PDF/HTML Page 1787 of 1906
single page version
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਜ੍ਞਾਨਸ੍ਵਭਾਵ ਅਨਨ੍ਤ ਹੈ, ਵਹ ਤੋ ਅਨਨ੍ਤ ਜ੍ਞੇਯ ਪਰ-ਸੇ ਖ੍ਯਾਲ ਆਤਾ ਹੈ ਕਿ ਏਕ ਸਮਯਮੇਂ ਤੀਨ ਕਾਲ ਤੀਨ ਲੋਕਕੋ ਜਾਨੇ ਉਤਨਾ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣ ਸਾਮਰ੍ਥ੍ਯ ਭਰਾ ਹੈ. ਅਨਨ੍ਤ ਸੁਖ ਹਮ ਕਹਤੇ ਹੈਂ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਨਨ੍ਤ ਯਾਨੀ ਉਸਕਾ ਕੋਈ ਖ੍ਯਾਲ ਨਹੀਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਅਨਨ੍ਤ ਯਾਨੀ ਕਿਤਨਾ ਔਰ ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ-ਸੇ? ਜੈਸੇ ਜ੍ਞਾਨਕਾ ਥੋਡਾ ਵਿਚਾਰ ਕਰਤੇ ਹੈਂ ਤੋ ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਥੋਡਾ ਵਿਚਾਰ ਲਂਬਾਤਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਸੁਖਮੇਂ ਉਤਨਾ ਲਂਬਾਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਜ੍ਞਾਨਕੀ ਬਾਹਰ-ਸੇ ਕਲ੍ਪਨਾ ਕਰੀ ਕਿ ਚਾਹੇ ਜਿਤਨੇ ਜ੍ਞੇਯੋਂਕੋ ਜਾਨੇ, ਏਕ ਸਮਯਮੇਂ ਜਾਨੇ, ਵਹ ਬਾਹਰ-ਸੇ ਨਿਰ੍ਣਯ ਹੁਆ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਹ ਜ੍ਞੇਯ-ਸੇ ਜ੍ਞਾਨ ਹੈ, ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਜ੍ਞਾਨ ਤੋ ਸ੍ਵਤਃ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਨ ਅਨਨ੍ਤ-ਅਨਨ੍ਤ ਭਣ੍ਡਾਰ ਹੈ. ਚਾਹੇ ਜਿਤਨਾ ਤੋ ਭੀ ਖਤ੍ਮ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ. ਜ੍ਞੇਯੋਂ-ਸੇ ਜ੍ਞਾਨ ਹੈ, ਐਸਾ ਨਹੀਂ. ਅਨਨ੍ਤ ਕਾਲ ਪਰ੍ਯਂਤ ਪਰਿਣਮੇ ਤੋ ਭੀ ਜ੍ਞਾਨ ਖਤ੍ਮ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਔਰ ਅਨਨ੍ਤ ਜਾਨੇ ਤੋ ਭੀ ਜ੍ਞਾਨ ਖਤ੍ਮ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ, ਐਸਾ ਅਨਨ੍ਤ ਜ੍ਞਾਨ ਹੈ.
ਵੈਸੇ ਸੁਖ ਭੀ ਸ੍ਵਤਃਸਿਦ੍ਧ ਹੈ. ਅਨਨ੍ਤ ਕਾਲ ਪਰ੍ਯਂਤ ਸੁਖਰੂਪ ਪਰਿਣਮੇ ਤੋ ਭੀ ਸੁਖ ਖਤ੍ਮ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਔਰ ਵਹ ਸੁਖ ਜੋ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ ਵਹ ਸ੍ਵਯਂ ਅਨਨ੍ਤ (ਹੈ). ਇਤਨਾ ਸੁਖ ਔਰ ਉਤਨਾ ਸੁਖ, ਐਸੇ ਨਹੀਂ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਸਰ੍ਵ ਪ੍ਰਕਾਰ-ਸੇ ਸਰ੍ਵ ਅਂਸ਼-ਸੇ ਪੂਰੇ ਅਸਂਖ੍ਯ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ਮੇਂ ਅਨਨ੍ਤ-ਅਨਨ੍ਤ, ਜਿਸਕੀ ਕੋਈ ਸੀਮਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਐਸਾ ਸੁਖਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਸ੍ਵਯਂ ਹੀ ਹੈ. ਉਸੇ ਬਾਹਰ-ਸੇ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰਨਾ ਵਹ ਸ੍ਵਤਃਸਿਦ੍ਧ ਵਸ੍ਤੁ ਨਹੀਂ ਹੈ.
ਜੈਸੇ ਜ੍ਞਾਨਕੋ ਬਾਹ੍ਯ ਜ੍ਞੇਯੋਂ-ਸੇ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰਨੇਮੇਂ ਆਯੇ, ਵਹ ਤੋ ਸ੍ਵਤਃਸਿਦ੍ਧ ਹੈ, ਵਹ ਤੋ ਜ੍ਞੇਯੋਂ-ਸੇ ਜਾਨਨੇਮਾਤ੍ਰ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਹੈ. ਜੈਸੇ ਜ੍ਞਾਨ ਸ੍ਵਤਃਸਿਦ੍ਧ ਹੈ, ਵੈਸੇ ਸੁਖ ਭੀ ਸ੍ਵਤਃਸਿਦ੍ਧ ਅਨਨ੍ਤ ਹੀ ਹੈ. ਉਸਕੇ ਅਨਨ੍ਤ ਗੁਣ, ਅਨਨ੍ਤ ਸਾਮਰ੍ਥ੍ਯ-ਸੇ ਭਰਾ ਹੁਆ, ਐਸਾ ਸੁਖ ਭੀ ਅਨਨ੍ਤ ਕਾਲ ਪਰ੍ਯਂਤ ਖਤ੍ਮ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਔਰ ਜੋ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ ਵਹ ਭੀ ਅਨਨ੍ਤ ਹੈ. ਉਸਕੇ ਅਨਨ੍ਤ- ਅਨਨ੍ਤ ਅਂਸ਼ੋਂ-ਸੇ ਭਰਾ ਹੈ. ਉਸਕੇ ਅਵਿਭਾਗ ਪ੍ਰਤਿਚ੍ਛੇਦ ਆਦਿ ਸਬ ਅਨਨ੍ਤ ਹੀ ਹੈ. ਜੋ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ ਉਸਕੇ ਅਂਸ਼ਮੇਂ ਅਨਨ੍ਤ ਹੈ ਔਰ ਉਸਕੇ ਅਵਿਭਾਗ ਪ੍ਰਤਿਚ੍ਛੇਦ ਸਬ ਅਨਨ੍ਤ ਹੀ ਹੈਂ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਵਰ੍ਤਮਾਨਮੇਂ ਆਕੁਲਤਾਕਾ ਸ੍ਵਾਦ ਆਤਾ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਸੁਖਕੀ ਏਕ ਕਲ੍ਪਨਾ (ਕਰਨੀ ਪਡਤੀ ਹੈ ਕਿ) ਅਨਾਕੁਲਤਾ ਲਕ੍ਸ਼ਣ ਸੁਖ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਾਸ੍ਤਵਿਕ ਸ੍ਵਾਦ ਨਹੀਂ ਆਯਾ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਉਸਕੀ ਮਾਤ੍ਰ ਕਲ੍ਪਨਾ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਤੋ ਅਂਸ਼ ਪ੍ਰਗਟ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਉਸੇ ਤੋ ਅਨੁਮਾਨ- ਸੇ ਸ੍ਪਸ਼੍ਟ (ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ) ਲਿਯਾ ਜਾਤਾ ਹੈ ਕਿ ਯਹ ਜ੍ਞਾਨ ਔਰ ਐਸਾ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣ ਜ੍ਞਾਯਕ ਵਹ ਆਤ੍ਮਾ.
PDF/HTML Page 1788 of 1906
single page version
ਐਸਾ ਸੁਖਮੇਂ ਖ੍ਯਾਲ ਨਹੀਂ ਆਤਾ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਜ੍ਞਾਨ ਹੈ ਵਹ ਐਸਾ ਅਸਾਧਾਰਣ ਗੁਣ ਹੈ, ਵਹ ਚੈਤਨ੍ਯਕਾ ਐਸਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਗੁਣ ਹੈ ਕਿ ਉਸੇ ਉਸ ਪ੍ਰਕਾਰ-ਸੇ ਨਕ੍ਕੀ ਕਿਯਾ ਜਾ ਸਕਤਾ ਹੈ. ਯਹ ਸੁਖ ਹੈ, ਵਹ ਜ੍ਞਾਨਕੀ ਭਾਁਤਿ, ਜੈਸੇ ਜ੍ਞੇਯੋਂਕੋ ਜਾਨਨੇ-ਸੇ (ਜ੍ਞਾਨ) ਨਕ੍ਕੀ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਵੈਸੇ ਵਹ ਸੁਖਗੁਣ ਜ੍ਞਾਨਕੀ ਭਾਁਤਿ ਵੈਸਾ ਅਸਾਧਾਰਣ ਉਸ ਜਾਤਕਾ ਗੁਣ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਉਸੇ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰਨਾ ਮੁਸ਼੍ਕਿਲ ਪਡਤਾ ਹੈ. ਤੋ ਭੀ ਉਸਕਾ ਏਕ ਵੇਦਨ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ. ਬਾਹਰ ਜਹਾਁ-ਤਹਾਁ ਸੁਖਕੀ ਕਲ੍ਪਨਾ ਕਰ ਰਹਾ ਹੈ, ਉਸ ਪਰ-ਸੇ ਭੀ ਜਿਸੇ ਜਾਨਨਾ ਹੋ, ਜਿਸ ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਕੋ ਸੁਖਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਜਾਨਨਾ ਹੋ, ਤੋ ਬਾਹਰ ਜੋ ਸੁਖਕੀ ਕਲ੍ਪਨਾ ਕਰਨੇਵਾਲਾ ਹੈ ਵਹ ਸ੍ਵਯਂ ਸੁਖਸ੍ਵਭਾਵੀ ਹੈ. ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਉਸੇ ਨਕ੍ਕੀ ਕਿਯਾ ਜਾ ਸਕਤਾ ਹੈ, ਯਦਿ ਵਹ ਕਰਨਾ ਚਾਹੇ ਤੋ.
ਉਸਕਾ ਲਕ੍ਸ਼ਣ ਉਤਨਾ ਹੀ ਦਿਖਤਾ ਹੈ ਕਿ ਸੁਖਕੀ ਕਲ੍ਪਨਾ ਬਾਹਰ ਕਰ ਰਹਾ ਹੈ. ਵਹ ਉਸਕਾ ਲਕ੍ਸ਼ਣ ਹੈ. ਬਾਕੀ ਜ੍ਞਾਨਕੀ ਭਾਁਤਿ, ਜੈਸੇ ਜ੍ਞਾਨਗੁਣ ਅਸਾਧਾਰਣ ਹੈ, ਵੈਸਾ ਵਹ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਤੋ ਭੀ ਜਡਮੇਂ ਕਹੀਂ ਸੁਖਗੁਣ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਸੁਖਗੁਣ ਏਕ ਚੈਤਨ੍ਯਮੇਂ ਹੀ ਹੈ. ਜਡ ਜੈਸੇ ਜਾਨਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਵੈਸੇ ਜਡਮੇਂ ਸੁਖਕਾ ਕੋਈ ਸ੍ਵਭਾਵ ਭੀ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਸੁਖਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਹੀ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਵਹ ਕਲ੍ਪਨਾ ਕਰ ਰਹਾ ਹੈ, ਅਤਃ ਵਹ ਸੁਖ ਸ੍ਵਭਾਵ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਹੈ. ਐਸੇ ਨਕ੍ਕੀ ਕਿਯਾ ਜਾ ਸਕਤਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਂਤਰ-ਸੇ ਸ੍ਵਯਂ ਬਰਾਬਰ ਬਿਠਾਯੇ ਤੋ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰ ਸਕਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਸਮਯਸਾਰਕੀ ਪ੍ਰਥਮ ਗਾਥਾਮੇਂ ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੁ ਅਪਨੇ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਔਰ ਸ਼੍ਰੋਤਾਓਂਕੇ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਅਨਨ੍ਤ ਸਿਦ੍ਧੋਂਕੀ ਸ੍ਥਾਪਨਾ ਕਰਤੇ ਹੈਂ. ਤੋ ਸ਼੍ਰੋਤਾਕੋ ਅਨਨ੍ਤ ਸਿਦ੍ਧੋਂਕੀ ਸ੍ਥਾਪਨਾ ਕਰਨੀ, ਉਸਮੇਂ ਕ੍ਯਾ ਕਰਨੇਕੋ ਕਹਨੇਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਜੋ ਗੁਰੁਦੇਵ ਸਮਝਾਯੇ ਔਰ ਆਚਾਰ੍ਯ ਐਸਾ ਕਹਤੇ ਹੈਂ ਕਿ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਅਨਨ੍ਤ ਸਿਦ੍ਧੋਂਕੀ ਸ੍ਥਾਪਨਾ ਕਰਤਾ ਹੂਁ ਅਰ੍ਥਾਤ ਤੂ ਸਿਦ੍ਧ ਭਗਵਾਨ ਜੈਸਾ ਹੀ ਹੈ. ਜੈਸੇ ਅਨਨ੍ਤ ਸਿਦ੍ਧ ਹੈ, ਵੈਸਾ ਹੀ ਤੂ ਹੈ, ਐਸਾ ਹਮ ਤੁਝੇ ਸ੍ਥਾਪਨਾ ਕਰਕੇ ਕਹਤੇ ਹੈਂ, ਇਸਲਿਯੇ ਤੂ ਸ੍ਵੀਕਾਰ ਕਰ ਕਿ ਤੂ ਸਿਦ੍ਧ ਭਗਵਾਨ ਜੈਸਾ ਹੀ ਹੈ. ਔਰ ਸਿਦ੍ਧ ਭਗਵਾਨਕੇ ਸ੍ਵਭਾਵ ਜੈਸਾ ਤੇਰਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ, ਅਤਃ ਤੂ ਉਸ ਰੂਪ ਪਰਿਣਮਨ ਕਰ ਔਰ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰ ਸਕੇ ਐਸਾ ਹੈ. ਐਸਾ ਤੂ ਸ੍ਵੀਕਾਰ ਕਰ. ਐਸਾ ਆਚਾਰ੍ਯਦੇਵ ਏਵਂ ਗੁਰੁਦੇਵ ਐਸਾ ਕਹਤੇ ਹੈਂ ਕਿ ਹਮ ਤੇਰੇ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਸਿਦ੍ਧ ਭਗਵਾਨਕੀ ਸ੍ਥਾਪਨਾ ਕਰਤੇ ਹੈੈਂ ਕਿ ਤੂ ਸਿਦ੍ਧ ਭਗਵਾਨ ਜੈਸਾ ਹੈ. ਐਸਾ ਤੂ ਸ੍ਵੀਕਾਰ ਕਰ.
ਐਸਾ ਸ਼੍ਰੋਤਾਓਂਕੋ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਸ੍ਵੀਕਾਰ ਕਰਨਾ ਹੈ. ਜੋ ਗੁਰੁ ਕਹਤੇ ਹੈਂ, ਸਾਮਨੇ ਸ਼੍ਰੋਤਾ ਐਸੇ ਹੈਂ ਕਿ ਸ੍ਵੀਕਾਰ ਕਰਤਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਸਿਦ੍ਧ ਭਗਵਾਨ ਜੈਸਾ ਹੂਁ. ਇਸਲਿਯੇ ਜੋ ਗੁਰੁ ਕਹਤੇ ਹੈਂ, ਉਸਕਾ ਮੈਂ ਸ੍ਵੀਕਾਰ ਕਰਕੇ ਪਰਿਣਮਿਤ ਹੋ ਜਾਊਁ. ਐਸਾ ਸ੍ਥਾਪਨਾ ਕਰਨੀ ਹੈ. ਜੈਸੇ ਅਨਨ੍ਤ ਸਿਦ੍ਧ ਹੈ, ਵੈਸਾ ਹੀ ਮੈਂ ਸਿਦ੍ਧ ਭਗਵਾਨ ਜੈਸਾ ਹੀ ਹੂਁ. ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਵੈਸਾ ਹੀ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਮੈਂ ਉਸ ਰੂਪ ਹੋ ਸਕੂ ਐਸਾ ਹੂਁ. ਮੇਰੇਮੇਂ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਹੈ ਔਰ ਮੈਂ ਕੈਸੇ ਕਰੁਁ, ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ.
ਗੁਰੁਦੇਵ ਔਰ ਆਚਾਯਾ ਸਿਦ੍ਧ ਭਗਵਾਨਕੀ ਸ੍ਥਾਪਨਾ ਕਰਤੇ ਹੈਂ. ਸ਼੍ਰੋਤਾਕੇ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ (ਸ੍ਥਾਪਨਾ
PDF/HTML Page 1789 of 1906
single page version
ਕਰਕੇ ਕਹਤੇ ਹੈਂ ਕਿ) ਤੂ ਸਿਦ੍ਧ ਭਗਵਾਨ ਜੈਸਾ ਹੈ, ਤੂ ਸ੍ਵੀਕਾਰ ਕਰ. ਜੈਸੇ ਸਿਦ੍ਧ ਭਗਵਾਨ ਹੈ, ਵੈਸਾ ਹੀ ਤੂ ਹੈ. ਐਸੇ ਸ੍ਥਾਪਨਾ (ਕਰਤੇ ਹੈਂ). ਆਚਾਰ੍ਯਦੇਵ ਔਰ ਗੁਰੁਦੇਵ ਕ੍ਰੁਪਾ ਕਰਕੇ ਸ਼ਿਸ਼੍ਯਕੋ ਸਿਦ੍ਧ ਭਗਵਾਨ ਜੈਸਾ ਕਹਤੇ ਹੈਂ ਕਿ ਤੂ ਸਿਦ੍ਧ ਹੈ, ਤੂ ਭਗਵਾਨ ਹੈ, ਐਸਾ ਸ੍ਵੀਕਾਰ ਕਰ. ਅਤਃ ਯਦਿ ਪਾਤ੍ਰ ਸ਼੍ਰੋਤਾ ਹੋ ਤੋ ਵਹ ਸ੍ਵੀਕਾਰ ਕਰ ਲੇਤਾ ਹੈ ਕਿ ਹਾਁ, ਮੈਂ ਸਿਦ੍ਧ ਭਗਵਾਨ ਜੈਸਾ ਹੂਁ. ਉਸੇ ਯਥਾਰ੍ਥ ਪਰਿਣਮਨ ਭਲੇ ਬਾਦਮੇਂ ਹੋ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਪਹਲੇ ਐਸਾ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰੇ ਕਿ ਹਾਁ, ਮਝੇ ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਤੂ ਸਿਦ੍ਧ ਭਗਵਾਨ (ਜੈਸਾ ਹੈ), ਤੋ ਮੈਂ ਸਿਦ੍ਧ ਭਗਵਾਨ ਜੈਸਾ ਹੂਁ. ਐਸਾ ਤੂ ਸ੍ਵੀਕਾਰ ਕਰ, ਐਸਾ ਸ੍ਥਾਪਨਾ ਕਰਕੇ ਕਹਤੇ ਹੈਂ. ਹਮ ਤੁਝੇ ਸਿਦ੍ਧ ਭਗਵਾਨ ਜੈਸਾ ਮਾਨਕਰ ਹੀ ਉਪਦੇਸ਼ ਦੇਤੇ ਹੈਂ. ਤੂ ਨਹੀਂ ਸਮਝੇਗਾ ਐਸਾ ਮਾਨਕਰ ਨਹੀਂ ਕਹਤੇ ਹੈਂ. ਤੂ ਸਿਦ੍ਧ ਭਗਵਾਨ ਜੈਸਾ ਹੀ ਹੈ, ਐਸਾ ਤੂ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰ. ਤੋ ਤੇਰਾ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਗਾ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਅਂਤਰਮੇਂ ਮਨੋਮਂਥਨ ਕਰਕੇ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਿਤ ਨਿਰ੍ਣਯ ਕਰਨੇਮੇਂ ਕ੍ਯਾ-ਕ੍ਯਾ ਆਵਸ਼੍ਯਕਤਾ ਹੈ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਵਹ ਤੋ ਅਪਨੀ ਪਾਤ੍ਰਤਾ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਹੀ ਤੈਯਾਰ ਕਰਨੀ ਹੈ. ਸ੍ਵਯਂ ਕਹੀਂ ਅਟਕਤਾ ਹੋ, ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਕੁਛ ਬੈਠਤਾ ਨ ਹੋ. ਮੁਖ੍ਯ ਤੋ ਹੈ, ਤਤ੍ਤ੍ਵਵਿਚਾਰ ਕਰਨਾ. ਉਪਾਦਾਨ-ਨਿਮਿਤ੍ਤ, ਸ੍ਵਭਾਵ- ਵਿਭਾਵ, ਕ੍ਯਾ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ, ਕ੍ਯਾ ਵਿਭਾਵ ਹੈ, ਮੇਰੇ ਚੈਤਨ੍ਯਕੇ ਦ੍ਰਵ੍ਯ-ਗੁਣ-ਪਰ੍ਯਾਯਕੇ ਕ੍ਯਾ ਹੈ, ਪਰਦ੍ਰਵ੍ਯਕੇ ਦ੍ਰਵ੍ਯ-ਗੁਣ-ਪਰ੍ਯਾਯ, ਅਪਨੇ ਦ੍ਰਵ੍ਯ-ਗੁਣ-ਪਰ੍ਯਾਯ, ਮੈਂ ਵਿਭਾਵ ਸ੍ਵਭਾਵ-ਸੇ ਕੈਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡੂਁ, ਸਬ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਅਪਨੇ ਆਪ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰਨਾ ਹੈ. ਉਸਕਾ ਮਂਥਨ ਕਰਕੇ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਕੈਸੇ ਟੂਟੇ, ਆਤ੍ਮਾ ਭਿਨ੍ਨ ਕੈਸੇ ਹੋ, ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕੈਸੇ ਹੋ, ਉਸਕਾ ਅਂਸ਼ ਕੈਸਾ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਉਸਕੀ ਪੂਰ੍ਣਤਾ ਕੈਸੀ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਉਸਕੀ ਸਾਧਕ ਦਸ਼ਾ ਕੈਸੀ ਹੋਤੀ ਹੈ.
ਗੁਰੁਨੇ ਜੋ ਅਪੂਰ੍ਵ ਰੂਪ-ਸੇ ਉਪਦੇਸ਼ ਦਿਯਾ, ਗੁਰੁਕੋ ਸਾਥ ਰਖਕਰ ਸ੍ਵਯਂ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰੇ ਕਿ ਯੇ ਸ੍ਵਭਾਵ ਮੇਰਾ ਹੈ, ਯੇ ਵਿਭਾਵ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ. ਐਸਾ ਬਰਾਬਰ ਮਂਥਨ ਕਰ-ਕਰਕੇ ਅਪਨੇ-ਸੇ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰੇ. ਐਸਾ ਦ੍ਰੁਢ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰੇ ਕਿ ਕਿਸੀ-ਸੇ ਬਦਲੇ ਨਹੀਂ. ਐਸਾ ਅਪਨੇ-ਸੇ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰੇ. ਅਪਨੀ ਪਾਤ੍ਰਤਾ ਐਸੀ ਹੋ ਤੋ ਸ੍ਵਯਂ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰ ਸਕਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ... ਸ੍ਵਭਾਵਕੀ ਪਹਚਾਨ ਹੋਤੀ ਹੈ ਯਾ ਸੀਧੀ ਪਹਚਾਨ ਹੋਤੀ ਹੈ? ਵਿਸ੍ਤਾਰਪੂਰ੍ਵਕ ਸਮਝਾਨੇਕੀ ਕ੍ਰੁਪਾ ਕੀਜਿਯੇ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਦ੍ਰਵ੍ਯ-ਪਰ੍ਯਾਯਕਾ ਜ੍ਞਾਨ ਬਹੁਤ ਦਿਯਾ ਹੈ, ਬਹੁਤ ਵਿਸ੍ਤਾਰ ਕਿਯਾ ਹੈ. ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਰੂਪ-ਸੇ ਸਰ੍ਵ ਪ੍ਰਕਾਰ-ਸੇ ਕਹੀਂ ਭੂਲ ਨ ਰਹੇ, ਇਸ ਤਰਹ ਸਮਝਾਯਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰਨੇਕਾ ਬਾਕੀ ਰਹ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਬਾਤ ਤੋ ਯਹ ਹੈ. ਪਰ੍ਯਾਯਕੀ ਪਹਿਚਾਨ, ਪਰ੍ਯਾਯਕੋ ਕਹਾਁ ਪਹਚਾਨਤਾ ਹੈ?
ਜੋ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕੋ ਯਥਾਰ੍ਥ ਪਹਚਾਨਤਾ ਹੈ, ਵਹ ਦ੍ਰਵ੍ਯ-ਗੁਣ-ਪਰ੍ਯਾਯਕੋ ਪਹਚਾਨਤਾ ਹੈ, ਵਹ ਸਬਕੋ ਪਹਚਾਨਤਾ ਹੈ. ਪਰ੍ਯਾਯਕੋ ਸ੍ਵਯਂ ਪੀਛਾਨਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਦ੍ਰਵ੍ਯਕਾ ਜ੍ਞਾਨ ਕਰਨੇਮੇਂ ਪਰ੍ਯਾਯ ਬੀਚਮੇਂ ਆਤੀ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਪਰ੍ਯਾਯ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਤੀ ਹੈ. ਪਰ੍ਯਾਯ ਦ੍ਵਾਰਾ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਗ੍ਰਹਣ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ
PDF/HTML Page 1790 of 1906
single page version
ਉਸਮੇਂ ਪਰ੍ਯਾਯਕੋ ਨਹੀਂ ਦੇਖਨਾ ਹੈ, ਦ੍ਰਵ੍ਯਕੋ ਦੇਖਨਾ ਹੈ.
ਵਹ ਪਰ੍ਯਾਯ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰੇ ਐਸੀ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਨਕੀ ਐਸੀ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਹੈ ਕਿ ਸ੍ਵਯਂ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰ ਸਕੇ. ਲੋਕਾਲੋਕ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ ਜ੍ਞਾਨ ਏਕ ਸਮਯਕਾ ਜ੍ਞਾਨ ਹੋ, ਵਹ ਏਕ ਸਮਯਕੀ ਪਰ੍ਯਾਯ ਜੋ ਜ੍ਞਾਨਕੀ ਹੈ, ਵਹ ਏਕ ਸਮਯਮੇਂ ਲੋਕਾਲੋਕਕੋ ਜਾਨੇ. ਐਸਾ ਉਸਕਾ ਏਕ ਪਰ੍ਯਾਯਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ. ਵਹ ਤੋ ਨਿਰ੍ਮਲ ਜ੍ਞਾਨ ਹੋ ਗਯਾ ਹੈ. ਇਸਕਾ ਜ੍ਞਾਨ ਤੋ ਕਮ ਹੋ ਗਯਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਪਰ੍ਯਾਯ ਅਪਨੇਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰ ਸਕੇ ਐਸੀ ਉਸਮੇਂ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਸ੍ਵਯਂ ਅਪਨੀ ਤਰਫ ਦੇਖਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ. ਅਪਨੀ ਕ੍ਸ਼ਤਿ ਹੈ, ਸ੍ਵਯਂ ਦੇਖਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਸ੍ਵਯਂ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕੋ ਪਹਚਾਨਨੇਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਨਹੀਂ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਨਸ੍ਵਰੂਪ ਆਤ੍ਮਾ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ. ਜ੍ਞਾਨਲਕ੍ਸ਼ਣ ਦ੍ਵਾਰਾ ਸ੍ਵਯਂ ਅਪਨੇਕੋ ਪੀਛਾਨ ਸਕਤਾ ਹੈ, ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰੇ.
ਜਿਤਨਾ ਜ੍ਞਾਨ ਲਕ੍ਸ਼ਣ ਦਿਖਤਾ ਹੈ, ਉਸ ਲਕ੍ਸ਼ਣ ਦ੍ਵਾਰਾ ਜ੍ਞਾਯਕਕੀ ਪਹਿਚਾਨ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਗੁਣ ਦ੍ਵਾਰਾ ਗੁਣੀਕੀ ਪਹਿਚਾਨ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ ਬੀਚਮੇਂ ਪਰ੍ਯਾਯ ਆਤੀ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਪਰ੍ਯਾਯ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਤੀ ਹੈ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕੋ. ਵਿਸ਼ਯ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕਾ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਗ੍ਰਹਣ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕੋ ਕਰਨਾ ਹੈ. ਪਰ੍ਯਾਯ ਪਰ-ਸੇ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਛੋਡਕਰ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਪਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰਨੀ ਹੈ. ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰਨੇਕਾ ਹੈ ਕਿ ਯੇ ਵਿਭਾਵ ਹੈ ਵਹ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਯੇ ਸਬ ਵਿਭਾਵਿਕ ਪਰ੍ਯਾਯੇਂ, ਉਸਸੇ ਮੈਂ ਅਤ੍ਯਂਤ ਭਿਨ੍ਨ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਹੂਁ. ਗੁਣਕਾ ਭੇਦ ਪਡੇ ਯਾ ਪਰ੍ਯਾਯਕਾ ਭੇਦ ਪਡੇ, ਵਹ ਭੇਦ ਜਿਤਨਾ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਮੈਂ ਤੋ ਅਖਣ੍ਡ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਹੂਁ. ਉਸਮੇਂ ਅਨਨ੍ਤ ਗੁਣ ਹੈ. ਉਸਕੀ ਪਰ੍ਯਾਯੇਂ ਹੈੈਂ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸਕੇ ਭੇਦ ਪਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਨਹੀਂ ਦੇਕਰਕੇ ਏਕ ਅਖਣ੍ਡ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ ਵਹੀ ਯਥਾਰ੍ਥ ਮਾਰ੍ਗ ਹੈ ਔਰ ਵਹੀ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਹੈ. ਉਸੇ ਯਦਿ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰੇ ਔਰ ਵਿਭਾਵ-ਸੇ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰਕੇ ਜ੍ਞਾਯਕਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰੇ ਔਰ ਜ੍ਞਾਯਕਕੇ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਧਾਰਾ ਯਦਿ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰੇ ਤੋ ਵਿਕਲ੍ਪ ਛੂਟਕਰ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਹੋਤੀ ਹੈ ਔਰ ਵਹੀ ਮੁਕ੍ਤਿਕਾ ਮਾਰ੍ਗ ਹੈ ਔਰ ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਵਹੀ ਬਤਾਯਾ ਹੈ ਔਰ ਵਹੀ ਕਰਨੇਕਾ ਹੈ.
ਗ੍ਰਹਣ ਤੋ ਪਰ੍ਯਾਯ ਦ੍ਵਾਰਾ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਹ ਸ੍ਵਯਂ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰੇ ਤੋ ਹੋ. ਪਰ੍ਯਾਯ ਬੀਚਮੇਂ ਆਤੀ ਹੈ. ਪਰ੍ਯਾਯਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਨਹੀਂ ਕਰਨੀ ਹੈ. ਪਰ੍ਯਾਯ ਪਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਨਹੀਂ ਕਰਨੀ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਪਰ ਕਰਨੀ ਹੈ. ਗ੍ਰਹਣ ਤੋ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕੋ ਹੀ ਕਰਨਾ ਹੈ. ਅਖਣ੍ਡ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਜ੍ਞਾਯਕ ਸ੍ਵਭਾਵ, ਉਸਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ ਹੈ.
ਉਸੇ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰੇ ਵਹੀ ਮੁਕ੍ਤਿਕਾ ਮਾਰ੍ਗ ਹੈ. ਅਨਨ੍ਤ ਕਾਲਮੇਂ ਜੀਵਨੇ ਸਬ ਕਿਯਾ ਲੇਕਿਨ ਏਕ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਨਹੀਂ ਕਿਯਾ. ਵਹ ਕਰਨਾ ਹੈ. ਸ਼ੁਭਾਸ਼ੁਭ ਭਾਵ ਭੀ ਚੈਤਨ੍ਯਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਸਾਧਕਦਸ਼ਾਮੇਂ ਵਹ ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਬੀਚਮੇਂ ਆਤੇ ਹੈਂ. ਪਂਚ ਪਰਮੇਸ਼੍ਠੀ ਭਗਵਂਤੋਂਕੀ ਭਕ੍ਤਿ, ਦੇਵ- ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕੀ ਭਕ੍ਤਿ, ਜਿਨ੍ਹੋਂਨੇ ਉਸੇ ਪ੍ਰਗਟ ਕਿਯਾ ਉਸਕੀ ਭਕ੍ਤਿ ਆਤੀ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਹ ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਹੈ, ਉਸਸੇ ਜ੍ਞਾਯਕਕਾ ਪਰਿਣਮਨ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ. ਐਸੀ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ, ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਔਰ ਐਸੀ ਜ੍ਞਾਯਕਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ ਸਕਤੀ ਹੈ. ਵਹੀ ਮੁਕ੍ਤਿਕਾ ਮਾਰ੍ਗ ਹੈ. ਫਿਰ ਵੀਤਰਾਗ ਦਸ਼ਾ ਹੋਤੀ ਹੈ ਤਬ ਵਹ ਸਬ ਛੂਟ ਜਾਤਾ ਹੈ.
PDF/HTML Page 1791 of 1906
single page version
ਆਚਾਰ੍ਯਦੇਵ, ਗੁਰੁਦੇਵ ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾਮੇਂ ਪਰਿਣਤਿ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨੇਕੋ ਕਹਤੇ ਹੈਂ. ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾਕੋ ਤੂ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਬੀਚਮੇਂ ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਆਯੇ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤੇ. ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਤੋ ਜਬਤਕ ਪੂਰ੍ਣਤਾ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ ਤਬਤਕ ਆਤੇ ਹੈੈਂ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾ ਤਰਫਕੀ ਹੀ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਸਾਧਕ ਦਸ਼ਾ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਉਪਦੇਸ਼ਮੇਂ ਐਸਾ ਆਯੇ ਕਿ ਅਪਨੇ ਛੋਟੇ ਅਵਗੁਣਕੋ ਪਰ੍ਵਤ ਜਿਤਨਾ ਗਿਨਨਾ ਔਰ ਦੂਸਰੇਕੇ ਛੋਟੇ ਗੁਣਕੋ ਬਡਾ ਕਰਕੇ ਦੇਖਨਾ. ਐਸਾ ਭੀ ਆਯੇ ਕਿ ਪਰ੍ਯਾਯਕੀ ਪਾਮਰਤਾਕੋ ਗੌਣ ਕਰਕੇ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਪਰਮਾਤ੍ਮਸ੍ਵਰੂਪ ਦੇਖਨਾ. ਐਸੇ ਦੋਨੋਂ ਕਥਨਕਾ ਤਾਤ੍ਪਰ੍ਯ ਕ੍ਯਾ ਹੈ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਚੈਤਨ੍ਯ ਅਖਣ੍ਡ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਪੂਰ੍ਣ-ਪਰਿਪੂਰ੍ਣ ਹੈ, ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਹੈ. ਉਸ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕੀ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰਨੀ ਔਰ ਪਰ੍ਯਾਯਮੇਂ ਨ੍ਯੂਨਤਾ ਹੈ ਉਸਕਾ ਜ੍ਞਾਨ ਕਰਨਾ. ਸਾਧਕ ਦਸ਼ਾਮੇਂ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਔਰ ਜ੍ਞਾਨ ਦੋਨੋਂ ਸਾਥਮੇਂ ਹੋਤੇ ਹੈਂ. ਮੈਂ ਦ੍ਰਵ੍ਯਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ-ਸੇ ਪੂਰ੍ਣ ਹੂਁ. ਮੇਰਾ ਜੋ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਹੈ ਉਸ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕਾ ਨਾਸ਼ ਨਹੀਂ ਹੁਆ ਹੈ. ਅਨਾਦਿਅਨਨ੍ਤ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣ ਪ੍ਰਭੁਤਾਸ੍ਵਰੂਪ ਮੈਂ ਹੂਁ. ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਪ੍ਰਭੁਤਾਕੋ ਲਕ੍ਸ਼੍ਯਮੇਂ ਰਖਕਰ ਪਰ੍ਯਾਯਮੇਂ ਮੈਂ ਅਧੂਰਾ ਹੂਁ, ਉਸ ਨ੍ਯੂਨਤਾਕਾ ਉਸੇ ਜ੍ਞਾਨ ਰਹਤਾ ਹੈ.
ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕੈਸੇ ਹੋ? ਸ੍ਵਰੂਪਮੇਂ ਲੀਨਤਾ ਕੈਸੇ ਹੋ? ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿਕੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼-ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਦਸ਼ਾ ਕੈਸੇ ਹੋ? ਅਨ੍ਦਰਮੇਂ ਜ੍ਞਾਯਕਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਕੈਸੇ ਹੋ? ਪਰ੍ਯਾਯਮੇਂ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਪਰ ਉਸਕਾ ਧ੍ਯਾਨ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਪਰ੍ਯਾਯਮੇਂ ਮੈਂ ਪਾਮਰ ਹੂਁ ਔਰ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਵਸ੍ਤੁ ਸ੍ਵਭਾਵ-ਸੇ ਮੈਂ ਪੂਰ੍ਣ ਹੂਁ. ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਔਰ ਜ੍ਞਾਨ ਦੋਨੋਂ ਸਾਧਕ ਦਸ਼ਾਮੇਂ ਸਾਥ ਹੀ ਰਹਤੇ ਹੈੈਂ. ਉਸੇ ਕੋਈ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾ-ਸੇ ਮੁਖ੍ਯ ਔਰ ਕੋਈ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾ-ਸੇ (ਗੌਣ ਕਹਨੇਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ). ਸਾਧਕ ਦਸ਼ਾਮੇਂ ਦੋਨੋਂ ਜਾਤਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਸਾਥਮੇਂ ਹੀ ਹੋਤੀ ਹੈ.
ਮੈਂ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ-ਸੇ ਪੂਰ੍ਣ ਹੂਁ ਔਰ ਪਰ੍ਯਾਯਮੇਂ ਅਧੂਰਾ ਹੂਁ. ਦੋਨੋਂ ਉਸਕੀ ਸਾਧਕ ਦਸ਼ਾਮੇਂ ਸਾਥ ਹੀ ਹੋਤੇ ਹੈਂ. ਇਸਲਿਯੇ ਦੂਸਰੇ ਪਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ (ਨਹੀਂ ਕਰਨੀ ਹੈ). ਜੋ ਜ੍ਞਾਤਾ ਹੋ ਵਹ ਜ੍ਞਾਤਾ ਤੋ ਜਾਨਤਾ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਦੂਸਰੇਕਾ ਗੁਣ ਦੇਖਨੇ-ਸੇ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਲਾਭਕਾ ਕਾਰਣ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਦੋਸ਼ ਦੇਖਨਾ ਤੋ ਨੁਕਸਾਨਕਾ ਕਾਰਣ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਵਹ ਗੁਣਕੋ ਮੁਖ੍ਯ ਕਰਕੇ ਦੋਸ਼ਕੋ ਗੌਣ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਸ੍ਵਯਂ ਅਪਨੇ ਅਲ੍ਪ ਦੋਸ਼ਕੋ (ਮੁਖ੍ਯ ਕਰਕੇ ਸਮਝਤਾ ਹੈ ਕਿ) ਮੁਝੇ ਅਭੀ ਬਹੁਤ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰਨਾ ਬਾਕੀ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਅਪਨੇ ਦੋਸ਼ ਪਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰਕੇ ਗੁਣਕੋ ਗੌਣ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰਨਾ ਹੈ. ਦੂਸਰੇਕਾ ਦੋਸ਼ ਦੇਖਨਾ, ਉਸਮੇਂ ਅਟਕਨਾ ਵਹ ਕੋਈ ਸਾਧਕਕਾ ਕਰ੍ਤਵ੍ਯ ਨਹੀਂ ਹੈ.
ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਕ ਵਸ੍ਤੁ ਸ੍ਵਤਂਤ੍ਰ ਪਰਿਣਮਤੀ ਹੈ. ਵਹ ਤੋ ਜ੍ਞਾਯਕਰੂਪ ਰਹਨਾ, ਜ੍ਞਾਯਕਕਾ ਜ੍ਞਾਤਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ, ਜ੍ਞਾਤਾਰੂਪ-ਸੇ ਜਾਨਤੇ ਰਹਨਾ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਸਾਧਕ ਦਸ਼ਾਮੇਂ ਅਪਨੇ ਗੁਣਕੋ ਗੌਣ ਕਰਕੇ ਜੋ ਦੋਸ਼ ਹੈ ਉਸਕੋ ਮੁਖ੍ਯ (ਕਰਤਾ ਹੈ). ਅਪਨੀ ਅਲ੍ਪਤਾਕੋ ਮੁਖ੍ਯ ਕਰਕੇ, ਮੁਝੇ ਬਹੁਤ ਕਰਨਾ ਬਾਕੀ ਹੈ, ਐਸੇ ਸ੍ਵਯਂ ਦੇਖਤਾ ਹੈ, ਉਸ ਜਾਤਕਾ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਦੂਸਰੇਕੇ ਗੁਣਕੋ ਦੇਖੇ ਉਸੇ ਮੁਖ੍ਯ ਕਰਤਾ ਹੈ ਔਰ ਦੂਸਰੇਕੋ ਦੋਸ਼ਕੋ ਗੌਣ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਦੂਸਰੇਕੇ ਦੋਸ਼ਕੇ ਸਾਥ ਉਸੇ ਕੋਈ ਪ੍ਰਯੋਜਨ
PDF/HTML Page 1792 of 1906
single page version
ਨਹੀਂ ਹੈ.
ਸ੍ਵਯਂ ਆਗੇ ਬਢਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਗੁਣ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਅਪਨੇ ਸ੍ਵਭਾਵ ਪਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰਕੇ ਮੈਂ ਸ੍ਵਭਾਵ-ਸੇ ਪੂਰ੍ਣ ਹੂਁ. ਅਪਨੇ ਗੁਣਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਤਾ ਹੈ ਵਹ ਦੂਸਰੇਕੇ ਗੁਣ (ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਤਾ ਹੈ). ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਪਨੇ ਗੁਣ ਤੋ ਸ੍ਵਭਾਵ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ-ਸੇ (ਦੇਖਤਾ ਹੈ). ਬਾਕੀ ਅਪਨੇਮੇਂ ਕਿਤਨੀ ਅਲ੍ਪਤਾ ਹੈ, ਉਸ ਅਲ੍ਪਤਾ ਪਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰਕੇ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕੈਸੇ ਬਢੇ, ਵੀਤਰਾਗ ਕੈਸੇ ਹੋਊਁ, ਮੇਰੀ ਸਾਧਕ ਦਸ਼ਾ ਕੈਸੇ ਆਗੇ ਬਢੇ, ਐਸੀ ਭਾਵਨਾ ਉਸੇ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਅਪਨੇ ਗੁਣਕੋ ਗੌਣ ਕਰਕੇ ਦੋਸ਼ਕੋ ਮੁਖ੍ਯ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਦੂਸਰੇਕੇ ਗੁਣਕੋ ਮੁਖ੍ਯ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਦੂਸਰੇਕੇ ਦੋਸ਼ਕੇ ਸਾਥ ਕੁਛ ਪ੍ਰਯੋਜਨ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਦੂਸਰੇਕੇ ਗੁਣ-ਸੇ ਅਪਨੇਕੋ ਲਾਭ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਉਸੇ ਮੁਖ੍ਯ ਕਰਕੇ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਆਗੇ ਬਢਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਸਾਧਕਦਸ਼ਾਮੇਂ ਸਾਧਕਕਾ ਵਹ ਪ੍ਰਯੋਜਨ ਹੈ.
ਆਤ੍ਮਾਰ੍ਥੀਓਂਕੋ ਭੀ ਵਹੀ ਪ੍ਰਯੋਜਨ ਹੈ ਕਿ ਦੂਸਰੇਕੇ ਗੁਣ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਦੋਸ਼ਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ. ਆਤ੍ਮਾਰ੍ਥੀਕੋ ਭੀ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਦੂਸਰੇਕੇ ਦੋਸ਼ਕੋ ਗੌਣ ਕਰਕੇ ਗੁਣ ਮੁਖ੍ਯ ਕਰਨਾ. ਔਰ ਸ੍ਵਯਂ ਕਹਾਁ ਭੂਲਤਾ ਹੈ ਔਰ ਸ੍ਵਯਂ ਕਹਾਁ ਅਟਕਤਾ ਹੈ, ਅਪਨੇ ਦੋਸ਼ ਪਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰਕੇ ਔਰ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੋ ਆਗੇ ਬਢਾਯੇ. ਸ੍ਵਭਾਵ-ਸੇ ਪੂਰ੍ਣ ਹੂਁ, ਉਸਕਾ ਖ੍ਯਾਲ ਰਖੇ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਭੀ ਬਹੁਤ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਕਰਨਾ ਬਾਕੀ ਹੈ. ਐਸੀ ਖਟਕ ਉਸੇ ਅਨ੍ਦਰ ਹੋਨੀ ਚਾਹਿਯੇ.
ਮੁਨਿਓਂ ਭੀ ਵੀਤਰਾਗਦਸ਼ਾ (ਕੀ ਭਾਵਨਾ ਭਾਤੇ ਹੈਂ ਕਿ) ਵੀਤਰਾਗ ਕੈਸੇ ਹੋਊਁ? ਪਂਚ ਪਰਮੇਸ਼੍ਠੀ- ਅਰਿਹਂਤ, ਸਿਦ੍ਧ, ਆਚਾਰ੍ਯ ਭਗਵਂਤ ਆਦਿ, ਉਨਕੇ ਗੁਣ ਪਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰਕੇ ਸ੍ਵਯਂ ਆਗੇ ਬਢਤਾ ਹੈ. ਮੁਨਿਰਾਜ, ਸਾਧਕ ਸਬ. ਪਂਚ ਪਰਮੇਸ਼੍ਠੀ ਜਿਨ੍ਹੋਂਨੇ ਸਾਧਨਾ ਕੀ, ਜੋ ਪੂਰ੍ਣ ਹੋ ਗਯੇ, ਉਨ ਪਰ ਭਕ੍ਤਿ ਕਰਕੇ ਸ੍ਵਯਂ ਅਪਨਾ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ, ਅਪਨੇ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੀ ਡੋਰ ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾ ਤਰਫ ਜੋਡਕਰ ਆਗੇ ਬਢਤਾ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਕਰਨੇਕਾ ਵਹੀ ਹੈ.
ਕਰਨਾ ਏਕ ਹੈ-ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾਕੋ (ਪਹਚਾਨਨਾ). ਆਚਾਰ੍ਯਦੇਵ ਕਹਤੇ ਹੈਂ, ਹਮ ਤੁਝੇ ਆਗੇ ਬਢਨੇਕੋ ਕਹਤੇ ਹੈਂ ਤੀਸਰੀ ਭੂਮਿਕਾਮੇਂ. ਉਸਕਾ ਮਤਲਬ ਤੁਝੇ ਅਸ਼ੁਭਮੇਂ ਜਾਨੇਕੋ ਨਹੀਂ ਕਹਤੇ ਹੈਂ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਤੀਸਰੀ ਭੂਮਿਕਾ ਕਹਕਰ, ਤੂ ਤੀਸਰੀ ਭੂਮਿਕਾਮੇਂ ਜਾ. ਆਗੇ ਬਢਨੇਕੋ ਕਹਤੇ ਹੈਂ. ਉਸਮੇਂ-ਸੇ ਅਸ਼ੁਭਮੇਂ ਜਾਨੇਕੋ ਨਹੀਂ ਕਹਤੇ ਹੈਂ. ਬੀਚਮੇਂ ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਤੋ ਆਤੇ ਹੀ ਹੈਂ. ਇਸਲਿਯੇ ਵਹਾਁ ਭੀ ਨਹੀਂ ਅਟਕਨਾ ਹੈ. ਤੀਸਰੀ ਭੂਮਿਕਾਮੇਂ ਜਾਨੇਕੋ ਆਚਾਰ੍ਯਦੇਵ ਕਹਤੇ ਹੈਂ. ਤੀਸਰੀ ਭੂਮਿਕਾਮੇਂ ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਦਸ਼ਾਮੇਂ ਸ੍ਥਿਰ ਹੋਕਰ ਬਾਹਰ ਆਯੇ ਤੋ ਸ਼ੁਭਭਾਵ, ਪਂਚ ਪਰਮੇਸ਼੍ਠੀ ਭਗਵਂਤੋਂਕੀ ਭਕ੍ਤਿ, ਗੁਣਗ੍ਰਾਹੀਪਨਾ ਵਹ ਸਬ ਆਤਾ ਹੈ. ਔਰ ਅਪਨੇ ਦੋਸ਼ ਦੇਖਨੇ ਤਰਫ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਔਰ ਅਪਨੇ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੀ ਡੋਰ ਬਢਾਕਰ ਆਗੇ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਮੈਂ ਪੂਰ੍ਣ ਹੂਁ, ਫਿਰ ਭੀ ਪਰ੍ਯਾਯਮੇਂ ਨ੍ਯੂਨਤਾ ਹੈ. ਐਸੀ ਉਸੇ ਭਾਵਨਾ ਰਹਤੀ ਹੈ. ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ-ਸੇ ਅਪਨੀ ਗਤਿ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਲੀਨਤਾ ਤਰਫ ਜੋਡਤਾ ਹੈ ਔਰ ਆਨਨ੍ਦ ਏਵਂ ਅਨੁਭੂਤਿਕੀ ਦਸ਼ਾ, ਚਾਰਿਤ੍ਰ ਦਸ਼ਾਕੋ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਵ੍ਰੁਦ੍ਧਿਗਤ ਕਰਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਪਰਮਾਗਮਸਾਰਮੇਂ ਨਿਮ੍ਨ ਰੂਪਸੇ ਬਾਤ ਆਤੀ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ ਪਹਲੇ ਜਿਜ੍ਞਾਸੁਕਾ ਪ੍ਰਸ਼੍ਨ ਹੈ ਕਿ ਜ੍ਞਾਨ ਵਿਭਾਵਰੂਪ ਪਰਿਣਮਤਾ ਹੈ? ਉਸਕੇ ਉਤ੍ਤਰਮੇਂ ਗੁਰੁਦੇਵਸ਼੍ਰੀਨੇ ਐਸਾ ਕਹਾ ਕਿ ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ
PDF/HTML Page 1793 of 1906
single page version
ਵਿਭਾਵਰੂਪ ਪਰਿਣਮਨ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਨ ਸ੍ਵਪਰਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ ਸ੍ਵਭਾਵੀ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਜੋ ਜ੍ਞਾਨ ਸ੍ਵਕੋ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ੇ ਨਹੀਂ, ਸਿਰ੍ਫ ਪਰਕੋ ਹੀ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ੇ ਤੋ ਵਹ ਜ੍ਞਾਨਕਾ ਦੋਸ਼ ਹੈ. ਯਹਾਁ ਵਿਭਾਵ ਔਰ ਦੋਸ਼ਕੇ ਬੀਚ ਕ੍ਯਾ ਅਂਤਰ ਹੈ, ਯਹ ਕ੍ਰੁਪਾ ਕਰਕੇ ਸਮਝਾਈਯੇ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਵਹ ਤੋ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਮੇਂ ਉਸਕੀ ਭੂਲ ਪਡੀ ਹੈ, ਵਹਾਁ ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਉਸੇ ਭੂਲ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਮੇਂ ਭੂਲ (ਹੈ). ਸਰ੍ਵ ਗੁਣਾਂਸ਼ ਸੋ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ. ਜਿਸੇ ਅਪਨੀ ਓਰ ਯਥਾਰ੍ਥ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਹੁਯੀ, ਉਸਕਾ ਜ੍ਞਾਨ ਭੀ ਯਥਾਰ੍ਥ ਹੈ. ਜਹਾਁ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਮੇਂ ਭੂਲ ਹੈ ਇਸਲਿਯੇ ਜ੍ਞਾਨ ਭੀ ਮਿਥ੍ਯਾ ਨਾਮ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਕਰਤਾ ਹੈ.
ਵਿਭਾਵਕੀ ਕਸ਼ਾਯਕੀ ਜੋ ਕਾਲਿਮਾ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ, ਵਹ ਕਾਲਿਮਾ ਔਰ ਇਸ ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਅਂਤਰ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਨ ਜੋ ਸ੍ਥੂਲ ਰੂਪ-ਸੇ ਵ੍ਯਵਹਾਰਮੇਂ ਜਾਨਤਾ ਹੈ, ਵੈਸੇ ਜਾਨਨੇਮੇਂ ਭੂਲ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਜਾਨਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਜ੍ਞਾਨ ਸ੍ਵਪਰਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ (ਹੋਨੇ ਪਰ ਭੀ) ਵਹ ਪਰਕੋ ਯਥਾਰ੍ਥ ਨਹੀਂ ਜਾਨਤਾ ਹੈ. ਜੋ ਪਰਕੋ ਜਾਨਤਾ ਹੈ ਔਰ ਸ੍ਵਕੋ ਨਹੀਂ ਜਾਨਤਾ ਹੈ, ਵਹ ਤੋ ਉਸਕੀ ਬਡੀ ਭੂਲ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਸ੍ਵਪੂਰ੍ਵਕ ਪਰਕੋ ਜਾਨੇ ਤੋ ਵਹ ਜ੍ਞਾਨ ਯਥਾਰ੍ਥ ਹੈ. ਸ੍ਵਕੋ ਨਹੀਂ ਜਾਨਤਾ ਹੈ, ਵਹ ਜ੍ਞਾਨਕਾ ਦੋਸ਼ ਹੈ, ਜ੍ਞਾਨਕੀ ਭੂਲ ਹੈ.
ਜੈਸੇ ਦਰ੍ਸ਼ਨਕੀ ਭੂਲ ਹੈ, ਵੈਸੇ ਜ੍ਞਾਨਕੀ ਭੀ ਭੂਲ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਿਭਾਵਕੀ ਜੋ ਪਰਿਣਤਿ (ਹੈ), ਕਸ਼ਾਯਕੀ ਕਾਲਿਮਾਕੀ ਜੋ ਪਰਿਣਤਿ ਹੈ ਵੈਸੀ ਜ੍ਞਾਨਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਨਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਉਸੇ ਮਿਥ੍ਯਾਰੂਪ ਪਰਿਣਮੀ ਹੈ. ਜੋ ਜਾਨੇ, ਵ੍ਯਵਹਾਰਮੇਂ ਜੋ ਜਾਨੇ ਵਹ ਸ੍ਥੂਲਰੂਪ-ਸੇ ਜਾਨਤਾ ਹੈ, ਐਸਾ ਕਹਨੇਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸਕੀ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਕੇ ਸਾਥ ਉਸਕੇ ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਭੀ ਭੂਲ ਹੈ. ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਨਹੀਂ ਜਾਨਤਾ ਹੈ, ਵਹ ਉਸਕੀ ਭੂਲ ਹੈ. ਉਸੇ ਭੀ ਮਿਥ੍ਯਾਜ੍ਞਾਨ ਕਹਨੇਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਅਪਨੇ ਸ੍ਵਪਦਾਰ੍ਥਕੋ ਨਹੀਂ ਜਾਨਤਾ ਹੈ. ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਨਹੀਂ ਜਾਨਾ, ਉਸਨੇ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਜਾਨਾ. ਔਰ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਜਾਨੇ ਉਸਨੇ ਸਬ ਜਾਨਾ ਹੈ. ਪਰਕੋ ਜਾਨੇ ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸੇ ਯਥਾਰ੍ਥ ਨਹੀਂ ਕਹਤੇ ਹੈਂ. ਅਪਨੇਕੋ ਜਾਨੇ ਤੋ ਵਹ ਯਥਾਰ੍ਥ ਜ੍ਞਾਨ ਕਹਲਾਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਪੂਜ੍ਯ ਗੁਰੁਦੇਵਸ਼੍ਰੀ ਐਸਾ ਫਰਮਾਤੇ ਥੇ ਕਿ, ਜਿਸਸੇ ਲਾਭ ਮਾਨੇ ਉਸੇ ਅਪਨਾ ਮਾਨੇ ਬਿਨਾ ਰਹੇ ਨਹੀਂ. ਯਹਾਁ ਪਰਪਦਾਥਾਮੇਂ ਇਸ਼੍ਟ-ਅਨਿਸ਼੍ਟ ਬੁਦ੍ਧਿ ਤੋ ਜੀਵਕੋ ਹੈ. ਤੋ ਕ੍ਯਾ ਅਨਿਸ਼੍ਟਪਨੇਮੇਂ ਅਪਨਤ੍ਵ ਨਹੀਂ ਹੈ? ਅਥਵਾ ਪੂਜ੍ਯ ਗੁਰੁਦੇਵਕੀ ਯਹਾਁ ਕ੍ਯਾ ਆਸ਼ਯ ਹੈ, ਉਸੇ ਸ੍ਪਸ਼੍ਟਿ ਕੀਜਿਯੇ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਪਰਪਦਾਰ੍ਥਕੋ ਇਸ਼੍ਟ ਮਾਨਤਾ ਹੈ, ਅਨਿਸ਼੍ਟ ਮਾਨੇ ਉਸੇ ਅਨਿਸ਼੍ਟ ਮਾਨ ਰਹਾ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਨ੍ਦਰਮੇਂ ਤੋ, ਯਹ ਮੁਝੇ ਨੁਕਸਾਨ ਕਰਤਾ ਹੈ, ਨੁਕਸਾਨ ਕਰਤਾ ਹੈ, ਐਸਾ ਜੋ ਉਸਨੇ ਮਾਨਾ ਹੈ ਵਹ ਜੂਠਾ ਹੈ. ਉਸਨੇ ਅਪਨਤ੍ਵ ਮਾਨਾ ਹੈ. ਅਨਿਸ਼੍ਟ-ਸੇ ਮੁਝੇ ਨੁਕਸਾਨ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਇਸ਼੍ਟ- ਸੇ ਮੁਝੇ ਲਾਭ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਵਹ ਦੋਨੋਂ ਭਾਵ ਉਸਕੇ ਯਥਾਰ੍ਥ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਇਸ਼੍ਟ-ਅਨਿਸ਼੍ਟ ਜ੍ਞਾਤਾਕੀ ਪਰਿਣਤਿਮੇਂ ਏਕ ਭੀ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਵਸ੍ਤੁ ਸ੍ਵਭਾਵ-ਸੇ ਇਸ਼੍ਟ-ਅਨਿਸ਼੍ਟ ਕੁਛ ਹੈ ਹੀ ਨਹੀਂ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਇਸ਼੍ਟਪਨਾ ਮਾਨਾ ਵਹ ਕਹਤਾ ਹੈ, ਮੁਝੇ ਠੀਕ ਹੈ. ਔਰ ਅਨਿਸ਼੍ਟ ਮਾਨਾ ਕਿ ਮੁਝੇ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਉਸਮੇਂ ਵਹ ਨੁਕਸਾਨ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਐਸਾ ਮਾਨਾ ਉਸਮੇਂ ਅਪਨੀ ਪਰਿਣਤਿਕੇ ਸਾਥ ਉਸੇ ਕੁਛ ਏਕਤ੍ਵਪਨਾ
PDF/HTML Page 1794 of 1906
single page version
ਹੋ, ਐਸੀ ਭ੍ਰਾਨ੍ਤਿ ਅਨ੍ਦਰ ਸਾਥਮੇਂ ਆ ਜਾਤੀ ਹੈ.
ਕੋਈ ਨੁਕਸਾਨ ਨਹੀਂ ਕਰਤਾ ਹੈ ਔਰ ਕੋਈ ਲਾਭ ਭੀ ਨਹੀਂ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਦੋਨੋਂਮੇਂ ਉਸਕੀ ਜੂਠੀ ਮਾਨ੍ਯਤਾ ਹੈ. ਵਿਭਾਵਕਾ ਕਾਰਣ.... ਪਰਿਣਤਿਮੇਂ ਜੋ ਦੁਃਖਕਾ ਕਾਰਣ ਵਿਭਾਵ ਪਰਿਣਤਿਮੇਂ ਹੈ, ਉਸਕੇ ਕਾਰ੍ਯਮੇਂ ਉਸੇ ਅਨਿਸ਼੍ਟ ਆਦਿ ਸਬ ਫਲਮੇਂ ਆਤੇ ਹੀ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਉਸਕਾ ਕਾਰਣ ਐਸਾ ਹੈ. ਅਂਤਰਮੇਂ ਉਨ ਦੋਨੋਂਕੇ ਸਾਥ ਅਨ੍ਦਰ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਹੈ ਹੀ. ਨੁਕਸਾਨ ਮਾਨੇ ਤੋ ਭੀ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਹੈ ਔਰ ਲਾਭ ਮਾਨੇ ਤੋ ਭੀ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਹੀ ਹੈ. ਦੋਨੋਂਕੇ ਸਾਥ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਹੈ.
ਪਰਨ੍ਤੁ ਦੋਨੋਂ ਇਸ਼੍ਟ-ਅਨਿਸ਼੍ਟ-ਸੇ ਛੂਟਕਰ ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ, ਮੁਝੇ ਕੋਈ ਪਰਪਦਾਰ੍ਥ ਇਸ਼੍ਟ-ਅਨਿਸ਼੍ਟ ਨਹੀਂ ਕਰਤਾ. ਮੇਰਾ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੈ ਵਹੀ ਮੁਝੇ ਲਾਭਰੂਪ ਹੈ. ਉਸ ਤਰਫ ਪਰਿਣਤਿ ਜਾਯ ਤੋ ਉਸ ਓਰ ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਆਯੇ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਕਹੀਂ ਆਦਰਨੇ ਯੋਗ੍ਯ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਆਦਰਣੀਯ ਤੋ ਏਕ ਚੈਤਨ੍ਯਤਤ੍ਤ੍ਵ ਹੀ ਆਦਰਣੀਯ ਹੈ. ਇਸ਼੍ਟ-ਅਨਿਸ਼੍ਟ-ਸੇ ਛੂਟ ਜਾਨਾ ਔਰ ਏਕ ਜ੍ਞਾਯਕਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨੀ ਵਹੀ ਲਾਭਰੂਪ ਹੈ. ਅਨਿਸ਼੍ਟਮੇਂ ਭੀ ਅਪਨਤ੍ਵ ਹੋ ਗਯਾ ਔਰ ਇਸ਼੍ਟਮੇਂ ਅਪਨਤ੍ਵ ਆ ਹੀ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਦੋਨੋਂਮੇਂ ਆ ਜਾਤੀ ਹੈ. ਲਾਭ-ਨੁਕਸਾਨ ਦੋਨੋਂਮੇਂ ਮਾਨਾ ਇਸਲਿਯੇ ਦੋਨੋਂਮੇਂ ਅਪਨਤ੍ਵ ਆ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਉਸਨੇ ਮੁਝੇ ਨੁਕਸਾਨ ਕਿਯਾ, ਇਸਲਿਯੇ ਉਸਮੇਂ ਉਸੇ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਹੋ ਗਯੀ ਹੈ. ਦੋਨੋਂ-ਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡਕਰ ਅਂਤਰਮੇਂ ਜ੍ਞਾਯਕਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਕੇ ਇਸ਼੍ਟ-ਅਨਿਸ਼੍ਟ ਮੁਝੇ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਅਨ੍ਦਰ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੈ ਵਹੀ ਮੁਝੇ ਉਪਾਦੇਯ ਹੈ, ਯੇ ਸਬ ਤ੍ਯਾਗਨੇ ਯੋਗ੍ਯ ਹੈ.
ਸਾਧਕਦਸ਼ਾਮੇਂ ਸ਼ੁਭਭਾਵਨਾ ਸਾਥਮੇਂ ਆ ਜਾਤੀ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਯਕ ਪਰਿਣਤਿ ਯਥਾਰ੍ਥ ਜੋ ਹੈ ਸੋ ਹੈ. ਯਥਾਰ੍ਥ ਪਰਿਣਤਿ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਕੇ ਉਸੇ ਸ਼ੁਭਭਾਵਨਾ (ਆਤੀ ਹੈ).