PDF/HTML Page 1588 of 1906
single page version
ਸਮਾਧਾਨਃ- ... ਆਤ੍ਮਾ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ ਔਰ ਸ਼ਰੀਰ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ. ਵਿਭਾਵਸ੍ਵਭਾਵ ਅਪਨਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਉਨਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਆਤ੍ਮਾ ਹੈ. ਉਸਸੇ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰਨਾ ਔਰ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ. ... ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਲਕ੍ਸ਼ਣ ਪਹਚਾਨਕਰ ਉਸਕੀ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ-ਪ੍ਰਤੀਤ ਔਰ ਉਸਮੇਂ ਲੀਨਤਾ ਕਰਨਾ ਵਹੀ ਮੁਕ੍ਤਿਕਾ ਮਾਰ੍ਗ ਹੈ. ਬਾਹਰਮੇਂ ਕ੍ਰਿਯਾ ਔਰ ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਤੋ ਪੁਣ੍ਯਬਨ੍ਧਕਾ ਕਾਰਣ ਹੈ. ਬੀਚਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ ਤੋ ਪੁਣ੍ਯਬਨ੍ਧ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਭਵਕਾ ਅਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ. ਦੇਵਲੋਕ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਭਵਕਾ ਅਭਾਵ ਤੋ ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾਕੋ ਪੀਛਾਨਨੇ-ਸੇ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾਕੀ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ, ਉਸਕਾ ਜ੍ਞਾਨ, ਉਸਮੇਂ ਲੀਨਤਾ ਔਰ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਕਰਨੇ-ਸੇ ਮੁਕ੍ਤਿਕਾ ਮਾਰ੍ਗ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਜਨ੍ਮ-ਮਰਣ ਟਾਲਨੇਕਾ ਵਹੀ ਉਪਾਯ ਹੈ.
ਜਨ੍ਮ-ਮਰਣ ਕਰਤੇ-ਕਰਤੇ ਅਨੇਕ ਦੁਃਖ ਸਂਸਾਰਮੇਂ (ਭੋਗੇ). ਭੀਤਰਮੇਂ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਵਹ ਕਰਨੇ ਲਾਯਕ ਹੈ. ਔਰ ਸਬ ਤੋ ਤੁਚ੍ਛ ਹੈ. ਸਰ੍ਵਸ੍ਵ ਸਾਰਰੂਪ ਤੋ ਆਤ੍ਮਾ ਹੀ ਹੈ. ਵਹੀ ਕਲ੍ਯਾਣਸ੍ਵਰੂਪ ਹੈ, ਵਹੀ ਮਂਗਲਸ੍ਵਰੂਪ ਹੈ. ਔਰ ਜੀਵਨਮੇਂ ਸਰ੍ਵਸ੍ਵ ਸਾਰਰੂਪ ਆਤ੍ਮ ਪਦਾਰ੍ਥ ਹੈ. ਉਸਕੇ ਲਿਯੇ ਵਾਂਚਨ, ਵਿਚਾਰ ਸਬ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਪਹਚਾਨਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਕੈਸੇ ਕਰਨਾ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਵਹ ਭੀ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰਨੇ-ਸੇ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਜੋ ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਨੇ ਜੋ ਮਾਰ੍ਗ ਬਤਾਯਾ ਹੈ, ਵਹ ਮਾਰ੍ਗ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਕੇ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਪਹਚਾਨਨਾ. ਜੈਸਾ ਭਗਵਾਨਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਹੈ, ਵੈਸਾ ਅਪਨਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਹੈ. ਭਗਵਾਨਕੇ ਦ੍ਰਵ੍ਯ-ਗੁਣ-ਪਰ੍ਯਾਯਕੋ ਪੀਛਾਨਤਾ ਹੈ, ਵਹ ਅਪਨੇਕੋ ਪੀਛਾਨਤਾ ਹੈ. ਅਪਨੇਕੋ ਪੀਛਾਨਤਾ ਹੈ, ਵਹ ਭਗਵਾਨਕੋ ਪੀਛਾਨਤਾ ਹੈ. ਅਪਨੇ ਦ੍ਰਵ੍ਯ-ਗੁਣ-ਪਰ੍ਯਾਯਕੋ ਪੀਛਾਨਨਾ. ਮੈਂ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਅਨਾਦਿਅਨਨ੍ਤ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਹੂਁ. ਉਸਮੇਂ ਸ਼ੁਦ੍ਧਤਾ ਭਰੀ ਹੈ. ਅਨਨ੍ਤ ਕਾਲ ਗਯਾ ਤੋ ਭੀ ਉਸਮੇਂ- ਮੂਲ ਪਦਾਰ੍ਥਮੇਂ ਅਸ਼ੁਦ੍ਧਤਾ ਹੁਯੀ ਨਹੀਂ, ਪਰ੍ਯਾਯਮੇਂ ਅਸ਼ੁਦ੍ਧਤਾ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਮੇਰਾ ਆਤ੍ਮਸ੍ਵਭਾਵ ਅਨਾਦਿਅਨਨ੍ਤ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਹੈ. ਇਸਮੇਂ ਅਨਨ੍ਤ ਗੁਣ ਹੈਂ. ਉਸਕੀ ਪਰ੍ਯਾਯਮੇਂ ਅਸ਼ੁਦ੍ਧਤਾ ਹੈ ਤੋ ਉਸਕਾ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰਕੇ ਔਰ ਮੈਂ ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾ ਹੂਁ, ਉਸਕੀ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ-ਪ੍ਰਤੀਤ ਕਰਕੇ ਵਿਭਾਵ-ਸੇ ਅਲਗ ਹੋਨਾ. ਉਸਕਾ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰਕੇ ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾਕੀ ਪਰ੍ਯਾਯ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨਾ. ਬਾਰਂਬਾਰ ਉਸਕੀ ਲਗਨ, ਮਹਿਮਾ ਲਗਾਨਾ. ਵਹੀ ਜੀਵਨਕਾ ਕਰ੍ਤਵ੍ਯ ਹੈ.
ਆਤ੍ਮਾ ਅਨਾਦਿਅਨਨ੍ਤ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ ਕੋਈ ਅਸ਼ੁਦ੍ਧਤਾ ਭੀਤਰਮੇਂ ਨਹੀਂ ਆਯੀ. ਪਰ੍ਯਾਯਮੇਂ ਅਸ਼ੁਦ੍ਧਤਾ ਹੁਯੀ ਹੈ. ਜੈਸੇ ਪਾਨੀ ਸ੍ਵਭਾਵ-ਸੇ ਸ਼ੀਤਲ ਹੈ. ਅਗ੍ਨਿਕੇ ਨਿਮਿਤ੍ਤ-ਸੇ ਉਸਕੀ ਉਸ਼੍ਣਤਾ
PDF/HTML Page 1589 of 1906
single page version
ਪਰ੍ਯਾਯ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਐਸੇ ਆਤ੍ਮਾ ਸ੍ਵਭਾਵ-ਸੇ ਸ਼ੀਤਲ ਹੀ ਹੈ. ਉਸਕਾ ਜ੍ਞਾਨ ਕਰਨਾ, ਵਹੀ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿਕਾ ਉਪਾਯ ਹੈ. ਉਸਕੀ ਪ੍ਰਤੀਤ ਕਰਨਾ, ਜ੍ਞਾਨ ਕਰਨਾ, ਲੀਨਤਾ ਕਰਨਾ ਵਹੀ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਕਰਨੇਕਾ ਉਪਾਯ ਏਕ ਹੀ ਹੈ.
ਸ੍ਵਭਾਵਮੇਂ-ਸੇ ਸ੍ਵਭਾਵ ਆਤਾ ਹੈ, ਵਿਭਾਵਮੇਂ-ਸੇ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਸੋਨੇਮੇਂ-ਸੇ ਸੋਨੇਕੇ ਗਹਨੇ ਬਨਤੇ ਹੈਂ ਔਰ ਲੋਹੇਮੇਂ-ਸੇ ਲੋਹੋਕੇ ਗਹਨੇ ਬਨਤੇ ਹੈਂ. ਐਸੇ ਸ੍ਵਭਾਵਮੇਂ-ਸੇ ਸ੍ਵਭਾਵਕੀ ਪਰ੍ਯਾਯ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਵਿਭਾਵਮੇਂ-ਸੇ ਵਿਭਾਵ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਕਰੇ ਤੋ ਭੀ ਪੁਣ੍ਯਬਨ੍ਧ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ. ਪੁਣ੍ਯ ਤੋ ਬੀਚਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਔਰ ਸ੍ਵਭਾਵਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨੇ-ਸੇ ਸ੍ਵਭਾਵਕੀ ਪਰ੍ਯਾਯ (ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤੀ ਹੈ), ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨੇ-ਸੇ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਪਰ੍ਯਾਯ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਵਹ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨੇ ਯੋਗ੍ਯ ਹੈ.
ਪਹਲੇ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰਨਾ ਕਿ ਅਨਾਦਿ ਕਾਲ-ਸੇ ਅਗ੍ਰੁਹਿਤ ਭੀ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਹੈ. ਗ੍ਰੁਹੀਤ ਤੋ ਛੋਡਨਾ. ਸਚ੍ਚੇ ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਕੈਸੇ ਹੋਨੋ ਚਾਹਿਯੇ, ਯਹ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਜਿਨੇਨ੍ਦ੍ਰ ਦੇਵ ਔਰ ਗੁਰੁ ਜੋ ਯਥਾਰ੍ਥ ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਸਾਧਨਾ ਕਰਤੇ ਹੈਂ ਔਰ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਮੇਂ ਜੋ ਮਾਰ੍ਗ ਬਤਾਯਾ ਹੈ, ਐਸੇ ਦੇਵ-ਗੁੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਯਥਾਰ੍ਥ ਹੈ, ਉਸਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਉਸਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਸਮਝਨਾ. ਔਰ ਉਸਮੇਂ ਜੋ ਵਿਪਰੀਤ ਮਾਨ੍ਯਤਾ ਹੈ ਵਹ ਛੋਡ ਦੇਨਾ. ਯਹ ਗ੍ਰੁਹੀਤ ਮਿਥ੍ਯਾਤ੍ਵ ਛੂਟਨੇਕਾ ਉਪਾਯ ਹੈ.
ਐਸਾ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ ਕਿ ਸਚ੍ਚੇ ਵੀਤਰਾਗੀ ਦੇਵ ਹੀ ਦੇਵ ਹੈ. ਸਚ੍ਚੇ ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਸਾਧਨਾ ਮੁਨਿਰਾਜ ਕਰਤੇ ਹੈਂ ਵੇ ਗੁਰੁ ਹੈਂ, ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਮੇਂ ਜੋ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿਕਾ ਮਾਰ੍ਗ ਬਤਾਯਾ ਵਹੀ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਯਥਾਰ੍ਥ ਹੈ. ਉਸਕੋ ਬਰਾਬਰ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਜਿਸਕੋ ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਲਗੀ, ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਕਲ੍ਯਾਣ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਉਸਕੋ ਗ੍ਰੁਹੀਤ ਮਿਥ੍ਯਾਤ੍ਵ ਛੂਟ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਕਲ੍ਯਾਣ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਭਵਭ੍ਰਮਣ- ਸੇ ਛੂਟਨਾ ਹੈ ਤੋ ਉਸਕੋ ਗ੍ਰੁਹੀਤ ਮਿਥ੍ਯਾਤ੍ਵ ਛੂਟ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਭੀਤਰਮੇਂ ਜਿਸਕੋ ਅਗ੍ਰੁਹੀਤ ਭੀ ਛੋਡਨਾ ਹੈ ਤੋ ਗ੍ਰੁਹੀਤ ਤੋ ਛੂਟ ਹੀ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਅਗ੍ਰੁਹੀਤ ਅਨਾਦਿਕਾ ਹੈ ਵਹ ਛੋਡਨੇ ਲਾਯਕ ਹੈ. ਵਹ ਛੂਟੇ ਤਬ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਹੋਤੀ ਹੈ.
ਸਚ੍ਚੇ ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਕੇ ਉਸਕਾ ਯਥਾਰ੍ਥ ਵ੍ਯਵਹਾਰ ਕਰਨਾ, ਵਹ ਤੋ ਸ੍ਥੂਲ ਹੈ. ਵਹ ਤੋ-ਗ੍ਰੁਹੀਤ ਮਿਥ੍ਯਾਤ੍ਵ ਤੋ-ਆਸਾਨੀ-ਸੇ ਛੂਟ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਅਗ੍ਰੁਹੀਤ ਛੂਟਨਾ ਮੁਸ਼੍ਕਿਲ ਹੈ. ਬਾਹਰ-ਸੇ ਸਚ੍ਚੇ ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਵਹ ਤੋ ਸ੍ਥੂਲ ਹੈ, ਵਹ ਛੂਟਨਾ ਤੋ (ਆਸਾਨ ਹੈ). ਅਨਨ੍ਤ ਕਾਲਮੇਂ ਜੀਵਨੇ ਵਹ ਭੀ ਛੋਡਾ ਹੈ. ਅਗ੍ਰੁਹੀਤ ਨਹੀਂ ਛੂਟਾ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- .. ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨੇਕੀ ਰੁਚਿ ਲਗੇ. ਉਸਕੀ ਲਗਨ, ਉਸਕੀ ਮਹਿਮਾ, ਵਸ੍ਤੁਕਾ ਵਿਚਾਰ ਹੋਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਮੈਂ ਚੈਤਨ੍ਯਦ੍ਰਵ੍ਯ ਅਨਾਦਿਅਨਨ੍ਤ ਹੂਁ. .. ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਹੈ, ਉਸਕੇ ਗੁਣ ਕੈਸੇ ਹੈਂ, ਉਸਕੀ ਪਰ੍ਯਾਯ ਕੈਸੀ ਹੈ? ਐਸਾ ਵਿਚਾਰ, ਮਂਥਨ ਭੀਤਰਮੇਂ ਹੋਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਦਿਨ ਔਰ ਰਾਤ ਉਸਕੀ ਲਗਨ ਲਗਨੀ ਚਾਹਿਯੇ. ਬਾਰਂਬਾਰ-ਬਾਰਂਬਾਰ ਮੈਂ ਚੈਤਨ੍ਯ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ, ਯੇ ਸਬ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਮੈਂ ਉਸਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ. ਐਸਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਹੋਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਬਾਰਂਬਾਰ ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ, ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ, ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਚੈਤਨ੍ਯਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਹੋਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਸਚ੍ਚਾ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਤੋ ਪਰਿਣਤਿਰੂਪ ਤੋ ਬਾਦਮੇਂ
PDF/HTML Page 1590 of 1906
single page version
ਹੋਤਾ ਹੈ, ਪਹਲੇ ਉਸਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਇਸਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਹੋਨਾ ਚਾਹਿਯੇ.
ਮੈਂ ਚੈਤਨ੍ਯ ਹੂਁ, ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ. ਯੇ ਸਬ ਵਿਭਾਵ ਹੈ. ਮੈਂ ਉਸਕਾ ਕਰ੍ਤਾ ਨਹੀਂ ਹੂਁ. ਪਰਿਣਤਿ, ਅਪਨੀ ਵਿਭਾਵ ਪਰਿਣਤਿ ਚੈਤਨ੍ਯਕੀ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੀ ਕਮਜੋਰੀ-ਸੇ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਲੇਕਿਨ ਵਹ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਮੈਂ ਚੈਤਨ੍ਯ ਅਨਾਦਿਅਨਨ੍ਤ ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾ ਹੂਁ. ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਸ੍ਵਰੂਪਮੇਂ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰਨੇ-ਸੇ ਜ੍ਞਾਨ, ਉਸਕੀ ਲੀਨਤਾ ਕਰਨੇ-ਸੇ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਪਰ੍ਯਾਯ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਇਸਕੇ ਲਿਯੇ ਬਾਰਂਬਾਰ ਉਸਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਬਾਰਂਬਾਰ-ਬਾਰਂਬਾਰ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ... ਵਿਚਾਰ ਯਾ ਭਾਵਨਾ.. ਯੇ ਕੈਸਾ ਪਤਾ ਲਗੇ ਕਿ ... ਯਾ ਮਨ੍ਦ ਰਾਗਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਹੈ? ਯੇ ਪਤਾ ਕੈਸੇ ਲਗੇਗਾ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਮਨ੍ਦ ਰਾਗ, ਵਿਕਲ੍ਪ ਮਨ੍ਦ ਹੋਵੇ ਤੋ ਭੀ ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਆਕੁਲਤਾਰੂਪ ਹੈ. ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ-ਸੇ ਦੇਖਨਾ ਚਾਹਿਯੇ, ਉਸਕਾ ਲਕ੍ਸ਼ਣ ਪਹਚਾਨਨਾ ਚਾਹਿਯੇ ਕਿ ਯੇ ਵਿਕਲ੍ਪਕਾ ਲਕ੍ਸ਼ਣ ਹੈ, ਜ੍ਞਾਨਕਾ ਲਕ੍ਸ਼ਣ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਹੋਵੇ ਤੋ ਭੀ ਆਕੁਲਤਾਰੂਪ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਮੈਂ ਤੋ.. ਵਿਕਲ੍ਪ ਪਕਡਮੇਂ ਨਹੀਂ ਆਤਾ ਹੈ ਤੋ ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਯਾ ... ਐਸਾ ਕੁਛ ਹੈ? ਕੈਸੇ ਪਤਾ ਲਗੇ? ਸਮਝਮੇਂ ਨਹੀਂ ਆਤਾ ਹੈ ਕਿ ਵਿਕਲ੍ਪ ਹੈ ਯਾ ਕੋਈ ਰਾਗ ਹੈ, ਐਸਾ ਪਕਡਮੇਂ ਨਹੀਂ ਆਤਾ. ਤਬ ... ਆਨਨ੍ਦ ਯਾ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿਕਾ ਵੇਦਨ ਜੋ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਵਹ ਆਤ੍ਮਿਕ ਹੈ ਯਾ ਰਾਗਕਾ ਹੈ, ...
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਜਿਸਕੋ ਸਚ੍ਚਾ ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਵਹ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰ ਲੇਤਾ ਹੈ ਕਿ ਯਹ ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਹੈ. ਉਸਕੋ ਵਿਕਲ੍ਪ ਟੂਟ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਵਿਕਲ੍ਪ, ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਭੀ ਟੂਟਕਰ ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਸ੍ਵਭਾਵਮੇੇਂ ਲੀਨ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਉਸਕੇ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਉਗ੍ਰਪਨੇ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰਕੇ ਵਹ ਸ੍ਵਰੂਪਮੇਂ ਐਸਾ ਲੀਨ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸੇ ਬਾਹਰ ਵਿਕਲ੍ਪਕਾ ਖ੍ਯਾਲ ਭੀ ਨਹੀਂ ਰਹਤਾ. ਉਪਯੋਗ ਬਾਹਰ-ਸੇ ਹਟ ਜਾਤਾ ਹੈ ਔਰ ਸ੍ਵਰੂਪਮੇਂ ਐਸਾ ਲੀਨ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ ਕਿ ਅਪਨੇ ਸ੍ਵਰੂਪਮੇਂ ਅਨਨ੍ਤ ਜ੍ਞਾਨ ਔਰ ਆਨਨ੍ਦਾਦਿ ਅਨਨ੍ਤ ਗੁਣੋਂਕਾ ਵੇਦਨ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਹੋ ਜਾਤੀ ਹੈ, ਅਪਨੇ ਆਪ ਉਸੇ ਖ੍ਯਾਲਮੇਂ ਆ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਜੈਸਾ ਸਿਦ੍ਧ ਭਗਵਾਨਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਹੈ, ਐਸਾ ਆਂਸ਼ਿਕ ਰੂਪਸੇ ਉਸਕੋ ਵੇਦਨਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਉਸਕਾ ਉਗ੍ਰਪਨੇ ਜ੍ਞਾਨ ਕਰਨੇ-ਸੇ, ਉਗ੍ਰਪਨੇ ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਹੋ ਜਾਤੀ ਹੈ. ਉਸਕਾ ਆਤ੍ਮਾ ਉਸਕੋ ਜਵਾਬ ਦੇ ਦੇਤਾ ਹੈ ਕਿ ਯਹ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਹੀ ਹੈ, ਯਹ ਵਿਕਲ੍ਪ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਉਸਕੋ ਸ਼ਂਕਾ ਭੀ ਨਹੀਂ ਰਹਤੀ ਹੈ. ਉਸਕੋ ਭੇਦ ਪਡ ਜਾਤਾ ਹੈ ਔਰ ਸ੍ਵਰੂਪਮੇਂ ਲੀਨ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਬਾਹਰ ਉਪਯੋਗ ਰਹਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ.
ਕੋਈ ਅਪੂਰ੍ਵ ਦੁਨਿਯਾਮੇਂ ਚਲਾ ਜਾਤਾ ਹੈ, ਚੈਤਨ੍ਯਕੀ ਦੁਨਿਯਾਮੇਂ ਚਲਾ ਜਾਤਾ ਹੈ, ਉਸਕੋ ਖ੍ਯਾਲ... ਉਸਕਾ ਆਤ੍ਮਾ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰ ਦੇਤਾ ਹੈ ਕਿ ਯਹ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਹੈ ਔਰ ਯਹੀ ਮੋਕ੍ਸ਼ਕਾ ਪਂਥ ਹੈ. ਭੀਤਰਮੇਂ-ਸੇ ਐਸਾ ਨਿਸ਼੍ਚਯ ਔਰ ਵੇਦਨ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਯਹ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਹੈ, ਯਥਾਰ੍ਥ ਹੈ. ਯਹ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਔਰ ਭਗਵਾਨ ਕਹਤੇ ਹੈਂ, ਏਕ ਹੀ ਸ੍ਵਰੂਪ ਹੈ, ਦੂਸਰਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਐਸਾ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ-ਸੇ ਐਸਾ ਜੋਰ ਔਰ ਐਸੀ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਉਸਕੋ ਆ ਜਾਤੀ ਹੈ.
PDF/HTML Page 1591 of 1906
single page version
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਅਨੁਭੂਤਿ ਪੂਰ੍ਵ ਉਮਂਗ, ਉਲ੍ਲਾਸ, ਰੋਮਾਂਚਿਤ ਹੋਨਾ ਯਹ ਘਟਤਾ ਹੈ? ਯਾ ਨਹੀਂ ਘਟਤਾ ਹੈ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਵਹ ਤੋ ਸ਼ੁਭਭਾਵਕਾ ਰੋਮਾਂਚ ਆਤਾ ਹੈ. ਪੂਰ੍ਵਭੂਮਿਕਾਮੇਂ ਗੁਣਕਾ ਭੇਦ, ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਨ ਹੂਁ, ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਹੂਁ, ਚਾਰਿਤ੍ਰ ਹੂਁ ਐਸੇ ਭੇਦ ਪਰ ਉਸਕਾ ਲਕ੍ਸ਼੍ਯ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਤੋ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਚੈਤਨ੍ਯ ਪਰ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਭੀਤਰਮੇਂ ਜੋ ਰੋਮਾਂਚ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਵਹ ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾਕਾ ਰੋਮਾਂਚ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਵਹ ਤੋ ਸ਼ੁਭਭਾਵਕਾ ਹੈ. ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾਕਾ ਰੋਮਾਂਚ ਨਹੀਂ ਆਤਾ, ਵਹ ਤੋ ਅਪਨੇ ਸ੍ਵਰੂਪਮੇਂ ਲੀਨ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿਮੇਂ ਤੋ ਭੀਤਰਮੇਂ-ਸੇ ਅਪੂਰ੍ਵ ਆਨਨ੍ਦ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਪਹਲੇ-ਸੇ ਧੀਰੇ-ਧੀਰੇ ਆਨਨ੍ਦ ਆਤਾ ਜਾਯ, ਬਾਦਮੇਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਆਨਨ੍ਦ ਆਵੇ, ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ.
ਜਿਸ ਕ੍ਸ਼ਣ ਵਹ ਸ੍ਵਰੂਪਮੇਂ ਲੀਨ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਕ੍ਸ਼ਣ ਵਿਕਲ੍ਪ ਟੂਟਤਾ ਹੈ, ਉਸੀ ਕ੍ਸ਼ਣ ਆਨਨ੍ਦ ਆਤਾ ਹੈ. ਪਹਲੇ ਰੋਮਾਂਚ ਹੋਤਾ ਹੈ ਵਹ ਰੋਮਾਂਚ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਵਹ ਰੋਮਾਂਚ ਤੋ ਸ਼ੁਭਭਾਵਕਾ ਹੈ. ਵਹ ਰੋਮਾਂਚ ਆਤ੍ਮਾ ਤਰਫਕਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਉਲ੍ਲਾਸ ਆਤਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਭੀਤਰਮੇਂ ਜਾਤਾ ਹੂਁ, ਵਹ ਸ਼ੁਭਭਾਵਕਾ ਹੈ.
ਪਹਲੇ ਆਨਨ੍ਦਕੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਹੋ ਜਾਤੀ ਹੈ ਵਹ ਭੀਤਰਕਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਜਬ ਵਿਕਲ੍ਪ ਟੂਟਤਾ ਹੈ, ਉਸੀ ਕ੍ਸ਼ਣ ਆਨਨ੍ਦ ਆਤਾ ਹੈ. ਜਿਸ ਕ੍ਸ਼ਣ ਵਿਕਲ੍ਪ ਟੂਟ ਗਯਾ ਔਰ ਸ੍ਵਰੂਪਮੇਂ ਲੀਨ ਹੁਆ, ਉਪਯੋਗ ਸ੍ਵਰੂਪਮੇਂ ਜਮ ਗਯਾ ਤੋ ਉਸੀ ਕ੍ਸ਼ਣ ਆਨਨ੍ਦ ਆਤਾ ਹੈ. ਪਹਲੇ-ਸੇ ਆਨਨ੍ਦ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ, ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ. ਵਹ ਤੋ ਸ਼ੁਭਭਾਵਕਾ ਆਨਨ੍ਦ ਹੈ. ਔਰ ਉਲ੍ਲਾਸ ਆਤਾ ਹੈ ਵਹ ਸ਼ੁਭਭਾਵਕਾ ਹੈ, ਵਹ ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾਕਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਉਸੀ ਕ੍ਸ਼ਣ ਆਨਨ੍ਦ ਆਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਸ਼ਾਨ੍ਤਿ ਔਰ ਆਨਨ੍ਦ... ਸ਼ੀਤਲਤਾ ਔਰ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿਕਾ ਵੇਦਨ ਕੁਛ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ੋਂਮੇਂ ...
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਨਹੀਂ, ਐਸਾ ਨਹੀਂ. ਸਰ੍ਵਗੁਣਾਂਸ਼ ਸੋ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ. ਐਸਾ ਹੋਤਾ ਹੈ ਤੋ ਮਨਕੇ ਦ੍ਵਾਰਾ ਕਹਨੇਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਮਨਕਾ ਨਿਮਿਤ੍ਤ ਵਹਾਁ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸਕੋ ਆਨਨ੍ਦ ਤੋ ਅਸਂਖ੍ਯ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ਮੇਂ ਖਣ੍ਡ ਨਹੀਂ ਪਡਤਾ. ਪੂਰੇ ਚੈਤਨ੍ਯਮੇਂ ਆਨਨ੍ਦ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਉਸਕੋ ਐਸਾ ਖ੍ਯਾਲ ਨਹੀਂ ਰਹਤਾ ਕਿ ਇਧਰ-ਸੇ ਆਨਨ੍ਦ ਆਯਾ, ਇਧਰਸ-ਸੇ (ਆਯਾ). ਵਹ ਤੋ ਅਪਨੇ ਸ੍ਵਰੂਪਮੇਂ ਲੀਨ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਅਖਣ੍ਡ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ਮੇਂ ਉਸਕੋ ਆਨਨ੍ਦ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਮਨਕਾ ਨਿਮਿਤ੍ਤ ਤੋ ਜੋ ਵਿਕਲ੍ਪ ਟੂਟਤਾ ਹੈ, ਮਨ ਇਧਰ ਹੈ ਇਸਲਿਯੇ ਉਸਕੋ ਐਸਾ ਲਗਤਾ ਹੈ ਕਿ ਇਧਰਸੇ ਆਯਾ ਯਾ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਇਧਰ-ਸੇ ਹੁਯੀ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਖਣ੍ਡ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਆਨਨ੍ਦ (ਆਤਾ) ਹੈ.
ਦ੍ਰਵ੍ਯਮਨ ਹੈ ਨ, ਵਹ ਐਸਾ ਨਿਮਿਤ੍ਤ ਬਨਤਾ ਹੈ. ਵਿਕਲ੍ਪ ਇਧਰ-ਸੇ ਉਠਤਾ ਹੈ ਤੋ ਵਿਕਲ੍ਪ ਭੀ ਟੂਟਤਾ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਉਸਕੋ ਐਸਾ ਲਗਤਾ ਹੈ ਕਿ ਇਧਰ-ਸੇ ਆਯਾ. ਉਸਕਾ ਨਿਮਿਤ੍ਤ ਹੈ. ਬਾਕੀ ਅਸਂਖ੍ਯ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ਮੇਂ ਆਨਨ੍ਦ ਆਤਾ ਹੈ. ਜਬ ਅਨ੍ਧਕਾਰ ਹੋਤਾ ਹੈ ਉਸਮੇਂ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਹੋਤਾ ਹੈ ਤੋ ਯਹ ਅਨ੍ਧਕਾਰ ਜਬ ਟੂਟਾ ਤੋ ਉਸੀ ਕ੍ਸ਼ਣ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਹੁਆ. ਜਬ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਹੁਆ, ਵਿਕਲ੍ਪ ਟੂਟਾ ਉਸੀ ਕ੍ਸ਼ਣ ਆਨਨ੍ਦ ਆਤਾ ਹੈ.
ਜਬਤਕ ਸ਼ੁਭਭਾਵਨਾ ਹੈ, ਵਿਕਲ੍ਪ ਮਨ੍ਦ ਹੈ ਤਬਤਕ ਤੋ ਵਹ ਅਨ੍ਧਕਾਰ ਹੀ ਹੈ. ਜਬ
PDF/HTML Page 1592 of 1906
single page version
ਸ੍ਵਰੂਪਮੇਂ ਗਯਾ ਤੋ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ (ਹੁਆ). ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕਾ ਤੋ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਾਨ੍ਤ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਹ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਕੋਈ ਬਾਹਰਕਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਵਹ ਤੋ ਚੈਤਨ੍ਯਸ੍ਵਰੂਪ ਹੈ. ਕਾਲੀ ਜਿਰੀ ਹੋਤੀ ਹੈ ਵਹ ਕਡਵੀ- ਕਡਵੀ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਸ਼ੁਭਭਾਵਨਾ ਆਕੁਲਤਾ.. ਆਕੁਲਤਾ.. ਆਕੁਲਤਾ ਉਸਕਾ ਭਾਵ ਹੈ. ਕਾਲੀ ਜਿਰੀ ਐਸੀ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਜੋ ਸ਼ਕ੍ਕਰਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ ਵਹ ਪੂਰਾ ਮੀਠਾ ਹੈ. ਵਿਕਲ੍ਪ ਟੂਟਤਾ ਹੈ ਉਸੀ ਕ੍ਸ਼ਣ ਆਨਨ੍ਦ ਆਤਾ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ... ਸਰ੍ਵਾਂਗ ਆਨਨ੍ਦ. ਚੈਤਨ੍ਯ ਸ੍ਵਰੂਪਮੇਂ ਚੈਤਨ੍ਯਘਨਮੇਂ ਚਲਾ ਗਯਾ. ਚੈਤਨ੍ਯ ਸ੍ਵਰੂਪਮੇਂ ਚਲਾ ਗਯਾ. ਬਾਹਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ, ਬਾਹ੍ਯ ਉਪਯੋਗ ਛੂਟ ਗਯਾ, ਅਂਤਰਮੇਂ ਉਪਯੋਗ ਚਲਾ ਗਯਾ. ਅਂਤਰਮੇਂ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਅਸਂਖ੍ਯ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ਮੇਂ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਮਨਕਾ ਦ੍ਵਾਰ ਕਹਨੇਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਮਨ ਨਿਮਿਤ੍ਤ ਹੈ. ਬਾਕੀ ਪੂਰੇ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ਮੇਂ (ਆਨਨ੍ਦ ਆਤਾ ਹੈ).
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ...
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਪਹਲੇ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰੇ. ਮਤਿਜ੍ਞਾਨ ਔਰ ਸ਼੍ਰੁਤਜ੍ਞਾਨ ਦ੍ਵਾਰਾ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰਤਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਯਹ ਆਤ੍ਮਾ ਹੀ ਹੂਁ. ਯੇ ਵਿਭਾਵ ਹੈ ਵਹ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ. ਮੈਂ ਆਤ੍ਮਾ ਹੀ ਹੂਁ, ਐਸਾ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਮੈਂ ਆਤ੍ਮਾ ਹੀ ਹੂਁ, ਯੇ ਸਬ ਮੁਝ-ਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ. ਐਸਾ ਨਿਰ੍ਣਯ ਕਰਕੇ ਅਂਤਰਮੇਂ ਸ੍ਥਿਰ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਜਿਸ ਕ੍ਸ਼ਣ ਵਿਕਲ੍ਪ ਟੂਟੇ, ਉਸੀ ਕ੍ਸ਼ਣ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਦੋਨੋਂ ਏਕ ਹੀ ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਹੈਂ. ਪਹਲੇ ਵਿਕਲ੍ਪ ਟੂਟਤਾ-ਟੂਟਤਾ ਜਾਤਾ ਹੈ, ਬਾਦਮੇਂ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੋਤ. ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮਮੇਂ ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਵਿਕਲ੍ਪ ਔਰ ਊਚ੍ਚ-ਸੇ ਉਚ੍ਚ ਵਿਕਲ੍ਪ, ਵਹ ਵਿਕਲ੍ਪ ਹੀ ਹੈ. ਮਨ੍ਦ ਯਾ ਤੀਵ੍ਰ, ਵਹ ਸਬ ਵਿਕਲ੍ਪ ਹੈ. ਜਿਸ ਕ੍ਸ਼ਣ ਵਹ ਟੂਟਤਾ ਹੈ, ਉਸੀ ਕ੍ਸ਼ਣ ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ (ਹੋਤਾ ਹੈ). ਯਹਾਁ ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਉਸੀ ਕ੍ਸ਼ਣ ਟੂਟਤਾ ਹੈ. ਉਸੀ ਕ੍ਸ਼ਣ ਆਨਨ੍ਦ ਔਰ ਉਸੀ ਕ੍ਸ਼ਣ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ. ਸਬ ਸਾਥਮੇਂ ਹੀ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਵਿਕਲ੍ਪ ਟੂਟੇ ਤਬ ਏਕਕਾ ਧ੍ਯਾਨ ਰਹਤਾ ਹੋਗਾ ਨ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਅਕੇਲਾ ਚੈਤਨ੍ਯ, ਅਨਨ੍ਤ ਗੁਣਸੇ ਭਰਾ ਅਕੇਲਾ ਚੈਤਨ੍ਯ. ਜ੍ਞਾਨ ਅਰ੍ਥਾਤ ਅਕੇਲਾ ਗੁਣ ਨਹੀਂ, ਪੂਰਾ ਜ੍ਞਾਯਕ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਉਪਯੋਗ ਅਂਤਰਮੇਂ ਰਖਾ ਤੋ ਏਕਕਾ ਹੀ ਧ੍ਯਾਨ ਰਹ ਜਾਤਾ ਹੈ ਨ? ਰਾਗ ਛੂਟ ਜਾਯ ਤੋ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਰਾਗ ਛੂਟ ਜਾਯੇ ਤੋ ਅਕੇਲਾ ਜ੍ਞਾਯਕ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਨਸ੍ਵਰੂਪ ਆਤ੍ਮਾ. ਸਮਾਧਾਨਃ- ... ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਪਰ ਤਰਫ ਹੈ ਇਸਲਿਯੇ ਵਿਭਾਵ ਦਿਖਨੇਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਔਰ ਉਪਯੋਗ ਦੋਨੋਂ ਪਰ ਤਰਫ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਵਿਭਾਵ ਦਿਖਨੇਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਅਨਾਦਿ ਐਸੀ ਵਿਭਾਵਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾ ਤਰਫ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਅਨਾਦਿ ਕਾਲ-ਸੇ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਹੁਯੀ ਨਹੀਂ. ਵਿਭਾਵ.. ਵਿਭਾਵ, ਵਿਭਾਵਮੇਂ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ (ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ). ਵਿਭਾਵ ਮੇਰਾ ਔਰ ਵਿਭਾਵ ਮੈਂ ਹੂਁ, ਐਸੀ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਮਿਥ੍ਯਾ ਭ੍ਰਮ ਹੋ ਰਹਾ ਹੈ. ਨਿਰ੍ਮਲ ਹੈ, ਨਿਰ੍ਮਲ ਹੈ ਤੋ ਭੀ ਦੇਖਨੇਮੇਂ ਨਹੀਂ ਆਤਾ. ਉਸਕਾ ਸ੍ਵਾਨੁਭਵ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਦੇਖਨੇਮੇਂ ਭੀ ਨਹੀਂ ਆਤਾ, ਪ੍ਰਤੀਤ ਭੀ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਹੈ,
PDF/HTML Page 1593 of 1906
single page version
ਇਸਲਿਯੇ ਪਰਪਦਾਰ੍ਥ ਤਰਫ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ, ਪਰ ਮੈਂ, ਪਰ ਮੇਰਾ, ਐਸੀ ਪ੍ਰਤੀਤ, ਐਸਾ ਜ੍ਞਾਨ ਔਰ ਐਸਾ ਆਚਰਣ ਸਬ ਐਸਾ ਹੋ ਰਹਾ ਹੈ. ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ, ਜ੍ਞਾਨ ਔਰ ਸਬ (ਵਿਪਰੀਤ ਹੈ). ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਵਿਪਰੀਤ ਹੈ ਇਸਲਿਯੇ ਜ੍ਞਾਨ ਭੀ ਐਸਾ ਹੋ ਗਯਾ ਔਰ ਆਚਰਣ ਭੀ ਐਸਾ ਹੋ ਗਯਾ. ਸਬ ਐਸਾ ਅਨਾਦਿ ਕਾਲ- ਸੇ ਵਿਭਾਵ ਹੋ ਰਹਾ ਹੈ. ਸ੍ਵਭਾਵ ਤਰਫ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰੇ ਤੋ ਨਿਰ੍ਮਲਤਾ ਹੀ ਭਰੀ ਹੈ. ਨਿਰ੍ਮਲਤਾ ਤਰਫ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਨਹੀਂ ਦੇਤਾ.
ਜੈਸੇ ਸ੍ਫਟਿਕਕੇ ਭੀਤਰਮੇਂ ਦੇਖੋ ਤੋ ਨਿਰ੍ਮਲ ਹੀ ਹੈ. ਊਪਰ-ਊਪਰ ਸਬ ਲਾਲ, ਕਾਲਾ ਦਿਖਨੇਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਤੋ ਸਬ ਐਸਾ ਦੇਖਨੇਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਭੀਤਰਮੇਂ ਨਿਰ੍ਮਲਤਾ ਭਰੀ ਹੈ. ਭੀਤਰਮੇਂ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਦੇ, ਮੈਂ ਨਿਰ੍ਮਲ ਸ੍ਵਭਾਵੀ ਅਨਾਦਿਅਨਨ੍ਤ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਚੈਤਨ੍ਯ ਹੂਁ, ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਹੈ, ਉਸਮੇਂ ਕੋਈ ਬਿਗਾਡ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਵਿਭਾਵ ਪਰਿਣਤਿਮੇਂ ਸਬ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਪਰ੍ਯਾਯਮੇਂ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਦ੍ਰਵ੍ਯਮੇਂ ਤੋ ਹੋਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਐਸੀ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰੇ, ਉਸਕਾ ਜ੍ਞਾਨ ਕਰੇ, ਉਸਮੇਂ ਲੀਨਤਾ ਕਰੇ ਤੋ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਪਰ੍ਯਾਯ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਅਨਾਦਿ ਕਾਲਮੇਂ ਐਸਾ ਕਿਯਾ ਹੀ ਨਹੀਂ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਸੁਨਨੇਮੇਂ ਤੋ ਉਪਯੋਗ ਲਗਤਾ ਹੈ, ਪਰ ਅਨ੍ਦਰਮੇਂ ਉਪਯੋਗ ਲਗਤਾ ਨਹੀਂ. ਵਿਕਲ੍ਪ ਹੀ ਵਿਕਲ੍ਪ (ਚਲਤੇ ਹੈਂ).
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਕਿਸਮੇਂ ਉਪਯੋਗ ਲਗਤਾ ਹੈ? ਬਾਹਰਮੇਂ?
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਸੁਨਨੇਮੇਂ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸੁਨਨੇਮੇਂ ਉਪਯੋਗ (ਲਗਤਾ ਹੈ). ਭੀਤਰਮੇਂ ਅਨਾਦਿ ਕਾਲ-ਸੇ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਨਹੀਂ ਦੀ. ਬਾਹਰਮੇਂ ਤੋ ਉਪਯੋਗ ਸ੍ਥੂਲ ਹੈ ਤੋ ਸ੍ਥੂਲ ਕਰ ਲੇਤਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਕਰਨੇਮੇਂ ਉਸਕੋ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਲਗਤਾ ਹੈ. ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰਤਾ ਨਹੀਂ, ਉਸਕੀ ਲਗਨ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਮਹਿਮਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਉਪਯੋਗ ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਕਰੇ ਤੋ ਅਪਨੀ ਓਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਜਾਤੀ ਹੈ. ਉਪਯੋਗ ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਕਰਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਸ੍ਥੂਲ-ਸ੍ਥੂਲ ਉਪਯੋਗ ਬਾਹਰ ਭਟਕਤਾ ਹੈ. ਅਸ਼ੁਭਮੇਂ-ਸੇ ਸ਼ੁਭਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾ ਤਰਫ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰਨੀ ਹੈ. ਵਹ ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰੇ ਤੋ ਅਪਨਾ ਚੈਤਨ੍ਯਸ੍ਵਰੂਪ ਗ੍ਰਹਣ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਤੋ ਪਕਡਮੇਂ ਆਵੇ. ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਬਾਹਰ ਹੀ ਬਾਹਰ ਰਹਤੀ ਹੈ. ਉਪਯੋਗ ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ, ਧੀਰਾ ਕਰਕੇ ਅਂਤਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਤੋ ਪਕਡਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰਤਾ ਨਹੀਂ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ...
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਉਸਕੀ ਲਗਨੀ, ਮਹਿਮਾ, ਵਹ ਸਰ੍ਵ ਸੁਖਰੂਪ ਹੈ, ਬਾਕੀ ਸਬ ਦੁਃਖਰੂਪ ਹੈ, ਦੁਃਖ ਲਗੇ ਔਰ ਅਪਨੇਮੇਂ ਸੁਖਕੀ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਹੋਵੇ ਕਿ ਭੀਤਰਮੇਂ ਹੀ ਸੁਖ ਹੈ, ਸਰ੍ਵਸ੍ਵ ਭੀਤਰਮੇਂ ਹੈ, ਬਾਹਰਮੇਂ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਐਸੀ ਯਦਿ ਪ੍ਰਤੀਤ ਕਰੇ, ਐਸਾ ਨਿਰ੍ਣਯ ਕਰੇ ਤੋ ਭੀਤਰਮੇਂ ਉਪਯੋਗ ਜਾਤਾ ਹੈ, ਤੋ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਹੋਤੀ ਹੈ.
ਬਾਹਰਮੇਂ ਅਚ੍ਛਾ ਨਹੀਂ ਲਗੇ, ਚੈਨ ਨਹੀਂ ਪਡੇ, ਯੇ ਸਬ ਮੇਰੇ ਸ੍ਵਭਾਵ-ਸੇ ਵਿਪਰੀਤ ਹੈ, ਯਹ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ ਇਸਲਿਯੇ ਆਕੁਲਤਾਰੂਪ (ਹੈ), ਆਕੁਲਤਾਕਾ ਵੇਦਨ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਸੁਖ ਨ ਲਗੇ, ਧੀਰਾ ਹੋਕਰ ਦੇਖੇ ਤੋ ਸਬ ਆਕੁਲਤਾਰੂਪ ਹੈ. ਨਿਰਾਕੁਲ ਸ੍ਵਰੂਪ
PDF/HTML Page 1594 of 1906
single page version
ਆਤ੍ਮਾ ਯਦਿ ਲਗੇ, ਉਸਮੇਂ ਆਨਨ੍ਦ ਲਗੇ ਤੋ ਅਪਨੀ ਤਰਫ ਜਾਯ. ਉਸਕੀ ਮਹਿਮਾ ਲਗੇ. ਜਗਤਮੇਂ ਸਰ੍ਵਸ੍ਵ ਹੋਵੇ ਤੋ ਮੈਂ ਆਤ੍ਮਾ ਹੀ ਹੂਁ. ਐਸਾ ਅਨੁਪਮ ਤਤ੍ਤ੍ਵ, ਜਿਸਮੇਂ ਕਿਸੀਕ ਉਪਮਾ ਲਾਗੂ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ. ਐਸਾ ਅਨੁਪਮ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਮੈਂ ਹੂਁ. ਬਾਹਰਕੀ ਕੋਈ ਵਸ੍ਤੁ ਅਨੁਪਮ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਮਹਿਮਾ ਨਹੀਂ ਆਵੇ ਤੋ ਭੀਤਰਮੇਂ ਜਾਯੇ ਕੈਸੇ? ਭਲੇ ਯਥਾਰ੍ਥ ਮਹਿਮਾ ਤੋ ਜਿਸਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਯਥਾਰ੍ਥ ਹੋ, ਉਸੇ ਯਥਾਰ੍ਥ ਮਹਿਮਾ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਪਹਲੇ ਉਸਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਤੋ ਹੋ ਸਕਤਾ ਹੈ. ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰੇ ਕਿ ਮੈਂ ਚੈਤਨ੍ਯ ਮਹਿਮਾਵਂਤ ਹੂਁ. ਯੇ ਕੋਈ ਮਹਿਮਾਵਂਤ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਐਸਾ ਪਹਲੇ ਭੀ ਹੋ ਸਕਤਾ ਹੈ. ਐਸਾ ਕਾਰਣ ਤੈਯਾਰ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਬਾਦਮੇਂ ਕਾਰ੍ਯ ਆਤਾ ਹੈ.
ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰੇ, ਯਥਾਰ੍ਥ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਤੋ ਬਾਦਮੇਂ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਪਹਲੇ ਉਸਕਾ ਪ੍ਰਯਾਸ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਉਸਕੀ ਮਹਿਮਾ, ਲਗਨ, ਉਸਕਾ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਮੈਂ ਚੈਤਨ੍ਯ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ, ਯੇ ਸਬ ਮੇਰਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਮੈਂ ਚੈਤਨ੍ਯ ਹੂਁ, ਮੇਰੇ ਚੈਤਨ੍ਯਮੇਂ ਸਰ੍ਵਸ੍ਵ ਭਰਾ ਹੈ, ਐਸਾ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਪਹਲੇ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਬਾਦਮੇਂ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਪਹਲੇ ਅਭ੍ਯਾਸ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਪਹਲੇ ਮਹਿਮਾ, ਅਭ੍ਯਾਸ ਸਬ ਹੋ ਸਕਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਮਾਤਾਜੀ! ਵਿਚਾਰ ਕਰਨੇ-ਸੇ ਅਭ੍ਯਾਸ ਹੋਤਾ ਹੈ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਵਿਚਾਰ ਕਰੇ, ਵਿਚਾਰਕੇ ਸਾਥ ਅਂਤਰਮੇਂ ਲਗਨ ਹੋਨੀ ਚਾਹਿਯੇ. ਮਾਤ੍ਰ ਵਿਚਾਰ- ਵਿਚਾਰ ਨਹੀਂ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਚੈਤਨ੍ਯਕੀ ਲਗਨ ਔਰ ਚੈਤਨ੍ਯਕੀ ਮਹਿਮਾ ਲਗੇ, ਮਹਿਮਾਪੂਰ੍ਵਕ ਵਿਚਾਰ ਕਰੇ ਤੋ ਆਗੇ ਬਢੇ. ਉਸੇ ਜਰੂਰਤ ਲਗੇ ਕਿ ਕਰਨੇ ਯੋਗ੍ਯ ਤੋ ਬਸ, ਏਕ ਆਤ੍ਮਾ ਹੀ ਹੈ. ਜਗਤਮੇਂ ਤੋ ਕਰਨੇ ਯੋਗ੍ਯ ਹੋ ਤੋ ਏਕ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਹੀ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਕਰਨੇ ਯੋਗ੍ਯ ਹੈ. ਐਸੀ ਜਰੂਰਤ ਲਗਨੀ ਚਾਹਿਯੇ. ਤੋ ਜਰੂਰਤ ਪੂਰ੍ਵਕ ਯਦਿ ਵਿਚਾਰ ਕਰੇ, ਯਥਾਰ੍ਥ ਸਮਝਨ ਕਰੇ, ਉਸਕੀ ਜਰੂਰਤ ਲਗੇ ਤੋ ਵਹ ਵਿਚਾਰ ਕਰੇ. ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਵਿਚਾਰ ਸਾਧਨ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਰੁਚਿਪੂਰ੍ਵਕ ਹੋਨਾ ਚਾਹਿਯੇ.
ਪ੍ਰਥਮ ਭੂਮਿਕਾ ਵਿਕਟ ਲਗਤੀ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਪਨਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ, ਵਹ ਤੋ ਸਹਜ ਹੈ. ਤੋ ਸਹਜਪਨੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ ਤੋ ਜ੍ਞਾਯਕਕੀ ਧਾਰਾ ਸਹਜ (ਹੋ ਜਾਤੀ ਹੈ). ਫਿਰ ਪਰਿਣਤਿ ਉਸਕੇ ਸ੍ਵਭਾਵ ਤਰਫ ਹੀ, ਸਾਧਕਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਸ੍ਵਭਾਵ ਤਰਫ ਦੌਡਤੀ ਰਹਤੀ ਹੈ. ਉਸਕਾ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਉਸ ਓਰ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਅਪਨਾ ਸ੍ਵਭਾਵ (ਹੈ).
ਪ੍ਰਥਮ ਭੂਮਿਕਾਮੇਂ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰੇ ਤੋ ਉਸੇ ਕਠਿਨ ਲਗਤਾ ਹੈ. ਬਾਕੀ ਤੋ ਅਪਨਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ ਇਸਲਿਯੇ ਸਹਜ ਹੈ ਔਰ ਸੁਗਮ ਹੈ. ਜਿਸੇ ਸ੍ਵਭਾਵ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ, ਉਸੇ ਸਹਜ ਧਾਰਾ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ ਜਾਤੀ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਯਕਕੀ ਧਾਰਾ, ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ, ਉਸਕੀ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੀ ਧਾਰਾ ਸਹਜਪਨੇ, ਸੁਗਮਪਨੇ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ ਇਸਲਿਯੇ ਵਹ ਦੁਰ੍ਲਭ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਦੁਰ੍ਲਭ ਅਨਾਦਿ ਕਾਲਮੇਂ ਸ੍ਵਯਂ ਪਰ ਤਰਫ ਗਯਾ ਹੈ ਇਸਲਿਯੇ ਉਸੇ ਦੁਰ੍ਲਭ ਹੋ ਗਯਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਸ੍ਵਭਾਵ ਤਰਫ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰੇ ਔਰ ਸ੍ਵਭਾਵ ਤਰਫ ਪ੍ਰਯਾਸ ਕਰੇ ਤੋ ਵਹ ਸੁਗਮ ਔਰ ਸਰਲ ਹੈ. ਆਚਾਰ੍ਯਦੇਵ ਕਹਤੇ ਹੈਂ ਨ, ਤੂ ਉਗ੍ਰਤਾ- ਸੇ ਛਃ ਮਹਿਨੇ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰ. ਫਿਰ ਯਦਿ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਨ ਹੋ (ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ), ਉਸੇ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਹੁਏ ਬਿਨਾ ਰਹਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਸ੍ਵਯਂ ਪ੍ਰਯਾਸ ਨਹੀਂ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਪ੍ਰਸ਼ਮਮੂਰ੍ਤਿ ਭਗਵਤੀ ਮਾਤਨੋ ਜਯ ਹੋ!