PDF/HTML Page 1574 of 1906
single page version
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਅਖਣ੍ਡ ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ-ਸੇ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਜਾਨਨਾ? ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਖਣ੍ਡ ਖਣ੍ਡ ਹੋ ਗਯਾ ਤੋ ਜ੍ਞਾਨ ਜ੍ਞਾਨ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਵਾਸ੍ਤਵਮੇਂ ਖਣ੍ਡ ਖਣ੍ਡ ਨਹੀਂ ਹੁਆ ਹੈ. ਖਣ੍ਡ ਤੋ ਕ੍ਸ਼ਯੋਪਸ਼ਮ ਜ੍ਞਾਨ ਹੈ. ਤੋ ਕ੍ਰਮ-ਕ੍ਰਮ-ਸੇ ਜਾਨਤਾ ਹੈ. ਵਾਸ੍ਤਵਿਕਮੇਂ ਖਣ੍ਡ ਹੁਆ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਪਦਾਰ੍ਥ ਤੋ ਅਖਣ੍ਡ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਹੈ, ਅਖਣ੍ਡ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਅਖਣ੍ਡਕੋ ਅਖਣ੍ਡ ਜਾਨ ਲੇਨਾ. ਔਰ ਖਣ੍ਡ ਤੋ ਉਸਕਾ ਕ੍ਸ਼ਯੋਪਸ਼ਮ ਜ੍ਞਾਨ ਕ੍ਰਮ-ਕ੍ਰਮਸੇ ਜਾਨਤਾ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਖਣ੍ਡ ਦਿਖਨੇਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਵਾਸ੍ਤਵਮੇਂ ਏਕ ਜ੍ਞਾਨ ਪਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਰਖੇ ਕਿ ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਹੂਁ. ਇਸਕੋ ਜਾਨਾ, ਇਸਕੋ ਜਾਨਾ, ਇਸਕੋ ਜਾਨਾ ਐਸੇ ਨਹੀਂ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਮੈਂ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਸ੍ਵਤਃਸਿਦ੍ਧ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ. ਵਹ ਅਖਣ੍ਡ ਹੀ ਹੈ. ਅਖਣ੍ਡ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ ਉਸਕਾ. ਭੇਦ-ਭੇਦ, ਵਾਸ੍ਤਵਿਕਮੇਂ ਭੇਦ ਹੁਆ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਅਨਾਦਿਅਨਨ੍ਤ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕਾ ਭੇਦ ਹੋਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਵਾਸ੍ਤਵਿਕ ਭੇਦ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਖਣ੍ਡ ਤੋ ਕ੍ਸ਼ਯੋਪਸ਼ਮਜ੍ਞਾਨਕੇ ਕਾਰਣ ਖਣ੍ਡ ਹੁਆ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਸ੍ਵਪਰਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ ਵਹ ਕਬ ਕਹਨੇਮੇਂ ਆਯੇ? ਉਸੇ ਸ੍ਵਪਰਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕਕਾ ਅਨੁਭਵ ਹੋ? ਕਿਸ ਕਕ੍ਸ਼ਾਮੇਂ? ਔਰ ਸ੍ਵਪਰਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕਕਾ ਸਮਯ (ਕ੍ਯਾ ਹੈ)? ਏਕ ਹੀ ਸਮਯਮੇਂ ਸ੍ਵਕੋ ਜਾਨਤਾ ਹੈ, ਤਭੀ ਪਰਕੋ ਜਾਨਤਾ ਹੈ? ਅਥਵਾ ਕੈਸੇ ਜਾਨਤਾ ਹੈ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸ੍ਵਪਰਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ ਉਸਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੀ ਹੈ. ਕਬ ਕ੍ਯਾ? ਸ੍ਵਪਰਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ ਉਸਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ. ਸ੍ਵ ਔਰ ਪਰ ਦੋਨੋਂ ਸਾਥਮੇਂ ਹੀ ਜਾਨਤਾ ਹੈ, ਉਸਮੇਂ ਕ੍ਰਮ ਨਹੀਂ ਪਡਤਾ. ਅਜ੍ਞਾਨੀ ਪਰਕੋ ਜਾਨਤਾ ਹੈ, ਸ੍ਵਕੋ ਨਹੀਂ ਜਾਨਤਾ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਨਦਸ਼ਾ ਹੋਨੇਕੇ ਬਾਦ ਸ੍ਵਪਰਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕਪਨਾ ਹੈ. ਔਰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਕ੍ਸ਼ ਸ੍ਵਪਰਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨੀ ਹੈਂ.
ਜਿਸੇ ਸ੍ਵਭਾਵਕੀ ਅਸ੍ਤਿਕਾ ਜ੍ਞਾਨ ਹੁਆ, ਵਿਭਾਵ ਮੇਰੇਮੇਂ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਐਸਾ ਦੋਨੋਂ ਜ੍ਞਾਨ ਉਸੇ ਸਾਥਮੇਂ ਵਰ੍ਤਤਾ ਹੈ. ਤੋ ਵਹ ਸ੍ਵਪਰਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕਪਨਾ ਹੈ. ਸ੍ਵਪਰਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ ਉਸਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ. ਵਹ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿਮੇਂ ਜਾਤਾ ਹੈ ਤਬ ਪਰ-ਓਰ ਉਪਯੋਗ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿਕਾ ਵੇਦਨ ਹੈ. ਬਾਹਰ ਉਪਯੋਗ ਆਯੇ ਤਬ ਦੋਨੋਂ ਜਾਨਤਾ ਹੈ. ਸ੍ਵਕੋ ਜਾਨਤਾ ਹੈ, ਪਰਕੋ ਜਾਨਤਾ ਹੈ. ਪਰਿਣਤਿ ਉਸਕੀ ਸ੍ਵਪਰਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ ਰਹਤੀ ਹੈ, ਜ੍ਞਾਨਦਸ਼ਾ ਹੋਨੇਕੇ ਬਾਦ. ਉਪਯੋਗ ਏਕ ਤਰਫ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਛਦ੍ਮਸ੍ਥਕਾ ਉਪਯੋਗ ਕ੍ਰਮ-ਕ੍ਰਮਸੇ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨੀ ਏਕਸਾਥ ਸ੍ਵਪਰਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ ਹੈ. ਬਾਕੀ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਜ੍ਞਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਸ੍ਵਪਰਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ ਰਹਤੀ ਹੈ.
PDF/HTML Page 1575 of 1906
single page version
ਸਮਾਧਾਨਃ- .. ਵਹ ਸ੍ਵਯਂ ਕਰ ਸਕਤਾ ਹੈ. ਤੂ ਅਪਨੀ ਓਰ ਜਾ, ਤੇਰੀ ਮਹਿਮਾ ਕਰ, ਪਰਕੀ ਮਹਿਮਾ ਛੋਡ ਦੇ, ਤਤ੍ਤ੍ਵਕਾ ਵਿਚਾਰ ਕਰ. ਸ੍ਵਯਂ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰੇ ਤੋ ਅਪਨਾ ਉਪਾਦਾਨ ਤੈਯਾਰ ਹੋ. ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ. ਪਰ ਤਰਫ-ਸੇ ਲਗਨੀ ਛੋਡਕਰ ਸ੍ਵਕੀ ਓਰ ਜਾਨਾ, ਵਹ ਉਸਕਾ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਹੈ. ਕੈਸੇ ਕਰਨਾ? ਸ੍ਵਯਂ ਹੀ ਕਰੇ. ਉਸਕੀ ਵਿਭਾਵਕੀ ਮਹਿਮਾ ਟੂਟ ਜਾਯ, ਬਾਹਰਕੀ ਮਹਿਮਾ ਟੂਟ ਜਾਯ. ਅਂਤਰਕੀ ਮਹਿਮਾ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰੇ. ਵਹ ਸ੍ਵਯਂ ਕਰ ਸਕਤਾ ਹੈ. ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ. ਗੁਰੁਨੇ ਜੋ ਉਪਦੇਸ਼ ਦਿਯਾ, ਉਸ ਅਨੁਸਾਰ ਸ੍ਵਯਂਕਾ ਪਰਿਣਮਨ ਹੋ ਜਾਨਾ ਔਰ ਐਸਾ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰਨਾ, ਤੋ ਅਪਨਾ ਉਪਾਦਾਨ ਤੈਯਾਰ ਹੋ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਅਟਕ ਕਹਾਁ ਹੈ? ਇਤਨਾ ਸੁਨਨੇਕੇ ਬਾਦ ਭੀ ਉਸਕੇ ਧ੍ਯਾਨਮੇਂ ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ, ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ, ਐਸਾ ਵਿਕਲ੍ਪਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ, ਫਿਰ ਭੀ ਅਭੀ ਅਟਕਤਾ ਹੈ ਕਹਾਁ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਵਿਕਲ੍ਪ-ਸੇ ਤੋ ਅਭੀ ਧੋਖਨੇਰੂਪ ਹੈ. ਅਭੀ ਅਨ੍ਦਰ ਪਰਿਣਤਿ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨੀ ਚਾਹਿਯੇ. ਅਟਕਤਾ ਹੀ ਹੈ. ਪਰਿਣਤਿ ਪ੍ਰਗਟ ਨਹੀਂ ਹੁਯੀ ਹੈ ਤੋ ਧੋਖਨਾ ਹੈ, ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ, ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ. ਦ੍ਰਵ੍ਯ-ਗੁਣ-ਪਰ੍ਯਾਯਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ, ਸ੍ਵਪਰਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਯਥਾਰ੍ਥ ਸਮਝਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਅਭੀ ਵਹ ਸਮਝਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਯਥਾਰ੍ਥ ਜ੍ਞਾਨ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਯਥਾਰ੍ਥ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਭਾਵਨਾ ਯਥਾਰ੍ਥ ਕਰੇ, ਵਿਕਲ੍ਪ-ਸੇ ਭਾਵਨਾ ਕਰੇ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਭੀ ਅਂਤਰਮੇਂ ਪਰਿਣਤਿ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨੀ ਹੈ. ਅਭੀ ਉਸੇ ਅਨ੍ਦਰਮੇਂ ਬਹੁਤ ਕਰਨਾ ਬਾਕੀ ਰਹ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਯਥਾਰ੍ਥ ਪ੍ਰਗਟ ਨਹੀਂ ਹੁਆ ਹੈ. ਰਟਨਾ ਹੋ ਰਹਾ ਹੈ. ਅਨ੍ਦਰ ਤੈਯਾਰੀ, ਅਪਨੀ ਮਹਿਮਾ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨੇਕੀ ਆਵਸ਼੍ਯਕਤਾ ਹੈ. ਤਤ੍ਤ੍ਵਵਿਚਾਰ ਕਰਕੇ ਚੈਤਨ੍ਯਕੋ ਕੈਸੇ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ? ਵਹ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰਨੇਕੀ ਆਵਸ਼੍ਯਕਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ..
ਸਮਾਧਾਨਃ- ... ਈਧਰ ਆਨਾ ਦੂਸਰੀ ਬਾਤ ਹੈ. ਗੁਰੁਦੇਵ ਭਗਵਾਨਕੇ ਪਾਸ ਗਯੇ, ਦਿਵ੍ਯਧ੍ਵਨਿ ਸੁਨਤੇ ਹੈਂ. ... ਭਗਵਾਨਕਾ ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਕਰਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਆਤੇ ਹੈਂ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ... ਹਮਾਰੇ ਸਾਮਨੇ ਬੋਲਤੇ ਥੇ ਕਿ ਪੁਰੁਸ਼ ਦੇਹ ਹੋ ਤੋ ਮੈਂ ਏਕ ਸੈਕਨ੍ਡ ਅਲਗ ਨਹੀਂ ਰਹਤਾ. ਐਸਾ ਹਮਾਰੇ ਸਾਮਨੇ ਬੋਲੇ ਹੈਂ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ... ਭਾਵ ਦੂਸਰੀ ਬਾਤ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਪਨੇ ਬਹੁਤ ਖੁਲਾਸਾ ਕਿਯਾ. ਆਪਨੇ ਇਤਨੇ ਕਲਸ਼ ਚਢਾਯੇ, ਬਹੁਤ ਖੁਲਾਸਾ ਹੁਆ. ਆਪਕੀ ਘਣੀ ਕ੍ਰੁਪਾ ਹੁਯੀ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਨ੍ਯਾਰਾ ਬਤਾਯਾ. ਨ੍ਯਾਰਾ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰੇ ਔਰ ਦੇਵ-ਗੁਰੁ- ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕੋ ਹ੍ਰੁਦਯਮੇਂ ਰਖੇ ਤੋ ਗੁਰੁਦੇਵਕਾ ਯੋਗ ਮਿਲ ਜਾਤਾ ਹੈ. ... ਜ੍ਞਾਯਕਕੋ ਅਂਤਰਮੇਂ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨੇ-ਸੇ ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਭੀ ਮਿਲ ਜਾਤੇ ਹੈਂ. ਸ਼ੁਭਭਾਵਨਾ ਐਸੀ ਹੋਤੀ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਪਕਾ ਆਸ਼ੀਰ੍ਵਾਦ ਮਿਲਾ ਹਮੇਂ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਗੁਰੁ ਮਿਲ ਜਾਤੇ ਹੈਂ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- .. ਸ੍ਵਭਾਵਸੇ ਸਾਕ੍ਸ਼ੀ ਹੈ. ਉਸਕਾ ਦ੍ਰਵ੍ਯ, ਜ੍ਞਾਯਕਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਤੋ ਸਾਕ੍ਸ਼ੀ
PDF/HTML Page 1576 of 1906
single page version
ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਸਾਕ੍ਸ਼ੀਰੂਪ ਪਰਿਣਮਨ ਜੋ ਹੋਨਾ ਚਾਹਿਯੇ, ਵਹ ਪਰਿਣਮਨ ਨਹੀਂ ਹੈ ਔਰ ਰਾਗ-ਦ੍ਵੇਸ਼ਕੇ ਸਾਥ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਹੈ. ਮੈਂ ਰਾਗਰੂਪ ਹੋ ਗਯਾ, ਦ੍ਵੇਸ਼ਰੂਪ ਹੋ ਗਯਾ. ਐਸੀ ਪਰਿਣਤਿ ਔਰ ਐਸੀ ਮਾਨ੍ਯਤਾ, ਐਸੀ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਹੋ ਗਯੀ ਹੈ. ਪਰਿਣਤਿ ਪਲਟਕਰ ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਅਨਾਦਿਅਨਨ੍ਤ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਹੂਁ. ਐਸੀ ਪ੍ਰਤੀਤ ਔਰ ਐਸੀ ਪਰਿਣਤਿ ਅਂਤਰਮੇਂ ਹੋਨੀ ਚਾਹਿਯੇ ਕਿ ਮੈਂ ਸਾਕ੍ਸ਼ੀ ਹੀ ਹੂਁ, ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੀ ਹੂਁ. ਜ੍ਞਾਤਾਰੂਪ ਪਰਿਣਤਿ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰੇ ਔਰ ਵਹ ਪਰਿਣਤਿ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨੇਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰੇ, ਵਹ ਜਬਤਕ ਸਹਜ ਨ ਹੋ ਜਾਯ ਤਬਤਕ. ਸਹਜ ਹੋ, ਤਬ ਉਸਕਾ ਵਾਸ੍ਤਵਿਕ ਸਾਕ੍ਸ਼ੀਪਨਾ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਸਹਜ ਦਸ਼ਾ ਹੋ ਤੋ ਸਾਕ੍ਸ਼ੀ ਹੋ. ਪਹਲੇ ਉਸਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰੇ ਕਿ ਮੈਂ ਅਨਾਦਿਅਨਨ੍ਤ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ. ਕਿਸੀਕੇ ਸਾਥ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ, ਏਕਮੇਕ ਹੋਨਾ ਉਸਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਮਾਨ੍ਯਤਾਮੇਂ ਭ੍ਰਮ ਹੋ ਗਯਾ ਹੈ. ਪਰਿਣਤਿ ਏਕਤ੍ਵ ਹੋ ਗਯੀ ਹੈ, ਉਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਕਰਕੇ, ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੀ ਹੂਁ, ਪਹਲੇ ਉਸਕੀ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਦ੍ਰੁਢ ਕਰੇ ਕਿ ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੀ ਹੂਁ. ਅਂਤਰ-ਸੇ ਸਮਝਕਰ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਕਰੇ. ਜ੍ਞਾਯਕਕੀ ਧਾਰਾ ਯਦਿ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ ਤੋ ਉਸੇ ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਜ੍ਞਾਯਕਕੀ ਧਾਰਾ ਸਹਜ ਰਹੇ ਤੋ ਸਾਕ੍ਸ਼ੀਭਾਵ ਰਹੇ. ਲੇਕਿਨ ਵਹ ਜ੍ਞਾਯਕਧਾਰਾ ਰਹਤੀ ਨਹੀਂ, ਸਾਕ੍ਸ਼ੀਭਾਵ ਰਹਤਾ ਨਹੀਂ ਔਰ ਰਾਗ- ਦ੍ਵੇਸ਼ਕੇ ਸਾਥ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਹੋ ਜਾਤੀ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਸਾਕ੍ਸ਼ੀ ਨਹੀਂ ਰਹਤਾ. ਮਾਤ੍ਰ ਕਲ੍ਪਨਾ-ਸੇ ਰਟਨ ਕਰਕੇ ਸਾਕ੍ਸ਼ੀ ਮਾਨੇ ਤੋ ਵਹ ਰਹਤਾ ਨਹੀਂ. ਸਹਜ ਸਾਕ੍ਸ਼ੀਪਨਾ ਹੋ ਤੋ ਰਹੇ. ਸਹਜ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਰਹਤਾ ਨਹੀਂ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਅਂਤਰ-ਸੇ ਸਮਝਕਰ ਕਰੇ ਤੋ. ਅਂਤਰ-ਸੇ ਸਮਝਕਰ ਕਰੇ ਉਸਕਾ ਅਰ੍ਥ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਅਂਤਰ-ਸੇ ਸਮਝਕਰ ਕਰੇ (ਅਰ੍ਥਾਤ) ਵਹ ਪਰਿਣਤਿ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰੇ ਤੋ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਹੋਨੇਕੇ ਬਾਦ ਜੋ ਸਹਜ ਪਰਿਣਤਿਕੀ ਦਸ਼ਾ ਹੋ, ਜੋ ਸਾਕ੍ਸ਼ੀ ਜ੍ਞਾਯਕਧਾਰਾਕੀ, ਵਹ ਸਹਜ ਹੈ. ਉਸਕੇ ਪਹਲੇ ਉਸੇ ਅਭ੍ਯਾਸਰੂਪ ਹੋਤਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ, ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ. ਅਭ੍ਯਾਸਰੂਪ ਕਰੇ. ਰਟਨਮਾਤ੍ਰ ਕਰੇ ਤੋ ਵਹ (ਵਾਸ੍ਤਵਿਕ ਨਹੀਂ ਹੈ). ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਜਬ ਰਾਗ- ਦ੍ਵੇਸ਼ ਹੋ, ਉਸ ਕ੍ਸ਼ਣ ਜ੍ਞਾਯਕ ਯਦਿ ਮੌਜੂਦ ਰਹੇ ਤੋ ਏਕਤ੍ਵ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ. ਉਸੀ ਕ੍ਸ਼ਣ ਜ੍ਞਾਯਕ ਰਹਤਾ ਨਹੀਂ ਔਰ ਦੂਸਰੀ ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਯਾਦ ਕਰੇ ਤੋ ਉਸ ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਤੋ ਉਸੇ ਏਕਤ੍ਵ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਉਸਕੀ ਪਰਿਣਤਿਕੋ ਭਿਨ੍ਨ ਕਰਨੇਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰੇ. ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੀ ਹੂਁ, ਮੈਂ ਸਾਕ੍ਸ਼ੀ ਹੀ ਹੂਁ, ਐਸਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰੇ ਤੋ ਭੀ ਅਭੀ ਅਭ੍ਯਾਸਰੂਪ ਹੈ. ਸਹਜ ਤੋ ਬਾਦਮੇਂ ਹੋਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਪਹਲੇ ਤੋ ਆਪਨੇ ਪ੍ਰਸ਼੍ਨਮੇਂ ਏਕ ਭੂਲ ਨਿਕਾਲੀ ਕਿ ਬਾਤ-ਬਾਤਮੇਂ ਰਾਗ-ਦ੍ਵੇਸ਼ ਹੋ ਜਾਤੇ ਹੈਂ. ਵਾਸ੍ਤਵਮੇਂ ਤੋ ਸ੍ਵਭਾਵ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾ-ਸੇ ਰਾਗ-ਦ੍ਵੇਸ਼ ਹੋਤੇ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਏਕਤ੍ਵਤਾ ਕਰਤਾ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਏਕਤ੍ਵਤਾ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਵਸ੍ਤੁ ਸ੍ਵਭਾਵਮੇਂ ਰਾਗ-ਦ੍ਵੇਸ਼ ਨਹੀਂ ਹੋਤੇ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸਕੀ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ. ਵਰ੍ਤਮਾਨਮੇਂ ਤੋ, ਮੈਂ ਰਾਗਰੂਪ ਹੋ ਗਯਾ, ਦ੍ਵੇਸ਼ਰੂਪ ਹੋ ਗਯਾ, ਐਸੇ ਉਸਕੀ ਪਰਿਣਤਿ, ਐਸੀ ਮਾਨ੍ਯਤਾ ਹੋ ਗਯੀ ਹੈ.
PDF/HTML Page 1577 of 1906
single page version
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿਕਾ ਨਾਸ਼, ਜ੍ਞਾਯਕਕਾ ਬਾਰਂਬਾਰ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰੇ ਤੋ ਸ਼ੁਰੂਆਤਮੇਂ ਉਸ ਪ੍ਰਕਾਰ-ਸੇ ਭਿਨ੍ਨਤਾ ਹੋ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਤੋ ਸ਼ੁਰੂਆਤਮੇਂ ਉਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡਨੇਕਾ ਅਵਕਾਸ਼ ਹੈ. ਉਤਨੀ ਮਹਿਮਾ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਜ੍ਞਾਯਕਪਨਾਕੀ ਆਵੇ ਤੋ ਹੋ. ਪਰ-ਓਰਕੀ, ਵਿਭਾਵਕੀ ਮਹਿਮਾ ਛੂਟੇ, ਅਪਨੀ ਮਹਿਮਾ ਆਵੇ, ਨਿਜ ਸ੍ਵਭਾਵ ਪਹਚਾਨੇ ਕਿ ਮੈਂ ਯਹ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ, ਯਹ ਵਿਭਾਵ ਹੈ. ਸ੍ਵਭਾਵਕੀ ਮਹਿਮਾ ਤੋ ਉਸ ਤਰਫ ਉਸਕਾ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਬਾਰਂਬਾਰ ਚਲੇ.
ਪਰਮਾਰ੍ਥ ਸ੍ਵਰੂਪ ਜੋ ਜ੍ਞਾਨਮਾਤ੍ਰ, ਜ੍ਞਾਨਮਾਤ੍ਰ ਵਹ ਮੈਂ. ਜ੍ਞਾਨਮਾਤ੍ਰਮੇਂ ਪੂਰਾ ਜ੍ਞਾਯਕ ਲਿਯਾ ਹੈ. ਜਿਤਨਾ ਜ੍ਞਾਨਸ੍ਵਭਾਵ ਵਹ ਮੈਂ, ਅਨ੍ਯ ਮੈਂ ਨਹੀਂ. ਜ੍ਞਾਨਸ੍ਵਭਾਵ ਜਿਤਨਾ ਮੈਂ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਸਬ ਭਰਾ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ ਪੂਰਾ ਜ੍ਞਾਯਕ ਲਿਯਾ ਹੈ. ਪੂਰਾ ਮਹਿਮਾਵਂਤ ਜ੍ਞਾਯਕ ਅਨਨ੍ਤ ਸ਼ਕ੍ਤਿ-ਸੇ ਭਰਾ ਪੂਰਾ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੈ. ਜਿਤਨਾ ਜ੍ਞਾਨਮਾਤ੍ਰ, ਜ੍ਞਾਯਕ ਸੋ ਮੈਂ, ਜ੍ਞਾਨਮਾਤ੍ਰ ਸੋ ਮੈਂ. ਉਸਮੇਂ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰ, ਉਸਮੇਂ ਰੁਚਿ ਕਰ ਤੋ ਉਸਮੇਂ-ਸੇ ਅਹੋ! ਉਤ੍ਤਮ ਸੁਖਕੀ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਿ ਹੋਗੀ. ਉਸਮੇਂ ਪ੍ਰੀਤ ਕਰ, ਉਸਮੇਂ ਰੁਚਿ ਕਰ. ਉਸਮੇਂ ਸਂਤੁਸ਼੍ਟ ਹੋ ਜਾ. ਉਸਮੇਂ ਰੁਚਿ, ਪ੍ਰੀਤਿ, ਸਂਤੁਸ਼੍ਟ ਔਰ ਉਸਮੇਂ ਲੀਨ ਹੋ, ਉਸਮੇਂ-ਸੇ ਹੀ ਤੁਝੇ ਸਂਤੋਸ਼ ਹੋਗਾ. ਕਹੀਂ ਔਰ ਤੁਝੇ ਜਾਨਾ ਨਹੀਂ ਪਡੇਗਾ. ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਹੋ ਤੋ ਉਸਮੇਂ ਸਂਤੋਸ਼ ਆਦਿ ਸਬ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਔਰ ਪਹਲੇ ਉਸੀਮੇਂ ਰੁਚਿ ਕਰ, ਉਸਮੇਂ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰ, ਉਸਮੇਂ ਸਂਤੋਸ਼ ਮਾਨ. ਜ੍ਞਾਨਮਾਤ੍ਰਮੇਂ ਸਬ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਯਕਮਾਤ੍ਰ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਸਬ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਨ ਅਰ੍ਥਾਤ ਗੁਣ ਨਹੀਂ, ਪੂਰਾ ਜ੍ਞਾਯਕ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਜ੍ਞਾਨਮਾਤ੍ਰ ਕਹਨੇ-ਸੇ ਪੂਰਾ ਜ੍ਞਾਯਕ ਲੇਨਾ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਪੂਰਾ ਜ੍ਞਾਯਕ ਲੇਨਾ. ਜਿਤਨਾ ਪਰਮਾਰ੍ਥ ਸ੍ਵਰੂਪ ਆਤ੍ਮਾ, ਜਿਤਨਾ ਯਹ ਜ੍ਞਾਨ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਨਮਾਤ੍ਰ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਰੁਚਿ, ਪ੍ਰੀਤਿ, ਸਂਤੋਸ਼ ਮਾਨ. ਦੂਸਰੀ ਸਬ ਜਗਹ-ਸੇ ਛੂਟ ਜਾ. ਪਹਲੇ ਪ੍ਰਤੀਤ-ਸੇ ਛੂਟੇ ਪਰਿਣਤਿ, ਫਿਰ ਉਸਮੇਂ ਲੀਨਤਾ-ਚਾਰਿਤ੍ਰਕੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਹੋ. ਪਹਲੇ ਉਸਕੀ ਪ੍ਰਤੀਤ ਕਰ, ਰੁਚਿ ਕਰ, ਲੀਨਤਾ ਕਰ. ਪਹਲੇ ਸ੍ਵਰੂਪਾਚਰਣ ਚਾਰਿਤ੍ਰ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਬਾਦਮੇਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਹੋਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਪੂਰਾ ਜ੍ਞਾਯਕ ਲੇਨਾ ਮਤਲਬ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਜ੍ਞਾਨਮਾਤ੍ਰ ਆਤ੍ਮਾ ਉਸਮੇਂ ਪੂਰਾ ਜ੍ਞਾਯਕ (ਆਤਾ ਹੈ). ਉਸਮੇਂ ਰੁਚਿ ਕਰ, ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰ. ਜਿਤਨਾ ਯਹ ਜ੍ਞਾਨਸ੍ਵਰੂਪ ਆਤ੍ਮਾ ਹੈ, ਵਹ ਮੈਂ. ਜਿਤਨਾ ਯਹ ਜ੍ਞਾਨ ਹੈ, ਜ੍ਞਾਨ ਮਾਨੇ ਪੂਰਾ ਜ੍ਞਾਯਕ, ਏਕ ਗੁਣ ਨਹੀਂ ਲੇਨਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਮਹਾਵੀਰਕੇ ਬੋਧਕੇ ਪਾਤ੍ਰ ਕੌਨ? ਉਸਮੇਂ ਸਬਸੇ ਪਹਲੇ ਕਹਾ ਕਿ ਸਤ੍ਸਂਗਕਾ ਇਚ੍ਛੁਕ. ਦਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਕਹੇ ਹੈਂ, ਉਸਮੇਂ ਪ੍ਰਥਮ ਸਤ੍ਸਂਗਕਾ ਇਚ੍ਛਕ ਕਹਾ ਹੈ. ਇਤਨੀ ਪ੍ਰਧਾਨਤਾ ਦੇਨੇਕਾ ਕ੍ਯਾ ਪ੍ਰਯੋਜਨ ਹੈ? ਗੁਰੁਦੇਵ ਤੋ ਉਸੇ ਨਿਸ਼੍ਚਯਮੇਂ ਖਤਾਤੇ ਥੇ. ਸਤ੍ਪੁਰੁਸ਼, ਸਤ੍ਸਂਗ ਯਾਨੀ ਤੇਰਾ ਸਤ ਆਤ੍ਮਾ, ਉਸਕਾ ਸਂਗ ਕਰੋ ਤੋ ਤੁਝੇ... ਸ਼੍ਰੀਮਦਜੀਕੋ ਤੋ ਨਿਮਿਤ੍ਤਰੂਪ-ਸੇ ਸਤ੍ਪੁਰੁਸ਼ ਕਹਨਾ ਹੈ, ਐਸਾ ਲਗਤਾ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ ਕ੍ਯਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਹੈ ਕਿ ਦਸਮੇਂ ਭੀ ਪਹਲੇ ਉਸੇ ਮੁਖ੍ਯ ਕਹਾ. ਉਸਮੇਂ ਕ੍ਯਾ ਕਹਨਾ ਚਾਹਤੇ ਹੈਂ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸਤ੍ਸਂਗਮੇਂ ਨਿਸ਼੍ਚਯ-ਵ੍ਯਵਹਾਰ ਦੋਨੋਂ ਅਨ੍ਦਰ ਆ ਜਾਤੇ ਹੈਂ. ਅਨਾਦਿ ਕਾਲਸੇ
PDF/HTML Page 1578 of 1906
single page version
ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਨਹੀਂ ਹੁਆ ਹੈ. ਅਨਾਦਿਕਾਲਮੇਂ (ਪ੍ਰਥਮ) ਦੇਸ਼ਨਾਲਬ੍ਧਿ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ ਏਕ ਬਾਰ ਦੇਵਕਾ, ਗੁਰੁਕਾ ਪ੍ਰਤ੍ਯਕ੍ਸ਼ ਉਪਦੇਸ਼ ਮਿਲਤਾ ਹੈ ਤੋ ਜੀਵਕੋ ਦੇਸ਼ਨਾਲਬ੍ਧਿ (ਮਿਲਤੀ ਹੈ). ਉਪਾਦਾਨ ਅਪਨਾ ਹੈ. ਉਪਦੇਸ਼ ਮਿਲੇ, ਦੇਸ਼ਨਾਕੇ ਸਾਥ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧ ਹੈ. ਐਸਾ ਉਪਾਦਾਨ-ਨਿਮਿਤ੍ਤਕਾ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧ ਹੈ. ਉਪਾਦਾਨ ਅਪਨਾ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਐਸਾ ਨਿਮਿਤ੍ਤਕਾ ਯੋਗ ਬਨਤਾ ਹੈ ਔਰ ਅਨ੍ਦਰਸੇ ਸ੍ਵਯਂਕੀ ਤੈਯਾਰੀ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਐਸੇ ਸਤ੍ਸਂਗਮੇਂ ਭੀ ਸਤ੍ਸਂਗਕੋ ਪਹਚਾਨੇ ਤੋ ਤੇਰਾ ਉਪਾਦਾਨ ਤੈਯਾਰ ਹੋ ਉਸਮੇਂ ਸਤ੍ਸਂਗ ਹਾਜਿਰ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਸਤ੍ਸਂਗਕੋ ਖੋਜੇ, ਤੇਰੀ ਤੈਯਾਰੀ ਕਰ. ਨਿਮਿਤ੍ਤ-ਉਪਾਦਾਨ ਦੋਨੋਂ (ਸਾਥਮੇਂ ਹੋਤੇ ਹੈਂ).
ਮੇਰੀ ਉਪਾਦਾਨਕੀ ਤੈਯਾਰੀ ਹੋ ਉਸਮੇਂ ਮੁਝੇ ਸਤ੍ਸਂਗ ਸਤ੍ਪੁਰੁਸ਼ ਮੇਰੇ ਸਾਥ ਹਾਜਿਰ ਰਹੋ. ਮੇਰੀ ਸਾਧਨਾਮੇਂ ਮੁਝੇ ਸਤ੍ਪੁਰੁਸ਼ ਹਾਜਿਰ ਰਹੋ. ਮੁਝੇ ਨਿਮਿਤ੍ਤਮੇਂ ਵੇ ਹੋ. ਮੇਰੇ ਉਪਾਦਾਨਮੇਂ ਮੁਝੇ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਉਸਮੇਂ ਸਤ੍ਪੁਰੁਸ਼ ਮੇਰੇ ਸਾਥ ਹੋ. ਵੇ ਕਰ ਦੇਤੇ ਹੈਂ, ਐਸਾ ਅਰ੍ਥ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਨਿਮਿਤ੍ਤ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਐਸਾ ਉਪਾਦਾਨਕਾ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧ ਹੈ. ਔਰ ਨਿਮਿਤ੍ਤ ਹੋਤਾ ਹੈ ਔਰ ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਕੋ ਐਸੀ ਭਾਵਨਾ ਭੀ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਔਰ ਆਗੇ ਜਾਨੇਵਾਲੇਕੋ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਹੋ ਤੋ ਭੀ ਦੇਵ- ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਤਰਫਕੀ ਭਾਵਨਾ ਤੋ ਰਹਤੀ ਹੀ ਹੈ. ਵਹ ਮਾਨਤਾ ਹੈ ਕਿ ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਬੀਚਮੇਂ ਵਹ ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਆਯੇ ਬਿਨਾ ਰਹਤਾ ਨਹੀਂ. ਇਸਲਿਯੇ ਮੈਂ ਆਗੇ ਬਢਁ ਉਸਮੇਂ ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਮੇਰੇ ਸਾਥ ਹੋ.
ਪ੍ਰਵਚਨਸਾਰਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ ਨ? ਮੇਰੇ ਦੀਕ੍ਸ਼ਾਕੇ ਉਤ੍ਸਵਮੇਂ ਸਬ ਪਧਾਰਨਾ. ਭਗਵਾਨ ਪਧਾਰਨਾ, ਆਚਾਰ੍ਯ ਭਗਵਂਤੋ, ਉਪਾਧ੍ਯਾਯ, ਸਾਧੁ ਆਦਿ ਸਬ ਪਧਾਰਨਾ. ਐਸਾ ਕਹਤੇ ਹੈਂ. ਮੈਂ ਜਾ ਰਹਾ ਹੂਁ ਮੇਰੇ-ਸੇ ਸ੍ਵਯਂ-ਸੇ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਮੇਰੇ ਸਾਥ ਸਬ ਪਧਾਰਨਾ, ਯਹਾਁ ਆਨਾ. ਐਸੇ ਭਾਵਨਾ ਭਾਤਾ ਹੈ. ਐਸਾ ਉਪਾਦਾਨ-ਨਿਮਿਤ੍ਤਕਾ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ ਰੁਚਿ ਅਸਤ੍ਸਂਗਕੀ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ, ਸਤ੍ਸਂਗਕੀ ਰੁਚਿ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਫਿਰ ਬਾਹਰਕਾ ਯੋਗ ਕਿਤਨਾ ਬਨੇ ਵਹ ਅਪਨੇ ਹਾਥਕੀ ਬਾਤ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸਕੀ ਭਾਵਨਾ ਐਸੀ ਹੋਤੀ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਸਾਧਨਾ ਕਰੁਁ ਉਸਮੇਂ ਮੁਝੇ ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਸਮੀਪ ਹੋ, ਉਨਕੀ ਸਾਨ੍ਨਿਧ੍ਯਤਾ ਹੋ, ਐਸੀ ਭਾਵਨਾ ਉਸੇ ਬੀਚਮੇਂ ਰਹਤੀ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਉਸੇ ਐਸੀ ਭਾਵਨਾ ਤੋ ਨਿਰਂਤਰ (ਰਹਤੀ ਹੈ). ਨਿਰਂਤਰ ਸਤ੍ਪੁਰੁਸ਼ਕੋ ਇਚ੍ਛਤਾ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਭਾਵਨਾ ਰਹਤੀ ਹੈ. ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਮੇਰੇ-ਸੇ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਕੋਈ ਕਰ ਦੇਤਾ ਹੈ, ਐਸੀ ਉਸੇ ਪ੍ਰਤੀਤ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਭਾਵਨਾਮੇਂ ਐਸੇ ਨਿਮਿਤ੍ਤ ਹੋ ਕਿ ਸਾਧਨਾ ਕਰਨੇਵਾਲੇ, ਜਿਨ੍ਹੋਂਨੇ ਪੂਰ੍ਣਤਾ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਕੀ, ਜੋ ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਸਾਧਨਾ ਕਰਤੇ ਹੈਂ, ਉਨਕਾ ਮੁਝੇ ਸਾਨ੍ਨਿਧ੍ਯ ਹੋ, ਐਸੀ ਭਾਵਨਾ ਉਸੇ ਹੋਤੀ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਨਿਸ਼੍ਚਯ ਔਰ ਵ੍ਯਵਹਾਰਕੀ ਐਸੀ ਸਨ੍ਧਿ ਹੋਤੀ ਹੈ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਐਸੀ ਸਨ੍ਧਿ ਹੋਤੀ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਔਰ ਸਤ੍ਸਂਗ ਕਰਨੇਕਾ ਭਾਵ ਹੋ ਤੋ ਨਿਮਿਤ੍ਤਰੂਪਸੇ ਨਿਰਂਤਰ ਸਤ੍ਪੁਰੁਸ਼ਕਾ ਸਤ੍ਸਂਗ ਕਰਨੇਕਾ ਭਾਵ ਆਵੇ.
PDF/HTML Page 1579 of 1906
single page version
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਹਾਁ, ਉਸੇ ਭਾਵਨਾ ਆਵੇ. ਮੁਝੇ ਜਾਨਾ ਹੈ ਅਨ੍ਦਰ, ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੀ ਗਤਿ ਮੁਝ- ਸੇ ਕਰਨੀ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਬਾਹਰਮੇਂ ਭੀ ਮੁਝੇ ਨਿਮਿਤ੍ਤ ਸਤ੍ਪੁਰੁਸ਼ਕਾ ਨਿਮਿਤ੍ਤ ਹੋ, ਐਸੀ ਭਾਵਨਾ (ਹੋਤੀ ਹੈ). ਮੁਝੇ ਮਾਰ੍ਗ ਬਤਾਯੇ, ਮੁਝੇ ਕਹਾਁ ਜਾਨਾ ਹੈ, ਵਹ ਸਬ ਮਾਰ੍ਗ ਬਤਾਨੇਵਾਲੇ ਸਚ੍ਚੇ ਨਿਮਿਤ੍ਤ ਮੇਰੇ ਪਾਸ ਹੋ, ਐਸੀ ਭਾਵਨਾ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਪ੍ਰਤ੍ਯਕ੍ਸ਼ ਸਤ੍ਪੁਰੁਸ਼ਕੇ ਸਤ੍ਸਂਗਕੀ ਭਾਵਨਾ ਰਹਤੀ ਹੈ. ਫਿਰ ਬਾਹਰਕਾ ਯੋਗ ਕਿਤਨਾ ਬਨੇ ਵਹ ਅਲਗ ਬਾਤ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਐਸੀ ਭਾਵਨਾ ਉਸੇ ਹੋਤੀ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ..
ਸਮਾਧਾਨਃ- .. ਗੁਰੁਦੇਵ ਦੇਵਕੇ ਰੂਪਮੇਂ ਹੀ ਥੇ. ਯੇ ਗੁਰੁਦੇਵ ਹੈਂ, ਐਸੇ ਪਹਚਾਨਾ. ਔਰ ਗੁਰੁਦੇਵਕੇ ਸਬ ਕਪਡੇ ਦੇਵਕੇ ਥੇ. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਐਸਾ ਕਹਾ ਕਿ, ਐਸਾ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਰਖਨਾ. ਮੈਂ ਯਹੀਂ ਹੂਁ. ਫਿਰ, ਦੂਸਰੀ ਬਾਰ ਕਹਾ. ਗੁਰੁਦੇਵ ਐਸਾ ਕਹਤੇ ਹੈਂ, ਮੈਂ ਯਹੀਂ ਹੂਁ. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਫਿਰ-ਸੇ ਕਹਾ, ਮੈਂ ਯਹੀਂ ਹੂਁ. ਕਹਾ, ਪਧਾਰੋ ਗੁਰੁਦੇਵ! ਅਹੋ..! ਅਹੋ! ਸਦਗੁਰੁ.. ਮੈਂਨੇ ਕ੍ਯਾ ਕਹਾ ਵਹ ਯਾਦ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਪਧਾਰੋ ਗੁਰੁਦੇਵ! ਐਸਾ ਕਹਾ. ਫਿਰ ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਕਹਾ, ਮੈਂ ਯਹੀਂ ਹੂਁ. ਫਿਰ ਕਹਾ, ਮੁਝੇ ਕਦਾਚਿਤ ਐਸਾ ਲਗੇ, ਲੇਕਿਨ ਯੇ ਸਬ ਬੇਚਾਰੇ ਗੁਰੁਦੇਵ, ਗੁਰੁਦੇਵ ਕਰਤੇ ਹੈਂ. ਸਬਕੋ ਕੈਸੇ (ਸਮਝਾਨਾ)? ਗੁਰੁਦੇਵ ਕੁਛ ਬੋਲੇ ਨਹੀਂ. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਇਤਨਾ ਕਹਾ ਕਿ ਮੈਂ ਯਹੀਂ ਹੂਁ. ਆਪਕੋ ਐਸਾ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਰਖਨਾ, ਮੈਂ ਯਹੀਂ ਹੂਁ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਹਮ ਸਬਕੋ ਐਸਾ ਹੀ ਲਗਤਾ ਥਾ ਕਿ ਗੁਰੁਦੇਵ ਯਹੀਂ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਗੁਰੁਦੇਵਕੀ ਅਨੁਪਸ੍ਥਿਤਿ ਮਾਲੂਮ ਹੀ ਨਹੀਂ ਪਡਤੀ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਗੁਰੁਦੇਵ... ਕੌਨ ਜਾਨੇ ਐਸਾ ਅਤਿਸ਼ਯ ਹੋ ਗਯਾ. ਸਬਕੋ ਐਸਾ ਹੋ ਗਯਾ. ਮੈਂਨੇ ਤੁਰਨ੍ਤ ਕਿਸੀਕੋ ਨਹੀਂ ਕਹਾ ਥਾ. ਫਿਰ ਸਬਕੇ ਮਨਮੇਂ ਐਸਾ ਹੋ ਗਯਾ ਥਾ ਕਿ ਗੁਰੁਦੇਵ ਯਹਾਁ ਹੈ. ਸ੍ਵਪ੍ਨਮੇਂ ਐਸਾ ਲਗੇ ਕਿ ਗੁਰੁਦੇਵ ਹੀ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ..
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਐਸਾ ਰਖਨਾ ਹੀ ਨਹੀਂ. ਮੈਂ ਯਹੀਂ ਹੂਁ. ਦੋ ਬਾਰ ਐਸਾ ਕਹਾ. ਫਿਰ ਕਿਸੀ ਔਰਨੇ ਕਹਾ, ਗੁਰੁਦੇਵ ਐਸਾ ਕਹਤੇ ਹੈਂ ਕਿ ਮੈਂ ਯਹੀਂ ਹੂਁ. ਗੁਰੁਦੇਵ ਕੁਛ ਬੋਲੇ ਨਹੀਂ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਇਤਨਾ ਕਹਾ, ਮੈਂ ਯਹੀਂ ਹੂਁ. ਮੈਂ ਯਹੀਂ ਹੂਁ, ਬਹਿਨ! ਮੈਂ ਯਹੀਂ ਹੂਁ. ਮਨਮੇਂ ਐਸਾ ਚਲਤਾ ਥਾ ਨ, ਇਸਲਿਯੇ. .. ਆਯੇ ਹੋ ਨ, ਐਸਾ ਦੇਵਕਾ ਪਹਨਾਵਾ. ਔਰ ਮੁਦ੍ਰਾਮੇਂ ਗੁਰੁਦੇਵ ਜੈਸਾ ਲਗੇ ਔਰ ਦੂਸਰੀ ਤਰਫ-ਸੇ ਦੇਵ ਜੈਸਾ ਲਗੇ. ਮੁਗਟ ਆਦਿ, ਦੇਵਕਾ ਰੂਪ ਹੋਤਾ ਹੈ ਨ, ਦੇਵਕਾ ਰੂਪ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਪਂਚਮਕਾਲਮੇਂ ਦੇਵ ਆਤੇ ਹੈਂ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ... ਇਸਲਿਯੇ ਮੈਂ ਕਹਤੀ ਥੀ ਕਿ ਗੁਰੁਦੇਵ ਸਬ ਦੇਖਤੇ ਹੈਂ. ਉਪਯੋਗ ਰਖੇ ਤੋ ਗੁਰੁਦੇਵਕੋ ਸਬ ਦਿਖਤਾ ਹੈ. ਗੁਰੁਦੇਵ ਯਹਾਁ-ਸੇ ਭਗਵਾਨਕੇ ਪਾਸ ਜਾਤੇ ਹੈਂ. ਊਪਰ-ਸੇ ਸਬ ਦਿਖਤਾ ਹੈ. ਵਿਮਾਨਮੇਂ ਜਾਤੇ ਹੈਂ. ਮਹਾਵਿਦੇਹ, ਭਰਤਕ੍ਸ਼ੇਤ੍ਰ ਸਬ ਸਮੀਪ ਹੀ ਹੈ. ਯਹਾਁ ਬਗਲਮੇਂ ਮਹਾਵਿਦੇਹ ਕ੍ਸ਼ੇਤ੍ਰ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਯਹਾਁ ਬੀਚਮੇਂ ਪਹਾਡ ਆ ਗਯੇ ਇਸਲਿਯੇ ਕੁਛ ਦਿਖਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਸਬਕੀ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਕਮ ਹੋ ਗਯੀ ਹੈ.
PDF/HTML Page 1580 of 1906
single page version
ਜਂਬੂਦ੍ਵੀਪਕਾ ਮਹਾਵਿਦੇਹ, ਪੁਸ਼੍ਕਲਾਵਤੀ, ਪੁਂਡਰਗਿਰੀ, ਭਰਤ ਆਦਿ ਸਬ ਨਜਦੀਕ ਹੈ. ਦੇਵਮੇਂ- ਸੇ ਸਬ ਦਿਖਤਾ ਹੈ. ਧੂਲ ਹੀ ਦਿਖੇ, ਦੂਸਰਾ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਦਿਖੇ. ਔਰ ਰਤ੍ਨਕੇ ਪਹਾਡ ਹੈਂ, ਰਤ੍ਨੋਂਕੇ ਪਹਾਡ ਦਿਖੇ ਨਹੀਂ, ਕੁਛ ਦਿਖੇ ਨਹੀਂ. ਸਬ ਧੂਲ ਦਿਖਤੀ ਹੈ. ਉਸੇ ਦੇਖਨੇਕੀ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਭਰਤ ਚਕ੍ਰਵਰ੍ਤੀਕੇ ਆਁਖਮੇਂ ਐਸੀ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਥੀ, ਉਨਕੀ ਆਁਖਮੇਂ ਪੁਣ੍ਯ ਥਾ ਤੋ ਉਨ੍ਹੇਂ ਆਁਖਮੇਂ- ਸੇ ਦਿਖਤਾ ਥਾ. ਸੂਰ੍ਯਕੇ ਅਨ੍ਦਰ ਭਗਵਾਨਕੀ ਪ੍ਰਤਿਮਾ ਔਰ ਮਨ੍ਦਿਰ ਦਿਖਤੇ ਥੇ. ਯਹਾਁਕੇ ਲੋਗੋਂਕੋ... ਜਿਸੇ ਚਸ਼੍ਮਾ ਆਯਾ ਹੋ, ਉਸੇ ਕਹੇ ਕਿ ਯਹ ਸੂਈ ਹੈ ਔਰ ਉਸਕਾ ਛੇਦ ਹੈ, ਚਸ਼੍ਮਾ ਹੋ ਉਸੇ ਕੁਛ ਦਿਖਤਾ ਨਹੀਂ. ਵਹ ਕਹੇ, ਨਹੀਂ ਹੈ, ਤੋ ਵਹ ਜੂਠਾ ਹੈ. ਐਸੇ ਅਭੀ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਕਮ ਹੋ ਗਯੀ. ਨੇਤ੍ਰਮੇਂ ਤੇਜ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਕੁਛ ਦਿਖਾਈ ਨ ਦੇਤਾ, ਧੂਲ ਹੀ ਦਿਖੇ ਨ, ਔਰ ਕ੍ਯਾ ਦਿਖੇ? ਰਤ੍ਨਕੇ ਪਹਾਡ ਕਹਾਁ-ਸੇ ਦਿਖੇ? ਊਪਰ ਦੇਵਲੋਕ ਹੈ ਵਹ ਕਹਾਁ-ਸੇ ਦਿਖੇ? ਉਸਕਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼- ਰਤ੍ਨੋਂਕਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦੇਖਕਰ ਉਸਕੇ ਨੇਤ੍ਰ ਚੌਂਧ ਜਾਤੇ ਹੈਂ.
ਗੁਰੁਦੇਵ ਆਯੇ ਐਸਾ ਸ੍ਵਪ੍ਨ ਆਯਾ. ਗੁਰੁਦੇਵ ਪਧਾਰੋ, ਪਧਾਰੋ ਐਸਾ ਕਹਾ. ਗੁਰੁਦੇਵ ਏਕਦਮ.. ਗੁਰੁਦੇਵ ਆਯੇ.