૨૬૨

પરપદાર્થકો સ્વયં કર નહીં સકતા. ઔર દૂસરા કોઈ અપના કર નહીં સકતા, સ્વયં દૂસરેકો કર નહીં સકતા. ઉસે પરપદાર્થ-સે અત્યંત અભાવ હૈ. ઉસે નિમિત્ત-નૈમિત્તિક સમ્બન્ધકે કારણ ઐસા લગતા હૈ કિ મૈં દૂસરેકા કરતા હૂઁ. વહ માત્ર ઉસે રાગકે કારણ લગતા હૈ. બાકી ચૈતન્યદ્રવ્ય અન્ય-સે અત્યંત ભિન્ન હૈ. ઐસી પ્રતીતિ, અન્યકા કુછ કર નહીં સકતા. અપને સ્વભાવકા કર્તા હૈ. જ્ઞાન, દર્શન, ચારિત્ર, અનન્ત ગુણકી પર્યાયેં પ્રગટ હોં ઉસકા કર્તા હૈ. પરપદાર્થકા વહ કર્તા નહીં હૈ.

ચારોં ઓર-સે ચૈતન્યલક્ષણકો નક્કી કરકે ઉસમેં હી ઉસકી પ્રતીત, ઉસકા જ્ઞાન ઔર ઉસમેં લીનતા કરકે આગે બઢે તો વહી મુક્તિકા માર્ગ હૈ. ઉસમેં હી ઉસકી આનન્દકી પર્યાયેં પ્રગટ હોતી હૈં, જ્ઞાનકી પર્યાયેં પ્રગટ હોતી હૈં, ચારિત્રકી, અનન્ત શક્તિયોં-સે ભરા ગુણકા ભણ્ડાર ઐસા આત્મા, ઉસમેં-સે પ્રગટ હોતા હૈ.

ગુરુદેવને વહ બતાયા, બારંબાર બતાયા વહ ગુરુદેવકા પરમ ઉપકાર હૈ. ઔર વહ ઉપકાર ઐસા હૈ કિ જીવકો ભવકા અભાવ હો જાય. અંતરમેં ગુરુદેવને અંતર દૃષ્ટિ કરવાયી, સબકો રુચિ કરવાયી. પરન્તુ ઉસ રુચિકી બારંબાર ઉગ્રતા કરકે બારંબાર ઉસીકા પ્રયત્ન કરને જૈસા હૈ. જીવનમેં વહી એક કરને જૈસા હૈ કિ જ્ઞાયક મૈં કૌન હૂઁ? જ્ઞાયકકો પહચાનના, વહી કરના હૈ. ઉસકે લિયે શુભભાવ આયે. દેવ-ગુરુ-શાસ્ત્રકી મહિમા, દેવ- ગુરુ-શાસ્ત્રકી ભક્તિ વહ સબ ઉસે શુભભાવમેં હોતા હૈ. શુદ્ધાત્મામેં એક જ્ઞાયક. બસ, એક જ્ઞાયક ઉસકે જીવનમેં વહ હોના ચાહિયે. ઉસીકા અભ્યાસ ઔર ઉસીકા રટન, ઉસકી મહિમા.