PDF/HTML Page 1735 of 1906
single page version
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਜ੍ਞਾਨੀਕੋ ਜੋ ਵਾਸ੍ਤਵਮੇਂ ਪਹਚਾਨਤਾ ਹੈ, ਵਹ ਜ੍ਞਾਨੀ ਹੁਏ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤਾ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਵਾਸ੍ਤਵਮੇਂ ਉਨਕਾ ਅਂਤਰ ਪਹਿਚਾਨੇ ਤੋ ਵਹ ਸ੍ਵਯਂ ਜ੍ਞਾਨੀ ਹੁਏ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤਾ. ਅਂਤਰ ਪਰਿਣਤਿਕੋ ਪਹਿਚਾਨੇ ਤੋ ਅਪਨੀ ਪਰਿਣਤਿ ਭੀ ਵੈਸੀ ਹੀ ਹੋ ਜਾਤੀ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਅਂਤਰ ਪਰਿਣਤਿ ਯਹੀ ਨ? ਅਭੀ ਜੋ ਅਪਨੀ ਬਾਤ ਹੁਯੀ, ਬਾਹਰਮੇਂ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਰਾਗ ਹੋਨੇ ਪਰ ਭੀ ਅਂਤਰ ਜ੍ਞਾਨ ਤੋ ਐਸਾ ਹੀ ਕਾਮ ਕਰਤਾ ਰਹਤਾ ਹੈ, ਦੋ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕੀ ਭਿਨ੍ਨਤਾ ਹੈ ਇਸਲਿਯੇ ਰਾਗਕਾ ਕੁਛ ਕਾਰ੍ਯ ਬਾਹਰਮੇਂ ਆਵੇ ਯਾ ਪਰਦ੍ਰਵ੍ਯ ਅਪਨੇਮੇਂ ਕੁਛ ਕਰਵਾਯੇ ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਬਨਤਾ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਪਰਦ੍ਰਵ੍ਯਕਾ ਕੋਈ ਕਾਰ੍ਯ ਰਾਗਕੇ ਕਾਰਣ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਉਸਸੇ ਭਿਨ੍ਨ, ਸ਼ਰੀਰ- ਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਪਰਿਣਮਨ ਵਰ੍ਤਤਾ ਹੈ ਔਰ ਵਿਭਾਵ ਅਪਨਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਉਸਸੇ ਭੀ ਉਨਕਾ ਪਰਿਣਮਨ ਭਿਨ੍ਨ ਵਰ੍ਤਤਾ ਹੈ. ਰਾਗ ਹੋ, ਉਸ ਰਾਗਕੇ ਕਾਰਣ ਬਾਹਰ ਹੋਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਔਰ ਰਾਗਕੇ ਕਾਰਣ ਸ਼ਰੀਰਕਾ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਔਰ ਵਹ ਰਾਗ ਅਪਨਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਰਾਗ-ਸੇ ਭੀ ਸ੍ਵਯਂ ਭਿਨ੍ਨ ਪਰਿਣਮਤਾ ਹੈ. ਰਾਗਕਾ ਭੀ ਉਨ੍ਹੇਂ ਸ੍ਵਾਮੀਤ੍ਵ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਉਸਸੇ ਭੀ ਭਿਨ੍ਨ ਪਰਿਣਮਤਾ ਹੈ, ਉਸਕਾ ਉਨ੍ਹੇਂ ਸ੍ਵਾਮੀਤ੍ਵ ਨਹੀਂ ਹੈ.
ਉਸਕੀ ਜ੍ਞਾਯਕਕੀ ਧਾਰਾ ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ, ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਭਿਨ੍ਨ ਪਰਿਣਮਤੀ ਹੈ. ਉਸੇ ਵਹ ਭੂਲਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਵਹ ਉਨਕਾ ਅਂਤਰ ਪਰਿਣਮਨ ਹੈ. ਰਾਗ-ਸੇ ਬਾਹਰਕਾ ਤੋ ਕੁਛ ਹੋਤਾ ਨਹੀਂ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਰਾਗ-ਸੇ ਭੀ ਸ੍ਵਯਂ ਭਿਨ੍ਨ ਪਰਿਣਮਤਾ ਹੈ. ਐਸਾ ਕਰੁਁ, ਵੈਸਾ ਕਰੁਁ, ਐਸਾ ਰਾਗ ਆਯੇ, ਫਿਰ ਭੀ ਵਹ ਰਾਗ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਉਸ ਸਮਯ ਭੀ ਸ੍ਵਯਂ ਭਿਨ੍ਨ ਪਰਿਣਮਤੇ ਹੈਂ. ਰਾਗਰੂਪ ਵੇ ਨਹੀਂ ਪਰਿਣਮਤੇ.
ਮੁੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਉਸ ਵਕ੍ਤ ਉਸਕਾ ਸ੍ਵਾਮੀਤ੍ਵ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਸਮਾਧਾਨਃ- ਉਸ ਵਕ੍ਤ ਉਸ ਰਾਗਕਾ ਸ੍ਵਾਮੀਤ੍ਵ ਭੀ ਉਸੇ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਐਸੀ ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਜ੍ਞਾਯਕਕੀ ਭਿਨ੍ਨ ਧਾਰਾ, ਜ੍ਞਾਤਾਧਾਰਾ (ਵਰ੍ਤਤੀ ਹੈ). ਕਰ੍ਤਾਬੁਦ੍ਧਿ ਨਹੀਂ ਹੈ ਔਰ ਜ੍ਞਾਤਾਧਾਰਾ ਵਰ੍ਤਤੀ ਹੈ. ਆਂਸ਼ਿਕ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿ ਧਾਰਾ, ਜ੍ਞਾਤਾ ਧਾਰਾ ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਵਰ੍ਤਤੀ ਹੀ ਰਹਤੀ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਯੇ ਤੋ ਜ੍ਞਾਨੀਕਾ ਅਲੌਕਿਕ ਅਂਤਰ ਪਰਿਣਮਨ ਹੈ, ਕਿ ਜੋ ਅਜ੍ਞਾਨੀ ਜੀਵੋਂਕੋ ਖ੍ਯਾਲਮੇਂ ਨਹੀਂ ਆਤਾ ਹੈ ਔਰ ਕਰ੍ਤਾਬੁਦ੍ਧਿਕਾ ਸੇਵਨ ਕਰਤਾ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਬਾਹਰ-ਸੇ ਐਸਾ ਲਗੇ ਕਿ ਮਾਨੋਂ ਕਰਤੇ ਹੋਂ. ਮਾਨੋਂ ਸਬ ਕਰਤੇ ਹੋ ਐਸਾ ਲਗੇ. ਅਂਤਰ-ਸੇ ਉਸਕਾ ਭਿਨ੍ਨ ਜ੍ਞਾਯਕਰੂਪ ਪਰਿਣਮਨ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਤਾ ਹੈ, ਬਾਕੀ ਦਿਖੇ ਐਸਾ, ਬੋਲੇ
PDF/HTML Page 1736 of 1906
single page version
ਐਸਾ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸਕਾ ਪਰਿਣਮਨ ਅਨ੍ਦਰ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਇਸੀਲਿਯੇ ਅਜ੍ਞਾਨੀਕੋ ਭ੍ਰਮ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਇਸੀਲਿਯੇ ਅਜ੍ਞਾਨੀਕੋ ਭ੍ਰਮ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- .. ਉਸਕੀ ਕਰ੍ਤਾਬੁਦ੍ਧਿ ਛੂਟ ਜਾਯ, ਐਸੀ ਯਹ ਬਾਤ ਹੈ. ਅਨ੍ਯਥਾ ਐਸੀ ਸ਼ਂਕਾ ਹੋ ਕਿ ਇਤਨੀ ਸ਼ਰੀਰਕੀ ਕ੍ਰਿਯਾ (ਹੋਤੀ ਹੈ), ਉਸੀ ਵਕ੍ਤ ਸਮਯ-ਸਮਯਮੇਂ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਚਲਤਾ ਹੋਗਾ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਅਂਤਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ-ਸੇ ਦੇਖ, ਐਸਾ ਸ਼੍ਰੀਮਦਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ ਨ? ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਉਸ ਜਾਤਕਾ ਖ੍ਯਾਲ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਸ੍ਵਯਂ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿਮੇਂ ਪਰਿਣਮਤਾ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਦੇਖਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਹਾਁ-ਸੇ ਲਾਯੇ? ਇਸਲਿਯੇ ਉਸੇ ਐਸਾ ਹੋਤਾ ਹੈ ਕਿ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿਮੇਂ ਤੋ ਯਹ ਮੈਂ ਕਰੁਁ, ਯਹ ਮੈਂ ਕਰੁਁ. ਵੈਸਾ ਹੀ ਵੇ ਕਹਤੇ ਹੈਂ. ਉਨਕੇ ਅਭਿਪ੍ਰਾਯਮੇਂ ਕ੍ਯਾ ਫਰ੍ਕ ਹੈ, ਉਨਕੀ ਪਰਿਣਤਿਮੇਂ ਵਹ ਕੈਸੇ ਪਕਡਨਾ? ਉਸਕੋ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਉਸ ਜਾਤਕਾ ਅਨੁਭਵ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਭਿਨ੍ਨਤਾ ਕੈਸੇ ਰਹੇ? ਯੇ ਸਬ ਬੋਲਤੇ ਹੈਂ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਨ੍ਦਰ ਪਰਿਣਤਿ ਭਿਨ੍ਨ ਕੈਸੇ ਰਹਤੀ ਹੈ? ਉਸ ਜਾਤਕਾ ਉਸੇ ਅਨੁਭਵ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਉਸੇ ਪਕਡਨਾ ਮੁਸ਼੍ਕਿਲ ਪਡਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਜਬਤਕ ਅਨੁਭਵ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ, ਤਬਤਕ ਧਾਰਣਾਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਸ੍ਪਸ਼੍ਟਰੂਪ-ਸੇ ਐਸਾ ਵਿਚਾਰ ਕਿਯਾ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਫਿਰ ਭੀ ਸ਼ਂਕਾ ਪਡੇ ਕਿ ਜ੍ਞਾਨੀਕੋ ਐਸਾ ਨਿਰਂਤਰ ਰਹਤਾ ਹੋਗਾ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਹਾਁ, ਨਿਰਂਤਰ ਰਹਤਾ ਹੋਗਾ? ਐਸਾ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਜੈਸੇ ਉਸੇ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਨਿਰਂਤਰ ਰਹਤੀ ਹੈ, ਅਜ੍ਞਾਨ ਦਸ਼ਾਮੇਂ ਏਕ ਕ੍ਸ਼ਣ ਭੀ ਖਣ੍ਡ ਨਹੀਂ ਪਡਤਾ. ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ, ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਜੋ- ਜੋ ਰਾਗਕੀ ਧਾਰਾ, ਵਿਭਾਵਕੀ ਧਾਰਾ, ਵਿਕਲ੍ਪਕੀ ਧਾਰਾਮੇਂ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਉਸੇ ਨਿਰਂਤਰ ਰਹਤੀ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ-ਸੇ ਵਹ ਭਿਨ੍ਨ ਨਹੀਂ ਪਡਤਾ ਹੈ, ਸ਼ਰੀਰ-ਸੇ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ-ਸੇ. ਕੋਈ ਭੀ ਵਿਕਲ੍ਪਮੇਂ ਏਕਮੇਕ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਜੈਸੇ ਉਸਕੀ ਰਹਤੀ ਹੈ, ਵੈਸੇ ਹੀ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਪਰਿਣਤਿ (ਜ੍ਞਾਨੀਕੀ) ਰਹਤੀ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ ਉਸੇ ਖਣ੍ਡ ਨਹੀਂ ਪਡਤਾ. ਉਸਮੇਂ ਉਸੇ ਵਿਭਾਵਕੇ ਸਾਥ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ. ਜੈਸੇ (ਅਜ੍ਞਾਨ ਦਸ਼ਾਮੇਂ) ਏਕਤ੍ਵ ਰਹਤਾ ਹੈ, ਵੈਸੇ ਹੀ ਵਹ ਭਿਨ੍ਨ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਭਿਨ੍ਨ ਰਹਨੇ-ਸੇ ਜੋ ਰਾਗਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਉਸਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਰਹਤਾ ਹੈ.
ਰਾਗਮੇਂ ਜੋ ਭਾਵ ਆਯੇ, ਉਸਮੇਂ ਵਹ ਤਨ੍ਮਯ ਨਹੀਂ ਹੋ ਜਾਤਾ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਮੁਕ ਪ੍ਰਕਾਰਕੇ ਭਾਵ ਉਸੇ ਆਤੇ ਹੈਂ, ਇਸਲਿਯੇ ਵਹ ਬੋਲਤਾ ਹੈ, ਇਸਕਾ ਐਸਾ ਕਰਨਾ, ਉਸਕਾ ਵੈਰਾ ਕਰਨਾ. ਐਸਾ ਬੋਲੇ. ਜੋ ਗ੍ਰੁਹਸ੍ਥਾਸ਼੍ਰਮਮੇਂ ਹੋ ਵਹ ਉਸ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧਿਤ ਬੋਲੇ ਔਰ ਜੋ ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕੇ ਪ੍ਰਸਂਗ ਹੋ, ਉਸਮੇਂ ਐਸਾ ਬੋਲੇ, ਭਗਵਾਨਕਾ ਐਸਾ ਕਰੋ, ਗੁਰੁਕਾ ਐਸਾ ਕਰੋ, ਐਸਾ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕਾ ਕਰੋ. ਐਸਾ ਬੋਲੇ. ਇਸਲਿਯੇ ਉਸੇ ਐਸਾ ਲਗਤਾ ਹੈ ਕਿ ਏਕਤ੍ਵਪਨੇ (ਬੋਲਤੇ ਹੈਂ). ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਨਕੀ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਜੈਸੀ ਉਸੇ ਰਾਗਕੀ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਚਲਤੀ ਹੈ, ਵੈਸੇ ਉਨਕੀ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਬੀਚਮੇਂ ਜੋ ਰਾਗ ਆਤਾ ਹੈ, ਉਸ ਰਾਗਮੇਂ ਵੈਸੇ ਭਾਵ ਆਤੇ ਹੈਂ. ਉਸ ਭਾਵਕੇ ਕਾਰਣ ਉਸ ਪ੍ਰਕਾਰਕਾ ਬੋਲਨਾ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸੀ ਕ੍ਸ਼ਣ ਵਹ ਭਿਨ੍ਨ ਰਹਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਅਂਤਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ-ਸੇ, ਆਪਨੇ ਕਹਾ ਕਿ, ਸ਼੍ਰੀਮਦਜੀਨੇ ਕਹਾ ਹੈ ਕਿ ਅਂਤਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ-
PDF/HTML Page 1737 of 1906
single page version
ਸੇ ਦੇਖ. ਅਂਤਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ-ਸੇ ਦੇਖਨਾ ਤੋ ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ-ਸੇ ਦੇਖਨੇਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰਨਾ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਅਮੁਕ ਜਾਤਕੀ ਯੁਕ੍ਤਿ, ਦਲੀਲ-ਸੇ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰ ਸਕੇ. ਬਾਕੀ ਤੋ ਕਰ ਨਹੀਂ ਸਕਤਾ. ਬਾਕੀ ਉਨਕੇ ਪਰਿਚਯ-ਸੇ, ਉਨਕੀ ਬਾਤ-ਸੇ ਐਸੇ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰੇ. ਯੁਕ੍ਤਿ, ਦਲੀਲ, ਨ੍ਯਾਯ- ਸੇ, ਸਿਦ੍ਧਾਨ੍ਤ-ਸੇ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰੇ. ਬਾਕੀ ਉਸੇ ਉਸ ਜਾਤਕਾ ਖ੍ਯਾਲ ਨਹੀਂ ਹੈ ਇਸਲਿਯੇ ਉਸੇ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰਨਾ ਮੁਸ਼੍ਕਿਲ ਪਡਤਾ ਹੈ.
ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਿਚਾਰ ਕਰੇ ਤੋ ਉਸੇ ਖ੍ਯਾਲ ਆਯੇ ਕਿ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਹੋ ਸਕਤੀ ਹੈ. ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਪ੍ਰਤਿਕ੍ਸ਼ਣ ਅਪਨਾ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰੇ ਤੋ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ ਸਕੇ ਐਸਾ ਹੈ. ਯਦਿ ਨ ਹੋ ਤੋ ਵਹ ਭਿਨ੍ਨ ਹੀ ਨਹੀਂ ਪਡ ਸਕਤਾ. ਵਹ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡਤਾ ਹੈ, ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਜੋ ਸਿਦ੍ਧ ਹੋਤੇ ਹੈਂ, ਵੇ ਭੇਦਵਿਜ੍ਞਾਨ-ਸੇ ਹੀ ਹੋਤੇ ਹੈਂ. ਅਤਃ ਭੇਦਵਿਜ੍ਞਾਨ ਅਂਤਰਮੇਂ ਹੋ ਸਕਤਾ ਹੈ. ਉਸਕੀ ਭਾਵਨਾ ਐਸੀ ਹੋਤੀ ਹੈ ਕਿ ਦੂਸਰੇਕੋ ਸ਼ਂਕਾ ਪਡੇ ਕਿ ਯੇ ਸਬ ਭਾਵਨਾ ਐਸੀ ਦਿਖੇ ਕਿ ਮਾਨੋਂ ਕਰ੍ਤਾਬੁਦ੍ਧਿ ਜੈਸੀ ਦਿਖਤੀ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਇਸੀਲਿਯੇ ਆਜ ਵਿਚਾਰ ਆਯਾ ਕਿ ਆਪਕੋ ਹੀ ਪੂਛ ਲੂਁ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਹਾਁ, ਦਿਖੇ ਵੈਸਾ. ਪੂਜਾਮੇਂ ਐਸਾ ਦਿਖੇ, ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕੇ ਪ੍ਰਸਂਗਮੇਂ ਐਸਾ ਦਿਖੇ ਤੋ ਭੀ ਪ੍ਰਤਿਕ੍ਸ਼ਣ ਵਹ ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਨ੍ਯਾਰਾ ਹੀ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਜੈਸੇ ਮਕ੍ਖਨ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡ ਜਾਤਾ ਹੈ, ਫਿਰ-ਸੇ ਵਹ ਪਹਲੇਕੀ ਭਾਁਤਿ ਏਕਮੇਕ ਨਹੀਂ ਹੋ ਜਾਤਾ. ਛਾਛਕੇ ਸਾਥ ਰਹੇ ਤੋ ਭੀ ਵਹ ਮਕ੍ਖਨ ਭਿਨ੍ਨ ਹੀ ਤੈਰਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਏਕ ਬਾਰ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡਨੇਕੇ ਬਾਦ ਏਕਮੇਕ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਏਕਮੇਕ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ. .. ਜ੍ਞਾਨ ਜੋ ਹੈ, ਉਸ ਜ੍ਞਾਨਕੋ-ਜ੍ਞਾਯਕਕੋ ਭਿਨ੍ਨ ਕਿਯਾ. ਅਨਾਦਿ-ਸੇ ਜ੍ਞਾਨ ਤਰਫ ਦੇਖਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਔਰ ਵਿਭਾਵ ਤਰਫ ਦੇਖਤਾ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਨ- ਜ੍ਞਾਯਕ ਤਰਫ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਔਰ ਪਰਿਣਤਿ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਵਹ ਉਸੀ ਤਰਫ ਦੇਖਤਾ ਹੈ. ਵਿਭਾਵ ਤਰਫ ਉਸਕਾ ਅਲ੍ਪ ਹੋ ਗਯਾ ਹੈ. ਉਸਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਜ੍ਞਾਯਕ ਤਰਫ, ਪੂਰਾ ਚਕ੍ਰ ਜ੍ਞਾਯਕ ਤਰਫ ਹੋ ਗਯਾ ਹੈ. ਅਲ੍ਪ ਵਿਭਾਵ ਤਰਫ ਥੋਡਾ ਰਹਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਅਜ੍ਞਾਨੀਕੋ ਸ੍ਥੂਲ ਜ੍ਞਾਨ ਹੈ ਇਸਲਿਯੇ ਉਸੇ ਰਾਗ ਹੀ ਦਿਖਤਾ ਹੈ, ਜ੍ਞਾਨ ਦਿਖਾਈ ਨਹੀਂ ਦੇਤਾ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਰਾਗ ਦਿਖਤਾ ਹੈ, ਜ੍ਞਾਨ ਨਹੀਂ ਦਿਖਾਈ ਦੇਤਾ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਹਮੇਂ ਦੁਃਖ ਹੋ ਐਸੀ ਬਾਤ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਗੁਰੁਦੇਵਕਾ ਇਤਨਾ ਸੁਨਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸੀਸੇ ਸਮਾਧਾਨ ਕਰਤੇ ਹੈਂ. ਫਿਰ ਭੀ ਆਪਕੇ ਸ਼ਬ੍ਦ ਸੁਨਨੇ ਹੈਂ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਅਚਾਨਕ ਹੋ ਜਾਯ ਔਰ ਛੋਟੀ ਉਮ੍ਰ ਹੋ ਇਸਲਿਯੇ ਐਸਾ ਲਗੇ. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਕਹਾ ਹੈ, ਸ਼ਾਨ੍ਤਿ ਰਖਨੇ ਅਲਾਵਾ ਉਪਾਯ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਸਂਸਾਰਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ (ਐਸਾ ਹੀ ਹੈ). ਜਹਾਁ ਕੋਈ ਉਪਾਯ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਵਹਾਁ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿ ਰਖਨੀ ਹੀ ਸ਼੍ਰੇਯਰੂਪ ਹੈ.
ਅਨਨ੍ਤ ਜਨ੍ਮ-ਮਰਣ, ਜਨ੍ਮ-ਮਰਣ ਕਰਤੇ-ਕਰਤੇ ਭਵਕਾ ਅਭਾਵ ਹੋ ਐਸਾ ਮਾਰ੍ਗ ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ
PDF/HTML Page 1738 of 1906
single page version
ਬਤਾਯਾ. ਕਿਤਨੋਂਕੇ ਸਾਥ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧ ਕਰਕੇ ਸ੍ਵਯਂ ਆਯਾ, ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਛੋਡਕਰ ਕਿਤਨੇ ਹੀ ਚਲੇ ਗਯੇ ਔਰ ਸ੍ਵਯਂ ਕਿਸੀਕੋ ਛੋਡਕਰ ਆਯਾ ਹੈ. ਐਸੇ ਜਨ੍ਮ-ਮਰਣ (ਕਿਯੇ ਹੈਂ). ਕਭੀ ਲਮ੍ਬਾ ਆਯੁਸ਼੍ਯ, ਕਭੀ ਛੋਟਾ ਆਯੁਸ਼੍ਯ, ਐਸੇ ਅਨੇਕ ਜਾਤਕੇ ਜਨ੍ਮ ਜੀਵਨੇ ਧਾਰਣ ਕਿਯੇ ਹੈਂ. ਉਸਮੇਂ ਯਹ ਮਨੁਸ਼੍ਯਭਵ ਮਿਲਾ. ਇਸ ਮਨੁਸ਼੍ਯਭਵਕੇ ਅਨ੍ਦਰ ਏਕ ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਪਹਿਚਾਨ ਹੋ ਵਹ ਨਵੀਨ ਹੈ. ਬਾਕੀ ਜਨ੍ਮ-ਮਰਣ, ਜਨ੍ਮ-ਮਰਣ ਜਗਤਮੇਂ ਚਲਤੇ ਰਹਤੇ ਹੈਂ.
ਰਾਗ ਹੋ ਉਤਨਾ ਦੁਃਖ ਹੋ, ਤੋ ਭੀ ਬਦਲਕਰ ਅਨ੍ਦਰਮੇਂ ਸਮਾਧਾਨ ਕਰਨਾ ਵਹੀ ਸ਼੍ਰੇਯਰੂਪ ਹੈ. ਉਸਕਾ ਦੂਸਰਾ ਕੋਈ ਉਪਾਯ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਸਂਸਾਰ ਐਸਾ ਹੈ, ਸਂਸਾਰਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਐਸਾ ਹੈ. ਜੀਵਨੇ ਇਤਨੇ ਜਨ੍ਮ-ਮਰਣ ਕਿਯੇ ਹੈਂ ਕਿ ਜਿਤਨੇ ਜਗਤਕੇ ਪਰਮਾਣੁ ਹੈ, ਉਸੇ ਸ੍ਵਯਂਨੇ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਕੇ ਛੋਡੇ ਹੈਂ. ਇਤਨੇ ਜਗਤਕੇ ਪਰਮਾਣੁਕੋ (ਗ੍ਰਹਾ ਹੈ).
ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਕ ਆਕਾਸ਼ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ਮੇਂ ਏਕ-ਏਕ ਆਕਾਸ਼ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਪਰ ਅਨਨ੍ਤ ਬਾਰ ਜਨ੍ਮ-ਮਰਣ ਕਿਯੇ. ਜਿਤਨੇ ਵਿਭਾਵਕੇ ਅਧ੍ਯਵਸਾਯ ਹੈਂ, ਸਬ ਹੋ ਗਯੇ. ਉਤ੍ਸਰ੍ਪਿਣੀ, ਅਵਸਰ੍ਪਿਣੀ ਕਾਲਕੇ ਜਿਤਨੇ ਸਮਯ ਹੈਂ, ਉਤਨੀ ਬਾਰ ਸ੍ਵਯਂ ਅਨਨ੍ਤ ਬਾਰ ਜਨ੍ਮ-ਮਰਣ ਕਰ ਚੂਕਾ. ਅਨਨ੍ਤ ਬਾਰ ਨਿਗੋਦਮੇਂ ਗਯਾ, ਅਨਨ੍ਤ ਬਾਰ ਦੇਵਲੋਕਕੇ ਦੇਵਕੇ ਭਵ ਕਿਯੇ. ਨਰ੍ਕਮੇਂ ਅਨਨ੍ਤ ਭਵ ਕਿਯੇ, ਤਿਰ੍ਯਂਕੇ ਅਨਨ੍ਤ ਭਵ, ਮਨੁਸ਼੍ਯਕੇ ਅਨਨ੍ਤ ਭਵ ਕਿਯੇ. ਇਤਨੇ ਭਵ ਜੀਵਨੇ ਕਿਯੇ ਹੈਂ. ਉਸਮੇਂ ਕਿਤਨੋਂਕੇ ਸਾਥ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧ ਜੋਡਾ ਹੈ ਔਰ ਛੋਡਾ ਹੈ. ਜੀਵਕੋ ਐਸੇ ਅਨਨ੍ਤ ਜਨ੍ਮ-ਮਰਣ ਹੁਏ ਹੈਂ.
ਉਸਮੇਂ ਇਸ ਪਂਚਮ ਕਾਲਮੇਂ ਯਹ ਮਨੁਸ਼੍ਯਭਵ ਮਿਲਾ, ਉਸਮੇਂ ਗੁਰੁਦੇਵਕੀ ਵਾਣੀ ਮਿਲੀ ਔਰ ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਜੋ ਯਹ ਮਾਰ੍ਗ ਬਤਾਯਾ, ਉਸ ਮਾਰ੍ਗਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ ਵਹੀ ਉਪਾਯ ਹੈ. ਵਹੀ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿ ਔਰ ਸੁਖਕਾ ਉਪਾਯ ਹੈ. ਇਸ ਜੀਵਨਮੇਂ ਕੁਛ ਅਪੂਰ੍ਵਤਾ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ ਔਰ ਭਵਕਾ ਅਭਾਵ ਹੋ, ਐਸੇ ਸਂਸ੍ਕਾਰ ਡਲੇ ਤੋ ਵਹ ਸ਼੍ਰੇਯਰੂਪ ਹੈ. ਬਾਕੀ ਜੀਵਨੇ ਅਨੇਕ ਜਨ੍ਮ-ਮਰਣ ਕਿਯੇ ਹੈਂ. ਨਟੁਭਾਈਕੋ ਬਹੁਤ ਰੁਚਿ ਥੀ. ਅਂਤਰਮੇਂ ਵਹ ਰੁਚਿ ਲੇਕਰ ਗਯੇ ਹੈਂ. ਆਪ ਸਬਕੋ ਰੁਚਿ ਹੈ. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਕਹਾ ਹੈ ਵਹੀ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ ਹੈ.
ਜਗਤਮੇਂ ਕੁਛ ਅਪੂਰ੍ਵ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਕੋਈ ਪਦਵੀ ਅਪੂਰ੍ਵ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਏਕ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨਕੀ ਪਦਵੀ (ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਨਹੀਂ ਕੀ). ਜਿਨਵਰਸ੍ਵਾਮੀ ਜੀਵਕੋ ਮਿਲੇ ਹੈਂ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸਨੇ ਪਹਚਾਨਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਮਿਲੇ ਹੈਂ ਵਹ ਨਹੀਂ ਮਿਲਨੇ ਬਰਾਬਰ ਹੈ. ਏਕ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਨਹੀਂ ਹੁਆ ਹੈ. ਏਕ ਵਹ ਅਪੂਰ੍ਵ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਉਸੇ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਕਰਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਜੀਵਕੋ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕੈਸੇ ਹੋ, ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਪਹਿਚਾਨ ਕੈਸੇ ਹੋ (ਉਸਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ).
ਇਸ ਜਗਤਮੇਂ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਆਤ੍ਮਾ ਹੈ. ਯਹ ਸ਼ਰੀਰ ਭਿਨ੍ਨ ਔਰ ਆਤ੍ਮਾ ਭਿਨ੍ਨ, ਦੋਨੋਂ ਭਿਨ੍ਨ- ਭਿਨ੍ਨ ਵਸ੍ਤੁ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾ ਤੋ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਹੈ. ਏਕ ਦੇਹ ਛੋਡਕਰ ਦੂਸਰਾ ਦੇਹ ਧਾਰਣ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਤੋ ਕਹੀਂ ਮਰਣ ਹੋਤਾ ਨਹੀਂ. ਜਨ੍ਮ-ਮਰਣ ਆਤ੍ਮਾਕੇ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਨਟੁਭਾਈਕਾ ਆਤ੍ਮਾ ਤੋ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਮਰਣ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ, ਆਤ੍ਮਾ ਤੋ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾ ਭਿਨ੍ਨ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਹੈ, ਉਸੇ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰ ਲੇਨਾ. ਵਹੀ ਸਚ੍ਚਾ ਹੈ.
PDF/HTML Page 1739 of 1906
single page version
ਜੀਵਨਮੇਂ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕੈਸੇ ਹੋ? ਕਿ ਯਹ ਸ਼ਰੀਰ ਭਿਨ੍ਨ, ਆਤ੍ਮਾ ਭਿਨ੍ਨ, ਯੇ ਵਿਭਾਵ ਅਪਨਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਉਸਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਪਹਿਚਾਨ ਲੇਨਾ. ਏਕ ਜ੍ਞਾਯਕ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਪਹਿਚਾਨਨਾ ਵਹੀ ਸ਼੍ਰੇਯਰੂਪ ਹੈ. ਉਸੀਮੇਂ ਆਨਨ੍ਦ ਹੈ, ਉਸੀਮੇਂ ਸੁਖ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਹੈ. ਉਸੇ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨੇ- ਸੇ ਵਹ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਸ੍ਵਯਂ ਹੀ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧ ਹੀ ਸਚ੍ਚਾ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧ ਹੈ. ਜਗਤਕੇ ਅਨ੍ੇਦਰ ਦੂਸਰੇ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧਮੇਂ ਫੇਰਫਾਰ ਹੋਤੇ ਰਹਤੇ ਹੈਂ.
ਬਡੇ ਮੁਨਿਸ਼੍ਵਰ ਔਰ ਰਾਜੇਸ਼੍ਵਰੋਂਕੇ ਆਯੁਸ਼੍ਯ ਪੂਰ੍ਣ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਚਕ੍ਰਵਰ੍ਤੀ ਰਾਜਾ ਭੀ ਅਂਤਮੇਂ ਮੁਨਿਪਦ ਧਾਰਣ ਕਰਕੇ ਇਸ ਮਾਰ੍ਗਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਤੇ ਹੈਂ. ਉਨਕੀ ਪਦਵੀਮੇਂ ਰੁਦ੍ਧਿਕਾ ਪਾਰ ਨਹੀਂ ਥਾ, ਫਿਰ ਭੀ ਛੋਡਕਰ ਚਲੇ ਜਾਤੇ ਹੈਂ. ਸਂਸਾਰਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਐਸਾ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਏਕ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ ਵਹੀ ਸ਼੍ਰੇਯਰੂਪ ਹੈ. ਔਰ ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਕੋਈ ਅਪੂਰ੍ਵ ਮਾਰ੍ਗ ਬਤਾਯਾ ਹੈ. ਕੋਈ ਕ੍ਰਿਯਾਮੇਂ ਪਡੇ ਥੇ, ਕੋਈ ਕਹਾਁ ਪਡੇ ਥੇ. ਉਸਮੇਂ-ਸੇ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸੁਖ ਕੈਸੇ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਹੋ ਔਰ ਆਤ੍ਮਾ ਕੈਸੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ, ਵਹ ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਬਤਾਯਾ ਹੈ.
ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ, ਮੈਂ ਏਕ, ਸ਼ੁਦ੍ਧ, ਸਦਾ ਅਰੂਪੀ, ਜ੍ਞਾਨਦ੍ਰੁਗ ਹੂਁ ਯਥਾਰ੍ਥਸੇ, ਕੁਛ ਅਨ੍ਯ ਵੋ ਮੇਰਾ ਤਨਿਕ ਪਰਮਾਣੁ ਮਾਤ੍ਰ ਨਹੀਂ ਅਰੇ! ੩੮. ਕੋਈ ਪਰਮਾਣੁਮਾਤ੍ਰ ਅਪਨਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਸ੍ਵਯਂ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਸ੍ਵਰੂਪ ਅਰੂਪੀ ਆਤ੍ਮਾ ਹੈ. ਸ਼ਰੀਰ ਅਪਨਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਏਕ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਸਦਾ ਜ੍ਞਾਨ-ਦਰ੍ਸ਼ਨਸੇ ਭਰਾ ਹੁਆ ਆਤ੍ਮਾ ਹੈ, ਕੋਈ ਪਰਮਾਣੁ ਮਾਤ੍ਰ ਅਪਨਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਕਿਸੀਕੇ ਸਾਥ ਕੋਈ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਜਿਤਨਾ ਰਾਗ ਹੋ, ਵਹ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਯਾਦ ਆਤਾ ਹੈ. ਰਾਗ ਆਯੇ ਤੋ ਉਸੇ ਬਦਲਕਰ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿ ਰਖਨੇਕੇ ਅਲਾਵਾ ਕੋਈ ਉਪਾਯ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਐਸਾ ਪ੍ਰਸਂਗ ਬਨੇ ਇਸਲਿਯੇ ਏਕਦਮ ਸਦਮਾ ਲਗੇ ਤੋ ਭੀ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿ ਰਖਨੇਕੇ ਅਲਾਵਾ ਕੋਈ ਉਪਾਯ ਨਹੀਂ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਇਤਨੀ ਸਾਰੀ ਰੁਦ੍ਧਿ ਔਰ ਐਸਾ ਮਿਲਤਾ ਹੋ ਤੋ ਭੀ ਉਨ੍ਹੇਂ ਐਸਾ ਕੌਨ- ਸਾ ਬਨ੍ਧਨ ਆ ਗਯਾ ਕਿ ਉਨ੍ਹੇਂ ਰਾਸ੍ਤੇਮੇਂ ਐਸਾ ਹੋ ਗਯਾ. ਨ ਧਰ੍ਮਕਾ ਕੁਛ ਸੁਨ ਸਕੇ, ਨਾ ਔਰ ਕੁਛ ਕਰ ਸਕੇ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਐਸਾ ਹੈ ਕਿ ਆਯੁਸ਼੍ਯ ਕੈਸੇ ਪੂਰ੍ਣ ਹੋ ਵਹ ਤੋ ਪੂਰ੍ਵਕਾ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਵਰ੍ਤਮਾਨ ਜੋ ਰੁਚਿ ਹੋ ਵਹ ਤੋ ਇਸ ਭਵਮੇਂ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀ. ਔਰ ਆਯੁਸ਼੍ਯਕਾ ਬਨ੍ਧ ਹੁਆ ਵਹ ਤੋ ਪੂਰ੍ਵਕਾ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਪੂਰ੍ਵਕਾ ਆਯੁਸ਼੍ਯ ਬਨ੍ਧਕਾ ਉਦਯ ਐਸਾ ਹੀ ਥਾ ਕਿ ਇਸੀ ਤਰਹ-ਸੇ ਆਯੁਸ਼੍ਯ ਪੂਰ੍ਣ ਹੋ. ਅਤਃ ਉਸਮੇਂ ਤੋ ਕੁਛ (ਹੋ ਨਹੀਂ ਸਕਤਾ). ਆਯੁਸ਼੍ਯਕਾ ਬਨ੍ਧ ਕੈਸਾ ਪਡਾ ਹੋ, ਉਸਮੇਂ ਜੀਵ ਫੇਰਫਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਤਾ. ਅਪਨੇ ਭਾਵਕੋ ਬਦਲ ਸਕਤਾ ਹੈ. ਭਾਵਮੇਂ ਅਨ੍ਦਰ ਰਾਗ- ਦ੍ਵੇਸ਼ਕੀ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਤੋਡ ਸਕਤਾ ਹੈ. ਬਾਕੀ ਬਾਹਰਕੇ ਸਂਯੋਗ ਬਦਲ ਨਹੀਂ ਸਕਤਾ. ਬਾਹਰਕਾ, ਸ਼ਰੀਰਕਾ, ਰੋਗਕਾ ਯਾ ਆਯੁਸ਼੍ਯ ਕੈਸੇ ਪੂਰ੍ਣ ਹੋ, ਕੋਈ ਜੀਵ ਉਸਕੋ ਨਹੀਂ ਬਦਲ ਸਕਤਾ. ਪੂਰ੍ਵਕਾ ਜੋ ਉਦਯ ਹੋ ਵਹ ਉਦਯ ਆਤੇ ਹੀ ਰਹਤੇ ਹੈਂ. ਬਾਹਰਕਾ ਕੋਈ ਕਾਰ੍ਯ ਬਦਲ ਨਹੀਂ ਸਕਤਾ, ਵਹ ਤੋ ਉਦਯ ਅਨੁਸਾਰ ਹੋਤਾ ਹੈ.
PDF/HTML Page 1740 of 1906
single page version
ਅਂਤਰਮੇਂ ਕੈਸੇ ਸਾਧਨਾ ਕਰਨੀ, ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਪਹਚਾਨਨਾ, ਅਨ੍ਦਰ-ਸੇ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰਨਾ, ਵਹ ਸਬ ਅਪਨੇ ਹਾਥਕੀ ਬਾਤ ਹੈ. ਬਾਹਰਕਾ ਕੁਛ ਅਪਨੇ (ਹਾਥਮੇਂ ਨਹੀਂ ਹੈ). ਉਨਕੋ ਜੋ ਰੁਚਿ ਥੀ ਵਹ ਉਨਕੇ ਸਾਥ ਲੇਕਰ ਗਯੇ. ਬਾਕੀ ਆਯੁਸ਼੍ਯ ਕੈਸੇ ਪੂਰ੍ਣ ਹੋ, ਵਹ ਤੋ ਕਿਸੀਕੇ ਹਾਥਕੀ ਬਾਤ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਆਪਕੇ ਘਰਮੇਂ ਤੋ ਸਬਕੋ ਪਹਲੇ-ਸੇ ਸਂਸ੍ਕਾਰ ਹੈ ਔਰ ਉਨਕੋ ਭੀ ਸਂਸ੍ਕਾਰ ਥੇ. ਵੇ ਤੋ ਸਂਸ੍ਕਾਰ ਲੇਕਰ ਗਯੇ. ਆਯੁਸ਼੍ਯ ਉਸੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਪੂਰਾ ਹੋਨੇਵਾਲਾ ਥਾ, ਵੈਸੇ ਹੀ ਹੋਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਐਸੀ ਕੋਈ ਆਸ਼ਾਤਨਾ ਕੀ ਹੋ ਯਾ ਦੂਸਰਾ ਕੁਛ ਹੁਆ ਹੋ, ਇਸਲਿਯੇ ਆਖਿਰਮੇਂ ਐਸਾ ਹੋਤਾ ਹੈ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਨਹੀਂ, ਐਸਾ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਵਹ ਤੋ ਪੂਰ੍ਵਮੇਂ ਆਯੁਸ਼੍ਯਕਾ ਬਨ੍ਧ ਵੈਸੇ ਪਡਾ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਆਯੁਸ਼੍ਯ ਅਮੁਕ ਪ੍ਰਕਾਰ-ਸੇ, ਅਮੁਕ ਜਾਤਕਾ ਬਁਧਾ ਹੋ ਉਸ ਪ੍ਰਕਾਰ-ਸੇ ਆਯੁਸ਼੍ਯ ਪੂਰਾ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਕੋਈ ਐੇਸੇ ਪਰਿਣਾਮ-ਸੇ ਆਯੁਸ਼੍ਯਕਾ ਬਁਧ ਪਡਾ ਹੋ. ਛੋਟਾ ਆਯੁਸ਼੍ਯ, ਲਂਬਾ ਆਯੁਸ਼੍ਯ ਵਹ ਸਬ ਆਯੁਸ਼੍ਯਕਾ ਬਁਧ ਹੈ, ਪੂਰ੍ਵਕਾ ਹੈ. ਵਰ੍ਤਮਾਨਕਾ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ.
ਐਸਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿਤਨੋਂਕੋ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਆਯੁਸ਼੍ਯਕਾ ਬਨ੍ਧ ਜੁਗਲਿਯਾਕਾ ਆਯੁਸ਼੍ਯਕਾ ਬਨ੍ਧ ਪਡ ਗਯਾ ਹੋ ਤੋ ਜੁਗਲਿਯਾਮੇਂ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਆਯੁਸ਼੍ਯਕਾ ਬਨ੍ਧ ਹੈ ਉਸਕੋ ਬਦਲਾ ਨਹੀਂ ਜਾਤਾ. ਐਸਾ ਕਹਤੇ ਹੈਂ ਕਿ ਆਯੁਸ਼੍ਯਕਾ ਬਨ੍ਧ ਐਸਾ ਪਡਾ? ਉਨਕੋ ਇਤਨੀ ਰੁਚਿ ਥੀ ਤੋ ਭੀ ਇਸ ਤਰਹ ਦੇਹ ਛੂਟਾ? ਕਹਾ, ਉਸਮੇਂ ਕੋਈ ਵਰ੍ਤਮਾਨਕਾ ਕਾਰਣ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਵਹ ਤੋ ਪੂਰ੍ਵਮੇਂ ਆਯੁਸ਼੍ਯਕਾ ਬਨ੍ਧ ਉਸ ਪ੍ਰਕਾਰਕਾ ਪਡਾ ਹੋਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ....ਰਾਸ੍ਤੇਮੇਂ ਹੋ ਗਯਾ. ਕੋਈ ਸਂਯੋਗ ਨਹੀਂ ਮਿਲੇ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਕੋਈ ਸੁਨਾਯੇ ਤੋ ਹੀ ਭਾਵ ਰਹਤਾ ਹੈ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਕੋਈ ਸੁਨਾਯੇ ਤੋ ਹੀ ਭਾਵ ਰਹ ਸਕੇ ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਸ੍ਵਯਂ ਖੁਦ ਰਖ ਸਕਤਾ ਹੈ. ਅਨ੍ਦਰ ਯਾਦ ਆ ਜਾਯ. ਜਿਸੇ ਰੁਚਿ ਹੋ ਉਸੇ ਅਂਤਰਮੇਂ ਯਾਦ ਹੀ ਆ ਜਾਤਾ ਹੈ, ਵੇਦਨਾ ਆਯੇ ਇਸਲਿਯੇ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਇਤਨਾ ਪ੍ਰੇਮ ਥਾ...
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸਬਕੋ ਦੇਖਾ ਥਾ ਨ, ਇਸਲਿਯੇ ਅਪਨੇਕੋ ਐਸਾ ਲਗੇ ਕਿ ਯੇ ਚੁਨਿਭਾਈਕੇ ਪੁਤ੍ਰ ਹੈ. ਐਸਾ ਹੋ ਨ. ਵਹਾਁ ਪ੍ਰਾਣਭਾਈਕੇ ਘਰ ਆਤੇ-ਜਾਤੇ ਥੇ, ਇਸਲਿਯੇ ਦੇਖਾ ਥਾ. ਵਹਾਁ ਜਾਮਨਗਰ ਜਾਤੇ ਥੇ ਤਬ ਇਨ ਸਬਕੋ ਛੋਟੇ ਥੇ ਉਸ ਵਕ੍ਤ ਦੇਖਾ ਥਾ. ਸਬਕੋ ਰੁਚਿ. ਚੁਨਿਭਾਈਕੋ ਉਤਨੀ ਰੁਚਿ ਥੀ, ਇਸਲਿਯੇ ਸਬ ਲਡਕੋਂਕੋ ਭੀ (ਰੁਚਿ ਹੁਯੀ).
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਬੁਦ੍ਧਿਵਾਨ ਥੇ. ਬਰਾਬਰ ਪਰਖ ਕਰੇ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਜਨ੍ਮ-ਸੇ ਯਹ ਰੁਚਿ, ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਚੁਨਿਭਾਈਕੋ ਰੁਚਿ ਥੀ ਇਸਲਿਯੇ ਘਰਮੇਂ ਸਬਕੋ ਵਹੀ ਰੁਚਿ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ...
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਪੂਰ੍ਵਕਾ ਹੋ ਉਸ ਅਨੁਸਾਰ. ਪੂਰ੍ਵ ਉਦਯਕਾ ਕਾਰਣ ਹੈ. ਐਸੇ ਹੀ ਕੋਈ ਸਂਯੋਗ
PDF/HTML Page 1741 of 1906
single page version
ਬਁਧੇ ਥੇ. ਜੀਵਨੇ ਅਨਨ੍ਤ ਜਨ੍ਮ-ਮਰਣ ਕਿਯੇ. ਉਸਮੇਂ ਕਿਤਨੇ ਜਾਤਕੇ ਕਰ੍ਮਬਨ੍ਧ ਪਡਾ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਕਿਸੀਕਾ ਕੋਈ ਸਮਯਮੇਂ ਉਦਯ ਆਤਾ ਹੈ. ਅਨੇਕ ਜਾਤਕੇ ਉਦਯ ਆਤੇ ਹੈਂ. ਅਂਤਰ ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਰੁਚਿ ਰਖਨੀ ਵਹ ਏਕ ਅਲਗ ਬਾਤ ਹੈ ਔਰ ਬਾਹਰਕੇ ਉਦਯ ਏਕ ਅਲਗ ਬਾਤ ਹੈ. ਦੋਨੋਂ ਵਸ੍ਤੁ ਭਿਨ੍ਨ-ਭਿਨ੍ਨ ਹੈਂ. ਅਨ੍ਦਰ ਦੁਃਖ ਲਗੇ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਸਮਾਧਾਨ ਕਿਯੇ ਬਿਨਾ ਕੋਈ ਉਪਾਯ ਨਹੀਂ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਉਨਕੀ ਰੁਚਿ ਤੋ ਬਹੁਤ ਥੀ. ਕਭੀ-ਕਭੀ ਮੇਰੇ ਸਾਥ ਬਾਤ ਕਰਤੇ ਥੇ. ਤਬ ਕਹਤੀ ਥੀ, ਅਚਾਨਕ ਕੁਛ ਹੋ ਜਾਯਗਾ ਤੋ ਨਟਵਰ ਕੈਸੇ ਕਰੇਂਗੇ? ਹਮੇਂ ਕੌਨ ਸੁਨਾਯੇਗਾ? ਤੋ ਐਸਾ ਕਹਤੇ ਥੇ, ਐਸੀ ਢੀਲੀ ਬਾਤੇਂ ਕ੍ਯੋਂ ਕਰਤੇ ਹੋ? ਜਾਗ੍ਰੁਤਿ ਤੋ ਅਪਨੀ ਹੈ ਨ, ਐਸੀ ਢੀਲੀ ਬਾਤੇਂ ਨਹੀਂ ਕਰਨੀ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਐਸੀ ਬਾਤ ਕਰਤੇ ਥੇ?
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਹਾਁ, ਐਸੀ ਬਾਤ ਕਰਤੇ ਥੇ. ਮੈਂ ਕਭੀ ਕਹਤੀ ਥੀ..
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਅਨ੍ਦਰ ਯਾਦ ਆ ਗਯਾ ਹੋ. ਅਨ੍ਦਰ ਦਬਾਵ ਬਢਤਾ ਹੈ ਨ, ਇਸਲਿਯੇ ਯਾਦ ਆ ਜਾਯ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਸਮਝੇ, ਪ੍ਰਮੋਦਵਾਲੇ ਥੇ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਕਿਤਨੇ ਜਨ੍ਮ-ਮਰਣ ਕਿਯੇ. ਕਿਤਨੋਂਕੇ ਸਾਥ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧ ਬਾਁਧੇ, ਛੋਡੇ. ਮਨੁਸ਼੍ਯ ਜੀਵਨਮੇਂ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਕਰ ਲੇਨਾ. ਐਸੇ ਪ੍ਰਸਂਗ ਦੇਖਕਰ ਵੈਰਾਗ੍ਯ ਉਤ੍ਪਨ੍ਨ ਹੋ ਐਸਾ ਹੈ. ਕੈਸੇ ਪ੍ਰਸਂਗ ਬਨਤੇ ਹੈਂ. ਵੈਰਾਗ੍ਯ ਆਯੇ ਐਸੀ ਬਾਤ ਹੈ. ਸੁਨਕਰ ਐਸਾ ਹੁਆ, ਯੇ ਕ੍ਯਾ ਅਚਾਨਕ ਹੋ ਗਯਾ?
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਮਾਮਾਕਾ ਪਤ੍ਰ ਆਯਾ..
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਅਨ੍ਦਰ ਅਪਨੀ ਰੁਚਿ ਔਰ ਸਂਸ੍ਕਾਰ ਹੋ. ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਪਹਚਾਨ ਕੈਸੇ ਹੋ, ਐਸੀ ਗਹਰੀ ਰੁਚਿ ਹੁਯੀ ਹੋ, ਉਤਨੀ ਅਂਤਰਮੇਂ ਗਹਰੀ ਭਾਵਨਾ ਹੋ, ਤੋ ਉਸੇ ਭਵਿਸ਼੍ਯਮੇਂ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਉਤ੍ਪਨ੍ਨ ਹੁਏ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤਾ. ਯਦਿ ਅਨ੍ਦਰਮੇਂ ਗਹਰੀ ਰੁਚਿ ਹੋ ਤੋ. ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ ਕਿ ਤਤ੍ਪ੍ਰਤਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਚਿਤ੍ਤੇਨ ਵਾਰ੍ਤਾਪਿ ਹੀ ਸ਼੍ਰੁਤਾਃ. ਭਾਵਿ ਨਿਰ੍ਵਾਣ ਭਾਜਨਮ, ਐਸਾ ਆਤਾ ਹੈ. ਪ੍ਰੀਤਿ- ਸੇ ਯਦਿ ਇਸ ਤਤ੍ਤ੍ਵਕੀ ਬਾਤ ਸੁਨਤਾ ਹੈ ਤੋ ਭਵਿਸ਼੍ਯਮੇਂ ਨਿਰ੍ਵਾਣਕਾ ਭਾਜਨ ਹੈ. ਪ੍ਰੀਤਿ-ਸੇ ਬਾਤ ਸੁਨਤਾ ਹੈ ਉਸਕਾ ਮਤਲਬ ਉਸੇ ਅਨ੍ਦਰ ਅਪੂਰ੍ਵਤਾ ਲਗੇ. ਗੁਰੁਦੇਵ ਐਸੀ ਬਾਤ ਬਤਾਯੀ, ਉਸੇ ਅਪੂਰ੍ਵ ਰੀਤੇ-ਸੇ ਸੁਨਕਰ ਜਿਸਨੇ ਗ੍ਰਹਣ ਕੀ ਹੋ, ਉਸੇ ਅਂਤਰਮੇਂ ਵਰ੍ਤਮਾਨਮੇਂ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਨ ਕਰ ਸਕੇ ਤੋ ਭੀ ਭਵਿਸ਼੍ਯਮੇਂ ਉਸਕਾ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਚਾਲੂ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਜਿਸਨੇ ਅਂਤਰਮੇਂ ਐਸੇ ਸਂਸ੍ਕਾਰ ਡਾਲੇ ਹੈਂ ਕਿ ਮੁਝੇ ਏਕ ਆਤ੍ਮਾ ਹੀ ਚਾਹਿਯੇ, ਦੂਸਰਾ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਚਾਹਿਯੇ. ਏਕ ਆਤ੍ਮਾ ਤਰਫਕੀ ਹੀ ਜਿਸੇ ਰੁਚਿ ਹੈ. ਸਚ੍ਚੇ ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਔਰ ਅਨ੍ਦਰ ਆਤ੍ਮਾ, ਉਸਕੀ ਜਿਸੇ ਰੁਚਿ ਹੈ, ਉਸੇ ਭਵਿਸ਼੍ਯਮੇਂ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਉਤ੍ਪਨ੍ਨ ਹੁਏ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤਾ. ਸਬਕੋ ਰੁਚਿ ਹੈ. ਆਯੁਸ਼੍ਯਕੇ ਆਗੇ ਕਿਸੀਕਾ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਚਲਤਾ. ਸਮਾਧਾਨ ਕਿਯੇ ਬਿਨਾ ਕੋਈ ਉਪਾਯ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕੋ ਹ੍ਰੁਦਯਮੇਂ ਰਖਕਰ ਆਤ੍ਮਾ ਜ੍ਞਾਯਕਕੀ ਪਹਚਾਨ ਕੈਸੇ ਹੋ, ਵਹ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ. ਚਕ੍ਰਵਰ੍ਤੀ ਔਰ ਰਾਜਾ ਭੀ ਸਂਸਾਰ ਛੋਡਕਰ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸ਼ਰਣ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਤੇ ਹੈਂ. ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸ਼ਰਣ ਹੀ ਸਚ੍ਚਾ ਹੈ.
PDF/HTML Page 1742 of 1906
single page version
ਚਤ੍ਤਾਰੀ ਮਂਗਲਂ, ਅਰਿਹਂਤਾ ਮਂਗਲਂ, ਸਾਹੂ ਮਂਗਲਂ, ਕੇਵਲਿਪਣਤ੍ਤੋ ਧਮ੍ਮੋ ਮਂਗਲਂ. ਚਤ੍ਤਾਰੀ ਲੋਗੁਤ੍ਤਮਾ, ਅਰਿਹਂਤਾ ਲੋਗੁਤ੍ਤਮਾ, ਸਿਦ੍ਧਾ ਲੋਗੁਤ੍ਤਮਾ, ਸਾਹੂ ਲੋਗੁਤ੍ਤਮਾ, ਕੇਵਲਿਪਣਤ੍ਤੋ ਧਮ੍ਮੋ ਲੋਗੁਤ੍ਤਮਾ.
ਚਤ੍ਤਾਰੀ ਸ਼ਰਣਂ ਪਵਜ੍ਜਾਮਿ, ਅਰਿਹਂਤਾ ਸ਼ਰਣਂ ਪਵਜ੍ਜਾਮਿ, ਸਿਦ੍ਧਾ ਸ਼ਰਣਂ ਪਵਜ੍ਜਾਮਿ, ਕੇਵਲੀ ਪਣਤ੍ਤੋ ਧਮ੍ਮੋ ਸ਼ਰਣਂ ਪਵਜ੍ਜਾਮਿ.
ਚਾਰ ਸ਼ਰਣ, ਚਾਰ ਮਂਗਲ, ਚਾਰ ਉਤ੍ਤਮ ਕਰੇ ਜੇ, ਭਵਸਾਗਰਥੀ ਤਰੇ ਤੇ ਸਕਲ਼ ਕਰ੍ਮਨੋ ਆਣੇ ਅਂਤ. ਮੋਕ੍ਸ਼ ਤਣਾ ਸੁਖ ਲੇ ਅਨਂਤ, ਭਾਵ ਧਰੀਨੇ ਜੇ ਗੁਣ ਗਾਯੇ, ਤੇ ਜੀਵ ਤਰੀਨੇ ਮੁਕ੍ਤਿਏ ਜਾਯ. ਸਂਸਾਰਮਾਂਹੀ ਸ਼ਰਣ ਚਾਰ, ਅਵਰ ਸ਼ਰਣ ਨਹੀਂ ਕੋਈ. ਜੇ ਨਰ-ਨਾਰੀ ਆਦਰੇ ਤੇਨੇ ਅਕ੍ਸ਼ਯ ਅਵਿਚਲ ਪਦ ਹੋਯ. ਅਂਗੂਠੇ ਅਮ੍ਰੁਤ ਵਰਸੇ ਲਬ੍ਧਿ ਤਣਾ ਭਣ੍ਡਾਰ. ਗੁਰੁ ਗੌਤਮਨੇ ਸਮਰੀਏ ਤੋ ਸਦਾਯ ਮਨਵਾਂਛਿਤ ਫਲ ਦਾਤਾ.