PDF/HTML Page 1497 of 1906
single page version
ਸਮਾਧਾਨਃ- .. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਭਵਕਾ ਅਭਾਵ ਕੈਸੇ ਹੋ ਉਸਕਾ (ਮਾਰ੍ਗ ਬਤਾਯਾ).
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਭਰਤ ਕ੍ਸ਼ੇਤ੍ਰਕੇ ਜੀਵੋਂਕੋ ਤੋ .. ਅਭੀ ਦੇਖਨੇ ਨਹੀਂ ਮਿਲਤਾ, ਪਰਨ੍ਤੁ ... ਦੇਖਨੇ ਮਿਲਾ ਹੈ. ਯੇ ਤੋ ਮਹਾਭਾਗ੍ਯ ਹੈ. ਜੀਵਂਤ..
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਗੁਰੁਦੇਵ ਇਸ ਭਰਤ ਕ੍ਸ਼ੇਤ੍ਰਮੇਂ ਪਧਾਰੇ, ਭਰਤ ਕ੍ਸ਼ੇਤ੍ਰਕੇ ਮਹਾਭਾਗ੍ਯ! ਐਸੀ ਵਾਣੀ ਬਰਸਾਯੀ ਔਰ ਚੈਤਨ੍ਯਦੇਵਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਬਤਾਯਾ. ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਕੈਸੇ ਹੋਤੇ ਹੈਂ? ਚੈਤਨ੍ਯ ਕੈਸਾ ਹੈ? ਆਤ੍ਮਾ ਕੈਸਾ ਹੈ? ਯਹ ਸਬ ਬਤਾਯਾ. ਸਚ੍ਚੇ ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਬਤਾਯਾ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ... ਭਵਕਾ ਅਭਾਵ ਹੋ, ਵਹ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਮਾਰ੍ਗ ਬਤਾਯਾ ਹੈ, ਭਵਕਾ ਅਭਾਵ ਹੋਨੇਕਾ. ਸਂਸਾਰਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਹੀ ਐਸਾ ਹੈ. ਜੀਵਨੇ ਐਸੇ ਤੋ ਅਨਨ੍ਤ ਜਨ੍ਮ- ਮਰਣ ਕਿਯੇ ਹੈਂ. ਅਨਨ੍ਤ ਜਨ੍ਮ-ਮਰਣ ਕਰਤੇ-ਕਰਤੇ ਮਨੁਸ਼੍ਯ ਭਵ ਮਿਲਤਾ ਹੈ. ਅਨਨ੍ਤ ਭਵ ਜੀਵਨੇ ਦੇਵਕੇ ਕਿਯੇ, ਨਰ੍ਕਕੇ ਕਿਯੇ, ਨਿਗੋਦਕੇ ਕਿਯੇ, ਤਿਰ੍ਯਂਚਕੇ ਕਿਯੇ, ਮਨੁਸ਼੍ਯਕੇ ਕਿਯੇ. ਇਸਮੇਂ ਯਹ ਮਨੁਸ਼੍ਯ ਭਵ ਦੁਰ੍ਲਭਤਾ-ਸੇ ਮਿਲਤਾ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ ਗੁਰੁਦੇਵ ਮਿਲੇ ਤੋ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਕਰ ਲੇਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ.
ਆਤ੍ਮਾ ਭਿਨ੍ਨ ਔਰ ਯਹ ਸ਼ਰੀਰ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ. ਸ਼ਰੀਰ ਔਰ ਆਤ੍ਮਾ, ਜਬ ਉਸਕਾ ਆਯੁਸ਼੍ਯ ਪੂਰਾ ਹੋਤਾ ਹੈ ਤਬ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡਤੇ ਹੈਂ. ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਕਹੀਂ ਨਾਸ਼ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਆਤ੍ਮਾ ਤੋ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਆਤ੍ਮਾ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ, ਵਹ ਭਿਨ੍ਨ ਕੈਸੇ ਪਡੇ? ਭਿਨ੍ਨ ਤੋ ਉਸਕਾ ਆਯੁਸ਼੍ਯ ਪੂਰਾ ਹੋਤਾ ਹੈ ਤਬ ਪਡਤਾ ਹੀ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਪਹਲੇ-ਸੇ ਹੀ ਐਸਾ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰਕੇ ਆਤ੍ਮਾ ਕੈਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡੇ, ਪਹਲੇ ਤੋ ਯਹ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ.
ਆਤ੍ਮਾ ਭਿਨ੍ਨ ਔਰ ਅਂਤਰ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਕੈਸੇ ਹੋ? ਉਸਕਾ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕੈਸੇ ਹੋ? ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਵਹ ਮਾਰ੍ਗ ਬਤਾਯਾ ਹੈ, ਵਹ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ. ਜੀਵਕੋ ਅਨਨ੍ਤ ਕਾਲਮੇਂ ਸਬ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਹੁਆ ਹੈ, ਏਕ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਨਹੀਂ ਹੁਆ ਹੈ. ਏਕ ਜਿਨਵਰ ਸ੍ਵਾਮੀ ਨਹੀਂ ਮਿਲੇ ਹੈਂ. ਭਗਵਾਨ ਮਿਲੇ ਤੋ ਸ੍ਵਯਂਨੇ ਪਹਚਾਨਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਭਗਵਾਨ ਕੈਸੇ ਪਹਚਾਨਮੇਂ ਆਯੇ? ਗੁਰੁ ਕੈਸੇ ਪਹਚਾਨਮੇਂ ਆਯੇ? ਆਤ੍ਮਾ ਕੈਸੇ ਪਹਚਾਨਮੇਂ ਆਯੇ? ਵਹ ਜੀਵਨਮੇਂ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ. ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਕੈਸੇ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਹੋ? ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਕੈਸੇ ਹੋ? ਉਸ ਜਾਤਕਾ ਰਟਨ, ਮਨਨ ਵਹ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ. ਦੇਵ- ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕੀ ਮਹਿਮਾ ਔਰ ਆਤ੍ਮਾ ਕੈਸੇ ਪਹਚਾਨਮੇਂ ਆਯੇ, ਵਹ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ.
ਬਾਕੀ ਜਨ੍ਮ-ਮਰਣ, ਜਨ੍ਮ-ਮਰਣ ਤੋ ਸਂਸਾਰਮੇਂ ਹੋਤੇ ਹੀ ਰਹਤੇ ਹੈਂ. ਜੋ ਮਨੁਸ਼੍ਯ ਭਵ ਧਾਰਣ ਕਰਤਾ ਹੈ, ਜੋ ਜਨ੍ਮਤਾ ਹੈ, ਉਸਕਾ ਮਰਣ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਆਯੁਸ਼੍ਯ ਪੂਰਾ ਹੋਨੇ ਪਰ ਸਬ
PDF/HTML Page 1498 of 1906
single page version
ਜੀਵ ਚਲੇ ਜਾਤੇ ਹੈਂ. ਅਤਃ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਕੈਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਕਰਨਾ ਔਰ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰਨਾ, ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਜ੍ਞਾਨ ਔਰ ਆਨਨ੍ਦ ਸਬ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਹੈ. ਉਸੇ ਪਹਚਾਨ ਲੇਨਾ. ਕਰਨਾ ਵਹ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ... ਗੁਰੁਦੇਵ ਰਾਜਕੋਟ ਬਹੁਤ ਬਾਰ ਪਧਾਰਤੇ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਪੂਰਾ ਲਾਭ ਲੇਤੇ ਥੇ, ਮਾਤੁਸ਼੍ਰੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਾਭ ਲੇਤੇ ਥੇ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਦੇਹ ਔਰ ਆਤ੍ਮਾ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡਤੇ ਹੈਂ. ਦਿਖਤਾ ਹੈ ਕਿ ਆਤ੍ਮਾ ਚਲਾ ਜਾਤਾ ਹੈ, ਸ਼ਰੀਰ ਪਡਾ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਪ੍ਰਥਮ-ਸੇ ਹੀ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰ ਲੇਨਾ ਕਿ ਅਨ੍ਦਰ ਆਤ੍ਮਾ ਭਿਨ੍ਨ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਹੈ, ਯੇ ਵਿਕਲ੍ਪ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ, ਉਸਸੇ ਭੀ ਆਤ੍ਮਾ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ, ਵਹ ਕੈਸੇ ਜਾਨਨੇਮੇਂ ਆਯੇ? ਉਸਕੀ ਪਹਚਾਨ ਕੈਸੇ ਹੋ? ਉਸਕੀ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਕੈਸੇ ਹੋ? ਐਸੀ ਭਾਵਨਾ ਕਰਨੇ ਜੈਸੀ ਹੈ. ਜੀਵਨਮੇਂ ਯਹ ਏਕ ਅਪੂਰ੍ਵ ਹੈ, ਬਾਕੀ ਕੁਛ ਅਪੂਰ੍ਵ ਨਹੀਂ ਹੈ ਸਂਸਾਰਮੇਂ.
ਸ਼ਾਨ੍ਤਿ ਰਖਨੀ. ਐਸੇ ਜਨ੍ਮ-ਮਰਣ ਸਂਸਾਰਮੇਂ ਹੋਤੇ ਹੈਂ. ਰਾਗ ਆਯੇ ਉਤਨਾ ਦੁਃਖ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਮਨਕੋ ਬਦਲ ਦੇਨਾ, ਸ਼ਾਨ੍ਤਿ ਰਖਨੀ. ਅਨਨ੍ਤ ਭਵੋਂਮੇਂ ਕਿਤਨੋਂਕੋ ਸ੍ਵਯਂ ਛੋਡਕਰ ਆਯਾ ਹੈ, ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਛੋਡਕਰ ਦੂਸਰੇ ਚਲੇ ਜਾਤੇ ਹੈਂ. ਐਸਾ ਕਿਤਨੇ ਭਵੋਂਮੇਂ ਕਰਤਾ ਆਯਾ ਹੈ, ਹੋਤਾ ਆ ਰਹਾ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿ ਰਖਨੀ. ਕਰਨੇਕਾ ਯਹ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਪ ਕਹਤੇ ਹੋ ਤਬ ਬਰਾਬਰ ਸਮਝਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ, .. ਸਮਝਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਫਿਰ ਏਕਦਮ ਜਬ ਆਪਤ੍ਤਿ ਆਤੀ ਹੈ ਯਾ ਦੁਃਖ ਆਯੇ, ਤਬ ਬਦਲ ਜਾਤਾ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਕਰਨੇਕਾ ਵਹ ਹੈ, ਭੂਲਨੇ ਜੈਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਕਹਾ ਹੈ, ਵਹੀ ਕਰਨੇਕਾ ਹੈ. ਉਸਕਾ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ, ਭੂਲਨੇ ਜੈਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਐਸੇ ਪ੍ਰਸਂਗੋਂਮੇਂ ਅਧਿਕ ਸ੍ਮਰਣ ਆਯੇ, ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਓਰ ਅਧਿਕ ਵੈਰਾਗ੍ਯ ਆਯੇ ਔਰ ਵਹ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ. ਵਹੀ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਖੂਬ ਉਪਦੇਸ਼ ਦੇ-ਦੇਕਰ ਅਪੂਰ੍ਵ ਮਾਰ੍ਗ ਬਤਾਯਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਗੁਰੁਦੇਵਕੇ ਪ੍ਰਤਾਪ-ਸੇ...
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸਬਕੋ ਮ੍ਰੁਤ੍ਯੁਕੇ ਸਮਯ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿ ਰਖਤੀ ਹੈ ਔਰ ਸੁਨਾਨੇਵਾਲੇਕੋ ਭੀ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿ ਰਹਤੀ ਹੈ. ਗੁਰੁਦੇਵਕੇ ਪ੍ਰਤਾਪਸੇ ਛੋਟੇ-ਬਡੋਂਕੋ ਕਿਤਨੋਂਕੋ ਐਸੇ ਸਂਸ੍ਕਾਰ ਪਡ ਗਯੇ ਹੈਂ ਕਿ ਐਸਾ ਪ੍ਰਸਂਗ ਆਵੇ ਤਬ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿ ਰਹਤੀ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਸਬ ਭਾਈਓਂਕੋ-ਬਹਨੋਂਕੋ ਏਕ ਸਾਥ ਭਾਵ ਆਯਾ ਕਿ ਅਪਨੇ ਮਾਤਾਜੀਕੇ ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਕਰ ਆਤੇ ਹੈਂ, ਉਸਕੇ ਬਾਦ ਸਬ ਬਿਛਡੇਂਗੇ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਗੁਰੁਦੇਵਕੀ ਵਾਣੀ ਅਪੂਰ੍ਵ ਥੀ. ਗੁਰੁਦੇਵ ਆਤ੍ਮਾ ਬਤਾ ਰਹੇ ਥੇ. ਫਿਰ ਭੀ ਅਨ੍ਦਰ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ. ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਯਹ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰਨਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਪ ਕਹਤੇ ਹੋ, ਹਮ ਸਮਝਤੇ ਹੈਂ, ਫਿਰ ਭੀ..
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਆਤ੍ਮਾ ਭਿਨ੍ਨ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਹੈ ਉਸਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਪਹਚਾਨਨਾ ਕਿ ਯਹ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਹੈ, ਵਹ ਮੈਂ ਹੂਁ ਔਰ ਉਸ ਜਾਨਨੇਵਾਲੇਮੇਂ ਹੀ ਸਬ ਭਰਾ ਹੈ. ਜਾਨਨੇਵਾਲੇਮੇਂ ਅਨਨ੍ਤ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਔਰ ਅਨਨ੍ਤ ਗੁਣ ਔਰ ਆਨਨ੍ਦ ਸਬ ਜਾਨਨੇਵਾਲੇਮੇਂ ਭਰਾ ਹੈ. ਯੇ ਸਬ ਵਿਕਲ੍ਪਕੀ ਜਾਲ ਆਤੀ
PDF/HTML Page 1499 of 1906
single page version
ਹੈ, ਜੋ ਰਾਗ-ਦ੍ਵੇਸ਼ਕੀ ਜਾਲ ਹੈ, ਵਹ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸਕੇ ਅਨ੍ਦਰ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਜੋ ਆਤ੍ਮਾ ਹੈ ਵਹ ਮੈਂ ਹੂਁ. ਵਹ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਕੈਸੇ ਪਹਚਾਨਮੇਂ ਆਯੇ? ਤਦਰ੍ਥ ਉਸਕੀ ਭਾਵਨਾ, ਰਟਨ, ਮਹਿਮਾ, ਤਦਰ੍ਥ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਸ੍ਵਾਧ੍ਯਾਯ, ਵਿਚਾਰ ਸਬ ਉਸਕੇ ਲਿਯੇ ਕਰਨਾ ਹੈ. ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਉਸਕਾ ਰਟਨ ਔਰ ਉਸਕੀ ਭਾਵਨਾ ਰਖਨੀ ਕਿ ਯਹ ਸ਼ਰੀਰ, ਵਿਕਲ੍ਪ ਆਦਿ ਸਬਸੇ ਆਤ੍ਮਾ ਅਨ੍ਦਰ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ. ਚੈਤਨ੍ਯ ਤਤ੍ਤ੍ਵ, ਚੈਤਨ੍ਯਕਾ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਕੈਸੇ ਗ੍ਰਹਣ ਹੋ? ਵਹ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ.
ਅਨ੍ਦਰ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਆਤ੍ਮਾ ਚੈਤਨ੍ਯਦੇਵ ਵਿਰਾਜਤਾ ਹੈ. ਗੁਰੁਦੇਵ ਕਹਤੇ ਹੈਂ ਨ? ਜੈਸੇ ਭਗਵਾਨ ਹੈਂ, ਵੈਸਾ ਤੂ ਹੈ. ਐਸਾ ਆਤ੍ਮਾ ਚੈਤਨ੍ਯਦੇਵ ਅਨਨ੍ਤ ਮਹਿਮਾਵਂਤ ਆਤ੍ਮਾ ਹੈ. ਵਹ ਆਤ੍ਮਾ ਅਨ੍ਦਰ ਵਿਰਾਜਤਾ ਹੈ, ਉਸੇ ਪਹਚਾਨਨੇਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰਨਾ. ਉਸੀਕਾ ਬਾਰਂਬਾਰ ਵਿਚਾਰ, ਵਾਂਚਨ, ਬਾਰ-ਬਾਰ ਵਹ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ. ਵਿਸ੍ਮ੍ਰੁਤ ਹੋ ਜਾਯ ਤੋ ਭੀ ਬਾਰ-ਬਾਰ ਵਹ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ. ਉਸੀਕਾ ਵਿਚਾਰ, ਵਾਂਚਨ ਸਬ ਵਹੀ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ. ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਮੇਂ ਕੈਸਾ (ਆਤਾ ਹੈ), ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਕੈਸਾ ਕਹਾ ਹੈ, ਭਗਵਾਨਨੇ ਕੈਸਾ (ਕਹਾ ਹੈ), ਮੁਨਿਓਂ ਕੈਸੀ ਆਰਾਧਨਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹੈਂ, ਕ੍ਯੋਂ, ਕੈਸੇ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰਨਾ, ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰਨਾ? ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨਕਾ ਮਾਰ੍ਗ ਬਤਾਯਾ. ਵਹ ਸਬ ਬਾਰਂਬਾਰ ਸ੍ਮਰਣਮੇਂ ਲਾਕਰ ਏਕ ਆਤ੍ਮਾ ਕੈਸੇ ਪਹਚਾਨਮੇਂ ਆਯੇ, ਵਹ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ. ਬਾਰਂਬਾਰ ਏਕ ਹੀ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ. ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ ਨ? ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ, ਪ੍ਰਜ੍ਞਾਛੈਨੀ ਦ੍ਵਾਰਾ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਅਂਤਰਮੇਂ ਭਿਨ੍ਨ ਕਰਨਾ.
ਚਤ੍ਤਾਰੀ ਮਂਗਲਂ, ਅਰਿਹਂਤਾ ਮਂਗਲਂ, ਸਾਹੂ ਮਂਗਲਂ, ਕੇਵਲਿਪਣਤ੍ਤੋ ਧਮ੍ਮੋ ਮਂਗਲਂ. ਚਤ੍ਤਾਰੀ ਲੋਗੁਤ੍ਤਮਾ, ਅਰਿਹਂਤਾ ਲੋਗੁਤ੍ਤਮਾ, ਸਿਦ੍ਧਾ ਲੋਗੁਤ੍ਤਮਾ, ਸਾਹੂ ਲੋਗੁਤ੍ਤਮਾ, ਕੇਵਲਿਪਣਤ੍ਤੋ ਧਮ੍ਮੋ ਲੋਗੁਤ੍ਤਮਾ.
ਚਤ੍ਤਾਰੀ ਸ਼ਰਣਂ ਪਵਜ੍ਜਾਮਿ, ਅਰਿਹਂਤਾ ਸ਼ਰਣਂ ਪਵਜ੍ਜਾਮਿ, ਸਿਦ੍ਧਾ ਸ਼ਰਣਂ ਪਵਜ੍ਜਾਮਿ, ਕੇਵਲੀ ਪਣਤ੍ਤੋ ਧਮ੍ਮੋ ਸ਼ਰਣਂ ਪਵਜ੍ਜਾਮਿ.
ਚਾਰ ਸ਼ਰਣ, ਚਾਰ ਮਂਗਲ, ਚਾਰ ਉਤ੍ਤਮ ਕਰੇ ਜੇ, ਭਵਸਾਗਰਥੀ ਤਰੇ ਤੇ ਸਕਲ਼ ਕਰ੍ਮਨੋ ਆਣੇ ਅਂਤ. ਮੋਕ੍ਸ਼ ਤਣਾ ਸੁਖ ਲੇ ਅਨਂਤ, ਭਾਵ ਧਰੀਨੇ ਜੇ ਗੁਣ ਗਾਯੇ, ਤੇ ਜੀਵ ਤਰੀਨੇ ਮੁਕ੍ਤਿਏ ਜਾਯ. ਸਂਸਾਰਮਾਂਹੀ ਸ਼ਰਣ ਚਾਰ, ਅਵਰ ਸ਼ਰਣ ਨਹੀਂ ਕੋਈ. ਜੇ ਨਰ-ਨਾਰੀ ਆਦਰੇ ਤੇਨੇ ਅਕ੍ਸ਼ਯ ਅਵਿਚਲ ਪਦ ਹੋਯ. ਅਂਗੂਠੇ ਅਮ੍ਰੁਤ ਵਰਸੇ ਲਬ੍ਧਿ ਤਣਾ ਭਣ੍ਡਾਰ. ਗੁਰੁ ਗੌਤਮਨੇ ਸਮਰੀਏ ਤੋ ਸਦਾਯ ਮਨਵਾਂਛਿਤ ਫਲ ਦਾਤਾ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸ੍ਵਰੂਪਮੇਂ ਸਮਾ ਗਯੇ. ਜੋ ਚੈਤਨ੍ਯ ਸ੍ਵਰੂਪ ਹੈ, ਅਨਨ੍ਤ ਗੁਣਸੇ ਭਰਪੂਰ, ਉਸਮੇਂ ਭਗਵਾਨ ਐਸੇ ਸਮਾ ਗਯੇ ਕਿ ਫਿਰ ਬਾਹਰ ਹੀ ਨਹੀਂ ਆਤੇ ਹੈਂ. ਚਤੁਰ੍ਥ ਗੁਣਸ੍ਥਾਨਮੇਂ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਹੋ ਉਸੇ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿ ਹੋ. ਅਂਤਰ੍ਮੁਹੂਰ੍ਤਮੇਂ ਬਾਹਰ ਆਵੇ ਤੋ ਬਾਹਰ ਉਪਯੋਗ ਜਾਯੇ. ਫਿਰ ਉਸੇ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਧਾਰਾ ਵਰ੍ਤਤੀ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਪਯੋਗ ਬਾਹਰ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਭਗਵਾਨਕਾ ਉਪਯੋਗ ਫਿਰ ਬਾਹਰ ਨਹੀਂਜਾਤਾ. ਮੁਨਿਦਸ਼ਾ ਆਵੇ, ਉਸਮੇਂ ਛਠਵੇਂ-ਸਾਤਵੇਂ ਗੁਣਸ੍ਥਾਨਮੇਂ ਅਂਤਰ੍ਮੁਹੂਰ੍ਤ-ਅਂਤਰ੍ਮੁਹੂਰ੍ਤਮੇਂ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿਮੇਂ ਜਾਤੇ ਹੈਂ. ਅਂਤਰ੍ਮੁਹੂਰ੍ਤ ਬਾਹਰ ਆਤੇ ਹੈਂ, ਅਂਤਰ੍ਮੁਹੂਰ੍ਤਮੇਂ ਅਂਤਰਮੇਂ ਜਾਤੇ ਹੈਂ. ਬਾਹਰ ਆਯੇ, ਅਨ੍ਦਰ ਜਾਯ, ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਛਠਵੇਂ-ਸਾਤਵੇਂ ਗੁਣਸ੍ਥਾਨਮੇਂ ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ (ਹੋਤੀ ਹੈ). ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਬਾਹਰ ਆਵੇ,
PDF/HTML Page 1500 of 1906
single page version
ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਅਂਤਰਮੇਂ ਜਾਤੇ ਹੈਂ. ਐਸੇ ਛਠਵੇਂ-ਸਾਤਵੇਂ ਗੁਣਸ੍ਥਾਨਮੇਂ (ਚਲਤਾ ਹੈ). ਐਸਾ ਕਰਤੇ-ਕਰਤੇ ਸ਼੍ਰੇਣਿ ਲਗਾਤੇ ਹੈਂ. ਛਠਵੇਂ-ਸਾਤਵੇਂ ਗੁਣਸ੍ਥਾਨਮੇਂ ਮੁਨਿ ਝੁਲਤੇ ਹੈਂ. ਐਸਾ ਕਰਤੇ-ਕਰਤੇ ਜਬ ਸ਼੍ਰੇਣਿ ਲਗਾਤੇ ਹੈਂ ਔਰ ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਫਿਰ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਐਸੇ ਸ੍ਥਿਰ ਹੋ ਜਾਤੇ ਹੈਂ ਕਿ ਪੁਨਃ ਬਾਹਰ ਹੀ ਨਹੀਂ ਆਤੇ. ਆਤ੍ਮਾਮੇੇਂ ਐਸੇ ਜਮ ਜਾਤੇ ਹੈਂ.
ਅਨਨ੍ਤ ਆਨਨ੍ਦਕਾ ਸਾਗਰ ਜੋ ਪਡਾ ਹੈ, ਆਨਨ੍ਦ ਸਾਗਰ ਉਛਲ ਰਹਾ ਹੈ, ਉਸਮੇਂ ਭਗਵਾਨ ਸਮਾ ਜਾਤੇ ਹੈਂ. ਔਰ ਅਨਨ੍ਤ ਗੁਣ ਹੈਂ, ਉਸਮੇਂ ਲਵਲੀਨ ਹੋ ਜਾਤੇ ਹੈਂ. ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਕੋਈ ਅਪੂਰ੍ਵ ਅਦਭੁਤ ਆਨਨ੍ਦਕਾ ਵੇਦਨ ਕਰਤੇ ਹੈਂ ਔਰ ਜ੍ਞਾਨ ਐਸਾ ਨਿਰ੍ਮਲ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ ਕਿ ਆਤ੍ਮਾ ਤੋ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਜਾਨੇ, ਐਸਾ ਬਨਤਾ ਨਹੀਂ. ਸ੍ਵਯਂ ਅਪਨੇਮੇਂ ਜਮ ਜਾਤੇ ਹੈਂ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਪਯੋਗ ਬਾਹਰ (ਨਹੀਂ ਆਤਾ). ਜਾਨਨੇਕੀ ਇਚ੍ਛਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਯੇ ਬਾਹਰ ਕ੍ਯਾ ਹੈ? ਕੁਛ ਜਾਨਨੇਕੀ ਇਚ੍ਛਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਇਚ੍ਛਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਤੋ ਭੀ ਅਂਤਰਮੇਂ ਸਹਜ ਜ੍ਞਾਤ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਪਰ੍ਯਾਯ ਤੋ ਹੋਤੀ ਹੀ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਹਾਁ, ਪਰ੍ਯਾਯ ਤੋ ਹੋਤੀ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਜ੍ਞਾਨਕੀ ਪਰ੍ਯਾਯ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਜ੍ਞਾਨਕੀ ਪਰ੍ਯਾਯ ਐਸੀ ਨਿਰ੍ਮਲ ਹੋ ਜਾਤੀ ਹੈ ਕਿ ਉਸਮੇਂ ਸ੍ਵਯਂ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਜਾਨੇ, ਸ੍ਵਯਂ ਅਪਨਾ ਵੇਦਨ ਕਰੇ, ਅਨਨ੍ਤ ਆਨਨ੍ਦਕਾ, ਅਨਨ੍ਤ ਗੁਣਕੋ ਜਾਨੇ ਔਰ ਬਾਹਰਮੇਂ ਲੋਕਾਲੋਕਕੋ ਜਾਨੇ. ਜੋ ਅਨਨ੍ਤ ਦ੍ਰਵ੍ਯ, ਜੋ ਅਨਨ੍ਤ ਆਤ੍ਮਾ ਹੈ, ਅਨਨ੍ਤ ਸਿਦ੍ਧ ਹੈ, ਜੋ- ਜੋ ਭੂਤਕਾਲਮੇਂ ਹੋ ਗਯੇ, ਵਰ੍ਤਮਾਨਮੇਂ ਹੋ ਰਹੇ ਹੈਂ, ਨਰ੍ਕਮੇਂ, ਸ੍ਵਰ੍ਗਮੇਂ ਜਹਾਁ-ਜਹਾਁ ਹੈ, ਸਬਕੋ ਜਾਨਤੇ ਹੈਂ. ਅਨਨ੍ਤ ਪਰਮਾਣੁਕੋ ਜਾਨੇ. ਭੂਤਕਾਲਮੇਂ ਜੀਵਨੇ ਅਨਨ੍ਤ ਭਵ ਕਿਯੇ ਉਸੇ ਜਾਨੇ. ਵਰ੍ਤਮਾਨ ਜਾਨੇ. ਭਵਿਸ਼੍ਯਮੇਂ ਅਨਨ੍ਤ ਭਵ ਕੈਸੇ ਕਰੇਗਾ, ਵਹ ਜਾਨੇ. ਐਸਾ ਭਗਵਾਨ ਏਕ ਸਮਯਮੇਂ ਸਬ ਜਾਨਤੇ ਹੈਂ. ਉਨ੍ਹੇਂ ਵਿਕਲ੍ਪ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਪਡਤਾ, ਉਪਯੋਗ ਰਖਨਾ ਨਹੀਂ ਪਡੇ. ਨਿਜ ਸ੍ਵਰੂਪਮੇਂ ਸ੍ਥਿਰ ਹੋ ਗਯੇ ਹੋਂ, ਫਿਰ ਭੀ ਸਹਜ ਜ੍ਞਾਤ ਹੋ. ਉਨਕਾ ਜ੍ਞਾਨ ਐਸਾ ਨਿਰ੍ਮਲ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਜ੍ਞਾਨ..
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਹਾਁ, ਜ੍ਞਾਨ ਉਤਨਾ ਵਿਸ਼ਾਲ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ ਕਿ ਉਪਯੋਗ ਰਖੇ ਨਹੀਂ, ਕ੍ਰਮ ਪਡੇ ਨਹੀਂ, ਖੇਦ ਹੋ ਨਹੀਂ, ਵਿਸ੍ਮ੍ਰੁਤ ਨਹੀਂ ਹੋ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਸਹਜ ਜਾਨੇ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਤਦਰ੍ਥ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰਨਾ ਪਡੇ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਹਾਁ, ਵਹ ਤੋ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰੇ ਤੋ ਜਾਨੇ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ...
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਲੇਕਿਨ ਪ੍ਰਯੋਜਨਭੂਤ ਜ੍ਞਾਨ ਹੋ ਤੋ ਵਹ ਸ੍ਵਰੂਪਕੋ ਪਹਚਾਨੇ ਕਿ ਮੈਂ ਚੈਤਨ੍ਯ ਹੂਁ ਔਰ ਯਹ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ. ਵਿਭਾਵ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਮੈਂ ਤੋ ਚੈਤਨ੍ਯ ਜ੍ਞਾਨਸ੍ਵਰੂਪ ਹੂਁ. ਐਸੇ ਪ੍ਰਯੋਜਨਭੂਤ ਜਾਨਕਰ ਅਪਨੇਮੇਂ ਲੀਨ ਹੋ ਤੋ ਲੀਨ ਹੋਤੇ-ਹੋਤੇ ਜੋ ਅਨ੍ਦਰ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ ਵਹ
PDF/HTML Page 1501 of 1906
single page version
ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤੇ ਹੈਂ. ਉਸੇ ਲੋਕਾਲੋਕਕੋ ਜਾਨਨੇਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਪਡਤਾ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਪਨੇਮੇਂ ਸ੍ਥਿਰ ਹੋ ਔਰ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਪਹਚਾਨੇ ਤੋ ਸਬਕੋ (ਜਾਨੇ). ਏਕ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਜਾਨੇ ਵਹ ਸਬਕੋ ਜਾਨ ਸਕਤਾ ਹੈ. ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਜਾਨੇ. ਲੇਕਿਨ ਜੋ ਦੂਸਰੋਂਕੋ ਜਾਨਨੇਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰੇ ਵਹ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਭੀ ਨਹੀਂ ਜਾਨਤਾ ਔਰ ਪਰਕੋ ਭੀ ਨਹੀਂ ਜਾਨਤਾ. ਲੇਕਿਨ ਜੋ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਜਾਨੇ ਵਹ ਸਬ ਜਾਨ ਸਕਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਕਿਤਨਾ ਆਨਨ੍ਦ ਆਤਾ ਹੈ. ਸ੍ਵਰੂਪ ਥੋਡੀ ਦੇਰ ਸੁਨਕਰ ਕਿਤਨਾ ਆਨਨ੍ਦ ਆਤਾ ਹੈ. ਸੁਨਨਾ ਅਚ੍ਛਾ ਲਗਤਾ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਉਸ ਸ੍ਵਰੂਪਕੀ ਕ੍ਯਾ ਬਾਤ! ਅਦਭੁਤ ਸ੍ਵਰੂਪ ਹੈ!
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਅਭੀ ਬਹੁਤ ਆਵਰਣ ਹੈਂ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਅਭੀ ਆਵਰਣ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰਯੋਜਨਭੂਤ ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਮਾਰ੍ਗ ਬਤਾਯ ਹੈ. ਉਸ ਮਾਰ੍ਗਕੋ ਪਹਚਾਨੇ ਕਿ ਮੈਂ ਚੈਤਨ੍ਯ ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ. ਉਸ ਚੈਤਨ੍ਯਮੇਂ ਸ੍ਥਿਰ ਹੋ ਜਾਯ, ਵਿਕਲ੍ਪ ਟੂਟ ਜਾਯ ਔਰ ਯਦਿ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿਕੇ ਮਾਰ੍ਗ ਪਰ ਜਾਯ ਔਰ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਹੋ ਤੋ ਵਹ ਅਪਨੇਮੇਂ ਲੀਨਤਾ ਕਰਤੇ- ਕਰਤੇ, ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ, ਜ੍ਞਾਨ ਔਰ ਲੀਨਤਾ ਕਰਤੇ-ਕਰਤੇ ਵਹ ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨਕੋ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਕਰਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਪ੍ਰਥਮ ਤੋ ਸ਼ਰੀਰ-ਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਮਾਨਨਾ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸ਼ਰੀਰ-ਸੇ ਭਿਨ੍ਨ, ਸ਼ਰੀਰ ਔਰ ਵਿਕਲ੍ਪ-ਸੇ ਭਿਨ੍ਨ. ਸ਼ਰੀਰ ਸ੍ਥੂਲ ਹੈ. ਯਹ ਸ਼ਰੀਰ ਤੋ ਜਡ ਹੈ, ਕੁਛ ਜਾਨਤਾ ਨਹੀਂ. ਉਸਸੇ ਤੋ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ. ਪ੍ਰਥਮ ਐਸਾ (ਕਰੇ).
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਉਸਸੇ ਤੋ ਭਿਨ੍ਨ ਮਾਨਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਵਹ ਸ਼ਰੀਰਸੇ ਭੀ (ਭਿਨ੍ਨਤਾ) ਨਹੀਂ ਮਾਨਤਾ ਹੈ ਤੋ ਵਿਕਲ੍ਪ-ਸੇ ਕਹਾਁ ਮਾਨੇ? ਸ਼ਰੀਰ ਔਰ ਮੈਂ ਏਕ ਹੂਁ, ਐਸਾ ਮਾਨਤਾ ਹੈ. ਸ਼ਰੀਰਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਮੈਂ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਹੂਁ. ਪ੍ਰਥਮ ਸ਼ਰੀਰਸੇ ਭਿਨ੍ਨ. ਅਨ੍ਦਰ ਗਹਰਾਈਮੇਂ ਜਾਯ ਤੋ ਵਿਕਲ੍ਪਸੇ ਭਿਨ੍ਨ. ਜੋ-ਜੋ ਅਨੇਕ ਜਾਤਕੇ ਵਿਕਲ੍ਪ ਆਯੇ, ਆਕੁਲਤਾ ਹੋ, ਵਹ ਸਬ ਵਿਕਲ੍ਪ ਆਯੇ...
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਵਿਕਲ੍ਪਸੇ ਤੋ ਅਭੀ ਭੀ ਜਾਨ ਸਕਤੇ ਹੈਂ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਸ਼ਰੀਰ-ਸੇ ਤੋ ਭਿਨ੍ਨਤਾ ਨਹੀਂ ਮਾਨ ਸਕਤਾ ਹੈਂ, ਵਹ ਕੈਸੇ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਵਿਕਲ੍ਪ-ਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਮਾਨਨਾ ਮੁਸ਼੍ਕਿਲ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਸ਼ਰੀਰ-ਸੇ ਤੋ ਭਿਨ੍ਨ ਕਹਾਁ ਮਾਨਤਾ ਹੀ ਹੈ. ਥੋਡਾ ਭੀ ਸ਼ਰੀਰਕੋ ਕੁਛ ਹੋ ਤੋ..
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਰਾਗਕੇ ਕਾਰਣ. ਯਹ ਸ਼ਰੀਰ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ. ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਅਪਨਾ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਤੈਯਾਰ ਰਖਨਾ ਚਾਹਿਯੇ ਕਿ ਯੇ ਜੋ ਰੋਗ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਵਹ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਮੈਂ ਉਸਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ. ਏਕ ਬਾਰ ਧਾਰਣਾ ਕਰ ਲੀ, ਵਿਚਾਰ ਕਰ ਲਿਯਾ ਔਰ ਫਿਰ ਛੋਡ ਦੇ, ਐਸਾ ਨਹੀਂ. ਜਬ- ਜਬ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਪ੍ਰਸਂਗ ਪਡੇ ਤਬ ਜ੍ਞਾਨ ਹਾਜਿਰ ਹੋ ਕਿ ਯਹ ਸ਼ਰੀਰਮੇਂ ਜੋ ਹੋਤਾ ਹੈ ਵਹ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਮੈਂ ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ. ਮੈਂ ਚੈਤਨ੍ਯ ਹੂਁ. ਐਸੀ ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਅਪਨੀ ਤੈਯਾਰੀ ਰਖੇ ਤੋ ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਉਸਸੇ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਨਿਰਂਤਰ ਭਾਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਵਿਕਲ੍ਪ-ਸੇ ਤੋ ਐਸਾ ਮਾਨੇ, ਇਤਨਾ ਸੁਨੇ ਤੋ ਐਸਾ ਲਗੇ ਕਿ ਸ਼ਰੀਰ-ਸੇ ਮੈਂ
PDF/HTML Page 1502 of 1906
single page version
ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ, ਐਸਾ ਮਾਨਤਾ ਹੈ. ਕਿਸੀਕਾ ਮਰਣ ਹੋ ਤੋ ਮਾਨ ਲੇਤਾ ਹੈ ਕਿ ਯਹ ਜਡ ਹੈ ਔਰ ਚੇਤਨ ਆਤ੍ਮਾ ਹੈ. ਵਿਕਲ੍ਪਸੇ ਮਾਨ ਲੇਤੇ ਹੈਂ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਸ਼ਰੀਰਸੇ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਤੋ ਬਹੁਤ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਰਾਗਕੇ ਕਾਰਣ. ਸ਼ਰੀਰਸੇ ਭੀ ਕਹਾਁ ਛੂਟਾ ਹੈ ਔਰ ਵਿਕਲ੍ਪ-ਸੇ ਭੀ ਨਹੀਂ ਛੂਟਾ ਹੈ. ਯਥਾਰ੍ਥ ਛੂਟੇ ਤੋ ਦੋਨੋਂ-ਸੇ ਛੂਟੇ. ਵਿਕਲ੍ਪ-ਸੇ ਭੀ ਨਹੀਂ ਛੂਟਾ ਹੈ ਔਰ ਸ਼ਰੀਰ-ਸੇ ਭੀ ਨਹੀਂ ਛੂਟਾ ਹੈ. ਸ਼ਰੀਰ ਸੋ ਮੈਂ ਔਰ ਮੈਂ ਸੋ ਸ਼ਰੀਰ, ਉਸਮੇਂ ਅਪਨਾ ਜ੍ਞਾਯਕ ਉਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਨਹੀਂ ਦਿਖਤਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰੇ ਕਿ ਯੇ ਜੋ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਹੈ, ਜੋ-ਜੋ ਵਿਕਲ੍ਪ ਹੁਏ ਸਬ ਵਿਕਲ੍ਪ ਚਲੇ ਗਯੇ, ਲੇਕਿਨ ਉਨਕੇ ਬੀਚ ਜੋ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਹੈ ਵਹ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਮੈਂ ਹੂਁ. ਵਹ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਸ਼ਰੀਰਮੇਂ ਨਹੀਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਸ਼ਰੀਰ ਤੋ ਜਡ ਹੈ, ਵਹ ਕਹਾਁ ਜਾਨਤਾ ਹੈ. ਸ਼ਰੀਰਮੇਂ ਰੋਗ ਹੋ ਤੋ ਸ਼ਰੀਰ ਕਹਾਁ ਜਾਨਤਾ ਹੈ ਕਿ ਮੁਝੇ ਰੋਗ ਹੁਆ ਹੈ ਕਿ ਯੇ ਰੋਗ ਅਚ੍ਛਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਨਿਰੋਗਤਾ ਅਚ੍ਛੀ ਔਰ ਰੋਗ ਖਰਾਬ, ਐਸਾ ਸ਼ਰੀਰ ਨਹੀਂ ਜਾਨਤਾ. ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਅਨ੍ਦਰ ਹੈ. ਉਸੇ ਰਾਗ ਹੋ ਕਿ ਯਹ ਰੋਗ ਅਚ੍ਛਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਮੁਝੇ ਦੁਃਖਰੂਪ ਹੈ. ਯੇ ਨਿਰੋਗਤਾ ਅਚ੍ਛੀ ਹੈ, ਮੁਝੇ ਸੁਖਰੂਪ ਹੈ. ਜਾਨਨੇਵਾਲੇਮੇਂ ਸ੍ਵਯਂ ਰਾਗ-ਦ੍ਵੇਸ਼ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਸ਼ਰੀਰ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਜਾਨਤਾ ਹੈ, ਵਹ ਤੋ ਜਡ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਦੁਃਖ ਆਵੇ ਤਬ ਇਸਕੇ ਸਾਥ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਹੋ ਜਾਤੀ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਉਸ ਵਕ੍ਤ ਤੈਯਾਰੀ ਰਖਨੀ ਚਾਹਿਯੇ. ਗੁਰੁਦੇਵ ਕਹਤੇ ਹੈਂ ਨ ਕਿ ਸੁਨਾ ਉਸੇ ਕਹੇ ਕਿ ਮੌਕੇ ਪਰ ਜ੍ਞਾਨ ਹਾਜਿਰ ਹੋਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਮੈਂ ਆਤ੍ਮਾ ਭਿਨ੍ਨ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਹੈ, ਯਹ ਸ਼ਰੀਰ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ. ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਅਂਤਰਮੇਂ-ਸੇ ਐਸੀ ਭਾਵਨਾ (ਹੋ), ਯਥਾਰ੍ਥ ਤੋ ਬਾਦਮੇਂ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਪਹਲੇ ਐਸੀ ਭਾਵਨਾ ਤੈਯਾਰ ਕਰੇ, ਐਸੀ ਰੁਚਿ ਤੈਯਾਰ ਕਰੇ, ਐਸੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੇ. ਯਥਾਰ੍ਥ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਹੋ ਉਸੇ ਤੋ ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਹਾਜਿਰ ਹੋਤਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਤੋ ਭਿਨ੍ਨ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਹੂਁ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਐਸਾ ਵਿਚਾਰ ਕਰੇ, ਭਾਵਨਾ ਕਰੇ ਤੋ ਭੀ ਅਚ੍ਛਾ ਹੈ. ਐਸੀ ਰੁਚਿ ਕਰੇ.
ਯੇ ਸ਼ਰੀਰ ਬੇਚਾਰਾ ਤੋ ਕੁਛ ਜਾਨਤਾ ਨਹੀਂ. ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਅਨ੍ਦਰ ਰਾਗ-ਦ੍ਵੇਸ਼ (ਕਰਤਾ ਹੈ). ਉਸਸੇ ਭੀ ਮੈਂ (ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ), ਰਾਗ-ਦ੍ਵੇਸ਼ ਭੀ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਰਾਗ- ਦ੍ਵੇਸ਼ਮੇਂ ਜੁਡਤਾ ਹੈ. ਸ਼ਰੀਰ ਤੋ ਕੁਛ ਜਾਨਤਾ ਨਹੀਂ, ਵਹ ਤੋ ਜਡ ਹੈ. ਲੇਕਿਨ ਵਹ ਸ੍ਵਯਂ ਮਾਨ ਲੇਤਾ ਹੈ ਕਿ ਐਸਾ ਸ਼ਰੀਰ ਹੋ, ਐਸਾ ਹੋ, ਵੈਸਾ ਹੋ, ਵਹ ਮੈਂ ਹੂਁ. ਐਸਾ ਚਲੇ, ਬੋਲੇ, ਵਹ ਸਬ ਮੈਂ ਹੂਁ, ਐਸਾ ਮਾਨਤਾ ਹੈ. ਐਸੀ ਭਾਸ਼ਾ ਨਿਕਲੇ ਵਹ ਮੈਂ ਹੂਁ. ਵਹ ਸਬ ਮੈਂ-ਮੈਂ ਮਾਨਤਾ ਹੈ. ਭਾਸ਼ਾ ਭੀ ਜਡ ਹੈ, ਸਬ ਜਡ ਹੈ, ਲੇਕਿਨ ਸ੍ਵਯਂ ਅਨ੍ਦਰ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧ ਕਰ ਰਹਾ ਹੈ. ਸ੍ਵਯਂ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰਕੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ ਕਿ ਮੈਂ ਤੋ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਹੂਁ.
ਇਤਨੇ ਸਾਲ ਬੀਤ ਗਯੇ, ਉਸਮੇਂ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਐਸੇ ਹੀ ਵਿਦ੍ਯਮਾਨ ਹੈ, ਵਿਕਲ੍ਪ ਆਕਰ ਚਲੇ ਗਯੇ. ਲੇਕਿਨ ਮੈਂ ਤੋ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ, ਮੈਂ ਤੋ ਅਨ੍ਦਰ ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ. ਯੇ ਸ਼ਰੀਰ ਤੋ ਜਡ ਬੇਚਾਰਾ ਕੁਛ ਜਾਨਤਾ ਨਹੀਂ. ਵਹ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਜਾਨਤਾ ਹੈ. ਸੋਯਾ ਹੋ ਤੋ ਨਿਂਦਮੇਂ ਅਨੇਕ ਜਾਤਕੀ ਜਾਲ ਆਤੀ ਹੈ, ਸ਼ਰੀਰ ਸੋਯਾ ਹੋ ਤੋ ਸ੍ਵਪ੍ਨਮੇਂ ਮੈਂ ਕਹੀਂ ਜਾਤਾ ਹੂਁ ਔਰ ਆਤਾ ਹੂਁ, ਵਹ
PDF/HTML Page 1503 of 1906
single page version
ਸਬ (ਚਲਤਾ ਹੈ). ਅਨ੍ਦਰ ਐਸੇ ਸਂਸ੍ਕਾਰ ਹੈ. ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਹੈ, ਉਸਮੇਂ ਜੋ ਰਾਗ-ਦ੍ਵੇਸ਼ ਹੋਤੇ ਹੈਂ, ਉਸਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡਨੇਕੀ ਜਰੂਰਤ ਹੈ. ਸ਼ਰੀਰ ਤੋ ਜਡ ਹੈ. ਯੇ ਹਾਥ-ਪੈਰਾ ਕਹਾਁ ਕੁਛ ਜਾਨਤੇ ਹੈਂ. ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਅਨ੍ਦਰ ਰਾਗ-ਦ੍ਵੇਖਕੀ ਕਲ੍ਪਨਾ ਖਡੀ ਕਰਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਕਲ੍ਪਨਾਮੇਂ ਭੀ ਜ੍ਞਾਨ ਹੀ ਪਰਦ੍ਰਵ੍ਯ ਪਰ..
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਹਾਁ, ਉਸਕਾ ਲਕ੍ਸ਼੍ਯ ਪਰ-ਓਰ ਜਾਤਾ ਹੈ, ਅਨ੍ਦਰ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਤੀਰ੍ਥਂਕਰ ਭਗਵਾਨਕੋ ਹੀ ॐ ਧ੍ਵਨਿ ਛੂਟਤੀ ਹੈ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਹਾਁ, ਤੀਰ੍ਥਂਕਰ ਭਗਵਾਨਕੋ ॐ ਧ੍ਵਨਿ ਛੂਟਤੀ ਹੈ, ਕੇਵਲੀ ਭਗਵਾਨਕੋ ॐ ਧ੍ਵਨਿ ਛੂਟਤੀ ਹੈ. ਜਿਸਕੋ ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨ ਹੋ ਉਨ ਸਬਕੋ ॐ ਧ੍ਵਨਿ ਛੂਟਤੀ ਹੈ. ਕੋਈ ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨੀ ਭਗਵਾਨ ਜਿਸੇ ਵਾਣੀ ਹੋ ਉਨ੍ਹੇਂ ॐ ਧ੍ਵਨਿ ਛੂਟੇ. ਕੋਈ ਕੇਵਲੀ ਭਗਵਾਨਕੋ ਵਾਣੀ ਨ ਨਿਕਲੇ ਤੋ ਨ ਛੂਟੇ. ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨੀ ਭਗਵਾਨਕੋ ॐ ਧ੍ਵਨਿ ਛੂਟਤੀ ਹੈ. ਤੀਰ੍ਥਂਕਰ ਭਗਵਾਨਕੋ ॐ ਧ੍ਵਨਿ ਛੂਟਤੀ ਹੈ. ਤੀਰ੍ਥਂਕਰ ਭਗਵਾਨਕੋ ਸਮਵਸਰਣਕੀ ਰਚਨਾ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਸਬ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਕੇਵਲੀ ਭਗਵਾਨਕੋ ਸਮਵਸਰਣਕੀ ਰਚਨਾ ਹੋ ਯਾ ਨ ਹੋ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਸਬ ਸਭਾ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਕੇਵਲੀ ਭਗਵਾਨਕੋ ਭੀ ॐ ਧ੍ਵਨਿ ਛੂਟਤੀ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਤੀਰ੍ਥਂਕਰ ਗੋਤ੍ਰ.. ਉਸਕੇ ਬਾਦ..
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਹਾਁ, ਜੋ ਤੀਰ੍ਥਂਕਰ ਹੋਤੇ ਹੈਂ, ਉਨ੍ਹੇਂ ਪਹਲੇ ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ ਪੁਣ੍ਯਬਨ੍ਧਤਾ ਹੈ, ਤੀਰ੍ਥਂਕਰ ਗੋਤ੍ਰ. ਵਹ ਭੀ ਪੁਣ੍ਯ ਹੈ. ਲੇਕਿਨ ਵਹ ਉਨ੍ਹੇਂ ਹੇਯਬੁਦ੍ਧਿ-ਸੇ (ਹੋਤਾ ਹੈ) ਕਿ ਯਹ ਆਦਰਣੀਯ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਸਮ੍ਯਗ੍ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਹੋ ਉਸਕੋ ਹੀ ਤੀਰ੍ਥਂਕਰ ਗੋਤ੍ਰ ਬਨ੍ਧਤਾ ਹੈ, ਕੋਈ ਮੁਨਿਕੋ ਬਨ੍ਧਤਾ ਹੈ, ਕੋਈ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਕੋ (ਬਨ੍ਧਤਾ ਹੈ), ਲੇਕਿਨ ਵਹ ਮਾਨਤਾ ਹੈ ਕਿ ਯਹ ਸ਼ੁਭਰਾਗ ਹੈ, ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਉਸੇ ਭਾਵਨਾ ਆ ਜਾਤੀ ਹੈ ਕਿ ਅਹੋ! ਐਸਾ ਧਰ੍ਮ! ਐਸਾ ਚੈਤਨ੍ਯਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਕੋਈ ਅਦਭੁਤ! ਯਹ ਸ੍ਵਰੂਪ ਸਬ ਕੈਸੇ ਸਮਝੇ? ਸਰ੍ਵ ਜੀਵ ਕਰੁ ਸ਼ਾਸਨ ... ਸਬ ਜੀਵ ਯਹ ਧਰ੍ਮ ਕੈਸੇ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਕਰੇ? ਐਸਾ ਕਰੁਣਾ ਭਾਵ ਉਤ੍ਪਨ੍ਨ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਉਸਮੇਂ ਉਸੇ ਪੁਣ੍ਯਬਨ੍ਧ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਲੇਕਿਨ ਯਹ ਪੁਣ੍ਯਭਾਵ ਆਦਰਣੀਯ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਐਸੇ ਉਸੇ ਹੇਯਬੁਦ੍ਧਿ-ਸੇ ਪੁਣ੍ਯ ਬਨ੍ਧ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਤੀਰ੍ਥਂਕਰ ਗੋਤ੍ਰ ਬਾਨ੍ਧਤੇ ਹੈੈਂ ਔਰ ਉਸਕਾ ਉਦਯ ਆਤਾ ਹੈ. ਭਗਵਾਨਕਾ ਜਨ੍ਮ ਹੋਤਾ ਹੈ ਤਬ ਇਨ੍ਦ੍ਰ ਆਤੇ ਹੈਂ, ਪਂਚ ਕਲ੍ਯਾਣਕ ਹੋਤੇ ਹੈਂ. ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨ ਹੋਤਾ ਹੈ ਤਬ ਸਮਵਸਰਣਕੀ ਰਚਨਾ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਭਗਵਾਨ ਗਰ੍ਭਮੇਂ ਆਯੇ, ਭਗਵਾਨ ਜਨ੍ਮੇ ਤਬ ਇਨ੍ਦ੍ਰ ਆਕਰ ਉਨਕਾ ਜਨ੍ਮ ਕਲ੍ਯਾਣਕ ਕਰਤੇ ਹੈਂ. ਪਂਚ ਕਲ੍ਯਾਣਕਮੇਂ ਭਗਵਾਨ ਜਨ੍ਮਤੇ ਹੈਂ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਸਾਧਾਰਣ ਜੀਵ ... ਤੋ ਉਸੇ ਐਸਾ ਕੋਈ ਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ. ਤੋ ਫਿਰ ਉਸਕਾ...
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸਾਧਾਰਣ ਜੀਵ ਹੋ ਉਸੇ...?
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਭਵ੍ਯ ਜੀਵ ਸਾਧਾਰਣ ਹੋ, ਵਾਣੀ ਸੁਨਕਰ ਤਿਰ ਜਾਯ. ਸਬਕੋ ਤੀਰ੍ਥਂਕਰ ਗੋਤ੍ਰਕਾ ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਹੈ ਨ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸਬਕੋ ਤੀਰ੍ਥਂਕਰ ਗੋਤ੍ਰ ਨਹੀਂ ਬਨ੍ਧਤਾ. ਸਾਧਾਰਣ ਜੀਵ ਹੋ ਤੋ ਵਾਣੀ ਸੁਨਕਰ..
PDF/HTML Page 1504 of 1906
single page version
ਓਹੋ..! ਭਗਵਾਨਕੀ ਐਸੀ ਵਾਣੀ! ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਸਮਝਮੇਂ ਆਯੇ, ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਹੋ, ਮੁਨਿਦਸ਼ਾ ਹੋ ਔਰ ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨ ਹੋ ਜਾਯ. ਸਬਕੋ ਤੀਰ੍ਥਂਕਰ ਗੋਤ੍ਰ ਬਨ੍ਧੇ ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਮੁਨਿਦਸ਼ਾਕੇ ਬਾਦ ਹੀ..
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਮੁਨਿਦਸ਼ਾ ਅਵਸ਼੍ਯ ਆਤੀ ਹੈ, ਮੁਨਿ ਹੋ, ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨ ਹੋ. ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨ ਹੋ ਤੋ ਕਿਸੀਕੋ ਵਾਣੀ ਛੂਟੇ, ਕਿਸੀਕੋ ਨਹੀਂ ਛੂਟਤੀ. ਫਿਰ ਮੋਕ੍ਸ਼ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਗਜਸੁਕੁਮਾਲ ਮੁਨਿ ਗਯੇ, ਸ੍ਮਸ਼ਾਨਮੇਂ ਗਯੇ ਔਰ ਸਰ ਪਰ ਅਗ੍ਨਿ ਰਖੀ. ਉਸਨੇ ਅਗ੍ਨਿ ਰਖੀ, ਉਪਸਰ੍ਗ ਆਯਾ ਤੋ ਅਂਤਰਮੇਂ ਊਤਰ ਗਯੇ. ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨ ਹੋ ਗਯਾ ਔਰ ਮੋਕ੍ਸ਼ ਹੋ ਗਯਾ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਅਪਨੇ ਯਹਾਁ ਚੈਬੀਸੀਮੇਂ ਅਂਤਿਮ ਮਹਾਵੀਰ ਭਗਵਾਨ, ਅਬ ਆਗਾਮੀ ਚੌਬੀਸੀਕੇ ਸ਼੍ਰੇਣਿਕ ਰਾਜਾ ਪ੍ਰਥਮ ਤੀਰ੍ਥਂਕਰ ਹੋਂਗੇ. ਉਨ੍ਹੇਂ ਦਿਵ੍ਯਧ੍ਵਨਿ ਛੂਟੇਗੀ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਹਾਁ, ਉਨ੍ਹੇਂ ਦਿਵ੍ਯਧ੍ਵਨਿ ਛੂਟੇਗੀ. ਮਹਾਵੀਰ ਭਗਵਾਨਕੀ ਜੈਸੀ ਦਿਵ੍ਯਧ੍ਵਨਿ ਛੂਟਤੀ ਥੀ, ਵੈਸੀ ਸ਼੍ਰੇਣਿਕ ਰਾਜਾਕੀ ਦਿਵ੍ਯਧ੍ਵਨਿ ਛੂਟੇਗੀ. ਉਨ੍ਹੋਂਨੇ ਤੀਰ੍ਥਂਕਰ ਗੋਤ੍ਰ ਬਾਨ੍ਧਾ ਹੈ. ਸ਼੍ਰੇਣਿਕ ਰਾਜਾਨੇ ਤੀਰ੍ਥਂਕਰ ਗੋਤ੍ਰ ਬਾਨ੍ਧਾ ਹੈ. ਐਸੇ ਚੌਬੀਸ ਭਗਵਾਨ ਹੋਤੇ ਹੈਂ. ਵਰ੍ਤਮਾਨ ਚੌਬੀਸ, ਭਵਿਸ਼੍ਯਮੇਂ ਚੌਬੀਸ, ਭੂਤਕਾਲਮੇਂ ਚੋਬੀਸ (ਹੁਏ). ਚੌਬੀਸ ਭਗਵਾਨ, ਯਹ ਭਰਤਕ੍ਸ਼ੇਤ੍ਰ, ਐਰਾਵਤ ਕ੍ਸ਼ੇਤ੍ਰ ਸਬਮੇਂ ਚੌਬੀਸ-ਚੌਬੀਸ ਭਵਗਾਨ ਹੋਤੇ ਹੈਂ. ਔਰ ਮਹਾਵਿਦੇਹਮੇਂ ਬੀਸ ਵਿਹਰਮਾਨ ਭਗਵਾਨ ਹੈਂ. ਵਹਾਁ ਮਹਾਵਿਦੇਹਮੇਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਭਗਵਾਨ ਵਿਰਾਜਤੇ ਹੈਂ. ਅਚ੍ਛਾ ਕਾਲ ਹੋ ਉਸ ਸਮਯ ਵਿਦੇਹਕ੍ਸ਼ੇਤ੍ਰਮੇਂ ਹਰ ਜਗਹ ਭਗਵਾਨ ਹੋਤੇ ਹੈਂ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਸਬਕੋ ਕ੍ਯੋਂ ਨਹੀਂ ਹੋ ਜਾਤਾ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰੇ ਤੋ ਹੋ. ਕਰਨਾ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਹੈ. ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਕ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਸ੍ਵਤਂਤ੍ਰ ਹੈ, ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਕਹਾ ਨ, ਜੋ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰੇ ਉਸੇ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਕੋਈ ਕਿਸੀਕੋ ਕਰ ਨਹੀਂ ਦੇਤਾ. ਅਨਨ੍ਤ ਤੀਰ੍ਥਂਕਰ ਹੁਏ, ਮੁਨਿਵਰ ਹੁਏ, ਗੁਰੁਦੇਵ ਜੈਸੇ ਜਾਗੇ ਤੋ ਗੁਰੁਦੇਵ ਕਹਤੇ ਥੇ ਕਿ ਤੂ ਕਰ ਤੋ ਹੋਗਾ. ਕੋਈ ਕਿਸੀਕੋ ਕਰ ਨਹੀਂ ਸਕਤਾ. ਕੋਈ ਕਿਸੀਕੋ ਜਬਰਨ ਨਹੀਂ (ਕਰਵਾ ਦੇਤਾ). ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਰੁਚਿ ਹੋ ਔਰ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਰੁਚੇ ਨਹੀਂ ਕਿ ਯੇ ਵਿਭਾਵ ਅਚ੍ਛਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਯੇ ਸਂਸਾਰ ਮਹਿਮਾਵਂਤ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਮਹਿਮਾ ਤੋ ਮੇਰੇ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਹੈ. ਸਰ੍ਵਸ੍ਵ ਮੇਰੇ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਹੈ, ਯੇ ਸਬ ਤੁਚ੍ਛ ਔਰ ਨਿਃਸਾਰ ਹੈ. ਐਸਾ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਅਂਤਰਮੇਂ ਲਗੇ ਔਰ ਜੀਵ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰੇ, ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰੇ ਉਸੇ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਹੋਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਭਵਕਾ ਦੁਃਖ ਲਗਨਾ ਚਾਹਿਯੇ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਹਾਁ, ਦੁਃਖ ਲਗਨਾ ਚਾਹਿਯੇ ਕਿ ਐਸੇ ਜਨ੍ਮ-ਮਰਣ ਕਰਤੇ-ਕਰਤੇ ਜੀਵ ਅਨਨ੍ਤ ਬਾਰ ਦੁਃਖੀ ਹੁਆ. ਅਨਨ੍ਤ ਬਾਰ ਨਰ੍ਕਮੇਂ, ਨਿਗੋਦਮੇਂ ਐਸੇ ਜਨ੍ਮ-ਮਰਣ ਹੋਤੇ ਰਹਤੇ ਹੈਂ. ਮੈਂ ਆਤ੍ਮਾ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਹੂਁ, ਐਸੇ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਪਹਚਾਨੇ, ਵੈਰਾਗ੍ਯ ਕਰਕੇ, ਤੋ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਹੋਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਦਿਨ-ਰਾਤ ਉਸੀਕਾ ਰਟਨ. ਸਮਾਧਾਨਃ- ਵਹੀ ਰਟਨ. ਉਸਕਾ ਗਹਰਾ ਬੇਸਬ੍ਰੀ-ਸੇ ਰਟਨ ਹੋਨਾ ਚਾਹਿਯੇ.