ਸ੍ਵਯਂਨੇ ਕਿਸੀਕੋ ਛੋਡ ਦਿਯਾ ਔਰ ਕਿਸੀਨੇ (ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਛੋਡ ਦਿਯਾ). ਸ਼ੁਦ੍ਧਤਾਸੇ ਭਰਾ ਆਤ੍ਮਾ ਹੈ. ਏਕ ਪਰਮਾਣੁਮਾਤ੍ਰ ਭੀ ਅਪਨਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਏਕ ਰਜਕਣ ਭੀ ਅਪਨਾ ਹੋਤਾ ਨਹੀਂ ਔਰ ਹੁਆ ਨਹੀਂ. ਏਕ ਰਜਕਣਕਾ ਭੀ ਸ੍ਵਯਂ ਸ੍ਵਾਮੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਔਰ ਵਹ ਅਪਨਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਉਸਸੇ ਅਤ੍ਯਂਤ ਭਿਨ੍ਨ ਆਤ੍ਮਾ ਹੈ. ਏਕ ਪਰਮਾਣੁਮਾਤ੍ਰ ਭੀ ਅਪਨਾ ਨਹੀਂ ਹੈ.
"ਕੁਛ ਅਨ੍ਯ ਵੋ ਮੇਰਾ ਤਨਿਕ ਪਰਮਾਣੁਮਾਤ੍ਰ ਨਹੀਂ ਅਰੇ!' ਪਰਮਾਣੁਮਾਤ੍ਰ ਅਪਨਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਸ੍ਵਯਂ ਉਸਸੇ ਅਤ੍ਯਂਤ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ, ਉਸੇ ਪਹਚਾਨ ਲੇਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ. ਅਨਨ੍ਤ ਕਾਲਮੇਂ ਬਹੁਤ ਰਿਸ਼੍ਤੇ ਔਰ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧ ਬਨਾਯਾ, ਲੇਕਿਨ ਵਹ ਸਬ ਪੂਰੇ ਹੋ ਜਾਤੇ ਹੈਂ. ਆਤ੍ਮਾ ਸ੍ਵਯਂ ਜੋ ਅਨਨ੍ਤ ਗੁਣਸੇ
PDF/HTML Page 1429 of 1906
single page version
ਭਰਾ, ਉਸਕਾ ਰਿਸ਼੍ਤਾ ਔਰ ਉਸਕਾ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਰਹਤਾ ਹੈ.
ਅਨਨ੍ਤ ਕਾਲਮੇਂ ਸਬ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਹੁਆ. ਗੁਰੁਦੇਵ ਕਹਤੇ ਥੇ ਨ, ਏਕ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਨਹੀਂ ਹੁਆ ਹੈ. ਜੀਵਨਮੇਂ ਉਸੀਕੇ ਸਂਸ੍ਕਾਰ ਪਡੇ ਔਰ ਉਸਕਾ ਕੁਛ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਹੋ ਤੋ ਵਹ ਅਪੂਰ੍ਵ ਹੈ. ਕਹਤੇ ਹੈਂ ਨ, ਜਿਨਵਰ ਨਹੀਂ ਮਿਲੇ ਹੈਂ ਔਰ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਨਹੀਂ ਹੁਆ ਹੈ. ਜਿਨਵਰ ਮਿਲੇ ਤੋ ਸ੍ਵਯਂਨੇ ਪਹਚਾਨਾ ਨਹੀਂ. ਔਰ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਤੋ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਨਹੀਂ ਹੁਆ ਹੈ. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਮਾਰ੍ਗ ਬਤਾਯਾ. ਔਰ ਇਸ ਪਂਚਮਕਾਲਮੇਂ ਗੁਰੁਦੇਵ ਮਿਲੇ ਔਰ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨਕਾ ਮਾਰ੍ਗ ਬਤਾਯਾ ਤੋ ਉਸੀ ਮਾਰ੍ਗ ਪਰ ਜਾਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ.
"ਮੈਂ ਏਕ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਸਦਾ ਅਰੂਪੀ, ਜ੍ਞਾਨਦ੍ਰੁਗ ਹੂਁ ਯਥਾਰ੍ਥਸੇ'. ਮੈਂ ਏਕ ਸ੍ਵਰੂਪ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਔਰ ਅਰੂਪੀ ਆਤ੍ਮਾ ਜ੍ਞਾਨ-ਦਰ੍ਸ਼ਨਸੇ ਭਰਾ ਹੂਁ. ਕੋਈ ਅਨ੍ਯ ਪਰਮਾਣੁਮਾਤ੍ਰ ਮੇਰਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਏਕ ਪਰਮਾਣੁਮਾਤ੍ਰ ਅਪਨਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਐਸਾ ਗੁਰੁਦੇਵ ਕਹਤੇ ਥੇ, ਐਸਾ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ.
ਯਾਦ ਆਯੇ ਪਰਨ੍ਤੁ ਸਂਸਾਰਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਐਸਾ ਹੈ. ਬਾਰਂਬਾਰ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸ੍ਮਰਣ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ. ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਔਰ ਆਤ੍ਮਾ ਹ੍ਰੁਦਯਮੇਂ ਰਖਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ. ਜੀਵ ਜਨ੍ਮਤਾ ਅਕੇਲਾ ਹੈ, ਮਰਤਾ ਅਕੇਲਾ ਹੈ, ਸੁਖ-ਦੁਃਖਕਾ ਵੇਦਨ ਕਰਨੇਵਾਲਾ ਅਕੇਲਾ ਹੈ ਔਰ ਚਾਰ ਗਤਿਮੇਂ ਭ੍ਰਮਣ ਕਰਨੇਵਾਲਾ ਅਕੇਲਾ ਔਰ ਮੋਕ੍ਸ਼ ਜਾਯ ਤੋ ਭੀ ਅਕੇਲਾ ਹੀ ਹੈ. ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰਕੇ, ਸ੍ਵਯਂ ਅਕੇਲਾ ਹੀ ਸ੍ਵਤਂਤ੍ਰਪਨੇ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰਕੇ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨੇਵਾਲਾ (ਹੈ). ਸ਼ੁਭਾਸ਼ੁਭ ਪਰਿਣਾਮ ਕਰਕੇ ਜਨ੍ਮ-ਮਰਣ ਕਰਨੇਵਾਲਾ ਅਕੇਲਾ ਹੈ. ਐਸੀ ਅਂਤਰਮੇਂ ਏਕਤ੍ਵ ਭਾਵਨਾ ਕਰਨੇ ਜੈਸੀ ਹੈ. ਬਾਕੀ ਸਬ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧ ਔਰ ਰਿਸ਼੍ਤਾ ਸਂਸਾਰਮੇਂ ਬਹੁਤ ਕਿਯੇ, ਮਾਨੋਂ ਸਬ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧ ਐਸਾ ਹੀ ਰਹੇਗਾ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਹ ਸਬ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਏਕ ਆਤ੍ਮਾ ਹੈ. ਐਸਾ ਸਬ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧ ਅਨਨ੍ਤ ਕਾਲਮੇਂ ਬਹੁਤ ਕਿਯੇ ਔਰ ਬਹੁਤ ਬਿਛਡ ਜਾਤੇ ਹੈਂ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- .. ਜ੍ਞਾਨ ਤੋ ਅਮਰ੍ਯਾਦਿਤ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਨਕੋ ਕੋਈ ਮਰ੍ਯਾਦਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਜ੍ਞਾਨ ਇਤਨਾ ਹੀ ਜਾਨੇ. ਜ੍ਞਾਨ ਉਸੀਕਾ ਨਾਮ ਕਹਤੇ ਹੈਂ ਕਿ ਜੋ ਜ੍ਞਾਨ ਅਸਾਧਾਰਣ ਗੁਣ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਨ ਪੂਰ੍ਣ ਜਾਨਤਾ ਹੈ. ਸ੍ਵਯਂ ਅਪਨੇਕੋ ਜਾਨਨੇ ਪਰ, ਪਰ ਜ੍ਞਾਤ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ ਸਹਜ ਜ੍ਞਾਤ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ.
ਜ੍ਞੇਯਮੇਂ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਤੋਡਨੇਕੋ ਕਹਾ ਜਾਤਾ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸਕਾ ਜਾਨਨੇਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਚਲਾ ਨਹੀਂ ਜਾਤਾ. ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਤੋਡਕਰ ਤੂ ਤੇਰੇ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਜਾਨ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸਮੇਂ ਉਸਕਾ ਜਾਨਨੇਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਚਲਾ ਨਹੀਂ ਜਾਤਾ. ਰਾਗਸੇ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਤੋਡਨੀ ਹੈ. ਰਾਗਕੇ ਸਾਥ, ਜ੍ਞੇਯਕੇ ਸਾਥ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ (ਹੈ). ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰਕੇ ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ (ਐਸਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰਨਾ ਹੈ). ਉਸਕਾ ਜਾਨਨੇਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ, ਉਸ ਸ੍ਵਭਾਵਕਾ ਕਹੀਂ ਨਾਸ਼ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ ਜ੍ਞਾਤ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਨਕੀ ਮਰ੍ਯਾਦਾ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ, ਜ੍ਞਾਨ ਪੂਰ੍ਣ ਜਾਨਤਾ ਹੈ. ਸ੍ਵਯਂ ਅਪਨਮੇਂ ਸ੍ਵ-ਓਰ ਉਪਯੋਗ ਕਰ. ਛਦ੍ਮਸ੍ਥ ਹੈ ਉਸਕਾ ਉਪਯੋਗ ਏਕ ਬਾਰਮੇਂ ਏਕਕੋ ਜਾਨਤਾ ਹੈ. ਛਦ੍ਮਸ੍ਥਕਾ ਕ੍ਰਮਸਰ ਉਪਯੋਗ (ਚਲਤਾ ਹੈ). ਅਪਨੀ ਓਰ ਉਪਯੋਗ ਹੋਤਾ ਹੈ ਤੋ ਪਰ-ਓਰ ਉਪਯੋਗ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਜ੍ਞਾਤ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਬਾਕੀ
PDF/HTML Page 1430 of 1906
single page version
ਉਸਕੇ ਸ੍ਵਭਾਵਕਾ ਨਾਸ਼ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨ, ਵੀਤਰਾਗੀ ਜ੍ਞਾਨ ਹੋਤਾ ਹੈ ਉਸਮੇਂ ਪੂਰ੍ਣ ਜ੍ਞਾਤ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਉਸਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਜਾਨਨੇਕਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਛਦ੍ਮਸ੍ਥਕੋ ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪਤਾਕੇ ਸਮਯ ਪਰ ਜ੍ਞਾਤ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਵਹ ਤੋ ਉਸਕਾ ਕ੍ਰਮਸਰ ਉਪਯੋਗ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਏਕ ਬਾਰਮੇਂ ਏਕ ਜ੍ਞਾਤ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਦੂਸਰਾ ਜ੍ਞਾਤ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਅਤਃ ਜਾਨਨੇਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਾਸ਼ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਜਾਨਨੇਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਾਸ਼ ਨਹੀਂ ਹੋ ਜਾਤਾ. ਉਸਕਾ ਉਪਯੋਗ ਸ੍ਵਕੀ ਓਰ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਦੂਸਰਾ ਜ੍ਞਾਤ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਸ੍ਵਯਂ ਅਪਨੇ ਸ੍ਵਰੂਪਮੇਂ ਲੀਨ ਹੈ ਇਸਲਿਯੇ ਜ੍ਞਾਤ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਅਪੂਰ੍ਣ ਜ੍ਞਾਨ ਹੈ ਇਸਲਿਯੇ ਕ੍ਰਮਸਰ (ਜਾਨਤਾ ਹੈ). ਛਦ੍ਮਸ੍ਥਕਾ ਜ੍ਞਾਨ ਕ੍ਸ਼ਯੋਪਸ਼ਮ ਜ੍ਞਾਨ ਹੈ. ਏਕ ਬਾਰਮੇਂ ਏਕ ਜ੍ਞਾਤ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਪਰਿਣਤਿਮੇਂ ਤੋ ਜੋ ਪ੍ਰਤ੍ਯਭਿਜ੍ਞਾਨ ਹੈ, ਅਨਨ੍ਤ ਕਾਲ ਵ੍ਯਤੀਤ ਹੁਆ ਵਹ ਪ੍ਰਤ੍ਯਭਿਜ੍ਞਾਨ, ਵਹ ਜ੍ਞਾਨ ਤੋ ਉਸਮੇਂ ਪਡਾ ਹੈ. ਬਚਪਨਸੇ ਬਡਾ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਅਨੇਕ ਪ੍ਰਕਾਰਕਾ ਜ੍ਞਾਨ ਉਸਮੇਂ ਲਬ੍ਧਰੂਪਸੇ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਉਸੇ ਉਪਯੋਗਰੂਪ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਹ ਸਬ ਤੋ ਉਸਮੇਂ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਜਾਨਨੇਕਾ ਨਾਸ਼ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਉਸੇ ਯਾਦ ਆਯੇ ਤੋ ਸਬ ਯਾਦ ਕਰ ਸਕਤਾ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ ਰਾਗ ਤੋਡਨੇਕੋ ਕਹਾ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ ਕਹੀਂ ਜ੍ਞਾਨਕਾ ਨਾਸ਼ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਵਚਨਾਮ੍ਰੁਤਮੇਂ ਏਕ ਬੋਲਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ ਕਿ ਜ੍ਞਾਨੀਕੀ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਸਤਤ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਸਾਮਾਨ੍ਯ ਪਰ ਰਹਤੀ ਹੈ. ਸਤਤ ਭੇਦਵਿਜ੍ਞਾਨਕੀ ਧਾਰਾ ਚਲਤੀ ਹੈ. ਭੇਦਵਿਜ੍ਞਾਨਕੀ ਧਾਰਾ ਚਲੇ ਔਰ ਜ੍ਞਾਨੀਕੀ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਸਾਮਾਨ੍ਯ ਪਰ ਏਕ ਕਾਲਮੇਂ ਰਹੇ. ਦੋ ਬਾਤ ਏਕਸਾਥ ਬਨੇ? ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਸਾਮਾਨ੍ਯ ਪਰ ਜ੍ਞਾਨੀਕੀ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਰਹਤੀ ਹੈ ਔਰ ਉਸ ਕਾਲਮੇਂ ਭੇਦਵਿਜ੍ਞਾਨਕੀ ਧਾਰਾ ਸਤਤ ਲਿਖਾ ਹੈ, ਸਤਤ ਚਲਤੀ ਹੈ. ਯੇ ਦੋ ਬਾਤ...
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਦੋਨੋਂ ਏਕ ਸਮਯਮੇਂ ਬਨ ਸਕਤਾ ਹੈ? ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਪਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਰਹਨੀ ਔਰ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਧਾਰਾ ਸਤਤ ਰਹਨੀ, ਦੋਨੋਂ ਏਕਸਾਥ ਹੋਤਾ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਏਕਸਾਥ ਹੋ ਸਕਤਾ ਹੈ. ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਔਰ ਜ੍ਞਾਨ ਦੋਨੋਂ ਏਕਸਾਥ ਰਹਤੇ ਹੈਂ. ਸਾਮਾਨ੍ਯ ਸ੍ਵਭਾਵ ਪਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਰਹਤੀ ਹੈ ਔਰ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਧਾਰਾ ਰਹਤੀ ਹੈ. ਦੋਨੋਂ ਸਾਥਮੇਂ ਰਹਤੇ ਹੈਂ. ਜ੍ਞਾਨ ਔਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਦੋਨੋਂ ਏਕਸਾਥ ਕਾਰ੍ਯ ਕਰਤੇ ਹੈਂ. ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਸ੍ਵ ਪਰ ਜਮੀ ਹੈ ਔਰ ਸ੍ਵਕੋ ਜਾਨਤਾ ਔਰ ਯਹ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ, ਐਸਾ ਭੀ ਜਾਨਤਾ ਹੈ.
ਮੈਂ ਚੈਤਨ੍ਯ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ ਔਰ ਯਹ ਵਿਭਾਵ ਸੋ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ. ਯਹ ਸ੍ਵਭਾਵ ਸੋ ਮੈਂ, ਔਰ ਵਿਭਾਵ ਸੋ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ. ਐਸੀ ਜ੍ਞਾਤ੍ਰੁਤ੍ਵ ਧਾਰਾ ਚਾਲੂ ਰਹਤੀ ਹੈ. ਔਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ, ਮੈਂ ਅਖਣ੍ਡ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਹੂਁ, ਐਸੀ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਭੀ ਰਹਤੀ ਹੈ. ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਔਰ ਜ੍ਞਾਨ ਦੋਨੋਂ ਸਾਥਮੇਂ ਰਹਤੇ ਹੈਂ. ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਔਰ ਜ੍ਞਾਨ ਸਾਥਮੇਂ ਰਹਨੇਮੇਂ ਕੋਈ ਵਿਰੋਧ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਦੋਨੋਂ ਸਾਥਮੇਂ ਰਹਤੇ ਹੈਂ, ਏਕਸਾਥ
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਭੇਦਵਿਜ੍ਞਾਨ ਤੋ ਵਿਕਲ੍ਪ ਹੈ. ਤੋ ਵਿਕਲ੍ਪ ਹੈ ਔਰ ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਰਹੇ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਨਹੀਂ, ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਔਰ ਵਿਕਲ੍ਪਕੀ ਬਾਤ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਤੋ ਸਵਿਕਲ੍ਪਮੇਂ ਭੀ ਰਹਤੀ ਹੈ ਔਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪਮੇਂ ਭੀ ਰਹਤੀ ਹੈ. ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿਕੇ ਸਮਯ
PDF/HTML Page 1431 of 1906
single page version
ਹੀ ਹੋ ਔਰ ਬਾਹਰ ਆਯੇ ਤਬ ਨ ਹੋ, ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਤੋ ਬਾਹਰ ਉਪਯੋਗ ਹੋ ਤੋ ਭੀ ਚੈਤਨ੍ਯ ਪਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਸ੍ਥਾਪਿਤ ਹੀ ਰਹਤੀ ਹੈ. ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਹੀਂ ਅਨ੍ਦਰ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿਕੇ ਕਾਲਮੇਂ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਹੋ ਔਰ ਬਾਹਰ ਆਯੇ ਤਬ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਨ ਹੋ, ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਤੋ ਉਸਕਾ ਉਪਯੋਗ ਬਾਹਰ ਹੈ ਤੋ ਭੀ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਤੋ ਸ੍ਵਭਾਵਕੀ ਓਰ ਹੋਤੀ ਹੀ ਹੈ. ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਔਰ ਜ੍ਞਾਨ ਦੋਨੋਂ ਹੋਤੇ ਹੈਂ.
ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪਕੇ ਸਮਯ ਹੋ ਔਰ ਬਾਹਰ ਆਯੇ ਤਬ ਵਿਕਲ੍ਪਕੀ ਧਾਰਾ ਹੋ, ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਸ੍ਵਭਾਵਕੀ ਓਰ ਰਹਤੀ ਹੈ ਔਰ ਜ੍ਞਾਨ ਭੀ ਸ੍ਵਭਾਵਕੀ ਓਰ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਯਹ ਮੈਂ ਹੂਁ ਔਰ ਯਹ ਮੈਂ ਹੂਁ, ਯੇ ਦੋਨੋਂ ਬਾਤ ਸਾਥਮੇਂ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਔਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਭੀ ਰਹਤੀ ਹੈ. ਸਵਿਕਲ੍ਪਮੇਂ ਭੀ ਰਹਤੀ ਹੈ. ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪਮੇਂ ਤੋ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਜ੍ਯੋਂਕੀ ਤ੍ਯੋਂ ਰਹਤੀ ਹੈ. ਵਿਕਲ੍ਪ-ਓਰਸੇ ਉਪਯੋਗ ਛੂਟ ਜਾਤਾ ਹੈ, ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿਕੇ (ਕਾਲਮੇਂ). ਵਿਕਲ੍ਪ-ਓਰ ਉਪਯੋਗ (ਨਹੀਂ ਹੈ), ਵਿਕਲ੍ਪ ਛੂਟ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਬਾਹਰ ਆਯੇ ਤੋ ਵਿਕਲ੍ਪ ਹੈ ਤੋ ਭੀ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਰਹਤੀ ਹੈ. ਵਿਕਲ੍ਪ ਨ ਹੋ ਤੋ ਭੀ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਰਹਤੀ ਹੈ. ਬਾਹਰ ਤੋ ਵਿਕਲ੍ਪਕੇ ਸਾਥ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਔਰ ਜ੍ਞਾਨ ਦੋਨੋਂ ਹੈ. ਔਰ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿਮੇਂ ਭੀ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਔਰ ਜ੍ਞਾਨ ਦੋਨੋਂ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਿਕਲ੍ਪ-ਓਰ ਉਪਯੋਗ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਵਿਕਲ੍ਪ ਛੂਟ ਗਯਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਤਾ ਹੈ ਕਿ ਸਮਸ੍ਤ ਜ੍ਞਾਨਿਯੋਂਕਾ ਅਭਿਪ੍ਰਾਯ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਸਾਮਾਨ੍ਯਕੋ ਲਕ੍ਸ਼੍ਯਮੇਂ ਲੋ, ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਸਾਮਾਨ੍ਯ ਪਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰੋ, ਐਸਾ ਲਿਖਾ ਹੈ. ਸਮਸ੍ਤ ਜ੍ਞਾਨਿਯੋਂਕਾ ਕਹਨੇਕਾ ਯਹ ਮਂਤਵ੍ਯ ਹੈ ਕਿ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਸਾਮਾਨ੍ਯਕੋ ਲਕ੍ਸ਼੍ਯਮੇਂ ਲੋ. ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਸਾਮਾਨ੍ਯਕੋ ਲਕ੍ਸ਼ਗਤ ਕਰਨੇਕਾ ਜੋ ਭਾਵ ਹੈ ਵਹ ਵਿਕਲ੍ਪ ਹੈ, ਐਸਾ ਲਗਤਾ ਹੈ. ਕਰੋ, ਕਰਨੇਕਾ ਭਾਵ ਤੋ ਵਿਕਲ੍ਪ ਹੈ. ਅਨੁਭਵਕਾ ਆਨਨ੍ਦ ਐਸੇ ਕਰਨੇਮੇਂ ਕੈਸੇ ਆਵੇ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਉਪਦੇਸ਼ ਐਸਾ ਆਵੇ ਨ. ਉਪਦੇਸ਼ ਐਸਾ ਆਤਾ ਹੈ, ਯਹ ਕਰੋ, ਐਸੇ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰੋ, ਐਸੇ ਸਾਧਕਦਸ਼ਾ ਕਰੋ, ਐਸੇ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰੋ, ਐਸੇ ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਕਰੋ. ਉਪਦੇਸ਼ਮੇਂ ਕ੍ਯਾ ਹੋਤਾ ਹੈ? ਉਪਦੇਸ਼ਮੇਂ ਤੋ ਕਰੋ ਐਸਾ ਆਤਾ ਹੈ. ਕਹਨੇਕਾ ਤਾਤ੍ਪਰ੍ਯ ਯਹ ਹੈ ਕਿ ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿਮੇਂ ਵਿਕਲ੍ਪ ਟੂਟ ਜਾਤਾ ਹੈ, ਤੋ ਸਹਜ ਪਰਿਣਤਿ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਐਸੇ ਤੂ ਬਰਾਬਰ ਜ੍ਞਾਨ ਕਰਕੇ ਸਹਜਰੂਪ ਪਰਿਣਮਿਤ ਹੋ ਜਾ. ਐਸਾ ਕਹਤੇ ਹੈਂ. ਕਰੋ-ਕਰੋ, ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਪ੍ਰੇਰਕ ਵਾਕ੍ਯ ਤੋ ਐਸਾ ਹੀ ਹੋਤਾ ਹੈ ਨ. ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੀ ਪ੍ਰੇਰਣਾ (ਦੇਤੇ ਹੈਂ). ਉਪਦੇਸ਼ਮੇਂ ਕ੍ਯਾ ਹੋਤਾ ਹੈ?
ਐਸੇ ਵਿਕਲ੍ਪ ਤੋਡ ਦੇ, ਸ੍ਵਰੂਪ-ਓਰ ਉਪਯੋਗ ਕਰ, ਸ੍ਵਰੂਪ-ਓਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰ, ਐਸੇ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੀ ਬਾਤ ਆਵੇ. ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੇ ਬਿਨਾ ਕੈਸੇ ਹੋਤਾ ਹੈ? ਕਰੋ-ਕਰੋ ਯਾਨੀ ਵਿਕਲ੍ਪ ਤੋ ਸਾਥਮੇਂ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਕਹਨੇਕਾ ਆਸ਼ਯ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ ਕਿ, ਤੂ ਸਹਜਪਨੇ ਅਂਤਰਮੇਂ ਪਰਿਣਮ ਜਾ. ਵਿਕਲ੍ਪ ਤੋ ਸਾਥਮੇਂ (ਹੋਤਾ ਹੈ). ਕਰ੍ਤ੍ਰੁਤ੍ਵ-ਵਹ ਕਰਨੇਕਾ ਤੋ ਬੀਚਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਮੈਂ ਐਸਾ ਕਰੁਁ, ਮੈਂ ਐਸਾ ਕਰੁਁ, ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਨਕੀ ਓਰ ਉਪਯੋਗ ਕਰੁਁ, ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਤਾ ਹੂਁ, ਕਰਨੇਕੀ ਬੁਦ੍ਧਿ ਬੀਚਮੇਂ ਆਯੇ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਤੂ ਸਹਜਰੂਪਸੇ ਪਰਿਣਮਿਤ ਹੋ ਜਾ, ਐਸਾ ਕਹਨੇਕਾ ਆਸ਼ਯ ਹੈ. ਐਸੇ ਆਸ਼ਯ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰ ਲੇਨਾ. ਕਹਨੇਮੇਂ ਤੋ ਐਸਾ ਹੀ ਆਯੇ ਕਿ ਤੂ ਐਸਾ ਕਰ. ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਭਾਵਨਾਮੇਂ ਐਸਾ ਆਯੇ
PDF/HTML Page 1432 of 1906
single page version
ਕਿ ਮੈਂ ਸ੍ਵਰੂਪਕੀ ਓਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰੁਁ, ਐਸਾ ਕਰੁਁ, ਭਾਵਨਾਮੇਂ ਐਸਾ ਆਯੇ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਸਹਜ ਦਸ਼ਾ ਹੈ, ਮੈਂ ਸਹਜਰੂਪ ਕੈਸੇ ਪਰਿਣਮਿਤ ਹੋ ਜਾਊਁ? ਭਾਵਨਾ ਐਸੀ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਬੀਚਮੇਂ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰੁਁ-ਕਰੁਁ ਐਸਾ ਵਿਕਲ੍ਪ ਤੋ ਬੀਚਮੇਂ ਆਯੇ ਬਿਨਾ ਰਹਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ. ਵਿਕਲ੍ਪ ਤੋ ਬੀਚਮੇਂ ਆਤਾ ਹੀ ਹੈ. ਸਹਜ ਪਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰਨੀ. ਮੈਂ ਕੈਸੇ ਸਹਜਰੂਪ ਪਰਿਣਮਿਤ ਹੋ ਜਾਊਁ? ਸਹਜ ਦਸ਼ਾ ਕੈਸੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ? ਐਸੇ. ਬੀਚਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਐਸੇ ਹੀ ਸਹਜ ਨਹੀਂ ਹੋ ਜਾਤਾ.
ਐਸੀ ਭਾਵਨਾ ਆਯੇ ਬਿਨਾ (ਨਹੀਂ ਰਹਤੀ) ਕਿ ਮੈਂ ਐਸੇ ਭਾਵਨਾ ਕਰੁਁ, ਮੈਂ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰੁਁ, ਚਾਰਿਤ੍ਰਦਸ਼ਾ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰੁਁ. ਐਸੇ ਭਾਵਨਾ ਆਯੇ ਬਿਨਾ ਕਹੀਂ ਸਹਜ ਨਹੀਂ ਹੋ ਜਾਤਾ. ਸਹਜਕੋ ਔਰ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਏਵਂ ਭਾਵਨਾਕੇ ਸਾਥ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧ ਹੈ. ਦੋਨੋਂ ਸਾਥਮੇਂ ਹੋਤੇ ਹੈਂ. ਕਰੁਁ-ਕਰੁਁਕੇ ਵਿਕਲ੍ਪਕੇ ਸਾਥ ਸਹਜ ਪਰ ਪਰਿਣਤਿ ਕਰਕੇ ਸਹਜਰੂਪਸੇ ਪਰਿਣਮ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਸਹਜਕੇ ਸਾਥ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਜਬ ਅਂਤਰ੍ਮੁਖ ਹੋਨੇਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰਤੇ ਹੈਂ ਤੋ ਵਿਕਲ੍ਪ ਪਕਡਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ, ਫਿਰ ਆਗੇ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਚਲਤਾ ਹੈ. ਤਬ ਕ੍ਯਾ ਕਰਨਾ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਆਗੇ ਪਕਡਮੇਂ ਨ ਆਯੇ ਤੋ ਆਗੇ ਪਕਡਨੇਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰਨਾ. ਔਰ ਕ੍ਯਾ? ਅਨ੍ਦਰ ਗਹਰਾਈਮੇਂ ਊਤਰਨਾ. ਵਿਕਲ੍ਪ ਬੀਚਮੇਂ ਆਯੇ, ਲੇਕਿਨ ਅਨ੍ਦਰ ਗਹਰਾਈਮੇਂ ਸ੍ਵਭਾਵ ਕ੍ਯਾ ਹੈ, ਉਸ ਸ੍ਵਭਾਵਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ.
ਮੈਂ ਸਹਜ ਜ੍ਞਾਤਾ ਸ੍ਵਭਾਵ, ਸਹਜ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ. ਸਹਜਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰ ਲੇਨਾ. ਵਿਕਲ੍ਪ ਤੋ ਬੀਚਮੇਂ ਆਤੇ ਹੀ ਰਹਤੇ ਹੈਂ. ਜਬਤਕ ਸਹਜ ਪ੍ਰਗਟ ਨਹੀਂ ਹੁਆ ਹੈ, ਤਬਤਕ ਵਿਕਲ੍ਪ ਬੀਚਮੇਂ ਆਤੇ ਹੈਂ. ਸਹਜ ਸ੍ਵਭਾਵਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨੇਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰਨਾ ਕਿ ਮੈਂ ਸਹਜ ਸ੍ਵਭਾਵ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ. ਉਸ ਪਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਪਰਿਣਤਿ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨੇਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰਨਾ. (ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ) ਦਸ਼ਾ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰੁਁ, ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰੁਁ, ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰੁਁ, ਐਸੇ ਕਰਨਾ ਹੀ ਆਯੇ ਨ. ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਮੇਂ ਤੋ ਕਰਨੇਕੀ ਬੁਦ੍ਧਿਕੇ ਸਿਵਾ ਕ੍ਯਾ ਹੈ?
ਅਨ੍ਦਰ ਸਹਜ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨੀ ਹੈ, (ਐਸਾ) ਸ੍ਵਯਂ ਉਸਕਾ ਧ੍ਯੇਯ ਰਖਨਾ. ਵਿਕਲ੍ਪ ਭਾਵਨਾਕੋ ਔਰ ਸਹਜ ਪਰਿਣਤਿਕੋ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧ ਹੈ. ਬੀਚਮੇਂ ਆਯੇ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤਾ. ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਕੌਨ ਹੂਁ? ਐਸੇ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰ ਲੇਨਾ. ਵਿਕਲ੍ਪ ਤੋ ਵਿਕਲ੍ਪਕੀ ਦਸ਼ਾਮੇਂ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਵਿਕਲ੍ਪ-ਵਿਕਲ੍ਪ ਬੀਚਮੇਂ ਦਿਖੇ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਸ੍ਵਭਾਵਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- .. ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਹੋਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਕਰਨਾ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਹੈ. ਅਨਾਦਿਸੇ ਵਿਭਾਵਮੇਂ ਦੌਡ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਵਿਭਾਵਕੇ ਸਂਸ੍ਕਾਰ ਅਨਾਦਿਕੇ ਹੈ. ਯੇ ਸਬ ਆਕੁਲਤਾਕੇ, ਸ਼ਰੀਰਕੇ, ਧਨਕੇ, ਕੁਟੁਮ੍ਬਕੇ, ਵਿਕਲ੍ਪਕੇ, ਰਾਗਕੇ, ਦ੍ਵੇਸ਼ਕੇ ਸਂਸ੍ਕਾਰ ਅਨਾਦਿਸੇ ਹੈ. ਉਸ ਸਂਸ੍ਕਾਰਕੋ ਪਲਟਕਰ ਸ੍ਵਯਂ ਆਤ੍ਮਾ- ਓਰਕੀ ਰੁਚਿਕੇ ਸਂਸ੍ਕਾਰ ਕਰਨਾ, ਵਹ ਅਪਨੇ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੀ ਬਾਤ ਹੈ. ਮੈਂ ਆਤ੍ਮਾ ਹੂਁ, ਯਹ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ, ਐਸੇ ਸ੍ਵਯਂ ਮਹਿਮਾਸੇ (ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰੇ). ਐਸੇ ਰੁਖਾ-ਰੁਖਾ ਨਹੀਂ, ਸਿਰ੍ਫ ਬੋਲਨੇਮਾਤ੍ਰ ਨਹੀਂ. ਅਨ੍ਦਰਸੇ ਉਸੇ ਮਹਿਮਾ ਲਗਨੀ ਚਾਹਿਯੇ. ਜ੍ਞਾਯਕਮੇਂ ਹੀ ਸਬ ਹੈ, ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਸਬ ਹੈ, ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਆਨਨ੍ਦ ਹੈ, ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਸੁਖ ਹੈ. ਐਸੀ ਮਹਿਮਾਪੂਰ੍ਵਕ ਸ੍ਵਯਂ ਅਪਨੇ
PDF/HTML Page 1433 of 1906
single page version
ਸਂਸ੍ਕਾਰ ਬਦਲੇ. ਵਹ ਸਂਸ੍ਕਾਰ ਜੈਸੇ ਅਨਾਦਿਕੇ ਪਡੇ ਹੈਂ ਵੈਸੇ, ਮੈਂ ਚੈਤਨ੍ਯ ਹੂਁ, ਮੈਂ ਯਹ ਨਹੀਂ ਹੂਁ, ਐਸੇ ਸ੍ਵਯਂ ਬਾਰਂਬਾਰ ਉਸ ਸਂਸ੍ਕਾਰਕੋ ਦ੍ਰੁਢ ਕਰੇ ਤੋ ਉਸ ਜਾਤਕੇ ਸਂਸ੍ਕਾਰ ਉਸੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤੇ ਹੈਂ.
ਏਕ ਜਿਨੇਨ੍ਦ੍ਰ ਦੇਵ, ਏਕ ਗੁਰੁ ਔਰ ਏਕ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ, ਵਹੀ ਉਸੇ ਸਰ੍ਵੋਤ੍ਕ੍ਰੁਸ਼੍ਟ ਲਗੇ. ਉਨਕੇ ਸਿਵਾ ਮੁਝੇ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਚਾਹਿਯੇ. ਸਂਸਾਰ ਪਰ-ਸੇ ਉਸੇ ਮਮਤ੍ਵ (ਕਮ ਹੋ ਜਤਾ ਹੈ). ਸਂਸਾਰਮੇਂ ਹੋ ਤੋ ਮਮਤ੍ਵ ਕਮ ਹੋ ਜਾਯ. ਸਰ੍ਵੋਤ੍ਕ੍ਰੁਸ਼੍ਟ ਜਗਤਮੇਂ ਹੋ ਤੋ ਏਕ ਜਿਨੇਨ੍ਦ੍ਰ ਭਗਵਾਨ, ਏਕ ਗੁਰੁ, ਜੋ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਦਰ੍ਸ਼ਾਤੇ ਹੈਂ ਐਸੇ ਗੁਰੁ ਔਰ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ, ਜੋ ਆਤ੍ਮਸ੍ਵਰੂਪਕਾ ਮਾਰ੍ਗ ਬਤਾਯੇ. ਜਿਸ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਮੇਂ ਗਹਰੀਸੇ ਗਹਰੀ ਬਾਤੇਂ ਹੋ, ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਮੁਕ੍ਤਿਕਾ ਮਾਰ੍ਗ ਮਿਲੇ ਐਸੇ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ. ਜਗਤਮੇਂ ਸਰ੍ਵੋਤ੍ਕ੍ਰੁਸ਼੍ਟ ਹੋਂ ਤੋ ਵਹ ਹੈ, ਅਨ੍ਯ ਸਬਕੀ ਮਹਿਮਾ ਉਸੇ ਛੂਟ ਜਾਯ. ਜਗਤਮੇਂ ਅਨ੍ਯ ਕੁਛ ਸਰ੍ਵੋਤ੍ਕ੍ਰੁਸ਼੍ਟ ਯਾ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ਯਕਾਰੀ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਏਕ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ਯਕਾਰੀ ਜਿਨੇਨ੍ਦ੍ਰ ਦੇਵ, ਗੁਰੁ ਔਰ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਹੈ. ਅਨ੍ਦਰ ਏਕ ਆਤ੍ਮਾ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ਯਕਾਰੀ ਹੈ, ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ਯਕਾਰੀ ਹੈ ਔਰ ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ਯਕਾਰੀ ਹੈਂ. ਦੂਸਰਾ ਕੁਛ ਭੀ ਜਗਤਮੇਂ (ਆਸ਼੍ਚਰ੍ਯਕਾਰੀ) ਨਹੀਂ ਹੈ. ਅਨ੍ਯ ਸਬ ਮਹਤ੍ਤਾ ਔਰ ਮਹਿਮਾ ਉਸੇ ਛੂਟ ਜਾਯ. ਉਸੇ ਹਰ ਜਗਹ ਧਰ੍ਮ, ਦੇਵ-ਗੁਰੁ ਔਰ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕੀ ਮੁਖ੍ਯਤਾ ਰਹੇ, ਉਸੇ ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਮੁਖ੍ਯਤਾ ਰਹੇ. ਉਸੇ ਸਂਸਾਰਕੀ ਸਬ ਗੌਣਤਾ ਹੋ ਜਾਤੀ ਹੈ. ਐਸੀ ਰੁਚਿ ਉਸੇ ਅਨ੍ਦਰਸੇ ਹੋਨੀ ਚਾਹਿਯੇ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਯਹ ਸਬ ਬਰਾਬਰ ਲਗਤਾ ਹੈ, ਗੁਰੁਦੇਵਕੀ ਮਹਿਮਾ (ਆਤੀ ਹੈ), ਫਿਰ ਭੀ ਰਾਗਕੇ ਪਰਿਣਾਮ ਛੂਟਤੇ ਨਹੀਂ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਅਨਾਦਿਕੇ ਸਂਸ੍ਕਾਰ ਹੈ ਨ, ਉਸੇ ਬਦਲਤੇ ਰਹਨਾ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਬਾਰਂਬਾਰ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰਨਾ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਹਾਁ, ਬਾਰਂਬਾਰ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰਨਾ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਮੁਨਿਓਂਕੋ ਇਤਨਾ ਉਪਸਰ੍ਗ ਪਡਤਾ ਹੈ ਤੋ ਉਨ੍ਹੇਂ ਅਨ੍ਦਰਸੇ ਵਿਕਲ੍ਪ ਹੀ ਨਹੀਂ ਆਤਾ ਹੈ ਕਿ ਮੁਝੇ ਇਤਨਾ ਦੁਃਖ (ਹੋ ਰਹਾ ਹੈ)? ਗਜਸੁਕੁਮਾਲਕੇ ਮਸ੍ਤਕ ਪਰ ਅਗ੍ਨਿ ਜਲਾਈ, ਤੋ ਉਨ੍ਹੇਂ ਵਿਕਲ੍ਪ ਭੀ ਨਹੀਂ ਉਤ੍ਪਨ੍ਨ ਹੋਤਾ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਉਨ੍ਹੇਂ ਅਨ੍ਦਰ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ ਗਯਾ ਹੈ. ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੇ ਸਾਥ ਚਾਰਿਤ੍ਰਕੀ ਦਸ਼ਾ (ਪ੍ਰਗਟ ਹੁਯੀ ਹੈ). ਉਨ੍ਹੇਂ, ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਭਿਨ੍ਨ ਔਰ ਜੋ ਵਿਕਲ੍ਪ ਆਤਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਸ਼ਰੀਰਮੇਂ ਦੁਃਖ ਹੈ, ਉਸ ਰਾਗਕੇ ਵਿਕਲ੍ਪਸੇ ਉਨ੍ਹੋਂਨੇ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਭਿਨ੍ਨ ਜਾਨਾ ਹੈ. ਔਰ ਵੇ ਅਂਤਰ੍ਮੁਹੂਰ੍ਤ- ਅਂਤਰ੍ਮੁਹੂਰ੍ਤਮੇਂ ਸ੍ਵਰੂਪਮੇਂ ਲੀਨ ਹੋਤੇ ਹੈਂ. ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਜਾਨ ਲਿਯਾ ਕਿ ਸ਼ਰੀਰਮੇਂ ਉਪਸਰ੍ਗ (ਹੋ ਰਹਾ ਹੈ) ਔਰ ਯਹ ਸ਼ਰੀਰ ਜਲ ਰਹਾ ਹੈ. ਐਸਾ ਸਹਜ ਰਾਗਕਾ ਵਿਕਲ੍ਪ ਆਯੇ ਵਹਾਁ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਭਿਨ੍ਨ ਕਰ ਦੇਤੇ ਹੈਂ ਕਿ ਮੇਰਾ ਆਤ੍ਮਾ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ, ਯਹ ਵਿਕਲ੍ਪ ਆਤਾ ਹੈ ਵਹ ਭੀ ਮੁਝਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ. ਯੇ ਸ਼ਰੀਰਮੇਂ ਜੋ ਹੋਤਾ ਹੈ ਵਹ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਮੇਰੇ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਐਸੀ ਪਰਿਣਤਿ ਉਨਕੋ ਦ੍ਰੁਢ ਹੈ. ਔਰ ਵੇ ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਸ੍ਵਰੂਪਮੇਂ ਡੂਬਕੀ ਲਗਾਤੇ ਹੈਂ. ਸ੍ਵਰੂਪਮੇਂ ਆਨਨ੍ਦਮੇਂ ਲੀਨ ਹੋਤੇ ਹੈਂ, ਇਸਲਿਯੇ ਬਾਹਰਸੇ ਉਨਕਾ ਉਪਯੋਗ ਛੂਟ ਜਾਤਾ ਹੈ ਔਰ ਅਂਤਰਮੇਂ ਲੀਨ ਹੋ ਜਾਤੇ ਹੈਂ. ਅਤਃ ਬਾਹਰ-ਸੇ ਉਪਸਰ੍ਗ ਆਯਾ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਵੇ ਅਂਤਰਮੇਂ (ਲੀਨ ਹੋ ਜਾਤੇ ਹੈਂ). ਬਾਹਰ ਉਪਯੋਗ ਆਵੇ
PDF/HTML Page 1434 of 1906
single page version
ਤੋ ਜਾਨ ਲੇਤੇ ਹੈਂ ਕਿ ਯੇ ਸ਼ਰੀਰ ਜਲ ਰਹਾ ਹੈ.
ਔਰ (ਉਨਕੋ) ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਤੋ ਹੈ, ਲੇਕਿਨ ਉਸਸੇ ਭੀ ਆਗੇ ਬਢ ਗਯੇ ਹੈਂ. ਚਾਰਿਤ੍ਰ ਦਸ਼ਾ ਹੈ. ਜੋ ਗ੍ਰੁਹਸ੍ਥਾਸ਼੍ਰਮਮੇਂ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਹੁਆ ਹੈ, ਉਨ੍ਹੇਂ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਤੋ ਹੁਆ ਹੈ, ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਤੋ ਭਿਨ੍ਨ ਜਾਨਾ ਹੈ-ਨ੍ਯਾਰਾ ਜਾਨਤੇ ਹੈਂ. ਉਨ੍ਹੇਂ ਗ੍ਰੁਹਸ੍ਥਾਸ਼੍ਰਮਮੇਂ ਕੋਈ ਭੀ ਰੋਗ ਆਯੇ ਤੋ ਆਤ੍ਮਾ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ ਐਸਾ ਜਾਨਤੇ ਹੈਂ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਲ੍ਪ ਅਸ੍ਥਿਰਤਾ ਹੈ, ਉਨ੍ਹੇਂ ਰਾਗਕੇ ਔਰ ਦੂਸਰੇ ਵਿਕਲ੍ਪ ਆਤੇ ਹੈਂ, ਯਹ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਐਸੀ ਅਸ੍ਥਿਰਤਾ ਹੋ ਤੋ ਭੀ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿ ਰਖਤੇ ਹੈਂ. ਵਿਕਲ੍ਪ ਆਯੇ, ਅਮੁਕ ਅਸ੍ਥਿਰਤਾ ਹੋ ਤੋ ਭੀ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿ ਰਖਤੇ ਹੈਂ.
ਔਰ ਮੁਨਿ ਤੋ ਉਸਸੇ ਭੀ ਆਗੇ ਬਢ ਗਯੇ ਹੈਂ. ਮੁਨਿ ਤੋ ਚਾਰਿਤ੍ਰਦਸ਼ਾਮੇਂ ਅਨ੍ਦਰ ਕ੍ਸ਼ਣ- ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਸ੍ਵਰੂਪਮੇਂ ਲੀਨ ਹੋਤੇ ਹੈਂ. ਔਰ ਗ੍ਰੁਹਸ੍ਥਾਸ਼੍ਰਮਮੇਂ ਕੋਈ ਬਾਰ ਲੀਨ ਹੋ, ਬਾਕੀ ਉਨ੍ਹੇਂ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਧਾਰਾਕੀ ਲੀਨਤਾ ਹੈ. ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਧਾਰਾਕੀ ਲੀਨਤਾ ਚਾਲੂ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਵੇ ਭੀ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈਂ, ਪਰਨ੍ਤੁ ੁ ਮੁਨਿ ਤੋ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਆਗੇ ਹੈਂ. ਅਂਤਰ੍ਮੁਹੂਰ੍ਤ-ਅਂਤਰ੍ਮੁਹੂਰ੍ਤਮੇਂ ਸ੍ਵਰੂਪਮੇਂ ਚਲੇ ਜਾਤੇ ਹੈਂ. ਇਸਲਿਯੇ ਇਸ ਉਪਸਰ੍ਗਮੇਂ ਉਨ੍ਹੇਂ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਵ੍ਰੁਦ੍ਧਿਗਤ ਹੋ ਗਯਾ. ਗਜਸੁਕੁਮਾਲਕੋ ਅਨ੍ਦਰ ਲੀਨਤਾ ਹੋਤੇ-ਹੋਤੇ ਐਸੇ ਲੀਨ ਹੋ ਗਯੇ ਕਿ ਬਾਹਰ ਹੀ ਨਹੀਂ ਆਯੇ, ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨ ਪ੍ਰਗਟ ਕਿਯਾ. ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ ਗਯਾ ਤੋ ਇਸ ਸ਼ਰੀਰਮੇਂ ਕ੍ਯਾ ਹੋਤਾ ਉਸਕਾ ਖ੍ਯਾਲ ਭੀ ਨਹੀਂ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਉਪਸਰ੍ਗ ਥਾ ਤਭੀ ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨ ਹੁਆ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਉਪਸਰ੍ਗ ਥਾ, ਬਾਹਰਸੇ ਸ਼ਰੀਲ ਜਲ ਰਹਾ ਥਾ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਨ੍ਦਰ ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨ ਹੋ ਗਯਾ. ਔਰ ਆਤ੍ਮਾ ਅਨ੍ਦਰ ਏਕਦਮ ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨ ਹੋਕਰ ਆਤ੍ਮਾ ਮੋਕ੍ਸ਼ਮੇਂ ਚਲਾ ਗਯਾ. ਉਤਨੀ ਲੀਨਤਾ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ ਗਯੀ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਮੁਨਿਕੋ ਇਤਨੀ ਪੁਣ੍ਯ ਪ੍ਰਕ੍ਰੁਤਿਕਾ ਉਦਯ ਹੈ, ਇਤਨਾ..?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਪੁਣ੍ਯ ਪ੍ਰਕ੍ਰੁਤਿ ਨਹੀਂ, ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ, ਤੋ ਭੀ ਉਨਕੋ ਇਤਨਾ ਉਪਸਰ੍ਗ ਆਤਾ ਹੈ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਪੂਰ੍ਵਕੇ ਜੋ ਉਦਯ ਹੋ ਵਹ ਉਦਯ ਆਯੇ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤਾ. ਮੁਨਿ ਹੋ ਤੋ ਮੁਨਿਓਂਕੋ ਭੀ ਉਦਯ ਆਤੇ ਹੈਂ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਵੇ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿ ਰਖਤੇ ਹੈਂ. ਅਨ੍ਦਰਮੇਂ ਉਨ੍ਹੋਂਨੇ ਐਸਾ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਪ੍ਰਗਟ ਕਿਯਾ ਕਿ ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨ ਪ੍ਰਗਟ ਕਿਯਾ. ਮੁਨਿ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿ (ਰਖਤੇ ਹੈਂ). ਉਨ੍ਹੇਂ ਏਕ ਭਵ ਹੋ ਤੋ ਦੇਵਲੋਕਮੇਂ ਜਾਤੇ ਹੈਂ. ਗਜਸੁਕੁਮਾਲਨੇ ਤੋ ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨ ਪ੍ਰਗਟ ਕਿਯਾ. ਐਸੇ ਲੀਨ ਹੋ ਗਯੇ ਕਿ ਯੇ ਸ਼ਰੀਰ ਜਲ ਰਹਾ ਹੈ, ਵਹ ਭੀ ਧ੍ਯਾਨ ਨਹੀਂ ਰਹਾ. ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਐਸੇ ਡੂਬ ਗਯੇ ਕਿ ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨ ਹੋ ਗਯਾ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਉਗ੍ਰ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਉਤਨਾ ਉਗ੍ਰ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ. ਉਤਨਾ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਹੋ ਸਕਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਵਿਚਾਰ ਯਹ ਆਤਾ ਹੈ ਕਿ ਮੁਨਿ ਇਤਨੇ ਬਢ ਗਯੇ ਹੈਂ, ਚਾਰਿਤ੍ਰਦਸ਼ਾ ਇਤਨੀ ਹੈ, ਫਿਰ ਭੀ ਉਪਸਰ੍ਗ ਆਤਾ ਹੈ, ਪੂਰ੍ਵ ਭਵਕੇ ..
PDF/HTML Page 1435 of 1906
single page version
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਪੂਰ੍ਵ ਭਵਕੇ ਉਦਯ ਤੋ ਆਤੇ ਹੈਂ. ਚਤੁਰ੍ਥ ਕਾਲਮੇਂ ਭੀ ਆਤੇ ਥੇ. ਰੁਸ਼ਭਦੇਵ ਭਗਵਾਨ ਜੈਸੇ ਤੀਰ੍ਥਂਕਰ..
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਉਨਕੇ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਸੇ ਕਰ੍ਮ ਜਲ ਜਾਯੇ, ਐਸਾ ਕੁਛ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਸੇ ਅਨ੍ਦਰ ਕਰ੍ਮ ਜਲ ਜਾਤੇ ਹੈਂ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਬਾਹਰਮੇਂ ਕੁਛ ਏਕ ਛੂਟ ਜਾਤੇ ਹੈਂ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਛੂਟੇ ਤੋ ਉਦਯਮੇਂ ਆਤੇ ਹੈਂ. ਕੁਛ ਏਕ ਜੋ ਬਾਹਰਕੇ ਕਰ੍ਮ ਹੋਤੇ ਹੈਂ ਸ਼ਰੀਰਕੇ ਆਧੀਨ ਰੋਗਕੇ, ਕੋਈ ਬਾਹ੍ਯ ਉਪਸਰ੍ਗਕਾ, ਕੋਈ ਸਿਂਹ-ਬਾਘਕਾ, ਕੋਈ ਮਨੁਸ਼੍ਯ ਉਪਸਰ੍ਗ ਕਰੇ, ਐਸੇ ਕੋਈ ਕਰ੍ਮ ਹੋ ਤੋ ਕੁਛ ਏਕ ਛੂਟ ਜਾਤੇ ਹੈਂ ਔਰ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਭੀ ਛੂਟਤੇ ਹੈਂ. ਔਰ ਅਨ੍ਦਰਮੇਂ ਰਾਗ-ਦ੍ਵੇਸ਼ ਛੂਟਕਰ ਵੀਤਰਾਗ ਦਸ਼ਾ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨੀ ਵਹ ਅਪਨੇ ਹਾਥਕੀ ਬਾਤ ਹੈ. ਰਾਗ-ਦ੍ਵੇਸ਼ਕੇ ਜੋ ਉਦਯ ਆਯੇ ਉਸੇ ਤੋਡਕਰ ਸ੍ਵਯਂ ਵੀਤਰਾਗ ਦਸ਼ਾ ਕਰੇ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਬਾਹਰਸੇ ਜੋ ਉਪਸਰ੍ਗ ਆਤੇ ਹੈਂ, ਵਹ ਕਿਸੀਕੋ ਪਲਟ ਜਾਤੇ ਹੈਂ, ਕਿਸੀਕੋ ਨਹੀਂ ਭੀ ਪਲਟਤਾ ਹੈ.
ਤੀਰ੍ਥਂਕਰ ਭਗਵਾਨ ਰੁਸ਼ਭਦੇਵ ਭਗਵਾਨ ਸਰ੍ਵੋਤ੍ਕ੍ਰੁਸ਼੍ਟ ਭਗਵਾਨ, ਤੀਨ ਲੋਕਕੇ ਨਾਥ, ਜਿਨਕੀ ਇਨ੍ਦ੍ਰ ਆਕਰ ਪੂਜਾ ਕਰਤੇ ਥੇ, ਉਨਕੇ ਜਨ੍ਮ ਸਮਯ ਮੇਰੁ ਪਰ੍ਵਤ ਪਰ ਲੇ ਗਯੇ. ਜਬ ਉਨ੍ਹੋਂਨੇ ਦੀਕ੍ਸ਼ਾ ਲੀ, ਤਬ ਉਨਕੋ ਬਾਰਹ ਮਹਿਨਾ ਆਹਰ ਨਹੀਂ ਮਿਲਾ ਹੈ. ਵੇ ਆਹਾਰ ਲੇਨੇ ਜਾਤੇ ਥੇ, ਤੋ ਕੋਈ ਆਹਾਰ (ਦੇਨੇਕੀ) ਵਿਧਿ ਨਹੀਂ ਜਾਨਤਾ ਥਾ. ਕੋਈ ਹੀਰਾ, ਮੋਤੀ, ਮਾਣਕ ਲੇਕਰ ਆਤੇ ਹੈਂ, ਤੋ ਵਾਪਸ ਚਲੇ ਜਾਤੇ ਹੈਂ. ਐਸਾ ਉਦਯ ਉਨਕੋ ਭੀ ਥਾ. ਬਾਰਹ ਮਹਿਨੇ ਤਕ ਥਾ. ਤੋ ਸ੍ਵਰੂਪਮੇਂ ਲੀਨ ਹੋ ਜਾਤੇ ਹੈਂ. ਫਿਰ ਬਾਹਰ ਆਯੇ, ਯੋਗ੍ਯ ਦਿਖਾਈ ਨ ਦੇ, ਆਹਾਰਕਾ ਯੋਗ ਨ ਹੋ ਤੋ ਜਂਗਲਮੇਂ ਵਾਪਸ ਆਕਰ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਲੀਨ (ਹੋ ਜਾਤੇ ਹੈਂ).
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਫਿਰ ਵਿਕਲ੍ਪ ਭੀ ਨਹੀਂ ਆਤਾ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਫਿਰ ਵਿਕਲ੍ਪ ਨਹੀਂ ਆਤਾ. ਸ੍ਵਰੂਪਮੇਂ ਲੀਨ ਹੋ ਜਾਤੇ ਹੈਂ. ਫਿਰ ਵਾਪਸ ਵਿਕਲ੍ਪ ਆਯੇ ਤੋ ਨਗਰਮੇਂ ਜਾਤੇ ਹੈਂ, ਕੈਸਾ ਯੋਗ ਬਨਤਾ ਹੈ? ਜੁਗਲਿਯਾ ਜਾਨਤੇ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਬਸ, ਹੀਰਾ-ਮੋਤੀ ਲੇਕਰ ਆਤੇ ਹੈਂ. ਆਖਿਰਮੇਂ ਸ਼੍ਰੇਯਾਂਸਕੁਮਾਰਨੇ ਆਹਾਰ ਦਿਯਾ.