૫૮ નહીં ચાહિયે.
મુમુક્ષુઃ- દેવ-ગુરુ-શાસ્ત્રકા વિવેક કૌન-સે ગુણસ્થાન તક રહતા હોગા?
સમાધાનઃ- આખિર તક રહતા હૈ. મુનિઓંકો દેવ-ગુરુ-શાસ્ત્રકા પ્રયોજન રહતા હૈ. બુદ્ધિપૂર્વકમેં છઠવેં (તક ઔર) સાતવેં ગુણસ્થાનમેં અબુદ્ધિપૂર્વક હો જાતા હૈ. સાતવેં- સે આઠવેં, નૌંવેમેં અબુદ્ધિપૂર્વક (હોતા હૈ). વીતરાગ દશા હોતી હૈ બાદમેં છૂટ જાતા હૈ. તબતક રહતા હૈ.
દેવ-ગુરુ-શાસ્ત્રકા પ્રયોજન, જિસે આત્માકી રુચિ હો, રુચિવાલેકો દેવ-ગુરુ-શાસ્ત્રકા પ્રયોજન હોતા હૈ. સમ્યગ્દર્શનમેં ભી દેવ-ગુરુ-શાસ્ત્રકા પ્રયોજન હોતા હૈ. ઔર ચારિત્ર દશા મુનિકો પ્રગટ હો તો ભી ઉસે દેવ-ગુરુ-શાસ્ત્રકા પ્રયોજન હોતા હૈ. મહાવ્રત ઔર અણુવ્રત, શ્રાવકોંકો અણુવ્રત ઔર મુનિઓંકો મહાવ્રત (હોતે હૈં). તો ઉસકે સાથ ભી દેવ-ગુરુ- શાસ્ત્રકા પ્રયોજન હોતા હૈ.
આચાર્યદેવ પ્રવચનસારમેં કહતે હૈં, મૈં જો દીક્ષા લૂઁ, ઉસકે સાથ પંચ પરમેષ્ઠી ભગવંત મેરે સાથ રહના. મૈં આપ સબકો બુલાતા હૂઁ, આપ મેરે સાથ રહના. આચાર્ય ભી ઐસા હી કહતે હૈં. મુનિઓં ઔર આચાર્ય ભી દેવ-ગુરુ-શાસ્ત્રકો સાથ હી રખતે હૈં. અંતર છઠવેં-સાતવેં ગુણસ્થાનમેં ઝુલે તો ભી ઉન્હેં શુભભાવનામેં દેવ-ગુરુ-શાસ્ત્ર હોતે હૈં. ઉનકી ભાવનામેં હોતે હૈં. બાહરકા સંયોગ (ન ભી હો, પરન્તુ) ઉનકી ભાવનામેં ઐસા હોતા હૈ કિ દેવ-ગુરુ-શાસ્ત્ર મેરે સાથ રહના. ઐસા કહતે હૈં. તો સમ્યગ્દર્શનમેં તો હોતે હી હૈં ઔર રુચિવાલેકો ભી હોતે હૈં.
મુમુક્ષુઃ- સબ પરમાત્માકો યુગપદ ઔર એક-એકકો, પ્રત્યેકકો-પ્રત્યેકકો નમસ્કાર કિયે હૈં.
સમાધાનઃ- હાઁ, પ્રત્યેક-પ્રત્યેકકો, યુગપદકો. પ્રત્યેક-પ્રત્યેક, ભિન્ન-ભિન્ન. સબકો સાથમેં ઔર સબકો ભિન્ન-ભિન્ન નમસ્કાર કરતા હૂઁ. ઐસી આચાર્યદેવકો અંતરમેં ભક્તિ આ ગયી હૈ. છઠવેં-સાતવેં ગુણસ્થાનમેં ઝુલતે હૈં તો ભી.
મુમુક્ષુઃ- સાધકકી ભૂમિકામેં, આપકે બોલમેં તો લિયા હૈ કિ જ્ઞાન એવં વૈરાગ્ય સાથમેં હોતે હૈં. જ્ઞાન, વૈરાગ્ય, ભક્તિ આદિ સબ સાથમેં લેતે હો.
સમાધાનઃ- સબ સાથમેં હોતા હૈ.
મુમુક્ષુઃ- સબ સાધકોંકો સબ સાથમેં હોતા હૈ?
સમાધાનઃ- પ્રત્યેક સાધકકો સાથમેં હોતા હૈ. પ્રારંભમેં જ્ઞાન, વૈરાગ્ય, વિભાવ- સે વિરક્તિ, સ્વભાવકા યથાર્થ જ્ઞાન કરકે ગ્રહણ કરના. દૃષ્ટિ, જ્ઞાન ઔર વિરક્તિ, ઉસકે સાથ ભક્તિ ભી હોતી હૈ. શુભભાવનામેં ઉસે ભક્તિ હોતી હૈ. જિસને જો પ્રગટ કિયા, સર્વોત્કૃષ્ટિ જિસને વીતરાગ દશા પ્રગટ કી, ઉસકા સ્વયંકો આદર હૈ. ઉન પર ઉસે આદર