PDF/HTML Page 1889 of 1906
single page version
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਦ੍ਰਵ੍ਯਕਰ੍ਮ, ਨੋਕਰ੍ਮ ਔਰ ਭਾਵਕਰ੍ਮ, ਤੀਨੋਂ-ਸੇ ਏਕਸਾਥ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡਨਾ. ਤੋ ਉਨ ਦੋਨੋਂਮੇਂ ਕ੍ਯਾ ਅਂਤਰ ਹੈ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਅਂਤਰਮੇਂ ਜਹਾਁ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਰਹੇ, ਵਿਭਾਵਕੇ ਸਾਥ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਹੈ ਵਹਾਁ ਸਬ ਪਰਪਦਾਰ੍ਥਕੇ ਸਾਥ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਹੈ. ਸ੍ਥੂਲਰੂਪ-ਸੇ ਏਕਤ੍ਵ ਨਹੀਂ ਮਾਨਤਾ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸਮੇਂ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ (ਹੈ). ਏਕ ਭੀ ਪਰਪਦਾਰ੍ਥਕੇ (ਸਾਥ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧ ਹੈ), ਤਬਤਕ ਸਰ੍ਵਕੇ ਸਾਥ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਹੈ. ਵਹ ਭਿਨ੍ਨ ਨਹੀਂ ਪਡਾ. ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਰਾਗ ਹੈ ਵਹ ਅਪਨਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਦ੍ਰਵ੍ਯਕਰ੍ਮਕੇ ਨਿਮਿਤ੍ਤ- ਸੇ ਭਾਵਕਰ੍ਮਰੂਪ ਵਹ ਸ੍ਵਯਂ ਪਰਿਣਮਤਾ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਹ ਅਪਨਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ.
ਦ੍ਰਵ੍ਯਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ-ਸੇ ਦੇਖੋ ਤੋ ਵਹ ਵਿਭਾਵ ਭੀ ਅਪਨੇ-ਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਉਸਕੇ ਸਾਥ ਜਹਾਁ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਹੈ, ਏਕ ਤਰਫ ਜਹਾਁ ਖਡਾ ਹੈ, ਪਰ ਤਰਫ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰਕੇ, ਉਸੇ ਐਸਾ ਲਗੇ ਕਿ ਮੈਂ ਸਬਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡ ਗਯਾ ਔਰ ਵਿਭਾਵਕੇ ਸਾਥ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਹੈ, ਉਤਨਾ ਹੀ ਬਾਕੀ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸਕਾ ਉਪਯੋਗ ਜਹਾਁ ਏਕ ਜਗਹ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਕਰ ਰਹਾ ਹੈ, ਤੋ ਹਰ ਜਗਹ ਵਹ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਖਡੀ ਹੀ ਹੈ, ਐਸਾ ਆ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਔਰ ਜਬ ਛੂਟਾ ਤਬ ਸਬ-ਸੇ ਛੂਟਾ ਹੀ ਹੈ. ਵਿਭਾਵ- ਸੇ ਛੂਟੇ ਇਸਲਿਯੇ ਸਬਸੇ ਛੂਟ ਜਾਤਾ ਹੈ.
ਪਰਨ੍ਤੁ ਸ੍ਥੂਲਰੂਪ-ਸੇ ਸ਼ਰੀਰਾਦਿ-ਸੇ, ਬਾਹ੍ਯ ਪਰਦ੍ਰਵ੍ਯੋਂ-ਸੇ ਉਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡਾ ਹੈ ਐਸਾ ਲਗਤਾ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਹ ਵਾਸ੍ਤਵਿਕਰੂਪ-ਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਨਹੀਂ ਪਡਾ ਹੈ. ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਜਹਾਁ ਪਰ ਤਰਫ ਹੈ, ਏਕ ਭੀ ਪਰਪਦਾਰ੍ਥਕੇ ਸਾਥ ਜਹਾਁ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਹੈ, ਵਹਾਁ ਸਰ੍ਵ ਪਰ ਉਸਮੇਂ ਆ ਹੀ ਜਾਤੇ ਹੈਂ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਪਕਾ ਕਹਨਾ ਐਸਾ ਹੈ ਕਿ ਵਿਭਾਵਮੇਂ ਜਹਾਁ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਹੈ, ਵਹਾਁ ਸਬ ਪਰਮੇਂ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਹੈ ਹੀ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਪਰ ਤਰਫ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਹੈ ਹੀ. ਉਸਕੀ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਕੀ ਦਿਸ਼ਾ ਹੀ ਪਰ ਤਰਫ ਹੈ. ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਕੀ ਦਿਸ਼ਾ ਸ੍ਵ ਤਰਫ ਨਹੀਂ ਆਯੀ ਹੈ, ਸ੍ਵਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਨਹੀਂ ਕਿਯਾ ਹੈ, ਉਸਕੀ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਕੀ ਦਿਸ਼ਾ ਬਦਲੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਔਰ ਯਦਿ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਕੀ ਦਿਸ਼ਾ ਪਰ ਤਰਫ ਹੈ ਤੋ ਉਸਮੇਂ ਸਰ੍ਵ ਪਰ ਆ ਹੀ ਜਾਤੇ ਹੈਂ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਵਾਸ੍ਤਵਮੇਂ ਨਹੀਂ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਹੋਨੇਪਰ ਅਨ੍ਦਰ ਵਿਭਾਵ-ਸੇ ਭੀ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਅਨ੍ਦਰ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਹੁਆ ਉਸੇ ਸਬਸੇ (ਏਕਤ੍ਵ) ਛੂਟ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਨੇ ਜਹਾਁ
PDF/HTML Page 1890 of 1906
single page version
ਦਿਸ਼ਾ ਬਦਲੀ, ਅਪਨਾ ਸ੍ਵਪਦਾਰ੍ਥਕਾ ਆਸ਼੍ਰਯ ਗ੍ਰਹਣ ਕਿਯਾ, ਵਹਾਁ ਦਿਸ਼ਾ ਬਦਲ ਗਯੀ ਤੋ ਉਸੇ ਸਬਸੇ ਦਿਸ਼ਾ ਬਦਲ ਜਾਤੀ ਹੈ. ਏਕ ਤਰਫ-ਪਰ ਤਰਫ ਉਸਕੀ ਦਿਸ਼ਾ ਖਡੀ ਹੈ ਤੋ ਉਸਮੇਂ ਸਬ ਪਰ ਆ ਜਾਤੇ ਹੈਂ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਵਿਭਾਵ ਪਰ ਜਬਤਕ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਹੈ, ਤਬਤਕ ਪਰ ਊਪਰ ਉਸੇ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਹਾਁ, ਪਰ ਊਪਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਵਹ ਜ੍ਞਾਨ ਸ੍ਥੂਲ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਉਸੇ ਖ੍ਯਾਲਮੇਂ ਨਹੀਂ ਆਤਾ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਖ੍ਯਾਲ ਨਹੀਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਵੈਰਾਗ੍ਯ ਕਰੇ ਕਿ ਪਰਪਦਾਰ੍ਥ ਮੇਰੇ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਯੇ ਸਬ ਘਰ, ਮਕਾਨ, ਕੁਟੁਮ੍ਬ ਆਦਿ ਮੇਰਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਐਸਾ ਵੈਰਾਗ੍ਯ ਤੋ ਜੀਵ ਅਨੇਕ ਬਾਰ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਯੇ ਸ਼ਰੀਰਾਦਿ ਪਰਪਦਾਰ੍ਥ ਸ਼ਰੀਰ ਭੀ ਮੇਰਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਵਹ ਭੀ ਪਰ ਹੈ. ਐਸਾ ਵਿਚਾਰ ਕਰੇ, ਵਿਚਾਰ- ਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡੇ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਹੈ ਵਹ ਏਕਤ੍ਵ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ. ਤਬਤਕ ਏਕਤ੍ਵ ਹੈ ਹੀ. ਵਿਭਾਵ-ਵਿਕਲ੍ਪਕੇ ਸਾਥ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਹੈ ਤੋ ਸਬਕੇ ਸਾਥ ਹੈ ਹੀ.
ਉਸੇ ਸ਼ਰੀਰਮੇਂ ਕੁਛ ਹੋ ਤੋ ਉਸੇ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਵਿਕਲ੍ਪਕੇ ਸਾਥ ਹੈ. ਵਿਚਾਰ ਕਰੇ ਕਿ ਮੈਂ ਸ਼ਰੀਰ-ਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਜੋ ਸਹਜ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਰਹਨਾ ਚਾਹਿਯੇ ਵਹ ਉਸੇ ਨਹੀਂ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਵਹ ਵਿਚਾਰ-ਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡਤਾ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਸਹਜ ਪਰਿਣਤਿ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਉਸੇ ਵਾਸ੍ਤਵਿਕ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਨਹੀਂ ਹੈ.
ਮੁੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਦੂਸਰੀ ਤਰਹ-ਸੇ ਕਹੇਂ ਤੋ ਠਗਾਤਾ ਹੈ. ਸਮਾਧਾਨਃ- ਦੂਸਰੀ ਭਾਸ਼ਾਮੇਂ ਕਹੇਂ ਤੋ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਭਾਵਨਾਮੇਂ ਵਹ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਤਾ ਹੈ ਇਸਲਿਯੇ ਸ੍ਥੂਲਰੂਪ-ਸੇ ਮੈਂ ਸ਼ਰੀਰ-ਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ, ਐਸੇ ਉਸਕੀ ਭਾਵਨਾ ਕਰਤਾ ਰਹੇ. ਵਿਕਲ੍ਪ-ਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ, ਐਸੀ ਭਾਵਨਾ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਪਰਿਣਤਿ ਭਿਨ੍ਨ ਨਹੀਂ ਹੁਯੀ ਹੈ.
ਮੁੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਇਸ ਓਰ-ਸੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੇ ਤੋ ਬਾਰ-ਬਾਰ ਸੁਨਤੇ ਹੈਂ ਕਿ ਅਨਨ੍ਤ ਸ਼ਕ੍ਤਿਕਾ ਪਿਣ੍ਡ ਹੈ. ਔਰ ਏਕ ਗੁਣ ਭੀ ਜਿਸੇ ਕਹੇ ਕਿ ਏਕ ਜ੍ਞਾਨਗੁਣ ਹੈ, ਤੋ ਜ੍ਞਾਨਤ੍ਵ ਕ੍ਯਾ ਹੈ, ਵਹ ਭੀ ਖ੍ਯਾਲਮੇਂ ਨਹੀਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਤੋ ਐਸੀ ਪਰਿਸ੍ਥਿਤਿਮੇਂ ਉਸੇ ਕਾਮ ਕੈਸੇ ਕਰਨਾ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਜ੍ਞਾਨਗੁਣ ਲਕ੍ਸ਼੍ਯਮੇਂ ਨਹੀਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਵਹ ਉਸੇ ਯਥਾਰ੍ਥਰੂਪ-ਸੇ ਦੇਖਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਨਹੀਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਉਸਕੀ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਅਨਨ੍ਤ ਹੈ. ਅਪਨੇਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰ ਸਕੇ ਐਸਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸੇ ਨਹੀਂ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨੇਕਾ ਕਾਰਣ, ਉਸਕੀ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਔਰ ਉਪਯੋਗ ਪਰ ਤਰਫ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਵਹ ਗ੍ਰਹਣ ਨਹੀਂ ਕਰ ਪਾਤਾ ਹੈ. ਨਹੀਂ ਤੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨੇਕੀ ਅਨਨ੍ਤ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਉਸਮੇਂ ਹੈ. ਸ੍ਵਯਂ ਅਪਨੇਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰੇ ਔਰ ਸ੍ਵਯਂ ਅਪਨੇਮੇਂ ਪਰਿਣਮੇ ਤੋ ਵਹ ਅਪਨੇ ਰੂਪ ਹੋ ਜਾਯ, ਐਸੀ ਉਸਮੇਂ ਅਨਨ੍ਤ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਹੈ.
ਪਹਲੇ ਆਂਸ਼ਿਕ ਰੂਪਸੇ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਫਿਰ ਪੂਰ੍ਣ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਐਸੀ ਸ਼ਕ੍ਤਿ, ਉਤਨਾ ਬਲ ਉਸਮੇਂ ਹੈੈ. ਸ੍ਵਯਂ ਅਪਨੀ ਤਰਫ ਪਲਟ ਸਕੇ ਐਸਾ ਹੈ. ਅਨਨ੍ਤ ਬਲ, ਅਨਨ੍ਤ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਹੈ, ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਅਨਨ੍ਤ ਗੁਣ ਹੈ. ਏਕ ਚੈਤਨ੍ਯਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਿਯਾ ਉਸਮੇਂ ਉਸੇ ਸ੍ਵਭਾਵਰੂਪ-ਸੇ ਸਬ ਪਰਿਣਮਨ
PDF/HTML Page 1891 of 1906
single page version
ਹੋਨੇ ਲਗਤਾ ਹੈ. ਸਭੀ ਗੁਣ ਅਪਨੀ ਓਰ ਪਰਿਣਮਤੇ ਹੈਂ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਵਚਨਾਮ੍ਰੁਤਮੇਂ ਏਕ ਵਚਨ ਆਤਾ ਹੈ ਕਿ ਪਰਪਦਾਰ੍ਥਕੋ ਜਾਨਤੇ ਹੁਏ ਮਾਨੋਂ ਉਸਕੋ ਜਾਨਤਾ ਹੂਁ, ਐਸਾ ਵੇਦਨ ਕਰ ਲੇਤਾ ਹੈ. ਅਬ, ਯਹਾਁ ਵਿਚਾਰ ਐਸਾ ਹੈ ਕਿ ਜ੍ਞਾਨ ਮੇਰੇਮੇਂ-ਸੇ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਵਹ ਬਾਤ ਉਸੇ ਉਤ੍ਪਨ੍ਨ ਕਰਨੀ ਹੈ, ਅਪਨੇ ਵੇਦਨੇਮੇਂ ਉਸ ਬਾਤਕੋ ਆਗੇ ਲਾਨੀ ਹੈ. ਤੋ ਉਸੇ ਕੈਸਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਵਹਾਁ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਪਰਪਦਾਰ੍ਥਕੋ ਜਾਨੇ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਹ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਹੈ ਕੌਨ? ਪਦਾਰ੍ਥਕੋ ਜਾਨਾ ਵਹ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਕੌਨ ਹੈ? ਉਸਕਾ ਮੂਲ ਕਹਾਁ ਹੈ? ਉਸ ਮੂਲਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨੇ ਤਰਫ ਉਸਕੀ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨੇ ਤਰਫ, ਉਸਕੀ ਖੋਜ (ਚਲੇ ਕਿ) ਉਸਕਾ ਮੂਲ ਕਹਾਁ ਹੈ? ਪਰਪਦਾਰ੍ਥਕੋ ਜਾਨਾ ਵਹ ਤੋ ਜ੍ਞੇਯ ਹੈ. ਤੋ ਉਸ ਜ੍ਞੇਯਕੋ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਕੌਨ ਹੈ? ਆਤਾ ਹੈ ਨ? ਜੋ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਹੈ, ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕੇ ਕਿਰਣ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਹ ਕਿਰਣ ਕਿਸਕੇ ਹੈ? ਕਹਾਁ-ਸੇ ਆਯੇ ਹੈੈਂ?
ਜੋ ਜ੍ਞਾਨ ਹੈ ਵਹ ਜਾਨਤਾ ਹੈ. ਸਬ ਜ੍ਞਾਤ ਹੋਤਾ ਹੈ ਵਹ ਖਣ੍ਡ-ਖਣ੍ਡ ਜਾਨਤਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਹ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਕੌਨ ਹੈ? ਉਸਕਾ ਮੂਲ ਕਹਾਁ ਹੈ? ਮੂਲ ਤਰਫ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਉਸਕੀ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਜਾਨੀ ਚਾਹਿਯੇ. ਉਸਕਾ ਮੂਲ ਕਹਾਁ ਹੈ? ਉਸਕਾ ਤਲ ਕਹਾਁ ਹੈ ਕਿ ਜਿਸਮੇਂ-ਸੇ ਯੇ ਜ੍ਞਾਨਕੀ ਪਰ੍ਯਾਯ ਪਰਿਣਮਤੀ ਹੈ? ਉਸਕੇ ਮੂਲ ਤਰਫ ਉਸਕੀ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਜਾਨੀ ਚਾਹਿਯੇ. ਜ੍ਞਾਨਕੋ ਮੈਂਨੇ ਜਾਨਾ, ਐਸੇ ਜਾਨ ਲਿਯਾ ਪਰਨ੍ਤੁ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਹੈ ਕੌਨ? ਯੇ ਜ੍ਞਾਨ ਆਤਾ ਹੈ ਕਹਾਁ-ਸੇ? ਜ੍ਞੇਯ ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਕਹਤਾ ਹੈ ਕਿ ਤੂ ਮੁਝੇ ਜਾਨ, ਐਸਾ ਵਹ ਨਹੀਂ ਕਹਤਾ ਹੈ. ਸ੍ਵਯਂ ਜਾਨਤਾ ਹੈ. ਤੋ ਵਹ ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਹੈ ਕੌਨ? ਉਸਕਾ ਮੂਲ ਕਹਾਁ ਹੈ?
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਤਰ੍ਕ-ਸੇ ਤੋ ਖ੍ਯਾਲਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ ਕਿ ਪਰ ਪਦਾਰ੍ਥ ਹੈ ਵਹ ਬਾਹਰ ਹੈ, ਵੇਦਨ ਹੈ ਵਹ ਯਹਾਁ ਹੋ ਰਹਾ ਹੈ, ਜਾਨਨਾ ਯਹਾਁ ਹੋ ਰਹਾ ਹੈ. ਐਸਾ ਤੋ ਖ੍ਯਾਲਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਵਹ ਜੋ ਜਾਨਨਾ ਯਹਾਁ ਹੋ ਰਹਾ ਹੈ, ਤੋ ਯਹਾਁ ਹੋ ਰਹਾ ਹੈ ਵਹ ਮੁਝੇ ਮੇਰਾ ਜਾਨਨਾ ਹੋ ਰਹਾ ਹੈ, ਪਰਪਦਾਰ੍ਥ ਦ੍ਵਾਰਾ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਅਪਿਤੁ ਮੇਰੇ ਦ੍ਵਾਰਾ ਵਹ ਜਾਨਨਾ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਐਸਾ ਉਸਕੇ ਭਾਵਮੇਂ ਪਕਡਾਨਾ ਚਾਹਿਯੇ, ਉਸਕੇ ਲਿਯੇ ਉਸਕਾ ਕੈਸਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਹੋਨਾ ਚਾਹਿਯੇ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਬਾਰਂਬਾਰ ਗਹਰਾਈਮੇਂ ਊਤਰਕਰ ਅਪਨੇ ਸ੍ਵਭਾਵਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ ਕਿ ਯੇ ਸ੍ਵਭਾਵ ਮੇਰਾ ਹੈ ਔਰ ਯੇ ਸ੍ਵਭਾਵ ਮੇਰਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਇਸ ਤਰਹ ਗਹਰਾਈਮੇਂ ਊਤਰਕਰ ਬਾਰਂਬਾਰ ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਉਸਕੀ ਲਗਨੀ ਏਵਂ ਮਹਿਮਾ ਲਗਾਕਰ ਬਾਰਂਬਾਰ ਉਸਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਸਬ ਸਰ੍ਵਸ੍ਵ ਮੇਰੇਮੇਂ ਹੀ ਹੈ, ਬਾਹਰ ਕਹੀਂ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਉਤਨੀ ਅਨ੍ਦਰ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਲਾਕਰ, ਉਤਨੀ ਮਹਿਮਾ ਲਾਕਰ ਉਸਕੀ ਜਰੂਰਤ ਲਗੇ ਤੋ ਵਹ ਅਨ੍ਦਰ ਗਹਰਾਈਮੇਂ ਜਾਯ. ਜਰੂਰਤ ਇਸੀਕੀ ਹੈ, ਬਾਕੀ ਕੁਛ ਜਰੂਰਤ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਮੈਂ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ ਉਸੀਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰੁਁ. ਉਤਨਾ ਗਹਰਾਈਮੇਂ ਜਾਕਰ ਸ੍ਵਭਾਵ ਕਹਾਁ ਹੈ ਔਰ ਕਿਸਕੇ ਆਸ਼੍ਰਯ-ਸੇ ਰਹਾ ਹੈ, ਉਸੇ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨੇਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰੇ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਉਸਕੀ ਸਚ੍ਚੀ ਜਰੂਰਤ ਲਗੇ.
PDF/HTML Page 1892 of 1906
single page version
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਜਰੂਰਤ ਅਨ੍ਦਰ-ਸੇ ਲਗਨੀ ਚਾਹਿਯੇ. ਜਰੂਰਤ ਇਸੀਕੀ ਹੈ, ਦੂਸਰੀ ਕੁਛ ਜਰੂਰਤ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਯੇ ਸਬ ਬਾਹਰਕੀ ਜਰੂਰਤ ਵਹ ਵਾਸ੍ਤਵਿਕ ਜਰੂਰਤ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਵਹ ਸਬ ਸਾਰਰੂਪ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਜਰੂਰਤ ਸ੍ਵਰੂਪ ਵਸ੍ਤੁ ਜੋ ਆਦਰਨੇ ਯੋਗ੍ਯ ਹੈ ਔਰ ਜੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨੇ ਯੋਗ੍ਯ ਹੈ, ਵਹ ਯਹੀ ਹੈ. ਜੋ ਕਲ੍ਯਾਣਸ੍ਵਰੂਪ ਔਰ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਆਨਨ੍ਦਸ੍ਵਰੂਪ ਏਵਂ ਸੁਖਸ੍ਵਰੂਪ ਹੈ ਵਹ ਯਹੀ ਹੈ. ਉਸੇ ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਜ੍ਞਾਯਕਮੇਂ ਸਬ ਭਰਾ ਹੈ, ਉਤਨਾ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ ਔਰ ਉਤਨੀ ਮਹਿਮਾ ਆਨੀ ਚਾਹਿਯੇ. ਦਿਖਤਾ ਹੈ ਜ੍ਞਾਨ, ਵਹ ਜ੍ਞਾਨ ਰੁਖਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਜ੍ਞਾਨ ਪੂਰਾ ਭਰਚਕ ਭਰਾ ਹੁਆ, ਮਹਿਮਾ-ਸੇ ਭਰਪੂਰ ਹੈ. ਉਤਨੀ ਉਸੇ ਅਨ੍ਦਰ-ਸੇ ਮਹਿਮਾ ਆਨੀ ਚਾਹਿਯੇ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਅਪਨੀ ਜਰੂਰਤ ਲਗੇ ਔਰ ਪਰਕੀ ਭੀ ਜਰੂਰਤ ਲਗੇ ਤੋ ਵਹ ਵਾਸ੍ਤਵਮੇਂ ਜਰੂਰਤ ਨਹੀਂ ਲਗੀ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਅਪਨੀ ਜਰੂਰਤ ਲਗਨੀ ਚਾਹਿਯੇ. ਮੁਝੇ ਇਸੀਕੀ ਜਰੂਰਤ ਹੈ. ਮੇਰੇ ਆਤ੍ਮ ਸ੍ਵਭਾਵਕੀ ਹੀ ਜਰੂਰਤ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਪਹਲੇ-ਸੇ ਚਲੀ ਆ ਰਹੀ ਅਨ੍ਯ ਪਦਾਰ੍ਥਕੀ ਜਰੂਰਤ ਭਾਸੀ ਹੈ, ਉਸਕੇ ਸਾਮਨੇ ਅਪਨਾ ਜੋ ਜ੍ਞਾਨਤਤ੍ਤ੍ਵ ਹੈ, ਉਸਕੀ ਏਕਮਾਤ੍ਰ ਜਰੂਰਤ ਉਸੇ ਹੈ ਔਰ ਦੂਸਰੀ ਕੋਈ ਜਰੂਰਤ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਐਸਾ ਤੁਲਨਾਤ੍ਮਕਬੁਦ੍ਧਿਮੇਂ ਉਸੇ..
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਐਸਾ ਨਿਰ੍ਣਯ ਹੋਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਕੋਈ ਜਰੂਰਤ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਯੇ ਸਬ ਬਾਹਰਕੇ ਜ੍ਞੇਯ ਪਦਾਰ੍ਥ ਹੈਂ, ਵਹ ਕੋਈ ਮਹਿਮਾਰੂਪ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਵਹ ਜਰੂਰਤਵਾਲੇ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਜਰੂਰਤ ਏਕ ਆਤ੍ਮਾਕੀ, ਆਤ੍ਮ ਸ੍ਵਭਾਵਕੀ ਹੀ ਹੈ. ਔਰ ਵਹ ਸ੍ਵਭਾਵ ਮਹਿਮਾਵਂਤ ਹੈ. ਉਤਨਾ ਉਸੇ ਅਂਤਰਮੇਂ ਲਗਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਉਤਨੀ ਉਸੇ ਅਨੁਪਮਤਾ ਲਗਨੀ ਚਾਹਿਯੇ. ਯੇ ਸਬ ਜ੍ਞੇਯੋਂਕਾ ਠਾਠ ਦਿਖੇ, ਵਹ ਜ੍ਞੇਯ ਉਸੇ ਮਹਿਮਾਰੂਪ ਨਹੀਂ ਲਗਤੇ. ਉਸੇ ਮਹਿਮਾ ਏਕ ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਹੀ ਲਗਤੀ ਹੈ. ਏਕ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਹੀ ਸਬ ਸਰ੍ਵਸ੍ਵ ਹੈ, ਕਹੀਂ ਓਰ ਸਰ੍ਵਸ੍ਵ ਨਹੀਂ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਐਸਾ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ ਭੀ ਆਤਾ ਹੈ ਕਿ ਮੇਰੀ ਵਸ੍ਤੁਕੇ ਆਧਾਰ-ਸੇ ਮੁਝੇ ਸਂਤੋਸ਼, ਸ਼ਾਨ੍ਤਿ, ਵਿਸ਼੍ਰਾਮ ਵੇਦਨਮੇਂ ਆਯੇਗਾ ਵਹ ਮੁਝੇ ਨਿਤ੍ਯ ਅਨੁਭਵਮੇਂ ਆਯੇਗਾ. ਔਰ ਵਹਾਁ-ਸੇ ਮੁਝੇ ਕਭੀ ਵਾਪਸ ਨਹੀਂ ਮੁਡਨਾ ਪਡੇਗਾ. ਐਸੀ ਉਸੇ..
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਪ੍ਰਤੀਤ ਹੋਨੀ ਚਾਹਿਯੇ. ਵਹੀ ਸਤ੍ਯਾਰ੍ਥ ਕਲ੍ਯਾਣਰੂਹਪ ਹੈ, ਵਹੀ ਅਨੁਭਵ ਕਰਨੇ ਯੋਗ੍ਯ ਹੈ, ਵਹੀ ਤ੍ਰੁਪ੍ਤਿ, ਉਸੀਮੇਂ ਉਸੇ ਤ੍ਰੁਪ੍ਤਿ ਹੋਗੀ, ਉਸੀਮੇਂ ਉਸੇ ਆਨਨ੍ਦ ਹੋਗਾ. ਉਸਮੇਂ ਪ੍ਰੀਤਿਵਂਤ ਬਨ, ਉਸਮੇਂ ਸਂਤੁਸ਼੍ਟ ਹੋ, ਉਸਮੇਂ ਤ੍ਰੁਪ੍ਤ ਹੋ.
ਇਸਮੇਂ ਸਦਾ ਰਤਿਵਂਤ ਬਨ, ਇਸਮੇਂ ਸਦਾ ਸਂਤੁਸ਼੍ਟ ਰੇ. ਇਸਸੇ ਹੀ ਬਨ ਤੂ ਤ੍ਰੁਪ੍ਤ, ਉਤ੍ਤਮ ਸੌਖ੍ਯ ਹੋ ਜਿਸਸੇ ਤੁਝੇ..੨੦੬.. ਉਸਮੇਂ ਤੁਝੇ ਤ੍ਰੁਪ੍ਤਿ ਹੋਗੀ, ਉਸਮੇਂ-ਸੇ ਤੁਝੇ ਬਾਹਰ ਜਾਨੇਕਾ ਮਨ ਨਹੀਂ ਹੋਗਾ. ਐਸਾ ਤ੍ਰੁਪ੍ਤਸ੍ਵਰੂਪ, ਸਂਤੋਸ਼ਸ੍ਵਰੂਪ ਆਤ੍ਮਾ ਹੈ, ਉਸੇ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਅਨ੍ਦਰ ਸਬ ਭਰਾ ਹੈ ਔਰ ਖੋਜਤਾ ਹੈ ਬਾਹਰ.
PDF/HTML Page 1893 of 1906
single page version
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਬਾਹਰ ਖੋਜਤਾ ਹੈ, ਸਬ ਬਾਹਰ ਖੋਜਤਾ ਹੈ. ਤੁਝੇ ਕਹੀਂ ਬਾਹਰ ਆਨਨ੍ਦਕਾ ਯਾ ਜ੍ਞਾਨਕਾ ਵ੍ਯਰ੍ਥ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਪਡੇਗਾ, ਤੁਝੇ ਅਨ੍ਦਰਮੇਂ-ਸੇ ਹੀ ਸਬ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਗਾ. ਤੁਝੇ ਆਨਨ੍ਦ ਔਰ ਜ੍ਞਾਨ ਅਪਨੇਆਪ ਪਰਿਣਮਨੇ ਲਗੇਂਗੇ. ਜਿਸਮੇਂ ਥਕਾਨ ਨਹੀਂ ਹੈ ਯਾ ਜਿਸਮੇਂ ਕੋਈ ਕਸ਼੍ਟ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਐਸਾ ਜੋ ਆਤ੍ਮਾ ਸਹਜ ਪਰਿਣਾਮੀ ਹੈ, ਵਹ ਸਹਜ ਪ੍ਰਗਟਪਨੇ ਪਰਿਣਮੇਗਾ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸ ਸ਼ੁਰੂਆਤਕੀ ਭੂਮਿਕਾਮੇਂ ਪਲਟਨਾ ਕਠਿਨ ਲਗਤਾ ਹੈ. ਅਪਨੀ ਭਾਵਨਾ ਹੈ...
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਵਚਨਾਮ੍ਰੁਤਮੇਂ ਏਕ ਜਗਹ ਆਤਾ ਹੈ ਕਿ ਪਰਸਨ੍ਮੁਖ ਜਾਨੇ-ਸੇ ਜ੍ਞਾਨ ਦਬ ਜਾਤਾ ਹੈ ਔਰ ਅਂਤਰ੍ਮੁਖ ਹੋਨੇ-ਸੇ ਜ੍ਞਾਨ ਖੀਲ ਉਠਤਾ ਹੈ, ਵਹਾਁ ਕ੍ਯਾ ਕਹਨਾ ਹੈ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਜ੍ਞਾਨ ਪਰਸਨ੍ਮੁਖ ਜਾਤਾ ਹੈ ਤੋ ਏਕ ਜ੍ਞੇਯਮੇਂ ਅਟਕ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਏਕ ਜ੍ਞੇਯਕੀ ਉਤਨੀ ਮਰ੍ਯਾਦਾ ਆ ਜਾਤੀ ਹੈ. ਜੋ ਉਪਯੋਗ ਜਹਾਁ ਅਟਕਾ, ਉਤਨਾ ਹੀ ਉਸੇ ਜ੍ਞਾਤ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਔਰ ਅਪਨੇ ਸਨ੍ਮੁਖ, ਸ੍ਵਸਨ੍ਮੁਖ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਵਹਾਁ ਜ੍ਞਾਨਕੀ ਨਿਰ੍ਮਲਤਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਵਹ ਏਕ ਜਗਹ ਅਟਕਤਾ ਨਹੀਂ. ਜ੍ਞਾਨ ਸਹਜ ਪਰਿਣਮਤਾ ਹੈ. ਵਹ ਜ੍ਞਾਨ ਖੀਲਤਾ ਹੈ. ਅਂਤਰਮੇਂ ਜਾਤਾ ਹੈ ਵਹਾਁ ਸ੍ਵਭਾਵਰੂਪ ਪਰਿਣਮਤਾ ਹੈ. ਜੈਸੇ-ਜੈਸੇ ਵੀਤਰਾਗ ਦਸ਼ਾ ਬਢਤੀ ਜਾਯ, ਵੈਸੇ ਜ੍ਞਾਨ ਨਿਰ੍ਮਲ ਹੋਤਾ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਨਕਾ ਵਿਕਾਸ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਵਹ ਏਕ ਜਗਹ ਅਟਕ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਨਕੀ ਅਨਨ੍ਤ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਹੈ ਵਹ ਏਕ ਜ੍ਞੇਯਮੇਂ ਅਟਕ ਜਾਤੀ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਅਟਕ ਜਾਤਾ ਹੈ ਕਹੋ ਕਿ ਬਁਧ ਜਾਤੀ ਹੈ ਐਸਾ ਕਹੋ. ਉਸਮੇਂ ਮੁਕ੍ਤ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਜ੍ਞੇਯ-ਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡਤਾ ਹੈ, ਵਹਾਁ ਸ੍ਵਯਂ ਪਰਿਣਮਤਾ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਨ ਜ੍ਞਾਨਰੂਪ ਪਰਿਣਮਤਾ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਨ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਜਾਨਨੇਕੀ ਕ੍ਰਿਯਾਰੂਪ ਪਰਿਣਮਤਾ ਹੈ. ਜੈਸਾ ਹੈ ਵੈਸਾ ਪਰਿਣਮਤਾ ਹੈ. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਪੂਰਾ ਮੁਕ੍ਤਿਕਾ ਮਾਰ੍ਗ, ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿਕਾ ਮਾਰ੍ਗ ਏਕਦਮ ਸ੍ਪਸ਼੍ਟ ਕਿਯਾ ਹੈ. ਕਰਨੇਕਾ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਬਾਕੀ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਅਨ੍ਦਰ-ਸੇ ਜਿਸੇ ਲਗੀ ਹੋ, ਤੋ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥਕੀ ਦਿਸ਼ਾ ਬਦਲਤੀ ਹੈ. ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਤੋ ਏਕਦਮ ਸ੍ਪਸ਼੍ਟ ਕਰ ਦਿਯਾ ਹੈ.
ਜਹਾਁ ਅਪਨੀ ਤਰਫ ਗਯਾ ਤੋ ਉਸਕੀ ਨਿਰ੍ਮਲਤਾ ਸ੍ਵਯਂ ਪਰਿਣਮਤੀ ਹੈ. ਇਸਮੇਂ ਜ੍ਞੇਯਮੇਂ ਅਟਕ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਨਕੀ ਮਹਿਮਾ ਆਯੀ. ਜ੍ਞਾਨ ਅਪਨੇ ਕ੍ਸ਼ੇਤ੍ਰਮੇਂ ਰਹਕਰ, ਉਸ ਕ੍ਸ਼ੇਤ੍ਰਮੇਂ ਜਾਤਾ ਭੀ ਨਹੀਂ, ਪਰ ਤਰਫ ਉਪਯੋਗ ਰਖਨੇ ਨਹੀਂ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਸ੍ਵਯਂ ਅਪਨੇ ਕ੍ਸ਼ੇਤ੍ਰਮੇਂ ਰਹਕਰ ਸਬ ਜ੍ਞੇਯੋਂਕੋ ਜਾਨੇ. ਜ੍ਞੇਯ ਉਸੇ ਜ੍ਞਾਤ ਹੋ ਜਾਤੇ ਹੈਂ, ਅਪਨੇ ਕ੍ਸ਼ੇਤ੍ਰਮੇਂ ਰਹਕਰ. ਵਹ ਜ੍ਞਾਨਕੀ ਕੋਈ ਅਚਿਂਤ੍ਯ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਹੈ. ਸ੍ਵਯਂ ਅਪਨੇ ਕ੍ਸ਼ੇਤ੍ਰਮੇਂ ਰਹਕਰ, ਪੂਰੇ ਲੋਕਕੇ ਜੋ ਜ੍ਞੇਯ ਹੈਂ, ਉਸਕੇ ਦ੍ਰਵ੍ਯ-ਕ੍ਸ਼ੇਤ੍ਰ-ਕਾਲ-ਭਾਵ ਅਨਨ੍ਤ ਅਨਨ੍ਤ ਜ੍ਞੇਯ, ਅਪਨੇ ਕ੍ਸ਼ੇਤ੍ਰਮੇਂ ਰਹਕਰ, ਅਪਨੇਮੇਂ ਰਹਕਰ ਲੋਕਾਲੋਕਕੋ ਜਾਨ ਸਕਤਾ ਹੈ. ਉਸਕੇ ਪਹਲੇ, ਲੋਕਾਲੋਕਕੋ ਜਾਨੇ ਉਸਕੇ ਪਹਲੇ ਉਸੇ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿਮੇਂ ਜ੍ਞਾਨਕੀ ਨਿਰ੍ਮਲਤਾ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਵਹ ਬਾਹਰਕਾ ਜਾਨੇ ਯਾ ਨ ਜਾਨੇ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸੇ ਜ੍ਞਾਨਕੀ ਨਿਰ੍ਮਲਤਾ ਹੋਤੀ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਸਮ੍ਯਕਜ੍ਞਾਨਕੀ ਨਿਰ੍ਮਲਤਾ ਸ੍ਵ ਅਨੁਭਵ ਹੋਨੇ-ਸੇ ਹੋ ਜਾਤੀ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਜ੍ਞਾਨਕੀ ਨਿਰ੍ਮਲਤਾ ਹੋਤੀ ਹੈ.
PDF/HTML Page 1894 of 1906
single page version
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ... ਮੇਰਾ ਜੀਵਨ ਥਾ, ਐਸਾ ਉਸੇ ਭਾਸਿਤ ਹੋਤਾ ਥਾ, ਉਸਕੇ ਬਦਲੇ ਅਬ ਮੇਰਾ ਜੀਵਨ ਮੇਰੇ ਆਧਾਰ-ਸੇ ਹੀ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਮੇਰੀ ਹੀ ਆਧਾਰ-ਸੇ ਹੈ, ਕਿਸੀਕੇ ਆਧਾਰ-ਸੇ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਪਰ-ਸੇ ਮੈਂ ਟਿਕਤਾ ਹੂਁ ਔਰ ਪਰ-ਸੇ ਮੇਰਾ ਜੀਵਨ ਹੈ, ਉਸਕੇ ਬਦਲੇ ਸ੍ਵਯਂ ਮੇਰਾ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਹੈ, ਮੈਂ ਸ੍ਵਯਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ. ਮੈਂ ਸ੍ਵਯਂ ਏਕ ਪਦਾਰ੍ਥ ਹੂਁ. ਕੋਈ ਪਦਾਰ੍ਥਸੇ ਮੈਂ ਟਿਕੂ ਯਾ ਕੋਈ ਬਾਹਰਕੇ ਸਾਧਨੋਂ-ਸੇ, ਯਾ ਸ਼ਰੀਰਾਦਿ ਪਦਾਰ੍ਥਸੇ ਟਿਕੂ ਐਸਾ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਸ੍ਵਯਂ ਸ੍ਵਤਃਸਿਦ੍ਧ ਹੈ. ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਸ੍ਵਯਂ ਅਪਨੇ- ਸੇ ਟਿਕ ਰਹਾ ਹੈ. ਉਸੇ ਕੋਈ ਪਦਾਰ੍ਥਕੇ ਆਸ਼੍ਰਯਕੀ ਆਵਸ਼੍ਯਕਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਸ੍ਵਯਂ ਸ੍ਵਤਃਸਿਦ੍ਧ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਹ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਕਰਕੇ ਅਟਕ ਰਹਾ ਹੈ.
ਆਤਾ ਹੈ ਨ? ਸ੍ਵਤਃਸਿਦ੍ਧ ਤਤ੍ਤ੍ਵ, ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਉਸੇ ਕਹੇ ਕਿ ਜਿਸੇ ਪਰਕੇ ਆਸ਼੍ਰਯਕੀ ਜਰੂਰਤ ਨ ਹੋ. ਉਸਕਾ ਨਾਮ ਤਤ੍ਤ੍ਵ, ਉਸਕਾ ਨਾਮ ਸ੍ਵਭਾਵ ਕਹਨੇਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਜਿਸ ਸ੍ਵਭਾਵਕੋ ਪਰਕੇ ਆਸ਼੍ਰਯਸੇ ਵਹ ਸ੍ਵਭਾਵ ਪਰਿਣਮੇ ਅਥਵਾ ਪਰਕੇ ਆਸ਼੍ਰਯਕੇ ਜਰੂਰਤ ਪਡੇ, ਉਸੇ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਕਹਤੇ. ਜੋ ਸ੍ਵਤਃਸਿਦ੍ਧ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੋ, ਵਹ ਸ੍ਵਯਂ ਪਰਿਣਮਤਾ ਹੈ. ਔਰ ਉਸ ਸ੍ਵਭਾਵਮੇਂ ਮਰ੍ਯਾਦਾ ਭੀ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ ਕਿ ਯੇ ਸ੍ਵਭਾਵ ਇਤਨਾ ਹੀ ਹੋ ਯਾ ਇਤਨਾ ਹੀ ਜਾਨੇ. ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ. ਵਹ ਸ੍ਵਭਾਵ ਅਮਰ੍ਯਾਦਿਤ ਹੋਤਾ ਹੈ.
ਵੈਸੇ ਜ੍ਞਾਨ, ਵੈਸੇ ਆਨਨ੍ਦ, ਵੈਸੇ ਅਨਨ੍ਤ ਗੁਣ (ਹੈਂ). ਜੋ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੋ ਉਸ ਸ੍ਵਭਾਵਕੋ ਮਰ੍ਯਾੇਦਾ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ. ਜੋ ਸ੍ਵਤਃਸਿਦ੍ਧ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ, ਵਹ ਅਨਨ੍ਤ ਹੀ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਉਸੇ ਮਰ੍ਯਾਦਾ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ ਯਾ ਉਸੇ ਇਤਨਾ ਹੀ ਹੋ, ਯਾ ਉਤਨਾ ਹੀ ਹੋ, ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ. ਵਹ ਕਿਸੀਕੇ ਆਸ਼੍ਰਯ-ਸੇ ਪਰਿਣਮੇ ਯਾ ਕੋਈ ਆਸ਼੍ਰਯ ਨ ਹੋ ਤੋ ਉਸਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਕਮ ਹੋ ਜਾਯ, ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ.
ਜੋ ਸ੍ਵਤਃ ਪਰਿਣਾਮੀ ਹੈ, ਸ੍ਵਯਂ ਹੀ ਸ੍ਵਤਃਸਿਦ੍ਧ ਪਰਿਣਾਮੀ ਹੈ. ਸ੍ਵਭਾਵਕੋ ਕੋਈ ਮਰ੍ਯਾੇਦਾ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸਨੇ ਸਬ ਮਾਨ ਲਿਯਾ ਹੈ ਅਜ੍ਞਾਨਤਾ-ਸੇ. ਉਸਕਾ ਨਾਮ੩ ਸ੍ਵਭਾਵ, ਉਸਕਾ ਨਾਮ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਕਹੇ ਕਿ ਜੋ ਸ੍ਵਤਃਸਿਦ੍ਧ ਹੋ ਔਰ ਜੋ ਅਨਨ੍ਤ ਹੋ. ਐਸੇ ਅਪਨੇ ਸ੍ਵਤਃਸਿਦ੍ਧ ਸ੍ਵਭਾਵਕੀ ਉਸੇ ਮਹਿਮਾ ਆਯੇ ਤੋ ਵਹ ਅਪਨੀ ਓਰ ਜਾਤਾ ਹੈ.
ਬਾਹਰ-ਸੇ ਉਸੇ ਥਕਾਨ ਲਗੇ, ਵਿਭਾਵ ਪਰਿਣਤਿ-ਸੇ ਉਸੇ ਥਕਾਨ ਲਗੇ, ਉਸੇ ਵਿਕਲ੍ਪਕੀ ਜਾਲ-ਸੇ ਥਕਾਨ ਲਗੇ ਤੋ ਵਹ ਅਪਨਾ ਚੈਤਨ੍ਯਕਾ ਆਸ਼੍ਰਯ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਵਹ ਥਕਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਤੋ ਉਸੇ ਅਪਨਾ ਆਸ਼੍ਰਯ ਲੇਨਾ ਕਠਿਨ ਲਗਤਾ ਹੈ. ਉਸੇ ਥਕਾਨ ਲਗੇ ਕਿ ਯੇ ਪਰਿਣਤਿ ਤੋ ਕ੍ਰੁਤ੍ਰਿਮ ਹੈ, ਸਹਜ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਜੋ-ਜੋ ਕਸ਼੍ਟਰੂਪ ਹੈ, ਦੁਃਖਰੂਪ ਹੈ. ਤੋ ਅਪਨਾ ਜੋ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ, ਉਸਕਾ ਆਸ਼੍ਰਯ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨੇਕੀ ਉਸੇ ਅਨ੍ਦਰ-ਸੇ ਜਿਜ੍ਞਾਸਾ, ਭਾਵਨਾ ਹੁਏ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤੀ.