PDF/HTML Page 1764 of 1906
single page version
ਸਮਾਧਾਨਃ- .. ਜਿਸਕਾ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਅਨਾਦਿਅਨਨ੍ਤ ਹੈ, ਵਹ ਤ੍ਰਿਕਾਲ ਵਸ੍ਤੁ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਵਹੀ ਤ੍ਰਿਕਾਲ ਵਸ੍ਤੁ ਹੈ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਵਹੀ ਤ੍ਰਿਕਾਲ (ਵਸ੍ਤੁ ਹੈ). ਜੋ ਜਾਨਨੇਵਾਲੇਕਾ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਹੈ, ਵਹ ਤ੍ਰਿਕਾਲ ਵਸ੍ਤੁ ਹੈ. ਔਰ ਵਹ ਜਾਨਨੇਮਾਤ੍ਰ ਨਹੀਂ, ਅਨਨ੍ਤ ਸ਼ਕ੍ਤਿਓਂ-ਸੇ ਭਰਾ ਹੈ. ਅਸਾਧਾਰਣ ਜ੍ਞਾਨ (ਗੁਣ) ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਜ੍ਞਾਨ ਦ੍ਵਾਰਾ ਗ੍ਰਹਣ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਵਹ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਹੈ ਅਨਨ੍ਤ ਸ਼ਕ੍ਤਿਯੋਂ-ਸੇ ਭਰਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ... ਕਭੀ ਆਯੇ ਤਬ ਬਹੁਤ ਆਤਾ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਕੋਈ ਬਾਰ ਉਗ੍ਰ ਹੋ ਜਾਯ ਤੋ ਸਹਜ ਐਸਾ ਹੋ ਜਾਯ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਹੈ ਅਭੀ ਅਭ੍ਯਾਸਰੂਪ, ਸਹਜਰੂਪ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਕੋਈ ਬਾਰ ਉਸੇ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰ-ਕਰਕੇ ਭੀ ਕ੍ਰੁਤ੍ਰਿਮਤਾ-ਸੇ (ਕਰਤਾ ਹੈ), ਵਹ ਤੋ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੀ ਗਤਿ ਉਸ ਜਾਤਕੀ ਹੈ ਨ. ਹਾਨਿ-ਵ੍ਰੁਦ੍ਧਿ, ਹਾਨਿ-ਵ੍ਰੁਦ੍ਧਿ ਹੋਤੀ ਰਹਤੀ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਉਸ ਵਕ੍ਤ ਕ੍ਯਾ ਕਰਨਾ? ਜਬ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰਤੇ ਹੈਂ ਲਾਨੇਕਾ, ਉਸ ਵਕ੍ਤ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਹੋ ਤੋ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸਮਝਨਾ ਕਿ ਕੁਛ ਮਨ੍ਦਤਾ ਹੈ ਇਸਲਿਯੇ (ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਹਾ ਹੈ). ਫਿਰ-ਸੇ ਭਾਵਨਾ ਉਗ੍ਰ ਹੋ ਜਾਯ ਤੋ ਸਹਜ ਆਵੇ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਨ ਆਯੇ ਉਸ ਵਕ੍ਤ ਪਢਨਾ ਯਾ ਐਸਾ ਕੁਛ ਕਰਨਾ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਹਾਁ, ਵਹ ਨ ਆਯੇ ਤੋ ਏਕ ਜਗਹ ਉਪਯੋਗ ਸ੍ਥਿਰ ਨ ਹੋ ਤੋ ਵਾਂਚਨਮੇਂ ਉਪਯੋਗ ਜੋਡਨਾ, ਵਿਚਾਰਮੇਂ ਜੋਡਨਾ, ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕੀ ਮਹਿਮਾਮੇਂ, ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਅਲਗ-ਅਲਗ ਪ੍ਰਕਾਰ-ਸੇ ਉਪਯੋਗਕੋ ਜੋਡਨਾ. ਏਕ ਜਾਤਕਾ ਕਾਰ੍ਯ ਅਂਤਰਮੇਂ ਨ ਹੋ ਸਕੇ ਤੋ ਅਨੇਕ ਪ੍ਰਕਾਰ- ਸੇ ਉਪਯੋਗਕੋ ਸ਼ੁਭਭਾਵਮੇਂ ਜੋਡੇ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਹ ਸਮਝੇ ਕਿ ਯਹ ਸ਼ੁਭ ਹੈ. ਤੋ ਭੀ ਜਬਤਕ ਅਂਤਰਮੇਂ ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾ ਪ੍ਰਗਟ ਨਹੀਂ ਹੁਆ ਹੈ, ਤੋ ਉਸੇ ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਆਯੇ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤੇ. ਇਸਲਿਯੇ ਸ਼ੁਭਕੇ ਕਾਯਾਕੋ, ਸ਼ੁਭਕੀ ਭਾਵਨਾਓਂਕੋ ਬਦਲਤਾ ਰਹੇ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਧ੍ਯੇਯ ਏਕ (ਹੋਨਾ ਚਾਹਿਯੇ ਕਿ) ਮੁਝੇ ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾਕੀ ਪਹਚਾਨ ਕੈਸੇ ਹੋ? ਧ੍ਯੇਯ ਤੋ ਏਕ ਹੋਨਾ ਚਾਹਿਯੇ.
ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਹੋ ਤੋ ਭੀ ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਤੋ ਖਡੇ ਰਹਤੇ ਹੈਂ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਹ ਸਮਝਤਾ ਹੈ ਕਿ ਯ ਹ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ. ਐਸੇ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਧਾਰਾ ਉਸੇ ਸਹਜ ਚਲਤੀ ਹੈ. ਏਕ ਹੀ ਜਗਹ ਉਪਯੋਗ ਟਿਕ ਨਹੀਂ ਪਾਤਾ, ਅਤਃ ਉਪਯੋਗਕੋ ਬਦਲਤਾ ਰਹੇ. ਪੂਰਾ ਦਿਨ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰਤਾ ਹੋ ਔਰ ਕ੍ਰੁਤ੍ਰਿਮ ਜੈਸਾ
PDF/HTML Page 1765 of 1906
single page version
ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੋ ਤੋ ਵਾਂਚਨ ਕਰਨਾ, ਵਿਚਾਰ ਕਰਨਾ. ਅਨੇਕ ਪ੍ਰਕਾਰ-ਸੇ ਉਪਯੋਗਕੋ ਬਦਲਤੇ ਰਹਨਾ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਪਕੀ ਵਾਣੀ ਬਹੁਤ ਮੀਠੀ ਔਰ ਸਰਲ ਲਗਤੀ ਹੈ. ਇਤਨੀ ਸਰਲ ਲਗਤੀ ਹੈ ਕਿ ਅਨ੍ਦਰਮੇਂ ਸਬ ਸਮਝਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਕੋਈ ਬਾਰ ਉਗ੍ਰ ਹੋ, ਕੋਈ ਬਾਰ ਧੀਰੇ ਹੋ, ਜਿਜ੍ਞਾਸੁਕੋ ਐਸਾ ਹੋਤਾ ਰਹਤਾ ਹੈ. ... ਬੀਚਮੇਂ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਨਿਮਿਤ੍ਤ-ਉਪਾਦਾਨਕਾ ਐਸਾ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਜਿਤਨਾ ਸਤ੍ਸਮਾਗਮ ਹੋ ਉਸ ਪ੍ਰਕਾਰਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰਨਾ. ਔਰ ਅਪਨੀ ਤੈਯਾਰੀ ਕਰਨੀ. ਕਰਨੇਕਾ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਹੀ ਹੈ. ਉਸਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ ਵਹ ਸਹਜ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਪਰਿਣਤਿਕੋ ਪਲਟਨਾ ਵਹ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਹੈ. ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਔਰ ਸਹਜ, ਐਸਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਅਭੀ ਤਕ ਗੁਰੁਦੇਵਸ਼੍ਰੀਕੋ ਸੁਨਤੇ ਥੇ, ਸਬ ਕਰਤੇ ਥੇ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸਮੇਂ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾ ਜ੍ਞਾਨ, ਗੁਰੁਦੇਵਕਾ ਹ੍ਰੁਦਯ ਗਾਂਭੀਰ੍ਯ ਕ੍ਯਾ ਹੈ, ਵਹ ਹਮੇਂ ਬਰਾਬਰ ਸਮਝਮੇਂ ਨਹੀਂ ਆਤਾ ਥਾ. ਇਸਲਿਯੇ ਗੁਰੁਦੇਵ ਬਹੁਤ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾਏਁ ਲੇਤੇੇ ਥੇ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਹਮ ਸ਼ਬ੍ਦੋਂਮੇਂ ਹੀ ਲੇ ਜਾਤੇ ਥੇ ਔਰ ਸਮਝਮੇਂ ਨਹੀਂ ਆਤਾ ਥਾ. ਆਪਕੇ ਪ੍ਰਤਾਪ-ਸੇ ਹਮੇਂ ਥੋਡਾ ਸਮਝਮੇਂ ਆਨੇ ਲਗਾ. ਮਹਿਮਾ ਭੀ ਆਤੀ ਹੈ, ਲਗਤਾ ਹੈ ਕਿ ਅਹੋ! ਯਹੀ ਸਤ੍ਯ ਹੈ. ਐਸਾ ਮਾਰ੍ਗ ਹੈ, ਪਹਲੇ ... ਜੈਸੇ ਆਪਨੇ ਕਹਾ, ਜਿਸੇ ਲਗੀ ਹੈ ਉਸੀਕੋ ਲਗੀ ਹੈ, ਪਿਹੂ ਪਿਹੂ ਪੁਕਾਰਤਾ ਹੈ. ਉਸਕੇ ਲਿਯੇ ਵੈਸੀ ਉਤ੍ਕਂਠਾ ਜਾਗ੍ਰੁਤ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਤੋ ਉਸਮੇਂ ਹਮਾਰੀ ਕ੍ਯਾ ਭੂਲ ਹੋਤੀ ਹੋਗੀ? ਅਥਵਾ ਹਮੇਂ ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ-ਸੇ ਵੈਸਾ ਲਗੇ, ਆਪ ਦਰ੍ਸ਼ਾਈਯੇ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਅਂਤਰਮੇਂ ਉਤਨੀ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੀ ਮਨ੍ਦਤਾ ਰਹਤੀ ਹੈ, ਬਾਹਰਮੇਂ ਅਟਕ ਜਾਤਾ ਹੈ ਇਸਲਿਯੇ. ਅਂਤਰਮੇਂ ਬਸ, ਯਹੀ ਕਰਨੇਕਾ ਹੈ, ਸਤ੍ਯ ਯਹੀ ਹੈ. ਸ੍ਵਭਾਵਮੇਂ ਹੀ ਸੁਖ ਹੈ, ਸਬ ਸ੍ਵਭਾਵਮੇਂ ਭਰਾ ਹੈ. ਬਾਹਰ ਕਹੀਂ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਉਤਨੀ ਅਂਤਰਮੇਂ ਰੁਚਿਕੀ ਤੀਵ੍ਰਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੀ ਮਨ੍ਦਤਾ ਹੈ. ਰੁਚਿ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਰੁਚਿਕੀ ਮਨ੍ਦਤਾਕੇ ਕਾਰਣ, ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੀ ਮਨ੍ਦਤਾਕੇ ਕਾਰਣ ਵਹ ਤੀਵ੍ਰਤਾ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ. ਤੀਵ੍ਰਤਾ ਹੋ ਤੋ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਉਤ੍ਪਨ੍ਨ ਹੁਏ ਬਿਨਾ ਰਹੇ ਨਹੀਂ. ਮਨ੍ਦਤਾ ਰਹਤੀ ਹੈ, ਅਪਨੀ ਹੀ ਮਨ੍ਦਤਾ ਰਹਤੀ ਹੈ. ਉਸਕਾ ਕਾਰਣ ਅਪਨਾ ਹੈ, ਅਨ੍ਯ ਕਿਸੀਕਾ ਕਾਰਣ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਅਪਨੀ ਰੁਚਿ ਮਨ੍ਦ ਹੈ ਔਰ ਅਪਨੇ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੀ ਮਨ੍ਦਤਾ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਉਸਮੇਂ ਰੁਕ ਗਯਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਵਚਨਾਮ੍ਰੁਤਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ ਕਿ ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਉਪਯੋਗ ਕਰਕੇ ਜ੍ਞਾਯਕਕੋ ਪਕਡਨਾ. ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਉਪਯੋਗਮੇਂ ਕ੍ਯਾ ਗੂਢਾਰ੍ਥ ਹੈ? ਪ੍ਰਯੋਗਾਤ੍ਮਕ ਪਦ੍ਧਤਿ-ਸੇ ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਉਪਯੋਗ (ਕਰਨਾ)?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਉਪਯੋਗ ਬਾਹਰਮੇਂ ਸ੍ਥੂਲਰੂਪ-ਸੇ ਬਾਹਰ ਵਰ੍ਤਤਾ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਸ੍ਵਯਂ ਸ੍ਥੂਲਤਾ- ਸੇ ਬਾਹ੍ਯ ਪਦਾਥਾਕੋ ਜਾਨਨੇਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰੇ, ਵਿਕਲ੍ਪਕੋ ਪਕਡੇ ਵਹ ਸਬ ਸ੍ਥੂਲ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਨ੍ਦਰ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਪਕਡਨਾ ਵਹ ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਹੈ.
ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਜੋ ਜ੍ਞਾਨਸ੍ਵਭਾਵ, ਜ੍ਞਾਯਕਸ੍ਵਭਾਵਕੋ ਪਕਡਨਾ ਵਹ ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਉਪਯੋਗ ਹੋ ਤੋ ਪਕਡਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਵਹ ਸ੍ਵਯਂ ਅਰੂਪੀ ਹੈ. ਵਹ ਕਹੀਂ ਵਰ੍ਣ, ਗਨ੍ਧ, ਰਸ, ਸ੍ਪਰ੍ਸ਼ਵਾਲਾ ਨਹੀਂ
PDF/HTML Page 1766 of 1906
single page version
ਹੈ. ਅਰੂਪੀ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਪਕਡਨਾ. ਉਪਯੋਗ ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਕਰੇ ਤੋ ਪਕਡਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਯੇ ਵਿਕਲ੍ਪ, ਜੋ ਵਿਭਾਵਭਾਵ ਹੈ, ਉਸਸੇ ਭੀ ਆਤ੍ਮਾ ਤੋ ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਨਸ੍ਵਭਾਵ-ਜ੍ਞਾਯਕਸ੍ਵਭਾਵ, ਉਸ ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਪੂਰਾ ਜ੍ਞਾਯਕ ਸਮਾਯਾ ਹੈ. ਉਸ ਜ੍ਞਾਯਕਕੋ ਸ੍ਵਯਂ ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਉਪਯੋਗ ਕਰੇ ਤੋ ਪਕਡਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮਤਾਕੇ ਬਿਨਾ ਪਕਡਮੇਂ (ਨਹੀਂ ਆਤਾ). ਸ੍ਥੂਲਤਾ-ਸੇ ਔਰ ਰਾਗਮਿਸ਼੍ਰਿਤ ਭਾਵੋਂ-ਸੇ ਪਕਡਮੇਂ ਨਹੀਂ ਆਤਾ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਹੋਕਰ ਪਕਡੇ ਤੋ ਪਕਡਮੇਂ ਆਯੇ ਐਸਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਭਿਨ੍ਨ ਪਡਕਰ ਮਾਨੇ ਕ੍ਯਾ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਭਿਨ੍ਨ ਪਡਕਰ ਅਰ੍ਥਾਤ ਅਨ੍ਦਰ ਜ੍ਞਾਯਕਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਕੇ ਵਿਕਲ੍ਪਕੇ ਭਾਵੋਂ- ਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡੇ ਤੋ ਵਾਸ੍ਤਵਿਕ ਪਕਡਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਪਹਲੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤਮੇਂ ਤੋ ਉਸੇ ਵਿਕਲ੍ਪ ਸਾਥਮੇਂ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਵਿਕਲ੍ਪ-ਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡੇ ਤੋ ਅਂਤਰਮੇਂ ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਦਸ਼ਾ ਹੋ ਜਾਯ, ਵਹ ਤੋ ਵਾਸ੍ਤਵਿਕ ਪਕਡਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਸ਼ੁਰੂਆਤਮੇਂ, ਪ੍ਰਥਮ ਭੂਮਿਕਾਮੇਂ ਤੋ ਵਿਕਲ੍ਪ ਸਾਥਮੇਂ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਵਾਸ੍ਤਵਿਕ ਪਕਡਮੇਂ ਆਯੇ ਤੋ ਵਿਕਲ੍ਪ-ਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡਤਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਪਹਲੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤਮੇਂ ਵਿਕਲ੍ਪਕੋ ਗੌਣ ਕਰਕੇ ਔਰ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਅਧਿਕ ਰਖਕਰ ਯਦਿ ਪਕਡੇ ਤੋ ਪਕਡਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਵਿਕਲ੍ਪ-ਸੇ ਬਿਲਕੂਲ ਭਿਨ੍ਨ ਤੋ ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਦਸ਼ਾ ਹੋ ਤੋ ਵਹ ਵਿਕਲ੍ਪ-ਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡਤਾ ਹੈ. ਵਿਕਲ੍ਪਕੋ ਗੌਣ ਕਰਕੇ ਔਰ ਅਂਸ਼ਤਃ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਮੁਖ੍ਯ ਕਰਕੇ ਪਕਡੇ ਤੋ ਪਕਡਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ.
ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਧਾਰਾ ਹੋ ਤੋ ਉਸਮੇਂ ਵਿਕਲ੍ਪ-ਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡੇ. ਭਿਨ੍ਨ ਪਡੇ ਅਰ੍ਥਾਤ ਵਿਕਲ੍ਪ ਹੈ ਐਸਾ ਉਸੇ ਖ੍ਯਾਲ ਰਹਤਾ ਹੈ ਕਿ ਪਰਨ੍ਤੁ ਪਰਿਣਤਿਕੋ ਭਿਨ੍ਨ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਵਹ ਸਬ ਤੋ ਵਾਸ੍ਤਵਿਕ ਹੈ. ਸ਼ੁਰੂਆਤਕੀ ਭੂਮਿਕਾਮੇਂ ਵਿਕਲ੍ਪ ਸਾਥਮੇਂ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਿਕਲ੍ਪਕੋ ਗੌਣ ਕਰਕੇ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਮੁਖ੍ਯ ਰਖਕਰ, ਯਹ ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ ਔਰ ਯਹ ਵਿਕਲ੍ਪ ਹੈ, ਇਸ ਤਰਹ ਪਕਡ ਸਕਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਵਚਨਾਮ੍ਰੁਤਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ ਕਿ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਮੁਖ੍ਯ ਰਖਨਾ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਕਾਯਾਕੀ ਗਿਨਤੀ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਫਿਰ ਭੀ ਪਰਿਣਾਮੋਂਮੇਂ ਕਾਰ੍ਯਕੀ ਗਿਨਤੀ ਹੋ ਜਾਤੀ ਹੋ ਤੋ ਵਹਾਁ ਮੁਖ੍ਯ ਕਾਰਣ ਕ੍ਯਾ ਬਨਤਾ ਹੋਗਾ? ਔਰ ਉਸਸੇ ਬਚਨੇ ਹੇਤੁ ਪ੍ਰਯੋਗਾਤ੍ਮਕ ਪਦ੍ਧਤਿ-ਸੇ ਕ੍ਯਾ ਕਰਨਾ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਕਾਯਾਕੀ ਗਿਨਤੀ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ, ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਮੁਖ੍ਯ ਰਖਨਾ. ਕਾਯਾਕੀ ਗਿਨਤੀ ਤੋ ਉਸੇ ਬਾਹਰਮੇਂ ਉਸ ਜਾਤਕਾ ਉਸੇ ਰਾਗ ਹੈ ਇਸਲਿਯੇ ਗਿਨਤੀ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਉਸਕੇ ਲਿਯੇ ਏਕ ਆਤ੍ਮਾ ਤਰਫਕੀ ਹੀ ਲਗਨ ਲਗਾਯੇ, ਦੂਸਰੇਕੀ ਮਹਿਮਾ ਟੂਟ ਜਾਯ ਕਿ ਦੂਸਰੇ ਕਾਯਾਕੀ ਕ੍ਯਾ ਮਹਿਮਾ ਹੈ? ਆਤ੍ਮਾ ਹੀ ਮੁਝੇ ਸਰ੍ਵਸ੍ਵ ਹੈ ਔਰ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਹੀ ਸਰ੍ਵਸ੍ਵ ਹੈ. ਤੋ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਮੁਖ੍ਯ ਰਖੇ, ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਮਹਿਮਾ ਆਯੇ ਤੋ ਵਹ ਸਬ ਉਸੇ ਗੌਣ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਉਸੇ ਕਿਸੀ ਭੀ ਪ੍ਰਕਾਰਕੀ ਗਿਨਤੀ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ. ਮੇਰਾ ਆਤ੍ਮਾ ਹੀ ਸਰ੍ਵਸ੍ਵ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਹੀ ਮਹਿਮਾ, ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਲਗਨ, ਆਤ੍ਮਾ ਓਰ ਹੀ ਉਸੇ ਸਰ੍ਵਸ੍ਵਤਾ ਲਗੇ ਔਰ ਦੂਸਰੇਕਾ ਰਸ ਟੂਟ ਜਾਯ. ਦੂਸਰੇਕੀ ਮਹਿਮਾ ਟੂਟ ਜਾਤੀ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਇਤਨਾ ਪਢਤਾ ਹੂਁ, ਇਤਨੀ ਭਕ੍ਤਿ ਕਰਤਾ ਹੂਁ, ਮੈਂ ਇਤਨੇ ਘਣ੍ਟੇ ਐਸਾ ਕਰਤਾ ਹੂਁ. ਇਤਨਾ-ਇਤਨਾ ਮੈਂ ਕਰਤਾ ਹੂਁ, ਐਸਾ ਗਿਨਤੀ (ਹੋਤੀ ਹੈ).
PDF/HTML Page 1767 of 1906
single page version
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਮੈਂਨੇ ਇਤਨਾ ਕਿਯਾ ਤੋ ਭੀ ਕੁਛ ਹੋਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਇਤਨੇ ਵਿਚਾਰ ਕਿਯੇ, ਇਤਨਾ ਸ੍ਵਾਧ੍ਯਾਯ ਕਿਯਾ, ਇਤਨਾ ਵਾਂਚਨ ਕਿਯਾ, ਇਤਨੀ ਭਕ੍ਤਿ ਕੀ. ਉਸੇ ਆਤ੍ਮਾ ਮੁਖ੍ਯ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਉਸੇ ਗਿਨਤੀ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ, ਮੁਝੇ ਆਤ੍ਮਾ ਹੀ ਸਰ੍ਵਸ੍ਵ ਹੈ. ਬਾਹਰ-ਸੇ ਜੋ ਭੀ ਹੋ, ਉਸਕੇ ਬਜਾਯ ਅਂਤਰਮੇਂ ਮੁਝੇ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਧਾਰਾ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ, ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰੁਁ, ਜ੍ਞਾਯਕਮੇਂ ਲੀਨਤਾ ਹੋ, ਉਸ ਪਰ ਉਸਕੀ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਹੋਤੀ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਵਚਨਾਮ੍ਰੁਤਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ ਕਿ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਸ੍ਵਭਾਵਕੀ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰਕੇ ਤਥਾ ਅਸ਼ੁਦ੍ਧਤਾਕੋ ਖ੍ਯਾਲਮੇਂ ਰਖਕਰ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰਨਾ. ਵਹਾਁ ਖ੍ਯਾਲ ਮਾਨੇ ਉਪਯੋਗਾਤ੍ਮਕ ਜ੍ਞਾਨਗੁਣਕੀ ਪਰ੍ਯਾਯ ਲੇਨੀ ਯਾ ਲਬ੍ਧਾਤ੍ਮਕ ਜ੍ਞਾਨ ਲੇਨਾ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਆਤ੍ਮਾ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਹੈ. ਬਾਹਰ ਉਪਯੋਗ ਹੈ ਵਹ ਉਸੇ ਲਬ੍ਧਾਤ੍ਮਕ, ਖ੍ਯਾਲਮੇਂ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਲਬ੍ਧਾਤ੍ਮਕ ਖ੍ਯਾਲ ਨਹੀਂ ਉਸੇ ਉਪਯੋਗਾਤ੍ਮਕ ਖ੍ਯਾਲ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਲਬ੍ਧਾਤ੍ਮਕ ਖ੍ਯਾਲ ਤੋ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਪਯੋਗਮੇਂ ਉਸੇ ਖ੍ਯਾਲ ਰਹਤਾ ਹੈ ਕਿ ਯਹ ਅਸ਼ੁਦ੍ਧ ਹੈ, ਯਹ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਹੈ. ਉਪਯੋਗਮੇਂ ਭੀ ਰਹਤਾ ਹੈ ਔਰ ਲਬ੍ਧਮੇਂ ਭੀ ਰਹਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਇਤਨੀ ਅਸ਼ੁਦ੍ਧਤਾ ਹੈ, ਯਹ ਹੈ, ਵਹ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਹਾਁ, ਇਤਨੀ ਅਸ਼ੁਦ੍ਧਤਾ ਹੈ, ਇਤਨੀ ਸ਼ੁਦ੍ਧਤਾ ਹੈ. ਲਬ੍ਧਮੇਂ ਰਹਤਾ ਹੈ ਕਿ ਇਤਨਾ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੈ, ਯਹ ਵਿਭਾਵ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਪਯੋਗਮੇਂ ਭੀ ਉਸੇ ਖ੍ਯਾਲਮੇਂ ਰਹਤਾ ਹੈ ਕਿ ਇਤਨੀ ਅਸ਼ੁਦ੍ਧਤਾ ਹੈ, ਯਹ ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾ ਹੈ, ਐਸਾ ਉਪਯੋਗਮੇਂ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਜਬਤਕ ਉਸਕਾ ਉਪਯੋਗ ਬਾਹਰ ਹੈ, ਤਬਤਕ ਸਬ ਖ੍ਯਾਲਮੇਂ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਯਹ ਅਸ਼ੁਦ੍ਧਤਾ ਹੈ, ਯਹ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਹੈ ਐਸਾ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪਤਾਕੇ ਸਮਯ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪਤਾਕੇ ਸਮਯ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ. ਵਹ ਤੋ ਏਕ ਸ੍ਵਰੂਪਮੇਂ ਜਮ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਆਨਨ੍ਦ ਦਸ਼ਾਮੇਂ ਬਾਹਰਕਾ ਕੁਛ ਧ੍ਯਾਨ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਏਕ ਆਨਨ੍ਦ, ਅਨਨ੍ਤ ਗੁਣ-ਸੇ ਭਰਾ ਆਤ੍ਮਾ ਆਨਨ੍ਦਸ੍ਵਰੂਪ ਅਨੁਪਮ ਹੈ. ਵਹੀਂ ਉਸਕੀ ਲੀਨਤਾ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਦੂਸਰਾ ਕੁਛ ਖ੍ਯਾਲ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਸਬ ਅਬੁਦ੍ਧਿਪੂਰ੍ਵਕ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਉਸੇ ਖ੍ਯਾਲ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਅਪਨੇ ਸ੍ਵਰੂਪਕਾ ਹੀ ਵੇਦਨ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਜ੍ਞਾਯਕਕੋ ਪਰਿਣਾਮਮੇਂ ਪਕਡਨਾ, ਐਸਾ ਵਚਨਾਮ੍ਰੁਤਕੇ ਪ੍ਰਵਚਨਮੇਂ ਪੂਜ੍ਯ ਗੁਰੁਦੇਵਸ਼੍ਰੀਨੇ ਫਰਮਾਯਾ ਕਿ ਪਰਿਣਾਮਮੇਂ ਜ੍ਞਾਯਕਪਨੇ ਅਹਂਪਨਾ ਕਰਨਾ. ਜੈਸੇ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਜ੍ਞਾਨ ਧਾਰਣਾਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਅਹਂਪਨਾ ਹੈ, ਉਸਕੇ ਬਦਲੇ ਜ੍ਞਾਯਕਮੇਂ ਅਹਂਪਨਾ ਕਰਨਾ. ਔਰ ਬਹੁਤ ਬਾਰ ਐਸਾ ਭੀ ਆਤਾ ਹੈ ਕਿ ਜ੍ਞਾਯਕਕੋ ਰੁਚਿਗਤ ਕਰਨਾ. ਤੋ ਪਰ੍ਯਾਯਮੇਂਂ ਜ੍ਞਾਯਕਕੀ ਮਹਿਮਾ ਆਨੀ, ਇਨ ਦੋਨੋਂਮੇਂ ਕ੍ਯਾ ਅਂਤਰ ਹੈ? ਅਹਂਪਨਾ ਕਰਨਾ, ਮਹਿਮਾ ਕਰਨੀ, ਰੁਚਿ ਕਰਨੀ ਉਸਮੇਂ ਕ੍ਯਾ ਅਂਤਰ ਹੈ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਯਹ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੈ ਵਹ ਮੈਂ ਹੂਁ. ਅਹਂਪਨਾ ਅਰ੍ਥਾਤ ਯਹ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੈ ਵਹ ਮੈਂ ਹੂਁ ਔਰ ਯਹ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ. ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕਾ ਅਹਂਪਨਾ, ਯੇ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਪਢਾ ਵਹ ਨਹੀਂ, ਯੇ ਜ੍ਞਾਯਕ ਵਹ ਮੈਂ ਹੂਁ. ਯਹ ਮੈਂ ਹੂਁ, ਉਸਮੇਂ ਉਸਕੀ ਰੁਚਿ ਭੀ ਆ ਜਾਤੀ ਹੈ ਔਰ ਉਸਕੀ ਉਸ ਜਾਤਕੀ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਭੀ ਆ ਜਾਤੀ ਹੈ. ਉਸ ਜਾਤਕਾ ਜ੍ਞਾਯਕਮੇਂ ਅਹਂਪਨਾ, ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ. ਐਸੇ.
PDF/HTML Page 1768 of 1906
single page version
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਯਾਨੀ ਵਹੀ ਮਹਿਮਾ ਹੁਯੀ, ਵਹੀ ਰੁਚਿ ਹੁਯੀ, ਸਬ ਹੋ ਗਯਾ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਹਾਁ, ਸਬ ਉਸਮੇਂ ਆ ਗਯਾ. ਰੁਚਿ, ਮਹਿਮਾ ਸਬ ਉਸਮੇਂ ਆ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਯਹ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੈ ਸੋ ਮੈਂ ਹੂਁ. ਜ੍ਞਾਯਕਕਾ ਅਹਂਪਨਾ ਕਰਨਾ. ਵਿਭਾਵਕਾ ਅਹਂਪਨਾ-ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਤੋਡਕਰ ਵਿਭਾਵਕੇ ਕੋਈ ਭੀ ਕਾਯਾਮੇਂ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਕਰੇ, ਉਸਕੇ ਬਜਾਯ ਮੈਂ ਉਸਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ. ਭਲੇ ਅਭੀ ਵਿਕਲ੍ਪਾਤ੍ਮਕ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਜ੍ਞਾਯਕਮੇਂ ਅਹਂਪਨਾ ਕਰਨਾ. ਵਹ ਅਹਂਪਨਾ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਕਿ ਯੇ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਇਤ੍ਯਾਦਿਕੀ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਤੋਡਕਰ ਜ੍ਞਾਯਕਕਾ ਅਹਂਪਨਾ ਕਰਨਾ. ਅਭੀ ਵਾਸ੍ਤਵਿਕ- ਰੂਪ-ਸੇ ਉਸੇ ਟੂਟਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ, ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰਸੇ ਭੀ ਉਸੇ ਵਿਕਲ੍ਪਾਤ੍ਮਕ ਹੈ, ਤੋ ਭੀ ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ, ਉਸ ਜਾਤਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਦ੍ਰੁਢ ਕਰਨੀ. ਪ੍ਰਤੀਤਮੇਂ ਲਾਨਾ, ਰੁਚਿਮੇਂ ਲਾਨਾ, ਮਹਿਮਾਮੇਂ ਲਾਨਾ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਵਚਨਾਮ੍ਰੁਤਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ ਕਿ ਅਨੁਭੂਤਿਕੇ ਲਿਯੇ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਪਰਪਦਾਰ੍ਥ-ਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਪਦਾਰ੍ਥ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰੇ, ਅਪਨੇ ਧ੍ਰੁਵ ਸ੍ਵਭਾਵਕੀ ਮਹਿਮਾ ਲਾਯੇ ਔਰ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨੇਕਾ ਪ੍ਰਯਾਸ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਵਹਾਁ ਪਰਦ੍ਰਵ੍ਯ-ਸੇ ਭਿਨ੍ਨਤਾ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨੇ ਪਰ ਲਗਤਾ ਹੈ ਕਿ ਸ੍ਵਯਂ ਪਰਦ੍ਰਵ੍ਯ- ਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਸ੍ਵਯਂ ਧ੍ਰੁਵ ਜ੍ਞਾਯਕਸ੍ਵਭਾਵੀ ਮਹਿਮਾਵਂਤ ਹੈ, ਐਸਾ ਲਗਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਤੋ ਪ੍ਰਯੋਗਾਤ੍ਮਕਪਨੇ ਕ੍ਯਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਪਰਦ੍ਰਵ੍ਯ-ਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ ਤੋ ਉਸਕਾ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ ਹੈ ਕਿ ਯੇ ਚੈਤਨ੍ਯਕਾ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਧ੍ਰਵ ਸ੍ਵਰੂਪ ਹੈ ਵਹ ਮੈਂ ਹੂਁ, ਯਹ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ. ਯਹ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ, ਪਰਦ੍ਰਵ੍ਯ ਸੋ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ, ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਤੋ ਮੈਂ ਕੌਨ ਹੂਁ? ਅਪਨੀ ਮਹਿਮਾ ਆਯੇ ਬਿਨਾ ਵਾਸ੍ਤਵਿਕ ਪਰਦ੍ਰਵ੍ਯ ਤਰਫਕੀ ਏਕਤਾ ਟੂਟਤੀ ਹੀ ਨਹੀਂ. ਇਸਲਿਯੇ ਮੈਂ ਕੌਨ ਹੂਁ? ਉਸਕਾ ਵਿਚਾਰ ਕਰੇ. ਮੇਰਾ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਕ੍ਯਾ ਹੈ? ਮੈਂ ਏਕ ਧ੍ਰੁਵ ਜ੍ਞਾਯਕਸ੍ਵਰੂਪੀ ਅਨਾਦਿਅਨਨ੍ਤ ਏਕ ਵਸ੍ਤੁ ਹੂਁ ਔਰ ਯੇ ਜੋ ਵਿਭਾਵ ਪਰ੍ਯਾਯ ਹੈ ਵਹ ਮੇਰਾ ਵਾਸ੍ਤਵਿਕ ਸ੍ਵਰੂਪ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਮੇਰਾ ਵਾਸ੍ਤਵਿਕ ਸ੍ਵਰੂਪ ਜ੍ਞਾਯਕ ਸ੍ਵਰੂਪ ਹੈ. ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਅਪਨਾ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਕੇ ਨਾਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਆਯੇ ਤੋ ਵਹ ਬਰਾਬਰ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਅਕੇਲਾ ਨਾਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਆਯੇ ਕਿ ਪਰਦ੍ਰਵ੍ਯ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ, ਅਕੇਲਾ ਨਾਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਵਾਸ੍ਤਵਿਕ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ. ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵਪੂਰ੍ਵਕਕਾ ਨਾਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਹੋ ਤੋ ਵਹ ਬਰਾਬਰ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਤਰਫਕਾ (ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰਨਾ).
ਯੇ ਸਬ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ, ਯੇ ਸਬ ਅਚ੍ਛਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਚ੍ਛਾ ਕ੍ਯਾ ਹੈ? ਜ੍ਞਾਯਕ ਸ੍ਵਭਾਵ ਮਹਿਮਾਵਂਤ ਹੈ. ਉਸਕਾ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਕੇ ਨਾਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਆਯੇ ਤੋ ਉਸੇ ਵਾਸ੍ਤਵਿਕ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਹੋਨੇਕਾ ਉਸਮੇਂ ਅਵਕਾਸ਼ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਉਸਕੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਮਹਿਮਾ ਕੈਸੇ ਆਯੇ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਧ੍ਰੁਵਮੇਂ, ਜ੍ਞਾਯਕਤਾਮੇਂ-ਜ੍ਞਾਯਕਸ੍ਵਭਾਵਮੇਂ ਹੀ ਸਬ ਭਰਾ ਹੈ. ਉਸਕਾ ਵਿਚਾਰ- ਸੇ, ਉਸਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਪਹਿਨਕਰ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰੇ ਕਿ ਯੇ ਕੁਛ ਮਹਿਮਾਵਂਤ ਨਹੀਂ ਹੈ ਤੋ ਮਹਿਮਾਵਂਤ ਕੌਨ ਹੈ? ਮੈਂ ਚੈਤਨ੍ਯ ਜ੍ਞਾਯਕ ਮਹਿਮਾਵਂਤ ਸ੍ਵਰੂਪ ਹੂਁ. ਉਸੇ ਵਿਚਾਰ-ਸੇ, ਉਸਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਪਹਿਚਾਨਕਰ
PDF/HTML Page 1769 of 1906
single page version
ਨਕ੍ਕੀ ਕਰੇ ਕਿ ਯੇ ਜ੍ਞਾਯਕਤਾ ਹੈ ਵਹ ਅਨਨ੍ਤ ਜ੍ਞਾਯਕਤਾ ਹੈ. ਵਹ ਜ੍ਞਾਯਕਤਾ, ਇਤਨਾ ਜਾਨਾ ਇਸਲਿਯੇ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੈ, ਐਸਾ ਨਹੀਂ. ਸ੍ਵਤਃਸਿਦ੍ਧ ਜ੍ਞਾਯਕ ਜਿਸਮੇਂ ਨਹੀਂ ਜਾਨਨਾ ਐਸਾ ਆਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ, ਐਸਾ ਅਨਨ੍ਤ-ਅਨਨ੍ਤ ਜ੍ਞਾਯਕਤਾ-ਸੇ ਭਰਾ ਜੋ ਸ੍ਵਭਾਵ ਔਰ ਜੋ ਸੁਖਕੋ ਬਾਹਰਮੇਂ ਇਚ੍ਛਤਾ ਹੈ, ਵਹ ਸੁਖਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ, ਸੁਖਕਾ ਸਮੁਦ੍ਰ ਸ੍ਵਯਂ ਹੀ ਹੈ. ਐਸਾ ਅਨਨ੍ਤ ਸ੍ਵਭਾਵਵਾਲਾ, ਅਨਨ੍ਤ ਆਨਨ੍ਦ ਜਿਸਮੇਂ ਭਰਾ ਹੈ, ਅਨਨ੍ਤ ਜ੍ਞਾਨ ਜਿਸਮੇਂ ਭਰਾ ਹੈ ਔਰ ਅਨਨ੍ਤ ਸ੍ਵਭਾਵ-ਸੇ ਜੋ ਭਰਾ ਹੈ ਐਸਾ ਮੈਂ ਚੈਤਨ੍ਯ ਹੂਁ. ਉਸ ਚੈਤਨ੍ਯਕੀ ਮਹਿਮਾ ਵਿਚਾਰ ਕਰਕੇ ਲਾਵੇ ਕਿ ਵਹ ਵਸ੍ਤੁ ਅਨਨ੍ਤ ਧਰ੍ਮਾਤ੍ਮਕ ਔਰ ਮਹਿਮਾਵਂਤ ਕੋਈ ਅਨੁਪਮ ਹੈ. ਉਸਕਾ ਵਿਚਾਰ ਕਰਕੇ ਮਹਿਮਾ ਲਾਯੇ. ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੋਂਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ, ਆਚਾਰ੍ਯਦੇਵ ਕਹਤੇ ਹੈਂ, ਗੁਰੁਦੇਵ ਕਹਤੇ ਹੈੈਂ ਕਿ ਯੇ ਵਸ੍ਤੁ ਕੋਈ ਅਨੁਪਮ ਮਹਿਮਾਵਂਤ ਹੈ. ਜੋ ਅਨੁਭਵੀ ਹੈਂ, ਗੁਰੁਦੇਵ ਕਹਤੇ ਹੈਂ, ਮੁਨਿ ਕਹਤੇ ਹੈਂ ਕਿ ਆਤ੍ਮਾ ਕੋਈ ਅਨੁਪਮ ਹੈ. ਤੋ ਸ੍ਵਯਂ ਵਿਚਾਰ ਕਰਕੇ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰੇ.
ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਤੋ ਏਕ ਜ੍ਞਾਨਸ੍ਵਭਾਵ ਹੀ ਦਿਖਤਾ ਹੈ, ਦੂਸਰਾ ਕੁਛ ਦਿਖਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਤੋ ਸ੍ਵਯਂ ਵਿਚਾਰ ਕਰਕੇ ਅਨ੍ਦਰ-ਸੇ ਸ੍ਵਤਃਸਿਦ੍ਧ ਅਨਨ੍ਤ ਧਰ੍ਮਾਤ੍ਮਕ ਹੈ, ਅਨਨ੍ਤ ਅਚਿਂਤ੍ਯ ਮਹਿਮਾ-ਸੇ ਭਰੀ ਹੈ, ਉਸਕਾ ਵਿਚਾਰ ਕਰਕੇ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰੇ ਤੋ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਪ੍ਰਤੀਤ ਆਵੇ. ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਜੋ ਕਹਤੇ ਹੈਂ ਕਿ ਕੋਈ ਅਪੂਰ੍ਵ ਵਸ੍ਤੁ ਹੈ, ਤੇਰੀ ਵਸ੍ਤੁ ਅਪੂਰ੍ਵ ਹੈ, ਤੂ ਉਸਮੇਂ ਜਾ. ਤੋ ਵਹ ਅਪੂਰ੍ਵ ਕੈਸੇ ਹੈ? ਉਸਕਾ ਵਿਚਾਰ ਕਰਕੇ ਸ੍ਵਯਂ ਪ੍ਰਤੀਤ ਕਰੇ ਤੋ ਹੋ. ਉਸਕਾ ਲਕ੍ਸ਼ਣ ਤੋ ਅਮੁਕ ਦਿਖਤਾ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਸ੍ਵਯਂਸੇ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰਨਾ ਪਡਤਾ ਹੈ.
ਬਾਹਰਮੇਂ ਸਬ ਜਗਹ ਆਕੁਲਤਾ ਹੈ. ਤੋ ਨਿਰਾਕੁਲਤਾ ਔਰ ਆਨਨ੍ਦ-ਸੇ ਭਰਾ ਏਕ ਆਤ੍ਮਾ ਹੈ. ਐਸਾ ਗੁਰੁਦੇਵ ਕਹਤੇ ਹੈਂ, ਆਚਾਰ੍ਯ ਕਹਤੇ ਹੈਂ, ਸਬ ਕਹਤੇ ਹੈਂ. ਅਂਤਰਮੇਂ ਹੈ ਵਹ ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ- ਸੇ ਹੈ, ਵਹ ਸ੍ਵਯਂ ਵਿਚਾਰ ਕਰਕੇ, ਸ੍ਵਭਾਵਕੋ ਪਹਿਚਾਨਕਰ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰੇ ਕਿ ਉਸੀਮੇਂ ਸਬ ਹੈ. ਤੋ ਉਸੇ ਮਹਿਮਾ ਆਯੇ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਅਨਨ੍ਤ ਗੁਣਾਤ੍ਮਕ ਹੈ ਵਹ ਸਬ ਵਿਚਾਰ ਦ੍ਵਾਰਾ ਨਕ੍ਕੀ ਹੋ ਸਕਤਾ ਹੈ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਵਿਚਾਰ ਦ੍ਵਾਰਾ ਨਕ੍ਕੀ ਹੋ ਸਕਤਾ ਹੈ. ਉਸੇ ਦਿਖਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਨਕ੍ਕੀ ਹੋ ਸਕਤਾ ਹੈ. ਜੋ ਅਨਾਦਿਅਨਨ੍ਤ ਵਸ੍ਤੁ ਹੋ ਵਹ ਮਾਪਵਾਲੀ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਤੀ. ਵਹ ਅਨਨ੍ਤ ਅਗਾਧ ਸ੍ਵਭਾਵ-ਸੇ ਭਰੀ ਹੈ. ਵਿਚਾਰ-ਸੇ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰ ਸਕਤਾ ਹੈ. ਉਸਕੀ ਮਹਿਮਾ ਲਾ ਸਕਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਕੇ ਨੇਤ੍ਰ ਸਤ੍ਪੁਰਸ਼ਕੋ ਪਹਿਚਾਨ ਲੇਤਾ ਹੈ. ਵਹਾਁ ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਕੇ ਨੇਤ੍ਰਕਾ ਅਰ੍ਥ ਸਤ੍ਪੁਰੁਸ਼ਕੀ ਵਾਣੀਮੇਂ ਆ ਰਹੀ ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਸਹਜ ਮਹਿਮਾ ਔਰ ਅਨ੍ਯਕੀ ਉਸੀ ਸ਼ਬ੍ਦੋਂਮੇਂ ਆ ਰਹੀ ਕ੍ਰੁਤ੍ਰਿਮ ਮਹਿਮਾ, ਉਸਕੇ ਬੀਚਕਾ ਭੇਦ ਕਰਤਾ ਹੈ, ਐਸਾ ਕਹ ਸਕਤੇ ਹੈਂ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਉਸਕੇ ਨੇਤ੍ਰ ਐਸੇ ਹੀ ਹੋ ਗਯੇ ਹੋ. ਪਾਤ੍ਰਤਾ ਅਂਤਰਮੇਂ-ਸੇ ਉਸੇ ਸਤ੍ਯ ਹੀ ਚਾਹਿਯੇ. ਸਤ੍ਪੁਰੁਸ਼ਕੀ ਵਾਣੀਮੇਂ ਕੋਈ ਅਪੂਰ੍ਵਤਾ ਰਹੀ ਹੈ, ਕੋਈ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਬਤਾ ਰਹੇ ਹੈਂ. ਦੂਸਰੇਕੀ ਵਾਣੀ ਔਰ ਉਨਕੀ ਵਾਣੀਕਾ ਭੇਦ ਕਰ ਸਕਤਾ ਹੈ. ਉਸਕਾ ਹ੍ਰੁਦਯ ਹੀ ਐਸਾ ਹੋ ਗਯਾ ਹੈ ਕਿ ਮੁਝੇ ਜੋ ਚਾਹਿਯੇ, ਕੋਈ ਅਪੂਰ੍ਵ ਵਸ੍ਤੁ, ਯੇ ਕੁਛ ਅਪੂਰ੍ਵ ਬਤਾ ਰਹੇ ਹੈਂ. ਵਹ ਭੇਦ
PDF/HTML Page 1770 of 1906
single page version
ਕਰ ਸਕਤਾ ਹੈ. ਸਚ੍ਚਾ ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁ ਹੋ ਵਹ ਭੇਦ ਕਰ ਸਕਤਾ ਹੈ. ਸਚ੍ਚਾ ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁ ਹੋ ਵਹ ਭੇਦ ਕਰ ਸਕਤਾ ਹੈ. ਉਨਕੇ ਪਰਿਚਯ-ਸੇ, ਉਨਕੀ ਵਾਣੀ-ਸੇ ਭੇਦ ਕਰ ਸਕਤਾ ਹੈ. ਪਰੀਕ੍ਸ਼ਾ ਕਰਕੇ ਭੇਦ ਕਰ ਸਕਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕੀ ਮਹਿਮਾਕੇ ਵਕ੍ਤ ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਖਟਕ ਰਖਨੇਕਾ ਆਪ ਫਰਮਾਤੇ ਹੋ, ਤੋ ਵਹ ਦੋਨੋਂ ਏਕ ਪਰਿਣਾਮਮੇਂ ਪ੍ਰਯੋਗਾਤ੍ਮਕ ਰੂਪ-ਸੇ ਕੈਸੇ ਕਰਨਾ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕੀ ਮਹਿਮਾਕੇ ਸਮਯ ਆਤ੍ਮਾਕੀ (ਖਟਕ ਹੋਨੀ ਚਾਹਿਯੇ). ਉਸ ਮਹਿਮਾਕਾ ਹੇਤੁ ਕ੍ਯਾ ਹੈ? ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ, ਜਿਨੇਨ੍ਦ੍ਰ ਦੇਵਨੇ ਆਤ੍ਮਾ ਪ੍ਰਗਟ ਕਿਯਾ ਹੈ, ਵੇ ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨ ਸ੍ਵਰੂਪ, ਪੂਰ੍ਣਰੂਪ-ਸੇ ਵਿਰਾਜਮਾਨ ਹੋ ਗਯੇ, ਗੁਰੁਦੇਵ ਸਾਧਨਾ ਕਰਤੇ ਹੈਂ, ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੋਂਮੇਂ ਭੀ ਵਹ ਆਤਾ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਉਸਕੀ ਮਹਿਮਾਕਾ ਹੇਤੁ ਕ੍ਯਾ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹੋਂਨੇ ਜੋ ਚੈਤਨ੍ਯਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਪ੍ਰਗਟ ਕਿਯਾ, ਇਸਲਿਯੇ ਉਨਕੀ ਮਹਿਮਾ ਆਤੀ ਹੈ. ਉਸਕਾ ਅਰ੍ਥ ਵਹ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹੋਂਨੇ ਵਹ ਸ੍ਵਰੂਪ ਪ੍ਰਗਟ ਕਿਯਾ ਇਸਲਿਯੇ ਉਨਕੀ ਮਹਿਮਾ ਆਤੀ ਹੈ. ਤੋ ਉਸ ਸ੍ਵਰੂਪਕੀ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਰੁਚਿ ਹੈ ਔਰ ਵਹ ਰੁਚਿ ਵੈਸੀ ਹੋਨੀ ਚਾਹਿਯੇ ਕਿ ਵਹ ਸ੍ਵਰੂਪ ਮੁਝੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ.
ਅਤਃ ਰੂਢਿਗਤਰੂਪ-ਸੇ ਵਹ ਅਚ੍ਛਾ ਹੈ ਐਸੇ ਨਹੀਂ. ਉਨ੍ਹੋਂਨੇ ਜੋ ਪ੍ਰਗਟ ਕਿਯਾ ਵਹ ਆਦਰਨੇ ਯੋਗ੍ਯ ਕੋਈ ਅਨੁਪਮ ਵਸ੍ਤੁ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀ ਹੈ. ਔਰ ਵਹ ਵਸ੍ਤੁ ਮੁਝੇ ਚਾਹਿਯੇ. ਇਸਲਿਯੇ ਉਸਮੇਂ ਰੁਚਿ ਔਰ ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕੀ ਮਹਿਮਾ ਦੋਨੋਂ ਸਾਥ ਹੋਤੇ ਹੈਂ. ਜਿਸੇ ਮਹਿਮਾ, ਐਸੀ ਸਮਝਪੂਰ੍ਵਕ ਮਹਿਮਾ ਆਯੇ ਉਸੇ ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਰੁਚਿ ਸਾਥਮੇਂ ਹੋਤੀ ਹੀ ਹੈ. ਓਘੇ ਓਘੇ ਕਰਤਾ ਹੋ (ਐਸਾ ਨਹੀਂ). ਸਮਝਪੂਰ੍ਵਕ ਜਿਸੇ ਮਹਿਮਾ ਆਤੀ ਹੈ ਉਸੇ ਰੁਚਿ ਸਾਥਮੇਂ ਹੋਤੀ ਹੀ ਹੈ ਕਿ ਯਹ ਸ੍ਵਰੂਪ ਮੁਝੇ ਚਾਹਿਯੇ. ਯੇ ਵਿਭਾਵ ਅਚ੍ਛਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਸ੍ਵਭਾਵ ਅਚ੍ਛਾ ਹੈ. ਅਤਃ ਜੋ ਦੇਵ- ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਨੇ ਪ੍ਰਗਟ ਕਿਯਾ ਹੈ, ਉਸਕੀ ਉਸੇ ਮਹਿਮਾ ਆਤੀ ਹੈ ਔਰ ਵਹ ਮੁਝੇ ਚਾਹਿਯੇ. ਐਸਾ ਅਨ੍ਦਰ-ਸੇ ਸਮਾਯਾ ਹੈ. ਐਸੀ ਰੁਚਿ ਸਾਥਮੇਂ ਹੋਤੀ ਹੀ ਹੈ. ਐਸੀ ਸਮਝਪੂਰ੍ਵਕ ਜਿਸੇ ਮਹਿਮਾ ਆਯੇ, ਉਸੇ ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਰੁਚਿ ਸਾਥਮੇਂ ਹੋਤੀ ਹੀ ਹੈ.
ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਰੁਚਿ ਸਾਥਮੇਂ ਨ ਹੋ ਔਰ ਅਕੇਲੀ ਮਹਿਮਾ ਕਰੇ ਤੋ ਵਹ ਸਬ ਸਮਝੇ ਬਿਨਾਕਾ ਹੈ. ਅਨਾਦਿ ਕਾਲ-ਸੇ ਜੋ ਮਾਤ੍ਰ ਰੁਢਿਗਤਰੂਪ-ਸੇ ਕਿਯਾ ਵੈਸਾ. ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਆਦਰਨੇ ਯੋਗ੍ਯ ਕ੍ਯੋਂ ਹੈ? ਕਿ ਉਨ੍ਹੋਂਨੇ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਕੋਈ ਅਪੂਰ੍ਵ ਪ੍ਰਗਟ ਕਿਯਾ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ. ਇਸਲਿਯੇ ਉਨਕਾ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਆਦਰ ਹੈ. ਅਂਤਰਮੇਂ ਅਪਨਾ ਆਦਰ ਅਨ੍ਦਰ ਆ ਜਾਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਖਟਕ ਰਹਤੀ ਹੋ ਔਰ ਮਹਿਮਾ ਆਤੀ ਹੋ, ਵਹੀ ਸਚ੍ਚੀ ਮਹਿਮਾ ਹੈ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਵਹੀ ਸਚ੍ਚੀ ਮਹਿਮਾ ਹੈ. ਉਸੇ ਖਟਕ ਰਹਤੀ ਹੀ ਹੈ. ਜਿਸੇ ਸਚ੍ਚੀ ਮਹਿਮਾ ਆਯੇ ਉਸੇ ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਖਟਕ ਸਾਥਮੇਂ ਹੋਤੀ ਹੀ ਹੈ. ਤੋ ਸਚ੍ਚੀ ਮਹਿਮਾ ਹੈ.
ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਮਾਰ੍ਗ ਕਿਤਨਾ ਸ੍ਪਸ਼੍ਟ ਕਿਯਾ ਹੈ. ਪ੍ਰਸ਼੍ਨ ਪੂਛੇ ਉਸਕਾ ਉਤ੍ਤਰ ਦੇਤੀ ਹੂਁ. ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਗੁਰੁਦੇਵਕੇ ਸ਼ਬ੍ਦ ਬਹੁਤ ਗਂਭੀਰ, ਇਸਲਿਯੇ ਕੁਛ ਸਮਝ ਨਾ ਸਕੇ. ਉਨਕਾ ਗਂਭੀਰ ਆਸ਼ਯ ਸਮਝ ਨ ਸਕੇ, ਆਪਨੇ ਗੁਰੁਦੇਵਕਾ ਹ੍ਰੁਦਯ ਖੋਲਾ ਇਸਲਿਯੇ ਹਮ ਬਚ ਗਯੇ.
PDF/HTML Page 1771 of 1906
single page version
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਬਤਾਯਾ ਹੈ. ਯਹੀ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ. ਜੀਵਨਮੇਂ ਅਪੂਰ੍ਵ ਵਸ੍ਤੁ ਕੈਸੇ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਹੋ ਔਰ ਵਹ ਅਪੂਰ੍ਵਤਾ ਕੈਸੇ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਹੋ? ਅਪੂਰ੍ਵ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ, ਆਤ੍ਮਾ ਅਪੂਰ੍ਵ, ਉਸਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕੋਈ ਅਪੂਰ੍ਵ. ਬਾਕੀ ਸਬ ਰੂਢਿਗਤ ਰੂਪਸੇ ਬਹੁਤ ਬਾਰ ਕਿਯਾ ਹੈ. ਅਪੂਰ੍ਵ ਪ੍ਰਕਾਰ-ਸੇ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਹੋ ਵਹ ਕਰਨਾ ਹੈ.