PDF/HTML Page 1581 of 1906
single page version

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਪਕੋ ਆਤ੍ਮਾਨੁਭੂਤਿ ਭੀ ਹੈ, ਥੋਡਾ-ਸਾ ਆਤ੍ਮਾਨੁਭੂਤਿ ਕਰਨੇਕਾ ਸਰਲਤਮ ਰੀਤਿ ਕ੍ਯਾ ਹੈ? ਹਮ ਪਰ ਦਯਾ ਕਰਕੇ (ਬਤਾਈਯੇ).

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਪਹਲੇ ਮੈਂ ਆਤ੍ਮਾ ਚੈਤਨ੍ਯਤਤ੍ਤ੍ਵ ਹੂਁ, ਵਿਭਾਵ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਵਿਭਾਵ ਆਕੁਲਤਾਸ੍ਵਰੂਪ ਹੈ, ਉਸਮੇਂ ਕਹੀਂ ਸੁਖ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਉਸਕੀ ਸੁਖਬੁਦ੍ਧਿ ਟੂਟਨੀ ਚਾਹਿਯੇ. ਪਰਮੇਂ ਲਕ੍ਸ਼੍ਯ ਜਾਤਾ ਹੈ, ਪਰਸੇ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਹੋਤੀ, ਪਰਮੇਂ ਕਰ੍ਤਾਬੁਦ੍ਧਿ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਯੇ ਸਬ ਤੋਡਕਰ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਜ੍ਞਾਯਕਮੇਂ, ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੀ ਹੂਁ, ਜ੍ਞਾਯਕਮੇਂ ਹੀ ਸਬ ਹੈ, ਸਬਕੁਛ ਜ੍ਞਾਯਕਮੇਂ ਹੈ, ਬਾਹਰਮੇਂ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਐਸਾ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰਨਾ.

ਇਸਲਿਯੇ ਬਾਰਂਬਾਰ ਮੈਂ ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ, ਮੈਂ ਚੈਤਨ੍ਯਤਤ੍ਤ੍ਤ੍ਤ੍ਵ ਹੂਁ, ਵਿਭਾਵ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ. ਚੈਤਨ੍ਯਕੋ ਲਕ੍ਸ਼ਣਸੇ ਪਹਚਾਨ ਲੇਨਾ ਕਿ ਯੇ ਚੈਤਨ੍ਯਲਕ੍ਸ਼ਣ ਮੇਰਾ ਹੈ, ਰਾਗਕਾ ਲਕ੍ਸ਼ਣ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ. ਉਸਕਾ ਲਕ੍ਸ਼ਣ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ. ਮੈਂ ਨਿਰਾਕੂਲ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੂਁ, ਯੇ ਆਕੁਲਲਕ੍ਸ਼ਣ ਹੈ. ਉਸਕੋ ਭਿਨ੍ਨ-ਭਿਨ੍ਨ ਕਰਕੇ ਚੈਤਨ੍ਯਮੇਂ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰਨਾ. ਉਸਕਾ ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰਨਾ ਕਿ ਮੈਂ ਚੈਤਨ੍ਯ ਅਨਾਦਿਅਨਨ੍ਤ ਹੂਁ. ਚੈਤਨ੍ਯਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ ਔਰ ਪਰ ਤਰਫ-ਸੇ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਉਠਾ ਲੇਨਾ. ਐਸਾ ਬਾਰਂਬਾਰ ਕਰਨਾ. ਐਸੀ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਸ੍ਥਿਰ ਨ ਹੋ ਤੋ ਭੀ ਬਾਰਂਬਾਰ ਉਸਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ ਕਿ ਮੈਂ ਚੈਤਨ੍ਯ ਹੂਁ, ਮੈਂ ਚੈਤਨ੍ਯ ਹੂਁ, ਐਸਾ ਬਾਰਂਬਾਰ ਭੀਤਰਮੇਂ-ਸੇ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਤੋ ਵਿਕਲ੍ਪ ਟੂਟਤੇ ਹੈਂ ਔਰ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਹੋਤੀ ਹੈ.

ਪਹਲੇ ਤੋ ਚੈਤਨ੍ਯਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਉਸੇ ਲਕ੍ਸ਼ਣ-ਸੇ ਪਹਚਾਨਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਜਨ੍ਮ-

PDF/HTML Page 1582 of 1906
single page version

ਮਰਣ ਕਰਤੇ-ਕਰਤੇ ਬਾਹਰ ਕ੍ਰਿਯਾਮੇਂ ਰੁਕ ਜਾਤਾ ਹੈ, ਕਹਾਁ-ਕਹਾਁ ਰੁਕ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਮੁਕ੍ਤਿਕਾ ਮਾਰ੍ਗ ਤੋ ਭੀਤਰਮੇਂ ਹੈ ਔਰ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਆਨਨ੍ਦ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ-ਸੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਬਾਹਰ-ਸੇ ਤੋ ਆਤਾ ਨਹੀਂ. ਇਸਲਿਯੇ ਭੀਤਰਮੇਂ ਜਾਤਾ ਹੈ ਤੋ ਭੀਤਰਮੇਂ-ਸੇ ਚੈਤਨ੍ਯਦੇਵ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਮਾਨ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਵਹ ਬਾਹਰ- ਸੇ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਮਾਤੇਸ਼੍ਵਰੀ! ਯੇ ਵਚਨਾਮ੍ਰੁਤਮੇਂ ਆਯਾ ਹੈ ਕਿ ਰੁਚਿ ਅਨੁਯਾਯੀ ਵੀਰ੍ਯ ਹੈ ਔਰ ਹਮ ਸਬ ਇਸੀਲਿਯੇ ਯਹਾਁ ਆਯੇ ਹੈਂ ਔਰ ਆਤੇ ਰਹਤੇ ਹੈਂ, ਫਿਰ ਭੀ ਹਮਾਰਾ ਸਹੀ ਦਿਸ਼ਾਮੇਂ ... ਕ੍ਯੋਂ ਨਹੀਂ ਚਲਤੀ ਹੈ?

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਯਹਾਁ ਰੁਚਿ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਲੇਕਿਨ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਰੁਚਿ ਤੋ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਲੇਕਿਨ ਉਸ ਜਾਤਕਾ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਹੋਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਮਨ੍ਦ ਹੈ. ਰੁਚਿ, ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਰੁਚਿ ਕਰਨਾ. ਜੋ ਆਤ੍ਮਾ ਹੈ ਉਸਕੋ ਪਹਚਾਨਨਾ. ਉਸਕੇ ਪੀਛੇ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ, ਬਾਰਂਬਾਰ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਰੁਚਿਕੀ ਤੀਵ੍ਰਤਾ ਕਰਨੀ ਚਾਹਿਯੇ. ਕਹੀਂ ਚੈਨ ਨ ਪਡੇ, ਮੈਂ ਆਤ੍ਮਾ ਹੂਁ, ਮੈਂ ਆਤ੍ਮਾ ਹੂਁ, ਕਹੀਂ ਚੈਨ ਨ ਪਡੇ, ਵਿਭਾਵਮੇਂ ਚੈਨ ਨਹੀਂ ਪਡਨਾ ਚਾਹਿਯੇ ਔਰ ਭੀਤਰਮੇਂ ਚੈਤਨ੍ਯਮੇਂ ਬਾਰਂਬਾਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ, ਉਪਯੋਗ ਬਾਰਂਬਾਰ ਉਸ ਤਰਫ ਜਾਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਤੋ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰਨੇ-ਸੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ.

ਜੈਸੇ ਸ੍ਫਟਿਕ ਨਿਰ੍ਮਲ ਹੈ, ਜਲ ਨਿਰ੍ਮਲ ਹੈ, ਵੈਸੇ ਆਤ੍ਮਾ ਨਿਰ੍ਮਲ ਹੀ ਹੈ. ਪਰ ਤਰਫ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ, ਉਪਯੋਗ ਜਾਤਾ ਹੈ ਤੋ ਉਸਮੇਂ ਮਲਿਨਤਾ ਦਿਖਨੇਮੇਂ ਆਤੀ ਹੈ. ਭੀਤਰਮੇਂ ਤੋ ਮਲਿਨਤਾ ਹੈ ਨਹੀਂ, ਤੋ ਭੀਤਰਮੇਂ ਜੋ ਜਾਤਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਹੂਁ, ਤੋ ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾ ਤਰਫ ਜਾਨੇ-ਸੇ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਪਰ੍ਯਾਯ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਬਾਹਰਮੇਂ ਉਪਯੋਗ ਦੇਨੇ-ਸੇ ਅਸ਼ੁਦ੍ਧ ਪਰ੍ਯਾਯ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤੀ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਵਚਨਾਮ੍ਰੁਤਮੇਂ ਆਯਾ ਹੈ ਕਿ ਜ੍ਞਾਯਕਕੇ ਲਕ੍ਸ਼੍ਯ-ਸੇ ਤਮਾਮ ਲੌਕਿਕ ਕਾਰ੍ਯ ਕਰਨਾ. ਖਾਤੇ-ਪੀਤੇ, ਉਠਤੇ-ਬੈਠਤੇ ਜ੍ਞਾਯਕਕਾ ਲਕ੍ਸ਼੍ਯ ਕਰਨਾ. ਥੋਡਾ-ਸਾ ਸ੍ਪਸ਼੍ਟ ਕੀਜਿਯੇ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਖਾਤੇ-ਪੀਤੇ (ਹਰ ਵਕ੍ਤ) ਏਕ ਜ੍ਞਾਯਕਕਾ ਹੀ (ਲਕ੍ਸ਼੍ਯ ਰਖਨਾ). ਉਸਮੇਂ ਏਕਤ੍ਵ ਨਹੀਂ ਹੋਨਾ. ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ, ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ, ਯਹ ਪਹਲੇ ਤੋ ਅਭਯਾਸਰੂਪ-ਸੇ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਯਥਾਰ੍ਥ ਪਰਿਣਤਿ ਜ੍ਞਾਨ ਹੋਨੇਕੇ ਬਾਦ ਜ੍ਞਾਨੀਕੋ ਯਥਾਰ੍ਥ ਪਰਿਣਤਿ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਉਸਕੋ ਖਾਤੇ-ਪੀਤੇ ਉਸਕੀ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਧਾਰਾ ਰਹਤੀ ਹੈ, ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ, ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ. ਪਹਲੇ ਤੋ ਅਭ੍ਯਾਸ ਰਹਤਾ ਹੈ ਖਾਤਾ- ਪੀਤੇ ਕਿ ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ. ਯੇ ਖਾਨੇਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਮੇਰਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਯੇ ਸ਼ਰੀਰ ਭੀ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਮੇਰਾ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਮੈਂ ਤੋ ਭਿਨ੍ਨ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਹੂਁ. ਔਰ ਵਿਭਾਵ ਭੀ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਖਾਤੇ-ਪੀਤੇ, ਚਲਤੇ-ਫਿਰਤੇ, ਸੋਤੇ ਸਬਮੇਂ ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ, ਐਸਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ.

ਜ੍ਞਾਨੀਕੀ ਤੋ ਐਸੀ ਸਹਜ ਦਸ਼ਾ ਰਹਤੀ ਹੈ. ਖਾਤੇ-ਪੀਤੇ, ਸੋਤੇ, ਸ੍ਵਪ੍ਨਮੇਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ, ਐਸੀ ਜ੍ਞਾਯਕਕੀ ਪਰਿਣਤਿ-ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਧਾਰਾ ਉਸਕੋ ਨਿਰਂਤਰ ਚਲਤੀ ਰਹਤੀ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ ਤ੍ਰੁਟ ਨਹੀਂ ਪਡਤੀ. ਪਹਲੇ ਤੋ ਉਸਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਹੋਤਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ, ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ. ਐਸੇ ਰਟਨ ਕਰਨੇ ਮਾਤ੍ਰ ਨਹੀਂ ਪਰਨ੍ਤੁ ਭੀਤਰਮੇਂ ਐਸੀ ਤੈਯਾਰੀ ਹੋਨੀ ਚਾਹਿਯੇ ਕਿ ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ.

PDF/HTML Page 1583 of 1906
single page version

ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ-ਜ੍ਞਾਯਕਮੇਂ ਸਬ ਕੁਛ ਹੈ, ਸਰ੍ਵਸ੍ਵ ਜ੍ਞਾਯਕਮੇਂ ਹੈ, ਪਰ ਬਾਹਰਮੇਂ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਪਹਲੇ ਤੋ ਅਨੁਭੂਤਿ ਹੋਵੇ ਤਬ ਉਸਕਾ ਵੇਦਨ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਪਹਲੇ ਤੋ ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ, ਉਸਕਾ ਲਕ੍ਸ਼ਣ ਪਹਚਾਨਨਾ ਚਾਹਿਯੇ ਕਿ ਜੋ ਜ੍ਞਾਯਕ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਹੈ, ਵਹ ਮੈਂ ਹੀ ਹੂਁ. ਯੇ ਜੋ ਜ੍ਞਾਨਲਕ੍ਸ਼ਣ ਹੈ, ਉਸਕੋ ਧਰਨੇਵਾਲਾ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੈ. ਐਸੇ ਮੂਲ ਤਤ੍ਤ੍ਵਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਗੁਣਕੇ ਪੀਛੇ ਜੋ ਗੁਣੀ ਹੈ, ਉਸ ਗੁਣੀਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਮਾਤ੍ਰ ਗੁਣ ਏਕ ਲਕ੍ਸ਼ਣਕੋ ਪੀਛਾਨਕਰ ਗੁਣੀਕੋ ਲਕ੍ਸ਼੍ਯਮੇਂ ਲੇ ਲੇਨਾ ਚਾਹਿਯੇ ਕਿ ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ. ਐਸੇ.

ਏਕ ਪਰ੍ਯਾਯਮਾਤ੍ਰ ਯਾ ਬਾਹਰਕੋ ਜਾਨਤਾ ਹੈ ਇਸਲਿਯੇ ਮੈਂ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਨਹੀਂ, ਮੈਂ ਸ੍ਵਤਃ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ, ਸ੍ਵਤਃਸਿਦ੍ਧ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ. ਐਸੇ ਸ੍ਵਤਃਸਿਦ੍ਧ ਤਤ੍ਤ੍ਵਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰ ਲੇਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਉਸਕੋ ਕੋਈ ਆਲਮ੍ਬਨ-ਸੇ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੈ ਯਾ ਜਾਨਤਾ ਹੈ ਇਸਲਿਯੇ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੈ, ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਵਹ ਸ੍ਵਤਃ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਜ੍ਞਾਯਕ ਵਹੀ ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ.

ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ ਨ ਕਿ ਜਿਤਨਾ ਜ੍ਞਾਨਮਾਤ੍ਰ ਹੈ ਉਸਮੇਂ ਰੁਚਿ ਕਰ, ਉਸਮੇਂ ਸਂਤੁਸ਼੍ਟ ਹੋ, ਉਸਮੇਂ ਤੁਝੇ ਸੁਖ ਔਰ ਅਨੁਭਵ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਹੋਗਾ. ਜਿਤਨਾ ਜ੍ਞਾਨ ਹੈ ਉਤਨਾ ਤੂ ਹੈ. ਜਿਤਨਾ ਜ੍ਞਾਯਕ- ਜੋ ਜ੍ਞਾਨਸ੍ਵਰੂਪ ਆਤ੍ਮਾ ਹੈ ਵਹੀ ਤੂ ਹੈ. "ਇਸਮੇਂ ਸਦਾ ਰਤਿਵਂਤ ਬਨ, ਇਸਮੇਂ ਸਦਾ ਸਂਤੁਸ਼੍ਟ ਰੇ.' ਉਸਮੇਂ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰ, ਉਸਮੇਂ ਰੁਚਿ ਕਰ, ਉਸਮੇਂ ਸਂਤੁਸ਼੍ਟ ਹੋ, ਉਸਮੇਂ ਤੁਝੇ ਸੁਖ-ਅਨੁਪਮ ਸੁਖਕੀ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਿ ਹੋਗੀ. ਐਸੇ ਜ੍ਞਾਨਮਾਤ੍ਰ-ਜ੍ਞਾਯਕਮਾਤ੍ਰ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਸਂਤੁਸ਼੍ਟ ਹੋ. ਉਸਕੇ ਲਿਯੇ ਸਬ ਵਿਚਾਰ, ਵਾਂਚਨ, ਜ੍ਞਾਯਕਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਹੈ. ਉਸਕਾ ਦ੍ਰਵ੍ਯ, ਉਸਕਾ ਗੁਣ, ਉਸਕੀ ਪਰ੍ਯਾਯ ਕ੍ਯਾ ਹੈ, ਵਹ ਸਬ ਯਥਾਰ੍ਥ ਸਮਝਮੇਂ ਲੇਨਾ ਚਾਹਿਯੇ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਇਨ੍ਦ੍ਰਿਯ ਜ੍ਞਾਨ ਆਤ੍ਮਾਨੁਭੂਤਿਮੇਂ ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਬਾਧਕ ਹੈ, ਥੋਡਾ-ਸਾ ਸ੍ਪਸ਼੍ਟ ਕੀਜਿਯੇ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਇਨ੍ਦ੍ਰਿਯ ਜ੍ਞਾਨ ਤੋ ਭੀਤਰਮੇਂ ਆਤ੍ਮਾਨੁਭਵਮੇਂ ਸਾਥਮੇੇਂ ਆਤਾ ਨਹੀਂ. ਅਤੀਨ੍ਦ੍ਰਿਯ ਜ੍ਞਾਨ ਜੋ ਜ੍ਞਾਨ-ਸੇ ਜ੍ਞਾਨ ਪਰਿਣਮਤਾ ਹੈ, ਵਹ ਜ੍ਞਾਨਸ੍ਵਰੂਪ ਆਤ੍ਮਾ ਹੈ, ਵਹੀ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਮੂਲ ਸ੍ਵਰੂਪ ਹੈ. ਮੂਲ ਸ੍ਵਰੂਪਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਬਾਹਰ ਰੁਕਨੇ-ਸੇ, ਬਾਹਰ ਰੁਕਨੇ-ਸੇ ਤੋ ਸਬ ਕ੍ਸ਼ਯੋਪਸ਼ਮ ਜ੍ਞਾਨ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ ਇਨ੍ਦ੍ਰਿਯੋਂਕਾ ਨਿਮਿਤ੍ਤ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਬਾਹਰ ਉਪਯੋਗ ਜਾਤਾ ਹੈ ਤੋ ਬਾਧਕ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਭੀਤਰਮੇਂ ਜੋ ਉਪਯੋਗ ਹੋਵੇ, ਭੀਤਰਮੇਂ ਜੋ ਪਰਿਣਤਿ ਹੋਵੇ ਤੋ ਅਤੀਨ੍ਦ੍ਰਿਯ ਜ੍ਞਾਨ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ.

ਅਪਨੀ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਕਾ ਦੋਸ਼ ਹੈ ਕਿ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਬਾਹਰਮੇਂ ਜਾਤੀ ਹੈ, ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਕਰਤੀ ਹੈ ਤੋ ਵਹ ਬਾਧਕ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਕਰਨੇ-ਸੇ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਪਨੇ ਸ੍ਵਰੂਪਮੇਂ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਜਾਯ ਔਰ ਸ੍ਵਰੂਪਮੇਂ ਲੀਨਤਾ ਹੋਤੀ ਹੈ ਤੋ ਅਤੀਨ੍ਦ੍ਰਿਯ ਜ੍ਞਾਨ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਬਾਹਰ ਉਪਯੋਗ ਹੋਨੇ-ਸੇ ਇਨ੍ਦ੍ਰਿਯ ਜ੍ਞਾਨ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਹੋਨੇ-ਸੇ ਵਹ ਬਾਧਕ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਟੂਟ ਜਾਯ ਤੋ ਅਤੀਨ੍ਦ੍ਰਿਯ ਜ੍ਞਾਨ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ ਲੀਨਤਾ ਹੋਨੇ-ਸੇ ਵਹ ਆਗੇ ਬਢਤਾ ਹੈ. ਪਹਲੇ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਫਿਰ ਉਸਮੇਂ ਲੀਨਤਾ ਬਢਤੇ-ਬਢਤੇ ਦਸ਼ਾ ਬਢਤੀ ਜਾਤੀ ਹੈ ਤੋ ਮੁਨਿਓਂਕੋ ਤੋ ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਸ੍ਵਰੂਪ ਅਨੁਭੂਤਿ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਐਸੇ ਅਨੁਭੂਤਿ ਬਢਤੇ-ਬਢਤੇ ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਐਸੇ ਸ੍ਵਰੂਪਮੇਂ

PDF/HTML Page 1584 of 1906
single page version

ਲੀਨਤਾ ਕਰਨੇ-ਸੇ ਅਤੀਨ੍ਦ੍ਰਿਯ ਜ੍ਞਾਨ ਬਢਤੇ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਅਤੀਨ੍ਦ੍ਰਿਯਕਾ ਅਨੁਭਵ ਬਢਤੇ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਬਾਹਰ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਹੋਨੇ-ਸੇ ਇਨ੍ਦ੍ਰਿਯ ਜ੍ਞਾਨ ਰਹਤਾ ਹੈ, ਭੀਤਰਮੇਂ ਉਪਯੋਗ ਜਾਯ ਤੋ ਅਤੀਨ੍ਦ੍ਰਿਯ ਜ੍ਞਾਨ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿਕਾ ਦੋਸ਼ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਬਹਿਨਸ਼੍ਰੀ! ਯੇ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਤੋ ਪਰਪਦਾਥਾ-ਸੇ ਕਰਨਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹਤੇ, ਫਿਰ ਭੀ ਲੇਕਿਨ ਫਿਰ ਭੀ ਉਸ ਤਰਫਲਕ੍ਸ਼੍ਯ ਕ੍ਯੋਂ ਬਾਰ-ਬਾਰ ਜਾਤਾ ਹੈ?

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਕਰਨਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹਤਾ ਹੈ ਤੋ ਭੀ ਪਰਿਣਤਿ ਤੋ ਐਸੀ ਅਨਾਦਿ-ਸੇ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ. ਭਾਵਨਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ, ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ (ਐਸਾ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਲੇਕਿਨ) ਭੀਤਰਮੇਂ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ ਤੋ ਉਸਕੋ ਤੋਡ ਦੇਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਵਿਚਾਰ ਕਰੇ, ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਉਪਯੋਗ ਕਰੇ, ਪ੍ਰਜ੍ਞਾਛੈਨੀ ਤੈਯਾਰ ਕਰਕੇ ਉਸਕੋ ਤੋਡ ਦੇਨਾ ਚਾਹਿਯੇ.

ਜੋ ਵਿਕਲ੍ਪਕੀ ਜਾਲ ਚਲ ਰਹੀ ਹੈ, ਉਸ ਵਿਕਲ੍ਪਕੇ ਸਾਥ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ. ਵਹ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਤੋਡ ਦੇਨੀ ਚਾਹਿਯੇ. ਇਚ੍ਛਾ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇ ਤੋ ਤੋਡ ਦੇਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਸਚ੍ਚੀ ਭਾਵਨਾ ਉਸੇ ਕਹਨੇਮੇਂ ਆਤੀ ਹੈ ਕਿ ਜੋ ਉਸੇ ਤੋਡਨੇਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰੇ. ਉਸਕੋ-ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਤੋਡਨੇਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਸ੍ਵਮੇਂ ਏਕਤ੍ਵ ਔਰ ਪਰ-ਸੇ ਵਿਭਕ੍ਤ. ਸ੍ਵਮੇਂ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਕਰਨਾ ਚੈਤਨ੍ਯਮੇਂ ਔਰ ਪਰ-ਸੇ ਵਿਭਕ੍ਤ ਹੋ ਜਾਨਾ. ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿਕਾ ਦੋਸ਼ ਹੈ, ਮਿਥ੍ਯਾਤ੍ਵ, ਭੂਲ ਹੈ ਵਹ ਵਹੀ ਹੈ.

ਸ੍ਵਮੇਂ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਨਹੀਂ ਕੀ ਔਰ ਪਰਮੇਂ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਕੀ, ਇਸ ਭੂਲਕੇ ਕਾਰਣ ਸਬ ਭੂਲ ਚਲਤੀ ਹੈ. ਸਬ ਪਰਿਣਤਿ ਵਿਭਾਵ ਤਰਫ ਜਾਤੀ ਹੈ. ਅਪਨੀ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿੁਹੁਯੀ ਤੋ ਅਤੀਨ੍ਦ੍ਰਿਯ ਜ੍ਞਾਨ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁਆ, ਲੀਨਤਾ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁਯੀ, ਤੋ ਜ੍ਞਾਨ, ਦਰ੍ਸ਼ਨ, ਚਾਰਿਤ੍ਰ ਸਬਕੀ ਅਪਨੀ ਓਰ ਪਰਿਣਤਿ ਹੁਯੀ. ਪਰ ਤਰਫ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਹੈ ਤੋ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਭੀ ਮਿਥ੍ਯਾ, ਜ੍ਞਾਨ ਭੀ ਮਿਥ੍ਯਾ ਔਰ ਚਾਰਿਤ੍ਰ ਭੀ ਮਿਥ੍ਯਾ. ਔਰ ਅਪਨੀ ਤਰਫ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਗਯੀ ਤੋ ਜ੍ਞਾਨ ਸਮ੍ਯਕ ਹੁਆ ਔਰ ਚਾਰਿਤ੍ਰ ਭੀ ਸਮ੍ਯਕ ਹੁਆ. ਸਬ ਸਮ੍ਯਕ ਹੁਆ.

ਸਰ੍ਵਗੁਣਾਂਸ਼ ਸੋ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ. ਸਰ੍ਵ ਗੁਣੋਂਕਾ ਅਂਸ਼ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨਮੇਂ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਸ੍ਵਰੂਪ ਅਨੁਭਵਮੇਂ. ਔਰ ਵਿਭਾਵਮੇਂ ਹੈ ਤੋ ਸਬ ਵਿਭਾਵਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਹੈ. .. ਬਾਹਰਮੇਂ ਮਾਨ ਲਿਯਾ ਕਿ ਨੌ ਤਤ੍ਤ੍ਵਕਾ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨ ਕਰਤੇ ਹੈਂ ਯਾ ਛਃ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕਾ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨ ਕਰਤੇ ਹੈਂ, ਉਸਮੇਂ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਨਹੀਂ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਵਹ ਤੋ ਵਿਕਲ੍ਪ ਮਾਤ੍ਰ ਹੈ. ਭੂਤਾਰ੍ਥ ਨਯ-ਸੇ ਚੈਤਨ੍ਯਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਤਾ ਹੈ ਤੋ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਤੋ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਔਰ ਭੇਦ ਵਿਕਲ੍ਪਮੇਂ ਰੁਕਨੇ-ਸੇ ਕਹੀਂ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਤਾ ਹੈ. ਵਹ ਤੋ ਬੀਚਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਗੁਣਕਾ ਭੇਦ ਵਿਚਾਰਮੇਂ ਆਤੇ ਹੈਂ. ਉਸਮੇਂ ਰੁਕ ਜਾਯ ਤੋ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਵਿਕਲ੍ਪ ਟੂਟ ਜਾਯ, ਉਸਮੇਂ ਲੀਨਤਾ ਹੋਵੇ ਤਬ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਚੈਤਨ੍ਯਮੇਂ ਲੀਨਤਾ, ਚੈਤਨ੍ਯ ਤਰਫ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ (ਕਰੇ) ਤੋ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਨ ਸਬਕਾ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਗੁਣਕਾ, ਪਰ੍ਯਾਯਕਾ, ਸਬ ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਯਥਾਰ੍ਥ ਭਾਵਨਾ, ਲਗਨੀ ਔਰ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਹੋ ਤੋ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁਏ ਬਿਨਾ ਰਹਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ. ਦੇਰ ਲਗੇ, ਲੇਕਿਨ ਉਸ ਤਰਫਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਹੋ ਔਰ ਵਹ ਐਸੇ ਹੀ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਚਾਲੂ

PDF/HTML Page 1585 of 1906
single page version

ਰਖੇ ਤੋ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁਏ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤਾ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ..

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਲਗਨੀ ਆਦਿ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ. ਐਸਾ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਹੋ ਤੋ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਹੁਏ ਬਿਨਾ ਰਹਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ. ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਚੈਨ ਪਡੇ ਨਹੀਂ ਅਨ੍ਦਰ ਆਤ੍ਮਾਕੇ ਬਿਨਾ, ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਿ ਬਿਨਾ ਚੈਨ ਪਡੇ ਨਹੀਂ. ਦਿਨ ਔਰ ਰਾਤ ਐਸੀ ਲਗਨ ਲਗੇ ਅਂਤਰਮੇਂ ਤੋ ਐਸੀ ਚੈਤਨ੍ਯਕੀ ਧਾਰਾ ਹੋ ਤੋ ਅਂਤਰਮੇਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਔਰ ਤੋ ਉਸੇ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਵਹ ਤੋ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਹੀ ਮਾਲੂਮ ਪਡਤਾ ਹੈ. ਸ੍ਵਯਂ ਕਹੀਂ ਟਿਕ ਨਹੀਂ ਸਕਤਾ ਹੋ, ਬਾਹਰਕੇ ਕੋਈ ਪ੍ਰਸਂਗੋਂਮੇਂ ਕੋਈ ਵਿਕਲ੍ਪੋਂਮੇਂ ਉਸੇ ਕਹੀਂ ਚੈਨ ਪਡੇ ਨਹੀਂ, ਆਕੁਲਤਾ ਲਗੇ-ਦੁਃਖ ਲਗੇ. ਵਹ ਸ੍ਵਯਂ ਹੀ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰ ਸਕੇ ਕਿ ਅਂਤਰਮੇਂ ਹੀ ਜਾਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ, ਬਾਹਰ ਕਹੀਂ ਸੁਖ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਮੇਰਾ ਚੈਤਨ੍ਯ ਜ੍ਞਾਯਕ ਸ੍ਵਭਾਵ, ਵਹੀ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ. ਯੇ ਸਬ ਆਕੁਲਤਾਰੂਪ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ..

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਜਾਨਨਾ-ਦੇਖਨਾ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇ ਤੋ ਭੀ ਵਹ ਲਕ੍ਸ਼ਣ-ਸੇ ਨਿਸ਼੍ਚਯ ਕਰੇ ਕਿ ਬਾਹਰਮੇਂ ਤੋ ਕਹੀਂ ਸੁਖ ਹੈ ਨਹੀਂ, ਆਕੁਲਤਾ ਹੈ. ਸੁਖ ਤੋ ਚੈਤਨ੍ਯਤਤ੍ਤ੍ਵਮੇਂ ਹੈ, ਬਾਹਰਮੇਂ ਤੋ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਐਸਾ ਵਿਚਾਰ ਕਰਕੇ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰਨਾ, ਪ੍ਰਤੀਤ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ ਕਿ ਆਨਨ੍ਦ ਸ੍ਵਭਾਵ ਤੋ ਮੇਰਾ ਹੈ. ਆਨਨ੍ਦ-ਆਨਨ੍ਦ, ਸੁਖ-ਸੁਖਕੀ ਇਚ੍ਛਾ ਕਰਤਾ ਹੈ, ਲੇਕਿਨ ਬਾਹਰਮੇਂ ਸੁਖ ਤੋ ਮਿਲਤਾ ਨਹੀਂ. ਵਿਕਲ੍ਪਮੇਂ ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ-ਸੇ ਦੇਖੇ ਤੋ ਆਕੁਲਤਾ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ ਕਹੀਂ ਸੁਖ ਨਹੀਂ ਹੈ.

ਸ਼ੁਭ ਯਾ ਅਸ਼ੁਭ ਦੋਨੋਂ (ਭਾਵਮੇਂ) ਆਕੁਲਤਾ ਹੀ ਹੈ. ਸੁਖ ਤੋ ਅਂਤਰਮੇਂ ਹੈ. ਐਸੀ ਪ੍ਰਤੀਤ ਕਰਨੀ ਚਾਹਿਯੇ. ਜ੍ਞਾਯਕ ਸ੍ਵਭਾਵ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਆਨਨ੍ਦ ਔਰ ਜ੍ਞਾਨ ਭਰਾ ਹੈ, ਐਸਾ ਲਕ੍ਸ਼ਣ-ਸੇ ਪਹਚਾਨਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਦਿਖਨੇਮੇਂ ਨਹੀਂ ਆਤਾ ਹੈ ਤੋ ਭੀ ਵਿਚਾਰ-ਸੇ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਨਕ੍ਕੀ ਕਰਕੇ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਬਤਾਤੇ ਹੈਂ ਕਿ ਤੇਰੇ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਸੁਖ ਹੈ, ਆਨਨ੍ਦ ਹੈ. ਐਸਾ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਕੇ ਅਨਨ੍ਤ ਜੀਵ ਮੁਕ੍ਤਿਕੋ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਹੁਏ ਹੈਂ. ਆਤ੍ਮਾ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਕਰਤਾ ਹੈ, ਕ੍ਸ਼ਣ- ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਲੀਨ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਐਸਾ ਜੋ ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਬਤਾਤੇ ਹੈਂ, ਉਨਕੀ ਵਾਣੀਕੀ ਪ੍ਰਤੀਤ ਕਰਨਾ. ਔਰ ਵਿਚਾਰ ਕਰਕੇ ਅਪਨੇ ਲਕ੍ਸ਼ਣ-ਸੇ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰਕੇ ਪ੍ਰਤੀਤ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਪਰੀਕ੍ਸ਼ਾ ਕਰਕੇ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ ਕਿ ਜ੍ਞਾਯਕ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਹੀ ਸੁਖ ਹੈ, ਬਾਹਰਮੇਂ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਸੁਖ ਅਪਨੇ ਸ੍ਵਭਾਵਮੇਂ ਹੈ, ਬਾਹਰਮੇਂ-ਸੇ ਆਤਾ ਨਹੀਂ. ਜ੍ਞਾਯਕ ਜੋ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਹੈ ਉਸਮੇਂ ਨਿਰਾਕੂਲਤਾ ਹੈ. ਐਸਾ ਕੋਈ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਆਨਨ੍ਦ ਗੁਣ ਹੈ, ਸ੍ਵਤਂਤ੍ਰਪਨੇ. ਐਸਾ ਲਕ੍ਸ਼ਣ-ਸੇ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਦਿਖਨੇਮੇਂ ਨਹੀਂ ਆਤਾ, ਪਹਲੇ ਕਹੀਂ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ, ਪਹਲੇ ਤੋ ਪ੍ਰਤੀਤ ਹੋਤੀ ਹੈ.

ਜ੍ਞਾਨਲਕ੍ਸ਼ਣ ਜਾਨਨੇਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ, ਆਨਨ੍ਦ ਤੋ ਜਾਨਨੇਮੇਂ ਨਹੀਂ ਆਤਾ ਹੈ, ਤੋ ਭੀ ਵਿਚਾਰ ਕਰਕੇ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਮਹਾਪੁਰੁਸ਼ ਜੋ ਕਹਤੇ ਹੈਂ, ਉਨਕੇ ਵਚਨ ਪਰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ ਕਰਕੇ, ਪਰੀਕ੍ਸ਼ਾ ਕਰਕੇ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਬਾਦਮੇਂ ਉਸਕਾ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਬਾਹਰਮੇਂ ਤੋ ਸਬ ਆਕੁਲਤਾ ਹੈ. ਵਿਕਲ੍ਪਮੇਂ ਭੀ, ਵਿਚਾਰ ਕਰੇ ਤੋ ਸਬ ਆਕੁਲਤਾ ਹੈ. ਥਕਾਵਟ ਹੈ. ਵਿਸ਼੍ਰਾਂਤਿ

PDF/HTML Page 1586 of 1906
single page version

ਤੋ ਹੈ ਨਹੀਂ. ਵਿਸ਼੍ਰਾਂਤਿ ਔਰ ਆਨਨ੍ਦ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਹੈ.

ਜੋ ਜ੍ਞਾਨਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ, ਜੋ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਹੈ ਵਹ ਅਨਨ੍ਤ ਸ੍ਵਭਾਵ-ਸੇ ਭਰਾ ਹੁਆ ਹੈ. ਐਸਾ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਪਹਚਾਨਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਆਨਨ੍ਦ ਕੋਈ ਜਡਮੇਂ ਤੋ ਹੈ ਨਹੀਂ. ਤੋ ਆਨਨ੍ਦ-ਆਨਨ੍ਦ ਜੋ ਭੀਤਰਮੇਂ ਉਠਤਾ ਹੈ, ਵਹ ਆਨਨ੍ਦ ਕੋਈ ਚੈਤਨ੍ਯਤਤ੍ਤ੍ਵਕਾ ਹੈ, ਕੋਈ ਜਡ ਪਦਾਰ੍ਥਕਾ ਤੋ ਹੈ ਨਹੀਂ. ਤੋ ਆਨਨ੍ਦ ਅਪਨੇ ਸ੍ਵਭਾਵਮੇਂ ਹੈ. ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਪਹਲੇ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ, ਉਸਕੀ ਪ੍ਰਤੀਤ ਪਹਲੇ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਤੋ ਪ੍ਰਤੀਤ-ਐਸਾ ਦ੍ਰੁਢ ਨਿਸ਼੍ਚਯ ਕਰਕੇ ਅਪਨੀ ਓਰ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰਨਾ. ਐਸੀ ਪ੍ਰਤੀਤ ਯਦਿ ਦ੍ਰੁਢ ਹੋਵੇ ਤੋ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਰੁਚਿ, ਪ੍ਰਤੀਤ ਦ੍ਰੁਢ ਹੋਤੀ ਹੈ ਤੋ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਅਪਨੀ ਤਰਫ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਰੁਚਿ ਔਰ ਪ੍ਰਤੀਤ ਦ੍ਰੁਢ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ ਤੋ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਭੀ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਯਹਾਁ .. ਐਸਾ ਹੁਆ ਕਿ ਪਹਲੇ ਵੇਦਨਮੇਂ ਖ੍ਯਾਲਮੇਂ ਆਨਾ ਚਾਹਿਯੇ ਕਿ ਮੁਝੇ ਜੋ ਬਾਹਰਮੇਂ ਵ੍ਰੁਤ੍ਤਿ ਜਾਤੀ ਹੈ ਵਹ ਆਕੁਲਤਾਰੂਪ ਹੈ. ਤੋ ਯਹਾਁ ਦੁਃਖ ਲਗੇ ਔਰ ਯਹਾਁ-ਸੇ ਕੈਸੇ ਹਠੇ ਔਰ ਕਹਾਁ ਢੂਁਢੇ? ਕਹਾਁ ਸੁਖ ਮਿਲੇਗਾ? ਐਸੀ ਪ੍ਰਕ੍ਰਿਯਾ ਸ਼ੁਰੂ-ਸੇ ਹੀ ਹੋਤੀ ਹੈ?

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਆਕੁਲਤਾ ਤੋ ਵੇਦਨਮੇਂ ਆਤੀ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਸੁਖ ਕਹਾਁ ਹੈ, ਯੇ ਤੋ ਉਸਕੋ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਯੇ ਦੋਨੋਂ ਸਾਥਮੇਂ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਸ੍ਵਰੂਪਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰੇ ਔਰ ਪਰਸੇ ਛੂਟਤਾ ਹੈ. ਵਾਸ੍ਤਵਮੇਂ ਤੋ ਸ੍ਵਭਾਵਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਤੇ ਹੀ ਵਿਭਾਵ-ਸੇ ਛੂਟ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਿਚਾਰ ਕਰੇ, ਆਕੁਲਤਾ ਲਕ੍ਸ਼ਣ ਹੈ, ਐਸਾ ਵਿਚਾਰ ਕਰੇ, ਖ੍ਯਾਲਮੇਂ ਲੇ, ਲੇਕਿਨ ਆਨਨ੍ਦਕੀ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਖ੍ਯਾਲਮੇਂ ਨਹੀਂ ਆਤਾ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਿਚਾਰ-ਸੇ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰਤਾ ਹੈ ਕਿ ਆਨਨ੍ਦ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਹੈ, ਬਾਹਰਮੇਂ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਯਥਾਰ੍ਥ ਸ੍ਵਭਾਵਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰੇ ਤਬ ਆਕੁਲਤਾ ਛੂਟਤੀ ਹੈ. ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਹੋਤੀ ਹੈ ਤੋ ਵਿਭਾਵ-ਸੇ ਭੇਦ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਵਾਸ੍ਤਵਮੇਂ ਤੋ ਐਸਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਪਹਲੇ ਐਸਾ ਕ੍ਰਮ ਪਡਤਾ ਹੈ. ਭਾਵਨਾ, ਰੁਚਿ ਔਰ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰਤਾ ਹੈ ਤੋ ਐਸਾ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰਤਾ ਹੈ ਕਿ ਯਹ ਆਕੁਲਤਾ ਹੈ, ਮੇਰੇ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਸੁਖ ਹੈ.

ਵਾਸ੍ਤਵਿਕਪਨੇ ਤੋ ਅਸ੍ਤਿਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਤਾ ਹੈ ਤੋ ਨਾਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਯਥਾਰ੍ਥਪਨੇ ਅਸ੍ਤਿ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰੇ ਤੋ ਉਸਕੋ ... ਪਰਨ੍ਤੁ ਯੇ ਦੇਖਨੇਮੇਂ ਨਹੀਂ ਆਤਾ, ਕ੍ਯਾ ਕਰਨਾ? ਆਕੁਲਤਾ ਵੇਦਨਮੇਂ ਆਤੀ ਹੈ ਕਿ ਯੇ ਤੋ ਆਕੁਲਤਾ ਹੈ. ਆਕੁਲਤਾਮੇਂ ਸੁਖ ਲਗੇ ਤੋ ਉਸਮੇਂ ਸੁਖ ਮਾਨ- ਮਾਨਕਰ ਉਸਮੇਂ ਅਨਨ੍ਤ ਕਾਲਸੇ ਖਡਾ ਹੈ. ਯਥਾਰ੍ਥਪਨੇ ਯਦਿ ਤੁਝੇ ਦੁਃਖ ਲਗੇ ਤੋ ਸੁਖ ਤੇਰੇਮੇਂ ਹੈ, ਤੇਰੀ ਓਰ ਪ੍ਰਤੀਤ ਕਰਕੇ ਮੁਡ ਜਾ ਕਿ ਸੁਖ ਮੇਰੇਮੇਂ ਹੀ ਹੈ. ਐਸਾ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰਕੇ ਸ੍ਵਭਾਵ ਤਰਫ ਮੁਡਕਰ ਉਸਮੇਂ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰਕੇ ਉਸਮੇਂ ਸ੍ਥਿਰ ਹੋ ਜਾ. ਸ੍ਵਭਾਵਕੀ ਅਸ੍ਤਿਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰ ਲੇ. ਵ੍ਯਵਹਾਰ-ਸੇ ਐਸਾ ਕ੍ਰਮ ਆਤਾ ਹੈ. ਬਾਕੀ ਸ੍ਵਭਾਵਕੀ ਅਸ੍ਤਿ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰੇ ਤੋ ਨਾਸ੍ਤਿ ਹੋ ਜਾਤੀ ਹੈ. ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਜ੍ਞਾਯਕ, ਅਖਣ੍ਡ ਜ੍ਞਾਯਕਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਤਾ ਹੈ, ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਪਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਵਹ ਅਸ੍ਤਿਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਗੁਣਕਾ ਭੇਦ ਭੀ ਨਹੀਂ, ਵਹ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਪਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰਤਾ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਦ੍ਰੁਢ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਹੋਨੀ ਚਾਹਿਯੇ ਕਿ ਮੇਰੇਮੇਂ ਹੀ ਸੁਖ ਹੈ. ਵਹਾਁ-ਸੇ...

PDF/HTML Page 1587 of 1906
single page version

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਦ੍ਰੁਢ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਹੋਨੀ ਚਾਹਿਯੇ. ਸੁਖ ਮੇਰੇਮੇਂ ਹੀ ਹੈ, ਸਰ੍ਵਸ੍ਵ ਮੇਰੇਮੇਂ ਹੀ ਹੈ, ਐਸਾ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਜਿਤਨਾ ਯਹ ਜ੍ਞਾਨ ਹੈ, ਉਸਮੇਂ ਸਂਤੁਸ਼੍ਟ ਹੋ, ਉਸਮੇਂ ਸੁਖ ਮਾਨ, ਉਸਮੇਂ ਤ੍ਰੁਪ੍ਤ ਹੋ. ਤੋ ਤੁਝੇ ਅਨੁਪਮ ਸੁਖਕੀ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਿ ਹੋਗੀ. ਦਿਖਤਾ ਹੈ .. ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਹੀ ਸਬ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ ਤ੍ਰੁਪ੍ਤ ਹੋ, ਉਸਮੇਂ ਸਂਤੋਸ਼ ਮਾਨ, ਉਸਕੀ ਪ੍ਰਤੀਤ ਕਰ, ਉਸਮੇਂ ਰੁਚਿ ਕਰ. ਤੋ ਤੁਝੇ ਅਨੁਪਮ ਸੁਖਕੀ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਿ ਹੋਗੀ. ਵਾਸ੍ਤਵਮੇਂ ਨਿਸ਼੍ਚਯਮੇਂ ਦੋਨੋਂ ਸਾਥਮੇਂ ਹੋਤੇ ਹੈਂ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸਕਾ ਕ੍ਰਮ ਆਤਾ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਬਹੁਤ .. ਆਪਨੇ ਕਹਾ, ਪਹਲੇ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਕਰ, ਤੋ ਹੀ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਸ਼ੁਰੁ ਹੋਗਾ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਤੋ ਹੀ ਸ਼ੁਰੁ ਹੋਗਾ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਨਹੀਂ ਉਠਨੇਕਾ ਕਾਰਣ ਯਹ ਹੈ ਕਿ ਦ੍ਰੁਢ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਉਸ ਪ੍ਰਕਾਰਕੀ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ ਹੈ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਪ੍ਰਤੀਤਿਮੇਂ ਮਨ੍ਦਤਾ ਰਹਤੀ ਹੈ, ਦ੍ਰੁਢਤਾ ਨਹੀਂ ਆਤੀ ਹੈ. ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਤੀਵ੍ਰ ਜਰੂਰਤ ਲਗੇ. ਤੀਵ੍ਰ ਜਰੂਰਤ ਲਗੇ ਤੋ ਅਪਨੇਆਪ.. ਸਮਾਧਾਨਃ- ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਉਸ ਤਰਫ ਮੁਡਤਾ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਰੁਚਿ ਅਨੁਯਾਯੀ ਵੀਰ੍ਯ. ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਦ੍ਰੁਢ ਹੋ ਤੋ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਭੀ ਉਸ ਓਰ ਚਲਤਾ ਹੈ. ਮੁਝੇ ਇਸਕੀ ਕੀ ਜਰੂਰਤ ਹੈ, ਇਸਕੀ ਜਰੂਰਤ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਐਸਾ ਦ੍ਰੁਢ ਹੋ ਤੋ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਭੀ ਉਸ ਓਰ ਚਲਤਾ ਹੈ. ਜਗਤਕੀ ਮੁਝੇ ਕੋਈ ਜਰੂਰਤ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਮੇਰੀ ਜਰੂਰਤ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਹੀ ਹੈ. ਪ੍ਰਯੋਜਨ ਹੋ ਤੋ ਸਬ ਆਤ੍ਮਾਕੇ ਸਾਥ ਪ੍ਰਯੋਜਨ ਹੈ. ਮੁਝੇ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਪ੍ਰਯੋਜਨ ਹੈ. ਔਰ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਮਹਾਨ ਸਾਧਨ ਐਸੇ ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕਾ ਪ੍ਰਯੋਜਨ ਬਾਹਰਮੇਂ, ਅਂਤਰਮੇਂ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਪ੍ਰਯੋਜਨ.