૨૪૧
સમાધાનઃ- દૃઢ પ્રતીતિ હોની ચાહિયે. સુખ મેરેમેં હી હૈ, સર્વસ્વ મેરેમેં હી હૈ, ઐસા નક્કી કરના ચાહિયે. જિતના યહ જ્ઞાન હૈ, ઉસમેં સંતુષ્ટ હો, ઉસમેં સુખ માન, ઉસમેં તૃપ્ત હો. તો તુઝે અનુપમ સુખકી પ્રાપ્તિ હોગી. દિખતા હૈ .. જ્ઞાનમેં હી સબ હૈ. ઉસમેં તૃપ્ત હો, ઉસમેં સંતોષ માન, ઉસકી પ્રતીત કર, ઉસમેં રુચિ કર. તો તુઝે અનુપમ સુખકી પ્રાપ્તિ હોગી. વાસ્તવમેં નિશ્ચયમેં દોનોં સાથમેં હોતે હૈં, પરન્તુ ઉસકા ક્રમ આતા હૈ.
મુમુક્ષુઃ- બહુત .. આપને કહા, પહલે પ્રતીતિ કર, તો હી પુરુષાર્થ શુરુ હોગા.
સમાધાનઃ- તો હી શુરુ હોગા.
મુમુક્ષુઃ- પુરુષાર્થ નહીં ઉઠનેકા કારણ યહ હૈ કિ દૃઢ પ્રતીતિ ઉસ પ્રકારકી નહીં હોતી હૈ.
સમાધાનઃ- પ્રતીતિમેં મન્દતા રહતી હૈ, દૃઢતા નહીં આતી હૈ. મુમુક્ષુઃ- આત્માકી તીવ્ર જરૂરત લગે. તીવ્ર જરૂરત લગે તો અપનેઆપ.. સમાધાનઃ- પુરુષાર્થ ઉસ તરફ મુડતા જાતા હૈ. રુચિ અનુયાયી વીર્ય. પ્રતીતિ દૃઢ હો તો પ્રયત્ન ભી ઉસ ઓર ચલતા હૈ. મુઝે ઇસકી કી જરૂરત હૈ, ઇસકી જરૂરત નહીં હૈ. ઐસા દૃઢ હો તો પ્રયત્ન ભી ઉસ ઓર ચલતા હૈ. જગતકી મુઝે કોઈ જરૂરત નહીં હૈ. મેરી જરૂરત આત્મામેં હી હૈ. પ્રયોજન હો તો સબ આત્માકે સાથ પ્રયોજન હૈ. મુઝે આત્માકા પ્રયોજન હૈ. ઔર આત્માકા મહાન સાધન ઐસે દેવ-ગુરુ-શાસ્ત્રકા પ્રયોજન બાહરમેં, અંતરમેં આત્માકા પ્રયોજન.