PDF/HTML Page 1627 of 1906
single page version

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਪਰਮ ਉਪਕਾਰੀ, ਪਰਮ ਪਵਿਤ੍ਰ ਆਤ੍ਮਾ, ਪਰਮ ਪੂਜ੍ਯ ਭਗਵਤੀ ਮਾਤਾਨੀ ਪਵਿਤ੍ਰ ਸੇਵਾਮਾਂ. ਹੇ ਭਗਵਤੀ ਮਾਤਾ! ਆ ਭਰਤ ਸਦਾਯ ਆਪਨਾ ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਕਰਵਾ ਖੂਬ-ਖੂਬ ਉਤ੍ਸੁਕ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਯਹ ਜੀਵ ਆਪਕੇ ਮੁਖ-ਸੇ ਧਰ੍ਮਕੇ ਦੋ ਸ਼ਬ੍ਦ ਸੁਨਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਅਤ੍ਯਂਤ ਤਰਸਤਾ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਆਪਕੀ ਮੁਲਾਕਾਤਕੇ ਵਕ੍ਤ ਖਡੇ ਹੋਨੇਕਾ ਮਨ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ. ਹਮਾਰਾ ਪ੍ਰੇਮ ਅਤਿ ਭਾਵਾਵੇਸ਼ਮੇਂ ਆਪਕੋ ਦਰ੍ਸ਼ਾ ਨਹੀਂ ਸਕਤੇ. ਨੇਤ੍ਰ ਅਸ਼੍ਰੁ-ਸੇ ਭਰ ਜਾਤੇ ਹੈਂ. ਇਸਲਿਯੇ ਆਜ ਅਤ੍ਯਂਤ ਗਦਗਦਿਤ ਹੋਕਰ ਮੇਰੇ ਭਾਵਾਵੇਸ਼ਕੋ ਇਸ ਪਤ੍ਰ ਦ੍ਵਾਰਾ ਦਰ੍ਸ਼ਾਯੇ ਬਿਨਾ ਰਹ ਨਹੀਂ ਸਕਤਾ.

ਪੂਜ੍ਯ ਗੁਰੁਦੇਵ ਦ੍ਵਾਰਾ ਜੋ ਅਪੂਰ੍ਵ ਪ੍ਰੇਮ ਜ੍ਞਾਨੀ ਭਗਵਂਤੋਂਕੇ ਪ੍ਰਤਿ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁਆ ਹੈ, ਵਹ ਅਬ ਹ੍ਰੁਦਯਕੇ ਪਾਤਾਲਕੋ ਤੋਡਕਰ ਬਾਹਰ ਆਯਾ ਹੈ. ਲਾਚਾਰ ਹੂਁ, ਭਗਵਂਤ! ਮੈਂ ਲਾਚਾਰ ਹੂਁ. ਮੈਂ ਕੋਈ ਅਵਜ੍ਞਾ, ਅਵਿਨਯ ਕਰਤਾ ਹੋਊਁ ਤੋ ਹਾਥ ਜੋਡਕਰ ਪ੍ਰਥਮ ਹੀ ਕ੍ਸ਼ਮਾਯਾਚਨਾ ਕਰਤਾ ਹੂਁ.

ਐਸੇ ਤੋ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ਯ ਜੈਸਾ ਹੈ ਕਿ ਮਨ-ਸੇ ਤੋ ਸਦਾ ਹੀ ਆਪਕੋ ਸਾਕ੍ਸ਼ਾਤ ਦਂਡਵਤ ਪ੍ਰਣਾਮ ਹੀ ਹੋਤੇ ਹੈਂ. ਪੂਜ੍ਯ ਗੁਰੁਦੇਵਕੀ ਸਾਤਿਸ਼ਯਤਾ ਯੁਕ੍ਤ ਵਾਣੀ-ਸੇ ਮੋਹਕੀ ਕੇਲੇਕੇ ਵ੍ਰੁਕ੍ਸ਼ਕੀ ਪੁਸ਼੍ਟ ਹੁਯੀ ਗਾਁਠ ਇਤਨੀ ਕਮਜੋਰ ਹੋਨੇ ਲਗੀ ਹੈ ਕਿ ਅਹਂਕਾਰ, ਅਭਿਮਾਨ, ਘਮਂਡ ਇਤ੍ਯਾਦਿ ਸਬ ਮੇਰੇਮੇਂ ਚੂਰ-ਚੂਰ ਹੋ ਰਹੇ ਹੈਂ. ਇਸਲਿਯੇ ਤਨਕਰ ਚਲਨੇਕੀ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਵਹਾਁ ਸੋਨਗਢਮੇਂ ਕਹਾਁ ਹੈ? ਜ੍ਞਾਨਿਯੋਂਕੇ ਚਰਣੋਂਮੇਂ ਛੋਟੇ ਪਿਲ੍ਲਕੀ ਭਾਁਤਿ ਲੋਟ ਲੂਁ, ਐਸੇ ਭਾਵ ਨਿਰਂਤਰ ਵੇਦਨਮੇਂ ਆਤੇ ਹੈਂ. ਕਮਾਲ ਹੈ, ਮਾਤਾ!

ਧਨ੍ਯ ਹੋ ਮਾਤਾ! ਚੌਦਹ ਬ੍ਰਹ੍ਮਾਣ੍ਡਕੇ ਅਨਨ੍ਤਾ ਅਨਨ੍ਤ ਜੀਵ ਸੁਖਕੇ ਨਾਮ ਪਰ ਜੋ ਸਰਾਸਰ ਦੁਃਖ ਭੋਗਤੇ ਹੈਂ, ਐਸੇਮੇਂ ਆਪ ਸ੍ਵ ਬ੍ਰਹ੍ਮਾਣ੍ਡਮੇਂ ਆਨਨ੍ਦਕੀ ਘੂਂਟ ਪੀ ਰਹੇ ਹੋ. ਜੋ ਅਨਨ੍ਤ ਜੀਵ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕੇ, ਉਸ ਕਾਰ੍ਯਕੋ ਆਪਨੇ ਸਹਜ ਸਾਧ੍ਯ ਕਿਯਾ. ਪੂਜ੍ਯ ਗੁਰੁਦੇਵ ਤੋ ਕਹਤੇ ਥੇ ਕਿ ਆਪਕੋ ਐਸੀ ਸ੍ਵਰੂਪਧਾਰਾ ਵਰ੍ਤਤੀ ਹੈ ਕਿ ਯਦਿ ਆਪਕਾ ਪੁਰੁਸ਼ਕਾ ਦੇਹ ਹੋਤਾ ਤੋ ਭਾਵਲਿਂਗੀ ਸਨ੍ਤ ਬਨਕਰ ਵਨਮੇਂ ਵਿਚਰਤੇ ਹੋਤੇ. ਅਹੋ..! ਆਪਕੀ ਯਹ ਸ੍ਵਾਨੁਭਵ ਦਸ਼ਾਕੇ ਪ੍ਰੇਮੀ, ਹਮੇਂ ਅਤ੍ਯਂਤ ਪ੍ਰੇਮ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ.

ਏਕ ਸ੍ਤ੍ਰੀ ਪਰ੍ਯਾਯ ਹੋਨੇਕੇ ਬਾਵਜੂਦ ਗਜਬ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕਾ ਪ੍ਰਾਰਂਭ ਕਿਯਾ ਹੈ. ਪੁਰੁਸ਼ ਨਾਮ ਧਾਰਣ ਕਰਨੇਵਾਲੇ ਹਮਕੋ ਅਤ੍ਯਂਤ-ਅਤ੍ਯਂਤ ਧਿਕ੍ਕਾਰ ਉਤ੍ਪਨ੍ਨ ਹੋਤਾ ਹੈ ਕਿ ਐਸਾ ਨਾਮ ਧਾਰਣ ਕਰਨੇਕੇ ਲਾਯਕ ਹਮ ਵਾਸ੍ਤਵਮੇਂ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਜਗਤਕੀ ਰਚਨਾ ਭੀ, ਮਾਤਾ! ਅਹੋ! ਭਗਵਤੀ ਮਾਤਾ! ਕਿਤਨੀ ਵਿਚਿਤ੍ਰ ਹੈ ਕਿ ਜਿਨ੍ਹੇਂ ਅਣੁਮਾਤ੍ਰ ਨਹੀਂ ਚਾਹਿਯੇ, ਉਨਕੇ ਆਁਗਨਮੇਂ ਪੁਦਗਲੋਂਕੇ ਠਾਠਕੀ ਰਚਨਾ

PDF/HTML Page 1628 of 1906
single page version

ਹੋ ਗਯੀ ਹੈ. ਤ੍ਰੇਸਠ ਸ਼ਲਾਕਾ ਪੁਰੁਸ਼ੋਂਕੋ ਜਗਤਕਾ ਅਲਭ੍ਯ ਵੈਭਵ ਸਹਜ ਹੀ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਹੋਤਾ ਹੈ ਕਿ ਜੋ ਨਿਯਮ-ਸੇ ਮੋਕ੍ਸ਼ ਜਾਨੇਵਾਲੇ ਹੈਂ.

ਸ਼੍ਰੀ ਤੀਰ੍ਥਂਕਰਕੇ ਜਨ੍ਮਕੇ ਸਮਯ ਰਤ੍ਨੋਂਕੀ ਵ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਸਹਜ ਹੀ ਬਰਸਤੀ ਹੈ. ਗਜਬਕਾ ਸਿਦ੍ਧਾਨ੍ਤ ਹੁਆ ਕਿ ਯੇ ਪੁਦਗਲ ਜਿਨ੍ਹੇਂ ਨਹੀਂ ਚਾਹਿਯੇ, ਵਹ ਉਨਕੇ ਪਾਸ ਹੀ ਹੈ. ਉਨਕੇ ਸਚ੍ਚੇ ਸ੍ਵਾਮੀ ਤੋ ਸਮਕਿਤੀ ਭਗਵਂਤ ਹੀ ਹੈਂ. ਮਾਤਾ! ਹਮਾਰੇ ਪਾਸ ਜੋ ਧਨ-ਦੌਲਤ, ਵੈਭਵ ਜੋ ਕੁਛ ਭੀ ਹੈ, ਵਹ ਸਬ ਆਪਕਾ ਹੀ ਹੈ, ਆਪਕਾ ਹੀ ਹੈ. ਹਮ ਪਾਪੀ ਇਸ ਬਾਤਕੋ ਸਮਝਤੇ ਨਹੀਂ ਹੈ ਔਰ ਝਹਰੀਲੇ ਨਾਗਕੀ ਭਾਁਤਿ ਧਨ-ਦੌਲਤਕੋ ਹਮਾਰਾ ਸਮਝਕਰ, ਉਸਕੇ ਮਾਲਿਕ ਬਨਕਰ ਰਕ੍ਸ਼ਾ ਕਰਨੇਕੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਤੇ ਹੈਂ. ਅਰੇ..! ਪਸ਼੍ਚਾਤਾਪਸੇ ਭਰੇ ਨੇਤ੍ਰ-ਸੇ ਆਪਕੇ ਸਮਕ੍ਸ਼ ਕ੍ਸ਼ਮਾ ਚਾਹਤਾ ਹੂਁ, ਕ੍ਸ਼ਮਾ ਚਾਹਤਾ ਹੂਁ. ਇਸ ਬਾਲਕਕਾ ਸਰ੍ਵਸ੍ਵ ਆਪਕਾ ਹੈ.

ਇਸਲਿਯੇ ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁ ਜਨ ਆਪਕੋ ਹੀਰੇ-ਰਤ੍ਨਸੇ ਵਧਾਤੇ ਹੈਂ. ਅਰੇਰੇ..! ਮੈਂ ਤੋ ਆਪਕੋ ਅਨਨ੍ਤ ਕੋਹਿਨੂਰ ਹੀਰੇ-ਸੇ ਵਧਾਊਁ ਤੋ ਭੀ ਕਮ ਹੈ. ਮੇਰੀ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਹੋਤੀ ਤੋ ਆਪਕੀ ਵਾਣੀ ਜਹਾਁ ਭੀ ਖੀਰੇ ਵਹਾਁ ਰਤ੍ਨੋਂਕੀ ਵ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਸਦਾ ਕਰਤਾ ਰਹਤਾ. ਐਸੇ ਭਾਵ ਆਯੇ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤੇ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਪੂਜ੍ਯ ਗੁਰੁਦੇਵ ਦ੍ਵਾਰਾ ਜਾਨਾ ਹੈ ਕਿ ਮੇਰੀ ਸਮ੍ਯਕ ਰਤ੍ਨਕੀ ਪਰ੍ਯਾਯ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰੁਂ, ਤਭੀ ਆਪਕੋ ਸਤ੍ਯਰੂਪਸੇ ਵਧਾਨੇ ਜੈਸਾ ਆਨਨ੍ਦ ਹੋਗਾ. ਅਦਭੁਤ ਅਦਭੁਤ ਬਾਤੇਂ ਹੈਂ.

ਇਸ ਸੁਵਰ੍ਣਪੁਰੀਕੀ ... ਨਿਸ਼੍ਚਯ-ਵ੍ਯਵਹਾਰਕੀ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣ ਸਿਦ੍ਧਿ ਹੈ. ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਭੇਦਰੂਪ ਬਾਤੇਂ ਤੋ ਯਹੀਂ ਸੁਨਨੇ ਮਿਲੀ ਹੈ. ਜਿਸਨੇ ਭਗਵਾਨ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਉਪਾਦੇਯ ਮਾਨਾ ਹੈ, ਲਕ੍ਸ਼੍ਯਮੇਂ ਲਿਯਾ ਹੈ, ਜਿਸੇ ਸਂਪੂਰ੍ਣ ਵੀਤਰਾਗਤਾ ਅਪਨਾ ਧ੍ਯੇਯ ਲਗਤਾ ਹੈ, ਉਸ ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਕੋ ਵੀਤਰਾਗਕੇ ਐਸੇ ਪ੍ਰਤਿਕੋਂਕੇ ਪ੍ਰਤਿ ਅਦਭੁਤ ਪ੍ਰੇਮ ਉਤ੍ਪਨ੍ਨ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਅਰੇ..! ਪਾਗਲ ਹੋ ਜਾਤੇ ਹੈਂ.

ਨਂਦੀਸ਼੍ਵਰ ਦ੍ਵੀਪਮੇਂ ਸਮਕਿਤੀ ਪੈਰਮੇਂ ਘੁਁਘਰੁਂ ਬਾਨ੍ਧਕਰ ਭਗਵਾਨ ਸਮਕ੍ਸ਼ ਨਾਚ ਉਠਤੇ ਹੈਂ. ਹਮੇਂ ਤੋ ਇਸ ਘੋਰ ਕਲਿਕਾਲਮੇਂ, ਗਹਨਤਮ ਅਨ੍ਧਕਾਰਮੇਂ ਆਪ ਹੀ ਏਕ ਦੀਪਕ ਸਮਾਨ ਹੋਂ. ਭਾਰਤਕੇ ਏਕ ਕੋਨੇ-ਸੇ ਦੂਸਰੇ ਕੋਨੇ-ਮੇਂ ਜਾਓ, ਅਰੇ..! ਪੂਰੀ ਦੁਨਿਯਾ ਫਿਰ ਲੋ, ਆਪ ਜੈਸੇ ਜ੍ਞਾਨੀ ਭਗਵਨ੍ਤ ਕਹੀਂ ਮਿਲੇ ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਨਿਮਿਤ੍ਤਕੀ ਇਤਨੀ ਵਿਰਲਤਾਮੇਂ ਆਪਕੋ ਦੇਖਕਰ ਹਮ ਪਾਗਲ- ਪਾਗਲ ਹੋ ਜਾਤੇ ਹੈਂ. ਕੋਈ ਅਬੂਧ ਜੀਵ ਉਸੇ ਵ੍ਯਕ੍ਤਿਮੋਹ ਭੀ ਕਹਤੇ ਹੈਂ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਹਮਾਰੀ ਯਹ ਪਰਿਣਤਿ ਵਿਦ੍ਵਤ੍ਤਾਸੇ ਪਾਰਕੋ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਹੋ ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਅਨੁਭਵਪ੍ਰਧਾਨ ਪਰਿਣਤਿ ਹੈ. ਜੋ ਸਮਝੇਗਾ ਵਹ ਭਾਗ੍ਯਸ਼ਾਲੀ ਹੋਗਾ.

ਅਰੇ..! ਐਸੇ ਤੋ ਮਾਤਾ! ਸਮਾਜਮੇਂ ਸਿਦ੍ਧਾਨ੍ਤਕੇ ਭੇਦ ਭੀ ਉਤ੍ਪਨ੍ਨ ਹੋਨੇ ਲਗੇ ਹੈਂ. ਵਸ੍ਤੁਕੋ ਵਿਪਰੀਤ ਰੂਪਸੇ ਪ੍ਰਰੂਪਿਤ ਕੀ ਜਾਤੀ ਹੈ. ਹਮ ਸਬ ਮਾਨ ਛੋਡਕਰ ਆਪ ਜੈਸੇ ਸ਼੍ਰੁਤਕੇਵਲੀਕੇ ਸਮਕ੍ਸ਼ ਬੈਠੇਂ ਤੋ ਕ੍ਸ਼ਣਮਾਤ੍ਰਮੇਂ ਸਬ ਸਮਝਮੇਂ ਆ ਜਾਯ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰਤਿਸ਼੍ਠਾਕਾ ਮੋਹ ਔਰ ਕ੍ਸ਼ਯੋਪਸ਼ਮਕੇ ਅਭਿਮਾਨਮੇਂ ਇਸ ਤਰਹ ਸਬਕਾ ਇਕਟ੍ਠਾ ਹੋਨਾ ਮੁਸ਼੍ਕਿਲ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਹਮੇਂ ਤੋ ਯਹ ਬਾਤ ਸਮਝਮੇਂ ਆ ਗਯੀ ਹੈ ਕਿ ਸੂਈਕੀ ਨੋਂਕ ਪਰ ਰਹੇ .... ਅਸਂਖ੍ਯਾਤ ਸ਼ਰੀਰਮੇਂ-ਸੇ ਮਾਤ੍ਰ ਏਕ ਸ਼ਰੀਰਕੇ ਜੀਵ ਭੀ ਮੋਕ੍ਸ਼ਕੋ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਨਹੀਂ ਹੋਨੇਵਾਲੇ ਹੈਂ, ਐਸੇਮੇਂ ਆਪਨੇ ਅਭੂਤਪੂਰ੍ਵ ਵਿਰਲ ਐਸੇ ਮੋਕ੍ਸ਼ਮਾਰ੍ਗਕੋ

PDF/HTML Page 1629 of 1906
single page version

ਟਿਕਾਯਾ ਹੈ, ਯਹ ਕੋਈ ਕਮ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ਯਕੀ ਬਾਤ ਹੈ?

ਐਸੇ ਨਿਕ੍ਰੁਸ਼੍ਟ ਕਾਲਮੇਂ ਭਾਵਲਿਂਗੀ ਸਂਤੋਂਕੇ ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਭੀ ਜਹਾਁ ਨਹੀਂ ਹੋਤੇ ਹੈਂ, ਵਹਾਁ ਆਪ ਏਕਮਾਤ੍ਰ ਐਸੇ ਸਮਕਿਤੀ ਭਗਵਂਤਕੋ ਹਮ ਕੈਸੇ ਛੋਡ ਸਕਤੇ ਹੈਂ? ਹਮ ਤੋ ਆਪਕੇ ਚਰਣੋਂਮੇਂ ਹੀ ਆਯੁਸ਼੍ਯ ਪੂਰ੍ਣ ਕਰਨੇਕੀ ਇਚ੍ਛਾ ਰਖਤੇ ਹੈਂ.

ਪੂਜ੍ਯ ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਕਹਾ ਹੈ ਕਿ ਤੂ ਤੇਰੇ ਭਗਵਾਨ ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਸ਼ਰਣ ਲੇ ਲੇ. ਵਹ ਭਗਵਾਨ ਆਤ੍ਮਾ ਫਿਰ ਏਕ ਸਮਯਮਾਤ੍ਰ ਭੀ ਵਿਰਹ ਨਹੀਂ ਕਰਵਾਯੇਂਗੇ. ਮਾਤਾ! ਵਹ ਭਗਵਾਨ ਆਤ੍ਮਾ ਗ੍ਰਹਣ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਹਾ ਹੈ ਔਰ ਹਮਾਰੀ ਉਲਝਨਕਾ ਕੋਈ ਪਾਰ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਕਹੀਂ ਰੁਚਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਹਰ ਜਗਹ ਜਹਰ-ਜਹਰ ਲਗਤਾ ਹੈ. ਅਰੇ..! ਮਹਾ ਭਾਵਲਿਂਗੀ ਸਨ੍ਤ ਗਜਸੁਕੁਮਾਲ ਪਰ ਤੋ ਅਂਗਾਰੇਕੀ ਸਿਗਡੀ ਮਾਤ੍ਰ ਚਾਰ-ਛਃ ਘਣ੍ਟੇਕੇ ਲਿਯੇ ਹੋਗੀ, ਹਮਾਰੇ ਸਰ ਪਰ ਤੋ ਇਨ ਵਿਕਲ੍ਪੋਂਕੀ ਭਟ੍ਠੀ ਜਲ ਰਹੀ ਹੈ, ਜਲਾਤੀ ਹੈ, ਹੈਰਾਨ-ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਤੀ ਹੈ. ਹਮ ਵਹ ਗਜਸੁਕੁਮਾਲਕੀ ਸਿਗਡੀ ਇਚ੍ਛਤੇ ਹੈਂ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਯਹ ਭਟ੍ਠੀ ਨਹੀਂ ਚਾਹਿਯੇ, ਨਹੀਂ ਚਾਹਿਯੇ. ਬਚਾਓ ਉਸਕੇ ਤ੍ਰਾਸਸੇ, ਮਾਤਾ! ਬਚਾਓ. ਜ੍ਞਾਨੀ ਭਗਵਂਤਕੇ ਪ੍ਰਤਿ ਅਪੂਰ੍ਵ ਪ੍ਰੇਮ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁਏ ਬਿਨਾ ਇਸ ਭਟ੍ਠੀਸੇ ਬਚਨੇਕਾ ਉਪਾਯ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਨਹੀਂ ਹੋਗਾ.

ਹਮਾਰੀ ਯਹ ਪਾਮਰ ਦਸ਼ਾ ਹੀ ਐਸੀ ਸੂਚਿਤ ਕਰਤੀ ਹੈ ਕਿ ਹਮੇਂ ਆਪਕੇ ਪ੍ਰਤਿ ਸਚ੍ਚੀ ਭਕ੍ਤਿ ਉਤ੍ਪਨ੍ਨ ਨਹੀਂ ਹੁਯੀ ਹੈ. ਧਨ੍ਯ ਹੋ ਵੀਤਰਾਗ ਮਾਰ੍ਗ! ਧਨ੍ਯ ਹੋ! ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਮੇਂ ਮਾਰ੍ਗ ਹੈ ਪਰਨ੍ਤੁ ਮਰ੍ਮ ਤੋ ਆਪ ਜ੍ਞਾਨਿਯੋਂਕੇ ਹ੍ਰੁਦਯਕਮਲਮੇਂ ਵਿਰਾਜਤਾ ਹੈ. ਸੁਵਰ੍ਣਪੁਰੀਕੇ ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁ ਆਪ ਦ੍ਵਾਰਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਮਰ੍ਮਕੋ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਹੋਂ, ਐਸੀ ਭਾਵਨਾ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਸਨ੍ਤ ਬਿਨਾ ਅਂਤਕੀ ਬਾਤਕਾ ਅਂਤ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ.

ਪੂਜ੍ਯ ਗੁਰੁਦੇਵ ਦ੍ਵਾਰਾ ਮਾਰ੍ਗ ਸਮਝਮੇਂ ਆਨੇਕੇ ਬਾਦ ਯਹ ਮਸ੍ਤਕ ਆਪ ਸਮਕਿਤੀ ਭਗਵਂਤਕੋ ਅਰ੍ਪਣ ਹੋ ਗਯਾ. ਸਚ੍ਚੇ ਦੇਵ-ਗੁਰੁ ਔਰ ਧਰ੍ਮਕੇ ਸਿਵਾਯ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ਤ ਹੋਨੇ ਪਰ ਭੀ ਕਹੀਂ ਨਮਨ ਹੋ ਸਕੇ ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਅਰੇ..ਰੇ..! ਊਪਰਕਾ ੩੧ ਸਾਗਰੋਪਮਵਾਲਾ ਦੇਵ ਆਕਰ ਚਕ੍ਰਵਰ੍ਤੀ ਜੈਸੀ ਰੁਦ੍ਧਿ-ਸਿਦ੍ਧ ਦੇ ਤੋ ਭੀ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਤਾ. ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਆਪਕੇ ਚਰਣੋਂਮੇਂ ਨਮਾ ਹੁਆ ਮਸ੍ਤਕ ਕਹੀਂ ਔਰ ਨਹੀਂ ਨਮੇਗਾ.

ਭਗਵਾਨ ਕੁਨ੍ਦਕੁਨ੍ਦਾਚਾਰ੍ਯਕੋ ਆਪ ਮਿਲੇ ਥੇ. ਭਗਵਾਨ ਤ੍ਰਿਲੋਕੀਨਾ. ਸੀਮਂਧਰ ਭਗਵਾਨਕੀ ਭੀ ਆਪਨੇ ਭੇਂਟ ਕੀ ਥੀ. ਇਨ ਸਬ ਬਾਤੋਂ-ਸੇ ਨੇਤ੍ਰ ਅਸ਼੍ਰਾਨ੍ਵਿਤ ਹੋ ਉਠਤੇ ਹੈਂ. ਇਸਲਿਯੇ ਸਮਯਸਾਰ ਆਦਿ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੋਂਕੇ ਪ੍ਰਤਿ ਅਪੂਰ੍ਵ-ਅਪੂਰ੍ਵ ਪ੍ਰੇਮ ਆਤਾ ਹੈ. ਐਸੇ ਅਭੂਤਪੂਰ੍ਵ ਕਰ੍ਤਾਕਾ ਪ੍ਰਮਾਣ ਦੇਕਰ ਹਮ ਪਰ ਜੋ ਅਨਨ੍ਤ ਉਪਕਾਰ ਹੁਆ ਹੈ, ਪੂਜ੍ਯ ਗੁਰੁਦੇਵਕੀ ਪਹਚਾਨ ਭੀ ਆਪਨੇ ਹੀ ਕਰਵਾਯੀ ਕਿ ਯਹ ਤੀਰ੍ਥਂਕਰ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਹੈ. ਹਮ ਪਾਮਰ ਆਪਕੇ ਅਲਾਵਾ ਯਹ ਬਾਤ ਕੈਸੇ ਜਾਨ ਪਾਤੇ?

ਸ਼੍ਰੀ ਤੀਰ੍ਥਂਕਰਕੇ ਗਮਨਮੇਂ ਦੇਵ ਏਕਕੇ ਬਾਦ ਏਕ ਕਮਲਕੀ ਰਚਨਾ ਕਰਤੇ ਹੈਂ. ਹਮ ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁ ਆਪਕੇ ਉਪਕਾਰਕੇ ਬਦਲੇਮੇਂ ਆਪਕੇ ਗਮਨਕੇ ਸਮਯ ਏਕਕੇ ਬਾਦ ਏਕ ... ਮੁਲਾਯਮ ਪਂਥ ਬਨਾਯੇ ਤੋ ਭੀ ਕਮ ਹੈ.

ਮਾਤਾ! ਲਿਖਨੇਮਾਤ੍ਰ ਯਹ ਸ਼ਬ੍ਦ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਆਪਕੇ ਪਰਮ ਉਪਕਾਰ-ਸੇ ਭੀਗੇ ਹੁਯੇ ਯੇ ਸ਼ਬ੍ਦ

PDF/HTML Page 1630 of 1906
single page version

ਹੈਂ. ਬਹੁਤ ਲਿਖ ਲਿਯਾ. ਹਮਾਰੀ ਉਲਝਨ ਚਾਹੇ ਜਿਤਨੀ ਭੀ ਹੋ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣ ਜ੍ਞਾਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਕਿਯੇ ਬਿਨਾ ਚੈਨ-ਸੇ ਬੈਠ ਸਕੇ ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਹਮ ਕਹੀਂ ਭੀ ਸਂਤੁਸ਼੍ਟ ਹੋ ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਆਪਕਾ ਦਿਲਾਸਾ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿ ਦੇਤਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਭਗਵਾਨ ਤ੍ਰਿਲੋਕੀਨਾਥਕੋ ਵਸ਼ ਕਿਯੇ ਬਿਨਾ ਚੈਨ-ਸੇ ਬੈਠ ਸਕੇ ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਇਸ ਸਂਸਾਰ-ਸੇ ਅਬ ਬਸ ਹੋਓ, ਬਸ ਹੋਓ. ਪੂਜ੍ਯ ਸ਼੍ਰੀਮਦਜੀ ਲਿਖਤੇ ਹੈਂ ਕਿ ਪ੍ਰਾਣਿਯੋਂਕੋ ਮ੍ਰੁਤ੍ਯੁਕਾਲਮੇਂ ਯਮ ਜਿਤਨਾ ਦੁਃਖਦਾਯਕ ਲਗਤਾ ਹੈ, ਉਸਸੇ ਭੀ ਅਧਿਕ ਦੁਃਖਦਾਯਕ ਹਮੇਂ ਸਂਗ ਲਗਤਾ ਹੈ.

ਯਹ ਭਾਵਨਾ ਭਾਕਰ ਮੁਝ-ਸੇ ਹੁਆ ਅਵਿਨਯ, ਅਸ਼ਾਤਨਾ, ਅਭਕ੍ਤਿ ਹੁਯੀ ਹੋ ਤੋ ਉਸਕੇ ਲਿਯੇ ਸਚ੍ਚੇ ਹ੍ਰੁਦਯ-ਸੇ ਆਪਕੀ ਕ੍ਸ਼ਮਾ ਚਾਹਤਾ ਹੂਁ. ਆਪਕੀ ਦੀਰ੍ਘਾਯੁ ਇਚ੍ਛਤਾ ਹੂਁ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ... ਅਂਤਰਮੇਂ ਜ੍ਞਾਯਕਦੇਵ ਪ੍ਰਗਟ ਨ ਹੋ ਤਬਤਕ ਉਸੇ ਸਂਤੋਸ਼ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿ ਰਖਕਰ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰੇ. ਸ੍ਵਯਂ ਬਾਰਂਬਾਰ ਜ੍ਞਾਯਕਦੇਵਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਕੇ ਉਸਕਾ ਹੀ ਅਭ੍ਯਾਸ (ਕਰੇ). ਉਸਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਅਂਤਰਮੇਂ-ਸੇ ਕੈਸੇ ਗ੍ਰਹਣ ਹੋ? ਬਾਰਂਬਾਰ ਉਸਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰੇ. ਉਲਝਨਮੇਂ ਆਕਰ ਐਸੀ ਉਲਝਨਮੇਂ ਨ ਆ ਜਾਯ ਕਿ ਏਕਦਮ ਉਲਝ ਜਾਯ. ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਤੋਡਨੇਕਾ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿ ਰਖਕਰ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰਨਾ. ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਹੀ ਕਰਨੇਕਾ ਹੈ.

ਅਪਨੀ ਭੂਲ-ਸੇ ਸ੍ਵਯਂ ਵਿਭਾਵਮੇਂ ਦੌਡ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਅਪਨੀ ਮਨ੍ਦਤਾ-ਸੇ. ਸ੍ਵਯਂ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰੇ ਤੋ ਅਪਨੀ ਓਰ ਆਤਾ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਬਾਰਂਬਾਰ ਗਹਰਾਈਮੇਂ ਜਾਕਰ ਸ੍ਵਭਾਵਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨੇਕਾ ਬਾਰਂਬਾਰ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰੇ. ਜੈਸੇ ਅਨਾਦਿਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਸਹਜ ਹੋ ਗਯਾ ਹੈ, ਵੈਸੇ ਚੈਤਨ੍ਯਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਉਸੇ ਸਹਜ ਜੈਸਾ, ਬਾਰਂਬਾਰ ਸਹਜ ਜੈਸਾ ਹੋ ਜਾਯ ਐਸਾ ਕਰੇ ਤੋ ਅਂਤਰਮੇਂ-ਸੇ ਜ੍ਞਾਯਕ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁਏ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤਾ.

ਯਥਾਰ੍ਥ ਬਾਦਮੇਂ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਪਹਲੇ ਉਸੇ ਦੁਸ਼੍ਕਰ ਪਡੇ ਐਸੇ ਨਹੀਂ ਪਰਨ੍ਤੁ ਬਾਰਂਬਾਰ ਕਰੇ ਤੋ ਸਹਜਪਨੇ ਪਹਚਾਨ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਯੇ ਅਨਾਦਿਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਉਸੇ ਸਹਜ ਹੋ ਗਯਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਚੈਤਨ੍ਯ ਤੋ ਅਪਨਾ ਸਹਜ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਹ ਦੁਸ਼੍ਕਰ ਹੋ ਗਯਾ ਹੈ. ਅਪਨਾ ਸਹਜ ਅਪਨੇਮੇਂ- ਸੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ ਐਸਾ ਹੈ, ਤੋ ਭੀ ਉਸੇ ਦੁਸ਼੍ਕਰ ਹੋ ਗਯਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਬਾਰਂਬਾਰ ਉਸਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰੇ ਤੋ ਵਹ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁਏ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤਾ. ਉਸਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ, ਉਸਕਾ ਪਰਿਚਯ ਬਾਰਂਬਾਰ ਜ੍ਞਾਯਕਕਾ ਕਰੇ ਤੋ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁਏ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤਾ. ਬਾਹਰ-ਸੇ ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕਾ ਪਰਿਚਯ ਔਰ ਅਂਤਰਮੇਂ ਚੈਤਨ੍ਯਕਾ ਪਰਿਚਯ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਜ੍ਞਾਨੀਕੋ ਭੀ ਮਾਰ੍ਗਕੇ ਕ੍ਰਮਕਾ ਸੇਵਨ ਕਰਨਾ ਪਡਤਾ ਹੈ. ਤੋ ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਓਂਕੋ ਐਸੇ ਕ੍ਰਮਕਾ ਸੇਵਨ ਕਰਨਾ ਪਡਤਾ ਹੋਗਾ? ਯਾ ਸ਼ੀਘ੍ਰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਹੋ ਜਾਯ ਐਸਾ ਭੀ ਹੈ?

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸ਼ੀਘ੍ਰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਹੋ ਸਕਤਾ ਹੈ, ਲੇਕਿਨ ਉਸਕੇ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੀ ਮਨ੍ਦਤਾ ਹੈ. ਏਕ ਹੀ ਉਪਾਯ ਹੈ-ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕਾ. ਜੋ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ ਉਸੇ, ਚੈਤਨ੍ਯ ਜ੍ਞਾਯਕ ਮੈਂ ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ ਔਰ ਯਹ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ. ਵਿਭਾਵ ਔਰ ਸ੍ਵਭਾਵ ਦੋਨੋਂਕੋ ਭਿਨ੍ਨ-ਭਿਨ੍ਨ ਕਰਨਾ. ਉਸਮੇਂ ਯਥਾਰ੍ਥ ਰੁਚਿ, ਯਥਾਰ੍ਥ ਮਹਿਮਾ, ਲਗਨ ਲਗਨੀ ਚਾਹਿਯੇ. ਅਂਤਰਮੇਂ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਵਿਚਾਰ ਕਰਕੇ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਸ੍ਵਭਾਵ ਗ੍ਰਹਣ

PDF/HTML Page 1631 of 1906
single page version

ਕਰਨੇਕੀ ਐਸੀ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਅਨ੍ਦਰ-ਸੇ ਪਰੀਕ੍ਸ਼ਕ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨੀ ਚਾਹਿਯੇ ਕਿ ਯਹ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ, ਯਹ ਵਿਭਾਵ ਹੈ. ਲੇਕਿਨ ਵਹ ਹੁਯੇ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤਾ, ਅਨ੍ਦਰ ਲਗਨ ਲਗੇ ਤੋ.

ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ, ਗੁਰੁਦੇਵ ਕ੍ਯਾ ਕਹਤੇ ਹੈਂ, ਉਸ ਆਸ਼ਯਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਸ੍ਵਯਂ ਅਨ੍ਦਰ ਤੈਯਾਰੀ ਕਰੇ ਔਰ ਅਂਤਰਮੇਂ ਚੈਤਨ੍ਯਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨੇਕੀ ਐਸੀ ਅਪਨੀ ਤੀਕ੍ਸ਼੍ਣ ਤੈਯਾਰੀ ਕਰੇ ਤੋ ਹੁਏ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤਾ. ਉਪਾਯ ਤੋ ਏਕ ਹੀ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਯਕ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਭਿਨ੍ਨ ਔਰ ਯਹ ਵਿਭਾਵ ਸ੍ਵਭਾਵ ਭਿਨ੍ਨ. ਮੈਂ ਅਖਣ੍ਡ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ. ਉਸਮੇਂ ਗੁਣਭੇਦ, ਪਰ੍ਯਾਯਭੇਦਕਾ ਜ੍ਞਾਨ ਉਸਮੇਂ ਸਮਾ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਯਥਾਰ੍ਥ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਹੋ ਤੋ ਉਸਮੇਂ ਸਬ ਜ੍ਞਾਨ ਸਮਾ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਵਹ ਭੇਦ, ਵਾਸ੍ਤਵਿਕ ਭੇਦ ਗੁਣਭੇਦ, ਪਰ੍ਯਾਯਭੇਦਕਾ ਜ੍ਞਾਨ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਬਾਕੀ ਵਿਭਾਵ ਹੈ ਵਹ ਅਪਨਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਉਸਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡ ਜਾਤਾ ਹੈ.

ਮੈਂ ਚੈਤਨ੍ਯਤਤ੍ਤ੍ਵ ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ. ਉਸਮੇਂ ਅਨਨ੍ਤ ਗੁਣ-ਸੇ ਭਰਾ ਹੁਆ ਅਖਣ੍ਡ ਚੈਤਨ੍ਯ ਹੂਁ. ਉਸਮੇਂ ਕੋਈ ਭੇਦਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਹ ਲਕ੍ਸ਼ਣਭੇਦ ਔਰ ਪਰ੍ਯਾਯਭੇਦਕਾ ਜ੍ਞਾਨ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਮਾਰ੍ਗ ਤੋ ਏਕ ਹੀ ਹੈ-ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰਨੇਕਾ ਉਪਾਯ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸਕੇ ਲਿਯੇ ਉਸੇ ਤੈਯਾਰੀ ਔਰ ਅਪਨੀ ਪਾਤ੍ਰਤਾ ਤੈਯਾਰ ਕਰਨੀ ਪਡਤੀ ਹੈ.

ਏਕ ਆਤ੍ਮਾਰ੍ਥਕਾ ਪ੍ਰਯੋਜਨ ਹੈ. ਬਾਕੀ ਸਬ ਲੌਕਿਕ ਪ੍ਰਯੋਜਨ ਉਸਕੇ ਆਗੇ ਗੌਣ ਹੋ ਜਾਤੇ ਹੈਂ, ਛੂਟ ਜਾਤੇ ਹੈਂ. ਏਕ ਆਤ੍ਮਾਰ੍ਥਕਾ ਪ੍ਰਯੋਜਨ ਰਹਤਾ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- .. ਇਸ ਕਾਲਮੇਂ ਆਪਕੀ ਬਾਤ ਐਸੀ ਹੈ. ਲੇਕਿਨ ਪਰਿਣਮਨ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਹਾ ਹੈ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਕਰਨਾ ਹੈ. ਬਾਰਂਬਾਰ ਉਸਕਾ ਘੋਲਨ, ਮਨਨ ਆਦਿ ਕਰਨਾ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਐਸੇ ਪੂਜਾ ਕਰਨੀ ਚਾਹਿਯੇ, ਐਸਾ ਹੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਸਰ੍ਵ ਪ੍ਰਥਮ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਕਾ ਵਿਸ਼ਯ ਹੀ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ?

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਰੁਚਿ ਤੋ ਸ੍ਵਭਾਵਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨੇਕੀ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਜਬਤਕ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਤਬਤਕ ਬਾਹਰਮੇਂ ਅਸ਼ੁਭਭਾਵ-ਸੇ ਬਚਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਆਯੇ ਬਿਨਾ ਰਹਤੇ ਨਹੀਂ. ਵਹ ਕਹਾਁ ਖਡਾ ਰਹੇਗਾ? ਅਂਤਰਮੇਂ ਤੋ ਸ੍ਥਿਰ ਹੋਤਾ ਨਹੀਂ, ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਭੀ ਪ੍ਰਗਟ ਨਹੀਂ ਹੁਯੀ ਹੈ, ਤੋ ਲੀਨਤਾਕੀ ਬਾਤ ਤੋ ਬਾਦਕੀ ਹੈ. ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਅਥਵਾ ਲੀਨਤਾ ਅਂਤਰਮੇਂ ਜਾਨੇਕਾ ਕੁਛ ਪ੍ਰਗਟ ਨਹੀਂ ਹੁਆ ਹੈ, ਮਾਤ੍ਰ ਰੁਚਿ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਰੁਚਿ ਸ੍ਵਭਾਵਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨੇਕੀ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸਕਾ ਉਪਯੋਗ ਕਹਾਁ ਸ੍ਥਿਰ ਰਹੇਗਾ? ਇਸਮੇਂ ਨਹੀਂ ਰਹੇਗਾ ਤੋ ਅਸ਼ੁਭਮੇਂ ਜਾਯੇਗਾ. ਸ਼ੁਭਭਾਵਮੇਂ ਵਹ ਖਡਾ ਰਹਤਾ ਹੈ.

ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਪ੍ਰਗਟ ਨਹੀਂ ਹੁਆ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਜਿਸਨੇ ਪ੍ਰਗਟ ਕਿਯਾ ਹੈ (ਐਸੇ) ਜਿਨੇਨ੍ਦ੍ਰ ਦੇਵ, ਗੁਰੁ ਔਰ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਪਰ ਉਸੇ ਮਹਿਮਾ ਔਰ ਭਕ੍ਤਿ ਆਯੇ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤੀ. ਮਹਿਮਾ ਔਰ ਭਕ੍ਤਿ ਆਯੇ ਇਸਲਿਯੇ (ਕਹਤਾ ਹੈ ਕਿ) ਮੈਂ ਕਿਸ ਤਰਹ ਆਪਕੀ ਪੂਜਾ ਕਰੁਁ? ਕਿਸ ਤਰਹ ਮੈਂ ਭਕ੍ਤਿ, ਸੇਵਾ ਕਰੁਁ? ਮੈਂ ਮੇਰੇਮੇਂ ਤੋ ਕੁਛ ਪ੍ਰਗਟ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਤਾ ਹੂਁ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਆਪਨੇ ਜੋ ਕਿਯਾ ਉਸਕਾ ਮੁਝੇ ਆਦਰ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਉਸੇ ਬੀਚਮੇਂ ਪੂਜਾ, ਭਕ੍ਤਿ ਆਦਿ ਆਤਾ ਹੈ. ਅਮੁਕ ਐਸਾ ਕਰਨਾ ਹੀ ਚਾਹਿਯੇ, ਐਸਾ ਨਹੀਂ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸੇ ਐਸੀ ਭਾਵਨਾ ਆਤੀ ਹੈ. ਉਸੇ ਅਸ਼ੁਭਕੀ ਰੁਚਿ ਨਹੀਂ

PDF/HTML Page 1632 of 1906
single page version

ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਸ਼ੁਭਭਾਵਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਉਸੇ ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾਕਾ ਧ੍ਯੇਯ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਸ਼ੁਭਕੋ ਸਰ੍ਵਸ੍ਵ ਮਾਨ ਲੇ ਤੋ ਵਹ ਗਲਤ ਹੈ. ਉਸੇ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ (ਹੋ ਜਾਯ ਕਿ) ਸ਼ੁਭਮੇਂ ਸਬ ਆ ਗਯਾ ਔਰ ਉਸਮੇਂ ਮੇਰਾ ਧਰ੍ਮ ਹੋ ਗਯਾ. ਐਸਾ ਮਾਨੇ ਤੋ ਗਲਤ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਨ੍ਦਰ ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨੇਕਾ (ਧ੍ਯੇਯ ਹੈ). ਸ਼ੁਭਭਾਵ-ਸੇ ਭੀ ਮੈਂ ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ. ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ ਤੋ ਐਸੀ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸਮੇਂ ਵਹ ਟਿਕ ਨਹੀਂ ਪਾਤਾ, ਇਸਲਿਯੇ ਸ਼ੁਭਭਾਵਮੇਂ, ਜਿਸ ਪਰ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਪ੍ਰੇਮ ਹੈ, ਜਿਸਨੇ ਪ੍ਰਗਟ ਕਿਯਾ, ਭਗਵਾਨਨੇ ਸਂਪੂਰ੍ਣ ਪ੍ਰਗਟ ਕਿਯਾ, ਗੁਰੁਦੇਵ ਸਾਧਨਾ ਕਰਤੇ ਹੈਂ ਔਰ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੋਂਮੇਂ ਉਸਕੀ-ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਸਬ ਬਾਤੇਂ ਆਤੀ ਹੈਂ. ਉਨਕੇ ਲਿਯੇ ਮੈਂ ਕ੍ਯਾ ਕਰੁਁ? ਕ੍ਯਾ ਕਰੁਁ ਔਰ ਕ੍ਯਾ ਨ ਕਰੁਁ? ਇਸਲਿਯੇ ਉਸੇ ਪੂਜਾ, ਭਕ੍ਤਿ, ਸੇਵਾ ਇਤ੍ਯਾਦਿ ਸਬ ਆਤਾ ਹੈ. ਗੁਰੁ-ਸੇਵਾ, ਜਿਨੇਨ੍ਦ੍ਰ ਪੂਜਾ ਆਦਿ ਆਤਾ ਹੈ. ਸ੍ਵਾਧ੍ਯਾਯਾਦਿ ਆਤਾ ਹੈ. ਵਹ ਖਡਾ ਰਹੇ ਤੋ ਕਹਾਁ ਖਡਾ ਰਹੇਗਾ?

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਅਸ਼ੁਭਮੇਂ ਚਲਾ ਜਾਯਗਾ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਅਸ਼ੁਭਮੇਂ ਚਲਾ ਜਾਯਗਾ. ਇਸਲਿਯੇ ਵਹ ਮਹਿਮਾਮੇਂ ਖਡਾ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਜਿਨੇਨ੍ਦ੍ਰਕੀ ਮਹਿਮਾ, ਗੁਰੁਕੀ ਮਹਿਮਾ. ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਚੈਤਨ੍ਯਕੀ ਮਹਿਮਾਕੇ ਪੋਸ਼ਣਕੇ ਲਿਯੇ ਉਸਮੇਂ ਖਡਾ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਉਸ ਰਾਗ-ਸੇ ਅਂਤਰ ਕੁਛ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਐਸੀ ਉਸਕੀ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਹ ਬੀਚਮੇਂ ਆਤਾ ਹੀ ਹੈ, ਆਯੇ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤਾ. ਉਸੇ ਐਸੇ ਤੀਵ੍ਰ ਕਸ਼ਾਯ ਨਹੀਂ ਹੋਤੇ, ਮਨ੍ਦ ਪਡ ਜਾਤੇ ਹੈਂ. ਇਸਲਿਯੇ ਜਿਨੇਨ੍ਦ੍ਰ ਪੂਜਾ, ਗੁਰੁ-ਸੇਵਾ ਆਦਿ ਸਬ ਆਤਾ ਹੈ. ਜਿਸੇ ਗ੍ਰੁਦ੍ਧਿ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ. ਜੋ ਸਬ ਵਿਭਾਵ ਛੋਡਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਤੈਯਾਰ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਉਸੇ ਵਹ ਸਬ ਮਨ੍ਦ ਪਡ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਮੁਝੇ ਆਤ੍ਮਾ ਕੈਸੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ? ਐਸੀ ਰੁਚਿ ਹੈ. ਮੈਂ ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾ ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਹੂਁ, ਮੁਝੇ ਕੋਈ ਵਿਕਲ੍ਪ ਨਹੀਂ ਚਾਹਿਯੇ. ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਕੈਸੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ? ਵਹ ਪ੍ਰਗਟ ਨਹੀਂ ਹੁਆ ਹੈ. ਉਸਕੀ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ ਯਥਾਰ੍ਥ ਰੂਪ-ਸੇ ਜੋ ਹੋਨੀ ਚਾਹਿਯੇ, ਵਹ ਭੀ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਮਾਤ੍ਰ ਬੁਦ੍ਧਿ-ਸੇ (ਨਕ੍ਕੀ) ਕਿਯਾ ਹੈ. ਤੋ ਉਸੇ ਸ਼ੁਭਭਾਵਮੇਂ ਜਿਨੇਨ੍ਦ੍ਰ ਪੂਜਾ ਯਾ ਗੁਰੁ-ਸੇਵਾ ਆਦਿ ਸਬ ਆਤਾ ਹੈ. ਸ੍ਵਾਧ੍ਯਾਯ.

ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ ਨ? ਸ਼੍ਰਾਵਕਕੇ ਕਰ੍ਤਵ੍ਯ. ਸ੍ਵਾਧ੍ਯਾਯ, ਧ੍ਯਾਨ ਆਦਿ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਹ ਧ੍ਯਾਨ ਯਥਾਰ੍ਥ ਧ੍ਯਾਨ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ. ਸ਼ੁਭਭਾਵਰੂਪ ਹੋਤਾ ਹੈ. (ਸ਼ੁਭਭਾਵ-ਸੇ) ਧਰ੍ਮ ਹੋਤਾ ਹੈ ਐਸਾ ਵਹ ਨਹੀਂ ਮਾਨਤਾ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਸ਼੍ਰਾਵਕ ਬਹੁਭਾਗ ਪੂਜਾ, ਭਕ੍ਤਿ, ਸੇਵਾ ਆਦਿਮੇਂ ਜੁਡਤੇ ਹੈਂ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਪੂਜ੍ਯ ਗੁਰੁਦੇਵਕੋ ਤੋ ਸੁਵਰ੍ਣਪੁਰੀਕੇ ਪ੍ਰਤਿ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰੇਮ ਥਾ. ਤੋ ਆਪਕੇ ਪਾਸ ਤੋ ਦੇਵਕੇ ਭਵਮੇਂ-ਸੇ ਆਤੇ ਹੋਂਗੇ. ਹਮੇਂ ਤੋ ਬਹੁਤ ਵਿਰਹ ਲਗਤਾ ਹੈ ਕਿ ਗਜਬ ਹੋ ਗਯਾ. ਤੀਰ੍ਥਂਕਰਕਾ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਇਸ ਕਾਲਮੇਂ ਹਮਾਰੇ ਨਸੀਬਮੇਂ ਕਹਾਁ? ਹਮਾਰੇ ਭਾਗ੍ਯਮੇਂ ਕਹਾਁ?

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਮਹਾਭਾਗ੍ਯ ਭਰਤਕ੍ਸ਼ੇਤ੍ਰਕਾ. ਗੁਰੁਦੇਵਕਾ ਯਹਾਁ ਅਵਤਾਰ ਹੁਆ. ਇਤਨਾ ਉਪਦੇਸ਼ ਉਨਕਾ ਆਯਾ, ਕੋਈ ਅਪੂਰ੍ਵ ਵਾਣੀ ਬਰਸੀ. ਉਨਕਾ ਤੀਰ੍ਥਂਕਰਕਾ ਕੋਈ ਅਪੂਰ੍ਵ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਥਾ. ਕਿਤਨੇ ਲਾਖੋਂ, ਕ੍ਰੋਡੋ ਜੀਵੋਂਕੋ ਮਾਰ੍ਗ ਬਤਾਯਾ. ਗੁਜਰਾਤੀ, ਹਿਨ੍ਦੀ ਸਬਕੋ. (ਕਿਤਨੋਂਕਾ) ਨਿਵਾਸ ਯਹਾਁ ਸੁਵਰ੍ਣਪੁਰੀਮੇਂ ਹੋ ਗਯਾ. ਬਰਸੋਂ ਤਕ ਯਹਾਁ ੪੫-੪੫ ਸਾਲ (ਵਾਣੀ ਬਰਸਾਯੀ). ਵਿਹਾਰ ਹਰ ਜਗਹ ਕਰਤੇ ਥੇ.

PDF/HTML Page 1633 of 1906
single page version

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਦੇਵਕੇ ਭਵਮੇਂ ਰਾਗਕੀ ਭੂਮਿਕਾਮੇਂ ਉਨ੍ਹੇਂ ਹਮਾਰਾ ਸ੍ਮਰਣ ਨਹੀਂ ਆਤਾ ਹੋਗਾ? ਸਮਾਧਾਨਃ- ਵਹ ਤੋ ਉਪਯੋਗ ਰਖੇ ਤੋ ਦੇਖੇ ਕਿ ਯੇ ਸਬ ਭਕ੍ਤ ਯਹਾਁ ਭਰਤਕ੍ਸ਼ੇਤ੍ਰਮੇਂ ਥੇ. ... ਗੁਰੁਦੇਵ ਦੇਵਕੇ ਰੂਪਮੇਂ ਹੀ ਥੇ. ਪਹਨਾਵਟ ਦੇਵਕੇ ਰੂਪਮੇਂ ਥੀ. ਦੇਵਕੇ ਰੂਪਮੇਂ ਪਹਚਾਨ ਸਕੇ ਕਿ ਯੇ ਗੁਰੁਦੇਵ ਹੀ ਹੈਂ. ਔਰ ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਕਹਾ. ਐਸੀ ਭਾਵਨਾ ਹੋ ਕਿ ਗੁਰੁਦੇਵ.. ਚਿਤ੍ਰ ਆਦਿ.. ਸ੍ਵਾਧ੍ਯਾਯ ਮਨ੍ਦਿਰ ਗਯੀ ਥੀ. ਗੁਰੁਦੇਵ ਯਹਾਁ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਗੁਰੁਦੇਵ ਕੈਸੇ ਆਯੇ? ਗੁਰੁਦੇਵ ਮਾਨੋਂ ਦੇਵਕੇ ਰੂਪਮੇਂ ਸ੍ਵਪ੍ਨਮੇਂ ਯਹਾਁ ਪਧਾਰੇ. ਭਾਵ ਐਸਾ ਹੁਆ ਕਿ ਗੁਰੁਦੇਵ! ਪਧਾਰੋ, ਪਧਾਰੋ. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਐਸਾ ਕਹਾ ਕਿ, ਐਸਾ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਰਖਨਾ, ਮੈਂ ਤੋ ਯਹੀਂ ਹੂਁ. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਕਹਾ, ਬਹਿਨ! ਮੈਂ ਤੋ ਯਹੀਂ ਹੂਁ, ਐਸਾ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਰਖਨਾ.