PDF/HTML Page 1780 of 1906
single page version
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਜ੍ਞਾਨੀਕੇ ਆਸ਼੍ਰਯਮੇਂ ਰਹੇ ਹੁਏ ਜੀਵਕੋ ਜ੍ਞਾਨੀ ਜਰੂਰ ਸਮਝਾਤੇ ਹੈਂ, ਐਸਾ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਸ਼੍ਰੀਮਦਜੀਨੇ ਭੀ ਲਿਖਾ ਹੈ. ਕਹੀਂ ਅਟਕਤਾ ਹੋ ਤੋ. ਤੋ ਹਮ ਕਹਾਁ ਅਟਕੇ ਹੈ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਵਹ ਅਟਕਤਾ ਹੈ ਅਪਨੇ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੀ ਮਨ੍ਦਤਾ-ਸੇ. ਅਪਨੀ ਤੈਯਾਰੀ ਹੋ ਤੋ ਸ੍ਵਯਂ ਸਮਝੇ ਬਿਨਾ ਰਹਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਕਿਤਨੇ ਉਪਦੇਸ਼ਕੀ ਧਾਰਾ ਬਰਸਾਯੀ ਹੈ. ਨਿਰਂਤਰ ਸ੍ਪਸ਼੍ਟ ਕਰ-ਕਰਕੇ ਦਿਯਾ ਹੈ. ਕਹੀਂ ਭੂਲ ਨ ਰਹੇ ਇਤਨਾ ਸਮਝਾਯਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਪਨੇ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੀ ਮਨ੍ਦਤਾਕੇ ਕਾਰਣ ਅਟਕਾ ਹੈ, ਦੂਸਰਾ ਕੋਈ ਕਾਰਣ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਅਪਨੀ ਮਨ੍ਦਤਾ (ਹੈ). ਗੁਰੁਦੇਵ ਕਹਤੇ ਥੇ, "ਨਿਜ ਨਯਨਨੀ ਆਲ਼ਸੇ ਨਿਰਖ੍ਯਾ ਨਹੀਂ ਹਰਿਨੇ'. ਅਪਨੇ ਨਯਨਕੀ ਆਲਸਕੇ ਕਾਰਣ ਸ੍ਵਯਂ ਅਨ੍ਦਰ ਦੇਖਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਅਪਨਾ ਹੀ ਕਾਰਣ ਹੈ. ਸੁਨੇ, ਵਿਚਾਰ ਕਰੇ, ਵਾਂਚਨ ਕਰੇ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਂਤਰਮੇਂ ਦੇਖਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਵਹ ਅਪਨਾ ਕਾਰਣ ਹੈ. ਅਪਨੀ ਆਲਸ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਜ੍ਞਾਨੀ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧਿਤ ਆਤਾ ਹੈ ਕਿ ਜ੍ਞਾਨੀਕੋ ਆਸਕ੍ਤਿ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਰੁਚਿ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਤੋ ਆਸਕ੍ਤਿ ਔਰ ਰੁਚਿਮੇਂ ਕ੍ਯਾ ਫਰ੍ਕ ਹੈ? ਹਮੇਂ ਭੀ ਆਸਕ੍ਤਿ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਤੀ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਜ੍ਞਾਨੀਕੋ ਰੁਚਿ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਆਸਕ੍ਤਿ ਹੈ, ਐਸਾ ਆਤਾ ਹੈ ਨ?
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਹਾਁ, ਵਹ ਆਤਾ ਹੈ. ਕਲਕੇ ਸ਼ੀਲਪਾਹੁਡਮੇਂ ਆਯਾ ਥਾ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਰੁਚਿ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਰੁਚਿ ਉਠ ਗਯੀ ਹੈ. ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਧਾਰਾ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ ਗਯੀ ਹੈ. ਰੁਚਿ ਪਰਪਦਾਰ੍ਥਕੀ ਸਰ੍ਵ ਪ੍ਰਕਾਰ-ਸੇ ਉਠ ਗਯੀ ਹੈ. ਚੈਤਨ੍ਯ ਤਰਫਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਏਕਦਮ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ ਗਯੀ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਆਸਕ੍ਤਿ (ਹੈ). ਅਭੀ ਉਸੇ ਉਤਨੀ ਵੀਤਰਾਗ ਦਸ਼ਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਅਮੁਕ ਜਾਤਕਾ ਰਾਗਕਾ, ਦ੍ਵੇਸ਼ਕਾ ਪਰਿਣਾਮ ਉਤ੍ਪਨ੍ਨ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਰੁਚਿ ਛੂਟ ਗਯੀ ਹੈ. ਰੁਚਿ ਕੈਸੀ? ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨਕੀ ਭੂਮਿਕਾਕੀ ਰੁਚਿ ਨਹੀਂ, ਯੇ ਤੋ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨਮੇਂ ਜਿਸੇ ਰੁਚਿ ਕਹਤੇ ਹੈਂ, ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨਕੇ ਸਾਥ ਰੁਚਿ-ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਕਹਨੇਮੇਂ ਆਤੀ ਹੈ, ਐਸੀ ਰੁਚਿ ਉਸੇ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨਮੇਂ ਪਲਟ ਗਯੀ ਹੈ. ਅਤਃ ਮਾਤ੍ਰ ਆਸਕ੍ਤਿ ਹੈ.
ਜਿਜ੍ਞਾਸੁਕੀ ਭੂਮਿਕਾਮੇਂ ਅਭੀ ਉਸੇ ਰੁਚਿ ਜੋ ਯਥਾਰ੍ਥ ਰੂਪਸੇ, ਜੋ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨਮੇਂ ਰੁਚਿ-ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਵੈਸੀ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਉਸੇ ਜਿਜ੍ਞਾਸਾਕੀ ਰੁਚਿ ਹੈ. ਉਸੇ ਤੋ ਰੁਚਿ ਏਵਂ ਆਸਕ੍ਤਿ ਦੋਨੋਂ ਖਡੇ ਹੈਂ. ਇਸੇ ਤੋ ਰੁਚਿ ਪਲਟ ਗਯੀ ਹੈ. ਆਸਕ੍ਤਿ ਮਾਤ੍ਰ ਖਡੀ ਹੈ. ਜਿਜ੍ਞਾਸੁਕੀ ਭੂਮਿਕਾਮੇਂ ਰੁਚਿ, ਆਸਕ੍ਤਿ ਦੋਨੋਂ ਹੈ. ਵਹ ਮਨ੍ਦਤਾ ਕਰਤਾ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਉਸਕੀ ਭਾਵਨਾ ਕਰਤਾ ਹੈ, ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰਤਾ ਹੈ.
PDF/HTML Page 1781 of 1906
single page version
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਮਨ੍ਦਤਾ ਹੈ ਯਾ ਵਿਪਰੀਤਤਾ ਗਿਨਨੀ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਮਨ੍ਦਤਾ ਕਹਨੇਮੇਂ ਆਤੀ ਹੈ. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਬਹੁਤ ਸਮਝਾਯਾ ਹੈ, ਸ੍ਵਯਂਨੇ ਵਿਚਾਰ ਕਿਯਾ ਹੈ. ਮਨ੍ਦਤਾ ਹੈ. ਆਚਾਰ੍ਯ, ਗੁਰੁਦੇਵ ਉਪਦੇਸ਼ਮੇਂ ਕਹੇ ਕਿ ਇਤਨਾ ਉਪਦੇਸ਼ ਦੇਨੇਕੇ ਬਾਦ ਭੀ ਤੂ ਜਾਗ੍ਰੁਤ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਹਾ ਹੈ, ਤੇਰੀ ਕਿਤਨੀ ਵਿਪਰੀਤਤਾ ਹੈ. ਐਸਾ ਉਪਦੇਸ਼ਮੇਂ ਕਹੇ. ਉਪਦੇਸ਼ਮੇਂ ਐਸਾ ਆਯੇ. ਉਪਦੇਸ਼ਮੇਂ ਐਸਾ ਕਹੇ, ਉਪਦੇਸ਼ਮੇਂ ਐਸਾ ਆਯੇ. ਅਪਨੀ ਮਨ੍ਦਤਾਕੇ ਕਾਰਣ ਸ੍ਵਯਂ ਅਟਕਾ ਹੈ.
ਇਤਨਾ ਗੁਰੁਦੇਵਕਾ ਉਪਦੇਸ਼, ਆਚਾਰ੍ਯ ਇਤਨਾ ਕਹੇ ਫਿਰ ਭੀ ਤੂ ਉਸੀਮੇਂ ਪਡਾ ਹੈ, ਯਹ ਤੇਰੀ ਕਿਤਨੀ ਵਿਪਰੀਤਤਾ ਹੈ. ਵਿਪਰੀਤਤਾਕਾ ਅਰ੍ਥ ਯਹ ਕਿ ਤੇਰੀ ਕਿਤਨੀ ਮਨ੍ਦਤਾ ਹੈ ਕਿ ਤੂ ਜਾਗ੍ਰੁਤ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਹਾ ਹੈ. ਉਸਕੀ ਪ੍ਰਤੀਤਿ-ਰੁਚਿ-ਜੂਠੀ ਹੈ, ਐਸਾ ਉਸਕਾ ਅਰ੍ਥ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਮਨ੍ਦਤਾ ਹੈ.
ਸਮ੍ਯਗ੍ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਕੋ ਆਸਕ੍ਤਿ ਕਹਨੇਮੇਂ ਆਤੀ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸੇ ਅਨਨ੍ਤ ਟੂਟ ਗਯਾ ਹੈ. ਅਨਨ੍ਤ ਸਂਸਾਰਕੀ ਜੋ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ, ਅਨਨ੍ਤਤਾ ਟੂਟ ਗਯੀ ਹੈ. ਅਬ ਅਲ੍ਪ ਰਹਾ ਹੈ ਉਸੇ ਆਸਕ੍ਤਿ ਮਾਤ੍ਰ ਕਹਨੇਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਉਸੇ ਵਾਸ੍ਤਵਮੇਂ ਕੁਛ ਆਦਰਨੇ ਯੋਗ੍ਯ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਉਸੇ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਮੇਂ-ਸੇ ਤੋ ਸਬ ਨਿਕਲ ਗਯਾ ਹੈ. ਕਰਨਾ, ਕਰਵਾਨਾ, ਅਨੁਮੋਦਨ ਸਬ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਮੇਂ-ਸੇ ਛੂਟ ਗਯਾ ਹੈ. ਉਸੇ ਕਿਸੀ ਭੀ ਪ੍ਰਕਾਰਕੀ ਆਸਕ੍ਤਿ ਉਸਕੀ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਮੇਂ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਵਿਭਾਵਕਾ ਉਸਨੇ ਨੌ-ਨੌ ਕੋਟਿ-ਸੇ ਤ੍ਯਾਗ ਕਿਯਾ ਹੈ ਕਿ ਯੇ ਆਦਰਨੇ ਯੋਗ੍ਯ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਅਨੁਮੋਦਨ ਕਰਨੇ ਯੋਗ੍ਯ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਉਸਮੇਂ ਜੁਡਨੇ ਯੋਗ੍ਯ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਉਤਨੀ ਉਸਕੀ ਜੋਰਦਾਰ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਜ੍ਞਾਯਕਧਾਰਾਕੀ ਹੈ ਕਿ ਉਸੇ ਸਬ ਕੁਛ ਛੂਟ ਗਯਾ ਹੈ. ਅਨਨ੍ਤ-ਅਨਨ੍ਤ ਰਸ ਉਸਕਾ ਟੂਟ ਗਯਾ ਹੈ. ਉਸਕੀ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਮੇਂ ਉਤਨਾ ਬਲ ਹੈ ਕਿ ਉਸਕਾ ਤ੍ਯਾਗ ਕਿਯਾ ਹੈ. ਉਸਕੀ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ, ਪੂਰੀ ਦਿਸ਼ਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਤਰਫ ਚਲੀ ਗਯੀ ਹੈ. ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਹੋ ਨਿਹਾਰਤਾ ਹੈ. ਅਲ੍ਪ ਪਰ ਓਰ ਜਾਤਾ ਹੈ ਤੋ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਅਪਨੀ ਓਰ ਚਲੀ ਗਯੀ ਹੈ. ਲੇਕਿਨ ਅਭੀ ਉਸਮੇਂ ਖਡਾ ਹੈ ਇਸਲਿਯੇ ਉਸੇ ਉਤਨੀ ਅਸ੍ਥਿਰਤਾਕੀ ਆਸਕ੍ਤਿ ਹੈ. ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿਕੀ ਆਸਕ੍ਤਿ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਵਹ ਟੂਟ ਗਯੀ ਹੈ.
ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਮੇਂ-ਸੇ ਉਸਕਾ ਪੂਰਾ ਪਰਿਣਮਨ ਚਕ੍ਰ ਚੈਤਨ੍ਯ ਸ੍ਵਭਾਵ ਤਰਫ ਚਲਾ ਗਯਾ ਹੈ. ਵਿਭਾਵ ਤਰਫ ਉਸਕੀ ਪਰਿਣਤਿਕਾ ਚਕ੍ਰ ਥਾ ਵਹ ਸ੍ਵਭਾਵ ਓਰ ਚਲਾ ਗਯਾ ਹੈ. ਅਭੀ ਅਲ੍ਪ ਅਸ੍ਥਿਰਤਾ ਹੈ. ਉਸਕੇ ਅਮੁਕ ਜੋ ਭਵ ਹੋਤੇ ਹੈਂ, ਉਸਕੀ ਅਸ੍ਥਿਰਤਾਕੀ ਪਰਿਣਤਿ (ਹੈ). ਅਨਨ੍ਤ ਰਸ ਟੂਟ ਗਯਾ. ਅਨਨ੍ਤ ਭਵਕਾ ਜੋ ਥਾ ਵਹ ਅਨਨ੍ਤਤਾ ਟੂਟ ਗਯੀ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਤੀਵ੍ਰਤਾ ਕਰਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਕ੍ਯਾ ਕਰਨਾ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਤੀਵ੍ਰਤਾ ਕਰਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਹੀ ਕਰਨਾ ਹੈ. ਅਪਨੀ ਜਰੂਰਤ ਅਪਨੇਕੋ ਲਗੇ ਕਿ ਮੁਝੇ ਮੇਰੇ ਸ੍ਵਭਾਵਕੀ ਜਰੂਰਤ ਹੈ. ਯੇ ਕੋਈ ਜਰੂਰਤ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਯੇ ਸਬ ਜਰੂਰਤ ਬਿਨਾਕਾ ਹੈ. ਅਪਨੀ ਜਰੂਰਤ ਲਗੇ ਕਿ ਮੁਝੇ ਮੇਰੇ ਸ੍ਵਭਾਵਕੀ ਜਰੂਰਤ ਹੈ. ਔਰ ਮੁਝੇ ਸ੍ਵਭਾਵ ਚਾਹਿਯੇ. ਉਸਕੀ ਜਰੂਰਤ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ ਹੀ ਸਬ ਭਰਾ ਹੈ. ਉਸਕੀ ਯਦਿ ਜਰੂਰਤ ਲਗੇ ਤੋ ਉਸਕੀ ਤੀਵ੍ਰਤ ਹੋ.
ਐਸੇ ਮਨੁਸ਼੍ਯ ਭਵਮੇਂ ਐਸੇ ਗੁਰੁਦੇਵ ਮਿਲੇ, ਇਸਲਿਯੇ ਤੁਝੇ ਪਲਟਾ ਕਰਕੇ ਹੀ ਛੂਟਕਾਰਾ ਹੈ. ਇਸ ਤਰਹ ਅਪਨੀ ਜਰੂਰਤ ਲਗੇ ਤੋ ਉਸਕੀ ਰੁਚਿਕੀ ਤੀਵ੍ਰਤਾ ਹੋ. ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਨਹੀਂ ਟੂਟਤੀ
PDF/HTML Page 1782 of 1906
single page version
ਹੈ. ਉਸੇ ਤੋਡਨੇਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰੇ. ਬਾਰਂਬਾਰ-ਬਾਰਂਬਾਰ ਵਹ ਕਰੇ ਤੋ ਸ੍ਵਯਂ ਜਾਗ੍ਰੁਤ ਹੁਏ ਬਿਨਾ ਰਹਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ; ਉਸਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰੇ ਤੋ.
ਬਾਲਕ ਹੋ ਵਹ ਚਲਨਾ ਸੀਖੇ, ਐਸਾ ਕਰੇ, ਵੈਸਾ ਕਰੇ. ਬਾਲਕ ਭੀ ਐਸਾ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਵੈਸੇ ਬਾਰਂਬਾਰ ਵਹ ਸਮਝਪੂਰ੍ਵਕ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰੇ ਕਿ ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ. ਵਹ ਤੋ ਬਾਲਕ ਹੈ, ਸਮਝਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਵੈਸੇ ਅਪਨੀ ਓਰ ਸ੍ਵਯਂ ਬਾਰ-ਬਾਰ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰੇ ਕਿ ਯੇ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਚਾਹਿਯੇ. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਤੂ ਚੈਤਨ੍ਯ ਹੈ, ਉਸ ਚੈਤਨ੍ਯਕੋ ਪਹਿਚਾਨ, ਉਸਮੇਂ ਤੂ ਲੀਨ ਹੋ. ਵਹੀ ਕਰਨੇ ਜੈਸਾ ਹੈ. ਬਾਰਂਬਾਰ ਉਸਕੀ ਜਰੂਰਤ ਲਗੇ ਤੋ ਵਹ ਕਰਤਾ ਹੀ ਰਹੇ. ਉਸਮੇਂ-ਸੇ ਉਸਕਾ ਫਲ ਆਯੇ ਬਿਨਾ ਰਹਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ, ਯਦਿ ਯਥਾਰ੍ਥ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰੇ ਤੋ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ... ਗੁਫਾ ਤਕ ਜਾਨਾ ਹੋ ਤੋ ਸਵਾਰੀ ਕਾਮ ਆਯੇ, ਫਿਰ ਉਸੇ ਛੋਡਕਰ ਅਨ੍ਦਰ ਜਾਨਾ ਪਡਤਾ ਹੈ. ਵੈਸੇ ਧਾਰਣਾਜ੍ਞਾਨਕੋ ਛੋਡਕਰ ਅਨ੍ਦਰ ਕੈਸੇ ਕੂਦਨਾ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਵਹ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰਤਾ ਰਹੇ. ਉਸਕੀ ਪਰਿਣਤਿਕਾ ਪਲਟਾ ਸ੍ਵਯਂ ਹੀ ਖਾਤੀ ਹੈ. ਸ੍ਵਯਂ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਕਭੀ ਲਗਤਾ ਹੈ, ਸਾਮਾਨ੍ਯ ਮੇਂਢਕਕੋ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਤੋ ਵਹ ਕੈਸੀ ਬੁਦ੍ਧਿ ਹੈ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਉਸਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਉਤਨੀ ਜੋਰਦਾਰ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਤੀ ਹੈ ਕਿ ਅਂਤਰ੍ਮੁਹੂਰ੍ਤਮੇਂ ਪਲਟ ਜਾਤੀ ਹੈ. ਅਂਤਰ੍ਮੁਹੂਰ੍ਤਮੇਂ ਉਤਨਾ ਉਗ੍ਰ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ, ਉਗ੍ਰ ਪਰਿਣਤਿ ਐਸੀ ਹੋਤੀ ਹੈ ਕਿ ਏਕ ਅਂਤਰ੍ਮੁਹੂਰ੍ਤਮੇਂ ਪਲਟ ਜਾਯ. ਔਰ ਕਿਸੀਕੋ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰਤੇ-ਕਰਤੇ ਪਲਟਤੀ ਹੈ. ਚੈਤਨ੍ਯਕਾ ਚਕ੍ਰ, ਪੂਰੀ ਦਿਸ਼ਾ ਜੋ ਪਰ ਓਰ ਥੀ, ਉਸਕੀ ਪੂਰੀ ਦਿਸ਼ਾ ਅਂਤਰ੍ਮੁਹੂਰ੍ਤਮੇਂ ਪਲਟ ਜਾਤੀ ਹੈ. ਉਪਯੋਗ ਅਭੀ ਥੋਡਾ ਬਾਹਰ ਜਾਤਾ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਕ੍ਸ਼ਣਭਰਕੇ ਲਿਯੇ ਤੋ ਉਸੇ ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਦਸ਼ਾਮੇਂ ਪੂਰਾ ਚਕ੍ਰ ਅਪਨੀ ਤਰਫ ਪਲਟ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਵਹ ਚੈਤਨ੍ਯਕੀ ਐਸੀ ਕੋਈ ਅਦਭੁਤ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਹੈ. ਅਚਿਂਤ੍ਯ ਚੈਤਨ੍ਯਦੇਵ ਹੀ ਐਸਾ ਹੈ ਕਿ ਪਲਟੇ ਤੋ ਅਪਨੇ-ਸੇ ਅਂਤਰ੍ਮੁਹੂਰ੍ਤਮੇਂ ਪਲਟ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਔਰ ਨ ਪਲਟੇ ਤੋ ਅਨਨ੍ਤ ਕਾਲ ਵ੍ਯਤੀਤ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਐਸਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ, ਸਤ੍ਸਂਗ, ਵੈਰਾਗ੍ਯ ਇਤ੍ਯਾਦਿ ਸਾਧਕ ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ-ਸੇ? ਔਰ ਬਾਧਕ ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ-ਸੇ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਬਹੁਤ ਸਮਝਾਯਾ ਹੈ. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਤੋ ਮਾਰ੍ਗ ਬਤਾਯਾ ਹੈ. ਵਸ੍ਤੁ ਸ੍ਵਰੂਪ ਕ੍ਯਾ ਹੈ? ਸਾਧਕ ਕ੍ਯਾ? ਬਾਧਕ ਕ੍ਯਾ? ਸਬ ਬਤਾਯਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਹ ਸਾਧਕ ਤੋ ਜਬਤਕ ਅਂਤਰਮੇਂ ਸ੍ਵਰੂਪਕੋ ਸਮਝਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਅਂਤਰਮੇਂ ਸ੍ਥਿਰ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਵਹ ਬੀਚਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਬਾਕੀ ਵਹ ਐਸਾ ਮਾਨੇ ਕਿ ਯੇ ਸਬ ਸਰ੍ਵਸ੍ਵ ਹੈ ਔਰ ਇਸੀਮੇਂ ਧਰ੍ਮ ਹੈ, ਐਸਾ ਮਾਨੇ ਤੋ, ਸਰ੍ਵਸ੍ਵ ਮਾਨੇ ਤੋ ਵਹ ਨੁਕਸਾਨਕਰ੍ਤਾ ਹੈ.
ਬਾਕੀ ਐਸਾ ਮਾਨੇ ਕਿ ਯੇ ਤੋ ਰਾਗ ਹੈ. ਵਹ ਰਾਗ ਕਹੀਂ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾ ਤੋ ਉਸਸੇ ਜੁਦਾ ਔਰ ਅਤ੍ਯਂਤ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ. ਆਤ੍ਮਾ ਤੋ ਵੀਤਰਾਗਸ੍ਵਰੂਪ ਹੈ. ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ ਤੋ
PDF/HTML Page 1783 of 1906
single page version
ਉਸਕੀ ਹੀ ਕਰਨੀ ਹੈ, ਧ੍ਯੇਯ ਤੋ ਉਸੀਕਾ ਰਖਨਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਸਰ੍ਵ ਪ੍ਰਕਾਰਕੇ ਰਾਗ-ਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਹੀ ਹੂਁ. ਮੇਰਾ ਚੈਤਨ੍ਯ ਸ੍ਵਭਾਵ ਭਿਨ੍ਨ ਔਰ ਯੇ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈਂ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਬੀਚਮੇਂ ਸ਼੍ਰੁਤਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ, ਸਤ੍ਸਂਗ, ਵੈਰਾਗ੍ਯ ਆਦਿ ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਕੀ ਭੂਮਿਕਾਮੇਂ ਉਸੇ ਆਯੇ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤਾ. ਇਸਲਿਯੇ ਵਹ ਬੀਚਮੇਂ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਜਬਤਕ ਵਹ ਸਮਝਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਨਹੀਂ ਹੁਆ ਹੈ ਔਰ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਹੁਆ ਹੋ ਤੋ ਭੀ ਬੀਚਮੇਂ ਵਹ ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਤੋ ਆਤੇ ਹੈਂ. ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨਕੀ ਭੂਮਿਕਾਮੇਂ ਉਸੇ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਮੇਂ-ਸੇ ਛੂਟ ਗਯਾ ਹੈ. ਮੈਂ ਤੋ ਵੀਤਰਾਗ ਸ੍ਵਰੂਪ ਹੂਁ, ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ, ਰਾਗ ਸ੍ਵਭਾਵ ਕਹੀਂ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਰਾਗ-ਸੇ ਆਤ੍ਮਾ ਅਤ੍ਯਂਤ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ. ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨਮੇਂ ਤੋ ਉਸੇ ਵਹ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਹੋ ਗਯੀ ਹੈ. ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਹੋ ਗਯੀ ਹੈ. ਰਾਗ ਵਹ ਕਹੀਂ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਵਹ ਤੋ ਵਿਭਾਵ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਉਸੇ ਬਾਧਕ ਕਹਨੇਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ.
ਵਿਭਾਵ ਹੈ ਇਸਲਿਯੇ ਬਾਧਕ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਬੀਚਮੇਂ ਆਯੇ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤਾ. ਇਸਲਿਯੇ ਅਸ਼ੁਭ ਪਰਿਣਾਮ-ਸੇ ਬਚਨੇਕੋ ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਆਤੇ ਹੈਂ. ਸ੍ਵਭਾਵਕੀ ਜਿਸਸੇ ਪਹਿਚਾਨ ਹੋ ਐਸਾ ਸ਼੍ਰੁਤਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ, ਗੁਰੁਕੀ ਵਾਣੀਕਾ ਸ਼੍ਰਵਣ, ਜਿਨੇਨ੍ਦ੍ਰ ਦੇਵਕੀ ਭਕ੍ਤਿ ਆਦਿ ਸਬ ਬੀਚਮੇਂ ਆਯੇ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤਾ. ਬੀਚਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ ਤੋ ਭੀ ਜਬ ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਦਸ਼ਾ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਵਹ ਸਬ ਵਿਕਲ੍ਪਕੀ ਜਾਲ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਉਸਮੇਂ ਅਟਕਨਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਇਤਨਾ ਸ਼੍ਰੁਤਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰ ਲੂਁ ਕਿ ਯਹ ਕਰ ਲੂਁ, ਉਸਮੇਂ ਯਦਿ ਰੁਕੇ ਤੋ ਵਹ ਰਾਗ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਯਦਿ ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਦਸ਼ਾ ਹੋਤੀ ਹੋ ਤੋ ਵਹ ਸਬ ਛੂਟ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ ਵਹ ਨਹੀਂ ਰਹਤਾ. ਵੀਤਰਾਗ ਦਸ਼ਾ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ ਰਾਗ-ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਰਖਨੇ ਜੈਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਵੀਤਰਾਗ ਹੋਨਾ ਵਹੀ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਹੈ. ਧ੍ਯੇਯ ਤੋ ਵਹੀ ਰਖਨੇਕਾ ਹੈ.
ਮੁਨਿਓਂਕੋ ਕਹਨੇਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ ਨ ਕਿ ਸ਼ੁਭ ਆਚਰਣ ਯਾ ਅਸ਼ੁਭ ਆਚਰਣਰੂਪ ਕਰ੍ਮ, ਵਹ ਤੋ ਵਿਭਾਵ ਅਵਸ੍ਥਾ ਹੈ. ਤੋ ਨਿਸ਼੍ਕਰ੍ਮ ਅਵਸ੍ਥਾਮੇਂ ਮੁਨਿ ਕੁਛ ਨ ਕਰੇ, ਆਚਰਣ ਨ ਹੋ ਤੋ ਵੇ ਕਹੀਂ ਅਸ਼ਰਣ ਨਹੀਂ ਹੋ ਜਾਤੇ, ਵੇ ਤੋ ਸ੍ਵਰੂਪਮੇਂ ਅਮ੍ਰੁਤ ਪੀਤੇ ਹੈਂ. ਜੋ ਸ੍ਵਰੂਪਕੀ ਸਾਧਨਾ ਔਰ ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਦਸ਼ਾ ਹੋਤੀ ਹੋ ਔਰ ਚਾਰਿਤ੍ਰਕੀ ਲੀਨਤਾ, ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਦਸ਼ਾ ਹੋਤੀ ਹੋ, ਚਾਰਿਤ੍ਰਕੀ ਲੀਨਤਾ ਹੋਤੀ ਹੋ ਔਰ ਵਹ ਛੂਟ ਜਾਯ ਤੋ ਵਹ ਤੋ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਹੀ ਹੈ, ਵੀਤਰਾਗ ਦਸ਼ਾ ਹੈ. ਉਨ੍ਹੇਂ ਵਹ ਹੋਤਾ ਹੋ ਔਰ ਉਸਮੇਂ ਰੁਕੇ ਤੋ ਵਹ ਤੋ ਬਾਧਕ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਸ਼ੁਭ- ਸੇ ਬਚਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਵਹ ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਬੀਚਮੇਂ ਆਯੇ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤੇ. ਪ੍ਰਾਰਂਭਮੇਂ ਭੀ ਆਤੇ ਹੈਂ. ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਹੁਆ, ਅਭੀ ਵੀਤਰਾਗ ਦਸ਼ਾ ਨਹੀਂ ਹੁਯੀ ਹੈ ਤੋ ਆਤਾ ਹੈ. ਮੁਨਿਓਂਕੋ ਭੀ ਬੀਚਮੇਂ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਛਠਵੇਂ-ਸਾਤਵੇਂ ਗੁਣਸ੍ਥਾਨਮੇਂ ਝੁਲਤੇ ਮੁਨਿ ਜਬ ਬਾਹਰ ਆਤੇ ਹੈਂ ਤਬ ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਹੋਤੇ ਹੈਂ. ਅਂਤਰਮੇਂ ਸ੍ਥਿਰ ਹੋਤੇ ਹੈਂ ਤੋ ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਦਸ਼ਾਮੇਂ ਤੋ ਛੂਟ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਕੋਈ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾ-ਸੇ ਉਸੇ ਬੀਚਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ ਔਰ ਵਹ ਅਪਨਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਵਿਭਾਵਭਾਵ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਵਹ ਬਾਧਕ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਕੋ ਤੋ ਧ੍ਯੇਯ ਵਹ ਰਖਨੇਕਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਵੀਤਰਾਗ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੂਁ, ਮੈਂ ਚੈਤਨ੍ਯ ਹੂਁ. ਯੇ
PDF/HTML Page 1784 of 1906
single page version
ਸਬ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਤੋ ਭੀ ਉਸ ਭੂਮਿਕਾਮੇਂ ਸ਼੍ਰੁਤਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ, ਗੁਰੁ-ਵਾਣੀਕਾ ਸ਼੍ਰਵਣ, ਗੁਰੁ-ਸੇਵਾ, ਗੁਰੁ-ਭਕ੍ਤਿ, ਜਿਨੇਨ੍ਦ੍ਰ ਭਕ੍ਤਿ ਇਤ੍ਯਾਦਿ (ਸਬ ਹੋਤਾ ਹੈ). ਜਿਨ੍ਹੋਂਨੇ ਵਹ ਸ੍ਵਰੂਪ ਪ੍ਰਗਟ ਕਿਯਾ, ਐਸੇ ਪਂਚ ਪਰਮੇਸ਼੍ਠੀ ਭਗਵਂਤੋਂਕੀ ਭਕ੍ਤਿ ਉਸੇ ਆਯੇ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤੀ. ਉਸਕੀ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਮੇਂ ਐਸਾ ਹੋਨਾ ਚਾਹਿਯੇ ਕਿ ਯੇ ਰਾਗ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਮੈਂ ਰਾਗ-ਸੇ ਅਤ੍ਯਂਤ ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ.
ਪਰਨ੍ਤੁ ਜਿਸ ਸ੍ਵਰੂਪਕੀ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਪ੍ਰੀਤਿ ਹੋ, ਵਹ ਜਿਸਨੇ ਪ੍ਰਗਟ ਕਿਯਾ, ਉਸ ਪਰ ਉਸੇ ਭਕ੍ਤਿ ਆਯੇ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤੀ. ਔਰ ਪ੍ਰਥਮ ਭੂਮਿਕਾਮੇਂ ਉਸਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ, ਚਿਂਤਵਨ, ਮਨਨ ਕਰੇ, ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨੇਕੇ ਲਿਯੇ. ਮੇਰੀ ਆਨਨ੍ਦ ਦਸ਼ਾ ਕੈਸੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ, ਇਸਲਿਯੇ ਵਹ ਬੀਚਮੇਂ ਆਯੇ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤਾ. ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਮੇਂ ਐਸਾ ਹੋਨਾ ਚਾਹਿਯੇ ਕਿ ਮੈਂ ਇਸਸੇ ਅਤ੍ਯਂਤ ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ. ਮੇਰੇ ਸ੍ਵਭਾਵਕੀ ਪਹਿਚਾਨ ਕੈਸੇ ਹੋ, ਐਸੇ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਮੇਂ ਹੋਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਹ ਆਚਰਣਮੇਂ ਆਯੇ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤਾ. ਰਾਗਦਸ਼ਾ ਹੈ ਤਬਤਕ.
ਇਸ ਕ੍ਸ਼ਣ ਵੀਤਰਾਗ ਹੁਆ ਜਾਤਾ ਹੋ, ਯੇ ਛੂਟ ਜਾਤਾ ਹੋ, ਤੋ ਵੀਤਰਾਗ ਦਸ਼ਾ ਹੀ ਆਦਰਣੀਯ ਹੈ. ਵਿਕਲ੍ਪਕੀ ਜਾਲ ਛੂਟ ਜਾਤੀ ਹੋ ਤੋ ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਦਸ਼ਾ-ਆਨਨ੍ਦ ਔਰ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿਕੀ ਦਸ਼ਾ ਹੀ ਆਦਰਣੀਯ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਚਰਣਮੇਂ ਆਵੇ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸਕਾ ਨਿਸ਼ੇਧ ਕਰਨੇਕੀ... ਜੋ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਮੇਂ ਪਡਾ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਉਸਕਾ ਨਿਸ਼ੇਧ ਹੋਤਾ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਤੋ ਜੈਸਾ ਉਸੇ ਬਾਹਰਕਾ ਨਿਸ਼ੇਧ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਮੇਂ ਹੈ, ਵੈਸਾ ਉਸੇ ਵਿਕਲ੍ਪਮੇਂ ਭੀ ਨਿਸ਼ੇਧ ਆਤਾ ਹੈ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਮੇਂ ਉਸੇ ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ (ਐਸਾ ਹੋਤਾ ਹੈ ਕਿ) ਮੈਂ ਇਸਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ. ਐਸਾ ਵਿਕਲ੍ਪਮੇਂ ਨਿਸ਼ੇਧ ਨਹੀਂ, ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਮੇਂ ਨਿਸ਼ੇਧ ਹੁਆ ਇਸਲਿਯੇ ਸਬ ਨਿਸ਼ੇਧ ਆ ਗਯਾ. ਉਸੇ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਮੇਂ ਅਤ੍ਯਂਤ ਨਿਸ਼ੇਧ ਹੈ. ਕੋਈ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾ-ਸੇ ਆਦਰਣੀਯ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਉਸਕੀ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਮੇਂ ਸਰ੍ਵ ਪ੍ਰਕਾਰ-ਸੇ ਵਹ ਨਿਸ਼ਿਧ੍ਯ ਹੀ ਹੈ.
ਵਿਕਲ੍ਪਮੇਂ ਤੋ ਐਸਾ ਹੋਤਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਵੀਤਰਾਗ ਹੋ ਜਾਊਁ ਤੋ ਮੁਝੇ ਯੇ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਚਾਹਿਯੇ. ਐਸਾ ਭਾਵਨਾਮੇਂ ਹੈ. ਯੇ ਵਿਕਲ੍ਪ ਜਾਲ ਮੁਝੇ ਚਾਹਿਯੇ ਹੀ ਨਹੀਂ, ਐਸਾ ਉਸਕੀ ਭਾਵਨਾਮੇਂ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਬਾਕੀ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਮੇਂ (ਐਸਾ ਹੋਤਾ ਹੈ ਕਿ) ਯੇ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਵਿਕਲ੍ਪਮੇਂ ਅਰ੍ਥਾਤ ਉਸੇ ਬੁਦ੍ਧਿਮੇਂ ਤੋ ਐਸਾ ਰਹਤਾ ਹੈ ਕਿ ਯੇ ਕੁਛ ਆਚਰਨੇ ਯੋਗ੍ਯ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਮੇਂ ਤੋ ਪਰਿਣਤਿਰੂਪ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਵਹ ਤੋ ਏਕ ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਪਰਿਣਤਿਰੂਪ ਐਸਾ ਹੀ ਰਹਤਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਇਸਸੇ ਅਤ੍ਯਂਤ ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ, ਐਸੀ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣ ਨਿਰਂਤਰ ਵਰ੍ਤਤੀ ਹੈ ਕਿ ਚਾਹੇ ਸੋ ਰਾਗ ਆਯੇ, ਮੈਂ ਉਸਸੇ ਅਤ੍ਯਂਤ ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ. ਉਸਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਉਸੇ ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਸਹਜ ਰਹਤੀ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਸ਼ੁਭ ਪਰਿਣਾਮ-ਸੇ ਬਚਨੇਕੋ ਸ਼ੁਭਭਾਵ (ਬੀਚਮੇਂ ਆਤੇ ਹੈਂ).
ਜੋ ਸ੍ਵਭਾਵ ਸ੍ਵਯਂਨੇ ਪ੍ਰਗਟ ਕਿਯਾ, ਵਹ ਜਿਸਨੇ ਪ੍ਰਗਟ ਕਿਯਾ ਐਸੇ ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਪਰ ਉਸੇ ਭਕ੍ਤਿ ਆਯੇ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤੀ. ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਭੀ ਉਸੇ ਖ੍ਯਾਲ ਹੈ ਕਿ ਯੇ ਕੁਛ ਆਦਰਨੇ ਯੋਗ੍ਯ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਵਿਕਲ੍ਪਮੇਂ ਔਰ ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਐਸਾ ਹੈ ਕਿ ਦੋਨੋਂ ਆਦਰਨੇ ਯੋਗ੍ਯ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਮਾਤ੍ਰ ਆਚਰਣਮੇਂ
PDF/HTML Page 1785 of 1906
single page version
ਆਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਵਚਨਾਮ੍ਰੁਤਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ ਕਿ ਰਾਗਕਾ ਰਸ ਫਿਕਾ ਪਡ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਰਾਗ ਤੋ ਰਹਤਾ ਹੈ, ਲੇਕਿਨ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਕੋ ਰਸ ਫਿਕਾ ਪਡ ਜਾਤਾ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਉਸੇ, ਰਾਗਕਾ ਸ੍ਵਾਮੀਤ੍ਵ (ਨਹੀਂ ਹੈ). ਰਾਗ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਅਸ੍ਥਿਰਤਾਕਾ ਰਾਗ ਖਡਾ ਰਹਤਾ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਰਾਗ ਪਰ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਯੇ ਰਾਗ ਆਦਰਣੀਯ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਯਹ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਮੈਂ ਤੋ ਵੀਤਰਾਗਸ੍ਵਰੂਪ ਹੂਁ. ਇਸਲਿਯੇ ਰਾਗਕਾ ਰਸ ਫਿਕਾ ਪਡ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਉਸਕੀ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਟੂਟ ਜਾਤੀ ਹੈ.
ਯੇ ਰਾਗ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਉਸਸੇ ਅਤ੍ਯਂਤ ਭਿਨ੍ਨ ਪਰਿਣਤਿ ਰਹਤੀ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ ਅਨਨ੍ਤ ਰਸ ਨਿਕਲ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਉਸਕੀ ਸ੍ਵਾਮਿਤ੍ਵ ਬੁਦ੍ਧਿ, ਉਸਕਾ ਰਸ (ਟੂਟ ਗਯਾ ਹੈ). ਰਾਗ ਖਡਾ ਰਹੇ ਤੋ ਭੀ ਰਾਗਕਾ ਰਾਗ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਰਾਗ ਰਖਨੇ ਯੋਗ੍ਯ ਨਹੀਂ ਹੈ ਔਰ ਰਾਗ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਐਸੀ ਜ੍ਞਾਯਕ ਦਸ਼ਾ ਉਸੇ ਪ੍ਰਤਿਕ੍ਸ਼ਣ ਵਰ੍ਤਤੀ ਹੀ ਹੈ.
ਜਬ ਵੈਸੀ ਪਰਿਣਤਿ ਅਨ੍ਦਰ ਹੋ ਤੋ ਵਿਕਲ੍ਪ ਟੂਟਕਰ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿਕੀ ਦਸ਼ਾ ਪਰਿਣਮਿਤ ਹੋ ਜਾਤੀ ਹੈ. ਰਾਗਕਾ ਰਸ ਤੋ ਊਤਰ ਗਯਾ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਸ੍ਥਿਰਤਾਕੇ ਕਾਰਣ ਵਹ ਰਾਗਮੇਂ ਰੁਖੇ ਭਾਵ- ਸੇ ਜੁਡਤਾ ਹੈ. ਉਸੇ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਪਰਿਣਤਿ (ਚਲਤੀ ਹੋਨੇ-ਸੇ) ਭਿਨ੍ਨ ਭਾਵ-ਸੇ ਜੁਡਤਾ ਹੈ. ਨ੍ਯਾਰੀ ਪਰਿਣਤਿ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਸੁਖ ਭਰਾ ਪਡਾ ਹੈ, ਤੋ ਉਸਕਾ ਨਿਰ੍ਣਯ ਕਰਨੇਕੀ ਰੀਤ ਕ੍ਯਾ ਹੈ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਸੁਖ ਹੈ. ਆਚਾਰ੍ਯਦੇਵਨੇ, ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਅਨੇਕ ਪ੍ਰਕਾਰ-ਸੇ ਉਸਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਬਤਾਕਰ ਅਨੇਕ ਯੁਕ੍ਤਿ-ਸੇ, ਦਲੀਲ-ਸੇ ਆਚਾਰ੍ਯਦੇਵ ਕਹਤੇ ਹੈਂ, ਗੁਰੁਦੇਵ ਕਹਤੇ ਹੈਂ ਕਿ ਹਮ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਕਰਕੇ ਕਹਤੇ ਹੈਂ ਕਿ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਸੁਖ ਹੈ. ਫਿਰ ਉਸਕਾ ਨਿਰ੍ਣਯ ਕਰਨਾ ਵਹ ਤੋ ਅਪਨੇ ਹਾਥਕੀ ਬਾਤ ਹੈ, ਨਿਰ੍ਣਯ ਕੈਸੇ ਕਰਨਾ ਵਹ.
ਉਸਕੀ ਅਨੇਕ ਯੁਕ੍ਤਿਯੋਁ-ਸੇ, ਦਲੀਲੋਂ-ਸੇ ਸਰ੍ਵ ਪ੍ਰਕਾਰ-ਸੇ. ਆਗਮ, ਯੁਕ੍ਤਿ ਔਰ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ, ਸਰ੍ਵ ਪ੍ਰਕਾਰ-ਸੇ ਗੁਰੁਦੇਵ ਔਰ ਆਚਾਰ੍ਯ ਕਹਤੇ ਹੈਂ. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਤੋ ਉਪਦੇਸ਼ ਦੇਕਰ ਬਹੁਤ ਸ੍ਪਸ਼੍ਟ (ਕਿਯਾ ਹੈ), ਸਬ ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਪ੍ਰਕਾਰ-ਸੇ ਅਪੂਰ੍ਵ ਰੀਤਸੇ ਸਮਝਾਯਾ ਹੈ. ਨਿਰ੍ਣਯ ਤੋ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਹੀ ਕਰਨਾ ਹੈ.
ਮਾਰ੍ਗ ਬਤਾਯੇ, ਕੋਈ ਮਾਰ੍ਗ ਪਰ ਜਾ ਰਹਾ ਹੋ ਉਸੇ ਮਾਰ੍ਗ ਬਤਾਯੇ, ਚਲਨਾ ਤੋ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਹੈ. ਨਿਰ੍ਣਯ ਤੋ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਹੀ ਕਰਨਾ ਹੈ. ਜੋ ਸੁਖਕੀ ਇਚ੍ਛਾ ਕਰਤਾ ਹੈ, ਜਹਾਁ-ਤਹਾਁ ਸੁਖਕੀ ਕਲ੍ਪਨਾ ਕਰਨੇਵਾਲਾ ਹੈ. ਕਿਸੀ ਭੀ ਭਾਵੋਂਮੇਂ, ਕਿਸੀ ਭੀ ਰਾਗਮੇਂ, ਕਿਸੀ ਭੀ ਕਾਰ੍ਯਮੇਂ ਜੋ ਸੁਖਕੀ ਕਲ੍ਪਨਾ ਕਰਨੇਵਾਲਾ, ਸੁਖਕੀ ਕਲ੍ਪਨਾ ਕਰਕੇ ਜੋ ਸੁਖ ਮਾਨਤਾ ਹੈ, ਵਹ ਸੁਖਕੀ ਕਲ੍ਪਨਾ ਕਰਨੇਵਾਲਾ ਸ੍ਵਯਂ ਸੁਖਸ੍ਵਭਾਵੀ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਕਲ੍ਪਨਾ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਜੋ ਸਹਜ ਸੁਖਸ੍ਵਭਾਵੀ, ਜੋ ਸਹਜ ਆਨਨ੍ਦ ਸ੍ਵਭਾਵੀ ਹੈ. ਅਪਨੀ ਓਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਸਹਜਰੂਪ ਪਰਿਣਮਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਜੋ ਅਨ੍ਯਮੇਂ ਸੁਖਕੀ ਕਲ੍ਪਨਾ ਕਰਨੇਵਾਲਾ ਹੈ, ਜੋ ਚੈਤਨ੍ਯ ਹੈ, ਜਹਾਁ-ਤਹਾਁ ਸੁਖਕੀ ਕਲ੍ਪਨਾ (ਕਰਨੇਵਾਲਾ ਹੈ), ਜਹਾਁ ਸੁਖ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਵਹਾਁ ਕਲ੍ਪਨਾ ਕਰਕੇ ਸੁਖਕੋ ਸ੍ਵਯਂ ਵੇਦਤਾ ਹੈ, ਸੁਖ ਮਾਨ ਰਹਾ
PDF/HTML Page 1786 of 1906
single page version
ਹੈ, ਵਹ ਸ੍ਵਯਂ ਸੁਖਸ੍ਵਭਾਵੀ ਹੈ. ਇਸੀਲਿਯੇ ਸੁਖ ਮਾਨ ਰਹਾ ਹੈ.
ਵਹ ਜਡ ਨਹੀਂ ਮਾਨਤਾ ਹੈ. ਸੁਖ ਸ੍ਵਭਾਵ ਅਪਨਾ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਜਹਾਁ-ਤਹਾਁ ਆਰੋਪ ਕਰਕੇ ਸੁਖਕੀ ਕਲ੍ਪਨਾ ਕਰਤਾ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਵਹ ਸ੍ਵਯਂ ਸੁਖਕਾ ਭਣ੍ਡਾਰ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਪਰਮੇਂ ਸੁਖਕੀ ਕਲ੍ਪਨਾ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਪਰਮੇਂ ਸੁਖ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਵਿਪਰੀਤ ਹੈ, ਬਾਹਰ ਸੁਖ ਮਾਨਾ ਹੈ. ਅਨ੍ਦਰ ਅਪਨਾ ਸ੍ਵਤਃਸਿਦ੍ਧ, ਅਨਾਦਿਅਨਨ੍ਤ ਸਹਜ ਸਿਦ੍ਧ ਸ੍ਵਭਾਵ ਸੁਖ ਅਪਨਾ ਹੈ. ਜੈਸੇ ਜ੍ਞਾਨ ਅਪਨਾ ਹੈ, ਜੋ ਜਾਨਨ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹਰ ਜਗਹ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਹੀ ਹੈ, ਵੈਸੇ ਸੁਖਸ੍ਵਭਾਵ ਭੀ ਸਹਜ ਸ੍ਵਰੂਪ-ਸੇ ਅਪਨਾ ਹੀ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਜਹਾਁ-ਤਹਾਁ ਕਲ੍ਪਨਾ ਕਰਕੇ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿ ਮਾਨਤਾ ਹੈ, ਸੁਖ ਮਾਨਤਾ ਹੈ. ਵਹ ਸ੍ਵਯਂ ਹੀ ਮਾਨ ਰਹਾ ਹੈ.
ਜੈਸੇ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਹਰ ਜਗਹ ਜਾਨਨਰੂਪ ਹੀ ਰਹਤਾ ਹੈ, ਵੈਸੇ ਸੁਖਕੀ ਕਲ੍ਪਨਾ ਸ੍ਵਯਂ ਹੀ ਕਰ ਰਹਾ ਹੈ. ਵਹ ਸ੍ਵਯਂ ਸੁਖਕਾ ਭਣ੍ਡਾਰ ਹੈ, ਵਹੀ ਸੁਖਕੀ ਕਲ੍ਪਨਾ ਕਰਨੇਵਾਲਾ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਸੁਖ ਅਪਨੇਮੇਂ ਰਹਾ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਜਹਾਁ-ਤਹਾਁ (ਸੁਖਕੀ ਕਲ੍ਪਨਾ ਕਰਤਾ ਹੈ). ਆਚਾਰ੍ਯਦੇਵ ਅਨੇਕ ਬਾਰ ਕਹਤੇ ਹੈਂ, ਗੁਰੁਦੇਵ ਕਹਤੇ ਹੈਂ, ਸੁਖ ਅਪਨੇਮੇਂ ਹੈ. ਮ੍ਰੁਗਕੀ ਨਾਭਿਮੇਂ ਕਸ੍ਤੂਰੀ (ਹੈ). (ਕਸ੍ਤੂਰੀਕੀ) ਸੁਗਨ੍ਧ ਹਰ ਜਗਹ ਆ ਰਹੀ ਹੈ, ਉਸੇ ਚਾਰੋਂ ਓਰ ਢੂਁਢਤਾ ਹੈ.
ਵੈਸੇ ਸ੍ਵਯਂ ਸੁਖਸ੍ਵਭਾਵੀ ਸੁਖਕੀ ਕਲ੍ਪਨਾ ਜਹਾਁ-ਤਹਾਁ ਬਾਹਰਮੇਂ ਕਰ ਰਹਾ ਹੈ. ਵਹ ਸ੍ਵਯਂ ਹੀ ਸੁਖਕਾ ਭਣ੍ਡਾਰ ਸ੍ਵਤਃਸਿਦ੍ਧ ਆਨਨ੍ਦ ਵਸ੍ਤੁ ਵਹ ਸ੍ਵਯਂ ਹੀ ਹੈ. ਵਹ ਸ੍ਵਤਃਸਿਦ੍ਧ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਹ ਜਹਾਁ-ਤਹਾਁ ਮਾਨ ਰਹਾ ਹੈ. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਬਤਾਯਾ ਹੈ, ਆਚਾਰ੍ਯਦੇਵਨੇ ਬਤਾਯਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਕਲ੍ਪਨਾਕੇ ਪੀਛੇ ਸੁਖ ਪਡਾ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਕਲ੍ਪਨਾਕੇ ਪੀਛੇ ਸੁਖਸ੍ਵਭਾਵ ਅਪਨਾ ਹੈ. ਵਹ ਸ੍ਵਯਂ ਕਲ੍ਪਨਾ ਕਰ ਰਹਾ ਹੈ. ਜਹਾਁ-ਤਹਾਁ ਖਾਕਰ, ਪੀ ਕਰ, ਘੂਮਕਰ, ਜਹਾਁ-ਤਹਾਁ ਮਾਨਮੇਂ, ਇਸਮੇਂ-ਉਸਮੇਂ ਯਹਾਁ-ਵਹਾਁ ਸੁਖ ਮਾਨਨੇਵਾਲਾ ਵਹ ਸੁਖਸ੍ਵਭਾਵੀ ਸ੍ਵਯਂ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਸੁਖ ਕਹੀਂ ਦੂਰ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸੁਖ ਦੂਰ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਸ੍ਵਯਂ, ਅਪਨੇਮੇਂ ਸਹਜ ਸ੍ਵਭਾਵਮੇਂ ਸੁਖ ਹੈ. ਵਿਕਲ੍ਪਕੀ ਜਾਲ ਔਰ ਵਿਭਾਵਕੋ ਛੋਡੇ, ਵਿਕਲ੍ਪ ਓਰਕੀ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ, ਆਕੁਲਤਾ-ਸੇ ਵਾਪਸ ਮੁਡੇ, ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰੇ ਔਰ ਸ੍ਵਯਂ ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਸ੍ਵਰੂਪਮੇਂ ਜਾਯ ਤੋ ਸੁਖ ਜੋ ਸਹਜ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ, ਵਹ ਸੁਖਕਾ ਸਾਗਰ ਅਪਨੇਮੇਂ-ਸੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ ਐਸਾ ਹੈ. ਵਹ ਬਾਹਰ ਕਲ੍ਪਨਾ ਕਰਤਾ ਹੈ.