PDF/HTML Page 1685 of 1906
single page version
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਪਕੋ ਤੋ ਨਾਰਿਯਲਕੇ ਗੋਲੇਮੇਂ ਜੈਸੇ ਗੋਲਾ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡ ਗਯਾ ਹੈ, ਵੈਸੇ ਅਨੁਭਵ ਤੋ ਹੋ ਗਯਾ ਹੈ. ਔਰ ਹਮੇਂ ਤੋ ਏਕਤਾਰੂਪ ਪਰਿਣਮਨ ਹੈ, ਉਸਕਾ ਕ੍ਯਾ ਕਰਨਾ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਭਿਨ੍ਨ ਪਡਨੇਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰਨਾ. ਸਬਕੋ ਏਕ ਹੀ ਕਰਨੇਕਾ ਹੈ. ਨ੍ਯਾਰਾ ਹੋਨੇਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰਨਾ. ਨ੍ਯਾਰੇਕੀ ਰੁਚਿ ਹੋ ਤੋ ਨ੍ਯਾਰਾ ਹੋਨੇਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰਨਾ. ਨ੍ਯਾਰਾ ਜੋ ਆਤ੍ਮਾ ਹੈ, ਉਸਮੇਂ ਹੀ ਆਨਨ੍ਦ ਔਰ ਉਸਮੇਂ ਹੀ ਜ੍ਞਾਨ ਹੈ. ਵਹੀ ਆਨਨ੍ਦਕਾ ਸਾਗਰ, ਜ੍ਞਾਨਕਾ ਸਾਗਰ ਹੈ. ਨ੍ਯਾਰਾ ਪਡਨੇਕੀ ਜਿਸੇ ਰੁਚਿ ਹੋ ਉਸੇ ਨ੍ਯਾਰਾ ਹੋਨੇਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰਨਾ. ਏਕਤਾ ਹੋ ਤੋ ਨ੍ਯਾਰਾ ਹੋਨੇਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰਨਾ. ਵਹ ਏਕ ਹੀ (ਉਪਾਯ) ਹੈ.
ਸ੍ਵਯਂ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਕਰ ਰਹਾ ਹੈ ਔਰ ਨ੍ਯਾਰਾ ਭੀ ਸ੍ਵਯਂ ਹੀ ਹੋ ਸਕਤਾ ਹੈ. ਜਨ੍ਮ-ਮਰਣ ਕਰਨੇਵਾਲਾ ਸ੍ਵਯਂ ਹੀ ਹੈ ਔਰ ਮੋਕ੍ਸ਼ ਜਾਨੇਵਾਲਾ ਭੀ ਸ੍ਵਯਂ ਹੀ ਹੈ. ਸ੍ਵਯਂ ਸ੍ਵਤਂਤ੍ਰ ਹੈ. ਅਨਾਦਿਕੇ ਅਭ੍ਯਾਸਮੇਂ ਸ੍ਵਯਂ ਕਹੀਂ-ਕਹੀਂ ਬਾਹਰਮੇਂ ਰੁਕ ਗਯਾ ਹੈ. ਅਂਤਰਮੇਂ ਐਸਾ ਅਭ੍ਯਾਸ, ਵਹ ਜੈਸੇ ਸਹਜ ਹੋ ਗਯਾ ਹੈ, ਵੈਸਾ ਚੈਤਨ੍ਯਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ (ਕਰੇ), ਸ੍ਵਯਂ ਐਸਾ ਚੈਤਨ੍ਯਕਾ ਗਾਢ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰੇ ਤੋ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡੇ ਬਿਨਾ ਰਹਤਾ ਨਹੀਂ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਪਰਕਾ ਸਹਜ ਹੋ ਗਯਾ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਪਰਕਾ ਸਹਜ ਹੋ ਗਯਾ ਹੈ. ਯਹ ਤੋ ਸ੍ਵਯਂ ਹੈ, ਵਹ ਸ੍ਵਯਂਕਾ ਦੁਸ਼੍ਕਰ ਹੋ ਗਯਾ ਹੈ. ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਸਹਜ ਕਰੇ, ਸਹਜ ਹੋਨੇਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰੇ ਤੋ ਹੋ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਪ ਤੋ ਬਹੁਤ ਮਦਦ ਕਰਤੇ ਹੋ. ਰੁਚਿ ਕਰਨੇਮੇਂ ਆਪ ਐਸੀ ਮਦਦ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਤੇ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਰੁਚਿ ਤੋ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਹੀ ਕਰਨੀ ਪਡਤੀ ਹੈ ਨ. ਰੁਚਿ ਤੋ ਅਪਨੇ ਹਾਥਕੀ ਬਾਤ ਹੈ. ਰੁਚਿ ਕੋਈ ਕਰਵਾ ਨਹੀਂ ਦੇਤਾ. ਗੁਰੁਦੇਵ ਮਾਰ੍ਗ ਬਤਾਯੇ ਕਿ ਯੇ ਚੈਤਨ੍ਯ ਔਰ ਯੇ ਵਿਭਾਵ. ਸੁਖ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਹੈ, ਬਾਹਰ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਐਸਾ ਬਤਾਯੇ ਕਿ ਸੁਖ ਤੇਰੇ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਹੈ, ਬਾਹਰ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਗੁਰੁਦੇਵ ਕਹਤੇ ਹੈਂ ਕਿ ਹਮ ਤੁਝੇ ਬਤਾਤੇ ਹੈਂ ਕਿ ਆਤ੍ਮਾ ਕੋਈ ਅਨੁਪਮ ਹੈ. ਉਸਕੀ ਰੁਚਿ ਤੁਝੇ ਲਗੇ ਤੋ ਕਰ. ਸਮਝਨਕੇ ਅਨ੍ਦਰ ਰੁਚਿ ਆ ਜਾਤੀ ਹੈ ਕਿ ਯਹ ਦੁਃਖ ਹੈ ਔਰ ਯਹ ਸੁਖ ਹੈ, ਐਸਾ ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਬਤਾਯਾ. ਯਦਿ ਤੁਝੇ ਸੁਖ ਚਾਹਿਯੇ ਤੋ ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਰੁਚਿ ਕਰ. ਤੁਝੇ ਪਰਿਭ੍ਰਮਣ ਕਰਨਾ ਹੋ ਔਰ ਰੁਚਿ ਨਹੀਂ ਕਰਨੀ ਹੋ ਤੋ ਤੇਰੇ ਹਾਥਕੀ ਬਾਤ ਹੈ.
ਤੁਝੇ ਯਦਿ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ-ਸੇ ਸੁਖ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨਾ ਹੋ ਤੋ ਉਸਕੀ ਰੁਚਿ ਕਰ. ਔਰ ਸਮਝਨਪੂਰ੍ਵਕ
PDF/HTML Page 1686 of 1906
single page version
ਉਸ ਮਾਰ੍ਗ ਪਰ ਰੁਚਿ ਕਰਕੇ ਜਾ ਤੋ ਤੁਝੇ ਮਾਰ੍ਗ ਸਹਜ ਹੈ, ਸੁਗਮ ਹੈ. ਰੁਚਿਕੇ ਸਾਥ ਸਮਝਨ ਆਤੀ ਹੈ. ਸਮਝਨਪੂਰ੍ਵਕ ਰੁਚਿ ਕਰ. (ਪਰਕਾ) ਸਬ ਸਰਲ ਹੋ ਗਯਾ ਹੈ ਔਰ ਆਤ੍ਮਾ ਸਮਝਨਾ ਉਸੇ ਦੁਸ਼੍ਕਰ ਹੋ ਗਯਾ ਹੈ. ਸ੍ਵਯਂ ਜ੍ਞਾਨਸ੍ਵਭਾਵੀ ਆਤ੍ਮਾ ਹੀ ਹੈ, ਜ੍ਞਾਯਕਸ੍ਵਭਾਵੀ ਆਤ੍ਮਾ ਹੈ. ਸਹਜ-ਸਹਜ ਸਬ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਅਂਤਰਮੇਂ ਮੁਡਨੇਮੇਂ ਉਸੇ ਮਹਿਨਤ ਪਡਤੀ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- .. ਫਿਰ ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਤਾ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਤਾ ਹੈ, (ਕ੍ਯੋਂਕਿ) ਅਨਾਦਿਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਹੈ. ਰੁਚਿ ਮਨ੍ਦ ਪਡੇ ਇਸਲਿਯੇ ਬਾਹਰ ਚਲਾ ਜਾਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ..
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਕਰਨਾ ਤੋ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ..
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਉਪਾਯ ਏਕ ਹੀ ਹੈ. ਉਪਾਯ ਅਨੇਕ ਹੋ ਤੋ (ਦਿਕ੍ਕਤ ਹੋ). ਵਸ੍ਤੁਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਏਕ ਹੀ ਉਪਾਯ ਹੈ. ਅਨੇਕ ਉਪਾਯ ਹੋ ਤੋ ਮਨੁਸ਼੍ਯਕੋ ਉਲਝਨਮੇਂ ਆਨਾ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਉਪਾਯ ਤੋ ਏਕ ਹੀ ਹੈ, ਲੇਕਿਨ ਸ੍ਵਯਂ ਕਰਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ.
ਵਸ੍ਤੁਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਆਸਾਨ, ਸੁਗਮ ਔਰ ਸਰਲ ਹੈ. ਗੁਰੁਦੇਵ ਏਕ ਹੀ ਮਾਰ੍ਗ ਕਹਤੇ ਥੇ, ਮਾਰ੍ਗ ਵਸ੍ਤੁ ਸ੍ਵਭਾਵ-ਸੇ ਏਕ ਹੀ ਹੈ. ਗੁਰੁਦੇਵ ਐਸਾ ਕਹਤੇ ਥੇ ਔਰ ਵਸ੍ਤੁਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਭੀ ਵਹ ਹੈ. ਉਪਾਯ ਏਕ ਹੀ ਹੈ, ਕਰਨਾ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਹੈ. ਹੋਤਾ ਨਹੀਂ ਇਸਲਿਯੇ ਪ੍ਰਸ਼੍ਨ ਉਤ੍ਪਨ੍ਨ ਹੋਤੇ ਹੈਂ, ਕੈਸੇ ਕਰਨਾ? ਕ੍ਯਾ ਕਰਨਾ? ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਨਾਦਿਕੇ ਅਭ੍ਯਾਸਕੇ ਕਾਰਣ ਬਾਹਰ ਚਲਾ ਜਾਤਾ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਅਂਤਰਮੇਂ ਮੁਡ ਨਹੀਂ ਸਕਤਾ, ਅਪਨੀ ਮਨ੍ਦਤਾਕੇ ਕਾਰਣ. ਮੁਡੇ ਤੋ ਭੀ ਪੁਨਃ ਬਾਹਰ ਚਲਾ ਜਾਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਨਹੀਂ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਵਾਪਸ ਬਾਹਰ..
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਨਹੀਂ ਕਰਤਾ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ... ਅਪਨਾ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ. (ਪਰਿਭ੍ਰਮਣ ਕਰਤੇ ਹੁਏ) ਮੁਸ਼੍ਕਿਲ-ਸੇ ਮਨੁਸ਼੍ਯਭਵ ਮਿਲੇ. ਉਸਮੇਂ ਇਸ ਪਂਚਮਕਾਲਮੇਂ ਗੁਰੁਦੇਵ ਮਿਲੇ, ਐਸਾ ਸਂਯੋਗ ਮਿਲਾ, ਐਸਾ ਸਬ ਮਿਲਾ. ਸਬਕੋ ਲਗੇ ਲੇਕਿਨ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿ ਰਖਨੇਕੇ ਅਲਾਵਾ ਕੋਈ ਉਪਾਯ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਸ਼ਾਨ੍ਤਿ ਰਖਨੀ. ਮੌਕੇ ਪਰ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿ ਰਖਨੀ.
ਅਨਨ੍ਤ ਜਨ੍ਮ-ਮਰਣ ਕਿਯੇ, ਉਸਮੇਂ ਮੁਸ਼੍ਕਿਲ-ਸੇ ਮਨੁਸ਼੍ਯਭਵ ਮਿਲਾ. ਕਿਤਨੀ ਬਾਰ ਦੇਵਮੇਂ ਗਯਾ, ਕਿਤਨੀ ਬਾਰ ਮਨੁਸ਼੍ਯ (ਹੁਆ). ਭਾਵਮੇਂ ਕਿਤਨੇ ਹੀ ਵਿਭਾਵਕੇ ਭਾਵੋਂਮੇਂ ਪਰਿਵਰ੍ਤਨ ਕਿਯਾ. ਉਸਮੇਂ ਬਡੀ ਮੁਸ਼੍ਕਿਲ-ਸੇ ਯਹ ਮਨੁਸ਼੍ਯਭਵ ਮਿਲਾ, ਉਸਮੇਂ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ. ਜਿਤਨਾ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧ ਹੋ ਉਤਨਾ ਲਗੇ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਪੂਰ੍ਵ ਭਵਮੇਂ ਕਿਤਨੋਂਕੋ ਛੋਡਕਰ ਆਯਾ, ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਛੋਡਕਰ ਦੂਸਰੇ ਚਲੇ ਜਾਤੇ ਹੈਂ. ਸਂਸਾਰਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਹੀ ਐਸਾ ਹੈ.
ਪੂਰ੍ਵਮੇਂ ਕੋਈ ਪਰਿਣਾਮ ਕਿਯੇ ਹੋ ਉਸਕੇ ਕਾਰਣ ਸਬ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧਮੇਂ ਆਤੇ ਹੈਂ. ਫਿਰ ਜਹਾਁ
PDF/HTML Page 1687 of 1906
single page version
ਆਯੁਸ਼੍ਯ ਪੂਰਾ ਹੋਤਾ ਹੈ ਵਹਾਁ ਸਬ ਬਿਛਡ ਜਾਤੇ ਹੈਂ. ਸਂਸਾਰਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਹੈ. ਕੋਈ ਕਹਾਁ-ਸੇ ਆਤਾ ਹੈ, ਕੋਈ ਕਹਾਁ-ਸੇ ਆਕਰ ਪਰਿਣਾਮਕਾ ਮੇਲ ਆਕਰ ਇਕਟ੍ਠੇ ਹੋਤੇ ਹੈਂ. ਫਿਰ-ਸੇ ਬਿਛਡ ਜਾਤੇ ਹੈਂ. ਐਸੇ ਜਨ੍ਮ-ਮਰਣ ਕਿਤਨੇ ਜੀਵਨੇ ਕਿਯੇ.
ਵਰ੍ਤਮਾਨ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧਕੇ ਕਾਰਣ ਦੁਃਖ ਲਗੇ. ਐਸੇ ਜਨ੍ਮ-ਮਰਣ ਜੀਵਨੇ ਬਹੁਤ ਕਿਯੇ ਹੈਂ. ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ, ਜਨ੍ਮ-ਮਰਣ ਏਕ ਹੀ ਕਰੇ, ਸੁਖ-ਦੁਃਖ ਵੇਦੇ ਏਕ. ਚਾਰ ਗਤਿਮੇਂ ਭਟਕਨੇਵਾਲਾ ਏਕ ਔਰ ਮੋਕ੍ਸ਼ਮੇਂ ਜੀਵ ਅਕੇਲਾ ਜਾਯ. ਸਬ ਅਕੇਲਾ ਹੀ ਕਰਨੇਵਾਲਾ ਹੈ. ਸ੍ਵਯਂ ਅਨ੍ਦਰ-ਸੇ ਪਰਿਣਾਮ (ਬਦਲ ਦੇਨਾ). ਗੁਰੁਦੇਵ ਕਹਤੇ ਹੈਂ ਨ? ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਔਰ ਆਤ੍ਮਾ, ਯੇ ਦੋ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਬਾਰਂਬਾਰ-ਬਾਰਂਬਾਰ ਇਸੀਕਾ ਰਟਨ ਚਾਹਿਯੇ, ਇਸੀਕਾ ਚਿਂਤਨ ਚਾਹਿਯੇ. ਐਸਾ ਚਾਹਿਯੇ, ਮਾਤਾਜੀ!
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਵਹੀ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ. ਉਸੀਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਬਾਰਂਬਾਰ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ. ਚਾਹੇ ਜੋ ਪ੍ਰਸਂਗਮੇਂ ਵੈਰਾਗ੍ਯਮੇਂ ਆਨਾ, ਵੈਰਾਗ੍ਯਕੀ ਓਰ ਮੁਡਨਾ ਵਹੀ ਆਤ੍ਮਾਰ੍ਥੀਕਾ ਕਰ੍ਤਵ੍ਯ ਹੈ. ਯਹਾਁ ਗੁਰੁਦੇਵ ਭੀ ਐਸਾ ਹੀ ਕਹਤੇ ਥੇ ਕਿ, ਸ਼ਰਣ ਹੋ ਤੋ ਏਕ ਆਤ੍ਮਾ ਔਰ ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਹੈ. (ਰਾਗ ਹੋ) ਇਸਲਿਯੇ ਸਬਕੋ ਐਸਾ ਲਗੇ.
... ਐਸਾ ਹੋ ਜਾਯ ਕਿ ਐਸੀ ਹੀ ਕਰ ਲੇਂ. ਸਂਸਾਰ ਐਸਾ ਹੈ. ਯਾਦ ਆਵੇ ਪਰਨ੍ਤੁ ਬਾਰਂਬਾਰ ਸਮਾਧਾਨ ਕਰਨਾ ਵਹੀ ਏਕ ਉਪਾਯ ਹੈ. ਵਹ ਏਕ ਹੀ ਉਪਾਯ ਹੈ. ਬਾਰਂਬਾਰ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ. ਆਤ੍ਮਾ ਸਬ-ਸੇ ਨ੍ਯਾਰਾ ਹੈ. ਪੂਰ੍ਵ ਭਵਕੇ ਕਾਰਣ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧ ਬਾਁਧੇ ਤੋ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧਕੇ ਕਾਰਣ ਐਸਾ ਲਗੇ ਕਿ ਐਸਾ ਹੁਆ, ਐਸਾ ਹੁਆ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧ ਵਰ੍ਤਮਾਨ ਭਵ ਤਕ ਹੋਤੇ ਹੈਂ. ਉਸ ਪਰ-ਸੇ ਬਾਰ- ਬਾਰ ਵਿਕਲ੍ਪ ਉਠਾਕਰ ਅਪਨੀ ਤਰਫ ਮੁਡਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ. ਮੈਂ ਚੈਤਨ੍ਯ ਹੂਁ. ਪਂਚਮ ਕਾਲਮੇਂ ਐਸੇ ਗੁਰੁ ਮਿਲੇ. ਭਗਵਾਨ, ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਆਦਿ ਸਬਕੋ ਯਾਦ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ.
ਯਾਦ ਆਯੇ ਤੋ ਬਾਰ-ਬਾਰ ਬਦਲ ਦੇਨਾ. ਭਗਵਾਨਕੋ ਆਹਾਰਦਾਨ... ਜੁਗਲਿਯਾਕੇ ਭਵਮੇਂ ਤਿਰ੍ਯਂਚ ਥੇ, ਆਹਾਰਦਾਨਕੀ ਅਨੁਮੋਦਨਾ ਕੀ ਤੋ ਸਬਕੇ ਭਾਵ ਏਕ ਸਮਾਨ ਹੋ ਗਯੇ. ਤੋ ਸਮਾਨ ਭਵ ਹੁਏ. ਕਿਸੀਕੇ ਪਰਿਣਾਮ ਅਲਗ ਹੋ ਜਾਤੇ ਹੈਂ ਤੋ ਕੋਈ ਕਹਾਁ, ਕੋਈ ਕਹਾਁ, ਐਸਾ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਸਂਸਾਰਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਹੀ ਐਸਾ ਹੈ.
(ਮੈਂ) ਆਤ੍ਮਾ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਹੂਁ. ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਆਤ੍ਮਾ (ਹੂਁ). ਆਤ੍ਮਾ ਤੋ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਹੈ, ਦੇਹ ਬਦਲਤਾ ਹੈ. ਬਾਕੀ ਆਤ੍ਮਾ ਤੋ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਹੈ. ਜਹਾਁ ਜਾਯ ਵਹਾਁ ਆਤ੍ਮਾ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਹੈ. ਦੇਹ ਬਦਲਤਾ ਹੈ. ਦੇਹ ਏਕਕੇ ਬਾਦ ਏਕ ਅਨ੍ਯ-ਅਨ੍ਯ ਦੇਹ ਜੀਵ ਧਾਰਣ ਕਰਤਾ ਹੈ, ਅਪਨੇ ਪਰਿਣਾਮ ਅਨੁਸਾਰ. ਆਯੁਸ਼੍ਯ ਪੂਰਾ ਹੋ ਜਾਯ ਤੋ ਏਕ ਦੇਹਮੇਂ-ਸੇ ਦੂਸਰਾ ਦੇਹ ਧਾਰਣ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾ ਤੋ ਵਹੀ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਹੈ. ਦੂਸਰਾ ਦੇਹ ਧਾਰਣ ਕਰਤਾ ਹੈ.
ਚਾਰ ਗਤਿਮੇਂ ਜੀਵ ਅਨੇਕ ਜਾਤਕੇ ਦੇਹ ਧਾਰਣ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾ ਤੋ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਬਾਹਰਕੀ ਵੇਦਨਾ ਯਾ ਸ਼ਰੀਰਮੇਂ ਕੁਛ ਹੋ, ਕੋਈ ਬਾਹਰਕੇ ਐਸੇ ਪ੍ਰਸਂਗ ਬਨੇ, ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਕੁਛ ਲਾਗੂ ਨਹੀਂ ਪਡਤਾ. ਆਤ੍ਮਾ ਤੋ ਵੈਸਾਕਾ ਵੈਸਾ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਕੁਛ ਹਾਨਿ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ
PDF/HTML Page 1688 of 1906
single page version
ਯਾ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ-ਸੇ ਕੁਛ ਜਾਤਾ ਨਹੀਂ, ਮਾਤ੍ਰ ਸ਼ਰੀਰ ਬਦਲਤਾ ਹੈ. ਵਰ੍ਤਮਾਨ ਕ੍ਸ਼ੇਤ੍ਰ-ਸੇ ਦੂਰ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਐਸਾ ਹੁਆ ਐਸਾ ਲਗੇ. ਆਤ੍ਮਾ ਤੋ ਵੈਸਾਕਾ ਵੈਸਾ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਕੁਛ ਹਾਨਿ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ. ਆਤ੍ਮਾਕੇ ਕੋਈ ਗੁਣੋਂਕੀ ਯਾ ਕਿਸੀ ਭੀ ਪ੍ਰਕਾਰਕੀ ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਹਾਨਿ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ.
ਕਰਨਾ ਅਨ੍ਦਰਮੇਂ ਹੈ. ਅਨ੍ਦਰ-ਸੇ ਭਾਵ ਕੈਸਾ ਉਗ੍ਰ ਹੋ ਗਯਾ. ਸ੍ਵਤਂਤ੍ਰ ਹੈ. ਸਬਕੇ ਪਰਿਮਾਮ ਸ੍ਵਤਂਤ੍ਰ ਹੈੈਂ. ਐਸੇ ਗੁਰੁ ਮਿਲੇ ਔਰ ਘਰਮੇਂ ਸਬ ਐਸਾ ਵਾਤਾਵਰਣ. ਨਾਨਾਲਾਲਭਾਈ ਕੈਸੇ ਥੇ, ਐਸਾ ਹੋ. ਲੇਕਿਨ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਕ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਸ੍ਵਤਂਤ੍ਰ ਹੈਂ. ਕ੍ਯਾ ਹੋ? ਐਸੇ ਭਾਵ ਹੋ ਗਯੇ. ਆਯੁਸ਼੍ਯ ਵੈਸੇ ਹੀ ਪੂਰਾ ਹੋਨੇਵਾਲਾ ਥਾ. ਜੈਸੀ ਅਪਨੀ ਰੁਚਿ ਹੋ ਵਹ ਅਪਨੇ ਸਾਥ ਆਤਾ ਹੈ. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਉਪਦੇਸ਼ ਦਿਯਾ ਵਹ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨੇਕਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਤੁਰਨ੍ਤ ਯਹੀ ਵਿਕਲ੍ਪ ਆਯਾ ਕਿ ਮਾਤਾਜੀਕੇ ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਕਰਨੇ ਪਹੁਁਚ ਜਾਤੇ ਹੈਂ, ਭਗਵਾਨਕੇ ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਕਰਨੇ ਪਹੁਁਚ ਜਾਤੇ ਹੈਂ.
ਸਮਾਦਾਨਃ- ਉਪਦੇਸ਼ਕੀ ਜਮਾਵਟ ਕੀ ਹੈ. ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ ਕਿ ਮੇਰੇ ਗੁਰੁਨੇ ਜੋ ਉਪਦੇਸ਼ਕੀ ਜਮਾਵਟ ਕੀ, ਉਸਕੇ ਆਗੇ ਮੁਝੇ ਸਬ ਤੁਚ੍ਛ ਹੈ. ਜਗਤਕਾ ਰਾਜ ਯਾ ਤੀਨ ਲੋਕਕਾ ਰਾਜ ਭੀ ਮੁਝੇ ਤੁਚ੍ਛ ਲਗਤਾ ਹੈ. ਗੁਰੁਦੇਵਕੇ ਉਪਦੇਸ਼ਕੀ ਜਮਾਵਟਕੇ ਆਗੇ ਚਾਹੇ ਜੋ ਭੀ ਪ੍ਰਸਂਗਮੇਂ, ਉਸ ਉਪਦੇਸ਼ਕੇ ਆਗੇ ਸਬ ਗੌਣ ਹੈ. ਏਕ ਗੁਰੁਦੇਵਕਾ ਉਪਦੇਸ਼ ਹ੍ਰੁਦਯਮੇਂ ਰਖਕਰ, ਏਕ ਜ੍ਞਾਯਕ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਮੁਖ੍ਯ ਰਖਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ... ਲਕ੍ਸ਼੍ਮਣਜੀਨੇ ਤੀਰ੍ਥਂਕਰ ਗੋਤ੍ਰ ਬਾਁਧਾ ਹੈ ਤੋ ਗਤਿ ਅਲਗ-ਅਲਗ ਹੋ ਗਯੀ. ਰਾਮਚਂਦ੍ਰਜੀ ਮੋਕ੍ਸ਼ ਪਧਾਰੇ, ਲਕ੍ਸ਼੍ਮਣਜੀ ਕਹਾਁ ਗਯੇ, ਸਬਕੇ ਪਰਿਣਾਮ ਅਨੁਸਾਰ (ਚਲੇ ਜਾਤੇ ਹੈਂ). ਲਕ੍ਸ਼੍ਮਣਜੀ ਤੀਰ੍ਥਂਕਰ ਹੋਨੇਵਾਲੇ ਹੈਂ. ਸਬਕੇ ਪਰਿਣਾਮ (ਅਨੁਸਾਰ ਸਬ) ਇਕਟ੍ਠੇ ਹੋ, ਫਿਰ ਬਿਛਡ ਜਾਯ. ਸਬਕੇ ਪਰਿਣਾਮ ਅਨੁਸਾਰ ਸਬ ਬਿਛਡਤੇ ਹੈਂ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਜਿਸਕੇ ਬਿਨਾ ਏਕ ਕ੍ਸ਼ਣ ਜੀ ਨਹੀਂ ਪਾਊਁਗਾ ਐਸਾ ਥਾ, ਉਸਕੇ ਬਿਨਾ ਅਨਨ੍ਤ ਕਾਲ ਬੀਤ ਗਯਾ. ਉਸਕੇ ਸਾਮਨੇ ਨਹੀਂ ਦੇਖੂਁਗਾ, ਐਸਾ ਉਸਕਾ ਕ੍ਰੋਧ ਥਾ, ਉਸਕੇ ਘਰ ਪੁਤ੍ਰ ਬਨਕਰ ਜਨ੍ਮਾ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਜਿਸਕੇ ਬਿਨਾ ਏਕ ਕ੍ਸ਼ਣ ਜੀ ਨਹੀਂ ਪਾਊਁਗਾ ਉਸਕੇ ਬਿਨਾ ਜੀਵਨੇ ਅਨਨ੍ਤ ਕਾਲ ਵ੍ਯਤੀਤ ਕਿਯਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਜਿਸਕਾ ਨਾਮ ਨਹੀਂ ਲੂਁਗਾ, ਐਸਾ ਕ੍ਰੋਧ ਥਾ. ਉਸਕੇ ਘਰ ਪੁਤ੍ਰ ਬਨਕਰ ਜਨ੍ਮਾ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਪੁਤ੍ਰ ਬਨਕਰ ਜਨ੍ਮਤਾ ਹੈ. ਐਸਾ ਸ਼੍ਰੀਮਦਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਹਾਁ, ਸ਼੍ਰੀਮਦਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ... ਸ੍ਵਯਂ ਭਿਨ੍ਨ ਨਹੀਂ ਜਾਨਤਾ ਹੈ. ਅਨਾਦਿਕੇ ਭ੍ਰਮਕੇ ਕਾਰਣ ਏਕਤ੍ਵ ਕਰ ਰਹਾ ਹੈ. ਉਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਨਹੀਂ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਭਿਨ੍ਨ ਕਰਨਾ ਅਪਨੇ ਹਾਥਕੀ ਬਾਤ ਹੈ. ਕਿਤਨੇ ਜਨ੍ਮ- ਮਰਣ ਕਿਯੇ ਹੈਂ. ਐਸੇਮੇਂ ਇਸ ਭਵਮੇਂ ਗੁਰੁਦੇਵ ਮਿਲੇ, ਐਸਾ ਉਪਦੇਸ਼ ਮਿਲਾ. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਸਮਾਜਕੇ ਬੀਚ, ਸਬਕੇ ਬੀਚ ਰਹਕਰ ਜੋ ਉਪਦੇਸ਼ ਦਿਯਾ ਹੈ, ਵਹ ਇਸ ਪਂਚਮਕਾਲਕੇ ਅਨ੍ਦਰ ਕ੍ਵਚਿਤ (ਹੀ
PDF/HTML Page 1689 of 1906
single page version
ਬਨਤਾ ਹੈ).
ਕੋਈ ਮੁਨਿਵਰ ਜਂਗਲਮੇਂ ਹੋ. ਗੁਰੁਦੇਵ ਤੋ ਇਸ ਪਂਚਮਕਾਲਕਾ ਮਹਾਭਾਗ੍ਯ ਕਿ ਸਬ ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਓਂਕੋ ਬਰਸੋਂ ਤਕ ਉਪਦੇਸ਼ ਬਰਸਾਯਾ ਹੈ. ਵਹ ਉਪਦੇਸ਼ ਮਿਲਾ ਹੈ. .. ਪਂਚਮਕਾਲਮੇਂ ਗੁਰੁਦੇਵਕਾ ਯੋਗ ਮਿਲ ਗਯਾ. ਉਨਕੀ ਅਪੂਰ੍ਵ ਵਾਣੀ.. ਮਹਾਪੁਰੁਸ਼ਕੀ ਵਾਣੀ ਥੋਡੀ (ਹੋਤੀ ਹੈ), ਯੇ ਵਾਣੀ ਤੋ ਬਰਸੋਂ ਤਕ ਮਿਲੀ ਹੈ. ਕੋਈ ਬਾਰ ਮਿਲੇ ਤੋ ਭੀ ਮਹਾਭਾਗ੍ਯਕੀ ਬਾਤ ਹੈ. ਯੇ ਤੋ ਬਰਸੋਂ ਤਕ ਮਿਲੀ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਨਯੀ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਮਿਲੀ ਹੋ, ਗੁਰੁਦੇਵਕਾ ਉਪੇਦਸ਼ ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ? ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਸੁਨਨਾ? ਐਸਾ ਲਗਨਾ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਬਾਹ੍ਯ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਛੋਡਕਰ ਅਂਤਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰਨੇਕੋ ਕਹਾ ਹੈ. ਬਾਕੀ ਜਗਤਕੋ ਤੂ ਭੂਲ ਜਾ ਔਰ ਤੇਰੇ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰ. ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਯਾਦ ਕਰ. ਆਤ੍ਮਾ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਦੁਨਿਯਾ ਯਾਦ ਕਰ. ਜਗਤਕੀ ਦੁਨਿਯਾ ਵਿਸ੍ਮ੍ਰੁਤ ਕਰਨੇ ਜੈਸੀ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾ ਕੋਈ ਅਪੂਰ੍ਵ ਹੈ, ਵਹ ਅਲੌਕਿਕ ਵਸ੍ਤੁ ਹੈ. ਉਸੇ ਯਾਦ ਕਰ, ਉਸਕੀ ਪਹਚਾਨ ਕਰ.
ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਦੁਨਿਯਾ ਕੋਈ ਅਲਗ ਹੈ. ਚੈਤਨ੍ਯ ਅਨਨ੍ਤ ਗੁਣ-ਸੇ ਭਰਪੂਰ ਵਸ੍ਤੁ ਹੈ. ਸਰ੍ਵੋਤ੍ਕ੍ਰੁਸ਼੍ਟ ਭਗਵਾਨ, ਗੁਰੁ ਔਰ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਜਗਤਮੇਂ ਮਿਲਨਾ ਹੀ ਦੁਰ੍ਲਭ ਹੈ. ਪਂਚਮਕਾਲਮੇਂ ਮਿਲੇ ਔਰ ਅਨ੍ਦਰ ਆਤ੍ਮਾ ਅਪੂਰ੍ਵ ਹੈ ਉਸਕੀ ਬਾਤ ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਬਤਾਯੀ. ਕੋਈ ਵਸ੍ਤੁ ਅਪੂਰ੍ਵ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਅਨਨ੍ਤ ਬਾਰ ਦੇਵਲੋਕਮੇਂ ਗਯਾ. ਜਗਤਮੇਂ ਸਬ ਪਦਵੀ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਹੋ ਗਯੀ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਏਕ ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਪਦਵੀ, ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨਕੀ ਪਦਵੀ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਨਹੀਂ ਹੁਯੀ. ਵਹ ਅਪੂਰ੍ਵ ਹੈ. ਵਹ ਕੈਸੇ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਹੋ, ਉਸਕੀ ਭਾਵਨਾ ਕਰਨੇ ਜੈਸੀ ਹੈ.
ਜਿਨਵਰ ਸ੍ਵਾਮੀ ਮਿਲੇ ਪਰਨ੍ਤੁ ਸ੍ਵਯਂਨੇ ਪਹਚਾਨਾ ਨਹੀਂ. ਔਰ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਏਕ ਦੁਰ੍ਲਭ ਹੈ, ਵਹ ਅਪੂਰ੍ਵ ਹੈ. ਜਗਤਮੇਂ ਵਹ ਅਪੂਰ੍ਵ ਵਸ੍ਤੁ ਹੈ. ਬਾਕੀ ਸਬ ਜਗਤਮੇਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਹੋ ਗਯਾ ਹੈ. (ਅਨਾਦਿ- ਸੇ ਸ੍ਵਯਂਕੋ) ਭੂਲਤਾ ਆਯਾ ਹੈ. ਉਸੇ ਭੂਲਕਰ ਪੁਣ੍ਯ ਦੇਖਕਰ ਉਸੇ ਐਸਾ ਲਗਤਾ ਹੈ ਕਿ ਕੁਛ ਨਯਾ ਹੈ. ਵਹ ਨਯਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਆਤ੍ਮਾ ਵਸ੍ਤੁ ਹੀ ਨਵੀਨ ਹੈ. ਐਸੇਮੇਂ ਪਂਚਮਕਾਲਮੇਂ ਗੁਰੁਦੇਵ ਮਿਲੇ, ਉਨਕੀ ਵਾਣੀ ਮਿਲੀ, ਉਨਕਾ ਸਾਨ੍ਨਿਧ੍ਯ ਮਿਲਾ. ਵਹ ਕੋਈ ਮਹਾਭਾਗ੍ਯਕੀ ਬਾਤ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਪਂਚਮਕਾਲਮੇਂ ਐਸਾ ਮਿਲੇ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ... ਮੁਝੇ ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕੇ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਚਲੇਗਾ. ਪ੍ਰਭੁ! ਮੈਂ ਆਪਕੋ ਸਾਥਮੇਂ ਰਖਤਾ ਹੂਁ. ਪਂਚ ਪਰਮੇਸ਼੍ਠੀ ਭਗਵਂਤੋਂਕੋ ਮੈਂ ਸਾਥਮੇਂ ਰਖਤਾ ਹੂਁ. ਆਪਕੇ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਚਲੇਗਾ. ਮੈਂ ਆਪਕੋ ਸਾਥਮੇਂ ਰਖਕਰ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰੁਁਗਾ, ਮੁਝ-ਸੇ ਕਰੁਁਗਾ, ਲੇਕਿਨ ਆਪਕੋ ਸਾਥਮੇਂ ਰਖੂਁਗਾ. ਮਾਁ-ਬਾਪਕੋ ਸਾਥਮੇਂ ਰਖਤਾ ਹੈ, ਵੈਸੇ ਪਂਚ ਪਰਮੇਸ਼੍ਠੀ ਭਗਵਂਤ, ਆਪ ਪਧਾਰੋ, ਮੈਂ ਆਪਕੋ ਸਾਥਮੇਂ ਰਖਤਾ ਹੂਁ, ਆਪਕੇ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਚਲੇਗਾ.
ਦੀਕ੍ਸ਼ਾ ਉਤ੍ਸਵਮੇਂ ਸਬ ਪਧਾਰੋ. ਸਬਕੋ ਨਿਮਂਤ੍ਰਣ ਦੇਤੇ ਹੈਂ. ਤੀਰ੍ਥਂਕਰੋਂਕੋ, ਅਰਿਹਂਤ, ਸਿਦ੍ਧ, ਆਚਾਰ੍ਯ, ਉਪਾਧ੍ਯਾਯ, ਸਾਧੁ ਸਬ ਪਧਾਰੋ. ਸਬਕੋ ਮੈਂ ਨਿਮਂਤ੍ਰਣ ਦੇਤਾ ਹੂਁ. ਮੈਂ ਦੀਕ੍ਸ਼ਾ ਲੇਤਾ ਹੂਁ, ਮੇਰੇ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ-ਸੇ ਮੈਂ ਜਾਤਾ ਹੂਁ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਆਪ ਮੇਰੇ ਸਾਥ ਆਓ. ਆਪਕੇ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਚਲੇਗਾ.
PDF/HTML Page 1690 of 1906
single page version
ਐਸੇ ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਕੋ ਭੀ ਐਸਾ ਹੋਤਾ ਹੈ ਕਿ ਮੁਝੇ ਆਤ੍ਮਾ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਉਸਮੇਂ ਦੇਵ- ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕੇ ਬਿਨਾ ਮੁਝੇ ਨਹੀਂ ਚਲੇਗਾ. ਮੈਂ ਸਾਥਮੇਂ ਰਖਤਾ ਹੂਁ.
.. ਇਸ ਦੁਨਿਯਾਕੋ ਭੂਲਕਰ ਚੈਤਨ੍ਯਕੀ ਦੁਨਿਯਾ ਔਰ ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕੀ ਦੁਨਿਯਾ, ਉਸੇ ਯਾਦ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ, ਵਹ ਸ੍ਮਰਣਮੇਂ ਰਖਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ. ਜਗਤਮੇਂ ਦੂਸਰਾ ਕੁਛ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਨਹੀਂ ਹੈ.
.. ਉਸਮੇਂ-ਸੇ ਆਕਰ ਵਾਣੀ ਬਰਸਾਯੇ. ਔਰ ਤੀਰ੍ਥਂਕਰ ਭਗਵਾਨਕੀ ਵਾਣੀ ਨਿਰਂਤਰ ਬਰਸੇ. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਭੀ ਤੀਰ੍ਥਂਕਰ ਭਗਵਾਨ ਜੈਸਾ ਹੀ ਕਾਮ ਅਭੀ ਕਿਯਾ ਹੈ. ਉਨਕੀ ਵਾਣੀ ਨਿਰਂਤਰ ਬਰਸਤੀ ਰਹੀ, ਬਰਸੋਂ ਤਕ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- .. ਆਲੋਚਨਾਕਾ ਪਾਠ ਬੋਲਾ ਥਾ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਆਚਾਰ੍ਯਦੇਵ ਖੁਦ ਕਹਤੇ ਹੈਂ ਔਰ ਗੁਰੁਦੇਵ ਆਲੋਚਨਾ ਪਢਤੇ ਥੇ. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਉਪਦੇਸ਼ਕੀ ਜਮਾਵਟ ਬਰਸੋਂ ਤਕ ਕੀ ਥੀ. ਹ੍ਰੁਦਯਮੇਂ ਵਹ ਰਖਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ. ਯੇ ਪ੍ਰੁਥ੍ਵੀਕਾ ਰਾਜ ਪ੍ਰਿਯ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਤੀਨ ਲੋਕਕਾ ਰਾਜ ਪ੍ਰਿਯ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਵਹ ਸਬ ਮੁਝੇ ਤੁਚ੍ਛ ਲਗਤਾ ਹੈ. ਗੁਰੁ-ਉਪਦੇਸ਼ਕੀ ਜਮਾਵਟ ਹੀ ਮੁਝੇ ਮੁਖ੍ਯ ਹੈ, ਕਿ ਜਿਸਮੇਂ-ਸੇ ਜ੍ਞਾਯਕ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ. ਵਹੀ ਮੁਝੇ ਮੁਖ੍ਯ ਹੈ. ਬਾਕੀ ਸਬ ਮੁਝੇ ਜਗਤਮੇਂ ਤੁਚ੍ਛ ਹੈ.
ਚਤ੍ਤਾਰੀ ਮਂਗਲਂ, ਅਰਿਹਂਤਾ ਮਂਗਲਂ, ਸਾਹੂ ਮਂਗਲਂ, ਕੇਵਲਿਪਣਤ੍ਤੋ ਧਮ੍ਮੋ ਮਂਗਲਂ. ਚਤ੍ਤਾਰੀ ਲੋਗੁਤ੍ਤਮਾ, ਅਰਿਹਂਤਾ ਲੋਗੁਤ੍ਤਮਾ, ਸਿਦ੍ਧਾ ਲੋਗੁਤ੍ਤਮਾ, ਸਾਹੂ ਲੋਗੁਤ੍ਤਮਾ, ਕੇਵਲਿਪਣਤ੍ਤੋ ਧਮ੍ਮੋ ਲੋਗੁਤ੍ਤਮਾ.
ਚਤ੍ਤਾਰੀ ਸ਼ਰਣਂ ਪਵਜ੍ਜਾਮਿ, ਅਰਿਹਂਤਾ ਸ਼ਰਣਂ ਪਵਜ੍ਜਾਮਿ, ਸਿਦ੍ਧਾ ਸ਼ਰਣਂ ਪਵਜ੍ਜਾਮਿ, ਕੇਵਲੀ ਪਣਤ੍ਤੋ ਧਮ੍ਮੋ ਸ਼ਰਣਂ ਪਵਜ੍ਜਾਮਿ.
ਚਾਰ ਸ਼ਰਣ, ਚਾਰ ਮਂਗਲ, ਚਾਰ ਉਤ੍ਤਮ ਕਰੇ ਜੇ, ਭਵਸਾਗਰਥੀ ਤਰੇ ਤੇ ਸਕਲ਼ ਕਰ੍ਮਨੋ ਆਣੇ ਅਂਤ. ਮੋਕ੍ਸ਼ ਤਣਾ ਸੁਖ ਲੇ ਅਨਂਤ, ਭਾਵ ਧਰੀਨੇ ਜੇ ਗੁਣ ਗਾਯੇ, ਤੇ ਜੀਵ ਤਰੀਨੇ ਮੁਕ੍ਤਿਏ ਜਾਯ. ਸਂਸਾਰਮਾਂਹੀ ਸ਼ਰਣ ਚਾਰ, ਅਵਰ ਸ਼ਰਣ ਨਹੀਂ ਕੋਈ. ਜੇ ਨਰ-ਨਾਰੀ ਆਦਰੇ ਤੇਨੇ ਅਕ੍ਸ਼ਯ ਅਵਿਚਲ ਪਦ ਹੋਯ. ਅਂਗੂਠੇ ਅਮ੍ਰੁਤ ਵਰਸੇ ਲਬ੍ਧਿ ਤਣਾ ਭਣ੍ਡਾਰ. ਗੁਰੁ ਗੌਤਮਨੇ ਸਮਰੀਏ ਤੋ ਸਦਾਯ ਮਨਵਾਂਛਿਤ ਫਲ ਦਾਤਾ.